سلیم I
| ||||
---|---|---|---|---|
(عثمانی ترک وچ: سليم اوَّل) | ||||
جم | 10 اکتوبر 1470 | |||
وفات | 22 ستمبر 1520 (50 سال) | |||
مدفن | یاوز سلیم مسیت | |||
طرز وفات | طبعی موت | |||
زوجہ | عائشہ حفصہ سلطان | |||
اولاد | سلیمان اعظم ، خدیجہ سلطان ، شاہ سلطان ، بیخان سلطان ، حفصہ سلطان ، فاطمہ سلطان | |||
والد | بایزید II | |||
والدہ | گل بہار خاتون | |||
بہن/بھائی | شہزادہ کور کود ، شاہزادہ احمد ، عائشہ سلطان
| |||
خاندان | عثمانی خاندان | |||
ہور معلومات | ||||
پیشہ | شاعر ، راجپال | |||
مادری زبان | عثمانی ترکی | |||
پیشہ ورانہ زبان | عثمانی ترکی ، عربی ، فارسی ، وسطی یونانی ، تاتاری | |||
دستخط | ||||
ترمیم |
سلیم اول المعروف سلیم یاووز (عثمانی ترکی: سليم اوّل، جدید ترکی: I.Selim یا Yavuz Sultan Selim) (پیدائش: 10 اکتوبر 1470ء— انتقال 22 ستمبر 1520ء) 1512ء توں 1520ء تک سلطنت عثمانیہ دے سلطان سن ۔ سلیم دے دور وچ ہی خلافت عباسی خاندان توں عثمانی خاندان وچ منتقل ہوئی تے مکہ و مدینہ دے مقدس شہر عثمانی سلطنت دا حصہ بنے۔ اس دی سخت طبیعت دے باعث ترک اسنوں "یاووز" یعنی "درشت" کہندے نيں۔
تخت نشینی
[سودھو]انہاں نے اپنے والد بایزید ثانی نوں تخت توں اتارا تے خود حکومت سنبھالی۔ قانون دے مطابق انہاں نے تخت سنبھالدے ہی اپنے تمام بھائیاں تے بھتیجاں نوں قتل کر ڈالیا
فتوحات
[سودھو]سلیم اول سلطنت عثمانیہ دے عظیم فاتحین وچوں اک سی تے اس دی خصوصیت ایہ سی کہ اس نے مغرب دی جانب پیش قدمی دی بجائے مشرق نوں میدان جنگ بنایا کیونجے اوہ سمجھدا سی کہ جدوں تک سلطنت عثمانیہ دے برابر وچ صفوی تے مملوک حکومتاں قائم نيں تب تک یورپ وچ پیش قدمی نئيں کيتی جاسکدی۔ اس نے جنگ مرج دابق تے جنگ ردانیہ وچ مملوکاں نوں شکست دے کے شام، فلسطین تے مصر نوں عثمانی قلمرو وچ شامل کيتا۔ مملوکاں دی اس شکست توں حجاز تے اس وچ واقع مکہ و مدینہ دے مقدس شہر وی عثمانی سلطنت دے زیر اثر آ گئے۔ اس فتح دے بعد قاہرہ وچ مملوکاں دے زیر نگيں آخری عباسی خلیفہ المتوکل ثالث سلیم اول دے ہتھوں خلافت توں دستبردار ہوئے گیا تے ایويں خلافت عباسی خاندان توں عثمانی خاندان نوں منتقل ہوئے گئی۔
مملوکیوں نوں 1516ء تے 1517ء دے عرصہ وچ شکست ہوئی جدوں کہ انہاں دی مملکت اپنے بڑھاپے دی عمر نوں پہنچ چکيتی سی تے انہاں دی تریخ دا آخری صفحہ قلم بند ہونا سی۔ بحثیت اک بہت وڈی اسلامی طاقت دے خواہ مشرق اوسط وچ یا پوری دنیا وچ اوہ اپنا تشخص تے اپنے شباب نوں برقرار رکھنے اُتے اپنی قدرت کھو بیٹھے سن ۔ سو انہاں دی حکومت زوال پذیر ہوئی تے انہاں دے زیر نگيں علاقے عثمانیاں دے قبضے وچ چلے گئے۔
سلیم نے اپنے لئی حاکم الحرمین دی بجائے خادم الحرمین الشریفین دا لقب پسند کيتا تے خلافت حاصل کرکے خلیفہ و امیر المومنین کہلیایا۔
مصر توں نمٹنے دے بعد سلیم نے ایران دی صفوی سلطنت دے خلاف جنگ دا آغاز کيتا تے شاہ اسماعیل اول نوں جنگ چالدران وچ بدترین شکست دتی تے صفویاں دے راجگڑھ تبریز اُتے وی قبضہ کر ليا اُتے اس نے قدرت پانے دے باوجود ایران نوں اپنی سلطنت وچ شامل نئيں کيتا۔ عثمانیاں تے صفویاں دے درمیان وچ جنگاں دی وجہ توں یورپیاں وچ خوشی دی لہر دوڑ گئی تے یوپیاں نے دولت عثمانیہ دے خلافت شیعہ صفوی ملک دی مدد کيتی ٹھان لی تاکہ عثمانی یورپ اُتے آئندہ کدی وی حملہ نہ کر سکن تے صفویاں توں الجھدے رہیاں۔
ڈاکٹر عبدالعزیز سلیمان نواز لکھدے نيں"۔۔۔۔۔اسماعیل شاہ نے دولت عثمانیہ جو اک بہت وڈی طاقت بن چکيتی سی تے بحر متوسط تے صفوی دے درمیان وچ حائل ہوگئی سی دے خلاف حلیفاں دی تلاش توں کوئی گریز نہ کيتا۔ اوہ کسی وی شخص توں معاہدہ کرنے دے لئی تیار سی حتٰی کہ پرتگالی جو اسلامی پانیاں وچ اپنے خلاف اک بہت وڈی اسلامی فوج دی مزاحمت توں خائف سن چاہندے سن کہ کوئی ایسا ہوئے جو اس علاقے وچ انہاں دی مدد کرے۔ باوجود اس دے کہ ہرمزکا ملک جو اک چھوٹا جہا جزیرہ اے پرتگالیاں دے آنے توں بہت بری طرح متاثر ہويا تے اس دی تجارت تے اقتصادیات نوں کافی نقصان پہنچیا مگر فیر وی شاہ اسماعیل اپنی ذاتی مصلحتاں تے عثمانیاں دے نال کینہ دی وجہ توں پرتگالیاں دے نال ہر قیمت اُتے صلح کرنے دے لئی تیار ہوئے گیا۔ اس وچ تعجب دی کوئی گل نئيں کہ اس نے بہت ہی معمولی فائدے دے بدلے ہرمزپر پرتگالی قبضے نوں تسلیم کر ليا۔ لیکن پرتگالیاں نے اپنے حلیف شاہ اسمائیل نوں ایہ فرصت ہی کدوں دتی سی کہ اوہ فائدہ اٹھاندا لیکن شاہ اسماعیل دی ایہ پالیسی پرتگالیاں دے خلیج اُتے تسلط وچ معاون ثابت ہوئی۔" [۱]
