عمرہ بنت عبد الرحمن
عمرہ بنت عبد الرحمن انصاریہ، مدینہ منورہ دی تابعیہ نيں تے حدیث دی راویہ نيں۔
سیرت
[سودھو]عمرہ بنت عبد الرحمن بن سعد بن زرارہ بن عدس نجاریہ انصاریہ دی پیدائش مدینہ منورہ وچ سنہ 29 ہجری وچ ہوئی،[۱] انہاں دے دادا سعد بن زرارہ صحابی نيں تے مشہور صحابی تے انصار دے سرداراں وچوں اک اسعد بن زرارہ دے بھائی نيں۔[۲] عمرہ دی والدہ سالمہ بنت حکیم بن ہاشم بن قوالہ نيں۔[۳] عمرہ تے انہاں دی بہناں دی پرورش و تربیت ام المؤمنین عائشہ بنت ابی بکر کے زیر سایہ ہوئی،[۱][۲][۳] انہاں توں حدیث دی سماعت کيتی تے انھاں توں فقہ وی حاصل کيتا، ایتھے تک کہ حضرت عائشہ توں مروی روایات دی طالبین حدیث دے لئی مرجع بن گئياں تے جدوں اموی خلیفہ عمر بن عبد العزیز نے حدیث دی جمع و تدوین دا ارادہ کيتا تاں عمرہ دے بھتیجے ابو بکر بن حازم جو اس وقت مدینہ منورہ دے قاضی سن انھاں حکم دتا: «رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی احادیث، سنت ماضیہ تے عمرہ توں مروی احادیث نوں دیکھو تاں اسنوں لکھ لیا کرو، مینوں علم دے اسباق تے اس دے اہل دے ختم ہوئے جانے دا خدشہ اے »۔[۳]
استاداں
[سودھو]یعنی جنہاں توں عمرہ نے روایت بیان کيتی اے۔
- عائشہ بنت ابی بکر
- ام سلمہ[۳]
- رافع بن خدیج
- ام ہشام بنت حارثہ بن نعمان[۲]
- عبید بن رفاعہ بن رافع زرقی
- مروان بن حکم
- حبیبہ بنت سہل
- حمنہ بنت جحش[۱]
تلامذہ
[سودھو]عمرہ توں روایات بیان کرنے والےآں دی اک وڈی تعداد اے: ابن شہاب زہری، عبد اللہ بن ابی بکر بن محمد بن عمرو بن حزم، یحیی بن سعید انصاری،[۳] ابو الرجال محمد بن عبد الرحمن انصاری، حارثہ بن ابو الرجال، مالک بن ابو الرجال، قاضی ابو بکر بن محمد بن عمرو بن حزم، محمد بن ابو بکر (قاضی ابو بکر کے بیٹے)،[۲] رزیق بن حکیم، سعد بن سعید انصاری، عروہ بن زبیر، عمرو بن دینار، یحیی بن عبد اللہ بن عبد الرحمن انصاری، رائطہ مزنیہ تے فاطمہ بنت منذر بن زبیر وغیرہ۔[۱]
علمائے جرح وتعدیل دی آرا
[سودھو]عمرہ دے بارے وچ امام ذہبی لکھدے نيں: «عالمہ، فقیہہ، حجت تے کثیر العلم تھیں»، قاسم بن محمد بن ابی بکر نے ابن شہاب زہری نوں انہاں لفظاں توں وصیت کيتی اے: «بچے، کيتا تینوں طلب علم دا شوق اے، کيتا تواناں علم دے حافظہ دی رہنمائی کراں؟» کہیا «کیوں نہیں» فرمایا: «عمرہ دی صحبت اختیار کر لو، اس لئی اوہ عائشہ دی گود وچ پروان چڑھی ہیں» زہری کہندے نيں: «جدوں ميں انہاں دے پاس آیا، ميں نے دیکھیا کہ (علم کا) ٹھاٹھاں ماردا سمندر ہیں»۔[۲] علی بن مدینی کہندے نيں: «عمرہ، عائشہ توں علم کرنے والے ثقہ تے ثابت لوکاں وچوں ہیں»۔ یحیی بن معین تے عجلی نے انھاں ثقہ قرار دتا اے، ايسے ابن حبان نے اپنی کتاب "الثقات" وچ انہاں دا ذکر کيتا اے۔ اک وڈی جماعت نے انہاں توں روایت کيتا اے۔[۱]
وفات
[سودھو]سنہ وفات وچ اختلاف اے، بعض دے مطابق سنہ 98ہجری وچ وفات ہوئی تے بعض دے مطابق سنہ 106ھ وچ ۔[۲] وفات دے وقت انہاں دی عمر تقریباً 77 سال سی۔[۱]
عمرہ دا نکاح عبد الرحمن بن عبد اللہ بن حارثہ بن نعمان نجاری انصاری نال ہويا سی۔[۴] انہاں توں انہاں دے لڑکے ابو الرجال محمد بن عبد الرحمن انصاری ہوئے جو حدیث دے ثقہ راوی نيں۔[۱][۳]
- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ۱.۲ ۱.۳ ۱.۴ ۱.۵ ۱.۶ تهذيب الكمال للمزي» عمرة بنت عبد الرحمن بن سعد بن زرارة الأنصارية المدنية Archived 24 ستمبر 2016 at the وے بیک مشین
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ ۲.۲ ۲.۳ ۲.۴ ۲.۵ سير أعلام النبلاء» الطبقة الثانية» عمرة Archived 24 ستمبر 2016 at the وے بیک مشین
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ ۳.۲ ۳.۳ ۳.۴ ۳.۵ الطبقات الكبرى لابن سعد - عَمْرَةُ بِنْتُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ Archived 20 جولائی 2017 at the وے بیک مشین
- ↑ التمهيد لما في الموطأ من المعاني والأسانيد» باب الميم» محمد بن عبد الرحمن أبو الرجال Archived 24 ستمبر 2016 at the وے بیک مشین