محمد خدابندہ اولجایتو
| ||||
---|---|---|---|---|
تاریخ پیدائش | 24 مارچ 1280 [۱][۲]
| |||
وفات | 16 دسمبر 1316 (36 سال) | |||
مدفن | گنبد سلطانیہ | |||
شہریت | ایل خانی سلطنت | |||
مذہب | شیعیت (سابقہ مسیحیت یا بدھ مت) | |||
والد | ارغون خان | |||
بہن/بھائی | ||||
خاندان | ایل خانی سلطنت | |||
ہور معلومات | ||||
پیشہ | مقتدر اعلیٰ [۳]، فوجی افسر | |||
عسکری خدمات | ||||
ترمیم |
ابتدائی حالات
[سودھو]تخت نشینی
[سودھو]- ہور پڑھو: ایل خانی سلطنت، محمود غازان
11 مئی 1304ء نوں محمود غازان فوت ہويا تاں اولجایتو اُس وقت ایل خانی سلطنت دی ہندوستانی سرحد اُتے سی، لیکن اُس دی عدم موجودگی وچ جانشینی دی کوئی مشکل پیش نئيں آئی کیونکہ اُس دا چچازاد بھاَئی الفرنک جو تخت دا دعویدار بن سکدا سی، اوہ پہلے ہی قتل کر دتا گیا سی ۔ 11 مئی 1304ء توں ہی اولجایتو نوں ایل خانی سلطنت دا شہنشاہ تسلیم کر ليا گیا۔
فتوحات
[سودھو]دار الحکومت کیتی تبدیلی
[سودھو]1305ء وچ اولجایتو نے اپنے بیٹے ابوسعید بہادر خان دی پیدائش دی خوشی وچ ایل خانی سلطنت دا دار الحکومت سلطانیہ نوں قرار دتا حالانکہ اس توں پہلے دار الحکومت تبریز سی ۔ اولجایتو تادمِ مرگ سلطانیہ وچ مقیم رہیا۔
ہرات دی فتح
[سودھو]1307ء وچ جدوں اولجایتو نے ہرات فتح کیہ تاں تب وی لشکر ایل خانی وچ فرانسیسی سپاہی موجود سن ۔[۵] جدوں اولجایتو نے صوبہ گیلان دا محاصرہ کر ليا تے خوراک تے رسد منقطع کردتی گئی تاں اُس وقت وی فرانسیساں نے اولجایتو دی مدد کيتی سی۔ نتیجتاً آل کرت توں ہرات کھو لیا گیا تے آل کرت دے شاہی افراد نوں قتل کر دتا گیا۔
مملوکاں دے خلاف آخری مہم
[سودھو]1312ء/1313ء وچ اولجایتو نے جس آخری مہم وچ حصہ لیا اوہ مملوکاں دے خلاف سی مگر ایہ مہم ناکام ہو گئی تے دمشق وچ اولجایتو نوں شکست ہوئی۔ آخرکار مملوکاں تے ایل خانیاں دے ماباں مدتِ دراز توں جاری ایہ کشمکش 1322ء وچ ختم ہو گئی جدوں اولجایتو دے بیٹے ابوسعید بہادر خان نے مملوکی سلطان الناصر محمد بن قلاوؤن توں حلب وچ معاہدہ کر ليا جس دے تحت ایہ مخالفت تے جنگاں دا طویل سلسلہ ختم ہو گیا۔
یورپی حکمراناں نال تعلقات تے روابط
[سودھو]وینس نال تجارتی معاہدہ
[سودھو]اولجایتو دے دورِ حکومت وچ ایل خانی سلطنت دے تعلقات یورپ توں کافی خوشگوار ثابت ہوئے۔ اولجایتو نے 1306ء وچ وینس دے نال اک تجارتی معاہدہ کر ليا جس توں وینس دے تاجراں دی آمد ایل خانی دار الحکومت تبریز وچ ہونے لگی۔ مارکو پولو نے وی تبریز شہر وچ یورپی تاجراں دی سکونت تے قیام گاہاں تے اُنہاں دی آمد دے متعلق لکھیا اے تے کہیا اے کہ ایہ تاجر سونا، ریشم تبریز توں لے کے یورپ وچ فروخت کردے سن ۔[۶]
