فتنہ
فتنہ دا مادہ فَتْن اے اس دے لغوی معنی نيں سونے نوں اگ وچ تپاکر کھرا کھوٹا معلوم کرنا ( راغب اصفہانی) فیر فتنہ دے معنی آزمائش دے ہوئے گئے اورآزمائش وچ چونکہ تکلیف دتی جاندی اے اس لئی ایذاء رسانی تے اس دی مختلف شکلاں تے آزمائش وچ جو کھوٹا ثابت ہوئے اس دے نال جو معاملہ کیتا جائے انہاں سب دے لئی قرآن وحدیث وچ فتنہ تے اس دے مشتقات استعمال کیتے گئے نيں، پس فتنہ دے معنی آزمائش، آفت، دنگا فساد، ہنگامہ، دُکھ دینا تے تختہٴ مشق بنانا وغیرہ۔
فتنے چھ قسم دے نيں
[سودھو]- آدمی دے اندر دا فتنہ تے اوہ ایہ اے کہ آدمی دے احوال بگڑجان اس دا دل سخت ہوئے جائے تے اسنوں عبادت وچ حلاوت تے مناجات وچ لذت محسوس نہ ہوئے۔
- گھر وچ فتنہ تے اوہ نظام خانہ داری دا بگاڑ اے۔
- اوہ فتنہ اے جو سمندر دی طرح موجاں ماردا اے تے اوہ نظام مملکت دا بگاڑ اے۔
- ملی فتنہ: اوہ ایہ اے کہ مخصوص صحابہ وفات پاجان تے دین دا معاملہ نااہلاں دے ہتھ وچ چلا جائے، پس اولیاء تے علما، دین وچ غلو کرن تے بادشاہ و عوامدین وچ سستی برتاں، نہ اچھے کماں دا حکم داں نہ برے کماں توں روکيتیاں، پس زمانہ، زمانہٴ جاہلیت ہوکے رہ جائے۔
- عالم گیر فتنہ: ایہ بد دینی دا فتنہ۔
- فضائی حادثات دا فتنہ: وڈے وڈے طوفان اٹھدے نيں، وباواں پھیلدی نيں، زمین دھنستی اے تے وڈے علاقہ وچ اگ لگتی اے تے عام تباہی مچکی اے، اللہ تعالٰیٰ انہاں حادثات دے ذریعہ مخلوق نوں ڈراندے نيں تاکہ اوہ اپنی بداعمالیاں توں باز آئیاں ۔[۱]
فتنہ دا ذکر قرآن وچ
[سودھو]فتنہ عربی لفظ اے جس دا عام معنی کِسے دا امتحان تے کِسے دی جانچ کيتی جائے، اللہ تعالٰی نے مختلف جگہاں اُتے فتنہ دا لفظ استعمال کیااے، جداں کہ قصۂ ہاروت وماروت وچ اے {وما انزل علی الملکین ببابل ھاروت وماروت ومایعلمان من احد حتی یقولا انما نحن فتنۃ فلاتکفر الآیۃ}۔ اوہ دونے وی کِسے شخص نوں اس وقت تک جادو نئيں سکھاندے سن جدوں تک کہ ایہ نہ کہہ داں کہ اسيں تاں اک آزمائش نيں تاں کفر نہ کر الآیہ اللہ تعالٰی نے لوکاں دی آزمائش دے لئی ایہ دونے فرشتےآں نوں بھیجیا سی تاکہ ایہ دیکھے کہ کون اللہ دی منع کردہ چیزاں توں بچدے نيں تے کون غلط کماں وچ ڈُب جاندے نيں۔
فتنہ عذاب دے معنی وچ وی اللہ تعالٰی نے اپنے کلام پاک وچ استعمال کیاہے،بُرے کماں دی پاداش وچ جے اللہ تعالٰی نے کِسے نوں عذاب وچ مبتلا کیتا تاں اللہ تعالٰی نے اسنوں وی فتنہ دا ناں دتا اے، جداں کہ اللہ دا ارشاد اے {واتقوا فتنۃ لا تصیبن الذین ظلموا منکم خاصۃ} اس عذاب توں بچو جدوں اوہ عذاب آجائےگا تاں صرف ظالماں ہی نوں اپنی لپیٹ وچ نئيں لےگا بلکہ جو نیکو کار وی نيں اوہ وی انہاں ظالماں دے وچکار انہاں نوں وی انہاں دی اگ لگے گی یا انہاں اُتے وی اس دی آنچ آئے گی۔ اس آیت دی آسان سی تفیسر ایہ اے کہ آدمی نوں بُرے لوکاں دے نال نئيں رہنا چاہیے،کچھ نہ کچھ اُن دے غلط اخلاق دی گندی ہويا انہاں نوں وی پہنچے گی۔ اِس لئی وسیع پیمانے اُتے رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا کہ اسيں بَری نيں ہر اُس شخص توں جو کافراں دے وچکار سکونت پزیر ہوتاہے،کیونجے اوہ جو اوتھے غلط کم ہون گے اس دا اثر آہستہ آہستہ اس دے دل اُتے وی ضرور پئے گا۔ خلاصہ ایہ اے کہ اللہ تعالٰی فتنہ دے لئی یا لوکاں نوں ڈرانے دے لئی عذاب گھلدے نيں ،گویا ایہ وی اک آزمائش دے معنی توں دور نئيں ہويا۔ کیونجے اللہ تعالٰی امت محمدیہ صلی اللہ علیہ وسلم اُتے عذاب جو گھلدے نيں،انہاں نوں ہلاک کرنے دے لئی نئيں، بلکہ انہاں نوں تنبیہ کرنے دے لئی۔ پیارے رسول نے دعا فرمائی سی تے اللہ تعالٰی نے پیارے رسول توں وعدہ فرمایاہے کہ اسيں تواڈی امت نوں عام عذاب وچ ہلاک نئيں کرن گے لیکن تنبیہ دے لئی انہاں نوں عذاب وچ مبتلا کرن گے، لعلھم یرجعون ،تاکہ اوہ اللہ دی طرف لوٹاں۔
فتنہ فساد دے معنی وچ وی استعمال ہويا اے جداں کہ اللہ دا ارشاد اے { لقد ابتغوا الفتنۃ من پہلے وقلبوا لک الامور حتی جاء امر اللہ وھم کارھون}۔ منافقین دا ذکر کر کے اللہ تعالٰی نے فرمایا ہمیشہ آپ دے خلاف فتنہ وفساد لبھدے رہے، فتنہ فساد کردے رہے، ايسے طرح اللہ دا اک ہور جگہ ارشاد اے { وان اصابتہ فتنۃ انقلب علی وجہ الآیۃ} اللہ دی طرف توں کوئی آزمائش آندی اے تاں اللہ دی عبادت کردے نيں، لیکن جدوں انہاں اُتے کوئی مصیبت آن پڑدی اے تاں اللہ دے خلاف شکوے کرنے لگدے نيں۔ جداں کہ اج کل دے لوک کہندے نيں کہ اوہ لوک جو روزہ نماز نئيں پڑدے اوہ آرام توں نيں،تے اسيں روزہ نماز پڑھدے نيں فیر وی مصیبت وچ مبتلا نيں۔ حالانکہ انہاں لوکاں نوں ایہ سمجھنا چاہیے کہ کچھ ایداں دے فتنے ہُندے نيں جو آدمی دے درجات بلند کرنے یا اس دے گناہ مٹانے دے لئی اس اُتے مسلط کردیے جاندے نيں تاں ایداں دے وچ صبر تے شکر توں کم لینا چاہیے۔
