Jump to content

وائل بن حجر

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
وائل بن حجر
معلومات شخصیت
جم

وفات

شہریت خلافت راشدہ   ویکی ڈیٹا اُتے (P27) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
عسکری خدمات
لڑائیاں تے جنگاں صفین دی لڑائی   ویکی ڈیٹا اُتے (P607) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

وائل بن حجر بن ربیعہ بن وائل بن یعمر حضرمی، صحابی نيں، حضرموت، یمن دے اقیال تو‏ں سن، انہاں دے والد اوتھ‏ے دے بادشاہ سن، رسول اللہ د‏‏ی خدمت وچ اک وفد دے نال حاضر ہوئے، رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم نے انہاں دے مدینہ آنے د‏‏ی بشارت کئی دن پہلے دے چکے سن ۔ چنانچہ اپنے اصحاب تو‏ں فرمایا: "تواڈے پاس دور دا سفر ک‏ر ک‏ے حضرموت تو‏ں وائل بن حجر آئیاں گے، اللہ تے اس دے رسول د‏‏ی خوشنودی د‏‏ی خاطر، اوہ بادشاہاں د‏‏ی اولاد وچو‏ں نيں"۔ جدو‏ں اوہ رسول خدا دے سامنے آئے، رسول اللہ نے انہاں دا استقبال کيت‏‏ا تے اپنے نیڑے کيت‏‏ا، فیر اپنی چادر بچھائی تے نال وچ اس اُتے بیٹھ گئے تے فرمایا: "اے اللہ وائل تے اس د‏ی اولاد وچ برکت دے۔"[۱]

وفد دے قبول اسلام د‏‏ی تفصیل

[سودھو]

تفصیلی مضمون لئی ملاحظہ کرو: وفد وائل بن حجر
رسول اللہ نے انھاں حضرموت دے اقیال دا عامل بنا دتا تے اوتھ‏ے د‏‏ی زمین انھاں دے دتی، انہاں دے نال معاویہ بن ابو سفیان نو‏‏ں وی بھیجیا تے فرمایا اسنو‏ں دے دینا۔[۲]

اخیر عمر وچ کوفہ مقیم ہوئے گئے سن تے معاویہ بن ابو سفیان دے زمانہ تک زندہ رہ‏‏ے۔ جنگ صفین وچ علی بن ابی طالب دے نال سن، اس جنگ وچ حضرموت دے قبیلے د‏‏ی جھنڈےآں دے نال قیادت ک‏ر رہ‏ے سن ۔

ابن کثیر نے وائل بن حجر د‏‏ی آمد دا ذکر انہاں وفود وچ کیتا اے جو رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے پاس سنہ 9ھ وچ آئے سن ۔[۳] بدر الدین عینی نے کہیا کہ وائل بن حجر 9ھ نو‏‏ں مدینہ وچ مسلما‏ن ہوئے سن ۔[۴] نماز مع رفع الیدین سیکھ کر گئے۔ اس دے بعد سردیاں وچ (اگلے سال 10ھ) دوبارہ آئے سن ۔[۵] سنہ 10ھ وچ وی رفع الیدین دا ہی مشاہدہ کيت‏‏ا۔[۶]

روایات

[سودھو]

رسول اللہ تو‏ں کئی احادیث روایت کيتی اے، انہاں دے بیٹے علقمہ تے عبد الجبار انہاں تو‏ں روایت کردے نيں، بعض دے مطابق عبد الجبار د‏‏ی انہاں دے والد تو‏ں سماعت ثابت نئيں اے، اس دے علاوہ کلیب بن شہاب جرمی، انہاں دی بیوی ام یحییٰ تے دوسرے حضرات نے وی انہاں تو‏ں روایات بیان کيت‏یاں نيں۔

حوالے

[سودھو]
  1. مشکاۃ المصابیح، جلد 1، حدیث نمبر 761
  2. مشکاۃ المصابیح، جلد 3، حدیث نمبر 217
  3. البدایہ والنہایہ، ج 5، ص 71
  4. عمدۃ القاری، ج 5، ص 274، تحت حدیث 735
  5. صحیح ابن حبان، جلد 3، صفحہ، 169، حدیث نمبر 1857
  6. سنن ابی داود ح 727