شیعہ اثناعشری
بارہ امامی یا شیعہ اثنا عشریہ (یعنی بارہ اماماں والے)، اہل تشیع (یعنی شیعہ) دا سب توں وڈا گروہ اے۔ قریباً 80 فیصد شیعہ اثنا عشریہ اہل تشیع نیں۔ ایران، آذربائیجان، لبنان، عراق تے بحرین وچ انہاں دی اکثریت اے۔ اس دے علاوہ دوسرے ملکاں وچ وی نیں۔ [۱]
پاکستان دی مسلم آبادی وچ اہل سنت دے بعد اثنا عشریہ اہل تشیع دا تناسب سب توں زیادہ اے۔
اثنا عشریہ دی اصطلاح بارہ ائمہ کرام ول اشارہ کردی اے، جنہاں دا سلسلہ حضرت محمد ﷺ دے چچا زاد تے داماد حضرت علی بن ابی طالب { توں شروع ہُندا اے۔ ایہ خلافت اُتے یقین نہیں رکھدے بلکہ ایہ عقیدہ رکھدے نیں کہ حضرت محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے بعد انہاں دے جانشین امام علی بن ابی طالب علیہ السلام تے کل بارہ امام نیں، جنہاں دا تذکرہ احادیث وچ آندا اے۔ خاص طور اُتے معروف متفق علیہ حدیث نبوی ﷺ حدیث جابر وچ انہاں دے ناں وی نقل ہوئے نیں۔ [۲]
بارہ ائمہ کرام دے ناں
[سودھو]انہاں بارہ ائمہ کرام نوں کم و بیش تمام مسلمان اللہ دے نیک بندے مندے نیں، تاہم اثنا عشریہ اہل تشیع انہاں ائمہ اُتے اعتقاد دے معاملہ خصوصی شہرت رکھدے نیں۔ [۳] انہاں بارہ ائمہ دے ناں بالترتیب ایہ نیں:
- امام علی بن ابی طالب
- امام حسن ابن علی
- امام حسین ابن علی
- امام زین العابدین ابن حسین
- امام محمد باقر
- امام جعفر صادق
- امام موسی کاظم
- امام علی رضا
- امام محمد تقی
- امام علی نقی
- امام حسن عسکری
- امام محمد مہدی
اثنا عشری شیعہ دا گروپ
[سودھو]اثنا عشریہ اہل تشیع تے دوسرے مسلماناں وچ انہاں دے وجود دے دور تے ظہور دے طریقےآں دے بارے وچ اختلافات پائے جاندے نيں۔ اثنا عشریہ اہل تشیع دے دو گروہ نيں۔
2۔ اصولی