سید کرار حسین واعظ
سید کرار حسین واعظ | |
---|---|
جم | سنہ 1937 (عمر 86–87 سال)
|
وفات |
|
عملی زندگی | |
پیشہ | ماہر اسلامیات |
ترمیم |
رئیس الواعظین مولانا سید کرار حسین رضوی ہندوستان دے اک مشہور شیعہ عالم دین سن ـ متعدد کتاباں دے مصنف سن ـ مایہ ناز تے بے نظیر خطیب سن ـ
ولادت
[سودھو]آپ 12 اگست 1937ء مطابق 4 جمادی الثانی 1356ھ بروز پنجشنبہ، میرپور ضلع اعظم گڑھ (اتر پردیش) وچ پیدا ہوئے ۔
آپ دے والد دا ناں محمد رفیع سی ـ جو رفیع میاں دے ناں توں مشہور سن ۔ رفیع میاں آیت اللہ ظفر الملۃ دے پھوپھا سن ـ
تعلیم
[سودھو]وطن وچ ابتدائی تعلیم دے بعد آپ 1947ء وچ مدرسہ جوادیہ (بنارس) وچ داخل ہوئے ـ تے کچھ عرصہ تک ابتدائی عربی وی سرکار ظفرالملۃ ہی توں پڑھی۔ فخرالافاضل کرنے دے بعد آپ مدرسۃ الواعظین (لکھنؤ) وچ داخل ہوئے۔ اوتھے دی تعلیم مکمل ہونے دے بعد آپ نے کئی سال تک مدرسہ الواعظین دی طرف توں تبلیغی خدمات انجام دتیاں۔ فیر اپنے طور اُتے خطابت دے لئی ہندوستان دے مختلف شہراں دے نال نال بیرونی ملکاں وچ وی جاندے رہے ـ
خطابت تے تصنیف و تالیف
[سودھو]آپ دی ذاکری 1955ء وچ شروع ہوئی سی ـ ہور تحریری خدمات دا سلسلہ 1962ء وچ شروع ہويا جدوں آپ نے غلام محمد جیلانی دی کتاب ''بھائی بھائی'' دے جواب وچ ''ہابیل قابیل'' لکھی۔ ایہ آپ دی طالب علمی دا آخری زمانہ سی ۔
آپ دی تحریر و تقریر دی چاشنی دا راز آپ دے اس اسلوب وچ پنہاں سی جس دے آپ خود ہی موجد سن تے شاید خاتم وی ـ
فهرست لکھتاں :
زمانہ طالب علمی ہی توں آپ دے مضامین رسالہ الجواد (بنارس)، الواعظ (لکھنؤ) تے ہور قومی اخبارات و رسالے وچ شائع ہُندے رہندے سن ۔
لیکن مستقل لکھتاں آپ دی حسب ذیل نيں :
1: ملیکۃ العرب : (حضرت خدیجہ بنت خویلد دی مفصل سوانح حیات) : فارسی بولی وچ وی حضرت خدیجۃ الکبریٰ دے حالات زندگی اُتے اس قدر تحلیلی کتاب موجود نئيں اے ـ تے خود اردو بولی وچ وی ہن تک اس کتاب ورگی کتاب نئيں لکھی گئی اے ـ
اس کتاب وچ حضرت خدیجہ دی زندگی توں متعلق اک مسلمان دے ذہن وچ پیدا ہونے والے سوالات دا اطمینان بخش جواب موجود اے ـ
2: ام المومنین حضرت عائشہ
3: ہابیل قابیل
4: نور و نار
5: سازش (واقعہ قرطاس اُتے بحث)
6: مجرم (بجواب انکشاف حقیقت)
7: تریخ الشیعہ
8: دلیل عزا
9: باغی (باغ فدک اُتے مفصل بحث)
10: ولی اللہ
11: نماز قرآن و عترت دے آئینہ وچ
12: تحفہ غدیر
13: فلسفہ دعا (لکھنؤ وچ خطاب کیہ ہویا خمسہ مجالس)
مناظره
[سودھو]جب 1955ء وچ آپ نے ذاکری شروع دی تاں اس وقت دے مقبول رجحان نوں سامنے رکھدے ہوئے مناظرانہ انداز بیان اختیار کیتا۔ اک عرصہ تک اس سلاح دے ذریعہ دینی عقائد و اصول نوں ذہناں وچ راسخ کیتا۔ اس دے بعد خطیب اعظم سید غلام عسکری دی دوستی دے فیض توں تبلیغی تے اصلاحی انداز بیان اپنایا۔ تے اس حوالہ توں مرکزی تھاںواں اُتے تبلیغی مجالس دا انعقاد کرایا۔ مسیتاں وچ نماز جماعت دی بنیاد رکھی ـ دینی مکاتب دا قیام عمل وچ آیا۔ سماجی تے معاشرتی پروگراماں وچ اصلاح رسوم دی بنیاد پائی ـ
