صادق محمد خان دوم
صادق محمد خان دوم | |
---|---|
تاریخ پیدائش | سنہ 1780
|
تاریخ وفات | 17 اپریل 1826 (45–46 سال)
|
شہریت | برطانوی ہندستان |
ترمیم |
نواب صادق محمد خان دوم ریاست بہاولپور دے پنجويں نواب سن ۔ آپ نواب بہاول خان دوم دے دوسرے بیٹے سن ۔ آپ نے تقریباً سولہ ستاراں سال حکومت کیتی۔
پیدائش
[سودھو]صاحبزادہ عبد اللہ خان عرف نواب صادق محمد خان دوم دی پیدائش 1780ء وچ ہوئی۔ [۱]
سلسلہ نسب
[سودھو]نواب آف بہاولپور حضرت عباس بن عبد المطلب دے خاندان توں نيں انہاں دا شجرہ نسب کچھ ایويں اے
- صادق محمد خان دوم بن محمد بہاول خان دوم بن نواب فتح خان اول بن نواب صادق محمد خان اول بن نواب مبارک خان اول بن بہادر خان دوم بن فیروز یا پیروج خان بن امیر محمد خان دوم بن بھکھر خان دوم بن بہادر خان بن بھکھر خان بن ہیبت خان بن امیر صالح خان بن امیر چندر خان بن داؤد خان دوم بن بن محمد خان بن محمود خان بن داؤد خان بن امیر چنی خان بن بہاءاللہ عرف بھلا خان بن امیر فتح اللہ خان بن سکندر خان بن عبد القدر یا قاہر خان بن امیر اِبان خان بن سلطان احمد ثانی بن شاہ مزمل بن شاہ عقیل بن سلطان سہیل بن سلطان یاسین بن احمد المستنصر باللہ الثانی بن الظاہر بامر اللہ بن الناصر لدین اللہ بن ابو محمد الحسن المستضی بامر اللہ بن المستنجد باللہ بن المقتفی لامر اللہ بن المستظہر باللہ بن المقتدی بامر اللہ بن القائم بامر اللہ بن القادر باللہ بن المقتدر باللہ بن المعتضد باللہ بن الموفق باللہ بن المتوکل علی اللہ بن المعتصم باللہ بن ہارون الرشید بن المہدی باللہ بن ابو جعفر المنصور بن محمد بن علی بن عبداللہ (رضی اللہ عنہ) بن عباس بن عبد المطلب (رضی اللہ عنہ)۔ [۲]
دستار بندی
[سودھو]دستار بندی مورخہ یکم رجب 1224ھ بمطابق 1809ء محمد بہاول خان دوم دی اکھ بند ہُندے ہی انہاں دے مصاحب وچوں اک غلام حسین کشمیری نے قلعہ دراوڑ دی کنجیاں قبضہ وچ لے کے لوگاں نوں بلوایا۔ اسنوں خوف لاحق سی کہ مرحوم نواب دا وڈا بیٹا شهزاده مبارک خان (واحد بخش) یا کوئی تے شہزادہ گڑ بڑ نہ پیدا کے دے۔ اس نے ریاستی حکام دے مشورے توں شہزادہ عبد اللہ خان دے نواب ہونے دا اعلان کے دتا تے انہاں دی دستار بندی یکم رجب 1224ھ بمطابق 1809ء نوں کيتی۔ صاحبزادہ عبد اللہ خان نے نواب صادق محمد خان دوم دا ناں اپنایا۔ مشرقی روایت دے مطابق نواب نےسب توں پہلے اپنے ناکام حریف شہزادہ مبارک خان (نواب دے بھائی واحد بخش) نوں مروا دتا۔
کابینہ
[سودھو]نواب صادق محمد خان دوم نے پہلا کم تازه کابینہ دی تقرری دی جنہاں دے ارکان درج ذیل سن ۔
- وزیراعلیٰ ناصر خان گوریج مدارالمہام
- سپہ سلار فتح محمد خان غوری
