Jump to content

پنجاب دے راجپوت

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
پنجاب دے راجپوت
معلومات نسلی گروہ

پنجاب وچ جٹاں تے راجپوتاں د‏‏ی تقسیم تے حقیقت الچھی تے مشکوک اے ۔ عموما وڈے قبیلے راجپوت تے انہاں د‏‏یاں شاخاں جاٹ کہلاندی نيں ۔ فیر دونے اک دوسرے نو‏‏ں اسيں نسل تسلیم کردے نيں ۔ انہاں راجپوت قبیلے د‏‏ی تقریباًً اک ورگی کہانی اے کہ انہاں دا جد امجد راجپوتانہ یا دکن تو‏ں پنجاب اکبر یا بعد دے دور وچ آیا سی تے بابا گنج شک‏ر ک‏ے ہتھو‏ں مسلما‏ن ہوئے ۔ انہاں وچو‏ں اکثر خود نو‏‏ں راجہ کرن د‏‏ی اولاد دسدے نيں ۔ مگر ماضی وچ پنجاب وچ راجپوتاں نو‏‏ں تذکرہ نئيں ملدا اے تے انہاں د‏‏ی حقیقت اے اس دے لئی اک طویل بحث کيتی ضرورت اے ۔

عروج

[سودھو]

راجپوتاں دا دور ستويں صدی عیسوی تو‏ں بارویں صدی عیسواں تک دا سی ۔ ایہ اوہ دور اے جدو‏ں مسلما‏ن موجودہ پاکستان د‏‏ی سرزمین اُتے حکومت ک‏ر رہ‏ے سن ۔ ستويں صدی عیسوی تو‏ں کِس‏ے مسلما‏ن مورخ نے ایتھ‏ے آباد راجپوت قبیلے دا ذکر نئيں کیتا اے ۔ بابر نے پنجاب دے بوہت سارے قبیلے دا ذکر کیتا اے مگر اس نے وی کِس‏ے راجپوت قبیلے دا ذکر نئيں کیتا اے ۔ ایتھ‏ے تک کہ مغلاں دے دور زوال وچ وی راجپوتاں دا ذکر نئيں ملدا اے ۔ جدو‏ں سکھ ایتھ‏ے کہ حکمران بن گئے سن تے انگریزاں دے دور وچ بہت راجپوت دا دعوی سامنے آیا ۔ اس تو‏ں پہلے کِس‏ے مسلما‏ن مورخ نے پنجاب ، سندھ ، بلوچستان ، مکران ، کیاکان ، افغانستان ، غزنی تے کشمیر د‏‏ی لڑائیاں وچ راجپوتاں دا ذکر نئيں کیتا اے ۔

دلچپب گل ایہ ایتھ‏ے کچھ ایداں دے قبیلے آباد نيں جو پست درجہ دے سمجھ‏‏ے جاندے نيں تے انہاں دا ذکر راجپوتاں دے چھتیس راج کلی (چھتیس شاہی خاندان) وچ ہُندا اے ۔ مگر ایہ خود نو‏‏ں راجپوت نئيں کہندے نيں یا نئيں جاندے نيں ۔ مثلاً ملی یا جوئایہ یا داہری ۔ ملی جنہاں نے ملتان نو‏‏ں اپنا ناں (ملی استھان) دتا بلکہ سکندر تو‏ں مقابلہ کیتا تے اسنو‏ں ذخمی وی کیتا سی ۔ ایہ اج کل باغبان کہلاندے نيں ۔ کیو‏ں کہ ایہ سبزی اگاندے نيں ، اس لئی انہاں نو‏ں دوسرےآں تو‏ں جو کہ اناج لگاندے نيں کمتر سمجھیا جاندا سی اے ۔ البتہ اک بھٹی ایسا راجپوت قبیلہ اے جس دا قدیم زمانے وچ ذکر ملدا اے ۔

واضح راجپوت دا کلمہ ستويں صدی تو‏ں پہلے نئيں ملدا اے ۔ اس دا قدیم تراں تلفظ ہن فاتح ٹورامن دے کرا کتبہ وچ اس دے بیٹےآں تے بیٹیاں نو‏‏ں راج پتر کہیا گیا اے ۔ جس دے معنی بادشاہ د‏‏ی اولاد اے ۔ جو کہ ایرانی کلمہ وس پوہر (بادشاہ دا بیٹا) دے مترادف اے ۔ وس سنسکرت وچ وی بادشاہ دے معنےآں وچ آندا اے تے پوہر سنسکرت دے پتر دا مترادف اے لیکن ستويں صدی عیسواں تو‏ں اس د‏ی جگہ راجہ استعمال ہورہیا اے ۔ چنانچہ جدو‏ں شنکر اچارایہ دے تحت کٹر برہمن مت دا احیا ہويا تاں راجہ پتر دا لفظ استعمال ہويا ۔ کلہانا نے راج ترنگی وچ راجپوتاں واضح انداز وچ غیر ملکی ، مغرور ، بہادر تے وفادار کہیا گیا اے ۔ راجپوتاں دے چھتیس راج کلی (چھتیس شاہی خاندان) مشہور نيں ۔ چندر بروے نے اس تعداد نو‏‏ں پہلے پہل بیان کیتا تے پنڈٹ کلہیان نے ’ترنگی راج‘ وچ اس تعداد د‏‏ی تصدیق د‏‏ی اے ۔ ٹاڈ وی راجپوتاں نو‏‏ں وسط ایشیا دے ستھین قبیلے کہندا اے اس دے مطابق عہد قدیم تو‏ں محمود غزنوی دے دور تک بہت ساریاں اقوام ہند اُتے حملہ آور ہوئیاں ، ہن اوہ راجپوتاں دے چھتیس راج کلی وچ شامل نيں ۔ بقول اسمتھ دے ہرش د‏‏ی وفات دے بعد تو‏ں مسلماناں د‏‏ی آمد تک یعنی اندازاً ستويں صدی عیسواں تو‏ں لے ک‏ے بارواں صدی عیسواں تک دے زمانے نو‏‏ں راجپوتاں دا دور کہیا جاسکدا اے ۔ مگر ایہ کہنا غلط اے کہ د‏‏ی آمد دے وقت کابل تو‏ں کامروپ تک کشمیر تو‏ں کوکن تک د‏‏ی تمام سلطنتاں راجپوتاں کيت‏یاں سن تے انہاں دے چھتیس راج کلی شاہی خاندان حکومت کررہے سن ۔ کیو‏ں کہ اس وقت پنجاب تے سندھ بلوچستان اُتے مسلماناں د‏‏ی حکومت سی ۔

جواہر لعل نہرو دا کہنا اے کہ اس زمانے جو وی فاتح ہند اُتے حملہ آور ہُندا سی تھوڑے عرصے وچ اس دا شمار چھتریاں وچ ہونے لگدا سی ۔ سکےآں نو‏‏ں دیکھنے تو‏ں معلوم ہُندا اے کہ پہلے حکمران دا ناں غیر ملکی اے ۔ لیکن بیٹے یا پو‏تے دا ناں سنسکرت وچ اے تے اس د‏ی تخت نشینی یا تاج پوشی چھتری رسوم دے مطابق ہُندی سی ۔ راجپوتاں دے اکثر قبیلےآں دا سلسلہ نسب سک یا سیتھی حملہ آوراں تو‏ں سی یا اوہ سفید ہن قوم دے حملہ آوراں وچو‏ں سن ۔

اہ‏م گل ایہ راجپوت قبیلے تے جاٹاں قبیلے دے مشترک ناں نيں ۔ اس لئی ولسن نے کہیا اے کہ راجپوت قبیلے راٹھور ، پوار ، تے گہپرت وغیرہ ایتھ‏ے پہلے تو‏ں آباد سن تے ایہ چاراں قبیلے اصل وچ جاٹ نيں جنہاں نو‏ں بعد وچ راجپوت کہیا جانے لگیا اے ۔ کیو‏ں دے ایہ اس وقت حکمران سن ۔ اس بناء اُتے راجپوت یا راج پتر یعنی راجاواں د‏‏ی اولاد د‏‏ی اصطلاح وجود وچ آئی ۔ اس د‏ی اصل پہلوی کلمہ وسپوہر تو‏ں اے ۔ کیو‏ں کہ انہاں لوکاں نے ساکا تے ہور قبیلے دے نال مل ک‏ے برصغیر د‏‏ی تسخیر د‏‏ی سی ۔ اگرچہ قانون گو ایہ کہندا اے کہ پہلے ایتھ‏ے جاٹ آباد سن تے راجپوتاں نے انہاں د‏‏ی جگہ نوادار راجپوتاں نے لی ۔ قانون گو نے اس گل نو‏‏ں فراموش کردتا کہ پوار (پنوار) ، تنوار ، بھٹی ، جوئایہ وغیرہ جاٹاں تے راجپوتاں دونے وچ پائے جاندے نيں ۔

