بیعت عقبہ
بیعت عَقَبہ ہجرت توں پہلے یثرب دے لوگاں دی رسول خدا دی بیعت کرنے دی طرف اشارہ اے۔ مدینہ دے لوگاں نے رسول اللہ دی دو مرتبہ بیعت کيتی۔ پہلی بیعت 12واں سال وچ تے دوسری 13واں سال وچ ہوئی۔ ایہ دونے بیعتاں بیعت عقبہ دے نام توں جانی جاندیاں نيں۔ پہلی بیعت نوں بیعت النساء تے دوسری بیعت نوں بیعت الحرب کہیا جاندا اے۔ لیکن اکثر مؤرخین بیعت النساء نوں فتح مکہ توں پہلے سمجھدے نيں۔ ایہ دونے بیعتاں ہجرت پیغمبر دا مقدمہ قرار پائاں تے اس دے ذریعے مسلماناں دے لئی مدینہ ہجرت کرنے دے مواقع فراہم ہوئے۔
وجہ تسمیہ
[سودھو]عَقَبہ لغوی لحاظ توں پہاڑی راستے وچ آنے والے موڑ[۱] نوں کہیا جاندا اے کہ جس دے ذریعے پہاڑ دی بلندی دی طرف جایا جاندا اے۔[۲] پیغمبر تے یثرب دے لوگاں دے درمیان ہونے والی دونے بیعتاں منا تے مکہ دے درمیان منا دے نزدیک واقع ہوئی اسی لئے اسی وجہ توں بیعت عقبہ دے نام توں مشہور نيں۔ ایہ مقام مکہ توں تقریبا 25 کلومیٹر دے فاصلے اُتے واقع اے۔[۳]
مقدمات بیعت
[سودھو]اک جانب جدوں ابوطالب تے خدیجہ بعثت دے دسويں سال اس دنیا توں رخصت ہو گئے تو ہن رسول خدا (ص) دا مکہ وچ کوئی حمایندی نئيں رہیا تو دوسری جانب مشرکین مکہ دی سخت گیریاں زیادہ ہو گئياں۔[۴] بعثت دے گیارہواں سال رسول دا سامنا یثرب دے چھ افراد توں ہويا۔ بعض دے نزدیک اس ملاقات دا مقام عقبہ[۵] تے بعض نے منا کہیا اے۔[۶] ایہ چھ افراد خزرج قبیلے توں سن ۔[۷] رسول خدا نے انہاں دی شناخت معلوم دی تو انہاں نے دسیا کہ اوہ خزرج توں نيں؛ پیامبر (ص) نے سوال کیہ تسيں نے یہودیاں توں پیمان بنھیا ہويا اے ؟ انہاں نے مثبت جواب دتا۔ فیر آپ نے انہاں دے نال بیٹھ کے گفتگو شروع دی تے انہاں نوں اسلام دی دعوت پیش دی تے انہاں دے سامنے قرآن دی تلاوت کيتی۔ مدینہ دے یہودیاں توں مکہ وچ نبی دے ظہور دے بارے وچ سننے دی وجہ توں انہاں نے رسول دی جانب خصوصی توجہ کيتی۔ اس گل نے امید ایجاد دی کہ آپ دی موجودگی دی وجہ توں یثرب وچ اوس و خزرج دے دو قبیلےآں دے درمیان دشمنی دا سد باب کیتا جا سکدا اے۔ انہاں نے مدینے واپسی اُتے لوگاں دے سامنے رسول اللہ دے ظہور دی داستان بیان کيتی۔
پہلی بیعت
[سودھو]یہ بیعت بعثت دے بارہويں سال حج دے موقع اُتے ہوئی۔ اوس و خزرج قبیلےآں دے ست خانداناں دے بارہ افراد نے عقبہ وچ رسول خدا نال ملاقات کيتی۔ انہاں نے اسلام قبول کیتا تے آپ دی بیعت کيتی۔ قبیلۂ خزرج توں اَسعَد بن زُرارة، عَوف بن حارث تے انہاں کئ بھائی برادر مُعاذ، ذَکوان بن عبد قیس، رافع بن مالک، عبادة بن صامت، ابی عبدالر حمن یزید بن ثَعلَبَہ، عباس بن عبادة بن نَضلَہ، عُقبَہ بن عامر بن نابی، قُطبَہ بن عامر بن حدیده تے قبیلۂ اوس دے ابو الہیثم بن تیہان، عُوَیم بن ساعدة اس بیعت وچ شریک سن ۔[۸]
