محمد بن قاسم دا سندھ اُتے حملہ
۷۱۲ء وچ عرباں نے سندھ اُتے آخری حملہ کیتا، جس وچ انہاں نوں مقامی مخبراں دی حمایت حاصل سی۔ سندھ اُتے اس حملے دا جواز ایہ اے کہ بحری قزاقاں (بحری قزاقاں) نے سیلون (سری لنکا) توں آنے والے عرب جہاز نوں لُٹ لیا۔وہ قزاق جو سندھ تے بلوچستان دے علاقےآں وچ سن، انہاں نوں بوراج (بوراج) کہیا جاندا اے۔ [۱] سندھ اُتے عرباں دی پیش قدمی تے ایہ اسلام پھیلانے دے لئی نئيں بلکہ معاشی لُٹ مار، مال غنیمت تے عرب سامراج نوں ودھانے دے لئی کيتا گیا۔ [۲]
میدان جنگ
[سودھو]کتاب دے مطابق عرباں تے سندھی فوج دے درمیان جنگ اروڑ دے بجائے راوڑ وچ ہوئی۔ [۳] جو دراصل ’’ریاتارو‘‘ اے۔ اس کتاب وچ ضلع ٹھٹھہ دے علاقے سکری دے اوسی پلیجانی دے پنڈ محمد ہاشم کٹیار دے آس پاس دے علاقے دی نشاندہی کيتی گئی اے۔ [۳]
چچ ناں وچ مشہور اے کہ محمد بن قاسم (محمد بن قاسم) نے خدا تعالیٰ دے ناں اُتے حملہ کرنے دا حکم دتا۔ کفار وی رک گئے تے لڑائی چھڑ گئی۔ ستارےآں دے ٹکرانے توں شعلے ہويا وچ اڑنے لگے۔ نیزا تے حربہ اک دوسرے توں ٹکراندی رہیاں۔ آخر کار بازو ٹُٹ گئے، تے آدمیاں نوں کشتی وچ بنھ دتا گیا۔ صبح توں شام تک بے شمار کفار مارے گئے۔ سورج زرد پڑنے اُتے راجہ داہر باقی شہزادےآں دے اک ہزار سواراں دے نال روانہ ہو گیا سی۔
داہر دی موت دی خبر
[سودھو]ان پودےآں دے باغباناں تے انہاں قیمتی مجموعےآں دے مصنفاں نے راویاں توں اس طرح نقل کيتا اے: راجہ داہر جمعرات، رمضان المبارک دی دسويں تریخ نوں سان تیانوی وچ قلعہ راوار دے نیڑے غروب آفتاب دے وقت قتل ہويا۔ ابوالحسن نے ابو لیث ہندی دی سند توں جو اپنے والد توں نقل کيتا اے: جدوں اسلامی لشکر نے حملہ کيتا تے بوہت سارے کفار مارے گئے تاں اچانک کھبے طرف توں اک دھاڑ تے دھاڑ سنائی دتی۔ داہر نے انہاں نوں اپنا لشکر سمجھیا (۱) تے "نسی من نسی من" یعنی "ميں حاضر ہوݨ۔" میرے پاس آؤ!‘‘ (۱)
بیویاں دی آوازاں آندیاں نيں۔
[سودھو]فیر انہاں نے (بیویاں) کہیا: "اے رائے! اسيں آپ دی بیویاں نيں، جنہاں نوں عرب فوج نے پھڑ کر قید کر رکھیا اے [۱۸۱]۔ راجہ داہر نے کہیا: وچ حالے تک زندہ ہوݨ۔ توانوں کس نے گرفتار کيتا اے ؟ (فیر) محمد بن قاسم نے تیل دی تشخیص کرنے والےآں توں کہیا: "اب ایہ تواڈا وقت اے۔" "اک سِدھے ہتھ والا تیل والا سی جس نے راجہ داہر دی پالکی اُتے تیل دا تیر ماریا تے پالدی ميں اگ لگ گئی۔
داہر دی پسپائی
