اسلامی زر
اسلامی زر یا اسلامی کرنسی ( انگریزی: Islamic Money or Shariah Currency) دراصل اسلامی اصولاں دے مطابق زر یا پیسے نوں کہیا جاندا اے۔ اسلام دی تیرہ سو سال تریخ وچ ‘‘کرنسی ‘‘ یا ‘‘زر’’ہمیشہ سونے تے چاندی توں بنے سکے ّ ہويا کردے سن ۔ اللہ تعالیٰ نے جدوں کرنسی دا ذکر قرآن وچ کیہ اے تاں سونے دے دینار تے چاندی توں بنے دراہم دا ذکر کيتا اے۔
سونے دے دینار تے چاندی دے دراہم کو’’شرعی زر’’اس لئی کہیا جاندا اے کہ شریعت نے اس دے نال دین دے کئی معاملےآں دا تعلق جوڑ دتا اے۔ مثلاً زکوٰۃ، مہر تے حدود وغیرہ وچ ۔ لہٰذا سونے تے چاندی دا ہر سکّہ دینار و درہم نئيں کھلائے گا بلکہ اوہ سکہّ جو گھٹ توں گھٹ بائیس(22k) قرات سونے توں بنا ہوئے تے اس دا وزن 4.25 گرام ہوئے تاں اُسنوں اسيں اک دینار کدرے گے تے گھٹ توں گھٹ 99%چاندی توں بنا سکہ جس دا وزن 2.975گرام ہوئے اُسنوں اسيں اک درہم کدرے گے۔ تے انہاں دوناں نوں شریعت نے ثمن قرار دتا اے۔ اس لئی اسلامی معاشی نظام وچ جدید ٹیکنالوجی نوں معلومات دی جلد رسائی دے لئی استعمال کيتا جائے گا ناکہ بطورِ ‘‘زر’’۔
تریخ
[سودھو]حضرت محمد صلی اللہ عليہ وسلّم دے دور وچ سونے تے چاندی دے ساسانی تے یونانی سکّے استعمال ہويا کردے سن، چاندی دے سکّے دا وزن 3 گرام توں لے کے 5۔ 3 گرام ہويا کردا سی۔ جدوں کہ سونے دے سکّے دا وزن4.44 گرام توں لے کے 4.5گرام ہويا کردا سی۔ اہل عرب اس کاتبادلہ وزن دے حساب توں کيتاکردے سن لیکن محمدصلی اللہ عليہ وسلّم نے اک دینار دا وزن اک مثقال قرار دتا، جو 72 جو(جو) دے داناں دے وزن دے برابر ہوتااے۔ تے جدید معیار وزن دے مطابق اس دا وزن تقریبا 4.25 گرام ہوتااے۔ حضرت عمر دے دور وچ انہاں سکّاں نوں کٹھا گیا تے اس دے وزن کواک مثقال تک لایاگیا۔ کیونجے رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے اک معیار قائم کيتا کہ ست دینار دا وزن دس دراہم دے برابر ہوئے۔ لہذا اک درہم دا وزن تقریبا 2.975 گرام (تقریبا 3 گرام) ہوتااے۔ تے حضرت عمر دے دور ہی وچ اس اُتے بسم اللہ لکھیا گیا۔ حضرت علی تے حضرت عبداللہ بن زبیر تے حضرت امیر معاویہ نے پہلی مرتبہ اپنے سکّے جاری کیتے۔ بعد وچ عبدالملک بن مروان نے مسلماناں وچ باقائدہ طورسے اپنے سکّے ڈھالنے شروع کیتے۔ جس کاوزن نہایت احتیاط دے نال 2.975 گرام (تقریبا 3 گرام) رکھیا گیا۔[۱]
معیارِ وزن و خالصیت
