سعادت یار خان رنگین (پیدائش: 1757ء— وفات: 1835ء) اردو زبان دے شاعر سن ۔ ریختی دے موجد سرہند وچ پیدا ہوئے دہلی وچ تعلیم پائی۔ زندگی دا زیادہ حصہ اوتھے بسر ہويا۔ سپاہی پیشہ آدمی سن ۔ سیر و سیاحت دا شوق سی۔ اکثر امرا دے پاس ملازم رہے۔ شہزادہ سلیمان شکوہ دے دربار توں وی وابستہ رہے۔ چند دن نظام حیدر آباد دکن دی فوج وچ افسر توپ خانہ وی رہے۔ آخر وچ ملازمت ترک کرکے گھوڑےآں دی تجارت شروع کر دتی۔ سید انشا دے گہرے دوست سن شعر وچ پہلے شاہ حاتم دے شاگرد ہوئے۔ فیر محمد امان نثار کوکلام دکھانے لگے۔ مصحفی توں وی مشورہ سخن کردے سن ۔ خوبصورت، عاشق مزاج، خلیق تے متواضع آدمی سن ۔ عیش و عشرت دے ماحول نے غزل توں ریختی دی طرف مائل کر دتا جس دے ایہ موجد خیال کیتے جاندے نيں۔ لکھنؤ وچ وفات پائی
چار اردو دیوان چار عناصر رنگین دے ناں توں نيں۔ پہلا دیوان ریختہ اے دوسرا بیختہ تے تیسرا آمیختہ جدوں کہ چوتھا انگیختہ۔ پہلے دو دیواناں وچ عاشقانہ کلام اے۔ تیسرے وچ ہزلیات نيں۔ اس وچ شیطان دی مدح وچ اک قصیدہ وی اے۔ جس دی ابتدا بسم اللہ دی بجائے نعوذ باللہ نال کیندی گئی اے۔ چوتھا دیوان دیختی دا اے، اس دے علاوہ کئی مثنویاں نيں۔
بھارت
باب ادب
