فارسی - عربی لپی

فارسی-عربی لپی یا فارسی لپی (الفبائی فارسی )، عربی لپی توں نِکݪی اک لپی اے جیہدی ورتوں فارسی توں علاوہ پنجابی (شاہ مکھی)، اردو، سندھی، کردی، لوری، عثمانی ترک بولی، بلوچی، ایغور، کشمیری بولی، تاتاری بولی، آذری بولی سمیت کئی ہور بولیاں نوں لکھݨ لئی کیتی جاندی اے۔ فارسی وچّ کچھ آوازاں نیں جو عربی بولی وچّ موجود نئیں، اس لئی اوہناں دا اظہار کرن لئی عربی لپی وچّ کچھ نویں اکھراں نوں شامل کرنا پیا۔ فارسی لپی اوہ لپی اے جو اسلام دے آؤݨ توں بعد فارسی نوں لکھݨ لئی ورتی گئی۔ بعد وچّ ایہ ہور زباناں لئی ورتی گئی، صدیاں توں ہُݨ تک پنجابی زبان ایہدے وچّ لکھی جاندی اے مگر کچھ اکھراں دا پنجابی الف ب وچّ وادھا کر دتا گیا اے جیہڑے فارسی وچّ نئیں (مثال دے طور تے ٹ ، ڑ ، ڈ ، ٹھ)۔ اس لئی پنجابی الف ب نوں فارسی-عربی نئیں کیہا جاندا۔

فارسی لپی وچّ سبھ عربی اکھر نیں مگر فارسی بولی نوں ٹھیک ٹھیک لکھݨ لئی کچھ اکھراں دا وادھا کیتا گیا اے (مثال دے طور تے پ، گ، چ، ژ) فارسی-عربی لپی نوں اکثر نستعلیق طریقے ناݪ لِکھیا جاندا اے۔

فارسی دیاں آوازاں

عربی بولی وچّ پ ، چ ، گ تے ژ دیاں آوازاں نئیں مِݪدیاں جو فارسی وچّ موجود نیں۔ ایہناں وچّ ژ دے اچارن اُتے دھیان دیو کیونکہ ایہ ج تے ز توں وکھ اے (ایہ ٹیلی ویژن یا اژدہا دی آواز آݪی ژ آ)، ایہناں لئی نقطے لاکے چار نویں اکھر جوڈے گئے- پ ( پ ) ، چ (چ) ، گ ( گ ) تے ژ ( ژ ) ۔

پنجابی - اردو دیاں آوازاں

فارسی آوازاں توں علاوہ پنجابی تے اُردو وچّ وی کچھ وکھ آوازاں سی جیہناں نوں ظاہر کرن دی ضرورت سی- ٹ ، ڈ ، ڑ ، ٹھ ۔ ایہناں لئی ٹ ( ٹ ) ، ڈ ( ڈ ) ، ڑ ( ڑ ) تے ٹھ ( ٹھ ) نویں اکھر بݨائے گئے۔

ہور دیکھو

• نستعلیق
• عربی لپی
• فارسی