[سودھو]جدید طلائی دینار تے نقرئی درہم دے اوزان وی اک مثقال دی بنیاد پررکھی گئیاں نيں۔ اک مثقال دا وزن 72 جو(جو) دے داناں دے وزن دے برابر ہوتااے، جو 25۔ 4 گرام دے برابر ہوتااے۔ اس لئی جدید طلائی دینار دا وزن 25۔ 4 گرام ہُندا اے۔ تے اس دی خالصیت کم ازکم 22 قیرات (یعنی 7۔ 91 فیصد) ہونی چاہئیے۔ قول ِرسول دی بنا اُتے حضرت محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلمکے قائم کردہ معیارکے مطابق ست دینار دا وزن دس دراہم دے برابر ہو، تاں اک درہم دا وزن تقریبا 2.975 گرام (تقریبا 3 گرام) ہوتااے۔ اس لئی جدید طلائی دینار و نقرئی درہم بنانے والی اکثرکمپنیاں مثلاً عالمی اسلامی ٹکسال، وکالہ انڈیوک نوسنتارہ، ضراب خانہ اسعار سنّت وغیرہ ايسے معیار نوں استعمال کردیاں نيں۔[۲]
قرآن وچ شرعی زر دا ذکر
[سودھو]قرآن دی سورۃ العمران دی آیت نمبر 75 وچ دینار دا ذکر آیا اے جدوں کہ درہم دا ذکر سورۃ یوسف دی آیت نمبر20 وچ آیا اے۔
زر قانونی(Legal Tender) دی ممانعت
[سودھو]مغربی نظامِ معیشت وچ حکومت نوں ایہ کھلا اختیار دتا گیا اے کہ اوہ کسی وی شے نوں ‘‘زر’’قرار دے سکدی اے مثلاً حکومت جے کہے کہ کاغذی نوٹ ‘‘زر’’(Money) اے تاں سب نوں مننا پئے گا تے جے کہے کہ پلاسٹک توں بنے کارڈ ‘‘زر’’ہے تاں سب نوں مننا پئے گا۔ لہٰذا دنیا دے تمام ملکاں دے آئین تے دستور وچ ایہ گل درج اے کہ کاغذی نوٹ ‘‘زر’’ہے تے اِسنوں چھاپنے والے صرف مرکزی بینک ہون گے تاں جس ‘‘زر’’کے پِچھے حکومت دا قانون کارفرما ہوئے اُسنوں ‘‘زرِ قانونی’’کہاجاندا نيں تے انگریزی وچ اُسنوں “Legal Tender”کہیا جاندا اے۔ یا اسنوں ‘‘کرنسی’’(Currency) وی کہیا جاندا اے۔ مثلاً پاکستان دی کرنسی دا ناں روپیہ اے، افغانستان دی کرنسی دا ناں افغانی تے امریکا دی کرنسی دا ناں ڈالر اے وغیرہ وغیرہ۔ لہٰذا جے کوئی شخص پاکستانی روپیہ لینے توں انکار کرے تاں حکومت اُسنوں مجرم قرار دے کے سزا دے سکدی اے لیکن اسلام وچ کوئی ‘‘زرِ قانونی’’نئيں اے۔ کوئی وی اسلامی حکومت عوام اُتے بزور کوئی ‘‘زر’’نافذ نئيں کر سکدی بلکہ ایہ عوام دی منشا اُتے چھڈ دتا جاندا اے کہ اوہ کوئی وی چیز آلہ مبادلہ دے طور اُتے استعمال کر سکدی اے۔
کاغذی کرنسی اسلام وچ جائز یا نا جائز
