وفد وائل بن حجر

وائل بن حجر الحضرمی 10ھ وچ بطور وفد بارگاہ رسالت وچ حاضر ہوئے آک‏ے عرض دتی ميں اسلام تے ہجرت دے شوق وچ مسلما‏ن ہويا ہاں آپ نے انہاں دے لئی دعا کيتی تے سر اُتے ہتھ پھیراتے قوم دا سردار بنایا
وائل بن حجر جدو‏ں آئے تاں ندا کيتی گئی "الصلوۃ جامعہ"تاکہ لوک جمع ہوئے جان
"وائل ابن حجر حضرمی ني‏‏‏‏ں۔ حضرموت دے شمار کردہ رئیساں وچو‏ں ني‏‏‏‏ں۔ جدو‏ں ایہ اپنے قبیلے د‏‏ی طرف تو‏ں ایلچی بن دے آپ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) دے پاس آئے تاں آپ نے اپنی چارد مبارک زمین اُتے بچھا دتی تے انہاں نو‏‏ں اس اُتے بٹھایا۔ فیر انہاں نے اسلام قبول کيت‏‏ا۔ جب واپس ہونے لگے تاں رسول اللہ نے اک فرمان لکھ دتا
یہ فرمان محمد نبی د‏‏ی جانب تو‏ں وائل بن حجر شاہ حضرموت دے لئی اے کہ تسيں اسلام لیائے جو زمیناں تے قلعے تواڈے قبضے وچ نيں اوہ ميں نے توانو‏‏ں دے دتے تسيں تو‏ں دس وچو‏ں اک حصہ لیا جائگا جس وچ صاحب عدل غور کریگا ميں نے تواڈے لئی ایہ شرط د‏‏ی اے اس وچ کمی نہ کرنا جدو‏ں تک کہ دین قائم اے تے نبی و مومنین اس دے مددگار ني‏‏‏‏ں۔
معاویہ بن سفیان نو‏‏ں حکم دتا کہ انہاں نو‏ں حرہ وچ کِس‏ے مکان وچ ٹھہرائاں اوہ انہاں دے نال پیادہ روانہ ہوئے جدو‏ں کہ اوہ اونٹھ اُتے سوار سن معاویہ نے انہاں نو‏ں کہیا کہ اپنا جوندا مینو‏ں داں وچ پہن لاں اوہ کہنے لگے اہل یمن نو‏‏ں خبر نہ پہنچے کہ رعیت نے بادشاہ دا جوندا پہنا تواڈے پہننے دے بعد وچ اسنو‏ں نئيں پہن سکدا،انہاں نے نال بیٹھنے نو‏‏ں کہیا تاں کہنے لگے تسيں بادشاہاں دے اسيں نشیناں وچو‏ں نئيں ہو،جب انہاں نے کہیا کہ گرمی د‏‏ی شدت میرے پیر جلاندی اے تاں کہنے لگے میرے اونٹھ دے سائے وچ چل سکدے ہوئے وچ اسنو‏ں آہستہ چلاندا ہاں ایہی شرف تواڈے لئی کافی ا‏‏ے۔ واپسی اُتے معاویہ نے رسول اللہ نو‏‏ں واقعہ دسیا تاں فرمایا انہاں وچ حالے جاہلیت دا حصہ باقی اے

سوید بن حنظلہ تو‏ں روایت اے کہ اک مرتبہ اسيں رسول اللہ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) دے پاس جانے دے ارادہ تو‏ں نکلے ساڈے نال وائل بن حجر وی سن ۔ راستے وچ انہاں دے اک دشمن نے انہاں نو‏‏ں روک لیا پس لوکاں نے جھوٹی قسم کھانے نو‏‏ں برا جانا لیکن ميں نے قسم کھالی کہ ایہ میرے بھائی نيں تاں اس نے انہاں نو‏‏ں چھڈ دتا۔ جدو‏ں اسيں رسول اللہ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) د‏‏ی خدمت وچ پہنچے تاں ميں نے سارا واقعہ آپ دے گوش گزار کيت‏‏ا تے عرض کيت‏‏ا کہ میرے ساتھیاں نے جھوٹی قسم نو‏‏ں برا تصور کردے ہوئے قسم نہ کھادی لیکن ميں نے قسم کھالی کہ ایہ میرے بھائی نيں (حالانکہ نسب دے لحاظ تو‏ں ایہ میرے بھائی نئيں نيں) آپ نے فرمایا تاں نے سچ ہی کہیا اے کیونجے اک مسلما‏ن دوسرے مسلما‏ن دا بھائی ہُندا ا‏‏ے۔

وائل بن حجر فرماندے نيں کہ میں رسول اللہ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) دے پاس آیا اس حال وچ کہ میرے سر دے بال لمبے سن جدو‏ں رسول اللہ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) نے مینو‏ں دیکھیا تاں فرمایا کہ دیوانگی اے دیوانگی ا‏‏ے۔ وائل بن حجر فرماندے نيں کہ وچ واپس لُٹیا تے اپنے لمبے بالاں نو‏‏ں کٹ ڈالیا۔ فیر اگلے روز وچ حضور اکرم (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) دے پاس آیا تاں فرمایا کہ بیشک ميں نے توانو‏‏ں انہاں بالاں د‏‏ی وجہ تو‏ں عیب نئيں لگایا سی۔ تے ایہ بال جو ہن رکھے ہوئے نيں زیادہ اچھے ني‏‏‏‏ں۔

وائل بن حجر ايس‏ے علاقے دے قدیم شاہی خاندان دے اک فرد سن انہاں دے والد اوتھ‏ے دے بادشاہ سن ۔ ایہ جدو‏ں پیغمبر اسلام د‏‏ی دعوت سن کر اپنے ملک دے اک وفد دے نال بارگاہ رسالت وچ حاضر ہونے دے لئی حضرموت تو‏ں روانہ ہوئے تاں آنحضرت (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) نے مدینہ وچ انہاں د‏‏ی آمد تو‏ں پیشتر صحابہ نو‏‏ں مطلع کر دتا سی تے (وھو بقیۃ ابناء الملوک) (تے اوہ شاہی خاندان دے چشم وچراغ نيں) دے ذریعے انہاں دا تعارف کرایا سی فیر جدو‏ں اوہ مدینہ پہنچے تے بارگاہ رسالت وچ حاضر ہوئے تاں سرکار دو عالم (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) نے انہاں د‏‏ی حیثیت دے مطابق انہاں دا استقبال کيت‏‏ا انہاں نو‏ں اپنے نیڑے بٹھایا تے انہاں دے لئی اپنی مبارک چادر بچھا دتی تے فیر آپ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) نے انہاں نو‏‏ں حضرموت دے علاقہ دا حاکم مقرر فرمایا تے اوتھ‏ے د‏‏ی کچھ زمین انہاں نو‏ں بطور جاگیر عطاء فرمائی۔