عرب دے یہودی قبیلے
عرب دے یہودی قبیلے یہودی عقیدے دے حامل نسلی گروہ سن جو اسلام دی آمد توں پہلے تے اس دے دوران جزیرہ نما عرب وچ آباد سن ۔ اسلامی روایت وچ ، حجاز دے یہودی قبیلے نوں قدیم عبرانیاں دی اولاد دے طور اُتے دیکھیا جاندا سی۔ [۱] تاریخی مسلم ذرائع دے مطابق، اوہ عربی دے علاوہ کوئی دوسری بولی بولدے سن، جس دے بارے وچ الطبری دا دعویٰ اے کہ فارسی سی۔ اس دا مطلب اوہ بابل دی وڈی یہودی برادری توں جڑے ہوئے سن ۔ [۲] بعض یہودی روایات وچ خانہ بدوش قبیلے دے وجود نوں ریکارڈ کيتا گیا اے جداں کہ رحابی ، جو قدیم زمانے وچ یہودیت وچ تبدیل ہو گئے سن ۔
یہودی قبیلے[سودھو]
عرب دے بعض یہودی قبیلے جو تاریخی طور اُتے تصدیق شدہ نيں انہاں وچ شامل نيں:
- Banu Harith or Bnei Chorath[۳][۴][۵]
- Banu Qaynuqa[۳][۴]
- Banu Shutayba[۳][۴]
- Jafna Clan of the Banu Tha'laba who were exiled members of the Banu Ghassan – while both tribes were not Jewish, they did have Jewish members; whereas the Jafna Clan was solely Jewish[۳][۴][۶] سانچہ:Unreliable source?
- Banu Zaura[۷]
- Banu Zurayq[۳][۴] In Islamic lore, Labid ben Asam was a Jewish sorcerer who cast a spell on Muhammad that made him ill for several months and prevented him from having sexual relations with his wives[۸]
- Banu Quda'a — Himyarite tribe of converts to Judaism[۹]
- Banu Qurayza — sub-clan of the al-Kāhinān, located in Yathrib (Medina)
- Banu Nadir — sub-clan of the al-Kāhinān, located in Yathrib (Medina)
- Banu Juw — sub-clan of the Banu Qaynuqa, Fled to North Africa.
- Banu Aws
- Banu Awf
ہجرت دی تریخ[سودھو]
دور حاضر دے محققینسانچہ:کون نے یہودیاں دے عرب قبیلے دے اک موزیک نوں اکٹھا کيتا اے، لیکن اس گل دے کچھ شواہد موجود نيں کہ یہودیت نے جزیرہ نما عرب وچ یہودیاں دی ہجرت توں اپنا مقام پایا، جو بنیادی طور اُتے چھ ادوار دے دوران ہويا:
- 586 ق م وچ یہوداہ دی بادشاہی دے خاتمے دے بعد۔
- یہودیہ اُتے رومیاں دی فتح دے بعد۔
- 66 عیسوی وچ یہودی بغاوت، تے 70 عیسوی وچ ٹائٹس دے ذریعے یروشلم دی تباہی دے بعد، جلاوطناں نوں صحرا وچ اک گھر ملا۔
- 135 عیسوی وچ بار کوچبا بغاوت دے زندہ بچ جانے والے، جنہاں نے رومیاں دے جوئے وچ رہنے دے بجائے عرب دے صحرا وچ مذہبی آزادی دی کوشش کيتی۔