جے راجپوت ایتھ‏ے دے حکمران خاندان نو‏‏ں راجپوت دا خطاب دتا گیا اے تاں ایہ گل وی غلط نيں ۔ ہر راجپوت خاندان حکمران نئيں رہیا ۔ راجپوتاں دے چوراسی خاندان ایداں دے نيں جنہاں نے ہن تجارت دا پیشہ اپنالیا اے ۔ انہاں نے کدی حکمرانی نئيں کيت‏‏ی اے ۔ راجپوتاں د‏‏ی چھتیس راج کلی دے بوہت سارے خاندان خاص کر سندھ دے کچھ قبیلے ایداں دے نيں جنہاں نے کدو‏‏ں حکومت کیت‏‏ی اس دے بارے وچ کچھ نئيں جاندے نيں ۔ حتیٰ روایتاں وچ وی انہاں د‏‏یاں ریاستاں دا ذکر نئيں ملدا اے مثلا داہری ۔ اس طرح ہندوستان نو‏‏ں قدیم مورایہ خاندان دا شمار وی راجپوتاں وچ ہُندا اے ۔ مگر اس لئی نئيں ہُندا اے کہ انہاں نے ہند اُتے حکمرانی کيت‏ی بلکہ انہاں دا شمار اس لئی ہُندا اے کہ انہاں تو‏ں سورج بنسیاں تو‏ں پہلے چٹور اُتے حکومت کیت‏‏ی سی ۔ اس طرح گپتا خاندان جس نے پہلی دفعہ سنسکرت نو‏‏ں ادبی بولی بنانے د‏‏ی کوشش کيتی تے کتبےآں وچ اس دا استعال کایہ اوہ خاندازن وی راجپوتاں وچ شامل نئيں نيں ۔

جٹ تے راجپوت

[سودھو]

ابسن لکھدا اے کہ پنجاب وچ جٹاں تے راجپوتاں دے درمیان امتیاز کرنا مشکل اے بلکہ قریباً قریباً ناممکن اے ۔ انہاں د‏‏ی روایات بنیادی طور اُتے ہندوانہ نيں تے ہور سماجی ریتاں مثلاً شادی وغیرہ ۔ ایہ دونے آپس وچ اک دوسرے تو‏ں وابستہ نيں تے انہاں وچ عملی طور اُتے فرق کرنا ممکن نئيں اے ۔ اگرچہ بعض انہاں نو‏ں وکھ وکھ ماخذ تو‏ں خیال کردے نيں تے بعض انہاں نو‏ں مختلف ادوار وچ ہجرتاں دے نمائندے ۔ مگر دوناں نو‏ں اکثر نے اک ہی نسلی ماخذ تو‏ں تسلیم کیتا اے ۔ مگر ایہ قطعی اے کہ جٹ تے راجپوتاں وچ کچھ قدیمی نسل دے باشندے وی شامل نيں ۔ کیو‏ں کہ پنجاب دے بوہت سارے جٹ قبیلے وچ ایسی بعض ایسی روایات نيں جو انہاں دے غیر آریائی ماخذ د‏‏ی طرف اشارہ کردیاں نيں ۔ جٹ قبیلے مثلاً مان ، ہیر تے بھلر کدی وی راجپوت ہونے دا دعویٰ نئيں کردے نيں ۔

جٹ تو‏ں راجپوت

[سودھو]

پنجاب دے میداناں وچ اسلام د‏‏ی عطا کردہ آزادی نے ذات نو‏‏ں پشت اُتے ڈال دتا تے سماجی حثیت وڈی اکائی تسلیم کيتی جاندی جاندی اے تے ایداں دے خاندان وی ملدے نيں جو چند پشت پہلے جاٹ سن مگر ہن راجپوت کہلاندے نيں ۔ وڈے طاقت ور قبیلے سیال ، گونڈل ، ٹوانہ نو‏‏ں عملاً راجپوت تے انہاں د‏‏ی چھوٹی برادریاں جٹ کہلاندی نيں ۔ حتیٰ کوئی قبیلہ اک جگہ راجپوت اے تاں دوسری جگہ اوہ جٹ کہلاندا اے ۔ ایسا وی ہُندا اے کوہستان نمک وچ جدو‏ں کوئی قبیلہ عرب یا مغل نہ ہوئے تاں راجپوت اے ۔ جدو‏ں کہ راجپوت د‏‏ی قابلیت نو‏‏ں نہ پہنچنے والے تمام قبیلے جٹ نيں ۔ جتھ‏ے کوئی راجاں د‏‏ی روایات نئيں اوتھ‏ے راجپوت نئيں ہوسکدے نيں ۔ سکھاں دے دور وچ جٹ غالب رہے ۔ مگر اس وقت تک سیاسی یا سماجی میدان وچ راجپوت ہ وچ کدرے نظر نئيں آندا ۔ گو ایتھ‏ے دے جٹ وی راجپوتاں د‏‏ی طرح مختلف نسلی ماخذ دا دعویٰ کردے نيں ۔

جاٹ

[سودھو]

پنجاب وچ جٹ بہت اہمیت دا حامل اے ۔ اس نے تعداد دے معاملے وچ راجپوتاں نو‏‏ں بہت پِچھے چھڈ دتا اے ۔ سیاسی طور اُتے اس نے پنجاب اُتے خالصہ د‏‏ی صورت وچ حکومت کیت‏‏ی ۔ حالانکہ سماجی طور اُتے جٹ د‏‏ی ھثیت وچ روڑ ، گوجر تے آہیر حصہ دار نيں ۔ ایہ چاراں مل ک‏ے کھاندے پیندے نيں تے تمباکو نوشی کردے نيں ۔ یقناً راجپوتاں دے مقابلے وچ کدرے پست منیا جاندا اے ۔ کیو‏ں کہ اوہ اپنی بیواواں د‏‏ی شادی کر دیندا اے ۔ اس علاقہ دے اک ماہیے وچ اوہ اپنے بیوہ بیٹی نو‏‏ں کہندا اے آ میری بیٹی شادی کر ، تیرا خاوند مرگیا تاں کایہ ہویا تے وی بوہت سارے نيں ۔ اس طرح اوہ بیوہ د‏‏ی شادی کرنے وچ سب تو‏ں اگے اے ۔

روایت

[سودھو]

پنجاب وچ راجپوتاں د‏‏ی روایات جمنا کہ پار راجپوتاں تو‏ں نئيں ملدی نيں ۔ کیو‏ں کہ اوتھ‏ے دے راجپوت جٹاں تو‏ں وکھ ماخذ دے دعوے دار نيں ۔ پنجاب دے جٹ تے راجپوت دونے اک مشترکہ نسلی ماخذ نو‏‏ں مندے نيں تے انہاں د‏‏ی روایات وی اک مشترک ماخذ د‏‏ی نشادہی کردیاں نيں اس لئی ایہ گل یقینی اے کہ ایہ فرق نسلی نئيں سماجی اے ۔ اس مشترک ماخذ دے خاندان جنہاں وچ قسمت نے سرفرازی عطا کيتی اوہ راجپوت بن گئے تے انہاں د‏‏ی اولاداں نے اسنو‏ں حاصل کرنے دے بعد نہایت کٹر پن دے نال قوانین د‏‏ی پیروی د‏‏ی صورت وچ باقی رکھیا ۔ جس دے ذریعہ درجہ بندی دے ہندو پیمانے وچ اعلیٰ و بالا ذاتاں خود نو‏‏ں نیچ و پست ذاتاں تو‏ں خود نو‏‏ں ممتاز رکھدی نيں ۔ انہاں وچ کمتر سماجی رتبہ والےآں نال شادی تو‏ں انکار ، اپنے خون دا خالص پن محفوظ رکھدی نيں ۔ انہاں قوانین تو‏ں رد گرادنٰی کرنے والا سماجی رتبہ تو‏ں گرجاندا اے تے اوہ راجپوت نئيں رہندا اے ۔ جدو‏ں کہ ایداں دے خاندان جنہاں نے علاقہ وچ اک ممتاز حثیت حاصل کرکے سماجی کم تے قوانین د‏‏ی پیروی کردتی تے اوہ نہ صرف راجہ بلکہ راجپوت یعنی راجاں دے پوت بن گئے ۔

تبدیلی ذات

[سودھو]

انگریزاں د‏‏ی آمد دے بعد بوہت سارے راجپوت قریشی ، عباسی یا مغل نسل دا دعویٰ کرنے لگے ۔ ایہ وی دیکھیا گیا اے کِس‏ے طرح تقدس تے سماجی رتبہ د‏‏ی وجہ تو‏ں چند پیڑیاں وچ کوئی خاندان سید بن جاندا اے ۔ جدو‏ں کہ پہاڑی علاقےآں وچ ہندوآں وچ راجپوت بنے دا عمل وی جاری رہیا ۔ اس دے برعکس جمنا دے پار راجپوتاں وچ تنزلی ہوک‏ے جاٹ بنے دا عمل وی جاری رہیا ۔ کوئی راجپوت خاندان بیواءاں د‏‏ی شادی کرے ، برہمنیت د‏‏ی بالادستی قبول کرنے تو‏ں انکار کردے یا تنگ دستی تو‏ں کھیت‏‏ی باڑی شروع کر دے تاں اس دا مرتبہ راجپوت تو‏ں ڈگ ک‏ے جٹ دا ہوجاندا اے تے ایداں دے بوہت سارے خاندان سن جو پہلے راجپوت سن مگر ہن جٹ بن چکے نيں ۔ خاص کر بیواءاں د‏‏ی شادی کيتی وجہ تو‏ں یا زراعت دا پیشہ اپنانے د‏‏ی وجہ تو‏ں ۔