شرائط بیعت
[سودھو]جے اس بیعت اُتے پابند رہے تو بہشت انہاں دے لئی ہوئے گی تے جے اوہدی مخالفت کيتی تو فیر خدا نوں اختیار اے کہ انہاں نوں معاف کرے یا عذاب دے۔ بعض اسی بیعت نوں بیعت النساء کہندے نيں لیکن سورہ ممتحنہ دی 12واں آیت دے پیش نظر فتح مکہ دے بعد رسول دی عورتاں توں بیعت نوں بیعت النساء کہیا جاندا اے۔[۹]
بیعت دے بعد رسول اللہ دا پہلا اقدام
[سودھو]اس بیعت دے بعد رسول اللہ نے انہاں نوں قرآن دی تعلیم دینے دے لئی مُصعب بن عُمیر نوں بھیجیا۔[۱۰] بعض مؤرخین مصعب دے بھیجنے نوں دوسری بیعت دے بعد ذکر کردے نيں۔[۱۱]
دوسری بیعت
[سودھو]یہ بیعت الحرب دے نام توں مشہور ہوئی۔ بعثت دے تیرھواں سال حج دے موقع اُتے مِنیٰ دے سجے درے اُتے بیعت ہوئی جتھے اج کل مسجد البیعہ موجود اے۔ اس بیعت وچ بہتّر مرد تے دو عورتاں حاضر سن۔ رسول دی جانب توں آپ دے چچا عباس بن عبدالمطلب وی ہمراہ سن ۔ یثربی اک اک دو دو ہوکے رسول دے پاس آندے سن ۔ سب توں پہلے بنی زُریق توں رافع بن مالک بن عَجْلان رسول اللہ دے پاس آئے۔
عباس نے حاضرین توں کہیا: جتھے تک ہو سکا اسيں نے محمد دی حمایت کيتی۔ ہن اوہ تواڈے پاس آنا چاہندے نيں۔ جے تساں انہاں دی حمایت دی قدرت رکھدے ہو تو ماشاء اللہ تے جے اس دتی قدرت نئيں رکھدے تو انہاں نوں ساڈے پاس ہی رہنے دو۔ انہاں نے جواب وچ کہیا: اسيں اس گل اُتے بیعت کردے نيں کہ جس اوہ جنگ کرن گے اسيں اس نال جنگ کرن گے جس توں اوہ صلح کرن گے اسيں اسی توں صلح کرن گے۔ کہیا گیا کہ بَراء بن مَعرور یا ابو الہیثم بن تیہان یا اسعد بن زراره پہلے بیعت کرنے والے نيں۔[۱۲]
وجہ تسمیہ
[سودھو]چونکہ یثربیاں نے اس گل اُتے بیعت کيتی سی کہ رسول جس نال جنگ کرن گے اوہ وی اس نال جنگ کرن تے رسول جس توں صلح کرن گے اوہ وی اس توں صلح کرن گے اسی مناسبت توں اس بیعت نوں بیعت الحرب کہندے نيں۔ بعض انصار نے تو پہلی رات ہی اپنی طرف نال جنگ اُتے آمادہ ہونے دا اعلان کے دتا سی ۔ ایتھے تک کہ عباس بن عباده نے بیعت دے بعد کہیا کہ جے آپ حالے منا دے اندر حج وچ مشغول کفار اُتے حملے دا حکم داں تو وچ حملہ کراں لیکن رسول اللہ نے اوہدی اجازت نئيں دتی تے فرمایا: تساں اپنے قبیلےآں تے رشتے داراں وچ واپس پرت جاؤ۔[۱۳]
فوائد
[سودھو]- اس بیعت دے بعد رسول اللہ نے یثرب دے لوگاں وچ بارہ افراد نوں نقیب دے عنوان توں چنا۔[۱۴]
- ایہ بیعت حضرت محمد دی ہجرت دا مقدمہ بنی۔
متعلقہ صفحات
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ لسان العرب، ج۱، ص۶۲۱
- ↑ لسان العرب، ج۱، ص۶۲۱
- ↑ یاقوت حموی، ج ۳، ص ۶۹۲ـ۶۹۳.
