عاشق الہیٰ بلند شہری
عاشق الہیٰ بلند شہری | |
---|---|
(اردو وچ: محمد عاشق الہی بلند شہری مہاجر مدنی) | |
جم | سنہ 1925 |
وفات | سنہ 2002 (76–77 سال) |
مدفن | جنت البقیع |
شہریت | بھارت (۲۶ جنوری ۱۹۵۰–) |
عملی زندگی | |
مادر علمی | مظاہر علوم سہارنپور |
استاذ | محمد زکریا کاندھلوی |
پیشہ | عالم ، استاد ، مفتی |
پیشہ ورانہ زبان | عربی ، اردو |
باب اسلام | |
ترمیم |
مضامین بسلسلہ |
دیوبندی مکتب فکر |
---|
دار العلوم دیوبند دی مرکزی عمارت، دار الحدیث |
کلیدی شخصیتاں |
اہم مدارس تے مساجد |
تنظیماں تے تحریکاں |
محمد عاشق الہی بلند شہری مہاجر مدنی ممتاز ہندوستانی مسلم عالم سن ۔
ناں و نسب
[سودھو]آپ دا ناں محمد عاشق الٰہی سی ۔ خود فرماندے سن حضرت الاستاذ قاری محمد سلیمان دیوبندی میرے توں بہت پیار کردے سن ۔ اس زمانہ وچ اوہ شاطبیہ دی شرح لکھ رہے سن مینوں وی اس وچ شریک رکھدے سن میر ا ناں محمد عاشق الٰہی انہاں نے ہی تجویز کیتا سی ۔ اس توں پہلے صرف محمد عاشق تھا۔استاد محترم دی بے پناہ محبت تے عاشق الٰہی ناں رکھنا ا س گل اُتے دال اے کہ مولانا صاحب وچ اللہ تعالیٰ دی محبت دی صفت نمایاں سی۔
مولانا صاحب اسم بامسمٰی سن ۔ بچپن ہی توں اللہ تعالیٰ دی محبت دے آثار نمایاں سن انہاں دے والد محترم نے انہاں نوں دیکھ کے فرمایا:
- ؎ بہت سادگی تے بہت سادہ لوح اے
- خدا دا پیارا اے عاشق الٰہی
مولانا مسلم امہ دی عظیم علمی عملی تے روحانی شخصیت سن ۔ اوہ بیک وقت عظیم مفسر ، با عمل محدث ، زیرک فقیہ ہور علوم توں بہرہ مند اک با عمل ذخیرہ علم انسان وی سن تے صوفی دا مل، عظیم مصنّف ، طریقت و شریعت دے جامع تے حق گو مبلغ بھی۔ اللہ تعالیٰ انہاں نوں اپنے جوا ر رحمت وچ جگہ عطا فرمائاں ۔ آمین
ولادت تے بچپن
[سودھو]آپ دے والد محترم دا ناں محمد صدیق تے دادا دا ناں اسد اللہ سی ۔ راجپوت قوم نال تعلق سی ۔ اصل وطن ضلع میرٹھ دے کِسے پنڈ وچ سی ۔ آپ دے والد صاحب کے ماماں محمداسماعیل حضرت مولانا گنگوھی توں بیعت ہونے دی وجہ توں گھر وچ دینداری دی فضا تے ماحول تھا۔بلند شہر مولانا صاحب دے پیدائشی ضلع دی طرف نسبت اے ۔’’البرنی‘‘ پیدائشی ضلع دا پرانا ناں اے۔ آپ عربی تالیفات وچ ’’البرنی‘‘ تے اردو تالیفات وچ بُلند شہری تحریر فرماندے سن ۔
مولانا صاحب دے بیٹے عبداللہ تسنیم نے اپنے والد ماجد توں دریافت کیتا جدوں اوہ اپنے تفصیلی حالات روضتہ الطالبین دی شرح اُتے لکھوا رہے سن کہ آپ دا وطن کتھے سی تاں فرمایا وچ موضع بسی ڈاکخانہ بگراسی ضلع بلند شہر (یو پی ھند ) وچ پیداہويا۔