عسکری اتحاد
[سودھو]- ہور پڑھو: سلطنت مملوک (مصر)، تھامس الدوچی، فرانسیسی منگول عسکری اتحاد
اولجایتو پہلا ایل خانی شہنشاہ سی جس نے یورپ دے حکمراناں دے نال پہلی بار عسکری اتحاد قائم کیتا، اِس دی وڈی وجہ مملوکاں توں مخالفت سی۔ اولجایتو نے مغرب وچ یورپی حکمراناں توں روابط قائم رکھے تاکہ مملوکاں دی مشرق وچ سرگرمیاں نوں روک سکے۔ اُس دے پیشرو وی مملوکاں توں رسرپیکار رہے سن ۔ یورپ وچ اُس دے مسیحی حکمراناں توں تعلقات اُس دے مسیحی سفیر توماس الدوچی (Thomas Ilduci) نے قائم کیتے جو اولجایتو نوں یورپی حکمراناں دے سامنے مسیحی ثابت کردا رہیا۔ ایہ گل قابل افسوس اے کہ اولجایتو خود مسلمان ہُندے ہوئے مسیحی حکمراناں توں روابط نوں استوار کیتے رہیا جدوں کہ اُس دے مقابل مملوک وی مسلمان سن ۔
1305ء دی یورپی سفارت
[سودھو]ماہِ اپریل 1305ء وچ اولجایتو نے یورپ دے حکمراناں توں بہترین سفارتی تعلقات اُستوار کرنے دے لئی پہلی سفارت بھیجی جس دا سفیر بسکاریلو دتی گیزولفی سی تے ایہ سفارت شاہِ فرانس فلپ چہارم، پوپ کلیمنٹ پنجم تے ایڈورڈ اول شاہ انگلستان دے شاہی درباراں دے لئی سی۔ اِس سفارتکاری دا صرف اک ہی خط محفوظ رہ سکیتا اے جو فرانس دے عوامی کتب خانہ (نیشنل لائبریری آف فرانس) وچ موجود اے۔ اِس خط دا متن ایويں اے کہ:
” | اسیں، سلطان اولجایتو، کلام کردے نيں۔ اسيں آسمان دی طاقت پاندے نيں تے تخت اُتے براجمان ہُندے نيں۔ اسيں چنگیز خان دے جانشین نيں۔ سچ تاں ایہ اے کہ فتوحات دے بغیر کوئی بھلائی نئيں ہُندی۔ جے کوئی فتح نئيں کردا، اوہ تساں ہو یا تواڈے ورگا کوئی، نتیجتاً اسيں دوناں نوں اپنا اپنا دفاع کرنے دی کوشش کرنی چاہئیے، فیصلہ آسمان کردے گا۔۔۔"[۷] | “ |
- اِسی سفارت وچ فلپ چہارم، شاہ فرانس دے ناں جو مکتوب بھیجیا گیا سی، اُس دا اقتباس فرانس دے عوامی کتب خانہ توں نقل کیتا گیا اے کہ:
” | ہن اسيں سب، تیمور خان، تچپار، توق طغا، توغبا، تے اسیں۔ اسيں سب چنگیز خان دے جانشین، اسيں سب اک نال۔ جانشین تے بھائی۔ اک دوسرے دے مشیر تے قوتِ الٰہی توں مدد پانے والے۔۔ ساڈی سلطنت نانگکیان (چین) توں لے کے جھیل ڈالہ تک پھیلی اے، لوگ متحد نيں تے شاہرانيں کھلی نيں۔۔۔"[۸] | “ |
اِس مکتوب توں معلوم ہُندا اے کہ اولجایتو دے فرانس توں سفارتی تعلقات دوسرے یورپی ملکاں توں کدرے زیادہ بہتر طور اُتے اُستوار سن ۔
1307ء دی یورپی سفارت