[سودھو]امام مالک ؒ نے ‘‘زر’’کی تعریف کچھ اس طرح دی اے ‘‘کہ ہر اوہ جنس جو عوام آلہ مبادلہ دے طور اُتے استعمال کرنا قبول کرے اُسنوں ‘‘زر’’یعنی پیسہ (Money)کہیا جائے گا۔ ہن مغربی نظامِ معیشت وچ ‘‘زر’’کی قیمت اس دے اندر وی ہوئے سکدی اے تے نئيں وی مثلاً سونے تے چاندی دے سکوّں نوں وی بطورِ زر استعمال کيتا جا سکدا اے اس دے علاوہ کاغذی نوٹ، پلاسٹک کارڈ وغیرہ وی ‘‘زر’’(Money)کے طور اُتے استعمال کيتا جا سکدا اے۔ لیکن اسلامی نظامِ معیشت وچ ‘‘زر’’کی قدر اس دے اندر ہونی چاہیے، چاہے اوہ کوئی وی جنس ہوئے مثلاً سونا، چاندی، گندم، کھجور وغیرہ۔ رسیداں نوں بطورِ ‘‘زر’’استعمال نئيں کيتا جا سکدا۔ لہٰذا اسلامی معاشی نظام وچ کاغذی کرنسی، پلاسٹک کرنسی، برقی کرنسی (Digital Currency)مکمل طور اُتے حرام اے۔ کیونجے اس دے استعمال توں غرر لازمی آندا نيں، جس دی اسلام وچ ممانعت نيں۔ رسید جے دو بندےآں دے درمیان نجی معاملہ ہوئے تاں اوتھے تاں حلال نيں لیکن اسنوں تیسرے تے چوتھے بندے اُتے بیچ نئيں سکدے نيں جدوں تک اس مال اُتے قبضہ نہ کيتا جائے جس دی ایہ رسید نمائندگی کردی اے۔ ہن اس حدیث نوں ملاحظہ کیجئے۔
"امام مالک نوں پہنچیا کہ مروان بن حکم دے عہد حکو مت وچ لوکاں کوجار (بازار دا نام) دے غلّے دی رسیداں (سنداں) ملیاں۔ لوکاں نے رسیداں نوں ویچیا اک دوسرے دے ہتھ پہلے اس گل دے کہ غلہ اپنے قبضہ وچ لیائے تاں زید بن ثابت تے اک ہور صحابی (ابو ہریرہ) مروان دے پاس گئے تے کہیا، کيتا تاں ربا نوں درست جاندا اے اے مروان! مروان نے کہیا، معاذاللہ کيتا کہندے ہوئے۔ تاں انہاں نے کہیا کہ رسیداں جنہاں نوں لوکاں نے خریدتا ،فیر خرید کر دوبارہ ویچیا پہلے غلّہ لینے کے۔ مروان نے چوکیداراں نوں بھیجیا کہ اوہ رسیداں لوکاں توں کھو کر رسید والےآں (مالکان) دے حوالے کے دتیاں۔ "[۳][۴]
یعنی مندرجہ بالا حدیث توں معلوم ہويا کہ صحابہ رسیداں وچ تجارت نوں حرام سمجھدے سن ۔
1840ء وچ خلافت عثمانیہ وچ سب توں پہلے کاغذی نوٹاں دی ابتدا ہوئی، جس دے خلاف اس وقت دے سب علما نے فتوی دتا۔ لہٰذا اس اُتے پابندی لگائی گئی۔ کچھ وقت بعدیہ فیر ابھری لیکن اس اُتے فیر پابندی لگائی گئی۔ تے اس وقت دے مفتی ا عظم شیخ علیش نے اس دے استعمال نوں حرام قرار دتا۔ لیکن بعد وچ سقوط خلافت دے بعد ہما رے نويں جدّت پسند (modernist)علماءنے اس دے استعمال نوں جائز قرار دتا۔ تے ایويں اس دی آمد نے شرعی زر دی جگہ لے لئی۔
مفتی ڈاکٹرعمران نزار حسین صاحب نے اپنی کتاب ‘‘اسلام دی مستقبل دا زر’’ماں کاغذی کرنسی دی حرمت دا فتویٰ دتا اے۔