مولانا صاحب دا گھرانہ علمی نہ ہونے دی وجہ توں تریخ پیدائش محفوظ نہ سی آپ فرماندے سن ہماریا گھرانہ کوئی علمی نہ سی ۔ اس لئی تریخ پیدائش محفوظ کرنے دا سوال ہی پیدا نئيں ہُندا سی ميں نے اپنے اندازے توں ۱۳۴۳ھ سن پیدا ئش تجویز کر رکھیا اے جدوں ميں نے حفظ مکمل کیتا تاں گھر والے کہندے سن کہ اس نے بارہ ۱۲ سال دی عمر وچ حفظ دی تکمیل دی چونکہ اس وقت ۱۳۵۵ھ سی اس لئی ميں نے سنہ پیدائش ۱۳۴۳ھ تجویز کر ليا۔
مولانا صاحب نے شیخ الحدیث حضرت مولانا محمد زکریا ؒ صاحب توں بیعت کر رکھی سی فرماندے نيں کہ جدوں ميں نے درس وچ انہاں توں صوفیہ دے متعلق گلاں سناں تاں بہت عقیدت ہوئے گئی۔ تے بیعت کيتی درخواست دے دتی تے انہاں نے بیعت دے لئی قبول فرما لیا۔
والدین مرحومین
[سودھو]میری والدہ صاحبہ شیخ رحمت اللہ (ساکن بگراسی ضلع بلند شہر )کی سب توں چھوٹی صاجزادتیاں سن انہاں دی وفات تب ہوئی جدوں میری عمر صرف پنج سال سی میری دو بہناں وی سن جنہاں وچوں اک دی وفات والدہ محترمہ دی وفات دے پندرہ دن بعد ہوئے گئی ۔ تے دوسری بہن بارہ تیرہ برس زندہ رہنے دے بعد فوت ہوئیاں۔والدہ محترمہ دی وفات دے بعد ساڈی دادی اماں نے ساڈی پرورش دی جدوں ميں مدرسہ امدادیہ مراد آباد وچ پڑھدا سی تاں اس وقت دادی اماں دی وی وفات ہوئے گئی۔
مولانا صاحب دے والد صاحب کافی عرصہ زندہ رہے ۔ انہاں نے مولانا صاحب دی کتاباں وی پڑھیاں۔ دارالعلوم کراچی نال تشریف لیائے سن ادھر ہی انتقال ہويا تے قبربھی دار العلوم وچ ہی اے۔ آپ دے والد صاحب کسان سن ۔ محنت مزدوری کر کے بچےآں دی پرورش کردے سن ۔ مولانا صاحب نوں پہلے انہاں نے قرآن مجید دے حفظ اُتے لگایا فیر عربی پڑھنے اُتے ڈالیا۔ مولانا صاحب فرماندے سن مینوں خوب یاد اے کہ پنڈ وچ حفظ کرنے دے بعد باہر دے مدارس وچ پڑھانے دے لئی لے کے چلے تاں مختلف مدارس وچ گئے۔ماں چلدے چلدے تھک جاندا تاں اوہ کندھے اُتے اُٹھا لیندے سن غربت و تنگدستی وچ وی انہاں نے مینوں تحصیل علم اُتے لگائے رکھیا۔ جدوں کہ وچ دو چار پیسے کمانے دے قابل ہوئے گیا سی ۔
شخصیت، وضع قطع تے لباس
[سودھو]حضرت مولانا صاحب اک اُتے کشش تے ہمہ جہت شخصیت دے مالک انسان سن ۔ با عمل عالم سن ۔ اپنے عمے و فضل، سادگی تے زہدوتقویٰ وچ سلف دی یاد گار سن ۔سفید سِدھے بالاں والی داڑھی ،گندمی رنگت، خوبصورت پرکشش چہرہ جس اُتے ہمیشہ نور تے مسکراہٹ ہُندی۔ زیادہ تر سفید لباس پسند فرماندے ۔سر اُتے ہمیشہ ٹوپی ہُندی۔ لباس تے دوسری تمام چیزاں وچ صفائی و طہارت دا بہت ہی زیادہ خیال رکھدے۔مولانا صاحب کشادہ پیشانی ،گول چہرہ، میانہ قد، سر مگاں اکھاں، چمکیلے دانت ، سانولا رنگ تے بارعب شخصیت دے مالک سن ۔
رأس الاتقیاء والا صفیاء حضرت مولانا مفتی عاشق الٰہیؒ اس آخری دور وچ انہاں چند عظیم ہستیاں وچوں اک سن جنہاں دا علم و فضل زھد و تقویٰ، خلوص و للّٰہیت ، سادگی و تواضع اک امر مسلمہ دی حیثیت رکھدا اے اوہ سلف صالحین دا نمونہ سن ۔ سچے عاشق رسول تے اخلاق و اوصاف وچ اپنے اسلاف و اکابر دی یادگار سن ۔