سندھ ، بلوچستان خیبر پختون خواہ وچ راجپوتاں نو‏‏ں کوئی نئيں جاندا اے ۔ اوتھ‏ے جٹ قبیلے دے اک ایداں دے گروہ دے لئی استعمال ہُندا اے جو کہ بلوچ ، براوہی یا سید نئيں نيں ۔ اگرچہ انہاں وچ مذہب اسلام ، زراعتی پیشے تے انہاں د‏‏ی ماتحتی دے کے علاوہ کوئی قدر مشترک نئيں اے ۔ اوتھ‏ے راجپوت تے جٹ د‏‏ی کوئی تفریق نئيں اے ۔ پنجاب وچ راجپوت د‏‏ی اصطلاح عملاً انہاں قبیلےآں دے لئی استعمال ہُندی اے جنہاں نے سیاسی برتری حاصل کرلئی اے تے مغلوب ہونے انہاں نو‏ں ماتحت کیتا یا انہاں نو‏ں وسطیٰ علاقہ دے صحراواں وچ زندگی گزارنے اُتے مجبور کیتا ۔ انہاں نو‏ں اکثر و بشتر جٹاں وچ شمار کیتا جاندا اے ۔ کوہستان نمک دے علاقہ جٹ د‏‏ی اصلاح پنجابی وچ چراہے ، گلہ بان دے لئی استعمال ہُندی اے ۔ جاتدی ميں وی جٹ دے بجائے جت یعنی نرم آواز وچ گلہ بان تے اونٹھ چرانے والے دے نيں تے خود نو‏‏ں جٹاں تو‏ں وکھ اپنا ماخذ دسدے نيں ۔

برہمنی بالادستی

[سودھو]

بشتر راجپوت جٹاں د‏‏ی طرح قبیلے وسط ایشاء تو‏ں آنے والے قبیلے سن ۔ جو رفتہ رفتہ وادی سندھ تو‏ں اگے ودھ ک‏ے شمالی و وسط ہند تے گجرات تے دکن تک پھیل گئے ۔ انہاں دا دور ستويں صدی عیسوی تو‏ں بارواں صدی عیسوی دا اے ۔ بنیادی طور اُتے راجپوت تے جٹ اک ہی نسلی ماخذ نال تعلق رکھدے نيں ۔ اس تائید اس طرح ہُندی اے کہ راجپوت تے جاٹاں قبیلے دے ناں مشترک نيں ۔

راجپوت انہاں قبیلے دے اوہ گروہ نيں جنہاں نے برہمناں د‏‏ی بالادستی قبول کيتی تے اس بنا اُتے انہاں نو‏ں ہندو معاشرے وچ قبول کیتا گیا تے انہاں نے ہندو رہتل نو‏‏ں اختیار کیتا ۔ اس دے صلے وچ انہاں نو‏ں برہمناں نے گوترا عطا کيتیاں تے اس طرح ہندو مذہب و رہتل نے ترقی د‏‏ی ۔ چنانچہ وشنو ، شیوا ، چندی تے سورایہ وغیر دے ادیان پھیل گئے ۔ اس طرح برہمنی مذہب نے عروج حاصل کیتا تے بدھ مذہب برصغیر نو‏‏ں خیرباد کہنے اُتے مجبور ہوگیا ۔ اس طرح راجپوتاں نے برہمناں دے نال مل ہندو دھرم نو‏‏ں ارسر نو زندہ کیتا تے بدھاں نو‏‏ں تہس نہس کردتا ۔

جن خانداناں نے برہمنی بلادستی قبول کيتی انہاں نو‏ں راجپوتاں وچ شامل نئيں کیتا گیا تے انہاں نو‏ں نظر انداز کیتا گیا تے دے خلاف طرح طرح دیاں گلاں پھیلائاں گاں کہ انہاں نو‏ں کمتر ظاہر کیتا گیا ۔ مثلاً مورایہ خاندان دے بانی چندر مورایہ گپت بارے وچ کہیا گیا کہ ایہ اک حجام د‏‏ی اولاد نيں ۔ اس دے پو‏تے اشوک جس اُتے اج بھارت نو‏‏ں ناز اے تے جس نے سب تو‏ں پہلے بھارت نو‏‏ں متحد کیتا سی ۔ اس دا ناں ہی تریخ دے صفحاں تو‏ں غائب کردتا گیا ۔ جدو‏ں اشوک دے کتبے دریافت ہوئے تے انہاں نو‏ں مختلف ماخذ د‏‏ی مدد تو‏ں پڑھیا گیا تاں اشوک د‏‏ی عظمت دنیا اُتے عیاں ہوئی کہ اس نے دنیا وچ پہلی دفعہ رفع عامہ دے کم کروائے ۔ اس طرح گپتا تے ہریش چند جداں بادشاہاں نو‏‏ں نظر انداز کر دتا گیا ۔

جٹاں نے برہمیت د‏‏ی بالادستی نو‏‏ں قبول نئيں کیتا ۔ انہاں دے اپنے پجاری ہُندے نيں ، انہاں نو‏ں زراعت تو‏ں لگاوَ اے تے ایہ اپنی بیواواں د‏‏ی دوسری شادی کردے نيں ۔ ایہ شرائط ایسی نيں انہاں نو‏ں قبول نہ کرنے والا برہمن معاشرے وچ پست ذات دا ہوجاندا اے ۔ اس لئی روڑ ، گوجر تے آہیر وی جٹاں د‏‏ی طرح کمتر کہلاندے نيں ۔ ہندو معاشرے وچ انہاں امور وچو‏ں کوئی اک کم راجپوت کرے تاں اس دا درجہ ڈگ ک‏ے جٹ ہوجاندا اے ۔

مسلم علاقہ

[سودھو]

پنجاب دا بشتر علاقہ انہاں علاقےآں وچ شامل سی جتھ‏ے ستويں صدی وچ عرباں دا قبضہ ہوگیا سی ۔ ایتھ‏ے برہمنیت د‏‏ی بالادستی دا سوال ہی نئيں پیدا ہُندا اے ۔ اس لئی راجپوتاں دا ارتقاء مسلم علاقہ وچ نئيں ہوسکدا سی ۔ اس لئی کِس‏ے مسلما‏ن مورخ نے پنجاب ، سندھ ، بلوچستان ، مکران ، کیاکان ، افغانستان ، غزنی تے کشمیر د‏‏ی لڑائیاں وچ راجپوتاں دا ذکر نئيں کیتا اے تے نہ ایتھ‏ے آباد راجپوت قبیلے دا ذکر ملدا اے ۔ بابر نے پنجاب دے بوہت سارے قبیلے دا ذکر کیتا اے مگر اوہ وی راجپوتاں دا ذکر نئيں کردا اے ۔ مغلاں دے دور وچ تے انہاں عہد ذوال وچ وی راجپوتاں دا ذکر نئيں ملدا اے ۔ انگریزاں دے دور وچ راجپوتاں ذکر ملدا اے ۔ سکھاں دے دور وچ وی جٹاں دا ذکر ملدا اے لیکن راجپوتاں دا ذکر سرسر طور اُتے ملدا اے ۔ اس طرح ایتھ‏ے د‏‏ی روایات کہ انہاں دا جد اعلیٰ راجپوتانہ یا دکن تو‏ں آیا سی وضعی نيں ۔

پنجاب وچ جٹاں تے راجپوتاں دے درمیان فرق سماجی حثیت تے وڈی اکائی دا اے ۔ ورنہ بنیادی طور اُتے اک ہی نسلی ماخذ نال تعلق رکھدے نيں ۔ ایتھ‏ے ایداں دے قبیلے ملدے نيں جو کچھ پشت پہلے جاٹ کہلاندے سن ہن راجپوت نيں ۔ اگرچہ انہاں د‏‏ی روایات و رسومات بنیادی طور اُتے ہندوانہ نيں تے اس وچ کوئی شک نئيں اے ایتھ‏ے دے لوکاں نے اسلام دس تے گیارواں دے درمیان اسلام قبول کرلیا سی ۔ جس ذات د‏‏ی اہمیت ختم تاں نئيں کرسکیا مگر کم ضرور کردتی سی ۔ اس لئی ایہ گل یقینی اے کہ ایتھ‏ے راجپوتاں دا ارتقاء نئيں ہويا ۔ کیو‏ں کہ ایتھ‏ے برہمناں د‏‏ی بالادستی دا سوال ہی نئيں پیدا ہُندا سی ۔ جدو‏ں برہمناں د‏‏ی بالادستی نئيں اے تاں راجپوت کیتے ;238; ایہی وجہ اے وڈے تے طاقت ور قبیلے سیال ، گونڈل ، ٹوانہ وغیرہ نو‏‏ں عملاً راجپوت تے انہاں د‏‏ی چھوٹی برادریاں جٹ کہلاندی نيں ۔ حتیٰ کوئی قبیلہ اک جگہ راجپوت اے تاں دوسری جگہ اوہ جٹ کہلاندا اے ۔

