Jump to content

آرامی بولیاں

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
(آرامی زباناں توں مڑجوڑ)
آرامی
ܐܪܡܝܐ‎, ארמית
Arāmît
اچارنarɑmiθ, arɑmit,
ɑrɑmɑjɑ, ɔrɔmɔjɔ
مقامایران ، عراق ، اسرائیل ، سریا ، ترکی ، اردن ، فلسطین
بولن والے
500,000 (1994–1996)
آرامی لپی ، سریانی لپی ، عبرانی لپی ، مندائی لپی ، عربی لپی (vernacular) with a handful of inscriptions found in Demotic[۱] and Chinese[۲]
بولی کوڈ
ISO 639-3Variously:
arc – Imperial Aramaic (700–300 BC)
oar – Old Aramaic (before 700 BC)
aii – آشوری جدید آرامی
aij – Lishanid Noshan
amw – Western Neo-Aramaic
bhn – Bohtan Neo-Aramaic
bjf – Barzani Jewish Neo-Aramaic
cld – Chaldean Neo-Aramaic
hrt – Hértevin
huy – Hulaulá
jpa – Jewish Palestinian Aramaic
kqd – Koy Sanjaq Surat
lhs – Mlahsô
lsd – Lishana Deni
mid – Modern Mandaic
myz – Classical Mandaic
sam – Samaritan Aramaic
syc – سریانی بولی )
syn – Senaya
tmr – Jewish Babylonian Aramaic
trg – Lishán Didán
tru – Turoyo
xrm – Armazic (0–200 AD)
Linguist list
arc Imperial Aramaic (700–300 BC)
 oar Old Aramaic (before 700 BC)
 myz Classical Mandaic
 xrm Armazic (0–200 AD)
 jpa Jewish Palestinian Aramaic (200– AD)
Linguasphere12-AAA
This article contains IPA phonetic symbols. Without proper rendering support, you may see question marks, boxes, or other symbols instead of Unicode characters.

عراق , شام , کنعان , فلسطین , فونیشیا اتے جزیرے ورگا عرب وچّ جو عرب قوماں ہن ، اوہ سبھ سامی الاصل ہن ۔ کیہا جاندا ہے کہ ایہہ سبھ قوماں سام بن نوح علیہ سلام دی اولاد ہن ۔ اس لئی سامی کہاؤندیاں ہن ۔ اوہناں دیساں دی وکھ وکھ بولیاں ( موجودہ پرانیاں دونے ) نوں سامی بولیاں کہندے ہن ۔ اسدے علاوہ دیس سیریا جاں شام دی ولکھنتا اتے اس دے راجگڑھ دمشق دی دلفریبی دے کارن اس دیس نوں جنت جاں باغ جنت وی کہندے ہن ۔ اس لئی سامی جاں سریانی دا تیجا نام آرامی ہے ۔ کیہا جاندا ہے کہ حضرت نوح دے بیٹے سام دا ٹھکانہ شام ہی سی اس لئی سبھ سامی قوماں دی وکھ وکھ بولیاں دا اجتماعی نام سامی بولیاں , سریانی بولی اتے آرامی بولیاں ہے ۔ بولیاں دے سامی گروپ وچّ فونیقی , سریانی , کلدی , عبرانی , بابلی ، حطیطی، بولیاں شامل ہن ۔ حضرت عیسی علیہ السلام دے وقت فلسطین ، کنعان وچّ آرامی بولی ہی بولی جاندی سی ۔ جو عبرانی بولی دی اک شاخ ہے ۔ مجودہ عربی پرانی آرامی ہی دی اک سودھ حالت ہے ۔ حالانکِہ لپی وچّ تبدیلی ہو گئی ہے ۔ لیکن ایہہ تبدیلی اسلام توں بہت پہلے واقع ہوئی سی ۔

حضرت محمد صلی اللہ علیہ و آلہ و سلم دے زمانے وچّ مکہ مکرمہ اتے اس دے آسپاس دوجے قصبیاں وچّ رہندے عیسائی آرامی بولدے سی ۔ اس لئی قرآن کریم دیان آیاتاں وچّ کئی آرامی مول دے شبد موجود ہن ۔ اس دی کئی وجوہات ہو سکدی نیں اک تاں ایہہ کہ قرآن شریف کئی موقعے اتے اہلِ کتاب نال محاطب ہے اس لئی اوہناں ہی دی بولی دے شبد موجود ہن تانکِہ اوہ اوہناں کلمات نوں اپنی کتاباں وچّ موجود اوہناں موضوعاں دے ادھار تے بہتر سمجھ سکن ۔ دوجا اسلئی کہ مکہ وچّ ابھردی ہوئی مسلمان امتّ عرب کافراں دی نسبت اہلِ کتاب توں پچھان لحاظ توں زیادہ جوڑے سی اتے قرآن وچّ موجود ایہہ شبد اس گلّ دی تائید کردے ہن ۔


ہور ویکھو

[سودھو]

بیرونی جوڑ

[سودھو]

حوالے

[سودھو]
  1. The Aramaic Text in Demotic Script: The Liturgy of a New Year's Festival Imported from Bethel to Syene by Exiles from Rash – On JSTOR
  2. Manichaean Aramaic in the Chinese Hymnscroll