حفص بن سلیمان کوفی
ابو عمرو حفص بن سلیمان الاسدی الکوفی | |
---|---|
حفص | |
ذاتی | |
پیدائش | ۷۰۶ عیسوی |
وفات | ۷۹۶ عیسوی (عمر ۸۹–۹۰ سال) |
مذہب | اہل سنت |
آبائی شہر | مکہ |
والدین |
|
Military service | |
مرتبہ | |
استاذ | عاصم بن ابی النجود |
ابو عَمرو حفص بن سلیمان بن المغیرۃ بن ابی داؤد الاسدی الکوفی (عربی: أبو عمرو حفص بن سليمان بن المغيرة الأسدي الكوفي)، معروف بَہ حفص (۷۰۶–۷۹۶ عیسوی؛ ۹۰–۱۸۰ ہجری)،[۱][۲] قاری قرآن تے روایاتِ قراءت وچ ماہر سن ۔ فنِ قرآن دے ست روايتی طریقےآں وچوں اک دی نشر و اشاعت کرنے والے سن، انہاں دا طریقہ (روایتِ حفص عن عاصم) عالم اسلام وچ سب توں زیادہ مقبول و معروف ہويا۔[۳]
حفص؛ عاصم دے شاگرد ہونے دے نال نال انہاں دے داماد وی سن ۔[۴] بغداد وچ پیدا ہونے دے بعد، حفص بالآخر مکہ چلے گئے جتھے انھاں نے اپنے سسر دے طریقۂ قراءت نوں مقبول و عام کيتا۔ [۴]
آخر کار عاصم دے واسطے توں حفص دی قراءت (قراءت ِ حفص عن ابی عاصم) نوں مصر دا سرکاری طریقہ بنا دتا گیا،[۵] ۱۹۲۳ء وچ شاہ فواد اول دی سرپرستی وچ قرآن دی معیاری مصری طباعت دے طور اُتے قراءت حفص نوں باضابطہ طور اُتے اپنایا گیا۔[۴] اج کل قرآن دے اکثر نسخے روایتِ حفص وچ موجود نيں۔ شمالی تے مغربی افریقا وچ روایتِ ورش دے مطابق پڑھنے دا زیادہ رجحان اے۔[۶]
قراءتِ حفص
[سودھو]تمام روایاتِ قراءت وچوں صرف کوفی روایتِ حفص نے بسملہ نوں سورۂ فاتحہ وچ اک وکھ آیت دے طور اُتے شامل کيتا اے۔[۷]
۱۰ ويں صدی وچ ، ابن مجاہد نے اپنی کتاب السبعۃ فی القراءات وچ قرآن دی ست قراءتاں قائم کيتیاں، جو بعد وچ سبعہ دے ناں توں مشہور ہوئیاں۔ انہاں وچوں تن قارئین دا تعلق کوفہ توں سی، جو ابتدائی اسلامی تعلیم دا مرکز سی۔[۸] تن کوفی قراء کسائی، حمزہ الزیات تے عاصم بن ابی النجود سن ۔
روایتِ حفص عن عاصم؛ کوفی طرزِ تلاوت دی نمائندگی کردی اے، جو عالم اسلام وچ قرآن دی دو وڈی زبانی وسائل وچوں اک اے۔[۹] 1924ء وچ شائع ہونے والا مؤثر معیاری قرآن (قاہرہ ایڈیشن) حفص عن عاصم دی تلاوت اُتے مبنی اے۔
سلسلۂ روایت
[سودھو]امام حفص ابن سلیمان ابن المغیرۃ الاسدی الکوفی نے عاصم بن ابی النجود کوفی تابعی توں سکھیا، انھاں نے ابو عبدالرحمٰن السلمی کوفی توں، انھاں نے عثمان بن عفان، علی ابن ابی طالب، ابی بن کعب تے زید بن ثابت توں تے انھاں نے نبی اکرم محمد بن عبد اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم توں۔
درجہ | راوی قراءت |
---|---|
۱ | پیغمبر اکرم محمد بن عبد اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم |
۲ | عثمان بن عفان، علی ابن ابی طالب، ابی بن کعب، عبد اللہ بن مسعود تے زید بن ثابت |
۳ | ابو عبدالرحمٰن السلمی کوفی |
۴ | عاصم بن ابی النجود |
۵ | امامِ حفص |
حوالے
[سودھو]- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Shady Hekmat Nasser (2012). "Ibn Mujahid and the Canonization of the Seven Readings", The Transmission of the Variant Readings of the Qur'an: The Problem of Tawaatur and the Emergence of Shawaadhdh. لائیڈن: Brill Publishers, 129. ISBN 9789004240810.
- ↑ Bewley, Aishah. "The Seven Qira'at of the Qur'an" Archived 2006-05-01 at the وے بیک مشین, Aisha Bewley's Islamic Home Page
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ ۴.۲ Peter G. Riddell, Early Malay Qur'anic exegical activity, p. 164. Taken from Islam and the Malay-Indonesian World: Transmission and Responses. London: C. Hurst & Co., 2001. ISBN [[Special:BookSources/9781850653363
- ↑ Cyril Glasse, The New Encyclopedia of Islam, p. 268. Intr. by Huston Smith. لینہم، میری لینڈ: Rowman & Littlefield, 2003. ISBN [[Special:BookSources/9780759101906
- ↑ Aisha Geissinger, Gender and Muslim Constructions of Exegetical Authority: A Rereading of the Classical Genre of Qurʾān Commentary, pg. 79. Leiden: Brill Publishers, 2015. ISBN [[Special:BookSources/9789004294448
- ↑ Stefan Wild, Al-Baydawi. Quran: an Encyclopedia
- ↑ Dutton, Yasin (2012). "Orality, Literacy and the 'Seven Aḥruf' Ḥadīth". Journal of Islamic Studies 23 (1): 1–49. doi: . ISSN 0955-2340. http://www.jstor.org/stable/26201011.
- ↑ Ibn Warraq, Which Koran? Variants, Manuscript, Linguistics, pg. 45. Prometheus Books, 2011. ISBN [[Special:BookSources/1591024307