چاہ بابل

چاہ بابل عراقچ بغداد دے جنوب دے پاسے تقریبا 55 میل دے فاصلے تے اک چوکور کھوہ (کنواں) اے ۔ جس دا قطر 3 فٹ دے قریب اے ۔ روڑا (کنکر) سٹن نال پتہ لگدا اے کہ اس چ پانی موجود اے ۔ کہندے نیں کہ اس چ دو فرشتے ہاروت تے ماروت الٹے لٹکے ہوئے نیں تے قیامت تک الٹے لٹکے رہن گئے ۔ علماۓ یہود دا کہنا اے زمین تے قیام دے دوران ہاروت تے ماروت دی نگاہ اک خوبصورت عورت زہرا تے پئی تے اوہ اسدے قرب دے طلب گار ہوئے ۔ زہرا دے کہن تے اوہناں نے شراب خوری ، بت پرستی تے قتل و غارت توں وی گریز نئیں کیتا ، ایتھے تک کہ زہرا نوں اسم اعظم تک سکھا دتا ، زہرا اسم اعظم دی برکت نال اسمان تے چلی گئی تے ہاروت تے ماروت خدا دے غضب چ مبتلاء ہوکے چاہ بابل چ قید ہوئے ۔ قرآن پاک چ ہاروت تے ماروت دا ذکر آئیا اے پر مذکورہ قصے ول کوئی اشارہ نئیں ۔