اپنے دور حکومت وچ سلیم نے عثمانی سلطنت دا رقبہ 25 لکھ مربع کلومیٹر توں 65 لکھ مربع کلومیٹر تک پہنچادتا۔
مصر دی مہم توں واپسی دے بعد سلیم نے جزیرہ رہوڈس اُتے چڑھائی دی تیاری شروع دی اُتے اس دوران وچ اوہ بیمار پے گیا تے 9 سال تک پایۂ تخت سنبھالنے دے بعد انتقال کرگیا۔ اس وقہ اس دی عمر 54 سال سی۔
سلیم فارسی تے ترک دونے زباناں وچ شاعری وی کردا سی۔
سلطان سلیم تے اس دے اباؤاجداد نوں اک عظیم مقام حاصل ہويا جو لقب خلافت دے استعمال توں پوری مطابقت رکھدا اے۔ بالخصوص اس وقت جدوں قاہرہ وچ جو مرکز خلافت سی کوئی دم خم نئيں رہیا سی۔ سلیم دی فتوحات نے اسنوں طاقت تے روحانی و مادی اقتدار عطا کردتا سی۔ بالخصوص حرمین شریفین دے دولت عثمانیہ وچ ضم ہونے دے بعد تاں سلیم دی طاقت تے اقتدار پہلے توں کدرے ودھ گیا سی۔ تے عثمانی سلطنت کمزور مسلماناں دی پناہ گاہ بن گیا سی۔ جس دی طرف اوہ امید بھری نظراں توں دیکھ رہےتھے تے ایشاء و افریقہ اسلامی بندرگاہاں اُتے پرتگالیاں دے حملے دے بعد اس دی مدد اُتے یقین رکھدے سن ۔
مصر دے اندر عثمانی حکومت
[سودھو]ڈاکٹر علی حسون نے اپنی کتاب " تریخ عجائب الآثارفی التراجم والاخبار" جلد اول وچ عظیم سلاطین عثمانی دے عہد وچ مصر دے اندر عثمانی حکومت دے خدوخال دے بارے وچ کچھ گلاں نقل کيتیاں نيں
"مصر اک دفعہ فیر خلافت اسلامی دی طرف پرت آیا جداں کہ اوہ ابتدائی اسلامی دور وچ سی جدوں سلطان سلیم مصر دے تخت حکومت اُتے براجمان ہويا تاں تمام جراکسہ نوں معاف کر دتا۔ مصری سلاطین دے اوقاف توں کچھ تعرض نہ کيتا۔ بلکہ اوقاف، منافع، چراگاہاں تے حرمین شریفین دی آمدنی تے محاصل دے لئی درجات مقرر کر دتے۔ یتیماں، مشائخ تے معذوراں دے لئی وظائف مقرر کیتے۔ قلعےآں دی تعمیر تے صوفیاء دے مصارف دا بندوبست کيتا۔ مظالم، پرت کھسوٹ تے تمام ناجائز ٹیکسز ختم کر دتے۔ تمام علاقےآں وچ نظم و نسق پیدا کيتا۔ جدوں سلطان سلیم اول فوت ہويا تاں انہاں دا بیٹا غازی سلطان سلیمان علیہ الرحمتہ و الرضوان تخت نشین ہويا۔ جنہاں نے بہترین اصول حکمرانی کيتی بنیاد رکھی، اعلیٰ مقاصد دی تکمیل کی، ملک دے تمام علاقےآں وچ نظم و نسق پیدا کيتا۔ اندھیراں دی مٹایا، دین دے مینار نوں بلند کيتا۔ کافراں دی اگ نوں بھسم کيتا۔ تمام علاقے انہاں دی سلک حکومت وچ پورے طرح منظم رہے۔ تے انہاں دے حکم دے پابند اپنے ابتدائی دور حکومت وچ خلفاء راشدین دے بعد ملت اسلامیہ دے امور نوں سب توں بہتر انداز وچ سرانجام دینے والے ، دین دے سب توں زیادہ محافظ تے مشرکین دے خلاف سب توں زیادہ جہاد کرنے والے سن ۔ ايسے لئی انہاں دی محروسہ مملکت دی حدود دور دور تک جا پہنچیاں کیونجے اللہ کریم نے انہاں دے تے انہاں دے خلفاء دے ہتھوں بہت سارے علاقے فتح فرمادیے اس سب کچھ دے علاوہ انہاں نوں ایہ سعادت وی حاصل سی کہ اوہ حکومتی معاملات وچ ، سرحداں دی حفاظت وچ ، اسلامی شعائر دے قیام سنت محمدیہ دے التزام وچ ، علماء دیندار بطقہ دی تعظیم تے حرمین شریفین دی خدمت وچ کِسے طرح دی غفلت نئيں برتتےسن ۔" [۲]
حجاز مقدسہ اُتے عثمانیاں دی عملداری
[سودھو]حجاز مقدس مملوکیوں کےتابع سی۔ جدوں شریف مکہ "برکات بن محمد" نوں معلوم ہويا کہ سلطان غوری تے اس دا نائب طومان بائی قتل ہوئے چکے نيں تاں انہاں نے فوراَسلطان سلیم اول دی اطاعت قبول کر لئی تے کعبہ شریف دی چابیاں مع بعض تبرکات دے انہاں دے حوالے کے دتیاں۔ سلطان نے شریف حجاز برکات نوں اپنے منصب اُتے باقی رکھیا تے انہاں نوں وسیع اختیار تفویض کیتے۔
اور اس طرح سلطان سلیم نوں حرمین شریفین دے خادم ہونے دی سعادت وی حاصل ہوئے گئی۔ ہن سلطان سلیم عالم اسلامی دا سب توں طاقتور فرماں روا سی۔ تے اس دی قدر و منزلت پہلے توں کدرے ودھ گئی سی بالخصوص جدوں دولت عثمانیہ نے مقدس تھاںواں دے لئی بوہت سارے اوقاف قائم کيتے۔ انہاں اوقاف دی آمدنی قصر سلطانی وچ اک مستقل خزانہ وچ جمع ہُندی سی۔ حجاز مقدس دے عثمانیاں دے زیر نگيں آنے دی وجہ توں بحراحمر پرعثمانیاں نوں غلبہ حاصل ہوگیا تے حجاز مقدس تے بحراحمر توں پرتگالی خطرہ ٹل گیا۔ تے ایہ غلبہ اٹھارويں صدی دے اختتام تک باقی رہیا۔[۳]