[سودھو]اوتھے دہر نے فیلبن توں کہیا: ’’ہاتھی واپس آجاؤ، کیونجے اسنوں تریہہ لگی اے ۔‘‘ تب تک پالکی نوں وی اگ لگ چکی سی، اس لئی ہاتھی فیلبن تک نہ پہنچ سکیا تے جا کے خود نوں پانی وچ ڈبو دتا۔ فیلبان نے بہت کوشش کيتی لیکن کچھ نہ ہو سکا، ہاتھی پِچھے ہٹ گیا تے فیلبان تے داہر جا کے تارکول دے پانی وچ ڈُب گئے۔ کچھ کافر اس دے نال پانی وچ چلے گئے تے کچھ پانی دے کنارے اُتے کھڑے ہو گئے۔ اینے وِچ عرب دے سوار وی آگئے جنہاں توں کفار بھج گئے۔ پانی پیݨ دے بعد ہاتھی واپس قلعہ جانا چاہندا سی۔ مسلمان تیر اندازےآں نے اپنے تیر کھولے تے ہويا توں تیراں دی بارش کيتی۔ اک عرب نے، جس دا بازو سیدھا سی، دہر دے دل اُتے تیر ماریا، جس دی وجہ توں اوہ پالدی ميں منہ دے بل ہاتھی دے اُتے گر گیا۔ ہاتھی نے پانی توں نکل کے حملہ کيتا۔ تے اس نے باقی کافراں نوں اپنے پیراں تلے روندنا شروع کر دتا جس دی وجہ توں اوہ پلٹ گئے تے بکھر گئے۔ داہر ہاتھی توں اُتریا تے اک عرب توں لڑیا۔ بہادر عرب نے اس دے سر اُتے ماریا تے اس دے موڈھیاں تک ڈھائی ٹکڑے کر دئیے۔ اوتھے اسلامی فوج دا کفار توں مقابلہ ہويا [۱۸۲]، تے انہاں نوں مارنے دے بعد اوہ راور دے قلعے تک پہنچ گئے۔ جدوں برہمناں نے جو پانی وچ چھپے ہوئے سن دیکھیا کہ جس جگہ داہر نوں ماریا گیا سی اوہ خالی اے تاں انہاں نے پانی توں باہر آکے ڈہر نوں خلا دے تھلے چھپا دتا۔ اینے وِچ سفید ہاتھی دا سامنا کفار دے لشکر توں ہويا تے اوہ اس طرح بھجے کہ انہاں دا ناں و نشان تک نہ سی۔
کہیا جاندا اے کہ پہلے بن ہاشم (۱) ملعون دے دن تے کفار دے قتل دے دن سولہ زخم تے حملہ کرے گا تے اوہ کہندا رہیا:
الفیج فائدہ مند بریک اپ تیز رفتار ہويا دی ہويا دی مدت دے ذریعے پہنچایا گیا
دوستو! ڈہر دی لڑائی توں پہلے مینوں جام توں بھر دو، موت توں پہلے اک پیالہ دے دو، اج دیکھو تاں تیار رہو، کل مئی دی محفل وچ تواڈے سب سجݨ موجود ہوݨ گے، لیکن کرو بھائیو! میرے لئی کل، انتظار کرو۔
کہندے نيں کہ جدوں انہاں دی وفات ہوئی تاں کفار نے اس دے جسم توں ہتھیار کڈنا چاہیا لیکن اوہ ایسا نہ کر سکے تاں انہاں نے اسنوں اوتھے قبر دے تھلے دفن کر دتا۔
محمد بن قاسم نوں پڑھنا
[سودھو]فیر محمد بن قاسم نے دیکھیا تاں حبیش بن اکی عامر بن عبدالقیس اپنے سامنے کھڑا سی۔ اس نے کہیا: "اے عامر بن عبدالقیس دے بیٹے اکی!" امیرین نوں سناؤ (۱) [۱۸۳] تے کہو کہ راجہ داہر غائب اے، ایسا نہ ہو کہ کوئی کونے توں نکل کے حملہ کر دے، (اس لئی) ہوشیار رہوئے۔ حبیش نے کہیا: امیر! جدوں ميں نے اسنوں دیکھیا تاں میرا دل ڈُب گیا۔ محمد بن قاسم سوچ وچ پئے رہے تے انہاں وچوں ہر اک توں پُچھیا: کيتا دہر دی کوئی خبر اے کہ اوہ لاپتہ اے ؟ آخر کار اک برہمن آیا تے صلح کيتی درخواست کيتی تے کہیا: اے امیر عادل! مینوں، میری رعایا تے بیٹےآں نوں اجازت داں کہ وچ آپ نوں اوہ ہمت دکھاواں جو ہار گئی اے۔ (اس پر) جنہاں صحابہ نے اس اُتے بھروسہ کيتا سی اوہ گئے تے اسنوں تھلے توں باہر لے گئے، فیر وی اس توں عطر تے کستوری دی خوشبو آرہی سی۔ انہاں نے اس دی لاش اتاری، ہتھیار نوں اس دے جسم توں وکھ کيتا تے محمد بن قاسم دے پاس لے آئے۔ محمد بن قاسم نے کہیا: ’’کوئی اے جو اسنوں جاݨدا ہو؟‘‘ آخر کار اس دے حکم اُتے اوہ دو غلاماں نوں جو اس دے نال سن پالدی ميں لے آئے تے انہاں نوں گرفتار کر ليا گیا۔ انہاں نے سر نوں پہچان لیا، (جس پر) اس نے اس برہمن دے رئیساں، رعایا تے رشتہ داراں وچوں تن سو لوکاں نوں آزاد کر دتا۔ محمد بن قاسم داہر دی بہن نوں دیکھ کے اس نے خدا دی حمد و ثنا دی تے شکر ادا کرنے دے لئی دو رکعت نفل پڑھے۔ اس نے جنگ وچ گرفتار ہوݨ والے تمام لوکاں نوں خونخوار تارڑ دے ہتھوں کھانے دا حکم دتا۔ دستکاراں تے تاجراں دا باقی گروپ اپنی اصل جگہاں اُتے رہیا۔
(روایت:) عمرو بن معیرہ کلبی دی سند توں روایت کردے نيں کہ: جس وقت انہاں نے حجاج دے سامنے لشکر تیار کیتا، حجاج بن یوسف صفاں دے اگے آئے تے ہر صف نوں ذبح کر رہے سن ۔ ایہ کردے کردے اوہ عمرو بن خالد دے پاس پہنچے۔ قینیس: "اے عمرہ! مینوں محمد بن قاسم تے انہاں دے ساتھیاں دی گواہی توں دسو کہ تسيں کافراں دے نال کيتا کرو گے؟ فیر راوی نے کہیا: جس دن عمر رضی اللہ عنہ دا مقابلہ داہر توں ہويا، (اس دن) محمد بن قاسم گواہ سن، اس نے ہاتھی نوں ماریا تے دہر دا سر اس نے ادھا کر دتا۔ جدوں اوہ (عمرو) عراق واپس آیا تے دہر دے سسی حجاج دی خدمت وچ حاضر ہويا تاں اس نے کہیا: امیر عادل رہے! اس دی حکومت ہمیشہ دے لئی غالب رہی! امیر محمد بن قاسم میرے خلاف گواہ سن " (حجاج) نے کہیا: "مینوں دکھاؤ کہ تسيں نے کیہ کيتا اے ؟" اوتھے عمرو نے ایہ آیت کہی:
اَلخَيلُ تَشهـَـــــدُ يـُــــــــومَ دَاهـَـــــرَ وَالقـَنـَـا وَ مـُـحـَـمـَـدُ بنُ القـَـاسـِـــــمِ بـــنِ مـُـحـَـــمـَـد. اِني فـَـرجَتُ الجَمعَ غـــــــــــيـــرَ مـَــــــعــــَـرَدِ حـَـتيٰ عـَـلـَـوتُ عـَـظـِـيــمـَــهـُـم بِمـُـهــنـَــد. فـَترَ کقـُـتہ تـَـــــــحــــــتِ العـَـجَاج مـُـجَدَ لا مـُتَعـَـفـِـرَ الـخَديــــــنِ عـَـَّــــــيرَ مـُــوَسـَـد.