سیف الدین باخرزی
| سیف الدین باخرزی | |
|---|---|
| (عربی وچ: سَيْفُ الدِّيْنِ أَبُو المعالي سعيد بن المطهر بن سعيد بن عَلِيٍّ القَائِدِي البَاخَرْزِيّ) | |
| تاریخ پیدائش | سنہ 1190
|
| تاریخ وفات | سنہ 1261 (70–71 سال)
|
| عملی زندگی | |
| استاذ | نجم الدین کبری |
| پیشہ | الٰہیات دان |
| شعبۂ عمل | تصوف |
 باب اسلام
| |
ترمیم  | |
سید الحق و الدین ابو المعنی سید ابن المطاہر ابن سیف الباخرزی (1190–1261) اک شاعر ، شیخ تے عالم دین سن جو 13 واں صدی وچ رہندے سن ۔ اوہ خراسان خطے (شمال مشرقی ایران ) وچ پیدا ہويا سی تے اس نے ہرات تے نیشا پور شہراں وچ دینی تعلیم حاصل کيتی سی۔ جدوں اس نے صوفیانہ تعلیم وچ غیر معمولی کامیابیاں حاصل کيتیاں ، تاں اوہ خوارزم وچ چلا گیا۔ اوتھے اوہ بہت ہی مقبول شیخ - نجم الدین کبری دے نیڑےی پیروکاراں وچوں اک بن گیا۔ اس دے بعد ، ممتاز شاعر عبد الرحمان جامی باخرزی (15 واں صدی) دے مطابق ، شیخ سیف الدین بحیثیت استاد بخارا گئے سن ۔ بخارا وچ انھاں "شیخ العالم" ("امن دے شیخ") دے لقب توں نوازیا گیا سی۔
اپنے استاد دے برعکس ، سیف الدین باخرزی منگول حملے وچ بحفاظت بچ گئے۔ اوہ بخارا وچ تقریبا 40 سال نويں حکمراناں دے تحت رہیا۔ ہور ایہ کہ حکمران طبقے اُتے انہاں دا غیر متنازع اختیار سی۔ مثال دے طور اُتے ، برکے خان ، جو باتو خان دا بھائی سی ، اک بار شیخ الباخرزی نال ملن گیا سی۔ اس ملاقات کيتی وجہ توں ، کیپچاک یا گولڈن ہارڈ (اردوئے زريں) دے طاقتور خان نے اسلام قبول کر ليا سی۔
قرون وسطی بخارا توں مشرق وچ ، فتح آباد نامی اک بستی وچ ، اس دے لئی تے بیان قلی خان دے لئی وقف کيتا گیا مقبرہ اے ۔ [۱]