سلیم I | |
عثمانی سلطان | |
راج ویلہ: | 1512 - 1520 |
سلیم I اک عثمانی ترک سلطان سی۔
مورتاں
[سودھو]سلطنتِ عثمانیہ دے نويں (9th) حکمران سلطان سلیم اول نيں. آپ سلطنتِ عثمانیہ دے پہلے خلیفہ وی نيں. آپ دے والد سلطان بایزید دوم سن . آپ مشہور عثمانی سلطان، سلیمانِ اعظم دے والد نيں. سلطنت دی توسیع دے حوالے توں اک نمایاں ناں رکھدے نيں. آپ نوں سلطان یاؤز سلیم وی کہیا جاندا اے . بہادری، شجاعت وچ اپنا ثانی نئيں رکھدے سن . عثمانیاں نوں خلافت سلطان سلیم اول دے دور وچ ہی ملی. پیدائش تے تعارف: سلیم اول 1470ء نوں اماسیا ریاست وچ پیدا ہوئے. انہاں دے والد اس وقت ادھر تعینات سن . بایزید نوں اقتدار 1481ء وچ 34 برس دی عمر وچ ملا. اوہ بذات خود اک عظیم حکمران سن لیکن حالے اسيں سلیم اُتے گل کرن گے. سلطان بایزید دوم دے اٹھ بیٹے سن . پنج چھوٹی عمر وچ انتقال کر گئے. جو جوان ہوئے، تن بیٹے سن .. شہزادے کرکود (Şehzade Kurkut) شہزادے احمد (Şehzade Ahmed) شہزادے سلیم (Şehzade Selim) عمر دے لحاظ توں کرکود سب توں وڈے سن . احمد اس توں چھوٹے تے سلیم سب توں چھوٹے سن . سلیم اول دی والدہ دا ناں گل بہار خاتون سی. بچپن توں شہزادے سلیم دا خون کچھ گرم واقع ہويا سی. کچھ کر دکھانے دا جنون انہاں وچ سی. اپنے باقی بھائیاں توں بالکل مختلف سن . سلطان بایزید دوم دے دور دی پیچیدگیاں: سلطان بایزید دوم دے آخری دور وچ کچھ بد نظمیاں تے پیچیدگیاں پیدا ہوئیاں. سلطان بایزید دے تِناں بیٹے کسی نہ کسی صوبے وچ تعینات سن . احمد سلطان دے منجھلے بیٹے سن . تے بایزید نے انہاں نوں نوں ولد عہد سمجھ رکھیا سی. شہزادے احمد مانیسا وچ تعینات سن . کرکود کسی ایشیائی علاقے وچ سن . تے شہزادہ سلیم طرابزون دے سنجک (صوبے) وچ تعینات سن . سلطان بایزید دے آخری دور وچ پیچیدگی ایہ پیدا ہوئی کہ ملک دے اندر چند بغاوتاں نمودر ہوئیاں. جنہاں نے اس سلطنت نوں نقصان پہنچانے دی کوئی کسر نہ چھڈی. انہاں باغیاں دی ٹولیاں شاہ قلی نامی شخص دی قیادت وچ جمع سن. ایہ بغاوتاں احمد تے کرکود دے علاقے وچ وی بہت سن. ایتھے اک گل تے پہلو نہایت غور طلب اے کہ سلیم دے علاقے وچ ایسی کوئی بغاوت سر نہ اٹھا سکی. سلیم جس صوبے دے حاکم مقرر سن، اوتھے یعنی طرابزون وچ باغی اپنی کوئی کاروائی نئيں کر سکے. اس دی وجہ ایہ اے کہ شہزادے سلیم مستعد تے دور اندیش سن . انہاں نے علاقے وچ امن و امان دے لیئے ودھ فوج وی بھرتی کر لئی سی. سلیم سن وی بہت بہادر تے جنگ جو. بہر حال آخر سلطان بایزید نے وزیر اعظم نوں بھیج کر باغیاں دا قلع قمع کروایا. ایتھے اک خون ریز جنگ ہوئی. شہزادہ سلیم دی جواں مردی، مقبولیت تے بغاوت: جب باغیاں دا خطرہ ٹل گیا تاں شہزادے سلیم نے اپنی فوج توں سرکیشیا دے علاقے اُتے حملہ کيتا تے فتوحات وی حاصل کيتياں. سلطان بایزید تک اطلاع پہنچی. انہاں نے سلیم نوں خط لکھیا کہ توانوں ایويں غیر علاقےآں اُتے حملے دی اجازت نئيں دے سکدا. سلیم نے جواب دتا: "جے آپ مینوں ایتھے حملےآں دی اجازت نئيں دے سکدے تاں میری جکہ تبدیل کر کے کسی یورپی علاقے وچ نامزد کر دیجییے. تاکہ وچ عیسائیاں توں جہاد کر سکےآں. وچ ایتھے سکون توں بیٹھنا پسند نئيں کردا". سلیم دا تبادلہ اک یورپی علاقے وچ کر دتا گیا. لیکن ایہ اوہ زمانہ آ گیا سی کہ سلطان بایزید نے شہزادے احمد نوں ولی عہد بنانے دا فیصلہ کر ليا سی. ایہ خبراں سلیم تے کرکود تک وی پہنچاں. سلطان دا ایہ فیصلہ سلطنت دے کافی اراکین دی طرف توں قبول نہ کيتا گیا. بعض کرکود دے حق وچ سن تے بعض سلیم دے نال سن . سلیم فوج تے عوام وچ بے حد مقبول سن . ینی چری جان فدا کرنے نوں تیار سن . کیونجے سلیم دی بہادری تے قابلیت عیاں سی. یہ وقت سلیم دے لیئے بے حد مشکل وی سی. انہاں نے فوج تیار کيتی تے ادرنہ آ پہنچے. سلطان بایزید نوں اطلاع ملی، انہاں نوں سمجھ لگ گئی کہ سلیم ہن حکومت چاھدا اے تاں اوہ وی اپنی بھاری فوج لے کے آ پہنچے. ایتھے باپ تے بیٹے دے درمیان جنگ ہوئی. سلیم نوں شکست ہوئی. اوہ اوہ بھج نکلے. کریمیا جا کے پناہ لی. اوتھے دوبارہ اپنی فوجاں نوں متحد کيتا. ادھر