آپ دی ذاکری دے مشہور واقعات وچ مبارک پور دا تاریخی مناظرہ، احمد آباد(گجرات) دی سالانہ مجالس تے نوادہ چاند پور (اعظم گڑھ) وچ شیعیت دی شجرکاری شامل نيں ـ
آپ دی تقاریر اہل سنت وچ وی مقبول سن، چنانچہ سیرت النبی تے میلاد النبی صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم دے جلسہ جات وچ اکثر آپ نوں دعوت دتی جاندی سی ـ
ادارہ تنظیم المکاتب
[سودھو]خطیب اعظم مولانا سید غلام عسکری دے حالات وچ ادارہ تنظیم المکاتب دی تاسیس دا حال لکھیا گیا۔ ایتھے اِنّا لکھنا ضروری اے کہ خطیب اعظم نے مولانا کرار حسین دے نال دینے دے وعدہ دے بعد ہی تنظیم المکاتب دے قیام دے لئی استخارہ کیتا۔ تے 15/ جمادی الاول 1388ھ مطابق 11/ اگست 1968ء نوں جو پہلی کمیٹی بنی اس وچ خطیب اعظم سکریٹری تے مولانا کرار حسین جوائنٹ سکریٹری منتخب ہوئے۔ خطیب اعظم دی وفات دے بعد آپ سکریٹری ہوئے گئے،۔ مولانا سعادت حسین نے جدوں صدارت چھڈی تاں علامہ ذیشان حیدر جوادی جو نائب صدر سن، صدر ہوئے گئے تے مولانا کرار حسین نائب صدرہوگئے ـ
اخبار تنظیم المکاتب
[سودھو]جب تنظیم المکاتب دا پندرہ روزہ اخبارجاری ہويا تاں اک عرصہ تک مولانا کرار حسین اس دے ایڈیٹر رہے۔
مجلہ البیان
[سودھو]اک سہ ماہی رسالہ حجۃ الاسلام سید محمد موسوی (نجفی ہاؤس بمبئی)کی سرپرستی وچ آپ نے جاری کیتا جس دے ایڈیٹر آپ خود سن ـ
اس دا پہلا شمارہ، محرم تا ربیع الاول 1417ھ محمد آباد گوہنہ ضلع مئو توں شائع ہويا ـ اس دے مضامین اہل علم دے نزدیک قابل قدر ہُندے سن ۔
مخالفین دی سازشاں دے نتیجہ وچ دو سال دے بعد آقای موسوی نے اس دی کمک بند کر دتی جس دے بعد اس رسالہ دی اشاعت دا سلسلہ منظم نہ رہ سکیا ـ
محمد آباد گوہنہ وچ سکونت
[سودھو]آپ دا وطن میر پور سی لیکن اوتھے توں آمد و رفت وچ بے حد دشواریاں ہودیاں سن اس لئی آپ نے سید واڑہ محمد آباد گوہنہ وچ سکونت اختیار کرلئی- اوتھے قیام دے دوران آپ نے شاہی مسجد وچ نماز پنجگانہ تے نمازجمعہ دی امامت شروع دی ۔
سید واڑہ دی دینی فضا وچ ترقی دے اثرات قرب و جوار دی بستیاں وچ وی محسوس کیتے جانے لگے۔ تے اصلاح معاشرہ دا کم تیزی توں اگے ودھنے لگیا ـ
وفات
[سودھو]اگست 1998ء وچ آپ دے حلق وچ کینسر (سرطان) دے آثار ظاہر ہوئے ۔
بمبئی دے علاج توں وقتی سکون ملیا ـ لیکن فیر مرض بڑھدا گیا ۔
آخری دناں وچ مدرسہ جوادیہ (بنارس) وچ آکے مقیم ہوئے گئے تے علاج دا سلسلہ جاری رہیا ـ آخرکار اوتھے 20 ذی الحجہ 1420ھ مطابق 27 مارچ 2000ء نوں آپ نے رحلت فرمائی ۔
جنازہ محمد آباد گوہنہ لے جایا گیا ۔
محمد آباد گوہنہ وچ 21 ذی الحجہ نوں مولانا سید شمیم الحسن نے نماز جنازہ پڑھائی تے آپ نوں گھر دے نزدیک صدر امام باڑہ وچ سپرد خاک کر دتا گیا ـ [۱]
مصادر و مآخذ
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ خورشید ختے، ص: 109