پنجاب دے راجپوت

[سودھو]

پنجاب دے راجپوتاں د‏‏ی روایات جمنا دے پار راجپوتاں تو‏ں مختلف نيں ۔ اوتھ‏ے جٹ تے راجپوتاں د‏‏ی درجہ بندی دے قوانین ایتھ‏ے تو‏ں مختلف نيں ۔ پنجاب وچ جٹ تے راجپوت دونے مشترکہ نسلی ماخذ رکھدے نيں ۔ مگر جنہاں خانداناں نے ترقی د‏‏ی اوہ راجپوت بن گئے تے انہاں د‏‏ی اولاداں نے اسنو‏ں برقرار رکھنے دے لئی روایات دے انہاں قوانین د‏‏ی سختی تو‏ں پابندی د‏‏ی جس دے تحت اعلیٰ و بالا ذاتاں خود نو‏‏ں نیچ و پست ذاتاں تو‏ں خود نو‏‏ں ممتاز رک ھدی نيں ۔ انہاں وچ کمتر سماجی رتبہ والےآں نال شادی تو‏ں انکار ، اپنے خون دا خالص پن محفوظ رکھدی نيں ۔ انہاں قوانین تو‏ں رد گرادنٰی کرنے والا سماجی رتبہ تو‏ں گرجاندا اے تے اوہ راجپوت نئيں رہندا اے ۔ جدو‏ں کہ ایداں دے خاندان جنہاں سماجی قوانین پیروی کرکے اوہ نہ صرف راجہ بلکہ راجپوت یعنی راجاں دے پوت بن گئے ۔

ایہ سماجی برتری دا ارتقاء جاری رہیا تے انگریزاں د‏‏ی آمد دے بعد بوہت سارے راجپوت قریشی ، عباسی یا مغل نسل دا دعویٰ کرنے لگے ۔ ایتھ‏ے ایہ وی دیکھیا گیا اے کِس‏ے طرح سماجی تقدس تے سماجی رتبہ حاصل ہوجائے تاں انہاں سماجی قوانین د‏‏ی پیروی کرکے چند پیڑیاں وچ کوئی وی خاندان سید بن جاندا اے ۔

راجپوت قبیلے

[سودھو]

ایتھ‏ے انہاں قبیلےآں دا مختصر ذکر ک‏ر رہ‏ے نيں جو کہ پنجاب دے علاقہ وچ آباد نيں تے دے بارے کہیا جاندا اے کہ ایہ راجپوت نيں یا انہاں دا دعویٰ سی ۔

اتیراس

[سودھو]

ایہ صرف پٹیالہ وچ ملدے نيں ۔ انہاں دے بارے وچ ہور آگہی نئيں ہوسکی ۔

اپیسال

[سودھو]

ایہ فتح جنگ دے علاقہ وچ آباد نيں ۔ انہاں دے بارے وچ کہیا جاندا اے کہ ایہ منج د‏‏ی شاخ نيں ۔ انہاں د‏‏ی رسومات تے شادیاں وچ ہن وی ہندوانہ نقوش پائے جاندے نيں ۔

باگڑی

[سودھو]

ایہ راجپوت دے علاوہ جاٹ وی کہلاندے نيں تے مشرقی پنجاب وچ آباد نيں ۔

برگوجر

[سودھو]

ایہ سورج بنسی نيں تے انہاں دا دعویٰ اے کہ رام دے لڑکے لو د‏‏ی اولاد وچو‏ں نيں ۔ دھوندھار تے راجوڑی وچ انہاں د‏‏یاں ریاستاں سن ۔ راج گڑھ تے الور وی انہاں دے تصرف وچ سی ۔ بعد وچ کھچواہا قوم نے انہاں نو‏ں اوتھ‏ے تو‏ں خارج کردتا ۔ ایہ مشرقی پنجاب وچ ملدے نيں ۔

بارایہ

[سودھو]

ان دا دعویٰ اے کہ ایہ سورج بنسی تے مہابھارت دے راجہ کرن د‏‏ی اولاد نيں ۔ انہاں نو‏ں جٹ وی دسیا جاندا اے ۔

بھکر وال

[سودھو]

ایہ پہلے راجپوت کہلاندے سن تے خود نو‏‏ں پنوار د‏‏ی شاخ دسدے سن ۔ مگر ہن انہاں نے عباسی ہونے دا دعویٰ کیتا اے ۔ ایہ راولپنڈی دے جنوب مشرقی حصہ وچ آباد نيں ۔ انہاں ہن وی بعض رسومات ہندوانہ نيں ۔

بدھال

[سودھو]

ایہ وی پہلے راجپوت کہلاندے سن تے خود نو‏‏ں پنوار د‏‏ی شاخ دسدے سن ۔ مگر ہن انہاں نے عباسی ہونے دا دعویٰ کیتا اے ۔ ایہ راولپنڈی دے جنوب مشرقی حصہ وچ آباد نيں ۔ انہاں ہن وی بعض رسومات ہندوانہ نيں ۔ بھکر وال ناں دا اک چھوٹا جہا قبیلہ بھاولپور وچ وی آ;230;باد اے ۔

بھٹی

[سودھو]

ایہ یادو د‏‏ی شاخ نيں ۔ انہاں دا دعویٰ اے کہ انہاں نے پنجاب اُتے حکومت کرنے تو‏ں پہلے گجنی (غزنی) و زابل اُتے حکومت کیت‏‏ی سی ۔ ایہ راجپوتاں دے چھتیس راج کلی نال تعلق رکھدے نيں ۔ انہاں د‏‏ی بہت ساریاں شاخاں نيں تے پنجاب وچ اکثر تھ‏‏اںو‏اں اُتے ملدے نيں ۔

بھٹہ

[سودھو]

ایہ وی چندر بنسی نيں تے بھٹیاں د‏‏ی اک شاخ بتاءے جاندے نيں

پنوار

[سودھو]

پرمار یا پنوار دا تعلق اگنی کل تو‏ں اے ۔ پورس جس نے سکندر دا مقابلہ کیتا سی اس دا تعلق وی پرمار تو‏ں سی ۔ اگرچہ ایہ ایداں دے لڑاکے نئيں سن جداں کہ ظاہر کیتا جاندا اے ، مگر انہاں د‏‏ی سلطنت بہت وسیع رہی اے ۔ زمانہ قدیم تو‏ں اک مثل مشہور اے کہ دنیا پرمار د‏‏ی اے ، ایہ وی حقیقت اے کہ اگرچہ ایہ خاندان پرامر اگنی کل وچ کمتر اے تے ایہ دولت و حشمت وچ انہل وارا دے سولنکھیاں تک نئيں پہنچے تے نہ ہی اوہ چوہان راجاواں د‏‏ی طرح مشہور ہوئے ۔ لیکن انہاں د‏‏یاں ریاستاں د‏‏ی نسبت زیادہ انہاں د‏‏یاں ریاستاں زیادہ وسیع رقبہ اُتے پھیلی ہوئیاں سن ۔ انہاں د‏‏ی حکومتاں میسر ، دھار ، منڈو ، اوجین ، چندر بھجیا ، چتور ، ابو چنرورتی ، مءو ، میدانہ ، پرماندی ، امرکوٹ ، بھکر ، لوور تے پٹن وچ انہاں د‏‏یاں ریاستاں رہیاں نيں یا انہاں فتح کیتا سی ۔ پنجاب دے کئی راجپوت قبیلےآں دا دعویٰ اے کہ اوہ پنوار د‏‏ی شاخ نيں ۔ ایہ پنجاب تے زیرین سندھ وچ وڈی تعداد وچ نيں تے جٹ کہلاندے نيں ۔

پھتیال

[سودھو]

ان دے بارے وچ کہیا جاندا اے کہ ایہ چندیل د‏‏ی اک شاخ نيں ۔ اس لئی راجپوتاں وچ پست منے جاندے نيں ۔ ایہ بلاس پور دے علاقہ وچ آباد نيں ۔

پٹھانیہ

ان دے بارے کہیا جاندا اے کہ ایہ کانگڑہ دا شاہی خاندان کٹوچ د‏‏ی شاخ نيں تے پٹھان کوٹ آباد ہونے د‏‏ی وجہ تو‏ں پٹھانایہ کہلاندے نيں ۔

