صہبا اختر

صہبا اختر
فائل:Sehba Akhtar.jpg
جم	23 ستمبر 1930   جموں ،  ڈوگرہ راج
وفات	19 فروری 1996 (66 سال)  کراچی ،  پاکستان
وجہ وفات	دل دا دورہ
مدفن	گلشن اقبال
طرز وفات	طبعی موت
شہریت	پاکستان
عملی زندگی
مادر علمی	علیگڑھ مسلم یونیورسٹی
تعلیمی اسناد	بی اے
پیشہ	شاعر ،  نغمہ نگار
پیشہ ورانہ زبان	اردو
شعبۂ عمل	غزل ،  نظم ،  Marsiya ،  نعت ،  قطعہ ،  گاݨا
اعزازات
تمغا حسن کارکردگی
باب ادب

صہبا اختر (انگریزی: Sehba Akhtar) (پیدائش: 30 ستمبر، 1931ء - وفات: 19 فروری، 1996ء) پاکستان نال تعلق رکھنے والے اردو دے ممتاز شاعر سن ۔

حالات زندگی

صہبا اختر 30 ستمبر، 1931ء نو‏‏ں جموں‏، برطانوی ہندوستان وچ پیدا ہوئے۔ انہاں دے والد منشی رحمت علی دا تعلق امرتسر تو‏ں تھا،وہ آغا حشر کاشمیری دے ہ‏معصر سن ۔ صہبا اختر نے بریلی تو‏ں میٹرک دا امتحان پاس کرنے دے بعد علی گڑھ مسلم یونیورسٹی وچ داخلہ لیا مگر ايس‏ے دوران پاکستان دا قیام عمل وچ آ گیا تے انہاں نو‏ں اپنے اہل خانہ دے ہمراہ پاکستان آنا پيا۔ پاکستان آنے دے بعد صہبا اختر نے بہت نامساعد حالات وچ زندگی بسر کيتی۔ فیر انہاں نے محکمہ خوراک وچ بطور انسپکٹر ملازمت اختیار کيتی تے ترقی کرکے راشننگ کنٹرولر دے عہدے تک پہنچ ک‏ے ریٹائر ہوئے۔

ادبی خدمات

صہبا اختر نو‏‏ں شعر و سخن دا ذوق زمانہ طالب علمی تو‏ں ہی سی۔ اوہ اک زود گو شاعر سن ۔ انہاں نے نظم، قطعہ، گیت، ملی نغمے، دوہے تے غزل ہر صنف سخن وچ طبع آزمائی کی۔ صہبا اختر د‏‏ی شاعری وچ جس طرح وڈی جان سی وڈا دم خم سی ايس‏ے طرح انہاں دے پڑھنے دے انداز وچ وی وڈی گھن گرج سی اوہ کراچی دے مشاعراں وچ اپنا اک منفرد انداز رکھدے سن انہاں د‏‏ی شاعری وچ نظیر اکبر آبادی، جوش ملیح آبادی تے اختر شیرانی دا رنگ جھلکتا سی۔ اوہ غزل دے نال نال نظم دے وی وڈے عمدہ شاعر سن، ریڈیو پاکستان دے لئی وڈی پابندی تو‏ں لکھدے سن ۔ صہبا اختر نے فلم دے لئی وی مشہور گیت لکھے۔ انہاں دے گیتاں وچ اک اڑن کھٹولا آئے گااک لال پری نو‏‏ں لیائے گا، دنیا جانے میرے وطن د‏‏ی شان، چندا تیرے تو‏ں ملدا جلدا تے وی سی اک چاند، پریتم آن ملو، تنہا سی تے ہمیشہ تو‏ں تنہا اے زندگی تے چاند د‏‏ی سیج پہ تاراں تو‏ں سجا ک‏ے سہرا بہت مشہور ہوئے۔ان دے مجموعہ ہائے کلام وچ سرکشیدہ، اقرا، سمندر تے مشعل دے ناں شامل ني‏‏‏‏ں۔

نمونہ کلام

غزل

عہدِ حاضِر پر، مِرے افکار کا سایہ رہا!		بِجلیاں چمکیں بہت، میں ابر تھا چھایا رہا
وہ خرابا ہُوں، کہ جس پر روشنی رقصاں رہی		وہ تہی دامن ہُوں جس کا فکر سرمایہ رہا
کیا حرِیفانہ گزُاری ہے حیاتِ نغمہ کار		میں زمانے کا، زمانہ میرا ٹُھکرایا رہا
ایک شب، اِک غیرتِ خورشید سے مِلنے کے بعد		اک اُجالا مُدّتوں آنکھوں میں لہرایا رہا
تلخیوں نے زِیست کی، کیا کیا نہ سمجھایا مگر		عمر بھر صہبا تری آنکھوں کا بہکایا رہا

شعر

یہ کون دل کے اندھیروں سے شام ہوتے ہی

چراغ لے کے گزرتا دکھائی دیتا ہے

شعر

ثبوت مانگ رہے ہیں مری تباہی کا

مجھے تباہ کیا جن کی کج ادائی نے

شعر

صہبا بہت سیاہ سہی یہ شب ملال

گونجے گی پھر سحر کی اذان جاگتے رہو

شعر

مجھے بھلانے والے تجھے بھی چین نہ آئے		تو بھی جاگے، تو بھی تڑپے، تو بھی نیر بہائے
بادل گرجے بجلی چمکی، تڑپ تڑپ رہ جائے		پت جھڑ آئے چھائے اداسی، من میں آگ لگائے

اعزازات

حکومت پاکستان نے صہبا اختر نو‏‏ں انہاں د‏‏ی وفات دے بعد انہاں د‏‏ی ادبی خدمات دے اعتراف دے طور اُتے صدارتی اعزاز برائے حسن کارکردگی عطا کیتا۔ صہبا اختر د‏‏ی ادبی خدمات دے اعتراف وچ گلشن اقبال کراچی وچ سڑک دا ناں انہاں دے ناں منسوب کيتی گئی ا‏‏ے۔

لکھتاں

• 1977ء - سرکشیدہ
• 1981ء - اقرا
• 1984ء - سمندر
• 1995ء - مشعل

وفات

صہبا اختر 19 فروری، 1996ء نو‏‏ں کراچی، پاکستان وچ حرکت قلب بند ہونے سبب انتقال کر گئے تے گلشن اقبال دے قبرستان وچ سپرد خاک ہوئے۔

حوالے