طارق گجر

طارق گجر
جم:	12 مارچ 1969 ڈجکوٹ
رہائش:	فتح پور
کم:	پنجابی پروفیسر
گݨ:	پنجابی لکھاری
بولی:	پنجابی

طارق گجر پنجابی دے شاعر، لکھاری تے پروفیسر نیں۔ پنجابی وچ اوہناں دیاں تن کتاباں شائع ہوچکیاں نیں۔

جیون

طارق گجر 1969 وچ ڈجکوٹ ضلع فیصل آباد وچ پیدا ہوئے تے ضلع لئیا دی تحصیل فتح پور دے چک نمبر 304 ٹی ڈی اے وچ رہندے نیں۔ اوہناں دے والد محمد صدیق گجر چڑھدے پنجاب دے ضلعے ہوشیارپور توں 1947 وچ لہندے پنجاب آئے سی۔ طارق نے بہاؤالدین زکریا یونیورسٹی ملتاں توں ایم اے پنجابی تے پنجاب یونیورسٹی توں ایم اے ایجوکیشن کیتا۔ اپݨے پنڈ دے پرائمری سکول توں سرکاری نوکری شروع کیتی تے مگروں گجرات یونیورسٹی وچ ریسرچ سکارلر رہے، گورنمنٹ پوسٹ گریجوایٹ کالج سمندری تے گورنمنٹ کالج گڑھ مہاراجا وچ پنجابی دے پروفیسر رہے۔ اوہناں نے پنجاب بچاؤ تحریک دی نیوں رکھی۔

رت رݪے پاݨی اوہناں دی پنجابی شاعری دی کتاب اے۔ وینکوور سے لائل پور تک۔ ایہ وینکوور وچ وسدے پنجابی ناول لکھاری جرنیل سنگھ سیکھا دے پاکستانی سفرنامے دا گرمکھی توں اردو ترجما اے۔ فخر زمان کل اور آج رݪ کے لکھی گئی اک کتاب اے۔ایہ کتاب یونیورسٹی آف گجرات نے چھاپی اے۔ ایہدے ناݪ ناݪ اوہناں دیاں کہاݨیاں تے لیکھ وکھ وکھ رسالیاں تے ویب سائیٹاں اُتے وی چھپدے نیں۔

حیاتی تے کم کار

طارق گجر نے 1969توں 1983تک؛ پنا جیون ڈجکوٹ وچ گذاریا،اوہناں دے والد محمد صدیق گجر ہشیارپور ضلعے دے پنڈ تھتھلاں چوں 1947 دے اجاڑے ویلے آکے ڈجکوٹ آباد ہوئے سی-ڈجکوٹ اک بہت پرانا تاریخی قصبہ اے

دسویں وچ گورنمنٹ ہائی سکول ڈجکوٹ وچ سن کہ اوہناں دا خاندان لیہ دے چک نمبر 304 ٹی ڈی اے وچ آباد ہوگیا-طارق گجر دی شخصیت اتے ڈجکوٹ توں لیہ دی ایس ہجرت نے بڑا گوڑھا اثر پایا-ایہ اثر اوہناں دی شاعری وچ وی نظر اوندا اے طارق گجر نے گورنمنٹ کالج آف ٹیکنالوجی لئیا توں الیکٹریکل ڈپلوما کیتا پر طبیعت دا رجحان ادب ول سی۔ ڈپلوما کرن مگروں نوکری کرن دی بجائے آرٹس وچ گریجوئیشن کیتی۔ گریجوئیشن وچ پنجابی دا مضمون پڑھیا تے احمد راہی دی شاعری وچ 1947 دے اجاڑے تے ہجرت نال بھری شاعری نے اوہناں نوں بہت متاثر کیتا۔ 1993 وچ بلھے شاہ کانفرنس وچ اوہناں نے اپݨی مشہور نظم "سودا" پڑھی۔ ایہ نظم کانفرنس دی رپورٹنگ سمیت جلندھر توں چھپدے پنجابی اخبار "اجیت" دے مکھ صفحے تے شائع ہوئی۔ 2001 وچ اوہناں نے بھارت دا دورا کیتا جِتھے امرتا پریتم، اندر کمار گجرال تے پنجابی ناول کار جسونت سنگھ کنول ناݪ اوہناں دیاں یادگار ملاقاتاں ہوئیاں۔ 2007 وچ او0 دوجی وار بھارت گئے تے اپݨے جدی پنڈ تھتھلاں ضلع ہشیارپور وی جا کے آئے۔ واپسی تے اوہ اپݨے ناݪ اپݨے جدی گھر دی مٹی لے کے آئے تے 2011 وچ ایہ مٹی فتح پور وچ اپݨے ابا جی دی قبر دا حِصا بݨا دتی۔

