محمد زکی کیفی
محمد زکی کیفی اردو دے معروف شاعر تے ادارہ اسلامیات لاہور دے بانی نيں۔آپ مفتی محمد شفیع عثمانی دے صاحبزادے تے مفتی محمد تقی عثمانی دے وڈے بھائی سن ۔ انہاں دا شعری مجموعہ کیفیات دے ناں توں انہاں دی وفات دے بعد شائع ہويا اے۔ انہاں دی شاعری اردو دی غزل گو شعری روایت دا تسلسل اے۔ جگر تے حسرت دی صف وچ کھڑے نيں۔
ابتدائی حالات
[سودھو]زکی کیفی22 ذوالحجہ 1344ھ بمطابق 2 جولائی 1926ء کومتحدہ ہندوستان دے مشہور قصبے دیوبند وچ پیدا ہوئے۔ انہاں دے والد ماجد دے مرشدمولانا اشرف علی تھانوی نے انہاں دا ناں "محمد زکی" تجویز کيتا۔ تاریخی ناں "سعید اختر"(1344ھ) رکھیا گیا۔ ابتدائی تعلیم دار العلوم دیوبند ہی توں حاصل کيتی۔ اصلاحی تعلق مولانا اشرف علی تھانوی توں قائم کيتا ۔ بچپن ہی وچ انہاں توں بیعت ہوئے گئےتے انہاں توں تصوف دی مشہور کتاب پند نامہ عطار سبقا سبقا پڑھی۔[۱]
تحریک پاکستان وچ کردار
[سودھو]زکی کیفی دے والد مفتی محمد شفیع عثمانی پاکستان دے بانی رہنماواں وچوں اک سن ۔ زکی کیفی اپنے والد دے دست و بازو تے قیام پاکستان دے پرجوش حامی سن ۔ سرحد ریفرنڈم، لاہور کانفرنس تے حیدر آباد کانفرنس وچ اوہ اپنے والد دے شانہ بشانہ رہے۔ اس دے علاوہ انہاں نے دیوبند دے نوجواناں دے نال مل کے اک تنظیم بنائی جو فسادات دے دناں وچ رات نوں پہرے دتا کردی تے مسلماناں دی حفاظت کردی۔[۲]
قیام پاکستان دے بعد انہاں دا سارا خاندان پاکستان ہجرت کر گیا مگر اوہ اپنے والد دے ایما اُتے ہندوستان ہی وچ رکے رہےتے انہاں دے ادھورے دا ماں نوں نبٹاندے رہے۔ اس اثنا وچ عید دے موقع اُتے انہاں نے اہل خانہ دے ناں شعری انداز وچ خط لکھیا جس وچ کمال شاعرانہ مہارت دے نال انہاں نے اپنے جذبات دا اظہار ایويں کيتا:
مانا کہ میں دل درد کا خوگر ہی بنا لوں
لیکن جو خلش چھپ نہ سکے کیسے چھپا لوں
آنکھوں میں اندھیرا ہے تو دل ڈوب رہا ہے
ایسے میں بتاؤ کہ میں کس کس کو سنبھالوں
تم عید کی خوشیوں سے کرو گھر میں چراغاں
میں محفل دل اپنے ہی داغوں سے سجا لوں
ماں باپ جدا بھائی بہن پاس نہیں ہیں
ایسے میں بتاؤ کہ میں کیا عید منالوں[۳]
کیفیات
[سودھو]زکی کیفی دا شعری مجموعہ کیفیات انہاں دی وفات دے بعد انہاں دے اپنے ہی ادارے شائع ہويا۔ جو حمد، نعت، غزل، ملی و قوم نظماں تے قطعات دے اک منتخب ذخیرے اُتے مشتمل اے۔
مشہور اشعار
[سودھو]زکی کیفی دا ایہ شعر ضرب المثل دی حیثیت اختیار کر چکيا اے۔ عام طور اُتے مرحومین دی یاد وچ بکثرت پڑھیا تے لکھیا جاندا اے:
آندی ہی رہے گی تری انفاس کی خوشبو
گلشن تری یادوں کا مہکتا ہی رہے گا
اس آئینہ خانے میں سبھی رنگ ہیں تیرے
اس آئینہ خانے میں تو یکتا ہی رہے گا
ستارے ڈوبنا، شبنم کا رونا، شمع کا بجھنا
ہزاروں مرحلے ہیں صبح کے ہنگام سے پہلے