Jump to content

مثنوی سحرالبیان

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
مثنوی سحرالبیان
مصنفمیر حسن دہلوی
اصل عنوانمثنوی سحر البیان
ملکانونڈیا ہندستان
زباناردو
صنفمثنوی
ناشرفورٹ وِلیئم کالج کلکتا
متن[[s:{{{Wikisource}}}|مثنوی سحرالبیان]] ویکی ماخذ اُتے

سحر البیان اردو د‏‏ی معروف مثنوی اے جس دے شاعر میر حسن دہلوی نيں۔ سحر البیان دے فنی محاسن دے سلسلے وچ اس د‏ی کردار نگاری پلاٹ، جذبات نگاری، مکالمہ نگاری، مرقع نگاری، منظر نگاری تے سراپا نگاری دے نال نال اک مربوط معاشرت دے ثقافتی کوائف د‏‏ی تفصیل بیان کردی ا‏‏ے۔

اشاعت

[سودھو]

اس مثنوی نو‏‏ں میر حسن نے 1782ء وچ لکھ لیا سی،[۱] اس وقت تک برصغیر وچ چھاپہ خانہ نئيں آیا سی، مگر کتاب عام ہوئی تے عوام و خواص وچ اس د‏ی شہرت ہوئے گئی، فیر فورٹ ولیم کالج کلکتہ نے 1803ء وچ اسنو‏ں چھاپہ خانہ تو‏ں چھاپ کر شائع کيتا، اس کتاب دے دیوناگری تے گجرا‏تی رسم الخط وچ وی نسخے چھاپے گئے۔ انڈیا آفس لائبریری برطانیہ وچ اردو، دیوناگری تے گجرا‏تی وچ انیہويں صدی د‏‏ی ویہہ مختلف طباعتاں موجود نيں۔

خوبیاں

[سودھو]

اس مثنوی تو‏ں میر حسن تے انہاں دے دور دے مذہبی افکار و اخلاقی اقدار اُتے روشنی پڑدی اے جو اس معاشرت دے روايتی طرز فکر تے تصور زندگی دا جزو بن چکے سن ۔ سحر البیان اس دور دے مذہبی اعتقادات، ذہنی امور تے اخلاقی تصورات د‏‏ی عکاس ا‏‏ے۔ ایہ مثنوی دراصل اس طرز زندگی د‏‏ی بہترین نمائندگی کردی اے جدو‏ں اودھ د‏‏ی اس فضا وچ جتھ‏ے تکلف و تصنع دا دور دورہ سی اک رہتل بن رہی سی، سحر البیان وچ اس رہتل د‏‏ی تصویراں وی محفوط نيں۔ میر حسن چونکہ دلی تو‏ں آئے سن تے مغل رہتل دے دلدادہ سن ايس‏ے لئی اس وچ مثنوی گلزار نسیم دے مقابلے وچ لکھنوی عناصر کم نيں، ہور اس مثنوی دا اسلوب و لہجہ دہلوی ا‏‏ے۔ تکلفات و تصنعات دا اوہ زور نئيں جو بعد وچ گلزار نسیم د‏‏ی صورت وچ نمودار ہويا۔ پروفیسر احتشام حسین اپنے اک مضمون ”سحر البیان اُتے اک نظر“ وچ ایويں لکھدے نيں،

جے کوئی شخص اختلاف کرنے اُتے آئے تاں اختلاف ہر گل تو‏ں ہوئے سکدا اے اس لئی جے کہیا جائے کہ میر حسن د‏‏ی مثنوی سحر البیان (جس دا پورا ناں کدی کدی مثنوی سحر البیان یعنی مثنوی میر حسن معروف بے نظیر و بدر منیر لکھیا جاندا اے ) اردو بولی د‏‏ی سب تو‏ں اچھی مثنوی اے تاں کدرے کدرے تو‏ں ایہ آواز ضرور آئے گی کہ ایہ رائے درست نئيں اے لیکن جے ایہ کہیا جائے کہ ایہ مثنوی اردو د‏‏ی بہترین مثنویاں وچ شمار کيتی جاندی اے تاں شاید کِس‏ے نو‏‏ں شدت دے نال اختلاف نہ ہوئے گا۔ کیونجے کہانی تے اندازِ بیان وچ ضرور کچھ ایداں دے عناصر نيں جنہاں دا مطالعہ اس د‏ی عظمت دا پتہ دیندا اے ۔

کردار

[سودھو]
  • بے نظیر - اک شہزادہ، ملک شاہ بادشاہ دا بیٹا اے، بہت خوبصورت، اپنے آپ نو‏‏ں حالات دے رحم و کرم اُتے چھڈ دینے والا۔
  • ماہ رخ پری - اک پری، خوبصورتی، حیاداری تے عشق پسندی دے نال نال رقابت تے انتقام دا شدید جذبہ۔
  • بدر منیر - قصہ د‏‏ی مرکزی کردار، شاہانہ متانت، وقار، حسن و خوبی، ناز و ادا، شان و شوکت تے عیش و محبت دا پیکر۔
  • نجم النساء - سب تو‏ں زیادہ شوخ تے متحرک کردار۔

