اخلاق ہندی
| اخلاق ہندی | |
|---|---|
 |
|
| اصل زبان | اردو |
| ادبی صنف | غیر افسانوی ادب |
ترمیم  | |
اخلاق ہندی، میر بہادر علی حسینی دی تصنِیف کردہ اک کتاب اے جیہنُوں اوہناں نے فورٹ وِلِیئم کالج وچ لِکھیا سی۔ ایہ کتاب دراصل مفتی تاج الدین دی فارسی کتاب "مفرح القلُوب" دا ترجمہ اے[۱] تے وَکھ وَکھ سبق آموز حکایتاں تے نقلاں اُتے مشتمل اے۔ 1803ء وچ چھپ کے منظر عام اُتے آئی تے اِس طرحاں اردو زبان دی تریخ وچ نثر دی پہلی کتاب قرار پائی جیہڑی چھاپہ خانے توں چَھپ کے نِکلی۔
ترِیخ
[سودھو]انگریز عہدے داراں تے فوجِیاں نُوں مقامی زباناں تے رسم و رواج دی تعلیم دیݨ لئی کلکتا وچ فورٹ وِلِیئم کالج قائم کِیتا گیا، جِتھے مقامی لوکاں نُوں ملازم رکھیا گیا۔ اوہناں دا کَم ہندوستان دے گلی محلّیاں دی زبان نُوں کتابی صُورت وچ پیش کرنا سی۔ اوہناں ملازمین نُوں مُنشی دا ناں دِتا جان٘دا سی تے اوہناں وِچوں اک نُوں اوہناں ساریاں اُتے "میر" مقرّر کِیتا جان٘دا سی۔ مُنشی بہادر علی حسینی وی مِیر مقرّر ہوئے۔ پہلی کتاب اوہناں دی ہی لِکھی ہوئی سی جیہڑی فارسی زبان دی اک کتاب مفرح القلُوب دا ترجمہ اے۔[۲][۳]اِس کتاب دے دیباچے توں معلوم ہُندا اے کہ ایہ کتاب جان گلكرسٹ دے فرمان اُتے ترجمہ ہوئی سی۔ اُس توں بعد اِس کتاب نُوں 1868ء وچ برطانیا توں سید عبد اللہ نے شائع کروایا۔ ایہدی اک طباعت 2010ء وچ بھارت وچ ہوئی، پہلاں پاکستان وچ ایہنوں مجلس ترقی ادب لاہور نے چھاپیا سی۔[۴]