لہٰذا اسلامی معاشی نظام وچ خلیفہ وقت وی عوام نوں مجبور نئيں کر سکدا کہ فلاں چیز ‘‘زرِ قانونی’’ہے تے فلاں چیز نئيں۔ لہٰذا ساڈے نظام وچ ‘‘زرِ قانونی’’دے لئی کوئی جگہ نئيں۔
لیکن موجودہ دور وچ بعض علما دی ایہ رائے اے کہ "یہ مال اے رسید نئيں تے چونکہ کاغذی نوٹ ثمن خلقی نئيں بلکہ ثمن عرفی اے، لہٰذا اس دے ادا ہوئے نے توں زکوٰۃ ادا ہوئے جاندی اے تے اس دا اوہی حکم اے جو فلوس دا اے۔ "
جے آپ اس دا بغور جائزہ لے، تاں موجودہ کاغذی کرنسی دی تریخ دی روشنی وچ کہ پہلے ایہ سونے تے چاندی دے رسیداں ہويا کردیاں سن۔ سن 1945ء وچ سارے دنیا دے کاغذی کرنسی دے پِچھے ڈالر رکھیا گیا تے ڈالر دے پِچھے سونا رکھیا گیا۔ تے 1971ء وچ ڈالر دے پِچھے توں وی سونا ہٹایا گیا تے ہن کسی ملک دی کاغذی کرنسی اس ملک دی ساری معیشت دی نمائنگی کردی اے نا کہ صرف سونے کيتی۔ لہٰذا ہن وی موجودہ کاغذی کرنسی رسیدتیاں نيں آپ دے ملک دی مختلف اشیاء تے خدمات کيتی۔ لہٰذا جے آپ اک ہزار دا نوٹ پاکستان دے مرکزی بینک دے پاس لے جائے تاں اوہ آپ نوں براہ راست سونا فراہم نئيں کرے گی بلکہ آپ توں کہے گی کہ ایہ ساڈی ملک وچ پئے مختلف اشیاء دی نمائندگی کر رہی اے لہٰذا آپ بازار جا کے اس توں سونا خریدے یا ضرورت دی کوئی دوسری شے۔ لہٰذا ہن وی ایہ رسیداں ہی نيں مال نئيں۔ اس وجہ توں اس اُتے احکام رسیداں دے جاری ہون گے نا کہ مال کے۔ کیونجے جے ایہ مال ہُندا تاں ہر ملک زیادہ کرنسی چھانپنے توں زیادہ مالدار ہُندا لیکن حقیقت اس دے برعکس اے۔ جے کوئی حکومت اپنی ملک وچ موجود پیداواری اشیاء تے خدمات دی بنسبت زیادہ کرنسی نوٹ چھاپے گا تاں اس دی کرنسی دی قدر وچ اضافے دی بجائے کمی ہوئے گی، جس توں ایہ ثابت ہُندا اے کہ ایہ مال نئيں، رسیدتیاں نيں۔
اور جتھے تک مال عرفی دا تعلق نيں تاں اس اُتے احکام عرف دے جاری نئيں ہون گے بلکہ اس اُتے احکام اس دی حقیقت دے جاری ہون گے یعنی رسید کے۔ مثلاً جے کسی شخص دا ناں عبد اللہ اے تے عرف وچ اسنوں شیر کہاجاندا اے۔ ہن جے ایہ شخص چوری کرے تاں اس اُتے انساناں والے احکام جاری ہوئے نگے نا کہ جانوراں کے، باجود اس دے کہ اس دا عرف جانور دا اے نا کہ انسان کا۔ تے رہی گل اس دے احکام فلوس ہونے کے، اس گل اُتے تقریباً سارے علما متفق اے کہ فلوس نوں بطور زکوٰۃ دینا جائز نئيں۔ کیونجے در حقیقت، فلوس اک درہم دے اک چھوٹے توں حصّے دے رسید ہويا کردے سن ۔ تے اس دا استعمال صرف ریزگی (small change) دے طور اُتے ہويا کردا سی کیو نکہ اس وقت اک درہم دی بوہت سارے چھوٹے چھوٹے حصّے کرنا تے فیر اسنوں بطور سکّہ استعمال کرنا مشکل سی لہٰذا چھوٹی خریداری دے لئی اس دی اجازت دتی گئی۔ لیکن ایہ کدی وی دینار و درہم دے خاتمے تے اس دی جگہ لینے دے لئی استعمال نئيں ہوئے۔ جدوں کہ موجودہ کاغذی نوٹاں نے سونے دے دینار تے چاندی دے دراسانوں صفحہ ہستی توں ایداں دے مٹا دتا جداں اوہ سن ہی نئيں۔
لہٰذا موجودہ کاغذی نوٹ ہر گز ہرگز مال نئيں بلکہ رسید اے مال کيتی۔ ايسے لئی جے سونے دے دینار تے چاندی دے درہم بازار وچ موجود نہ ہوئے تاں مجبورا کاغذی کرنسی وچ زکوٰۃ ادا کرنے دی تاں اک صورت بندی اے لیکن جے بازار وچ سونے دے دینار تے چاندی دے درہم موجود ہوئے تاں کاغذی کرنسی وچ زکوٰۃ دینا جائز نئيں۔ تے مفتی عمران تے شیخ عمرکے علاوہ حضرت مفتی محمد شفیع صاحب نے وی 'فتاوی دار العلوم دیوبند' وچ اسنوں رسید کہیا اے نا کہ مال۔ تے خوشی دی گل ایہ اے کہ حال ہی وچ دینار تحریک دے بانی شیخ عمر صاحب نے دار العلوم کراچی، پاکستان وچ شرعی زر متعارف کروایا، جس دی اوتھے دے علما تے طلبہ نے خوش آمدید کيتی۔ تے پاکستان دے تقریباً پنجاہ مفتیاں نے سونے دے دینار دے حق وچ فتوے دینے اُتے آمادگی ظاہر کیتی۔ تے اج کل اوہ صوبہ خیبر پختون خواہ دے حکومت دے نال سونے دے دینار تے چاندی دے دراہم متعارف کرانے وچ مصروف اے۔
استعمال
[سودھو]طلائی دینارکے بوہت سارے استعمالات نيں۔ جنہاں وچ چند اک مندرجھ ذیل نيں۔[۱]
بطورِ زر(Money)
[سودھو]اسلام دی تیرہ سو سال تریخ وچ ‘‘کرنسی ‘‘ یا ‘‘زر’’ہمیشہ سونے تے چاندی توں بنے سکے ّ ہويا کردے سن ۔ اللہ تعالیٰ نے جدوں کرنسی دا ذکر قرآن وچ کیہ اے تاں سونے دے دینار تے چاندی توں بنے دراہم دا ذکر کيتا اے۔
بطورِمعیار نصابِ زکوٰۃ
[سودھو]یعنی جے آپ دے پاس ویہہ (20) دینار اے تاں اک سال گزرنے دے بعد آپ پرزکوٰۃ واجب ہوئے گئی تے آپ نوں ادھا دینار زکوٰۃ وچ دینا پئے گا۔ زکوٰۃ دا حساب لگانے دا انتہائی آسان طریقہ ایہی اے۔ لہٰذا ویہہ دینار 85گرام سونا بندا اے تے ادھا دینار 2.125گرام سونا بندا اے۔ یعنی جمع دولت دا 2.5%فیصد حصّہ آ پ زکوٰۃ وچ دین گے۔ تے ايسے طرح جے آپ دے پاس دوسو (200) ددہم اے تاں اک سال گزرنے دے بعد آپ پرزکوٰۃ واجب ہوئے گئی تے آپ کو5 دراہم زکوٰۃ وچ دینا پئے گا۔ زکوٰۃ دا حساب لگانے دا انتہائی آسان طریقہ ایہی اے۔ لہٰذا ویہہ دینار 595 گرام چاندی بندا اے تے 5 دراہم 875۔ 14گرام چاندی بندا اے۔ یعنی جمع دولت دا 2.5%فیصد حصّہ آ پ زکوٰۃ وچ دین گے۔