احمد نوں انہاں حالات دا پتا چلیا تاں اس نے وی اپنی فوج تیار کيتی. تے قسطنطنیہ دی طرف روانہ ہويا. سلطان بایزید نوں حالات دی سنگینی دا اندازہ ہويا تاں انہاں نے سلیم نوں واپس دعوت دتی. سلیم حالے راستے وچ سن کہ سلطان دا پیغام ملیا کہ تسيں جتھے ہوئے اوتھے توں اپنے صوبے وچ چلے جاؤ، جتھے تسيں تعینات ہو. لیکن سلیم دے حمایتی ارکین نے پیغام بھجوایا کہ آپ قسطنطنیہ چلے آئیاں. کوئی آپ دا راستہ نئيں روکے گا. سلیم قسطنطنیہ پہنچے اوتھے انہاں دا والہانہ استقبال کيتا گیا. سلطنت دے اراکین تے فوج نے سلطان بایزید دی خدمت وچ عرض کيتی آپ بہت بُڈھے ہوئے چکے نيں. سلطنت دے حق وچ بہتر اے کہ آپ تخت سلیم دے لیئے چھڈ داں. چنانچہ سلطان بایزید سلیم دے حق وچ حکومت توں دست برادر ہوئے گئے. اس وقت بایزید دی عمر 64 برس سی. ایہ سن 1512ء سی. سلطان بایزید نے اپنی عمر دے آخری حصے نوں عبادت تے خاموشی وچ گزارنے دا فیصلہ کيتا. لہذا آپ قسطنطنیہ توں ڈیمونیکا دی طرف روانہ ہوئے. تاکہ اوتھے رہ سکن. لیکن راستے وچ ہی اوہ بیمار ہوئے تے وفات پا گئے. حکومت چھڈنے دے بعد اوہ بہت تھوڑا عرصہ زندہ رہے. سلطان سلیم اول دی تخت نشینی: 24 اپریل 1512ء نوں سلیم استنبول وچ تختِ عثمانی اُتے بیٹھے. بے شک تے بلاشبہ سلطان سلیم عوام تے فوج دی بے حد رضامندی تے خوشی توں تخت نشین ہوئے. ہن انہاں نوں کھل دے اپنی صلاحتاں دکھانے دا موقع ملا. جدوں سلطان بنے تاں 40 سال دی عمر نوں پہنچ چکے سن . سلطان سلیم دی شخصیت: سلطان سلیم بے حد سخت مزاج آدمی سن . مضبوط جسم، گول سرخ چہرہ، تے اس اُتے وڈی مونچھاں سلطان سلیم دی پہچان سی. عدل و انصاف دے معاملے وچ بے حد سخت سن . اسلام توں خاص لگاؤ سی. جو فتوحات کيتياں، اسلام دی سربلندی دے لیئے کيتياں. سلطان سلیم نوں سخت طبیعت دے باعث تریخ دان "سلیم تندخو" وی کہندے نيں. آپ نوں یاؤز دا خطاب آپ دی مستکم شخصیت دے باعث ملا. یاؤز دے لفظی معنی "مستقل" مزاج دے نيں. لیکن کچھ لوک اس توں بے رحم مطلب لیندے نيں. جداں کہ مغربی مصنفاں "Selim The Grim" لکھدے نيں. سلطان سلیم دی خانہ جنگی تے بھائیاں دا قتل: تخت نشین ہونے دے بعد سلطان سلیم دا سب توں وڈا خطرہ انہاں دے بھائی سن . احمد تے کرکود نوں سلطان سلیم نے خط لکھے تے کہیا کہ وچ تسيں لوکاں نوں کسی صوبے وچ گورنر تعینات کردا ہاں. تسيں کوئی بغاوت نئيں کرو گے. انہاں نے بظاہر رضا مندی ظاہر کیتی. لیکن سلطان سلیم اپنے خون نوں جاندے سن کہ انہاں دے بھائی آرام توں بیٹھنے والے نئيں نيں. سلطان سلیم نوں اطلاعات مل رہیاں سن کہ احمد فوج جمع کر رہیا اے . فوجی اخراجات پورے کرنے دے لیئے احمد نے رعایا توں بہت زیادہ ٹیکس تے محصول لیا. لیکن سلیم نے خود اپنے بھائی دے خلاف جنگ وچ پہل نئيں کيتی. ایتھے تک کہ احمد فوجاں لے کے آماسیا آ پہنچیا. ہن سلطان سلیم نے ضروری سمجھیا کہ اسنوں روکنا چاہیئے. احمد دے بیٹے وی باپ دے نال برابر دے شریک سن . احمد دا بیٹا شہزادہ علاؤالدین برصہ اُتے قابض سی. سلطان سلیم نے اسنوں آسانی توں ہرا کر گرفتار کيتا. تے علاؤالدین سمت اپنے 2 بھتیجاں نوں قتل کيتا. احمد نوں اطلاعات ملیاں تاں اوہ سلطان سلیم نال جنگ آزما ہويا. سلطان سلیم نے اسنوں شکست دتی. احمد بھج نکلیا تے اپنے علاقےآں وچ چھپدا رہیا. اب سلطان سلیم دا سب توں وڈا بھائی کرکود، جو کہ ایہ حلف لے چکيا سی کہ اوہ بغاوت نئيں کرے تے اپنے علاقے دا گورنر رہے گا. اسنوں چند مصاحبین نے خط لکھیا کہ آپ استنبول آئیاں، اسيں سلطان سلیم نوں ہٹا کر آپ نوں سلطان بناواں گے. بد قسمتی توں کرکود دے دل وچ کھوٹ سی. اس نے اپنے حامیاں نوں مثبت جواب دتا. تے ایہ خط سلطان سلیم دے ہتھ لگ گیا. سلطان سلیم نے عثمانی سلطنت دے اس دعویدار نوں زندہ رکھنا مناسب نہ سمجھیا. کرکود اُتے فوج کشی کر کے اسنوں گرفتار کيتا تے قتل کروا دتا. لیکن کرکود دے قتل دا سلطان سلیم نوں بے حد افسوس ہويا. اپنے اس بھائی دے غم وچ کئی دن کھانا پینا تک ترک رکھیا. اس قدر دکھی ہوئے کہ بعض اوقات روندے رہے. ادھر احمد نے عوام دی کچھ ہمدردی حاصل کيتی تے دوبارہ فوج جمع کی. تے کئی بار سلطان سلیم نال جنگ آزما ہويا. آخر پھڑیا گیا تے قتل ہويا. یاں سلطان سلیم اکلوندے وارث رہے. ہن اوہ تسلی توں حکومت کر سکدے سن .