- مشیر مولوی غوث بخش تے گوسین بہار
- اتالیق مولوی شیرعلی
- مصاحب دیوان سلطان احمد، نواب فخرالدین گجر، بہار خان، کہیری ور غلام قادر خان داہر
- فوج دا بخشی محمد یعقوب خان
- سرپرست توشہ خانہ سلامت رائے
- منشی مول رام میر
- ناظم شیخ نور محمد تے مقبول محمد
- قاضی القضاة مولوی معین الدین
- تواریخ نویس مولوی محمد اعظم
تخت نشینی دی مبارک باد
[سودھو]کابل دے محمود شاہ نے نواب صادق محمد خان دی تخت نشینی نوں مان لیا تے اس دے پڑوسیاں بشمول مہاراجا رنجیت سنگھ، ملتان دے مظفر خان، منکیرہ دے نواب تے تالپور میراں نے روايتی مبارکباد بھیجی۔ در حقیقت محمود شاہ نے تن افراں دے ہتھ تحائف تے اک تہنیندی رقعہ بھیجیا۔
مزاری تے بزدار شورش پسند
[سودھو]شعبان 1224ھ بمطابق 1809ء وچ مزاری تے بزدار بلوچاں نے ماچکيا، بنگالا تے دریائے سندھ دے کنارے ہور خطون (موجودہ ڈیرہ غازی خان) اُتے قبضہ کیتا لیکن توپ خانے دے ہمراہ اک فوج نے گل محمد تے محراب خان گورگیچ دی زیر قیادت انہاں راہنماواں نوں پھڑیا تے اگرچہ جتوئی وی انہاں دے نال مل گئے سن اس دے باوجود باغی اپنے سادات دے ذریعے قرآن اُتے معافی مانگنے اُتے مجبور ہوئے۔ انہاں نوں معاف کے دتا گیا تے اپنے علاقے وچ واپس جانے دی اجازت کيتی۔
میر سهراب تالپور دے حملے
[سودھو]1809ء وچ ہی داؤد پوتراں فضل علی ہالانی تے اسلام خان کہرانی نے خیر پور دے میر سہراب خان نوں ایہ مطالبہ کرنے اُتے مائل کیتا کہ انہاں دے علاقے انہاں نوں لُٹیا دینے چاہئاں تے حیدرآباد دے میر غلام علی دے نال اس نے انہاں نوں نواب اُتے حملہ کرنے دے لئی فوج دا اک دستہ دتا۔ نصیر(ناصر؟) خان تے فتح محمد نوں سرحد دی حفاظت کرنے دے لئی بھیجیا گیا لیکن شوال دے آغاز وچ حملہ آور محمد پورلما تک گھس گئے تے بہادر پور دے مقام اُتے نواب دی افواج توں ٹکرائے۔ اس ماہ دی 11 کواک لڑائی ہوئی لیکن دراوڑ تے احمد پور توں کمک آجانے اُتے انہاں نے امن دی کوشش کيتی۔ چنانچہ نصیر خان تے ولی محمد خان لغاری نے امیر دی طرف توں معاہدہ طے کیتا جس دے تحت موخر الذکر نے اپنی فوج واپس بلائی تے داؤد پوتراں دے خلاف ہور کوئی مزاحمت نہ دی تے بہاولپور دے نال دوستانہ تعلقات قائم رکھے۔ دوسری جانب صاحبزادہ رحیم یار خان (محمد بہاول خان سوم) نوں بطور یرغمالی انہاں دے حوالے کیتا گیا۔
نواب انہاں شرائط اُتے راضی ہو گیا تے شہزادے نوں کچھ قابل بھروسا افسراں دی زیرنگرانی تالپور پڑاؤ بمقام بستی ورنڈ (احمد پور لما پیشکاری) بھیجیا گیا۔ تب حملہ آور واپس سندھ چلے گئے تے شہزادے نوں چودہ ماہ تک حیدرآباد وچ زیر حراست رکھنے دے بعد محرم 1225ھ بمطابق 1810ء وچ رہیا کے دتا گیا۔