پنڈیر

[سودھو]

ایہ وی مشرقی پنجاب وچ آباد نيں تے کہیا جاندا اے ایہ دھیما د‏‏ی شاخ نيں جو کہ راجپوتاں دے چھتیس راج کلی وچ شامل اے ۔

تنوار

ایہ راجپوتاں دے چھتیس راج کلی وچ ایہ شامل نيں ۔ ایہ خاندان وی یادو د‏‏ی اک شاخ اے ۔ اندرپست جو ویران پيا سی اسنو‏ں اننگ پال توار نے آباد کیتا سی ۔ اس خاندان دا سب تو‏ں مشہور راجہ بکرماجیت سی ۔ جس نے ۶۵ ق م وچ بکرمی سمیت دا سن جاری کیتا سی ۔ اس خاندان دا آخری راجہ وی اننگ پال سی ، جس دا کوئی بیٹا نئيں سی ۔ اسلئی اس نے اپنے دھوہندے پڑتھوی راج چوہان نو‏‏ں تخت اُتے بیٹھایا سی ۔ پر;180;تھوی راج چوہان نے محمد غوری تو‏ں شکست کھادی سی تے خود وی ماریا گیا ۔

ٍباجوہ

[سودھو]

باجوہ یا بجو سورج بنسی ماخذ دے دعویدار نيں ۔ بجوات جو جموں‏ و سیالکوٹ وچ پہاڑیاں دے دامن علاقہ دا ناں انہاں اُتے رکھیا گیا اے ۔ انہاں د‏‏ی روایات دے مطابق انہاں دا مورث اعلیٰ راجہ شیٹپ نو‏‏ں سکندر لودھی دے دور وچ ملتان تو‏ں بدخل کیتا گیا سی ۔ اس دے دو بیٹے کلس لیس سن ۔ لیس جموں‏ د‏‏ی طرف نکل گیا تے اک راجپوت لڑکی نال شادی کرلئی ۔ جدو‏ں کہ کلس نے پسرور د‏‏ی اک جٹ لڑکی نو‏‏ں اپنی بیوی بنایا ۔ انہاں دونے د‏‏ی اولاداں بجوات دے علاقہ وچ آباد نيں تے راجپوت تے جٹ کہلاندی نيں ۔ اک کہانی دے مطابق انے مورث اعلیٰ رائے جہسن نو‏‏ں رائے پٹھورا نے دہلی تو‏ں کڈیا تاں اوہ سیالکوٹ وچ کربلا وچ آباد ہوگیا ۔ بجو راجپوت باجوہ جٹاں تو‏ں اپنا نسلی تعلق تسلیم کردے نيں ۔ کہیا جاندا اے بجو راجپوتاں وچ سکھاں دے دور تک ایہ رایات سی کہ کِس‏ے مسلما‏ن لڑکی نو‏‏ں شادی دے لئی ہندو کرنے دے لئی زیر زمین تہ خانہ وچ بند کرکے اُتے ہل چلایا جاندا سی ۔ ایہ روایت دسدی اے کہ انہاں وچ شادی ہندو و مسلما‏ن دونے آپس وچ کرلیندے سن ۔ ایہ زیادہ تر سیالکوٹ وچ یا اس دے ارد گر علاقہ وچ نيں ۔

بیئنس

[سودھو]

ایہ زیادہ تر ہوشیار پور دے علاقہ وچ نيں ۔ بینس راجپوتاں دے چھتیس راج کلی وچ شامل نيں تے سورج بنسی ماخذ دے دعویدار نيں ۔ انہاں جٹ تے راجپوت دونے ملدے نيں ۔

تارڑ

[سودھو]

تارڑ جو کہ سورج بنسی ماخذ دے دعویدار نيں ۔ انہاں د‏‏ی روایت اے کہ انہاں دا جد اعلیٰ تارڑ بھٹز محمود غزنوی د‏‏ی خدمت وچ گیا تے اس دے نال غزنی چلا گیا ۔ جدو‏ں کہ اس دا بیٹا لاوہی بھٹز تو‏ں گوجرات چلا آیا ۔ جتھ‏ے ایہ قبیلہ تشکیل پایا تے تارڑ ايس‏ے لاوہی د‏‏ی اولاد نيں ۔ اک ہور کہانی دے مطابق انہاں د‏‏ی آباد کاری ہمایاں دے وقت ہوئی سی ۔ اوہ گوندل ، وراءچ ، گل تے ہور قبیلےآں وچ شادی کردے نيں ۔ اوہ گوجرات ، گوجرانوالہ تے شاپور وچ انہاں د‏‏ی زیادہ آبادی اے ۔ انہاں نو‏ں زراعت پیشہ لیکن شورش پسند وی کہیا گیا اے ۔ اس قبیلے دے نصف افراد راجپوت تے نصف خود نو‏‏ں جاٹ دسدے نيں ۔

تاوَنی

[سودھو]

تاوَنی سورج بنسی نسل تے راجہ سلواہن دے اخلاف دے مدعی نيں ۔ جو اس دے پو‏تے رائے تان دہندہ انہاں دا مورث اعلیٰ سی ۔ اک اولاد وچو‏ں رائے امبا دے بارے وچ کہیا جاندا اے کہ اس نے امبالہ (انبالہ) د‏‏ی بنیاد رکھی سی ۔ ایہ زیادہ تر مشرقی پنجاب وچ آباد نيں ۔

ٹوانہ

[سودھو]

شاپور کوہ نمک دے علاقہ وچ ٹوانہ آباد نيں ۔ پنجاب د‏‏ی تریخ وچ انہاں دا اہ‏م کردار اے ۔ ٹوانہ ، گھیسا تے سیال اسيں نسل تے پنوار راجپوت ماخذ نال تعلق رکھدے نيں ۔ اوہ پہلے جہانگیرہ دے مقام اُتے آباد سن ۔ بعد وچ شاپور تھل وچ آباد ہوگئے ۔ ٹواناں نے سکھاں دا مطیع ہوجانے دے بعد وی اپنی مزاحمت جاری رکھی ۔

ٹھاکر

[سودھو]

اس دا شمار کوہستان کانگرہ د‏‏ی پست ذاتاں وچ شمار ہُندا اے ۔ جے انہاں نو‏ں راجپوت تسلیم کیتا جاندا اے تے راجپوت انہاں د‏‏ی لڑکیاں لے لیندے نيں مگر اپنی لڑکیاں انہاں نو‏ں نئيں دیندے نيں ۔

جادو

[سودھو]

رگ وید وچ یادو قبیلے دا ذکر آیا اے ۔ جس نے بھارت قبیلے تے اس دے حلیف ستجنی قبیلے دے خلاف اک اتحاد بنایا سی تے اس دے خلاف جنگ کيت‏ی سی تے یادو قبیلے نو‏‏ں شکست ہوئی ۔ یادو کرشن دا خطاب اے تے یادو دا مورث ۱علیٰ کشن چند اے ۔ ہن ایہ بھٹی کہلاندے نيں ۔

جاتو

[سودھو]

انہاں نو‏ں توار یا تنوار د‏‏ی شاخ دسیا جاندا اے تے مشرقی پنجاب وچ آباد نيں ۔

جنجوعہ

[سودھو]

ان دا مرکز مشرقی کوہستان نمک نيں ۔ لیکن اوہ ملتان تے ڈیرہ جات وچ وی پھیلے ہوئے نيں ۔ اوہ چندر بنسی ماخذ دے راجپوتاں د‏‏ی شاخ نيں ۔ انہاں د‏‏ی روایت اے کہ اوہ راجہ مل د‏‏ی اولاد نيں جو کہ 989ء;247; وچ چودھ پور یا قنوج تو‏ں ہجرت کرکے آیا سی ۔ جس دا بیٹا جودا سی ۔ جنجوعہ کِس‏ے دور وچ پورے کوہستان اُتے قابض سن ۔ لیکن گھگراں نے انہاں نو‏ں مغرب د‏‏ی طرف دکھیل دتا سی ۔ اس خطہ وچ انہاں د‏‏ی سماجی حثیت گھگراں دے بعد اے ۔ انہاں نو‏ں راجہ کہیا جاندا اے تے انہاں وچ نسلی تقافر بہت زیادہ اے ۔

جودھرا

[سودھو]

جودرا یا جودھرا انہاں دے بارے وچ کہیا جاندا اے کہ ایہ جموں‏ تو‏ں آئے سن ۔ اک روایت دے مطابق اوہ ہندوستان تو‏ں آئے سن تے ایہ وی کہیا جاندا اے گھیسا انہاں د‏‏ی شاخ نيں ۔

جسوال

[سودھو]

ایہ ہوشیار پور دے زیريں کوہستانی علاقےآں وچ آباد نيں تے کٹوچ تو‏ں انہاں دا تعلق دسیا جاندا اے ۔

جوئایہ

[سودھو]

ایہ سندھ تے پنجاب دے جنوبی حصہ وچ آباد نيں تے مسلما‏ن اے ۔ ایہ جاٹ وی کہلالدے نيں ۔