سلطان سلیم نوں تخت و سلطنت دے چھینے جانے دا ہن کوئی خطرہ نئيں رہیا کیونجے کہ بھائی تے بھتیجے ابدی نیند سو چکے سن . یورپ حالے تک ايسے سوچ وچ سی کہ دیکھو ایہ نواں سلطان ساڈے سر کيتا مصیبت لاندا اے لیکن سلیم نے یورپی ملکاں توں صلح کيتی شرائط اُتے دستخط کیئے. سلطان سلیم دا ارادہ مشرقی طاقتاں نوں کچلنے دا سی.
ایران دی صفوی سلطنت:
سلطان سلیم بھائیاں توں فارغ ہُندے ہی صفوی سلطنت دی طرف متوجہ ہوئے. حقیقت ایہی اے کہ جے سلطان سلیم خان ایرانیاں دی طرف مستعدی تے توجہ نہ کردا تاں عثمانی سلطنت دے ٹکڑے ہونے وچ کوئی کسر باقی نہ رہندی.
پہلے صفوی سلطنت (Safavid Empire) دے بارے وچ بتا دینا مناسب رہے گا. صفوی سلطنت ایران دی اک 'شیعہ' سلطنت سی. صفویاں توں عثمانیاں دے تعلقات ہمیشہ خراب رہے. بلکہ ایہ عثمانیاں دے سب توں وڈے دشمن خیال کیئے جاندے نيں.
صفویاں دا سلسلہِ نسب شیخ صفی الدین اردبیلی (1252 – 1334ء) توں جا کے ملدا اے . سلطان سلیم دے دور وچ صفوی سلطنت دا حکمران شاہ اسماعیل صفوی سی جو کہ سلطنت صفویہ دا بانی اے .
شیخ صفی الدین اردبیلی دے مریداں دا حلقہ وسیع سی. تے ایہ انہاں دے پھیلائے گئے درویشاں دی تبلیغ دا نتیجہ سی. شیخ صفی الدین نے خود نوں حضرت علی المرتضی رضی اللہ عنہ دی اولاد توں دسیا تے کہیا کہ اوہ خلافت دے حقدار نيں. ایويں انہاں نے شیعہ فرقہ نوں وی بے حد فروغ دتا.
سلطان سلیم دے دور وچ صفوی خاندان دے 'شاہ اسماعیل' نے ایتھے تک کيتا کہ اپنا سلسلہ نسب حضرت موسی علیہ السلام دا دسیا.
شیخ اسماعیل صفوی نے ایران وچ شیعہ فرقے نوں فروغ دینے دے سخت اقدامات کیئے. اس نے اعلان کر دتا کہ ایران دا سرکاری مذہب شیعہ اسلام اے . ہر شخص نوں ايسے اُتے چلنا ہوئے گا. جِنّے لوکاں نے اس دی مخالفت کيتی انہاں نوں قتل کر دتا گیا. سنی فرقے نال تعلق رکھنے والے انہاں گنت افراد ایران توں چن چُن دے مارے گئے. ایران دی اکثریت عوام سنی ہويا کردی سی مگر ختم کر دتے گئے. سیخ اسماعیل نے کہیا کہ ساڈی حکومت اہل بیعت کيتی حکومت اے . ایويں اس نے اپنے بے شمار مرید پیدا کر لیئے. ایتھے تک کہ اس نے جو لشکر بنایا اوہ اس دا اس حد تک مرید سی کہ پورا لشکر اسنوں سجدہ تک کردا. شاہ اسماعیل صفوی اول ہی صفوی سلطنت دا پہلا شہنشاہ سمجھیا جاندا اے .
شیخ اسماعیل صفوی اپنی لڑیائیاں وچ درندگی دا مظاہرہ کردا. اپنے مخالفاں بالخصوص سنی مسلماناں نوں تڑپا تڑپا کر ماردا. اس نے عجم دے کئی ملکاں نوں فتح کر ليا. جنہاں وچ تبریز، آزربائی جان، عراق، خراسان، بغداد وغیرہ شامل نيں. اس نے انہاں شہراں وچ خوب قتل و غارت کی. قطب الدین حنفی الاعلام لکھدے نيں کہ شاہ اسماعیل نے دس لکھ توں ودھ بے گناہ مسلماناں دا قتل کيتا. اس دے ہتھوں بے شمار علماء قتل ہوئے. ایتھے تک کہ عجم دے علاقےآں وچ اک وی عالم نہ بچ پایا. اس نے بے شمار کتاباں جلا داں.
(اک گل یاد رہے صفی الدین دے اصل آباؤ اجداد سنی سن . انہاں دے شیعہ ہونے دی اک وکھ داستان اے )
قطب الدین حنفی الاعلام لکھدے نيں کہ کوئی وی شخص شاہ اسماعیل دے اگے ٹھہر نہ سکیا ایتھے تک کہ سلطان سلیم دی حکومت شروع ہوئی تے اسماعیل صفوی نوں پہلی بار شکست کھانی پئی.
سلطان سلیم دی ایران دے صفویاں نال جنگ:
شیخ اسماعیل صفوی تے اس دے مریدین صحابہ اُتے لعن طعن کردے. حضرت ابوبکرؓ و عمرؓ نوں برا کہندے. اوہ قرآن کریم دی تحریف اُتے وی یقین رکھدے سن . اس دے علاوہ کئی عجیب و غریب نظریات انہاں دے عقیدہ وچ شامل سن . انہاں سب اُتے بیان کردہ حالات دی خبر ظاہر سی گل اے کہ اس وقت دے سب توں وڈے حکمران سلطان سلیم خان تک ضرور پہنچی ہوئے گی. بلکہ ایويں کہنا چاہیئے کہ اوہ جدوں شہزادے سن تب ہی شیخ اسماعیل دے فتنے نوں بھانپ چکے سن . سلطان سلیم نے پہلے اسماعیل صفوی نوں خط لکھیا،
"تم نے جو کچھ کيتا اے اس دے بعد ساڈے علماء نے فیصلہ کيتا کہ تیرا قتل لازم اے . ہر سچے مسلمان اُتے فرض اے کہ تسيں تے تواڈے بیوقوف پیروکاراں نال جنگ آزما ہو. لیکن وچ اس توں پہلے کہ اپنی تلوار بے نیام کراں، تینوں دعوت دیندا ہاں کہ تسيں دوبارہ صیحح دین دی طرف پرت آؤ".
شاہ اسماعیل نے اس خط دے جواب وچ سلطان سلیم خان نوں افیون (نشہ آور چیز) دا تحفہ بھیجیا تے کہیا کہ لگدا اے کہ ایہ خط نشے دی حالت وچ لکھیا گیا اے .