شرک نوں وی فتنہ کہاگیا کیونجے اس توں ودھ دے کوئی فتنہ یا آزمائش دی کوئی چیز یا اللہ دے عذاب دے استحقاق دی کوئی چیز نئيں ہوسکدی۔ کیونجے شرک گناہاں وچ ،سب توں وڈا گناہ اے جس دے بارے وچ اللہ تعالٰی نے نا معاف کرنے دا فیصلہ کیاہے،{ان اللہ لایغفر انہاں یشرک بہ ویغفر مادون ذالک لمن یشاء} اللہ تعالٰی نے شرک دے معاف نہ کرنے دا فیصلہ کیتا اے تے اس دے علاوہ وعدہ فرمایاہے کہ تے دوسرے گناہ نوں اللہ تعالٰی معاف کر دے گا جے اوہ چاہے،لیکن شرک دے بارے وچ چاہ لیا اے، اعلبن کے دتا اے ،کِسے دے لئی عذر نئيں اسنوں کدی معاف نئيں کريں گا۔ اللہ تعالٰی فرماندے نيں {والفتنۃ اکبر من القتل}۔ تے
(اللہ تعالٰی دا ارشاد اے، انہاں نال جنگ کرو ایتھے تک کہ فتنہ باقی نہ رہے اورمکمل طور اُتے اللہ دا دین نافذ ہوئے جائے۔[۲] اس توں معلوم ہويا کہ فتنہ دین دے مقابل تے معارض اے ،ایتھے فتنہ توں فتنہ شبھات وی مراد اے جنہاں وچ سب توں وڈا فتنہ شرک تے محکم آیات نوں چھڈ کے متشابہ دے پِچھے لگنیا تے صریح تے واضح سنت نوں ترک کردینا اے۔[۳]
فتنہ دا ذکر حدیث وچ
[سودھو]فتنہ دے تعلق توں جو احادیث بیان کیتے گئے نيں اس دی اسيں دو قسم کرسکدے نيں (1) اک قسم ایہ اے کہ پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے انہاں فتنےآں دی تعیین ناں بناں کرکے وصف بوصف کرکے دسیا تے اُن آزمائشاں یا فتنہ دے اسباب جنہاں دا ذکر نبی کریم صلی اللہ علیہ وسلم نے دسیا اس دا علاج وی بتلادیااے، مثلاً رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا،{ماترکت بعدی فتنة فی أمتی أضر علی الرجال من النساء} ميں نے اپنے بعد امت دے مرداں دے اُتے سب توں وڈا جو فتنہ چھڈیا اے اوہ عورتاں دا فتنہ اے ،اس فتنہ توں بچاؤ دے لئی بہت ساریاں تدابیر وی نبی صلی اللہ علیہ وسلم نے بتلائی نيں۔ اک عورت دا فتنہ اس دے بے پردہ نکلنے وچ اے تے اک فتنہ اس دے افتراء تے غلط تہمت لگانے وچ اے۔ تے اک عورت دا فتنہ جداں کہ پیارے رسول نے بتلایاہے کہ جے کوئی شخص کِسے عورت دے نال زندگی بھر احسان کرے،اک بار کوئی ملی تو،کہہ دیندی اے {مارأیت منك خیرا قط} سانوں تسيں توں کوئی بھلائی نئيں ملی،تے ایہ ناشکری وی اے۔ تے اس طرح دے تے بوہت سارے فتنے ہین کہ انہاں عورتاں دے فتنے توں بوہت سارے لوک حکومت وی بیچ گئے،تے بوہت سارے انہاں دی زلف گراں گیر دا شکار ہوکے دے حکومتاں توں دستبرداری کرلئی- ايسے طرح دجال دے فتنے توں ڈرایا تے خود آپ اس دے فتنہ توں پناہ منگدے سن ۔ خاص طور توں نماز وچ سلام پھیرنے توں پہلے التحیات تے درود دے بعد جنہاں چارچیزاں توں پناہ منگیا کردے سن انہاں وچوں اک دجال دے فتنہ وی اے۔ جس توں پیارے رسول پناہ منگیا کردے سن ۔
صحیح بخاری دی روایت اے امیر المؤمنین عمر بن خطاب اک مجلس وچ صحابہ توں دریافت کیتا کہ نبی کریم صلی اللہ علیہ وسلم نے فتنہ دی نسبت جو کچھ کہیا اوہ کس نوں زیادہ یاد اے ؟ جس نوں یاد ہوئے اوہ بیان کرے، حضرت حذیفہ بن یمان نے کہیا ميں اس دے بارے وچ زیادہ علم رکھتاہاں(زیادہ جانتاہاں) حضرت حذیفہ (کی شخصیت ایسی سی کہ اوہ خود کہندے نيں لوک پیارے رسول توں خیر دیاں گلاں پُچھدے سن تے وچ فتنہ تے برائی دیاں گلاں پوچھدا تھا۔{کان الناس یسئلون النبی صلی الله علیه وسلم عن الخیر وکنت أسئله عن الشر مخافة أن یدرکنی} تاکہ وچ اس توں بچےآں۔ وچ ڈردا سی کہ کہ کدرے اوہ مینوں نہ لگ جائے۔ جان لاں کہ کتھے کتھے فتنہ دی جگہ اے اس توں دور رہون۔) کہندے نيں کہ انسان نوں اہل و عیال تے مال وچ جو فتنے پیش آندے نيں انہاں وچوں اکثر نماز روزہ،صدقات تے اچھی گلاں دے کہنے تے بری گلاں توں دور رہنے توں مٹ جاندے نيں۔ حضرت عمر کہندے نيں گھر دے اندر جے بیوی بچےآں دے سامنے کوئی غلط گل ہوئی تاں اللہ تعالٰی نماز روزہ دے ذریعہ توں آدمی نوں معاف کر دے گا۔ ایہ گویا خوشخبری دتی فتنے ہون گے لیکن بوہت سارے فتنے ایداں دے نيں جو انشاء اللہ ،اللہ دی رحمت توں جلد ہی معاف ہوجانے دی امید اے۔ حضرت عمر کہیا ميں اس فتنے دی نسبت تسيں توں نئيں پوچھتاہاں ،ماں تاں اس فتنہ دے بارے وچ پوچھنا چاہتاہاں جو سمندر دی طرح یا سمندر دی موجاں دی طرح لہراں ماردا ہوئے گا۔ حضرت حذیفہ نے کہیا امیر المؤمنین اس فتنے توں آپ نوں نقصان نہ پہنچے گا۔ کیونجے اس دے تے آپ دے درمیان اک بند دروازہ اے۔ دریافت کیتا گیا،کیہ ایہ دروازہ کھولیا آسانی توں کھولیا جائےگا یا توڑدتا جائے گا؟(آسانی توں کھولیا گیا دروازہ بند کیتا جاسکتاہے) حضرت حذیفہ نے پھرجواب دتا کہ ایہ دروازہ کھولیا نئيں جائے گا،توڑدتا جائے گا۔ تاں حضرت عمر نے فرمایا تاں فیر ایہ کدی بند نئيں ہوئے سکے گا۔ حذیفہ نے کہیا کہ ہاں، ایسا ہی اے۔ راوی کہندے نيں کہ کہ ميں نے حذیفہ توں پُچھیا کہ کیہ حضرت عمر نوں معلوم سی کہ ایہ بند دروازہ کیہڑی؟ انہاں نے جواب دتا بے شک عمر نوں اس دا اُسی طرح توں علم سی جس طرح اس گل دا علم اے کہ اج دے بعد دوسرا آنے والا دن کل دا آنے والا اے،( یعنی یقینی طور اُتے جاندے سن کہ فتنہ دا دروازہ میری وجہ توں کھلے گا فیر بند نئيں ہوئے گا۔ یعنی ایہ حضرت عمر دی فضیلت وچ ایہ چیز ذکر کيتی جاسکدی اے کہ اللہ تعالٰی نے انہاں نوں اس دروازے دا عم دتا سی ) لیکن آپ نے اس دروازے نوں توڑیا جو آپ دی موت دے بعد تا ااں دم بند نہ ہوئے سکیا، راوی کہندے نيں کہ وچ لحاظ وچ پوچھ نئيں سکیا کہ ایہ دروازہ کون تھا،اس لئی مسروق تابعی توں کہیا کہ اوہ حضرت حذیفہ توں پوچھاں کہ دروازہ کون سی مسروق نے دریافت کیتا تاں انہاں نے دسیا کہ اوہ دروازہ خود حضرت عمر دا وجود سی ۔
حضرت عمر نے حقیقت وچ اللہ دے فضل توں حکومت نوں حضرت ابوبکرصدیق دے بعد جو طاقت دتی تے لوکاں وچ جو عدل وانصاف قائم کیہ اوہ ضرب المثال اے۔ حضرت عثمان ذو النورین آپ دے بعد خلیفۂ مسلمین ہوئے تے فیر آپ نوں فتنہ سامانیاں نے غالباً فتنہ سازاں نے آپ نوں اللہ دے رسول دے مدینہ وچ اورمسجد نبوی دے نیڑے دار الخلافت وچ بکریاں دی طرح ذبح کر دتا {ذبحوہ کما تذبح الحملان} ایہ فتنہ کھڑا ہويا فیر اس دے بعد فتنے آندے رہے،امت وچ عقائدی فتنےآں دا دروازہ کھلا۔ حضرت علی نوں الٰہ کہیا گیا ،معبود کہاگیا، حضرت علی نے انہاں نوں پھڑ دے جلیایا۔ فیر خوارج دا فتنہ اٹھا۔ اسی طرح پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے مدینہ منورہ وچ خود فتنہ دے وقوع دی خبر دتی ،اک دفعہ آپ اُحد پہاڑ دی طرف مدین منورہ توں باہر کدرے سن ۔ صحابہ کرام توں آپ نے پُچھیا کہ کیہ وچ جو دیکھ رہاہاں اوہ تواناں وی نظر آ رہاہے؟ یا وچ جو چیزدیکھ رہاہاں اوہ تواناں نظر آ رہی اے ؟ سب نے عرض کیتا کہ اللہ دے رسول اسيں کچھ نئيں دیکھ رہے نيں، آپ نے فرمایا:ماں دیکھ رہیا ہاں کہ تواڈے گھراں اُتے بارش دی طرح فتنے برس رہے نيں۔ حضرت عثمان دی شہادت تے اسنوں مصیبت تے ظلم دسدے ہوئے پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے اک حدیث وچ خبردی سی کہ اک مرتبہ پیارے نبی صلی اللہ علیہ وسلم مدینہ دے کِسے باغ وچ قضائے حاجت دے لئی گئے اوتھے۔ قضائے حاجات توں فارغ ہوکے دے اک کنويں اُتے آپ بیٹھے۔ حضرت ابو موسی اشعری کہندے نيں۔ کہ وچ پیارے رسول دے درازے دا حارس بناں گا، پش حضرت ابوبکر صدیق آئے،اجازت چاہی۔ اللہ دے رسول نے انہاں توں (ابو موسی اشعری توں ) کہیا کہ انہاں نوں اجازت دے کے انہاں نوں جنت دی خوشخبری دے دو۔۔ حضرت عمر آئے انہاں نے وی دروازہ کھلوایا،تے انہاں نوں جنت دی خوشخبری دی۔ فیر حضرت عثمان آئے انہاں نوں وی جنت دی خوشخبری دے دتی لیکن نال نال آپ نے ایہ وی کہیا کہ انہاں نوں جنت فتنہ تے امتحان توں دوچار ہوئے کر کے حاصل ہوئے گی۔(اس دا مطلب ایہ کہ فتنےآں کادروازہ حضرت عمر دے بعد کھلا)
حضرت ابو سعید خدری فرماندے نيں کہ پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے اک با مال غنیمت تقسیم کر رہے سن کہ اک شخص آیا تے کہنے لگیا۔ یا رسول اللہ( آپ دی رسالت دا اقرار کردے ہوئے کہیا)۔ آپ انصاف توں اس مال نوں تقسیم کیجئے، آپ نے فرمایا {ویحك} تواڈی خرابی ہو،اللہ دے بندے ! وچ نئيں انصاف کراں گا تاں کون انصاف کر سکتااے۔ اُس دی اِس گستاخی نوں دیکھ کے دے حضرت عمر نے کہیا اللہ دے رسول اجازت دیجیئے وچ اس دی گردن اڑاداں۔ پیارے رسول نے فرمایا جانے دو۔ اس دی کُوکھ توں اوہ تے اس دے رفقا ایداں دے ہون گے جنہاں دے نماز روزاں دے مقابلے وچ تسيں اپنے نماز روزاں نوں ہیچ سمجھو گے۔ تسيں سمجھو گے کہ اسيں کچھ نئيں کر رہے نيں۔ ايسے طرح اوہ لوک قرآن دی تلاوت کرن گے،لیکن حلق توں تھلے اوہ تلاوت نئيں اُترے گی،مذہب دے دائرہ توں اس طرح نکل جان گے جس طرح تیر ترکش توں نکل جاتااے۔ صحابی کہندے نيں ایہ لوک خوارج سن جنہاں نے تشدد دا مذہب اختیار کیتا تے ہر اس شخص نوں کافر گردانا جو کِسے بھی، انہاں دے ذہن وچ یا انہاں دی سمجھ وچ کِسے وڈے گناہ دا مرتکب ہويا۔ تے ایہ عقیدہ رکھدے سن کہ ہمیشہ دے لئی اوہ جھنم وچ رہے گا۔ تے اسنوں حلال الدم وی سمجھدے سن (اس دا خون حلال سمجھدے سن ) اس توں وجہ توں کِنے ہی لوکاں نوں انہاں نے قتل کیتا۔ تے ابو سعید خدری دے بقول ایہی لوک سن جنہاں دا ظہور حضرت علی دے زمانے وچ ہويا۔ حضرت علی انہاں توں باقاعدہ جنگ کيتی۔ تاں انہاں نوں لوکاں وچوں بوہت سارے لوک سن جو اسيں سب توں نحروان دے دن لڑائی کر رہے سن ۔ تو انہاں سب فتنےآں دی پیارے رسول نے خبردے کے دے لوکاں نوں ڈرایا اے کہ ایہ سب اعمال جو فتنہ دے باعث نيں نہ کیتے جان۔ کوئی ایہ کہہ سکتاہے کہ فتنے دی خبر دے کے عمل نہ کرنے دا یا اپنے آپ نوں ڈھیلا چھوڑدینے دی تلقین دی اے، نئيں! بلکہ پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے تنبیہ دی اے کہ آدمی فتنہ نوں دیکھ کرکے اس فتنہ توں بچنے دی تدبیر کرے کیونجے اللہ تعالٰی نے ہر چیز دے اسباب مقرر کررکھے نيں۔
- دوسری قسم انہاں فتنےآں دی اے جس دی طرف پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے عمومی طور اُتے اشارہ کیااے، جداں اختلاف دا مسئلہ،ایہ سب توں وڈا فتنہ اے (عقائدی تے عملی اختلاف دی بنیاد اُتے اک دوسرے نال دشمنی تے دوستی رکھی جاندی اے ) جو حقیقت وچ امت دی کمزوری دا سبب بن رہاہے جس دا تذکرہ عرباض بن ساریہ دی حدیث وچ ملتااے، اوہ کہندے نيں کہ اللہ دے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے اک مرتبہ سانوں نصیحت کيتی وڈی فصیح وبلیغ نصیحت کيتی کہ سانوں لگیا کہ آپ سانوں رخصت کرنا چاہندے نيں،یا آپ دا ایہ آخری دن اے، اساں طلب نے کیتا کہ ساڈے لئی کوئی نصیحت فرمادیجیئے پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا علیکم بالسمع والطاعة، جو حاکم تواڈے اُتے مقرر ہوئے اُس دی اطاعت کرو، شرط ایہ اے کہ مسلمان حاکم ہو،اسلام اُتے عمل کردا ہو،اسلام دے کم کردا تے کراندا ہو،اسلام دے کم وچ روڑا نہ ڈالدا ہوئے ہاں! جے کدی کچھ ظلم کر رہاہو،تب وی اس دے خلاف آواز نہ اٹھاؤ، {وإن تأمر عليكم عبد حبشي} ،کوئی ضروری نئيں کہ اوہ امام قریش دا ہی ہو،جداں کہ لوک کہندے نيں کہ اس دے بغیر خلافت ہونئيں سکدی۔
حبشی غلام وی تواڈے اُتے مسلط ہوئے جائے تاں اُس دی گل سُنو! تے اس دی اطاعت کرو،یعنی اس دے خلاف خروج صحیح نئيں اے۔ اج کل دیکھیا جاتاہے جتھے کدرے وی مسلماناں دی حکومت اے اُس وچ یقینا اس حکومت نوں گرانے دی کوشش کيتی جاندی اے تے کفر دا فتوی دتا جاتااے، غلط انداز توں اس فتنہ نوں دور کرنے توں ،اس وچ بہت برے مسائل پیدا ہُندے نيں،یقینا ایہ بہت وڈا فتنہ اے کہ اللہ دے دین تے قانون دی حکومت نہ ہو،اس دا نفاذ نہ ہو،لیکن اسنوں جس طرح توں اج کل غلط انداز توں دور کرنے دی کوشش کيتی جاندی اے ،طرح طرح دے دھماکے کیتے جاندے نيں،ایہ چیز وی سب توں وڈے فتنے دی اے ،اس فتنہ وچ نال دینا غلط ہوجاتااے۔ جے عام مسلمان امن وچ نيں،تے حاکم وقت جے اِس طرح دا اے جس توں کوئی امید نئيں اے کہ اوہ ساڈے دین دی تفیذ کرےگا یا ایہ کہ سانوں کچھ چھیڑدا وی نئيں اے تاں اُس وقت اس قسم دے کم کرکے ایہ گمان رکھنا کہ اس دے ذریعہ توں اسيں اسنوں ہٹادین گے۔ ایہ چیز وی فتنہ دی اے ،اس دا علما نے واضح طور اُتے اعتراف کیاہے،ہارون تے مامون دے زمانے وچ حضرت امام احمد بن حنبل رحمہ اللہ علیہ نوں بہت کچھ تکلیف دتیاں گئیاں فتنۂ خلق قرآن اٹھا سی جس وچ بہت سارے علما وی مبتلا ہوئے گئے سن جنہاں نے جان بجھ کر قرآن نوں مخلوق کہیا امام احمد بن حنبل نے انہاں اُتے کفر دا فتوی دتا لیکن اک جاہل بادشاہ یا خلیفہ اُتے کفر دا فتوی ہرگز نئيں لگایا بلکہ ایہ کہیا کہ اللہ تعالٰی اسنوں بخشے تے اللہ تعالٰی اسنوں معاف کرے، اس فتنہ وچ آپ نوں بہت کچھ ستایا گیا، بہت ساں نوں قتل کیتا گیا۔ تاں ایہ مسائل عوام دے لئی نئيں نيں کہ اوہ جداں چاہن اس وچ فیصلہ کرن،تے اس قسم دیاں گلاں دی وجہ توں امت دے بے گناہ مارے جاندے نيں ایہ جاہلاں دے عدم تحمل یا جلد بازی نال ہُندی اے ،علما دی طرف اس بارے وچ رجوع کرنا چاہیے تے ہر اک نوں کافر بنانا تے کفر دا فتوی دے کے اس دے خلاف آوازاں اٹھانا،مظاہرے کرنا ایہ خود وی کوئی شرعی چیز نئيں اے۔ حقیقت ایہ اے کہ آدمی خود اپنی اصلاح خود کرے تے ايسے اصلاح دے درمیان انشاء اللہ ايسے وچوں کوئی آدمی نکلے گا جو امت دی قیادت کريں گا۔ پیارے رسول نے عرباض بن ساریہ نوں اختلاف توں بچنے دا طریقہ دسیا کہ {إنه من يعش منكم فسيرى اختلافا كثيرا فعليكم بسنتى وسنة الخلفاء الراشدين المهديين عضوا عليها بالنواجذ} میرے بعد جو زندہ رہے گاوہ بہت کچھ اختلاف دیکھے گا ایداں دے وچ میری تے میرے ہدایت یافتہ خلفاء راشدین دی سنت کوپھڑ رکھو اسنوں دنداں توں مضبوط پکڑلو۔ ایہ پیارے رسول دی اختلاف دے موقع اُتے نصیحت رہی ايسے وجہ توں اسيں تمام مسلماناں توں ایہی کہندے نيں کہ اللہ دے واسطے جے کِسے چیز وچ (چاہے اوہ چھوٹی ہوئے یا وڈی)جھگڑا ہوئے جائے تاں اللہ تے رسول دی طرف لوٹادو۔فإن تنازعتم في شئ فردواه الى الله والرسول ساڈے علما جے اس گل نوں سمجھ لاں تے جو طریقہ پیارے رسول دے زمانے وچ کِسے وی مسئلہ دے حل کرنے دا سی اوہ طریقہ اختیار کیتا جائے تاں انشاء اللہ مسلماناں وچ اتحاد واتفاق ہوئے سکتااے۔
حضرت حذیفہ بن یمان دی وی اک دوسری روایت اے اوہ کہندے نيں کہ ميں نے پیارے رسول توں پُچھیا اللہ دے رسول اسيں جاہلیت وچ سن کیتا اِس جاہلیت دی برائی دے بعد کوئی خیر آئے گا،تو پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے کہیا جی ہاں! اوہ خیر آکر رہے گا،وہ خیر خیر ہی ہوگآ جس نوں خیر القرون کہاگیا،فیر انہاں نے پُچھیا کہ اس خیرکے بعد وی کوئی شر آئیگا؟ پیارے رسول نے فرمایا کہ ہاں! شر آئےگا فیر دوسرا خیر آئے گا لیکن اس وچ شر دی ملاوٹ ہوئے گی۔ اس شر دی ملاوٹ دی تفصیل علما نے ایہ دی اے کہ ایہ آپس وچ عقائدی خرابی اے جداں کہ ابن تیمیہ رحمۃ اللہ علیہ تے ابن حجر رحمۃ اللہ علیہ نے فتح الباری کہاہے ایہ عقائدی خرابی جس توں پیارے رسول نے ڈرایاہے کہ میری امت تہتر فرقےآں وچ بٹ جائے گی کہ ایہ شر سب توں زیادہ اہم اے اس وچ آ رہااے۔ اس درمیان پیارے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے ایہ تاکید دی اے کہ جے امت وچ اختلاف ہوئے تے اک دوسرے نوں قتل کرنے دی کوشش کرنے لگاں تاں فیر اس وقت وچ توانوں کیتا کرنا چاہیے؟ حضرت حذیفہ بن یمان کہندے نيں کہ پیارے رسول نے فرمایا کہ اس صورت وچ توانوں تمام فرقےآں توں وکھ ہوکرکے تے کِسے ایسی جگہ وچ جا کے دے پناہ لینا اے جتھے تسيں تمام فتنےآں توں بچ کرکے تے جے درخت دی چھال وی کھاکر کے وی جینا پئے تاں اوتھے موت تک جی تے رہو کچھ ایداں دے فتنے وی آئیاں گے۔ لیکن اس وچ شرط ایہ اے کہ اس وچ حق واضح نہ ہوئے جے دوقوماں لڑپڑاں کِسے اک وچ حق جے واضح اے تاں حق دا نال دینا ضروری اے جداں کہ اللہ تعالٰی نے فرمایا {وإن طائفتان من المؤمنین اقتتلو فاصلحوا بینهما فإن بغت احداهما علی الأخرى فقاتلوا التى تبغى حتى تفئ الى امر الله} جے دو مسلمان فرقے لڑ پڑاں تاں انہاں وچ صلح کيتی کوشش کرو تے جے صلح کرانے دے باوجود جو حق نوں قبول نہ کرے تاں اس دے خلاف سب مل کے لڑو،لیکن جے فتنہ ایسا ہوئے کہ اس وچ حق وباطل دا فرق واضح نہ ہوئے تاں فیر کِسے فرقے دے نال رہنا جائز نئيں،پیارے رسول نے فرمایا تمام فرقےآں توں دور ہوجاؤ ایتھے تک کہ تواڈی موت آجائے چھال کھاندے ہوئے۔ {فاعتزل تلك الفرق کلها}
فتنۂ دجال
[سودھو]دجال اولاد آدم وچوں اک مرد اے جو آخری زمانے وچ آئے گا۔ دجال دے کے فتنے توں حضرت نوح علیہ السلام توں لےکے ساڈے رسول صلی اللہ علیہ وسلم تک تمام انبیا نے اپنی امتاں نوں ڈرایا۔ لیکن نبی صلی اللہ علیہ وسلم نے اس دے فتنے توں ڈرانے دے نال اس دی بہت ساریاں نشانیاں وی بتلائی نيں۔ تے ایہ وی فرمایا کہ:تین علامات جے ظاہر ہوجان تاں کِسے دا ایمان قبول نہ کیتا جائے گا:مغرب دی طرف توں سورج دا نکلنا،دجال تے دابۃ الارض دا ظہور۔[۴] عمران بن حصین توں روایت اے کہ اللہ دے رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے فرمایا : آدم دی تخلیق توں لےکے قیامت قائم ہونے تک کوئی معاملہ دجال دے فتنے توں ودھ کے نئيں اے۔[۵]
علامات دجال
[سودھو]وہ علامات جنہاں دے ذریعے توں دجال نوں پہچانا جاتاہے مندرجہ ذیل نيں:-
- دجال ربوبیت دا دعوی کريں گا تے کہے گا تے ایہ منوانے دی کوشش کريں گا کہ تواڈا رب تے خدا وچ ہی ہاں اس لئی تسيں میری عبادت کرو۔
- خوارق عادت یعنی بوہت سارے ایداں دے کارنامے دکھلائے گا جو عام لوکاں دے بس توں بالاتر اے جس دی وجہ توں لوک دھوکھا وچ پڑجان گے۔ عمران بن حصین توں مروی اے کہ آپ صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا:جو دجال دے بارے وچ سن لے اوہ اس توں دور ہی رہے،اللہ دی قسم اک شخص اس دے پاس آئے گا اوہ سمجھتاہوئے گا کہ وچ مسلم ہاں لیکن اس دے اعمال نوں دیکھ کے شبہ وچ پڑ جائے گا تے اس دا پیروکار بن جائے گا۔[۶]