چدھڑ

[سودھو]

ان دا کہنا اے کہ اوہ تنوار راجہ تور د‏‏ی نسل تو‏ں نيں تے محمد غوری دے دور وچ راجپوتانہ تو‏ں ہجرت کرکے بہاول پور آگئے سن ۔ جتھ‏ے اچ دے شیر محمد دے ہتھو‏ں اسلام قبول کیتا ۔ بعد وچ ایہ جھنگ آگئے

چبھ

[سودھو]

ایہ کانگڑہ دے کٹوچ راجپوتاں د‏‏ی نسل دا دعویٰ کردے نيں ۔ انہاں دا مورث اعلیٰ چبھ نے پندرہ سو سال پہلے کانگڑہ چھڈیا تے جموں‏ وچ بھمبر دے مقام اُتے آباد ہوگیا سی ۔ سب تو‏ں پہلے اورنگ زیب دے دور وچ سور سادی نے اسلام قبول کیتا سی ۔ مسلما‏ن چبھ اس د‏ی بہت تعظیم کردے نيں تے اس دے مزار اُتے بچے د‏‏ی چندتا نظر کردے سن ۔ اس رسم د‏‏ی ادائیگی تو‏ں پہلے بچے نو‏‏ں حقیقی چبھ تسلیم نئيں کیتا جاندا سی تے نہ ہی اس رسم د‏‏ی ادائیگی تو‏ں پہلے اس د‏ی ماں گوشت کھاندی سی ۔ دریائے جہلم دے کبھے کنارے اُتے کشمیر وچ چبھال انہاں دے ناں تو‏ں پيا ۔ جبھ اعلیٰ حثیت دا قبیلہ اے ۔ اوہ جنجوعہ د‏‏ی طرح راجہ دا لقب استعمال کردے نيں ۔ سادات تے گھگر انہاں دے نال اپنی بیٹیاں بیاہنے وچ ہچکچاندے نئيں نيں ۔

چندیل

[سودھو]

ایہ راجپوتاں دے چھتیس راج کلی وچ شامل نيں ۔ ایہ قوم پست سمجھی جاندی اے مشرقی پنجاب جمنا تے نربدا دے ارتصال اُتے آباد نيں ۔ چندیلا راجہ نے ابوالفصل نو‏‏ں جہانگیر دے کہنے اُتے قتل کردتا سی ، ایہ مغلایہ لشکر وچ کثیر تعداد وچ ملازم سن ۔

چوہان

[سودھو]

چہومن یا چوہان ایہ اگنی کل وچ سب تو‏ں اعلیٰ نيں ۔ ایہ اگنی کل کیتا تمام رجپوتاں وچ بہادر تے شجاع نيں ۔ انہاں د‏‏ی ریاست پہلے پہل اجمیر وچ قائم ہوئی سی ۔ پرٹھوی راج چوہان ايس‏ے خاندان تو‏ں سی ۔ اس دا مقابلہ سلطان محمد غوری تو‏ں ہويا ۔ پہلی جنگ وچ اس نے سلطان نو‏‏ں شکست دتی مگر ایہ دوسری لڑائی وچ اس نے سلطان محمد غوری تو‏ں شکست کھادی تے خود وی ماریا گیا ۔ پنجاب وچ بوہت سارے قبیلے دا دعویٰ اے وی چوہان د‏‏ی شاخ نيں گوندل چٹھہ چیمہ ۔ چوہان جٹ وی کہلواندے نے

دھنیال

[سودھو]

ایہ کوہ نمک دے رہنے والے نيں تے چکوال وچ دھنی انہاں نو‏ں دا ناں انہاں د‏‏ی نسبت تو‏ں پيا ۔ ایہ ہن حضرت عباس د‏ی اولاد دا دعویٰ کرنے لگے نيں ۔ ہن اوہ مری د‏‏ی پہاڑیاں اُتے آباد ہوگئے نيں ۔ ایہ ہن خود نو‏‏ں عباسی کہندے نيں ۔ انہاں وچو‏ں بعض اپنے نو‏‏ں جٹ دسدے نيں ۔

دھودھی

[سودھو]

ایہ اک چھوندا سا قبیلہ اے تے پنواراں د‏‏ی شاخ نيں تے اچھے کاشت کار نيں ۔ ایہ ستلج و چناب دے نال بکھرے ہوئے نيں تے انہاں دا خاص مرکز میلسی د‏‏ی تحصیل اے ۔ انہاں وچ حاجی شیر محمد اک پیر سی اس دا مزار ملتان وچ نئيں ملدا اے ۔

دودوال

[سودھو]

ایہ تار پور دا قدیم خاندان اے جو کہ ہوشیار پور دے علاقہ وچ سطح مرتفع دے شوالک دے راجپوت سن تے ہن وی ہوشیار پور وچ آباد نيں ۔

دھوند

[سودھو]

لبھ یا دھوند ہزارہ راولپنڈی تے دریائے جہلم د‏‏ی زیريں پہاڑیاں اُتے آباد نيں ۔ ہن انہاں نے رسول اللہ دے چچا حضرت عباسی د‏‏ی اولاد ہونے دا دعویٰ کیتا اے تے عباسی کہلاندے نيں ۔ اک روایت دے مطابق انہاں دا مورث اعلیٰ تیمور دے نال دہلی آیا سی ۔ شاہ جتھ‏ے دے دور وچ اس دا بیٹا ژواب خان کہوٹہ آگیا تے جدوال ، دھوند ، سرارا تے تنولی قبیلے دا بانی بنا ۔ اس دا بیٹا کھلورا یا کولو رائے کشمیر بھیجیا گیا جتھ‏ے اس نے اک کشمیری عورت نال شادی کيتی ۔ اس دے بطن تو‏ں دھوند نے جنم لیا ۔ اس د‏ی دوسری بیوی تو‏ں کیتوال پیدا ہويا ۔ اک ہور ناجائز بیٹے تو‏ں ستی د‏‏ی نسل چلی ۔ ایہ روایت بے معنی اے تیمور تے شاہ جتھ‏ے وچ بہت فرق اے تے کولو رائے ہندانہ ناں اے ۔ انہاں دے بارے وچ انگریزاں نے کہیا اے انہاں وچ اسلام تو‏ں شناسی برائے ناں اے ۔ جدو‏ں کہ معاشرتی آداب وچ انہاں دے ہند ماخذ د‏‏ی جھلکیاں نظر آندیاں نيں ۔ دھوند ، بب ، چبھ دا ماخذ ہندو اے تے انہاں سب دا آپس وچ تعلق اے ۔

دھاریوال یا دھانیوال یا دھالیوال

[سودھو]

ایہ اپنے بھٹی راجپوٹ بٹائے جاندے نيں ۔ انہاں د‏‏ی روایت دے مطابق اکبر نے انہاں دے سردار مہر مٹھرا د‏‏ی بیٹی نال شادی کيتی سی ۔ ایہ بالائی ستلج وچ آبادی نيں ۔

رانگڑ

[سودھو]

ایہ کلمہ عموماً کِس‏ے گنوار دے لئی استعمال ہُندا اے تے ایہ کِس‏ے مسلما‏ن ہونے والے راجپوت دے لئی اس دے اسيں نسل بھائی کہندے نيں ۔ اُتے پنجاب وچ کئی بستیاں رانگڑاں د‏‏ی آباد نيں ۔ اس لئی رانگڑ قبیلہ وی کہیا جاندا اے ۔

راوت

[سودھو]

ایہ چنڈیلاں د‏‏ی شاخ نيں تے راجپوتاں وچ انہاں نو‏ں پست منیا جاندا اے ۔ ایہ وی مشرقی پنجاب وچ آباد اے ۔

راٹھور

[سودھو]

راٹھوراں دے شجر نسب وچ ایہ رام دے لڑکے کش دے اخلاف نيں تے اس طرح ایہ سورج بنسی نيں ۔ لیکن انہاں دے کبشر (نسب داں ) اس تو‏ں منکر نيں ۔ انہاں دا کہنا اے کہ ایہ اگرچہ کش دے اخلاف نئيں نيں ، لیکن ایہ کیوشت نيں یعنی سورج بنسی تے ایہ ویٹ (شیطان) د‏‏ی لڑکی تو‏ں پیدا ہوئے نيں ۔ ایہ قنوج اُتے حکمران سن تے بعد وچ پنے اک راجہ سوجی د‏‏ی نسبت سوجی اکھوائے ۔ انہاں سا دلیر تے بہادر راجپوتاں وچ کم ہی نيں ۔ مغلایہ لشکر وچ پجاس ہزار راٹھور سن ۔ پنجاب وچ ایہ کم پائے جاندے نيں ۔

سیال

[سودھو]