[سودھو]یورپ وچ اولجایتو دی طرف توں دوسری سفارت 1307ء وچ سفیر تھامس الدوچی دے ذریعے بھیج گئی سی۔ سفیر نوں الدوچی دا خطاب دتا گیا سی جس دے معنی نيں: برہنہ تلوار۔ ایہ سفارتکاری پوپ کلیمنٹ پنجم دے ناں روانہ کيتی گئی۔ مورخین دے مطابق اِس سفارت دا خفیہ مقصد ایہ سی کہ مسیحیاں نوں ارض مقدسہ وچ داخلے دی اجازت مل جائے یا اوہ ارض مقدسہ مسیحیت دے قبضہ وچ چلا جائے، ایہ صرف مملوکاں دی مخالفت وچ بھیجی گئی تاکہ ارض مقدسہ مملوکاں دی سلطنت توں وکھ ہو جائے۔ اِس سفارت توں ایل خانی سلطنت تے مسیحی دنیا ویٹی کن دے تعلقات پرجوش ہو گئے تے خان بالق وچ مسیحیاں نوں داخلے دی اجازت مل گئی۔
1307ء وچ جدوں اولجایتو نے پوپ کلیمنٹ پنجم دے پاس سفارت بھیجی تاں تب مسیحی دنیا دے حکمران صلیبی جنگاں وچ شریک ہونے دے لئی تیاری کر رہے سن، لیکن ایہ اتحاد چند ناگزیر وجوہات دے باعث تاخیر دا شکار ہويا۔ ایہ صلیبی جنگ بلاد الشام اُتے مسیحی تسلط دے قیام دے لئی سی جس دے لئی پوپ کلیمنٹ پنجم نے اولجایتو توں مدد چاہی۔1308ء دی عسکری مہم
[سودھو]1304ء توں پہلے بازنطینی شہنشاہ ایندرونیکس دؤم نے اپنی اک بیٹی دی شادی اولجایتو توں دی سی تے اس لحاط توں بازنطینی سلطنت وچ اولجایتو دی رشتے داری کافی بہتر سی۔ جدوں سلطنت عثمانیہ دا پھیلاؤ شروع ہو تاں بازنطینی شہنشاہ نے سلطنت عثمانیہ دے پھیلاؤ نوں روکنے دے لئی اولجایتو توں مزاحمت دا مطالبہ کیتا۔ 1305ء وچ اولجایتو نے بازنطینی شہنشاہ توں وعدہ کیتا کہ اوہ چالیس ہزار سوار فراہم کريں گا لیکن 1308ء وچ تعداد کم کرکے تیس ہزار رہ گئی۔ اولجایتو نے تیس ہزار فوجی فراہم کیتے تاکہ ایندرونیکس دؤم بتھنیا دے قصباں نوں سلطنت عثمانیہ توں آزاد کروا سکے۔ ایہ قصبے عثمان اول توں مقابلہ کرکے واپس لے لئی گئے۔[۹]
1313ء دی یورپی سفارت
[سودھو]4 اپریل 1312ء نوں پوپ کلیمنٹ پنجم نے ویانا کونسل وچ صلیبی جنگ دا اعلان کیتا۔ اِسی دوران 1313ء وچ اولجایتو نے اک سفارت ایڈورڈ دوم شاہ انگلستان دے پاس بھیجی۔ فلپ چہارم، شاہ فرانس نے صلیبی جنگ دے واسطے لشکر تیار کیتا تے صلیب مقدس نوں اٹھایا تے لشکر لے کے بلاد الشام نوں روانہ ہو گیا۔ صلیبی لشکر بلاد الشام وچ پوپ کلیمنٹ پنجم دی آواز اُتے جمع ہوچکے سن ۔ 20 اپریل 1314ء نوں پوپ کلیمنٹ پنجم دے اچانک انتقال کرجانے اُتے صلیبی لشکر انتشار دا شکار ہويا تے مملوکاں نے صلیبی لشکر نوں شکست دے کے واپس پرت جانے اُتے مجبور کر دتا۔
عہد حکومت
[سودھو]وفات
[سودھو]- ہور پرھاں: گنبد سلطانیہ
اولجایتو نے 12 سال 5 ماہ 7 دن حکومت کرنے دے بعد 36 سال دی عمر وچ بروز جمعرات 28 رمضان 716ھ/ 16 دسمبر 1316ء نوں سلطانیہ وچ فوت ہويا۔ اولجایتو دی وفات دے بعد رشید الدین فضل اللہ ہمدانی اُتے الزام لگایا گیا کہ اُس نے اولجایتو نوں زہر دتا، لیکن ایہ الزام ثابت نہ ہو سکیتا تے رشید الدین فضل اللہ ہمدانی نوں بری کر دتا گیا۔ اولجایتو نوں سلطانیہ وچ اُس دے اپنے تعمیر کردہ مقبرہ گنبد سلطانیہ وچ دفن کیتا گیا۔[۱۰]