الخلیل نے دہر دے دن گواہی دتی تے القنہ تے محمد بن القاسم بن محمد۔ ميں نے جماعت نوں دن دے جلال تک واپس جانے دے بغیر معاف کر دتا۔ فطر کوکتہ زیر الاعجاج ماجد لا مطافیر الخدین ادیر موصاد۔ گواہ ابن قاسم، گھوڑےآں تے نیزےآں نے وی جنگ دہر وچ بہادری دا مظاہرہ کيتا۔ ميں نے کافراں دا کفر کيتا سی۔ ميں نے اسنوں خاک وچ لیٹایا، اس دا چہرہ خاک آلود سی۔
ابو محمد ہندی بیان کردے نيں (اس نے کيتا کہیا) کہ ميں نے ابو مشار ابی (۱) توں سنا، انہاں نے ہندوستانیاں توں روایت کيتی کہ: جدوں داہر (۲) دے قتل دے بعد داہر دی بیوی نوں گرفتار کيتا گیا تاں محمد بن قاسم نے لادی نوں خریدنا چاہیا۔ انہاں (جنگی قیدیاں) تاں۔ اس نے حجاج نوں خط لکھیا تے اس توں اجازت طلب کيتی۔ حجاج نے خلیفہ ولید دی خدمت وچ اس حقیقت دی درخواست کيتی تے زمین خریدݨ دے حکم دی خواہش دا اظہار کيتا۔ خلافت توں دلہن خریدݨ دا حکم جاری ہويا جس دے بعد محمد بن قاسم نے اسنوں خرید کر اپنی بیوی بنالیا۔(۱) [۱۸۵] ۔
داہر دی بیوی نے خبر سنائی کہ اسنوں کِداں گرفتار کيتا گیا۔
[سودھو]کہیا جاندا اے کہ: عقیل بن عمرو بیان کردے نيں کہ: جدوں ام (۲) دی پیدائش ہوئی تاں محمد بن قاسم نے انہاں توں پُچھیا: تسيں دہر دے پیروکاراں دے نال کِداں گرفتار ہو سکدے ہو؟ تے ڈاہر توں کیوں وکھ ہو گئے ہو؟ لادی نے جواب دتا: جدوں اسلامی فوج راجہ داہر دے سامنے آئی تاں اس نے اپنی ہر بیوی اُتے کڑا پہرہ چھڈ دتا تے کہیا کہ جے اسلامی فوج غالب آ جائے تے کفار نوں شکست ہو جائے تاں انہاں بیویاں نوں جانے دو، ایسا نہ ہو کہ اوہ اسیر ہو جاواں۔ مسلماناں فیر راکھا نے ملکہ دی دھی دی طرف دیکھیا تے کہیا: ’’تواڈے چہرے دی جلد اِنّی کھلی ہوئی اے کہ (معلوم ہويا کہ) تواڈا دل بادشاہ عرب دی طرف مائل اے تے تسيں ضرور اس دی ملکہ بنو گی۔‘‘ آخر کار جدوں اسلام آیا۔ جدوں فوج نے حملہ کيتا تے مشرک بھج گئے تاں ہر اک راکھا ملکہ نوں اپنے سپرد لے گیا۔ ایہ حالت دیکھ کے ميں نے اپنے آپ نوں اونٹھ توں تھلے سُٹ دتا تے میدان جنگ دے درمیان وچ چلا گیا۔ میرے نگراں نے میرا خیال رکھیا۔ فیر مسلماناں نے آکے مینوں گرفتار کر ليا تے امیر محمد بن قاسم نے مینوں خرید لیا تے اپنے نکاح وچ لے آئے۔ (آسمانی فتح تے کفار دی شکست دی خبر:) سندھ دے مشائخ بیان کردے نيں کہ جدوں آسمانی مدد تے مدد الہٰی نے عرباں دے حالات توں اتفاق کيتا تے کفار بھج گئے تاں محمد بن قاسم نے خط لکھیا۔ اس صورت حال دی فتح حجاج بن یوسف نوں لکھو۔ [۱۸۶]