اسی سال میر سہراب خان نے بہاولپور سرحد اُتے حملہ کیتا۔ اس نے سرحدی محافظاں نوں رشوت دے کے نال ملایا تے سازش دا پول کھولنے تے قرار واقعی تادیبی کارروائی ہونے اُتے اوہ اس دا نال چھڈ گئے۔ چنانچہ میر سہراب واپس جانے اُتے مجبور ہويا۔
ریاست وچ سازشاں تے امیراں دا حملہ
[سودھو]1225ھ بمطابق 1810ء وچ رئیس حیدرآباد نصیر خان گورگیج نے میر غلام علی تے خیر پور دے میر سہراب نوں بہاولپور دی سرحدی چوکیوں اُتے حملہ کرنے دی دعوت دتی۔ اس نے شورش دے باعث پیدا ہونے والی گڑ بڑ وچ صاحب زادہ خدایار (شہزادہ واحد بخش دا بیٹا تے نواب دا بھتیجا) نوں تخت اُتے بٹھانے دا وعدہ کر کے بوہت سارے ریاستی اہلکاراں نوں نال ملیا لیا۔ 1226ھ وچ میریاں دی افواج نے کوٹ بٹہ نزد بستی صادق ورنڈ (موجودہ صادق آباد) کومحاصرے وچ لیا اورنصیر خان دے حکم اُتے محصورین نے بلا جدوجہد ہتھیار سُٹ دیے۔
اب نواب صادق محمد خان نے دشمن دا مقابلہ کرنے دے لئی فتح محمد غوری، احمد خان ترین تے محمد یعقوب نوں اپنے فوج دے بخشی بنایا۔ اُتے نصیر خان دے اصرار اُتے اوہ دریا دے راستے اُچ دی طرف ودھا تے نواب دی فوج پسپا ہو کے احمد پور چلی گئی ۔ دراں اثنا نصیر خان نے انہاں نوں ہدایت بھجوائی کہ اچ نوں چھڈ کے رازی محمد موسانی چلے جان تے اوتھے خندق کھوداں تے لڑائی دی تیاری کرن۔ ایسا ہی کیتا گیا۔ نواب دی فوج نے وی خندقاں بنائاں تے لڑائی شروع ہوئی لیکن گورگیج نے نمک حرامی کردے ہوئے تے متعدد ہور ساتھیاں نے نیم دلی توں لڑائی لڑی تے دشمن نوں سرحد توں لے کے قائم پور تک سارے ملک وچ پرت مار دی اجازت دتی۔ میر سہراب دی فوج دا اک دستہ احمد پور ایسٹ (شرقیہ) وچ پرت مار دی غرض توں قطب واہ وچ چھپا بیٹھا سی لیکن جدوں نہر اچانک پانی توں بھر گئی تاں انہاں دا منصوبہ ناکام رہیا۔ جدوں حالات نے سنگین صورت اختیار کے لئی تاں نصیر خان نے اپنے اہل خانہ تے ساز و سامان نوں ترنڈا گوریجاں توں سندھ وچ خیر پور بجھوا دتا۔
1226ھ بمطابق 1811ء وچ نصیر خان نے دراوڑ وچ مقیم نواب نوں مطلع کیتا کہ سندھ دے امیر علاقے نوں صرف تب خالی کرن گے جدوں اوہ اس دے بیٹے تے ولی عہد صاحب زادہ رحیم یار خان (محمد بہاول خان سوم) نوں انہاں دے پاس بھجوا دے۔ ملک دے ابتر حالات وچ نواب نوں خطرے توں بچاؤ دی بس ایہی صورت نظر آئی کہ ناگزیر نوں قبول کر ليا جائے۔ چنانچہ 27 محرم 1226ھ نوں صاحب زادہ فوج دے سپہ سالاراں میر مبارک تے ہالا خان دی معیت وچ حیدرآباد کیمپ وچ رضا محمد موسانی پہنچیا۔ ایويں امیراں کواپنا مقصد حاصل ہو گیا تے ولی عہد نوں اک سال چار ماہ دے لئی قید رکھیا گیا لیکن حیدرآباد دے میر غلام علی دی اجازت توں اسنوں 24 جمادی الثانی 1227 ھ نوں واپس بھیج دتا گیا۔
فتح محمد غوری دی بغاوت