- ہجرت، تقریباً 300 عیسوی، انہاں لوکاں دی طرف توں جنہاں نوں اسلامی ادب وچ بنو اوس تے بنو خزرج دے ناں توں جانیا جاندا اے جو شام وچ غسانیاں توں فرار ہو گئے سن ۔
- 380 عیسوی دے آس پاس ہمیرائٹ بادشاہی دی چڑھائی اُتے سوار ہونے دے لئی یہودیہ توں جنوبی جزیرہ نما عرب وچ ہجرت۔
عربی یہودی[سودھو]
صناعی یہودیاں دی روایت اے کہ انہاں دے آباؤ اجداد بیت المقدس دی تباہی توں بیالیس سال پہلے یمن وچ آباد ہوئے سن ۔ یرمیاہ دے مطابق تقریباً 75,000 یہودیاں نے جنہاں وچ پادری تے لیوی وی شامل سن، یمن دا سفر کيتا۔ [۱۰] جنوبی یمن وچ بنو حبان دی روایت اے کہ اوہ یہودیاں دی اولاد نيں جو بیت المقدس دی تباہی توں پہلے اس علاقے وچ آباد ہوئے سن ۔ انہاں یہودیاں دا تعلق اک بریگیڈ توں سی جسنوں بادشاہ ہیروڈ نے خطے وچ لڑنے والے رومی لشکر دی مدد دے لئی بھیجیا سی۔ [۱۱]
جلاوطنی وچ ہمیرائٹ شاہی خاندان نے بہت زیادہ دولت تے وسائل دا حکم دتا، خاص طور اُتے نباتین بیڈوین جنہاں دے نال انہاں نے صدیاں توں شمال مشرقی افریقہ توں زمین دے ذریعے تجارت دی منڈی نوں کنٹرول کيتا سی۔حوالےدی لوڑ؟
پنجويں صدی دے آخر تک بنو اوس تے بنو خزرج یثرب دے آقا بن چکے سن ۔ انہاں واقعات دے دوران، یا ممکنہ طور اُتے انہاں دے نال ہم آہنگی وچ ، یثرب اک معزز مہمان دی میزبانی کردا سی۔ 470 عیسوی وچ ، فارسی بادشاہ فیروز جلاوطنی نوں ختم کرنے دی کوشش کر رہیا سی۔ Exilarch Huna V، جو Mar-Zutra bar Mar-Zutra دا بیٹا سی، اپنی بیٹی تے اس دے کچھ وفد نوں حفاظت دے لئی یثرب (مدینہ) لے گیا۔
اس اُتے کچھ مسلماناں دا عقیدہ اے ۔سانچہ:By whom بنو اوس تے بنو خزرج نے اس شہر وچ آباد ہونے دا انتخاب کرنے دی بنیادی وجہ ایہ کہ انہاں دی پیشین گوئیاں وچ جزیرہ نما عرب وچ یثرب شہر دے نیڑے اک نويں نبی دی آمد دی پیشین گوئی کيتی گئی سی، لیکن جدوں محمد انہاں دے پاس آئے تاں اکثر یہودیاں نے اسنوں مسترد کر دتا۔ اس دا پیغام چونکہ اوہ یہودی نسل توں نئيں سی۔
یہودی عرب تے حمیری سلطنت[سودھو]
تقریباً 400 عیسوی وچ ، حمیری بادشاہ تبا ابو کریب اسد کامل ( [۱۲] عیسوی)، جو یہودیت وچ تبدیل ہويا، نے وسطی عرب وچ فوجی مہمات دی قیادت دی تے جزیرہ نما عرب دے بیشتر حصے نوں گھیرنے دے لئی اپنی سلطنت نوں وسعت دی۔ [۱۳] اس دی فوج نے اکسومائٹس توں لڑنے دے لئی شمال دی طرف مارچ کيتا سی جو اک سو سال توں یمن دے کنٹرول دے لئی لڑ رہے سن ۔ اکسومائٹس نوں صرف اس وقت علاقے توں کڈیا گیا جدوں نويں یہودی بادشاہ نے تمام عرب توں یہودیاں نوں کافر اتحادیاں دے نال اکٹھا کيتا۔ حمیری بادشاہاں تے مشرک عرب قبیلے دے درمیان تعلقات اس وقت مضبوط ہوئے جب، تبع ابو کریب اسد دی شاہی اجازت توں، قصی ابن کلاب (400-480 عیسوی) نے کعبہ نوں بوسیدہ حالت توں دوبارہ تعمیر کیا، تے عرب الکہینان ( کوہانیم ) اس دے ارد گرد اپنے گھر بناتے نيں۔ [۱۴] قصی بن کلاب شیبہ بن ہاشم (عبدالمطلب) دے پردادا سن ۔ شیبہ بن ہاشم محمد دے نزول دے سلسلے وچ پنجويں نمبر اُتے سی، تے مکہ وچ اعلیٰ ترین طاقت حاصل کيتی۔ قصی بن کلاب صحابہ دے آباء و اجداد تے بنو قریش دے آباؤ اجداد وچوں نيں۔ جدوں قصی دی عمر ہوئی تاں قبیلہ بنو خزاعہ دا اک شخص جس دا ناں حلیل (ہلیل) سی، کعبہ دا معتمد سی، تے نساء (ناسی) - کیلنڈر دا حساب کرنے دا مجاز سی۔ قصی نے اپنی بیٹی نال شادی کيتی تے حلیل دی وصیت دے مطابق کعبہ اُتے حلیل دے حقوق حاصل کر لئی۔ عرب دی روایت دے مطابق حلیل بنو جرھم دا رکن سی۔ بنو جرھم بنو قحطانی دا اک ذیلی گروہ سی جس توں ساڈی اصل وچ نکلے سن ۔
455 عیسوی دے لگ بھگ، آخری ہمیار بادشاہ، ثریا یوسف ابن طوبان اسد ابو کلیب ذو نواس یا ذو نواس پیدا ہويا۔ انہاں دا انتقال 510 وچ ہويا۔ یہودیت دے لئی اس دا جوش اس دے زوال دا باعث بنیا۔ بازنطینی شہنشاہاں دی طرف توں یہودیاں دے ظلم و ستم دے بارے وچ سننے دے بعد، ذو نواس نے کچھ بازنطینی تاجراں نوں موت دے گھاٹ اتار دتا جو ہمیارہ دے راستے تجارت اُتے سفر کر رہے سن ۔ اس نے انہاں نوں صرف پھانسی دے کے نئيں ماریا — اس نے انہاں نوں وڈے گڑھاں وچ جلا دتا — اسنوں "جلدے ہوئے گڑھے دا بادشاہ" دا خطاب ملا۔
ان ہلاکتاں نے یورپ دے نال یمن دی تجارت نوں تباہ کر دتا تے ذو نواسنوں متعصب بادشاہ ایدوگ دے نال جنگ وچ شامل کر دتا، جس دے تجارتی مفادات انہاں ہلاکتاں توں زخمی ہوئے۔ ذو نواسنوں شکست ہوئی، فیر اس نے یمن دے عیسائی شہر نجران دے خلاف جنگ کيتی، جو اس دی سلطنت دا انحصار سی۔ اس دے ہتھیار سُٹن دے بعد، اس نے شہریاں نوں یہودیت قبول کرنے، زبردستی، یا موت دے گھاٹ اتارنے دا متبادل پیش کيتا۔ جدوں انہاں نے اپنے ایمان نوں ترک کرنے توں انکار کيتا تاں اس نے انہاں دے سردار حارث بن کلیب تے تن سو چالیس چنیدہ آدمیاں نوں قتل کر دتا۔ [۱۵]
اسلام دا عروج[سودھو]