محمد بن قاسم دی فتح حجاج تے حکومت دی فتح دی تحریر
[سودھو]"محمد بن قاسم، بہت ساریاں خدمات تے بوہت سارے سلام دے بعد، عراق تے ہندوستان دے امیر حجاج بن یوسف دی رائے نوں تسلیم کردے نيں: بادشاہ (اللہ) سبحانہ و تعالا وتقدست اسماء (جو پاک تے بلند اے تے اس دے ناں خالص نيں) اپنے معمول دے فضل و کرم توں دونے طرف دے بہادر جنگجوواں تے بہادراں دے آبی چبوتراں توں قربان ہوݨ دے بعد، اسلامی فوج نے شرابی ہاتھیاں تے مسلح کافر سواراں دے نال کفار نوں شکست دتی تے ذلیل کيتا۔ انہاں دے تمام ہاسی گھوڑے، سامان، کپڑے، غلام تے مویشی ساڈے قبضے وچ آ گئے تے انہاں وچوں پنجواں حصہ خلافت دے خزانے دے حوالے کے دتا گیا۔ امید اے کہ اللہ تعالیٰ دے فضل و کرم توں جس طرح اس کم دا آغاز بخیر و عافیت ہو رہیا اے ايسے طرح ہندوستان تے سندھ دے تمام ملکاں ساڈی حکومت تے حکمرانی وچ آجاݨ گے۔ الحمد للہ رب العالمین۔
داہر دا سر عراق بھیجنا
[سودھو]فیر محمد بن قاسم نے داہر دا سر صارم بن ابی صارم دے حوالے کيتا تے قبیلہ بنی قیس دے ابو قیس نوں اپنے نال مقرر کيتا۔ [ان دے علاوہ] ذکوان بن علوان البکری، یزید بن مجالد (۱) ہمدانی، زیاد بن الحواری العتیقی (۲) تے دوسرے وی صحابہ بن گئے [۱۸۷] (اک خط وچ ) تے کھل دے انہاں دی تعریف کيتی، تے کہیا کہ: "یہ فتح انہاں دی طاقت، دباؤ، مدد تے ہم آہنگی توں حاصل ہوئی اے۔ ’’ہندوستان دے سرداراں [یعنی سندھ] جنہاں نے جنگ وچ خوشی دا اظہار کيتا سی انہاں نوں وی عراق بھیجیا گیا تے انہاں دے ناں خط وچ شامل سن ۔
(۱) فارسی ایڈیشن دے متن وچ ایہ عبارت تھلے لکھے اے: "نارا بزد دے من مناب آئید، من انجا ہاں" لیکن پ: تے ن دے متن وچ دہر دے اصل لفظاں شامل کيتے گئے نيں۔ P: "نارا بزد، ناسی من ناسی یعنی من انجہ ہاں"، ن: "نارا بزد دا ناسی من ناسی من عند من انجا ہاں"۔ اساں اپنے دہر دے لفظاں نوں "ناسی من ناسی من" دتا اے۔ فارسی ایڈیشن وچ ، دوسرے نسخےآں دے مطابق، "قاب بن ہاشم" پڑھنے نوں اختیار کيتا گیا اے۔ لیکن عرباں وچ قیل دا ناں قل دے ودھ نیڑے اے۔ خیال کيتا جاندا اے کہ صحیح عبارت "قائل من بنی ہاشم" ہو سکدی اے۔ خدا جاݨدا اے . (N-B)
(۲) فارسی ایڈیشن وچ ایہ "قب المنایا" اے لیکن "قب المنایا" وزن دے اعتبار توں درست اے۔ (N-B)