2002 وچ طارق گجر دی شاعری دی کتاب "رت رݪے پاݨی" شائع ہوئی۔ امرتا پریتم نے کتاب دیاں نظماں بارے لکھیا:

"طارق! تہاڈیاں نظماں نے پنجابی نظم نوں اک نویں سحر دتی اے"

طارق گجر شاعر توں علاوا کہاݨی کار تے مضمون نگار وی نیں۔ اوہناں دیاں کہاݨیاں پاکستان تے بھارت توں چھپیاں کئی چوݨاں وچ چھپ چکیاں نیں۔ ہُݨ تک اوہناں دیاں تن کتاباں چھپ چکیاں نیں۔

طارق گجر نے پنجابی ادب تے بولی دے حقاں لئی لگاتار جدوجہد کیتی اے۔

2011 وچ اوہناں نے پنجاب دی ونڈ دے خلاف ضلع لئیا وچ "پنجاب بچاؤ تحریک" دی بنیاد رکھی۔ ایہ مزاحمتی تحریک یوسف رضا گیلانی دی پیلپز پارٹی حکومت دے ویلے زوراں تے سی۔ "پنجاب بچاؤ تحریک "دے بینر تھلے وال چاکنگ، پمفلٹ تے مزاحمتی اکٹھ کیتے گئے۔ 2016 وچ طارق گجر نے 1947 دے اجاڑے دے چشم دید گواہاں دے انٹرویوز دا سِلسلا شروع کیتا تے اپنے یوٹیوب چینل، "اک سی پنجاب" راہیں 250 توں ودھ بزرگاں دے انٹرویو کیتے۔ طارق گجر اَج کل فتح پور دے سرکاری کالج وچ پنجابی دے پروفیسر نیں۔ اوہ اپݨی شاعری دے نال نال پنجاب، پنجابی تے پنجابیئت بارے اپݨے خیالات پاروں پوری دنیا دے پنجابی حلقیاں وچ احترام دی نگاہ ناݪ دیکھے جاندے نیں۔

نظم

میں دھرتی دیس پنجاب دی

میں دھرتی دیس پنجاب دی
میرا جُثہ لیر و لیر
میرے مُونھ تے جندرے چُپ دے
میرے پیریں صبر زنجیر
مینوں راکھیاں پائیاں بیڑیاں
میں گھر وچ ہوئی اسیر
مینوں ویریاں کِیہ سی مارنا
میرے سجݨاں بھنے تیر
میرے رانجھے کیدو ہوگئے
میرے مِرزے خان شمیر
اج جنم جنم دے ویریاں
میری سانبھ لئی تقدیر
‏میتھوں نانک بُلھے کُھس گئے
میری جھوݪی غالب میر
مینوں میرے پُتر مار دے
میرے ویریاں دے ناݪ رَݪ
تاہیوں تاں میں موت دا
اج بیٹھی بوہا مل
میرے وارث، وارث غیر دے
میرے بُلھّے بُھلے گھر
میرے مادھو لال حسین گئے
دُلے توں پہلا ں ای مر
میرے کون سُنے اج کیرنے
میرے کِہڑا تَکے وین
‏مینوں سجّن ہور روان لئی
جا ویریاں دے وِچ بہن
مینوں گھر چوں سنّھاں لگیاں
میرے ویری ساک تے سَین
تیری ہِک تے لِیکاں کِنیاں
مینوں طعنے دیندا جگّ
ایہہ لِیکاں گل تک لیک کے
تیری وڈھ دیݨی ہے رَگ
ایہ گلّاں سُݨ کے ویریاں
اگ سینے جاندی لگ
میرے پُتر میرے ہوندے
میں مار بجھاؤندی وگ
‏سکندر ورگے ڈک لئے
جد پُت سن میرے ناݪ
جے سِندھو راہوں دِتیاں
تے جہلم بݨیا ڈھاݪ
میں اوہو ویلا بھاݪدی
پر ہو گئی اے ہُݨ دیر
اج پورس، کوݪ نہ اِک وی
پر امبھی ڈھیر و ڈھیر
میری کُکھّوں نادر جمدے
میرے ڈِھڈوں احمد شاہ
اج ہتھیں پاݪیاں پوسیاں
مینوں رݪ مِݪ دِتا پھاہ
میں کُونج طرحاں کُرلاؤندی
‏میری سُݨی نہ عرض کِسے
میرے پُتر وید حکیم، پر
نہ بُجھی مرض کِسے
میرے سِر تے سُود چروکݨا
نہ لاہیا قرض کِسے
(طارق گجر)