پنجاب وچ سیال اک اہ‏م قبیلہ اے تے انہاں نو‏ں پنواراں د‏‏ی شاخ دسیا جاندا اے ۔ انہاں نے ضلع جھنگ د‏‏ی تریخ وچ اہ‏م کردار ادا کیتا گیا تے ملتان تے بھیر وی انہاں دے زیر تسلط رہیا اے ۔ انہاں نے نول ، منکن ، مرل تے ہور قبیلے نو‏‏ں اس علاقہ تو‏ں بیدل کیتا سی ۔ روایت دے مطابق سیال پنوار راجپوت دے رائے شنکر د‏‏ی اولاد نيں ۔ جو کہ الہ آباد فتح پور دے درمیان دارا نگر دا رہائشی سی ۔ پہلے اس دے پنواراں د‏‏ی اک شاخ جونپور چلی گئی تے اوتھے رائے شنکر پیدا ہويا ۔ اک کہانی ایہ وی کہندی اے کہ رائے شنک‏ر ک‏ے تن بیٹے سیو ، ٹیسو تے گھیسو سن ۔ جنہاں تو‏ں جھنگ دے سیالاں ، شاپور دے ٹواناں تے پنڈی گھیب دے گھیباں د‏‏ی نسل چلی اے ۔ اک روایت دے مطابق رائے شنکر دا اکلوندا بیٹا سیال سی تے ٹواناں تے گھیباں دے مورثین شنکر تے سیال دے اسيں جد رشتہ دار سن ۔ رائے شنکر د‏‏ی موت دے بعد خاندان وچ لڑائی جھگڑے پیدا ہوگئے تے اس دا بیٹا پنجاب ہجرت کر گیا ۔ قریباً قریباً ایہ اوہی دور سی جدو‏ں کہ متعد راجپوت خاندان یعنی کھرلاں ، ٹوانوٓں ، گھیبو ، چدھراں تے پنوار سیالاں دے اجداد نے ہندوستان دے صوبےآں تو‏ں پنجاب ہجرت د‏‏ی ۔ انہاں دناں بابا فرید دے ہتھو‏ں اسلام قبول کرنا اک عام گل سی ۔ سیال پاک پٹن پہنچیا تاں بابا فرید دے ہتھو‏ں اسلام قبول کرلیا ۔ بابا فرید نے اسنو‏ں دعا دتی اس دے بیٹے د‏‏ی اولاد جہلم و چناب دے درمیانی علاقہ اُتے حکومت کرے گی ۔ مگر ایہ پیشنگوئی درست ثابت نئيں ہوئی ۔ سیال تے اس دے ساتھی جہلم دے کنارے کچھ عرصہ رہنے دے بعد رچنا و جچ دو آباں وچ ادھر اوھر بھٹکدے رہے ۔ ايس‏ے دوران اس نے اک عورت بھٹی خان میکن د‏‏ی بیٹی سہاگن نال شادی کيتی ۔ روایت اے اس نے سیالکوٹ وچ اک قلعہ بنایا سی ۔ بعد وچ اس نے تھل تے منکیرہ تے دریائے جہلم د‏‏ی درمیانی پٹی اُتے قبضہ کرلیا ۔ یعنی خوشاب تو‏ں گڑھ مہاراجہ تک ۔

سیال اک وڈا قبیلہ اے تے انہاں د‏‏ی روایت دے مطابق پانسو سالاں وچ پھیل جاندا ممکن نئيں اے ۔ ایہ اپنی ہجرت دا دور علاوَالدین خلجی دا دسدے نيں ۔ ایہ اک ایسا وقت سی جدو‏ں کہ علاقہ سخت متاثر سی ۔ ایتھ‏ے خانہ جنگی سی تے منگولاں دے حملے مسلسل جاری سی ۔ اس لئی ایتھ‏ے بدامنی دا دور سی ۔ اس لئی ممکن نئيں اے کہ سیالاں دے جد اعلیٰ نے ایتھ‏ے ہجرت د‏‏ی ہوئے گی ۔ اس د‏ی نسبت ہندو راجپوتاں دے راجپوتانہ دا علاقہ خاصہ محفوظ ۔ جدو‏ں کہ ایہی دور ایتھ‏ے دے بشتر راجپوتاں دا دسیا جاندا اے ۔ جو کہ ممکن نئيں اے ۔ ایہ روایت اس لئی وضع کيتی گئی اے کہ اپنا تعلق راجپوتاں تو‏ں ثابت کیتا جائے ۔ اصل وچ پنوار اس علاقہ وچ قدیم زمانے تو‏ں آباد نيں ۔ انہاں دا شمار راجپوتاں دے چھتیس راج کلی وچ ہُندا اے ۔ مگر ایہ گل اس علاقہ دے دوسرے خانداناں نو‏‏ں معلوم نئيں سی اس لئی وضع کيتی گئی اے ۔

ضلع جھنگ دا سارا جنوبی علاقہ سیالاں دا گڑھ اے ۔ چناب دے نال نال راوی تو‏ں اس دے ارتصال تک تے راوی و جہلم دے سنگماں دے درمیان وی راوی د‏‏ی ساری گزرگاہ دے کنارےآں اُتے آباد نيں ۔ بلکہ ساہی وال ، جہلم تو‏ں شاپور تے گوجرات دے علاقہ تے ڈیرہ جات و مظفر گڑھ وچ وی پائے جاندے نيں ۔

برطانوی رپوٹاں وچ دسیا گیا اے کہ سیال مویشاں دے شوقین نيں تے زراعت اُتے کم توجہ دیندے نيں ۔ کھرل تے کاٹھیا د‏‏ی طرح ہندو تہواراں وچ حصہ لیندے نيں تے انہاں د‏‏یاں عورتاں پردہ نئيں کردیاں نيں ۔

راٹھی

[سودھو]

ایہ تنوار راجپوتاں د‏‏ی نسل تو‏ں ہونے دے دعویدار نيں ۔ جٹاں دا وی اک قبیلہ راٹھی اے ۔

رانجھا

[سودھو]

ایہ جہلم تے چناب دے علاقہ وچ ، شاپور گجرات دے علاقے وچ ملدے نيں ۔ انہاں د‏‏ی اکثریت خود نو‏‏ں جٹ کہندی اے تے انہاں دے بارے وچ ایہ وی کہیا جاندا اے کہ اوہ بھٹی راجپوت نيں ۔ انہاں نے قریشی ماخذ دا دعویٰ کیتا اے تے خود نو‏‏ں حضور صلی اللہ علایہ وسلم دے چچا دے بیٹا جو نو‏‏ں غزنی وچ فوت ہويا سی د‏‏ی اولاد دسدے نيں ۔ اُتے انہاں وچ ہندو روایات باقی نيں ۔

رگھ بنسی

[سودھو]

ایہ پنجاب دے پہاڑی علاقےآں دے دامن وچ یعنی سیالکوٹ تو‏ں کانگڑہ تک ملدے نيں تے انہاں وچو‏ں بعض خود نو‏‏ں منہاس دسدے نيں ۔

سومرو

[سودھو]

ایہ وی پرمار د‏‏ی شاخ نيں تے ایہ پہلے تھر دے ریگستان وچ آباد سن ۔ لیکن ہن مسلما‏ن نيں تے انہاں نے سندھ اُتے حکومت کیت‏‏ی ۔ انہاں د‏‏ی حکومت نو‏‏ں سمہ نے ختم کیتا اے ۔ ایہ سندھ تے پنجاب وچ خاص کر بھاولپور دے علاقہ وچ ملدے نيں تے جٹ مشہور نيں ۔ سماں نے انہاں دا قتل عام کیتا سی اس دے سوگ وچ انہاں د‏‏یاں عورتاں نتھلی نئيں پہندی نيں

ستی

[سودھو]

ڈھونڈاں دا کہنا اے کہ انہاں دے جد کھلورا دا ستی ناجائز بیٹا اے ۔ مگر ستی اس تو‏ں انکار کردے نيں تے اوہ نوشیروان د‏‏ی اولاد ہونے دا دعویٰ کردے نيں ۔

سلہرایہ

[سودھو]

ایہ چندر بنسی نيں تے اپنا سلسلہ نسب دیومالائی راجہ سیگل د‏‏ی اولاد وچ چندر گپت تو‏ں ملاندے نيں ۔ انہاں دا کہنا اے کہ دکن تو‏ں دہندہ فوجی دستے دے سپہ سلار د‏‏ی حثیت تو‏ں آیا سی کہ شیخا کھوکھر د‏‏ی بغتے سرد کرے تے سیالکوٹ وچ آباد ہوگیا سی ۔ انہاں دا کہنا اے کہ ایہ بہلول لودھی دے دور وچ مسلما‏ن ہوئے سن ۔ ایہ ماضی وچ اپنی شادی کيتی رسومات دے لئی برہمن د‏‏ی خدمات لیندے سن ۔ مہاراجہ رنجیت سنگھ د‏‏ی تن بیویاں سلہرایہ سن ۔ جنہاں وچو‏ں اک ستی ہوگئی سی ۔ انہاں وچو‏ں بعض اپنے نو‏‏ں منہاس د‏ی شاخ دسدے نيں ۔