سلطان سلیم نے جواب وچ اک سخت خط لکھیا تے واضح کيتا کہ ہن جنگ دے لیئے تیار رہے. سلطان سلیم نے جنگ کيتی تیاریاں شروع کر دیؤ.
تبریز دی فتح:
سلطان سلیم اک لکھ چالیس ہزار دا لشکر لے دے نکلے. تے ایرانیاں دے راجگڑھ تبریز دی طرف روانہ ہوئے. تبریز دا فاصلہ اک ہزار میل توں ودھ دا سی. راستہ پہاڑی سی. لیکن سلطان سلیم نے بالکل وی وقت ضائع نئيں کيتا. لشکر نوں مسلسل سفر کروایا. جدوں ایران دی سرحد دے نیڑے پہنچے تاں اسماعیل نے تمام علاقے ویران کروا دتے تے خود تبریز وچ پناہ لی. سلطان سلیم دی سب توں وڈی مشکل رسد کيتی سی. کھانے پینے دے سامان دی لشکر وچ کمی ہوئے چکيتی سی. لشکر بد دل ہوئے گیا. اگے ودھنے توں گریز کرنے لگے. لیکن سلطان سلیم مستقل مزاج سن . لشکر نوں چلاندے ہی رہے. بالآخر لشکر نے اعلانیہ کہہ دتا کہ اوہ اگے نئيں بڑھاں گے.
یہ وقت سلطان سلیم دی آزمائش دا سی. انہاں نے انہاں حالات وچ وی لشکر نوں بکھرنے نئيں دتا. اوہ بہادری توں لشکر کے سامنے آ گئے تے کہنے لگے،
"کیہ تسيں ايسے طرح سلطان دی خدمت کردے ہو؟ تسيں وچوں جو واپس جانا چاہندے نيں چلے جاواں. ميں نے واپسی دے لیئے سفر نئيں کيتا. تسيں وچوں جو بزدل تے نامرد نيں اوہ بہادراں توں علیحدہ ہوئے جاواں تے واپس چلے جاواں. وچ نئيں روکاں گا."
کہیا جاندا اے کہ کوئی اک شخص وی واپس نہ گیا.
سلطان سلیم دا لشکر جدوں تبریز دے بالکل نیڑے پہنچ گیا تاں اسماعیل نوں مجبورا باہر آنا پيا. تبریز دے نیڑے اک وادی خالدیران وچ دونے فوجاں دا ٹکراؤ ہويا. ترک فوج بے حد تھکی ہوئی سی. اس فوج نے بارہ سو میل دا فاصلہ اک سو چھبیس دناں وچ طے کيتا سی. شروع دی لڑیائی وچ ترکاں دے کچھ دستےآں نوں پسپا ہونا پيا مگر فورا سنبھل گئے. تے دوبارہ حملہ کيتا. سلطان سلیم دی بے پناہ تجربہ کار قیادت سامنے آئی. توپاں توں گولہ باری وی کيتی گئی. جلد ہی صفوی لشکر کے پیر اکھڑ گئے. شاہ اسماعیل صفوی وی زخمی ہويا لیکن بھج نکلیا. اس جنگ وچ پچیس ہزار صفوی فوجی مارے گئے. زخمیاں دی تعداد انہاں گنت سی. نقصان عثمانیاں دا وی ہويا.
4 ستمبر 1415ء نوں سلطان سلیم فاتح دی حیثیت توں شہر تبریز وچ داخل ہوئے.
تبریز دے بعد سلطان سلیم نے دیار بکر، کردستان وغیرہ دے کچھ علاقے وی اپنے قبضے وچ کیئے. تے واپسی دا سفر اختیار کيتا. مفتوحہ علاقےآں وچ اک مشہور مورخ ادریس نوں حاکم بنایا.
اس جنگ نوں خالدیران دی جنگ کہیا جاندا اے . اس دے بے شمار فائدے ہوئے. انہاں علاقےآں وچ ہن اسماعیل صفوی دے مظالم رک گئے. سلطان سلیم دی اس جنگ وچ کامیابی دے بعد وی شاہ اسماعیل نہ سدھرا. تے سلطنتِ عثمانیہ تے سلطنتِ صفویہ دے درمیان حالات ہور خراب ہُندے چلے گئے.
سلطان سلیم دے لیئے اس وقت مکمل ایران نوں فتح کرنا مشکل نئيں رہیا سی. مگر کسی مصلحت دے باعث اس نے ایسا کرنا مناسب نہ سمجھیا. مورخ ایور سلے لکھدا اے کہ:
"سلطان سلیم نوں شیعیت نال نفرت سی اس لیئے اس نے ایران دی سلطنت نوں اپنی سلطنت وچ شامل کرنے دی بجائے علیحدہ رکھنا مناسب سمجھیا. اس نے ایران توں تجارت اُتے وی پابندی لگیا دی".
مملوک سلطنت (مصر و شام):
اس توں پہلے کہ سلطان سلیم دا مملوک توں لڑیائی دا حال بیان کيتا جائے. بہتر اے کہ مختصر طور اُتے مملوکاں دے بارے وچ جانا جائے.
سلطان صلاح الدین ایوبی مصر تے شام دے حاکم سن . اک عظیم سلطان، اسلام دا پاسبان، صلیبی جنگاں دا فاتح، بیت المقدس نوں آزادی دلانے والا مجاہد صلاح الدین ایوبی اے . سلطان صلاح الدین ایوبی دی وفات دے بعد انہاں دے بھائی ملک العادل جانشین سن . ملک العادل دے بعد وی ایوبی خاندان نے انہاں علاقےآں اُتے حکومت کیتی. اس گل وچ بالکل وی شبہ نئيں کہ انہاں وچوں کوئی سلطان صلاح الدین جداں قابل نئيں سی.
خاندان ایوبیہ دے ستويں سلطان، ملک الصالح نے مصر وچ غلاماں دی اک فوج بنائی. انہاں غلاماں دی فوج نوں مملوکی فوج کہیا جاندا اے . بہت جلد اس فوج نے تخت اُتے قبضہ کر ليا. ایويں ایوبی سلطنت دے خاتمے اُتے مملوک سلطنت مصر دی بنیاد پئی. مملوک اول دور وچ بہت وڈے جنگجو ثابت ہوئے. انہاں دا پہلا حکمران شجر الدر سی. جو چند ماہ بعد ہی معزول ہوئے گیا. عز الدین ایبک دوسرا حکمران سی. مملوک خاندان نوں خاندان غلاماں وی کہیا جاندا اے .