اسلام دے عروج دے دوران یہودی قبیلے نے اہم کردار ادا کيتا۔ محمد دے یہودی قبیلے دے نال بوہت سارے رابطے سن، شہری تے خانہ بدوش۔ دونے مذاہب وچ سور دا گوشت کھانے دی ہمیشہ سختی توں ممانعت رہی اے۔ [۱۶] محمد نے عیسائیاں تے یہودیاں (جن دوناں نوں اس نے " اہل کتاب " کہیا اے ) نوں فطری حلیفاں دے طور اُتے دیکھیا، جو اپنی تعلیمات دے بنیادی اصولاں دا اشتراک کردے سن ۔
622 عیسوی دے اواخر وچ ، شلم بن ہشیل [۱۷] مدینہ وچ محمد نال ملن گئے، تے اپنی تسلیم (اسلام قبول کرنے دی خواہش وچ ) دی پیشکش کیتی۔
مدینہ دے آئین وچ یہودیاں نوں سیاسی وفاداری دے بدلے مسلماناں نوں برابری دتی گئی [۱۸][۱۹] تے انہاں نوں اپنی سبھیاچار تے مذہب اُتے عمل کرنے دی اجازت دتی گئی۔ ابتدائی مسلماناں تے یہودیاں دے درمیان بین المذاہب ہم آہنگی دی علامت اک اہم داستان ربی مخیرق دی اے۔ ربی بنو نضیر توں سن تے احد دی جنگ وچ مسلماناں دے شانہ بشانہ لڑے تے اپنی موت دی صورت وچ اپنا سارا مال محمد نوں دے دتا۔ بعد وچ اسنوں محمد نے "یہودیاں وچ بہترین" کہیا۔ [۲۰][۲۱] بعد وچ ، جداں کہ محمد نوں یہودیاں دی مخالفت دا سامنا کرنا پيا، مسلماناں نے یہودیاں دے بارے وچ زیادہ منفی نظریہ اپنانا شروع کر دتا، انہاں نوں پنجويں کالم دے طور اُتے دیکھیا۔ قرآن دے مطابق، یہودیاں دی طرف توں مدینہ دے آئین دی خلاف ورزیاں، برادری دے دشمناں دی مدد کرکے، آخر کار بدر تے احد دی وڈی جنگاں لے آئیاں [۲۲] جس دے نتیجے وچ مسلماناں دی فتوحات ہوئیاں تے بنو قینقاع تے بنو نضیر دی جلاوطنی ہوئی۔ مدینہ دے تن اہم یہودی قبیلے وچوں، تے بنو قریظہ دے تمام مرد بالغاں دا اجتماعی ذبح کرنا۔
کچھ مورخین، جداں Guillaume، بنو قینقاع اُتے حملےآں نوں مسلماناں دے خلاف دشمنی تے انہاں دا مذاق اڑانے دے لئی دیکھدے نيں۔ [۲۳][۲۴] اوہ شام وچ جدید دور دے درعا دے لئی روانہ ہوئے۔ [۲۵] اک بیان وچ ، بنو نضیر قبیلہ نوں مدینہ توں بے دخل کر دتا گیا جدوں انہاں نے محمد نوں قتل کرنے دی کوشش کيتی۔ [۲۶]
ہور ویکھو[سودھو]
- عرب دے قبیلے جو محمد دے نال گل گل کردے سن ۔
- جزیرہ نما عرب وچ یہودیاں دی تریخ
- یمنی یہودی
- مرزاہی یہودی
- عرب یہودی
- ذو نواس
- موسیٰ میمونائیڈز
- بنو اسرائیل
حوالے[سودھو]
- ↑ Gil, Moshe (1997). The origin of the Jews of Yathrib. pp. 4–5. ISBN 9789004138827.
- ↑ Gil, Moshe (1997). The origin of the Jews of Yathrib. p. 5. ISBN 9789004138827.