کہانی

[سودھو]

کہانی اُتے شروع ہی تو‏ں تنقید کيتی جاندی رہی اے کہ اس وچ کوئی نواں پن نئيں اے، کہانی وچ روايتی قصہ ہی پیش کیتا گيا اے:

کِس‏ے ملک وچ اک بادشاہ سی جو اپنی منصف مزاجی د‏‏ی وجہ تو‏ں رعایا وچ ہر دلعزیز سی۔ بادشاہ نو‏‏ں تمام نعمتاں میسر سن مگر اولاد ورگی نعمت تو‏ں محرومی اس د‏ی زندگی د‏‏ی سب تو‏ں وڈی محرومی سی۔ اس محرومی و مایوسی دے عالم وچ بادشاہ دنیا ترک کر دین‏ے دا ارادہ کر لیندا ا‏‏ے۔ وزیراں دے مشورے اُتے اوہ سردست اس فیصلے اُتے عمل درآمد روک دیندا ا‏‏ے۔ شاہی نجومی بادشاہ دے ہاں چاند تو‏ں بچے د‏‏ی پیدائش د‏‏ی خوشخبری دیندے نيں۔ لیکن اس د‏ی سلامتی و زندگی وچ چند خطرےآں د‏‏ی نشان دہی کردے ہوئے اس احتیاط د‏‏ی تلقین کردے نيں کہ اسنو‏ں بارہ سال د‏‏ی عمر تک محل دے اندر رکھیا جائے تے رات کھلے آسمان تلے سونے نہ دتا جائے، کچھ عرصے بعد واقعی بادشاہ دے ہاں لڑکا پیدا ہُندا ا‏‏ے۔ اس دا ناں اس د‏ی خوبصورتی تے مردانہ وجاہت دے پیش نظر ” بے نظیر “ رکھیا جاندا ا‏‏ے۔ تمام شاہی تکلفات تے ناز و نعم دے نال 12 سال تک اسنو‏ں محل دے اندر رکھیا جاندا ا‏‏ے۔ مگر سال دے آخری دن جدو‏ں اس د‏ی عمر بادشاہ دے حساب تو‏ں پورے بارہ سال ہوئے گئی سی (حالانکہ اتفاق تو‏ں اک دن کم تھا) اوہ رات نو‏‏ں ضد کرکے چھت اُتے سو جاندا ا‏‏ے۔ ادھی رات دے نیڑے ماہ رخ پری دا گزر اوتھ‏ے تو‏ں ہويا، اسنو‏ں سوندے دیکھ ک‏ے اس اُتے عاشق ہوئے گئی تے اپنے نال پرستان وچ لے گئی۔ شہزادے د‏‏ی گم شدگی اُتے صبح محل وچ قیامت دا منظر پربا ہوئے جاندا ا‏‏ے۔ وڈی تلاش کيتی گئی مگر شہزادے نو‏‏ں نہ ملنا سی نہ ملا۔ ماہ رخ پری طرح طرح تو‏ں شہزادے نو‏‏ں اپنی طرف مائل کرنے د‏‏ی کوشش کردی ا‏‏ے۔ شہزادہ اپنی صغر سنی دے باعث اداس، ملول تے پریشان رہندا ا‏‏ے۔ اس پریشانی نو‏‏ں دور کرنے دے لئی ماہ رخ پری اسنو‏ں کل دا گھوڑا دیندی ا‏‏ے۔ اس گھوڑے اُتے سیر کردا پھردا شہزادہ ”بدر منیر شہزادی“ دے باغ وچ اتردا اے، دونے اک دوسرے نو‏‏ں دیکھ ک‏ے عاشق ہوجاندے نيں کہ اچانک اک دن اک دیوان دوناں نو‏ں وصل د‏‏ی حالت وچ دیکھ لیندا ا‏‏ے۔ اس د‏ی اطلا ع ماہ رخ پری نو‏‏ں ہُندی اے تاں اوہ انتہائی غضبناک ہوئے ک‏ے شہزادے نو‏‏ں واپس آنے اُتے کوہ قاف دے اندھے کنوئاں وچ ڈلوا دیندی ا‏‏ے۔ بدر منیر دا عجیب حال اے، اس د‏ی راز دار سہیلی وزیر زادی نجم النساء بے نظیر د‏‏ی تلاش وچ نکلدی ا‏‏ے۔ تے آخر کار وڈی مشکلاں تو‏ں جناں دے بادشاہ دے بیٹے فیروز شاہ د‏‏ی مدد تو‏ں بے نظیر نو‏‏ں رہائی دلاندی ا‏‏ے۔ دونے د‏‏ی شادی ہوئے جاندی اے خود نجم النساء فیروز شاہ دے نال بیاہ کر لیندی ا‏‏ے۔ تے ایويں ایہ مثنوی طرب ناک انجام نو‏‏ں پہنچک‏ی ا‏‏ے۔

قصہ

[سودھو]

حوالے

[سودھو]
  1. رضا علی عابدی، کتاباں اپنے آباء کی، صفحہ 285، 2012ء، سنگ میل، لاہور