خاندانِ غلاماں مصر دے علاوہ ہندوستان وچ سی. سلطان قطب الدین ایبک پہلے غلام سن جو ہندوستان دے بادشاہ بنے. انہاں دے بعد انہاں نے اپنے غلام 'التمش' نوں جانشین بنایا. التمش نے اپنے بعد کسی غلام نوں مقرر نئيں کيتا. بلکہ اپنی بیٹی رضیہ سلطانہ نوں اپنا تخت سونپیا. ایويں التمش دا خاندان حکومت کردا رہیا. مگر مصر وچ ایسا نئيں ہويا. اوتھے اک بادشاہ دے مرنے دے بعد غلاماں دی لڑیاکا فوج وچوں سب توں قابل جرنیل نوں بادشاہ بنا دتا جاندا.
مملوکاں نے فرانس دے حملے نوں ناکام بنایا. مملوکاں دے تیسرے سلطان رکن الدین بیبرس نے منگولاں نوں عبرت ناک شکستاں داں. ایہ انہاں دے اوہ کارنامے نيں جنہاں نوں بھلایا نئيں جا سکدا. (سلطان بیبرس وی غلاماں دی منڈی وچ چند کوڑیاں دے عوض فروخت ہوئے تے اپنی قابلیت دے سبب مملوکی تخت تک پہنچے)
سلطان سلیم دے دور تک مصر وچ مملوکاں دی حکومت سی. البتہ خلیفہ اس وقت عباسی سی. مملوکاں تے سلجوقیاں نے طاقت ہتھ وچ آنے دے باوجود عباسی خلافت نوں برقرار رہنے دتا سی. عباسی خلیفہ مملوکاں دی حفاظت وچ مصر ہی وچ رہندے سن .
مملوکی سلطنت دی بنیاد 1250ء وچ پئی سی. تے 1299ء وچ عثمانی سلطنت وجود وچ آئی. مملوک مصر و شام دے علاوہ حجاز (مکہ و مدینہ) دے وی خدام سن . اوائل دور وچ مملوکاں تے عثمانیاں دے درمیان کوئی چپقلش نئيں ہوئی. دونے دے درمیان کوئی خلش تے اختلاف نئيں سی. لیکن سلطان محمد فاتحؒ دی وفات دے بعد جدوں سلطان بایزید دوم سلطان بنے تاں بایزید دے باغی بھائی شہزادہ جمشید شکست کھا کر مصر پہنچے تاں عثمانیاں دے نال پہلی دفعہ مملوکاں دے تعلقات خراب ہوئے. اس صورت حال وچ عثمانیاں دی جنگ وی مملوکاں دے نال ہوئی. تے عثمانیاں نوں نقصان وی اٹھانا پيا.
سلطان سلیم دی مملوکاں نال جنگ کيتی وجوحات:
سلطان سلیم مملوکاں توں لڑنے دا بالکل ارادہ نئيں رکھدا سی کیونجے اوہ اس دے اسيں عقیدہ تے ہم مذہب سن . مگر چند وجوہات ایسی سن کہ ہن مملوک سلطنت تے عثمانی سلطنت دا اک ہوئے جانے دا وقت آ گیا سی. سلطان سلیم دے دور وچ مملوکاں دا حاکم، 'قانصو غوری' سی. عثمانیاں دے مملوکاں اُتے حملے درج ذیل اسباب قابل ذکر نيں.
⊙سلطان سلیم دے مملوک سلطنت دی طرف متوجہ ہونے توں پہلے ہی شام دے سرحدی علاقےآں حلب وغیرہ وچ اک زبردست فوج تعینات کر دتی سی.
⊙خلافت عباسیہ دے مصر وچ منتقل ہونے دے بعد اسلام دی متحدہ سیاسی قوت ختم ہوئے گئی سی. خلیفہ برائے ناں رہ چکيا سی. مسلمان اس دی بیعت وچ متحد نئيں سن . اس ضمن وچ ضروری سی کہ مسلماناں دا خلیفہ اک مضبوط تے طاقتور حکمران ہونا چاہیئے.
⊙مملوکی سلطان قانصو غوری بعض ایداں دے امرا دی طرف داری کرنے لگیا سی جو سلطان سلیم دے خلاف سن . اوہ سلطان سلیم توں بھج کر آئے سن . مملوکی ارکان سلطنت نے انہاں امراء نوں سلطان سلیم دے خلاف بطور ہتھیار استعمال کرنا شروع کيتا. مملوکاں نے شکست خوردہ شاہ اسماعیل صفوی توں وی اپنی ہمدردیاں ظاہر کيتياں. سلطان سلیم جداں تندخو انسان دے لیئے ایہ چیزاں ناقابل برداشت داں.
⊙ایشائے کوچک دے جنوب مشرقی علاقےآں تے شام دے شمالی علاقے وچ دونے سلطنتاں دے درمیان کچھ سرحدی تنازعات پیدا ہوئے. اس علاقے وچ کئی بستیاں بکھری ہوئیاں سن. تے کئی قبیلے سن جو دولت عثمانیہ تے دولت مملوکیہ وچ ادھر ادھر ہُندے رہندے. انہاں دا دونے طرف جھولنا بے چینی دا سبب بن رہیا سی. سلطان سلیم نے انہاں روز روز دے جھگڑے ختم کرنے دا فیصلہ کيتا. تے انہاں علاقےآں نوں اپنی حدود وچ کرنے دا سوچیا.
⊙مملوکی سلطنت دا مصر و شام دے علاقےآں وچ ظلم و ستم بڑھدا چلا گیا. اوہ بے جا ٹیکس توں وی تنگ سن . مملوکاں وچ شرعی قانون ختم ہوئے گیا. ايسے چیز نوں قانون دا درجہ دے دتا جاندا جو چیز سلطان نوں پسند آندی. اس صورت حال وچ شام دے علماء، قبائلی سرداراں، قاضیاں وغیرہ نے متفقہ مشورے توں سلطان سلیم اول دے ناں خط لکھیا. تے انہاں نوں مملوکی سلطنت اُتے قبضہ کرنے دی دعوت دتی.
(یہ خط اج وی استنبول دے توپ کاپی میوزیم وچ ریکارڈ دے طور اُتے موجود اے اس خط دا نمبر 11634(26) اے .)
⊙سلطنت عثمانیہ دے علماء دا وی ایہی خیال سی کہ مملوک سلطنت نوں ہن عثمانی سلطنت وچ جذب ہوئے کے اک ہوئے جانا چاہیئے. مملوک ہن پرتگالی عیسائیاں دا حملہ برداشت کرنے دے قابل نہ سن .