- اوہ ناٹے قد بھاری بھر کم جسم دا ہوئے گا،بال گھنگرالے ہون گے،اس دی سجے اکھ بالکل صاف،یعنی اس دی جگہ صرف چمڑا ہوئے گا،کبھے اکھ وی عیب دار ہوئے گی جداں کہ اوہ ابھریا ہويا انگور ہو،اس دا سر ایسا ہوئے گا جداں کہ کِسے وڈے سپ دا سر،اس دی چال ٹیڑھی ہوئے گی،اس دی پنڈلیاں وچ وی کجی ہوئے گی۔
- اس دی سب توں واضح نشانی اس دا کانا ہونا اے جس دے ذریعہ اسنوں آسانی توں پہچاناجاسکتاہے:عبادہ بن صامت توں بسند صحیح مروی اے کہ اللہ دے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا:ميں نے تسيں توں دجال دے بارے وچ بہت کچھ بیان کیتا حتی کہ مینوں ڈر اے کہ تسيں لوک سمجھ نہ سکو گے اس لئی ایہ اچھی طرح یاد رکھو کہ مسیح دجال ناٹا ،ٹیڑھی چال والا،گھنگھرالے بال والا،کانا اے تے اس دی اک اکھ بالکل مٹی ہوئی ہوئے گی نہ ابھری ہوئے گی تے نہ ہی اندر دھنسی ہوئی، جے توانوں شبہ ہوئے جائے تاں ایہ جان لو کہ تواڈا رب کانا نئيں اے تے تسيں لوک اس دنیا وچ اپنے رب دا دیدار نئيں کرسکدے۔[۷]
- اس دی پیشانی اُتے (ک ،ف، ر) لکھیا ہوئے گا جسنوں ہر مومن پڑھ لے گا، انس بن مالک توں مروی اے کہ رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا کہ ہر نبی نے اپنی امت نوں دجال دے فتنے توں ڈرایااے، ایہ وی سن لو کہ اوہ کانا اے تے تواڈا رب کانا نئيں اے اس دی پیشانی اُتے لکھیا ہوئے گا کافر جسنوں ہر مومن پڑھ لے گا۔[۸]
- اس دی نشانی ایہ ہوئے گی کہ اوہ لاولد ہوئے گا اللہ تعالٰی اس دے جھوٹھ نوں ظاہر کرنے دے لئی اسنوں اولاد توں محروم رکھے گا تاکہ ربوبیت وچ اس دا جھوٹھا ہونا واضح رہے۔[۹]
دجال دے فتنے
[سودھو]- وڈی تیزی دے نال پوری دنیا دی سیر کر لے گا:نواس بن سمعان دی رویت وچ اے کہ اوہ تیزی توں چلے گا گویا بدلی نوں تیز ہويا اڑا کر لے جا رہی ہوئے[۹]
- اوہ بد بخت اللہ دی دتی ہوئی چھُٹ توں فائدہ اٹھاکر اپنے نال اک مصنوعی جنت تے دوزخ وی رکھے گا، اس دے نال پانی دی نہر ہوگي تے روٹی تے گوشت دے انبار ہون گے: حذیفہ توں مروی اے کہ آپ صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا کہ اس دی اگ جنت اے تے اس دی جنت اگ اے، مغیرہ بن شعبہ توں مروی اے کہ اساں اللہ دے رسول صلی اللہ علیہ وسلم توں سوال کیتا کہ لوک کہندے نيں کہ اس دے نال روٹی تے گوشت دا پہاڑ ہوئے گا؟ آپ صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا کہ اوہ اللہ دے نزدیک اس توں ذلیل اے کہ اوہ اس دے ذریعہ کِسے مسلم نوں گمراہ کر سکے۔ معلوم ہويا کہ اس دی عظیم قوت وی اک سچے مسلمان نوں متزلزل نئيں کرسکے گی۔
- اوہ شیطان توں مدد لے گا تے اس دے ذریعہ توں لوکاں نوں گمراہ کريں گا، جداں کہ ابو امامہ توں روایت اے کہ اللہ دے رسول صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا کہ دجال دا گزر اک صحرانشین دے کولوں ہوئے گا جس توں اوہ کہے گا کہ جے ميں تیرے ماں باپ نوں زندہ کرداں تاں تو میرے اُتے ایمان لیائے گا اوہ جواب دے گا کہ ہاں اس دے فورا بعد ہی اس دے ماں باپ دی شکل وچ اوہ شیطان آئیاں گے تے اس توں کدرے گے کہ اے پیاے پیثے ایہ تیرا رب اے اس دی اتباع کر۔
اک قوم دے کولوں اس دا گزر ہوئے گا جنہاں نوں اوہ دعوت دے گا۔ اوہ لوک اسنوں جہٹلائاں گے تے اس دی تردید کرن گے تاں انہاں دے کولوں اس حال وچ رخصت ہوئے گا کہ انہاں دا مال اس دے نال ہوئے چلے گا تے انہاں لوکاں دے پاس کچھ وی نہ رہ جائے گا،فیر اک ہور قوم اُتے اس دا گزر ہوئے گا جنہاں نوں اوہ دعوت دے گا، لوک اس دی دعوت قبول کر لین گے تے اس دی تصدیق کرن گے۔ اوہ آسمان نوں حکم دے گا تاں آسمان توں بارش ہوئے گی تے زمین نوں حکم دے گا تاں اوہ سبزا اگائے گی۔ اوہ لوکاں دے پاس اس طرح آئے گا کہ اس دے نال پانی تے اگ ہوئے گی، اس دی اگ ٹھنڈا پانی ہوئے گی تے اس دا پانی اگ ہوئے گا۔ اک مومن نوں چاہیے کہ ہر نماز دے آخر وچ اس دے فتنے توں اللہ دی پناہ چاہے تے جے اسنوں پالے تاں سورۂ کہف دی ابتدائی آیتاں پڑھے تے فتنے دے خوف توں اس دی ملاقات توں بچکيا رہے، دجال روئے زمین اُتے چالیس دن رہے گا، اک دن اک سال دے برابر، اک دن اک مہینے دے برابر، اک دن اک ہفتہ دے برابر تے باقی دن ساڈے انہاں دناں دے مثل ہون گے۔ سوائے مکہ تے مدینہ دے دجال کوئی ایسا شہر تے ایسی زمین نئيں چھڈے گا جتھے اوہ نہ پہنچے، فیر عیسی علیہ السلام نازل ہون گے تے اس دا قتل کر دیؤ گے۔[۱۰]
اپنے آپ نوں فتنےآں توں بچاؤ!