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ ۳.۲ ۳.۳ ۳.۴ Norman A. Stillman, The Jews of Arab lands: a history and source book, p. 117
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ ۴.۲ ۴.۳ ۴.۴ Dr. Muhammad Tahir-ul-Qadri, Constitutional Analysis of the Constitution of Madina (excerpt)
- ↑ FIVE MUSLIM LEADERS THAT SAVED JEWS, Miraj Islamic News Agency, archived from the original on 2015-04-02 Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ Moshe Gil, A history of Palestine, 634-1099, p. 19
- ↑ Muhammad Farooq-i-Azam Malik (translator), Al-Qur'an, the Guidance for Mankind – English with Arabic Text (Hardcover) ISBN [[Special:BookSources/0-911119-80-9
- ↑ Ibn Kathir, Trevor Le Gassick, The Life of the Prophet Muhammad: Al-Sira Al-Nabawiyya, p. 227
- ↑ Joseph Adler (May/June 2000), The Jewish Kingdom of Himyar (Yemen): Its Rise and Fall, Midstream, Volume XXXXVI No. 4
- ↑ Shalom Seri and Naftali Ben-David (1991), A Journey to Yemen and Its Jews. Eeleh BeTamar publishing; p.43
- ↑ Ken Blady (2000), Jewish Communities in Exotic Places, Jason Aronson Inc., p.32
- ↑ Ibn Hisham, I, pp. 26-27
- ↑ A Traditional Mu'tazilite Qur'an Commentary: The Kashshaf of Jar Allah Al-zamakhshari (D538/1144) (Texts and Studies on the Qur'an)
- ↑ The History of al-Tabari Vol. 5, The Sasanids, the Byzantines, the Lakhmids, and Yemen, C. E. Bosworth—Translator, SUNY series in Near Eastern Studies
- ↑ Richard Gottheil and Isaac Broydé, Dhu Nuwas, Zur'ah Yusuf ibn Tuban As'ad abi Karib, Jewish Encyclopedia
- ↑ "Muhammad". https://www.jewishvirtuallibrary.org/muhammad. Retrieved on 2020-04-02.
- ↑ also known as "Salman al-Farsi", "Shallum the Persian", "Salman the Good", "Abu Bakr al-Chaliva al-Saddiq", Hanamel the 37th Exilarch" son of the Exilarch Hushiel
- ↑ Esposito, John. (1998), Islam: the Straight Path, extended edition. Oxford university press, p.17.
- ↑ Jacob Neusner, God's Rule: The Politics of World Religions, p. 153, Georgetown University Press, 2003, سانچہ:آئی ایس بی این
- ↑ Akram Ḍiyāʼ ʻUmarī (1991). Madīnan Society at the Time of the Prophet: Its characteristics and organization. IIIT. pp. 62–. ISBN 978-0-912463-36-0.
- ↑ Haggai Mazuz (3 July 2014). The Religious and Spiritual Life of the Jews of Medina. BRILL. pp. 16–. ISBN 978-90-04-26609-4.
- ↑ See [قرآن 2:100]
- ↑ Alfred Guillaume (1955). The Life of Muhammad: A Translation of Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allah. Oxford University Press. p. 363. ISBN 0-19-636033-1.
- ↑ Stillman, Norman A. (5739-1979) The Jews of Arab Lands: A history and source book. Philadelphia: The Jewish Publication Society of America. p. 112 سانچہ:آئی ایس بی این
- ↑ Stillman, Norman A. (5739-1979) The Jews of Arab Lands: A history and source book. Philadelphia: The Jewish Publication Society of America. p. 13 سانچہ:آئی ایس بی این
- ↑ al-Halabi, Nur al-Din. Sirat-i-Halbiyyah. 2, part 10. Uttar Pradesh: Idarah Qasmiyyah Deoband. p. 34. Translated by Muhammad Aslam Qasmi.
کتابیات[سودھو]
- Firestone, Reuven (4 January 2016). "Muslim-Jewish Relations". Oxford Research Encyclopedia of Religion. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-934037-8. doi:10.1093/acrefore/9780199340378.013.17. Archived from the original on 3 December 2018. Retrieved 10 January 2021. Unknown parameter
|url-status=ignored (help); Unknown parameter|doi-access=ignored (help); Unknown parameter|s2cid=ignored (help)Waardenburg, Jean Jacques (2003). "The Earliest Relations of Islam with Other Religions: The Jews in Medina". Muslims and Others: Relations in Context. Religion and Reason 41. Berlin: De Gruyter. pp. 91–109. ISBN 978-3-11-017627-8. doi:10.1515/9783110200959. Retrieved 8 December 2020.