[سودھو]ریاست نوں حالے حملےآں توں کچھ راحت ملی ہی سی کہ فتح محمد خان غوری تے ہور بدخواه افسراں نے نواب نوں دراوڑ توں احمد پور آنے دی دعوت دتی تے اک سنجار خان نے باغیاں توں اشارہ پا کے راستے وچ اس اُتے حملہ کے دتا مگر ناکام رہیا۔ نواب بحفاظت احمد پور پہنچ گیا لیکن فتح محمد خان تے اس دے ساتھیاں نوں اپنے خلاف پا کے واپس دراوڑ چلا گیا۔ جدوں فتح محمد نے اپنے منصوبے ناکام ہُندے دیکھے تاں کھلی دشمنی دا رویہ اپنالیا تے اپنی ماتحت فوج نوں نال لے کے پرت مار کرنے بہاولپور دی طرف ودھا لیکن بہاولپور دے کاردار عثمان خان بلوچ نے شہر دی فصیلاں نوں مضبوط بنالیا تے اسنوں اگے ودھنے توں روکیا۔ ہن فتح محمد خان نے شہر نوں چھڈیا تے خیر پور ایسٹ (شرقیہ) دی جانب ودھا لیکن غنی محمد خان بجمانی تے میر محمد جمالی نوں مدافعت دے لئی تیار دیکھ دے 5 صفر 1226ھ نوں دریا پار کیتا تے دنیاپور چلا گیا۔ اوتھے توں احمد خان پرت مار دی غرض توں خان پور گیا جدوں کہ فتح محمد نے شجاع آباد دا رخ کیتا تے نواب سرفراز خان نوں ستلج پار علاقےآں اُتے قبضہ جمانے دی تحریک دلائی۔ ہن نواب نوں اس دے منصوبےآں دا علم ہويا تاں اس نے اپنے اہلکاراں نوں حکم دتا کہ جے سرفراز خان دی فوج بہاولپور وچ ٹھٹھہ گھلوآں نوں نقصان پہنچائے تاں ملتان دے نواب دے علاقے وچ جلال پور نوں تباہ و برباد کے دیؤ ۔ اس اُتے نواب سرفراز خان دا جوش ماند پے گیا تے دشمناں دے تمام منصوبے ناکام ہو گئے۔
صاحب زاده احمد بخش دی دستار بندی
[سودھو]26 صفر 1226ھ بمطابق 1811ء نوں نواب دراوڑ توں شکار کرنے باہر نکلیا ۔ اوہدی عدم موجودگی وچ ملیا ہاشم، یعقوب سولگی، غازی خان کہیری، رمضان توپچی تے قلعے دے ہور افسراں نے فتح محمد دی مثال اُتے عمل کردے ہوئے صاحب زاده مبارک (شہزادہ واحد بخش) خان ( جوقتل ہو گیا سی ) دے بیٹے صاحب زادہ احمد بخش نوں تخت اُتے بٹھایا تے ریاستی انتظامات چلیانے دے لئی اک کونسل تعینات کيتی۔
- وزیر صاحب زادہ خدایار خان
- سپہ سلار صاحب زادہ حاجی خان
نويں نواب دے اعزاز وچ فصیلاں توں اک توپ فائر کيتی گئی۔ ایہ دیکھ دے کچھ لوگاں جو قلعے دے اندر موجود سن تے حالے تک وفادار سن انہاں نے بظاہر اطاعت کے لئی۔ جدوں توپ چلنے دی آواز نواب دے کاناں تک پہنچی تاں اوہ حیران رہ گیا تے فوراً واپس پلٹا۔ راستے وچ پتہ چلا کہ کیتا ماجرا اے۔ اس نے باغیاں نوں ہتھیار پھینکنے اُتے زور دتا مگر بے سود انجام کار قلعے اُتے بمباری کيتی گئی تے نواب فاتحانہ اندر داخل ہويا۔ اس دے بھائی صاحب زادہ محمد بخش ، صاحبزادہ حاجی خان (نواب بہاول خان دوم دے بیٹے) تے صاحبزادہ خدا یار خان نوں اس بغاوت دے جرم وچ موت دی سزا دتی گئی۔ بوہت سارے باغی بھج گئے تے فتح محمد غوری جس نے موقع پا کے دراوڑ دی جانب پیش قدمی دی سی باغیاں دے انجام دے تعلق سن کے واپس چلا گیا۔