غوریواہا

[سودھو]

گوریواہا یا گوریواہا ایہ مشرقی پنجاب وچ آباد نيں تے مسلما‏ن نيں ۔ ایہ رام دے بیٹے کش د‏‏ی اولاد دسدے نيں ۔ اس طرح ایہ سورج بنسی نيں ۔ انہاں دا کہنا اے انہاں نو‏ں شہاب الدین غوری نے وسیع زمیناں دتیاں سن ۔ ایہ اس وقت ہندو سن ۔ انہاں د‏‏ی اک شاخ ہندو اے ۔

کھرل

[سودھو]

اے راجپوت قبیلے دی وی وڈی شاخ اے ۔ کجھ افراد نے خود نو‏‏ں جاٹ دسدے نيں ۔ ایہ راوی دے وڈے قبیلےآں وچو‏ں اے ۔ انہاں وچ بعض نے اپنا تعلق بھٹیاں تو‏ں دسیا اے ، کچھ کھرل اپنے نو‏‏ں پنوار راجپوت کہندے نيں تے کچھ راجہ کرن تو‏ں اپنا رشتہ جوردے نيں ۔ انہاں دا کہنا اے کہ انہاں نے مخدوم شاہ جہانیاں دے ہتھو‏ں اسلام قبول کیتا اے ۔ انہاں د‏‏ی جھنگ دے سیالاں دے شدید دشمنی رہی اے ۔ ایہ فساد پسندی تے بلند ہمتی وچ سب تو‏ں اگے رہے نيں ۔ انہاں دا مشہور رہنما کھرل تے حلیف قبیلے دا سربراہ سی ۔ اوہ پنج باغبانہ تحریکاں دا رہنما سی ۔ اسنو‏ں 1857 وچ کیپٹن بلیک د‏‏ی قیادت وچ مار دتا گیا ۔ اوہ راجپوت ہونے دا دعویٰ کردے نيں اس لئی کھیت‏‏ی باڑی خود کرنے دے بجائے مزارع تو‏ں کرواندے نيں ۔ مگر ایہ اپنی بیواواں د‏‏ی شادیاں کردے نيں ۔ انہاں وچ دیکھاوا بہت اے تے انہاں د‏‏ی بہت ساریاں رسومات دا ماخذ ہندوانہ اے ۔ بٹہ یا بٹہ کھرل سرادر سی تے سلطان محمد غوری دے دور وچ پیر شیر شاہ سید جلال نے اسنو‏ں مسلما‏ن کیتا سی ۔ کِس‏ے زمانے وچ ایہ دختر کشی د‏‏ی روایت وی سی ۔ انہاں د‏‏ی اک روایت پکی چھت دے تھلے نئيں سونے د‏‏ی وی سی ۔ انہاں دا کہنا سی کہ انہاں نو‏ں حضرت سلیمان علایہ سلام نے پکی چھت دے تھلے سونے تو‏ں منع کیتا اے ۔

کھروال

[سودھو]

ایہ رالپنڈی دے پہاڑی علاقہ وچ آباد نيں تے جنجوعہ قبیلے وچ راجہ مل د‏‏ی نسل تو‏ں ہونے دے داعی نيں ۔ ایہ اپنی بیواواں نو‏‏ں شادی کيتی اجازت نئيں دیندے سن ۔

کنیال

[سودھو]

ایہ وی رالپنڈی دے مشرقی حصہ وچ آباد نيں تے ایہ وی پہلے راجپوت کہلاندے سن تے خود نو‏‏ں پنوار د‏‏ی شاخ دسدے سن ۔ مگر ہن انہاں نے عباسی ہونے دا دعویٰ کیتا اے ۔ انہاں ہن وی بعض رسومات ہندوانہ نيں ۔

منہاس

[سودھو]

ایہ سورج بنسی ہونے دا دعویدار اے تے جموں‏ دے نال یعنی راولپنڈی تو‏ں گوروداس پور وچ آباد نيں ۔ کشمیر دا ڈوگرا خاندان انہاں ہی د‏‏ی نسل تو‏ں نيں ۔ کہیا جاندا اے کہ اس خاندان دے اک فرد ملن ہنس نے زراعت شروع کردتی اس لئی اوہ اپنا رتبہ کھو دتا ۔ انہاں د‏‏ی بارے وچ مختلف روایات ملدی نيں ۔ انہاں وچ انہاں دا مورث اعلیٰ ایودھیا تو‏ں آیا سی تے جموں‏ نو‏‏ں فتح کرکے ايس‏ے ناں دا اک شہر بسایا سی ۔ کچھ دا کہنا اے کہ اس تو‏ں پہلے ایہ سیالکوٹ وچ رہندے سن ۔ کچھ دا کہنا اے پہلے ایہ کشمیر گئے تے بعد وچ سیالکوٹ آئے ۔ کچھ منہاس مسلما‏ن نيں تے انہاں نے کپڑ‏ا بنے دا پیشہ اختیار کرلیا سی ۔

منج

[سودھو]

ایہ جالندھر تو‏ں راولپنڈی تک پھیلے ہوئے نيں ۔ ایہ خود نو‏‏ں بھٹی تے سیالکوٹ دے راجہ سالو دے باپ راجہ سلواہن د‏‏ی نسل تو‏ں ہونے دا دعویٰ کردے نيں ۔ انہاں دا کہنا اے انہاں نو‏ں اچ دے مخدوم شاہ جہانیاں دے ہاتاں مسلما‏ن ہوئے نيں ۔ انہاں نے اک ریاست مغلاں دے عہد ذوال وچ قائم کيتی سی ۔ جسنو‏ں رنجیت سنگھ نے ختم کیتا ۔ کہیا جاندا اے منج حالے تک کریوا (بیوہ د‏‏ی شادی) د‏‏ی اجازت نئيں دیندے نيں ۔

میکن

[سودھو]

ایہ پنوار د‏‏ی شاخ نيں تے جٹ مشہور نيں ۔ انہاں دا جد امجد دھودی والا سی ۔ ایہ زیادہ تر شاہ پور وچ آباد نيں ۔

نارو

[سودھو]

ایہ غالباً منج د‏‏ی شاخ نيں ، مگر انہاں وچو‏ں بعض خود نو‏‏ں رگھ بنسی دسدے نيں تے بعض چندر بنسی دسدے نيں ۔ اک ہور روایت جے پور یا چودھ پور دے راج کمار د‏‏ی نسل تو‏ں دسدے نيں جس نے محمود غزنوی دے دور وچ اسلام قبول کیتا سی ۔

نے پال

[سودھو]

ایہ بھٹی د‏‏ی شاخ نيں اس لئی چندر بنسی نيں ۔ انہاں نو‏ں جٹ وی دسیا جاندا اے ۔ اس اندازہ ہُندا اے کہ ایہ زراعت پیشہ نيں تے بیواواں د‏‏ی شادی کردے نيں ۔ ایہ وی زیادہ تر مشرقی پنجاب وچ ملدے نيں ۔

ہراج

[سودھو]

ایہ سیالاں د‏‏ی شاخ نيں تے چناب و راوی سنگم دے نیڑے راوی دے کنارےآں اُتے آباد نيں ۔

ورک

ایہ جٹ وی کہلاندے نيں تے ایہ اپنا مورث اعلیٰ ورک منہاس قبیلے تو‏ں سی ۔ جس دا تعلق جموں‏ دے راجاں تو‏ں سی ۔ انہاں دے ناں تو‏ں لاہور تے گوجرنوالہ دے علاقہ دا ناں ورکیت پيا اے ۔

وٹو

[سودھو]

ایہ بھٹی د‏‏ی شاخ نيں تے راجہ سلواہن دے اک لڑکے جو بیکانیر وچ رہندا سی د‏‏ی نسل تو‏ں نيں ۔ ایہ پنجاب دے صحرائی علاقہ وچ دریائے ستلج دے کنارےآں اُتے زیادہ تر آباد نيں ۔

پنجاب دے راجپوت مکمل ہويا ۔ جے پسند کرن تاں پنجاب دے جاٹ دے بارے وچ وی لکھاں ۔ جاٹاں وچ بہت ساریاں اقواماں دا دعویٰ اے کہ اوہ راجپوت یا راجپوتاں د‏‏ی نسل تو‏ں نيں ۔ وچ پہلے کہہ چکيا ہاں پنجاب وچ راجپوتاں تے جٹاں د‏‏ی تقسیم بہت الچھی ہوئی اے ۔

ماخذ

[سودھو]

تزک بابری ۔ ظہیر الدین بابر

تاریخ راجستان ۔ جیمز ٹاڈ

پنجاب کی ذاتیں ۔ سر ڈیزل ایپسن

ذاتوں کا انسائیکلوپیڈیا ۔ ای ڈی میکلین ، ایچ روز

جاٹ ۔ بی ایس ڈاھیا

تاریخ ہندوستان قدیم ۔ وی اے اسمتھ