(۱) اصل عبارت "عامرین را" توں مراد بنو عامر قبیلہ اے، ر، م دا پڑھنا "یاران را" (یعنی یاران کو) اے۔ (N-B) (1) ایتھے اصل عبارت دے لفظاں وچ بہت ابہام اے۔ اصل فارسی عبارت تھلے لکھے اے۔ "تحفہ اے عمرو! وچ قاسم تے اس دے دوستاں نوں گواہ بناندا ہاں کہ تسيں کيتا کرنا چاہندے ہو؟ "تحفہ: ایہ صحیح اے یا نئيں؟" ساڈی رائے وچ دوسرے "تحفہ" توں پہلے کوئی تے لفظ ہونا چاہیے جسنوں لکھݨ والے نے چھڈ دتا ہوئے۔ چونکہ کوئی تے نئيں اے اس لئی لگدا اے کہ ایہ آخری "گفتگو" عمرو دے جواب دی طرح اے۔ حالانکہ ایسا نئيں اے، حجاج بن یوسف دا وی ایہی قول اے۔ (مترجم) (۱) ص: تصر ابی، ن: شطاعی ابی، ب: شطعی ابی، ر، ایم تسقر علی، ص: مستعار علی، ک: مشفارابی، دتی گئی پڑھائی فارسی ایڈیشن دے مطابق اے۔ تے خالصتاً قیاس آرائی اُتے مبنی اے۔ "ابی" "غاسانی" دا املا ہو سکدا اے۔ فلتھم۔ (N-B) (2) ایتھے تے اس دے بعد اصل پڑھنا "لاڈی" اے جسنوں اساں سندھی ناں دی اصل دے لحاظ توں ہر جگہ "لاڈی" لکھیا اے۔ (N-B)
(۱) ایہ روایت ضعیف اے۔ دیکھو اختتامی نوٹ ص [۱۸۵]۔ (N-B)
(۲) شرعی اصطلاح وچ "ام ولد" اوہ لونڈی اے جو سردار دے ہاں بچہ پیدا کردی اے۔ ایتھے "ماں دی پیدائش ہوئی" دا مطلب اے "محمد بن قاسم نال شادی شدہ"۔ (مترجم)
(۱) ص: فارسی ایڈیشن وچ وی "مخالد" دے دوسرے نسخےآں وچ "مخیل" نوں اختیار کيتا گیا اے۔ لیکن "مخلد" دراصل "مجالد" دا املا اے، ايسے لئی اساں متن وچ "مجلد" لکھیا اے۔ بشکریہ عبدالعزیز المیمانی۔ (n – b)
(۲) اصل وچ "العبدی" اے جو کہ خبرے صحیح نئيں اے۔ دیکھو اختتامی نوٹ ص [۱۸۸]۔ (N-B) [۴][۵]
دنیا دے ملکاں اُتے عرباں دے حملے
[سودھو]جداں ہی نبی کریم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے دنیا توں ظاہری پردہ کيتا عرباں نے دنیا اُتے حملہ کرنا شروع کر دتا۔ حضرت عمر رضی اللہ عنہ دے دور (۱۳ ہجری ۶۲۴ء توں ۲۴ ہجری ۶۴۵ء) تک ایران، سیستان، مصر، شام، اردن، یمن، عراق، افغانستان تے مکران اُتے انہاں دا قبضہ سی۔ دیبل اُتے بحری جہازاں توں حملہ کيتا گیا، "مغیرہ بن ابی العاص" جنگ وچ ماریا گیا۔ سندھ دے حالات جاننے دے بعد حضرت عمر نے سندھ اُتے حملہ کرنے توں گریز کيتا کیونجے جو معلومات انہاں نوں ملی سی انہاں دے مطابق سندھ اک مشکل محاذ سی۔
حضرت عثمان رضی اللہ عنہ (۲۴ ہجری ۶۴۵ء توں ۳۵ ہجری ۶۵۵ء) نوں وی ایہ اطلاع ملی کہ سندھ اک مشکل محاذ اے، چنانچہ انہاں نے سندھ اُتے حملہ کرنے توں روک دتا۔ اس دے دور حکومت وچ اسکندریہ، آرمینیا، آذربائیجان، طرابلس، تیونس، قبرص، مراکش تے بلتستان تک دے علاقےآں نوں اپنے کنٹرول وچ لیایا گیا تے اسپین اُتے وی حملہ کيتا گیا۔
