کیٹس

کیٹس
جون کیٹس دا پورٹریٹ ولیئم ہلٹن، نیشنل پورٹریٹ گیلری، لندن
جم	31 اکتوبر 1795   مورگیٹ، لندن، انگلینڈ
وفات	23 فروری 1821 (26 سال)  روم، اٹلی
وجہ وفات	ٹی بی
طرز وفات	ٹی بی ،  طبعی موت
رہائش	انگلستان آئرلینڈ سکاٹلینڈ
شہریت	متحدہ مملکت برطانیہ عظمی و آئر لینڈ
مذہب	لادینییت
مذہب	لادینییت
عارضہ	ٹی بی
عملی زندگی
مادر علمی	کنگز کالج، لندن
پیشہ	شاعر
پیشہ ورانہ زبان	انگریزی
شعبۂ عمل	شاعری ،  رومانوی
مؤثر	جان ملٹن ،  ایڈمنڈ سپنسر ،  ولیم ہیزلٹ ،  ورجل
تحریک	رومانسزم
دستخط
	IMDB اُتے صفحات

جون کیٹس (/ˈkiːts/; 31 اکتوبر 1795 – 23 فروری 1821) انگریزی رومانٹک شاعر سی۔ اوہ لارڈ بائرن اتے پرسی بس شیلے سمیت رومانٹک شاعراں دی دوجی پیڑھی دیاں اہم ہستیاں وچوں اک سی، حالانکہ اوہدیاں رچناواں اوہدی موت توں ماتر چار سال پہلاں شائع ہوئیاں سن۔

زندگی دا ویروا

کیٹس دا جم 31 اکتوبر 1795 نوں انگلینڈ دے شہر لندن دے کریب مورگیٹ وچ ہویا۔ دراصل اسدے جم ستھان دا کسے نوں پکا پتہ نہیں۔ اس دا باپ جلد ہی فوت ہو گیا سی۔ بھاویں کیٹس اتے اسدا پروار 29 اکتوبر نوں اوہدی جم تاریخ دسدے ہن، بیپتسما رکارڈاں وچ ایہہ 31 اکتوبر سی۔ اوہ زندہ رہے چار بچیاں وچوں سبھ توں وڈا سی؛ باقی تن سن: جارج (1797–1841)، تھامس (1799–1818)، اتے فرانسس میری "فینی" (1803–1889) جسنے انت سپینی لکھاری والینٹنلانوس گتیرریز نال شادی کروائی سی۔ 1811 وچ اوہ نے سکول توں فارغ ہو کے اک سرجن تھامس ہامنڈ دے نال سرجری سکھن لگا اتے جولائی 1815 وچ اس نے امتحان پاس کر لیا۔ مگر سکول چھڈن دے پہلے زمانے وچ ہی اس نوں شاعری دا شوق ہو گیا سی اتے اس نے کلاسیکل لٹریچر پڑھنا شروع کر دتا سی اتے اس وچ اس دے دوست چارلس اسوڈن کلیرک دا وڈا حصہ سی۔ پھر جان کیٹس نے خود نوں شاعری لئی وقف کر دتا۔ اوہ لندن دے مشہور شاعراں نوں ملیا۔ دوستاں دی حوصلہ افزائی صدقہ اسنے سنجیدگی نال لکھنا شروع کر دتا۔ مارچ 1817 وچ اس دی اک شاعری دی کتاب شائع ہوئی اتے پھر اپریل 1818 - وچ اک ہور کتاب۔ 1818 وچ جان دا بھرا ٹام مر گیا اتے دوجا بھرا جارج ویاہ کرکے امریکہ چلا گیا۔ اویں جان کیٹس دکھی اتے تنہا رہِ گیا۔ لیورپول توں سکاٹلینڈ تک اک سفر وچ جان کیٹس بیمار ہو گیا اتے اویں اس دی بیماری ودھدی گئی۔ اکتوبر 1818 وچ جان نوں مس فینی براؤنئی نال پیار ہو گیا مگر فینی دی ماں نے ایہہ کہہ کے رشتہ دین توں انکار کر دتا کہ شاعر لوک ہمیشہ بھکھے مردے ہن۔

بیماری اتے ویاہ توں ملے انکار نے اس دی سرجناتمکتا وچوں اوہ شعر کڈھے کہ جان کیٹس دی پنجھی سالا زندگی امر ہو گئی۔ فروری 1820 اوہ اک مہینہ بسترا تے رہا اتے ستمبر 1820 نوں اسنوں انگلستان توں اٹلی لے جایا گیا کیونکہ اس دی زندگی دی آخری کھاہس ایہہ ہی سی۔ مگر 23 فروری 1821 نوں ایہہ عظیم شاعر صرف پنجھی سال دی عمر وچ اٹلی دے شہر رم وچ دم توڑ گیا۔