مذہبی رجحان
[سودھو]- ہور پڑھو: علامہ حلی، شیخ میثم البحرانی
اولجایتو نوں پیدائش دے بعد مسیحیت دے مطابق بپتسمہ دتا گیا سی ۔ دورِ شباب وچ اُس نے اسلام قبول کر ليا سی تے اپنا ناں محمد خدابندہ تجویز کیتا سی ۔ چند مصدقہ ذرائع توں معلوم ہُندا اے کہ اولجایتو نے اپنی زوجہ دے اصرار اُتے اسلام قبول کیتا سی ۔[۱۱] ابن بطوطہ دے مطابق اُس نے سنی ہونے دا دعویٰ کیتا لیکن بعد وچ فقہ شافعی نوں فروغ دتا لیکن اِس وچ اوہ ناکام رہیا۔ ایل خانی سلطنت وچ سربرآوردہ شیعہ علما دی صحبت توں متاثر ہوکے اُس نے مسلک شیعہ اختیار کر ليا۔ علامہ حلی تے شیخ میثم البحرانی توں اوہ کافی متاثر رہیا۔[۱۲] 1306ء وچ اولجایتو نے سلطانیہ شہر دی بنیاد رکھی جتھے بغداد توں شیعی علما نوں بلوا کر آباد کیتا۔ موسم سرما 1308ء وچ اولجایتو نے شیعی عقائد آثناعشری عقائد اختیار کرلئی تے 1310ء وچ اولجایتو نے باقاعدہ طور اُتے شیعہ عقائد اختیار کرلینے دا اعلان کیتا۔ کچھ ذریائع دے مطابق اوہ مرض وفات دے وقت تک سنی عقائد اُتے راسخ الاعتقاد سی ۔[۱۳] اولجایتو دے عہدِ حکومت دے سکاں اُتے کلمہ طیبہ تے دوسری جانب ائمہ اثناعشر دے اسماء کندہ نيں جنہاں توں اُس دے شیعی عقائد اُتے ہونے دا ثبوت ملدا اے۔ اس اعتبار توں اولجایتو نوں پہلا شیعی شہنشاہ ایل خانی سلطنت قرار دتا جاسکدا اے ۔
علمی سرگرمیاں
[سودھو]- ہور پڑھو: رصدخانہ مراغہ، نصیر الدین طوسی، رشید الدین فضل اللہ ہمدانی
اولجایتو اپنے پیشرو شاہان ایل خانی سلطنت دے مقابلے وچ آزاد پسند تے آزاد خیال حکمران ثابت ہويا۔ 1309ء وچ اُس نے شیراز وچ دارالسیدہ دی بنیاد رکھی جتھے علما اُتے بکثرت رقم صرف کيتی جاندی رہی۔ رصدخانہ مراغہ (موجودہ: صوبہ آذربائیجان شرقی) جو ہلاکو خان دے عہد حکومت وچ نصیر الدین طوسی نے قائم کيتی سی، وچ اولجایتو نے کافی حد تک دلچسپی لی تے اوتھے نصیر الدین طوسی دے بیٹے اصیل الدین نوں شاہی منجم مقرر کیتا۔ رشید الدین فضل اللہ ہمدانی دی ادبی تے تاریخی سرگرمیاں دی حوصلہ افزائی کردا رہیا، استوں علاوہ مؤرخ مذکور دی تاریخ گوئی توں بہت متاثر سی ۔
ہور ویکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ British Museum person or institution ID: https://collection.britishmuseum.org/resource/?uri=http%3A%2F%2Fcollection.britishmuseum.org%2Fid%2Fperson-institution%2F154900 — subject named as: Uljaytu — اخذ شدہ بتاریخ: ۹ اکتوبر ۲۰۱۷ — خالق: برٹش میوزیم