- ↑ طبری، ج ۲، ص ۳۴۳ـ۳۴۴؛ ابن یشام، ج ۱، ص ۲۸۰؛ حسن ابراہیم حسن، ج ۱، ص ۹۱
- ↑ یاقوت حموی، ج ۳، ص ۶۹۳؛ طبری، ج ۲، ص ۳۵۳؛ حسن ابراہیم حسن، ج ۱، ص ۹۴؛ ابن سعد، ج ۱، ص ۲۱۸؛ ابن یشام، ج ۱، ص ۲۸۹؛ بلاذری، ج ۱، ص ۲۷۵.
- ↑ ابن سعد، ج ۱، ص۲۱۸
- ↑ قس یاقوت حموی، ایضا
- ↑ ترجمہ طبقات، ج۱، ص۲۰۵.
- ↑ حسن ابراہیم حسن، ج ۱، ص ۹۴ـ ۹۵؛ بلاذری، ج ۱، ص ۲۷۵ـ۲۷۶؛ ابن یشام، ج ۱، ص ۲۸۹ـ۲۹۱،۲۹۳؛ ابن سعد، ج ۱، ص ۲۲۰؛ طبری، ج ۲، ص ۳۵۳ـ ۳۵۷
- ↑ طبری، ج ۲، ص ۳۵۷؛ ابن سعد، ایضا؛ ابن یشام، ج ۱، ص ۲۹۳؛ بلاذری، ج ۱، ص ۲۷۶؛ حسن ابراہیم حسن، ایضا
- ↑ بلاذری، ج ۱، ص ۲۷۷
- ↑ ترجمہ طبقات، ج۱، صص۲۰۶-۲۰۸.
- ↑ ابن یشام، ج۱، ص:۴۴۸
- ↑ حسن ابراہیم حسن، ج ۱، ص ۹۶ـ ۹۸؛ بلاذری، ج ۱، ص ۲۷۷ـ ۲۷۸؛ ابن سعد، ج ۱، ص ۲۲۱ـ۲۲۲؛ طبری، ج ۲، ص ۳۶۲ـ۳۶۳؛ ابن یشام، ج ۱، ص ۳۰۰ـ۳۰۱.
منابع
[سودھو]- ابن سعد، الطبقات الکبری ، بیروت ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵ ع
- ایضا، طبقات، تحقیق محمود مہدوی دامغانی، فرہنگ و اندیشہ، تہران، ١٣٧۴ش
- ابن منظور، لسان العرب، نشر ادب حوزه، ۱۳۶۳ش/۱۹۸۵ ع
- ابن ہشام، السیرة النبویہ، چاپ سہیل زکار، بیروت ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲ ع
- احمد بن یحیی بلاذری، کتاب جمل من انساب الاشراف، چاپ سہیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت ۱۴۱۷ش/۱۹۹۶ ع
- حسن ابراہیم حسن، تاریخ الاسلام: السیاسی والدینی والثقافی والاجتماعی، ج ۱، قاہره ۱۹۶۴م، چاپ افست بیروت، بی تا
- عبد الرحمان بن عبدالله سہیلی، الروض الانف فی شرح السیرة النبویہ لابن ہشام، چاپ عبد الرحمان وکیل، قاہره ۱۳۸۹ق/۱۹۶۹ ع
- محمد بن جریر طبری، تاریخ الطبری، تاریخ الامم والملوک، چاپ محمد ابوالفضل ابراہیم، بیروت (۱۳۸۲ـ۱۳۸۷ق/ ۱۹۶۲ـ۱۹۶۷ ع)
- یاقوت حموی، معجم البلدان، چاپ فردیناند ووستنفلد، لایپزیگ ۱۸۶۶ـ۱۸۷۳ق، چاپ افست تہران ۱۹۶۵ ع
بیرونی ربط
[سودھو]مقالے دا مآخذ: دانشنامہ جہان اسلام، بیعت عقبہ، سید جعفر شہیدی