[سودھو]نبی صلی اللہ علیہ وسلم زندگی تے موت دے فتنےآں توں پناہ منگیا کردے سن ،آخر تشھد وچ ایہ دعا پڑھیا کردے سن اللہم انی اعوذ بک من فتنۃ المحیا والممات۔ تے اسلاف کرام وچوں بعض ایہ دعا کیتا کردے سن ((اے اللہ اسيں اس گل توں تیری پناہ منگدے نيں کہ اسيں اپنی ایڑیاں دے بل فیر جان یا سانوں فتنے وچ مبتلیا کے دتا جائے)) [بخاری]
فتنےآں دے ڈر توں موت دی آرزو
[سودھو]انس توں روایت اے ،رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے فرمایا،تم وچوں کوئی شخص کِسے تکلیف دی وجہ توں جو اسنوں پہنچے، موت دی آرزو ہرگز نہ کرے۔ جے اسنوں موت دی تمنا کرنا ہی اے تاں انہاں لفظاں وچ کرے۔ اللھم احینی ما کانت الحیاۃ خیرا لی وتوفنی اذا کانت الوفاۃ خیرا لی،، اے اللہ! مینوں اس وقت تک زندہ رکھ جدوں تک زندگی میرے لئی بہتر اے تے مینوں موت دے جدوں کہ میرے لئی بھتر ہو۔ [۱۱] [۱۲] فائدہ: اس حدیث وچ موت دی آرزو کرنے توں روکیا گیا اے کیونجے ایہ آرزو اس گل کيتی غمازی کردی اے کہ آرزو کرنے والا اللہ تعالٰی دی قضاء وقدر اُتے راضی نئيں اے، اُتے جے ایہ آرزو کرنا ضروری ہوئے جائے تاں مذکورہ لفظاں وچ دعا کيتی جائے، ((کِسے فتنے وچ مبتلا ہونے دے اندیشے توں موت دی آرزو کرنا جائز اے۔))[۱۳]
فتنےآں دے وقت علحیدگی
[سودھو]ابوسعیدخدری رضی بیان کردے نيں کہ رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے فرمایا: عننیڑے ایسا وقت آئے گا کہ مسلمان کابہترین مال اوہ بکریاں ہاں گی جنہاں نوں لے کے پہاڑاں دی چوٹیاں تے بارش دے گرنے دی جگہاں (جنگلاں)ماں جائے گا تاکہ اوہ اپنے دین کوفتنےآں توں بچائے۔[۱۴]
ابوسعیدخدری بیان کردے نيں کہ اک شخص نبی صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے پاس آ کے پُچھنے لگیا لوکاں وچ کون سا شخص سب توں افضل اے ؟ تونبی صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا: اوہ مومن جو اللہ تعالٰی دے راستے وچ اپنی جان ومال دے نال جہاد کرے۔ اس نے پوچہا فیر کون؟ آپ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے فرمایا: فیر اوہ آدمی افضل اے جوپہاڑاں دی کِسے گھاٹی وچ گوشہ نشین ہوکے اپنے رب دی عبادت کرے تے اک روایت وچ اے کہ اوہ اللہ توں ڈرتاہے تے لوکاں نوں اپنے شر توں محفوظ رکھدا اے۔ متفق علیہ[۱۵]
حافظ ابن حجر سانچہ:رح فتح الباری وچ لکہندے نيں کہ: ایہ حدیث اس گل کيتی دلالت کردی اے کہ جواپنے دین پرڈرے اس دے لئی علیحدگی افضل اے۔[۱۶]
اورامام سندی سانچہ:رح نے النسائی دے حاشیہ وچ لکھیا اے کہ: اس حدیث وچ اس گل کاجوازہے کہ فتنےآں دے دناں وچ علیحدگی اختیارکرنا جائز بلکہ ایہ افضل اے [۱۷] اوردوسری حدیث جوحالے ذ کرکيتی گئی اے اس وچ نبی صلی اللہ علیہ وسلم نے علیحدگی اختیارکرنے والے مومن کوفضیلت وچ مجاھدفی سبیل اللہ توں کچھ کم درجہ قراردیااے۔
حافظ ابن حجر سانچہ:رح فتح الباری وچ رقمطراز نيں کہ :- علیحدگی اختیارکرنے والامومن اس لئی پِچھے اے کیونجے اوہ جولوکاں دے نال میل جول رکھتاہے اوہ گناہاں دے ارتکاب توں نئيں بچ سکدا، اورہو سکتاہے کہ ایہ گناہ اس دی اُن نیکیوں توں زیادہ ہوجان جو اسنوں لوکاں دے میل جول کیوجہ توں حاصل ہون۔ لیکن علیحدگی دی فضیلت فتنےآں دے وقت دے نال خاص اے۔[۱۸]
تے جدوں فتنے نہ ہاں
[سودھو]فتنےآں دے وقت دے علاوہ اپنے دین کوبچانے دے لئی لوکاں توں علیحدگی اختیارکرنے وچ علماءکااختلاف اے۔ جمہورکامسلک ایہ اے کہ اس وقت لوکاں توں اختلاط اورمیل جول رکھناعلیحدگی اختیارکرنے توں بہتر اے اوران دے دلائل ایہ نيں : (1) کیونجے نبی صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم اوران توں پہلے سب انبیاءعلیہم السلام کاایہی حال تھااورجمہورصحابہ اکرام رضی اللہ تعالٰی عنہم وی ايسے طرح سن ۔ ۔،[۱۹] نبی صلی اللہ علیہ وسلم کافرمان اے :- اوہ مومن جو لوکاں توں میل جول اوراختلاط رکھتاہے اوران توں پہنچنے والی تکلیفاں پرصبر کرتااے، اوہ اس مومن توں بہتر اے جو نہ لوکاں توں میل جول رکھدا اے تے نہ انہاں دی تکلیفاں پرصبر کرتاہے [۲۰][۲۱][۲۲][۲۳] امام سندی سانچہ:رح نے سنن ابن ماجہ پراپنے حاشیہ وچ کہاہے کہ: حدیث اس گل پردلالت کردی اے کہ لوکاں توں میل جول اورتعلق رکھنے والااوراس پرصبرکرنے والاعلیحدگی اختیارکرنے والے توں افضل وبہتر اے ) ۔