حضرت علی ابن ابی طالب دے دور خلافت (۳۵ ہجری ۶۵۶ء توں ۴۰ ہجری ۶۶۱ء) عرباں دی اندرونی کشمکش دی وجہ توں یا انہاں دی پالیسی ایسی سی کہ کدرے نظر نئيں آندی سی، شغر بن زار جو مکران وچ سن ۔ ، پبس نے پہاڑی علاقے اُتے حملہ کیتا، لیکن کیکانان دا مقابلہ نہ کر سکے تے پِچھے ہٹ گئے۔
معاویہ ابن ابو سفیان دے دور خلافت وچ (۴۱ ہجری ۶۶۱ء توں ۵۹ ہجری ۶۶۹ء) بحیرہ روم دے دو جزیرے روڈس تے ارداد اُتے قبضہ کر ليا گیا۔ معاویہ دے دور وچ سندھ اُتے دو طرف توں حملے ہوئے۔ اک کابل تے قندھار دی طرف توں تے دوسرا پرانے راستے تاں۔ خیبر توں پہلا حملہ ۴۴ ہجری وچ مہلب بن ابی صغر نے کيتا۔ کیکانان لُٹ مار دے بعد واپس چلا گیا۔ دوسرا حملہ عبداللہ بن سوار عبدی نے کيتا جس نے کیکنان توں گھوڑے تے ہور لُٹ مار لوٹ کر معاویہ دی خدمت وچ پیش کيتی۔ اس نے دوبارہ حملہ کيتا تے سندھیاں نے اسنوں کیکانان وچ قتل کر دتا۔ فیر سنان بن ابی سنان حزلی نے مکران اُتے دوبارہ قبضہ کر ليا۔ انہاں دی جگہ راشد بن عمر ازدی نوں مقرر کيتا گیا۔ اس نے کیکانان اُتے حملہ کيتا تے میڈیس دے ہتھوں ماریا گیا۔ اس دے بعد سنان بن سلامہ مقرر ہويا، اسنوں بدھ دے علاقے وچ سندھیاں نے قتل کر دتا۔ جدوں زیاد دے بیٹے عباد نے قندھار اُتے قبضہ کيتا تاں اس نے منذر بن جارود کو قندھار توں سندھ اُتے حملہ کرنے دے لئی بھیجیا، جس نے کیکانان نوں لُٹ لیا۔ اوہ بیمار ہوگیا تے پورالی ندی دے علاقے وچ فوت ہوگیا۔ انہاں دی جگہ حکم بن منذر نوں مقرر کيتا گیا۔ معاویہ دے دور وچ ۵۵ ہجری وچ سمرقند تے بخارا اُتے قبضہ کر ليا گیا، شمالی افریقہ دے کچھ علاقےآں نوں اپنے کنٹرول وچ لیایا گیا تے قسطنطنیہ اُتے بہت ودھ حملہ کيتا گیا۔
یزید بن معاویہ ابن ابی سفیان (۶۰ ہجری ۶۸۰ء توں ۶۴ ہجری ۶۸۳ء) دے دور وچ عرب اندرونی تناؤ دا شکار سن ۔ یزید نے امام حسین تے انہاں دے ساتھیاں نوں شہید کيتا۔ مدینہ منورہ اُتے تن دن تک حملہ کيتا گیا، قتل عام کيتا گیا تے لُٹ مار کيتی گئی۔ اس دے بعد مکہ مکرمہ وچ حضرت زبیر اُتے حملہ ہويا، حضرت زبیر نے حرم وچ پناہ لی، یزیدی فوج نے کعبہ اللہ اُتے حملہ کيتا تے کعبہ اللہ نوں بہت نقصان پہنچیا۔ یزید دے زمانے وچ ترکمانستان اُتے حملہ ہويا تے ۵ کروڑ لوٹے گئے۔ یزید دے زمانے وچ شمالی افریقہ اُتے حملہ کيتا گیا۔ چچ ناں دے مطابق ۶۱ ہجری وچ منذر بن جارود نوں سندھ اُتے حملہ کرنے دے لئی بھیجیا گیا۔