یہ سب حالات سلطان سلیم توں پوشیدہ نئيں سن . ادھر ایويں ہويا کہ ایشائے کوچک دے مغربی حصے دے گورنر سنان پاشا نے خبر بھیجی کہ سرحد شام اُتے مملودیاں فوجاں جمع نيں. تے مینوں لگدا اے کہ اوہ اس علاقے اُتے حملہ کر دیؤ گی.
سلطان سلیم نے فوری اجلاس طلب کيتا. اس مسئلے اُتے بحث کيتی گئی. بالآخر محمد پاشا دا مشورہ منیا گیا کہ مملوکاں اُتے حملہ کر کے اسنوں اک سلطنت بنا دینا چاہیئے. اس وقت عثمانی سلطنت اس گل دا حق رکھدی اے .
سلطن سلیم نے قانصو غوری نوں خط لکھیا کہ تسيں میری اطاعت کر لو تے خراج گراز بن جاؤ. ورنہ اسيں تواڈا ملک مجبورا کھو لاں گے.
غوری نے سلیم دا تمسخر اڑایا. تے سلطان سلیم دے سفیراں نوں قید کر ليا.
اب اِنّا بہانہ ہی سلطان سلیم دے لیئے فوج کشی کرنے نوں کافی سی.
حلب دی فتح:
سلطان سلیم فوراً قسطنطنیہ توں فوج لے کے روانہ ہوئے. جدوں حلب دے نیڑے پہنچے تاں قانصو غوری گبھریا گیا. اس نے سلطان سلیم دے سفیراں نوں آزاد کر کے صلح کيتی پیشکش کیتی. مگر کوشش بے کار سی. سلطان سلیم برابر اگے بڑھدے رہے. حلب دے نیڑے میدان مرج وابق وچ دونے فوجاں آمنے سامنے ہوئیاں. ایہ 24 اگست 1516ء دا دن سی. مملوک وی بہادری وچ کِسے توں کم نہ ہويا کردے سن . انہاں دی فوج نے کسی دور وچ منگول ہلاکو خان دی فوجاں نوں ناکاں چنے چبوا دتے سن . مگر ہن انہاں وچ کمزوری دے آثار سن . مملوکی سلطان قانصو غوری خود اک بوڑھا شخص سی. بے جگری توں لڑدا ہويا ماریا گیا. مملوکی لشکر کے پیر اکھڑ گئے. سلطان سلیم اگے ودھ کے حلب وچ داخل ہوئے گئے. حلب دا امیر خیر بے سی. اس نے شہر دی چابیاں سلطان سلیم نوں پیش کيتياں. حلب دی عوام نے سلطان سلیم دا والہانہ استقبال کيتا. مفتی وحلان مکی لکھدے نيں:
'حلب دے باشندے اپنے علماء تے صلحا دے نال سراں اُتے قرآن اٹھائے ہوئے سلطان سلیم دے استقبال نوں آئے. فتح دی مبارک دی. تے رحم دی درخوست کی. سلطان سلیم نے انہاں دے نال چنگا برتاؤ کيتا. فیر سلطان سلیم جامع مسجد گئے، خطیب نے جمعے دے خطبے وچ سلیم دا ناں لیا. تے سلطان نوں "خادم الحرمین الشریفین" لقب دتا.
غوری دی لاش نوں سلطان سلیم دے حکم اُتے اٹھایا گیا.اس دا جنازہ وی عثمانی لشکر نے پڑھیا. اسنوں حلب دے نیڑے دفن کر دتا گیا.
شام اُتے مکمل قبضہ:
حلب فتح کرنے دے بعد سلطان سلیم اگے ودھے. دوسرےآں شہراں دے دروازے سلطان سلیم دے لیئے خود بہ خود کھلدے گئے. کسی نے وی مزاحمت نئيں کيتی. بلکہ سلطان سلیم دا والہانہ استقبال کيتا گیا تے شہر سلطان دے حوالے کے دتا جاندا. چناچہ دمشق، حمص، بیت المقدس تے متعدد شہر سلطان دی حدود وچ آ گئے. دمشق وچ سلطان سلیم نے شیخ محی الدین ابن عربیؒ دی قبر اُتے مقبرہ تعمیر کروایا. تے غریباں دے لیئے اک ادارہ بنوایا. اس دے اخراجات دے لیئے کافی رقم تے جائیداد وقف کر دتی.
یاں شام سلطنت عثمانیہ دا حصہ بنا.
مملوکیوں نے بھج کر مصر دے راجگڑھ قاہرہ وچ پناہ لی. تے اوتھے 'طومان بے' نوں اپنا سردار مقرر کيتا.
اب سلطان سلیم دا ارادہ مصر فتح کرنے دا سی.......
حوالے
[سودھو]سلیم I جم: اکتوبر 10, 1465 موت: ستمبر 22, 1520
| ||
شاہی القاب | ||
---|---|---|
پیشرو بایزید ثانی |
سلطان سلطنت عثمانیہ اپریل 25, 1512 – ستمبر 22, 1520 |
جانشین سلیمان اول |
پیشرو بایزید ثانی |
خلیفہ بنے 1517 | |
مناصبِ اہل سنت | ||
پیشرو المتوکل ثالث |
خلیفہ 1517 – ستمبر 22, 1520 |
جانشین سلیمان اول |
وکیمیڈیا کامنز چ مورتاں: سلیم I |
بارلے جوڑ
[سودھو]- مضامین جنہاں وچ عثمانی ترک بولی دا متن شامل اے
- 1470 دے جم
- 10 اکتوبر دے جم
- مضامین جنہاں وچ اردو بولی دا متن شامل اے
- 1520 دیاں موتاں
- 22 ستمبر دیاں موتاں
- صفحات مع خاصیت P103
- صفحات مع خاصیت P109
- 1465 دے جم
- 1470ء دی دہائی دے جم
- ۱۵۲۰ دیاں موتاں
- اماسیا دیاں شخصیتاں
- ترک حکمران
- ترک شاعر
- ترکی وچ تدفین
- خادم الحرمین الشریفین
- خلافت عثمانیہ
- سلاطین عثمانیہ
- سلیمان اعظم
- سلطنت عثمانیہ
- سلطنت عثمانیہ دے ترک
- سولہويں صدی دے عثمانی سلطان
- شخصیتاں بلحاظ ترک نسب
- ضد شیعیت
- عثمانی فارسی جنگاں دیاں عثمانی شخصیتاں
- عثمانیہ خاندان
- فارسی بولی دے شاعر
- کامنز گٹھ جس دا ربط ویکی ڈیٹا اُتے اے
- ترک سلطان
- ترک شخصیتاں
- ترک لوک