[۲۴] اورامام صنعانی نے سبل السلام وچ کہاہے کہ: اس حدیث وچ اس دی فضلیت اے جو لوکاں توں ایسامیل جول رکھتاہے جس وچ اوہ امربالمعروف اورنہی عن المنکرکا کم کردا رہے اوران توں معاملات وچ وی چنگا سلوک کرے تووہ اس توں افضل اے جو علیحدگی اختیارکرتااوراس میل جول پرصبرنئيں کر سکدا۔[۲۵](3) ابوہریرہ بیان کردے نيں کہ: نبی صلی اللہ علیہ وسلم دے صحابہ وچوں اک شخص پہاڑاں دے درمیان گھاٹی وچوں گزراجتھے پرمیٹھے پانی کاچشمہ تھاجوکہ اسنوں اچھالگاتووہ کہنے لگیا: اگرماں لوکاں توں علیحدگی اختیارکرکے اس گھاٹی وچ رہاں لیکن وچ ایہ کم اس وقت نئيں کراں گا جدوں تک کہ وچ نبی صلی اللہ علیہ وسلم توں اجازت نہ لے لاں تواس نے اس گل کانبی صلی اللہ علیہ وسلم توں ذکرکیاتونبی صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا: ایسانہ کروکیونجے تمہاراللہ تعالٰی دے راستہ وچ رہنااس دے گھرماں نمازپڑھنے توں ستر برس بہتراورافضل اے کیاتم ایہ پسندنئيں کردے کہ اللہ تعالٰی توانوں بخش دے اورتوانوں جنت وچ داخل کرے؟ اللہ تعالٰی دے راستے وچ جہادکروجس نے اللہ تعالٰی دے راستے وچ اونٹنی دے دُدھ دھونے دے درمیانی وقفے دے برابر وی قتال وجہاد کیااس دے لئی جنت واجب ہوئے گئی ۔) [۲۶][۲۷] (4) مسلمان دا لوکاں توں میل جول دی وجہ توں شرعی مصلحتاں حاصل ہُندیاں نيں جو بہت نفع بخش نيں مثلااسلامی شعائرکاقیام ،مسلماناں دی تعدادماں اضافہ ،انہاں نوں خیروبھلائی پہچانیا، انہاں کاتعاون ومددکرنا،جمعہ اورنمازجنازہ وچ حاضرہونا ذکرواذکار اوروعظ ونصیحت کيتی مجالس وچ حاضری اوربیمارکی تیمارداری کرنا [۲۸] اورجاہل دی کی رہنمائی تے ايسے طرح دے ہور مصالح دے لئی لوکاں توں ربط وتعلق ،بشر طیکہ اوہ نیکی دا حکم دینے تے برائی توں روکنے اُتے قادر ہوئے تے لوکاں نوں ایذا دہی توں اپنے نفس نوں باز رکھے تے دوسرےآں دی طرف توں پہنچنے والی ایذا اُتے صبر کرے۔ امام نووی فرماندے نيں دے تسيں اچھی طرح توں جان لو کہ لوکاں توں میل جول دا اوہ طریقہ جس دا ميں نے کیتا اے ایہی پسندیدہ طریقہ اے جس اُتے رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تے تمام انبیا علیھم السلام تے ايسے طرح خلفائے راشدین تے انہاں دے بعد صحابہ وتابعین تے انہاں دے بعد علمائے مسلمین تے ہور نیک لوک کاربند رہے تے ایہی اکثر تابعین تے انہاں دے بعد آنے والے لوکاں دا مذہب اے۔ ايسے دے امام شافعی، امام احمد تے اکثر فقہا رحمھم اللہ اجمعین قائل رہے نيں۔[۲۹]
حوالے
[سودھو]- ↑ تفصیل دے لئی ملاحظہ ہوئے رحمۃ اللہ الواسعۃ مع حجۃ اللہ البالغہ: 5/657-658) [ ماخوذ از موقع دار العلوم دیوبند]
- ↑ [الانفال:39]
- ↑ درء اللفتنۃ عن اھل السنۃ (اہل سنت توں فتنےآں نوں دور کرنا)تالیف بکر بن عبد اللہ ابوزید رحمہ اللہ ،ترجمہ حافظ زبیر علی زئی حفظہ اللہ
- ↑ صحیح مسلم والترمذی عن ابی ھریرۃ
- ↑ .
- ↑ احمد،ابوداود
- ↑ ابوداود:4320
- ↑ متفق علیہ
- ↑ ۹.۰ ۹.۱ صحیح مسلم
- ↑ .
- ↑ "تمنی المریض الموت و کتاب الطب", کتاب المرضی.
- ↑ صحیح مسلم، کتاب الذکر والدعاء، باب کراهة تمنی الموت لضر نزل به
- ↑ ریاض الصالحین للنووی سانچہ:رح اردو ترجمہ وفائدے:حافظ صلاح الدین یوسف حفظہ اللہ (جلد اول) باب کراهیة تمنی الموت بسبب ضر نزل به ولا بأس به لخوف الفتنة فی الدین /ص:510
- ↑ صحیح بخاری، کتاب الایمان، باب من الدین الفرار من الفرار،وکتاب الفتن
- ↑ صحیح بخاری،کتاب الجهاد،باب أفضل الناس مؤمن مجاهد یجاهد بنفسه وماله فی سبیل الله وصحیح مسلم، کتاب الإمارة،باب فضل الجهاد والرباط
- ↑ 13.
- ↑ 8.
- ↑ 6.
- ↑ 13.
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ 2.
- ↑ [علامہ البانی رحمہ اللہ تعالی نے اس حدیث کوصحیح ترمذی حدیث نمبر۔(2035) وچ صحیح کہاہے]
- ↑ [ابن ماجہ حاشیہ سندی۔ (2/ 493)]
- ↑ [سبل السلام للصنعانی ۔(4/416) ]
- ↑ [سنن ترمذی حدیث نمبر۔(1574)]
- ↑ علامہ البانی رحمہ اللہ تعالی نے صحیح ترمذی حدیث نمبر ۔(1348) وچ اسنوں حسن قراردیاہے
- ↑ [فتح الباری ۔(13 /43 ]۔[شرح مسلم للنووی۔13/34)]
- ↑ حافظ صلاح الدین یوسف حفظہ اللہ. اول.