عبدالملک بن مروان (۶۵ ہجری ۶۸۶ توں ۸۶ ہجری ۷۰۷) دی خلافت دے دوران حجاج بن یوسف ( الحجاج ابن یوسف) عراق (عراق) دا گورنر سی۔ حضرت ابن زبیرؓ دی لاش پھانسی دے تختے اُتے لٹکائی گئی۔ عبد الملک بن مروان دے دور وچ حجاج بن یوسف نے اسلم کلبی نوں مکران اُتے حملہ کرنے دے لئی بھیجیا جسنوں عبداللہ بن عبدالرحیم تے محمد بن معاویہ علافی نے قتل کر کے مکران اُتے قبضہ کر ليا۔
عرب وچ ولید بن عبدالملک دے برسراقتدار آنے دے بعد (۸۶ ہجری ۷۰۵ توں ۹۶ ہجری ۷۱۳ ہجری) ترکمانستان اُتے قبضہ کر ليا گیا، انہاں نے ۸۷ ہجری وچ بخارا اُتے حملہ کيتا تے ۸۸ ہجری وچ اس اُتے قبضہ کر ليا۔ ۹۱ھ طارق بن زیاد نے سپین اُتے قبضہ کيتا۔ ۹۱ ہجری وچ چین اُتے حملہ ہويا، خاقان نے عرباں توں معاہدہ کر کے حکومت نوں بچایا۔ اودوں حجاج بن یوسف نے عبداللہ بن نبھان نوں دیبل اُتے حملہ کرنے دے لئی بھیجیا جو ماریا گیا۔ جسینا (جے سینا) نے انہاں دا مقابلہ کیتا، اودوں بادل وی خشک راستے توں وکھ جگہ اُتے آ گئے، بادل نوں جاسینا نے قتل کر دتا تے اوہ عرب واپس چلے گئے۔
۱۰ رمضان ۹۳ ہجری نوں جنگ دے چوتھے دن محمد بن قاسم نے جنگی ضابطاں دی خلاف ورزی کردے ہوئے سندھی فوج اُتے عقب توں حملہ کيتا تے محمد بن قاسم دا سپہ سالار شجاع حبشی سی جو جنگ وچ راجہ داہر دے ہتھوں ماریا گیا۔ عرب فوج وچ بھکھ سی، محمد بن قاسم اپنے کمانڈراں نوں بلا رہے سن کہ پیارے پانی پیݨ دی بجائے پانی پلاؤ۔ عملی طور اُتے عرباں نوں شکست ہو چکی سی، اس صورت حال وچ سندھی فوج دے اک غدار نے راجہ داہر کو گولی مار دے قتل کر دتا۔ جنگ دے دوران جے راجہ داہر کسی عرب دے ہتھوں ماریا جاندا تاں عرب فوج فتح دے نعرے لگاندی تے ايسے وقت راجہ داہر دا سر نیزے اُتے لٹکا دتا جاندا۔
دوسرا ایہ کہ راجہ داہر دے قتل دے حوالے توں چچ ناواں وچ اختلاف اے، جنہاں وچوں کوئی ثبوت نئيں ملدا کہ راجہ داہر نوں کسی عرب نے شہید کيتا ہوئے۔ اپنے آپ توں غداری کردے ہوئے انہاں نے محمد بن قاسم دا نال دتا، راجہ داہر نوں قتل کيتا تے عرباں دی شکست نوں فتح وچ بدل دتا۔ [۶][۷][۸]
ہور ویکھو
[سودھو]- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Sindhi Adabi Board Online Library (History)
- ↑ ڪتاب: چچ نامون، سنڌي ادبي بورڊ
- ↑ راجا ڏاهر عربن هٿان نه اُتے هڪ سنڌيءَ هٿان قتل ٿيو!؟ | Affair - افيئر
- ↑ مضمون: راجا ڏاهر عربن هٿان نه اُتے هڪ سنڌيءَ هٿان قتل ٿيو!؟ ليکڪ: علي نواز ٻُٽُ
- ↑ تاريخ اسلامي- جلد- 1- 2، (شاهه معين الدين احمد ندوي) چچ نامو (ڊاڪٽر نبي بخش بلوچ) تاريخ سنڌ (اعجاز الحق قدسي