داؤد پوتراں دی شورش
[سودھو]1226ھ بمطابق 1811ء وچ خیر پور دے کیہرانی داؤد پوتراں، قائم پور دے عربانی داؤد پوتراں تے حاصل پور دے عمرانی داؤد پوتراں نے ملتان دے صوبہ دار نواب سرفراز خان دے اکسانے پرعلم بغاوت بلند کیتا لیکن غنی محمد خان جمانی تے میرمحمد خان جمانی نے شورش وچ کوئی حصہ نہ لیا۔ نواب نے بغاوت دی سرکوبی دی خاطر انفنڑی، کیولری تے آرٹلری دا اک دستہ بخشی محمد یعقوب تے میر عاشورعلی دی زیر قیادت بھیجیا۔ شورش پسند مدافعت دے قابل نہ ہونے دے باعث خیر پور ایسٹ (شرقیہ) توں بھج گئے تے گھارا پار دے علاقے وچ پرت مار کرنے لگے۔ محمد یعقوب تے میر عاشور نے خیر پور ایسٹ (شرقیہ) نوں قبضے وچ لیا تے دریا دے دوسرے کنارے اُتے باغیاں دا تعاقب کیتا تے خیر پور نوں محاصر وچ لے کے باغیاں اُتے اس قدر شدید فائرنگ دی کہ انہاں نے فورا ہتھیار ڈال دتے تے امن قائم کرنے دی درخواست کيتی۔ اس کامیابی دے بعد محمد یقعوب اپنے سپاہی لے کے داؤد پوتر باغیاں دے حلیفاں نوں سزا دینے روانہ ہويا۔ اس نے شجاع آباد دی سرحد پہ پہنچ دے نواب دی جانب توں ایلچی بھیے کہ سرفراز خان نوں مائل کیتا جا سکے کہ محمد غوری، ولی محمد خان، جمعدار احمد خان ترین تے ہور باغیاں نوں باہر کڈ دے مگر اس نے انکار کے دتا۔ نتیجتاً ہونے والی لڑائی وچ دونے فریقین دے بوہت سارے آدمی کم آئے۔ احمد خان اک گولی لگنے توں ماریا گیا تے باغی افواج میدان چھڈ کے بھج گئياں۔ داؤد پوتراں تے انہاں دے حلیفاں دی شکست دی خبر ملنے اُتے دار الحکومت وچ بہت خوشی منائی گئی تے مشرقی داؤد پوتراں دے مقاصد بالکل نا کم ہو گئے جواب اطاعت اختیار کرنے اُتے مجبور ہوئے۔
حاکم اسد خان دا حملہ
[سودھو]اک طرف سرفراز خان نے مشرقی داؤد پوتراں نوں اشتعال دلایا سی جدوں کہ دوسری طرف ڈیرہ غازی خان دے حاکم اسد خان نے دریائے سندھ پار کیتا تے بہاولپور دے انہاں حصےآں اُتے ہلہ بولا جواب ضلع مظفر گڑھ وچ شامل نيں۔ اسد خان دے لئی دوستانہ جذبہ ظاہر کرنے دا کوئی فائدہ نہ ہويا تاں منشی محمد یعقوب نوں ڈیرہ غازی خان سرحد پرحملہ کرنے دا حکم دتا گیا لیکن اوہ حالے بمشکل كينجهر(موجودہ مظفرگڑھ تحصیل) تک ہی پہنچیا سی کہ اسد خان دوباره دریا پار کر کے اوہ اپنی سرحد دی طرف چلا گیا تے نواب نوں پنجاہ ہزار روپے خراج ادا کرنے دے بدلے معافی چاہی۔
نواب مظفر خان دے خاندان توں سلوک