جان کیٹس
انگریز شاعر
جیون:	31 اکتوبر 1795 لندن، انگلینڈ
مرن:	23 فروری 1821 روم،اٹلی
کم :	شاعر
تحریک:	رومانوی
دسخط:

جان کیٹس انیسویں صدی دا انگریز رومانوی شاعر سی۔ اوہ رومانوی شاعر اں دی دوجی ٹولی دا سنگی سی جیدے وچ بائرن تے شیلی سن۔ کیٹس نے سوہنیاں نظماں جناں نوں اوڈ کیا جاندا اے لکھیاں۔ اودیاں نظماں چ کیڑے وی کڈے گئے ۔

شعری نمونہ

On the Grasshopper and Cricket (ترجمہ بلرام)

دھرتی دا گیت کدے نہی مردا،
نہ ایہہ سکے، نہ ایہہ تھکے،
کل-کل جائے وگدا؛

بھکھیا سورج تپی دوپیہری،
جیا جنت کملایا،
نیڑاں وچ جا چھپے پکھیرو،
ون ترن سبھ تہایا؛

ٹپے کدے بھرے چنگھیاں،
لوہ دا جشن مناوے،
گھاہ دا سبز مڑک جیہا
ٹڈا، کھورے کی من بھاوے؛

سنم-سنیاں سبھ چرگاہاں،
بندہ ناہی پرندہ ،
مچھاں چاڑھیں فرے چپھیرے،
چھن بھر ٹک نہی بہندا،

لک-لک کھبھیا وچ مستی دے،
چاواں وچ تھکّ چور ہو گیا،
گھاہ دی کچھڑے جا چڑھیا ہن
مست نیندرے پیا سوں رہا|

دھرتی دا گیت کدے نہی مردا،
نہ ایہہ سکے، نہ ایہہ تھکے،
کل-کل جائے وگدا؛

سیالاں دی سنی شام جدوں،
ککر دے جپھے جا وڑدی،
چوں نہ کسے دے منہوں سردی،
سولوں تکھی ہوک کوئی،
کسے سلّ دی ہکوں جھڑدی؛

ایہہ تے گیت جھینگر دا سائیں،
جاپے میں انگھلاؤندا جاواں،
ہوش تاں جائے کردی،
گھاہ دے کسے اندیکھے ٹلے،
جیوں ٹڈی دھس وڑدی|

دھرتی دا گیت کدے نہی مردا،
نہ ایہہ سکے، نہ ایہہ تھکے،
کل-کل جائے وگدا

موت

روم وچ کیٹس دی قبر

کیٹس دے پچھلے سالاں دی کہانی الونڈی بھری گاتھا اے۔ 1819 دی سردی وچ اس نے شاعری چھڈّ دین اتے لنڈن تجزیہ لئی لکھن دا فیصلہ قریب قریب کر ہی لیا سی۔ اس اکثر الجھن وچ اتے نراش رہندا۔ پیسے دی چنتا اتے پھینی بران نال ویاہ کرن دے ااہل ہون دی پیڑ اسنوں نپیڑدی رہندی سی۔ 1821 دے پہلے مہینے ٹیبی دی فائینل حالت وچ ہولی ہولی پر جاری گراوٹ نظر آؤن لگ پئی سی۔ کیٹس نوں کھنگھ وچ خون آؤندا سی اتے اوہ مڑھکے نال گڑچ رہندا سی۔ 23 فروری 1821 دی رات نوں سیویرن دی گود وچ اس دی موت ہو گئی۔ اس دے آخری شبد سیویرن نوں دلاسہ دین لئی سن: "سیویرن -چکّ لے مینوں -مینوں مرن-میں مر رہا ہاں-مرں جاواںگا میں آرام نال-درڑھ ہو توں-ناں ڈر، اتے آخر آ گئی اے ایہہ پرمیشر دا دھنواد کر!" اوہ پروٹیسٹینٹ قبرستان وچ دفنا دتا گیا سی۔ اس نے بینتی کیتی سی کہ پتھر تے کوئی نام نہ لکھنا بسّ اینا لکھنا، "اتھے دفن اے اوہ، جس دا نام لکھیا سی پانی تے۔"

ہور ویکھو

• انگریزی شاعری

بارلے جوڑ

حوالے