- ↑ Encyclopædia Britannica Online ID: https://www.britannica.com/biography/Oljeitu — subject named as: Oljeitu — اخذ شدہ بتاریخ: ۹ اکتوبر ۲۰۱۷ — عنوان : Encyclopædia Britannica
- ↑ اجازت نامہ: Creative Commons CC0 License
- ↑ yan, James D. (نومبر 1998)۔ "Christian wives of Mongol khans: Tartar queens and missionary expectations in Asia"۔ Journal of the Royal Asiatic Society۔ 8 (9): 411–421.
- ↑ Peter Jackson, The Mongols and the West, p.315
- ↑ Jackson, Peter, The Mongols and the West، Pearson Education,، p. 298
- ↑ Quoted in Jean-Paul Roux, Histoire de l'Empire Mongol، p.437
- ↑ Jean-Paul Roux, in Histoire de l'Empire Mongol ISBN 2-213-03164-9: "The Occident was reassured that the Mongol alliance had not ceased with the conversion of the Khans to Islam. However, this alliance could not have ceased. The Mamelouks, through their repeated military actions, were becoming a strong enough danger to force Iran to maintain relations with Europe."، p.437
- ↑ I. Heath, Byzantine Armies: AD 1118–1461, pp. 24–33
- ↑ اردو انسائیکلوپیڈیا آف اسلام: جلد 3، صفحہ 80۔ مطبوعہ لاہور، 1968ء۔
- ↑ The preaching of Islam: a history of the propagation of the Muslim faith By Sir Thomas Walker Arnold, pg. 197
- ↑ Al Oraibi, Ali (2001)۔ "Rationalism in the school of Bahrain: a historical perspective"۔ In Lynda Clarke. Shīʻite Heritage: Essays on Classical and Modern Traditions۔ Global Academic Publishing. p. 336.
- ↑ Curatola, Giovanni; Gianroberto Scarcia (2007)۔ Iran: The Art and Architecture of Persia۔ Perseus Distribution Services. p. 166.
شاہی القاب | ||
---|---|---|
پیشرو محمود غازان |
ایل خانی سلطنت 11 مئی 1304ء– 16 دسمبر 1316ء |
جانشین ابو سعید بہادر خان |
|
|
- مضامین جنہاں وچ لاطینی بولی دا متن شامل اے
- 1280 دے جم
- 24 مارچ دے جم
- مضامین جنہاں وچ اردو بولی دا متن شامل اے
- 1316 دیاں موتاں
- 16 دسمبر دیاں موتاں
- ویکیپیڈیا مضامین مع VIAF شناخت کنندگان
- ویکیپیڈیا مضامین مع LCCN شناخت کنندگان
- ویکیپیڈیا مضامین مع ISNI شناخت کنندگان
- ویکیپیڈیا مضامین مع GND شناخت کنندگان
- ویکیپیڈیا مضامین مع BIBSYS شناخت کنندگان
- 1316ء دی اموات
- ایشیا وچ چودہويں صدی دے حکمران
- بدھ مت توں اسلام قبول کرنے والی شخصیتاں
- بورجگین
- چنگیز خان دی اولاد
- سلاطین ایل خانی
- منگول سلطنت دے مسلم