[سودھو]24 رجب 1233ھ بمطابق 21 جون 1818ء نوں مہاراجا رنجیت سنگھ دے بیٹے کنور کھڑک سنگھ نے ملتان قلعے اُتے قبضہ جمایا تے اس لڑائی وچ نواب مظفر خان اپنے پنج بیٹےآں سمیت ہلاک ہو گیا۔ نواب دے چھیويں بیٹے نے اطاعت اختیار کے لئی تے ساتواں بیٹا قید ہو گیا۔ آٹھواں چودہ سالہ بیٹا میر باز خان اک خادم دے ہمراہ بھج نکلیا جو اسنوں بہاولپور وچ ملتانی گیٹ دی اک چھوٹی سی مسجد وچ لیایا (27 رجب 1233ء)۔ احمد پور ایسٹ (شرقیہ) وچ جدوں نواب نوں اوہدی خبرملی تاں اوہ واپس بہاولپور آیا تے میر باز خان دے نال وڈا مہربانہ سلوک کردے ہوئے اسنوں 313 احمد پوری روپاں (196 انگلش روپے) دا وظیفہ جاری کیتا تے 9 کنوئاں بطور انعام دیے۔ میر باز خان دے بھتیجے رب نواز خان نوں وی 160 احمد پوری (100انش روپے) دا وظیفہ تے 3 کنويں بطور انعام ملے۔
رنجیت سنگھ دا حملہ
[سودھو]1235ھ بمطابق 1819ء وچ رنجیت سنگھ ملتان دے دورے اُتے آیا تے بکری دے قریب سندھ دے امیراں دے علاقےآں وچ پرت مار دے بعد ڈیرہ غازی خان پہنچیا۔ اس نے ڈیرہ غازی خان زمان خان توں لیا تے دو لکھ پنجاہ ہزار روپے دی سالانہ ادائیگی دے بدلے نواب صادق خان دوم نوں دے دتا۔ نواب نے غلام قادر خان داہر نوں ڈیرہ غازی خان ضلع دا منتظم تعینات کیتا تے شعبان 1235ھ بمطابق 1819ء وچ اوتھے آیا۔ جدوں لغاریاں دے رئیس رحیم خان، کھوساں دے رئیس غلام حیدر خان تے نوتکانیاں دے رئیس اسد خان نے پیش ہو کے اطاعت دا اظہار کیتا۔
شہراں دی تسخیر
[سودھو]اس دور وچ ڈیرہ غازی خان علاقہ وچ یا اس دے قریب کھوسہ قبیلے توں تعلق رکھنے والے شہراں سانگھڑ (تونسہ)، قلعہ گجری، ٹبی تے قلی دلانا نوں تسخیر کیتا گیا تے اس مہم وچ کھوسہ قبیلے دا سردار غلام حیدر خان 1236ھ بمطابق 1820ء وچ لڑتے ہوئے ماریا گیا۔ اس دے چھوٹے بھائیاں کوڑا خان تے اسد خان نوٹکانی نے سرتسلیم خم کیتا تے نواب نوں اپنی بیٹیاں دے رشتے دیے۔ انہاں دے نال نواب وڈی فراخدلی توں پیش آیا تے 1237ھ بمطابق 1821ء وچ قلعہ گجری کوڑا خان نوں واپس کے دتا۔
وفات
[سودھو]نواب صادق محمد خان دوم دی وفات تپ دق دے باعث بروز سوموار 9 رمضان 1241ھ بمطابق 17 اپریل 1826 نوں ہوئی۔ نواب نے تقریباً 16 سال حکومت کیتی۔ آپ دا زیادہ تر عرصہ باغی امیراں نوں زیر کرنے وچ گزریا۔ البتہ کچھ فتوحات وی اس دے دور وچ ملدیاں نيں۔
اولاد
[سودھو]نواب صادق محمد خان دے تن بیٹے سن ۔
- رحیم یار خان (محمد بہاول خان سوم)
- عظیم یار خان
- محمد جعفر خان
نواب صادق محمد دا جانشین رحیم یار خان سن تے انہاں نے محمد بہاول خان سوم دا ناں اپنایا۔ [۳]
حوالے
[سودھو]- ↑ http://www.mybahawalpur.com/nawabs-of-bahawalpur/
- ↑ گزیٹر آف ریاست بہاولپور 1904ء مولف محمد دین اردو مترجم یاسر جواد صفحہ 231
- ↑ گزیٹر آف ریاست بہاولپور 1904ء مولف محمد دین اردو مترجم یاسر جواد صفحہ 80 تا 86