بطورِادائیگی زکوٰۃ
[سودھو]اسلام وچ زکوٰۃ ہمیشہ حقیقی دولت وچ دتا جاتااے۔ حقیقی دولت دا مطلب اے سونا، چاندی،زمین،یا دوسری اشیاء جنہاں دی اپنی قیمت ہوئے۔
مہر دا نصابِ معیار
[سودھو]مہر دا نصابِ معیارمقرر کرنے دے لئی شرعی زر استعمال کيتا جاندا اے۔ مثلاً فقہ حنفی دے مطابق مہر دا کم توں کم مقدار دس (10) نقرئی درہم اے۔
اسلامی قوانینِ سزاوجزا (حدود) وچ اس دا استعمال
[سودھو]اسلامی قوانینِ سزاوجزا (حدود) وچ اس دا استعمال کيتا جاندا اے۔
جدید دور وچ اس دا استعمال
[سودھو]فائدے
[سودھو]سونے تے چاندی دے سکوّں دے بوہت سارے فوائدہاں۔* سونے تے چاندی دے سکوّں دے بوہت سارے فائدے نيں۔ کیونجے کرنسی دی قیمت اس دے اندر ہونی چاہیے۔ لہٰذا سونے تے چاندی دے سکوّں دی اپنی اک قدر و قیمت اے جو پوری دنیا وچ قابل قبول اے کیونجے ایہ اک حقیقی دولت اے کوئی ردّی کاغذ نئيں۔[۵]
- جدید معاشی نظام توں پہلے جدوں لوک آپس وچ تجارت کردے سن تاں اوہ جفرافیائی حدود توں آزاد سن ۔ اوہ دنیا وچ جتھے وی جاندے سن سونے تے چاندی دے سکے ّ اوتھے وزن دے حساب توں قبول کیتے جاندے سن ۔ لوکاں نوں کوئی تکلیف نئيں ہويا کردیاں سن۔ ایسا ممکن نہ سی کہ امریکا وچ بیٹھیا کوئی بینکر یا شخص ہندوستان دی پوری قوم نوں غلام بناسکے۔ تے اس دے علاوہ ایہ وی ممکن نہ سی کہ افغانستان وچ بیٹھیا ہويا کوئی شخص جے تجارت کرے تاں یورپ وچ بیٹھیا ہويا کوئی بینکر اس وچوں اپنا حصّہ کڈ لے۔ یعنی تجارت حقیقی دولت وچ ہويا کردیاں سن ايسے لئی انسان آزاد سن ۔[۶]
- اس دے نال نال لوک حکومت دے دھوکاں توں وی آزاد سن ۔ جے کوئی حکومت یا بادشاہ منڈی وچ دولت لیانا چاہندا سی تاں اسنوں سونا یا چاندی کدرے توں لبھ کر لیانا پڑدا سی۔ ایسا نہ سی کہ بے دریغ دولت(کاغذی کرنسی)کے روپ وچ یکدم منڈی وچ ڈال دتی جاندی، روپے،ڈالر وغیرہ دی قیمت وچ کمی ہوجاندی۔ جس دی سزا عام عوام نوں بگتنی پڑدی۔
یعنی اس دور مین جدوں کوئی حکومت یا بادشاہ ملکی خزانہ پرت لیندے نيں تاں فیر انہاں دے پاس سرکاری ملازمین وغیرہ نوں تنخواہ دینے دے پیسے(کاغذی کرنسی)کم پڑجاندی اے تاں اوہ زیادہ کاغذی کرنسی چھاپ دیندے نيں تاکہ ملازمین نوں تنخواہاں دتی جاسکے تاں کاغذی کرنسی دی قدر وچ کمی ہوجاندی اے، لہٰذا جے کسی مزدور نے پچھلے دس سالاں وچ اک لکھ روپے جمع کیتے نيں۔ تاں حکومت کیتی کاغذی کرنسی دی زیادہ چھپوانی توں ہن اس دے اک لکھ روپے دی قدر پنجاہ، سٹھ ہزار روپے ہوئے گی۔ لہٰذا اس مزدور دی ادھی دولت حکومت نے ہڑپ کرلئی تے اس بیچارے نوں پتہ ہی نئيں کہ اصل وچ کیہ ہويا اس دے نال۔[۷]. لہٰذا کاغذی کرنسی دے زیادہ چھپوائی دے ذریعے دنیا دی ہر حکومت اپنی عوام دی دولت نوں پرتن دے لئی استعمال کردیاں نيں۔ ايسے لئی جے کرنسی سونے دی ہوئے تاں حکومت دے لئی ممکن نئيں کہ زیادہ کرنسی نوں چھپوا سکے کیونجے ہن کرنسی کاغذ دی نئيں بلکہ سونے دی اے۔ لہٰذا سونے تے چاندی توں بنے کرنسی توں عوام دی دولت، حکومت تے بین الاقوام ادارہ برائے زر(بین الاقوامی مالیاتی فنڈ)کے دھوکاں توں محفوظ رہندیاں نيں۔[۸]
- اس دے علاوہ سونے تے چاندی دے سکے ّ اپنی قیمت ہر دور وچ برقرار رکھدی اے۔ جے آپ دے پاس سونے تے چاندی دے سکے ّ ہوئے تاں آپ خواہ کسی وی ملک وچ چلے جائے تاں اس دی قیمت برقرار رہندیاں نيں۔ چاہے اوہ کوئی وی دور ہوئے یا جداں وی حالات ہو، جنگ دا زمانہ ہوئے یا امن دا دور، ملک دی معاشی حالت خراب ہوئے یا اچھی ہو، ہر حالت وچ سونا اپنی قیمت نوں برقرار رکھدی اے۔ کیوں کہ سونے توں بنے کرنسی دی وجہ توں، کرنسی دی قیمت و قدر اس دے اندر ہُندی اے جدوں کہ کاغذ توں بنی کرنسی دی قدر اس دے اندر نئيں ہُندی بلکہ اوہ اک کاغذ دے سوا کچھ وی نئيں اے۔ اس لئی جے اک انسان سونے تے چاندی دے سکوّں نوں زمین وچ دبادے تے چھار، پنج سو سال بعد کوئی شخص اسنوں کڈے، تب وی اس دی قیمت برقرار رہے گی تے اس دے لئی ایہ سکے ّ اک قیمتی خزانے دی شکل اختیار کرن گے۔ اس لئی جے کسی نوں اج توں چھار پنج سو سال پہلے دے دور دے سکے ّ مل جائے تاں اسيں کہندے اے کہ اسنوں خزانہ مل گیا اے۔ ایہ خزانہ دراصل اس دور دی کرنسی(روپیہ،پیسہ)ہی اے، جو خزانے دی شکل اختیار کیتے ہوئے اے۔ ہن آپ ذرا سوچئے کہ جے اس دور وچ وی کرنسی کاغذ دی ہُندی تاں فیر اس دی قدر ردّی کاغذ دے سوا کچھ وی نا ہُندی۔ اس لئی جے انسان سونا لےکے زمین وچ دبا دے تے سو سال بعد اسنوں کڈیا جائے تاں اس دی قیمت برقرار رہندی اے۔ لہٰذا سونے چاندی دی وجہ توں اوہ پرانا معاشی نظام پائیدار سی۔[۹]
- اس دے علاوہ سونے چاندی دے سکوّں دا ایہ فائدہ وی پہلے حکومتاں تے عوام نوں ہويا کردا سی کہ جے کوئی دشمن ملک آپ دتی کرنسی بنانا چاہندا سی، تاں اسنوں وی سونے تے چاندی دے سکے ّ ہی بنانے پڑدے سن ۔ اس دے لئی ممکن نہ سی کہ اوہ کوئی وی ردّی کاغذ چھپوالیندا تے کرنسی کاپی کرلیندا۔
یعنی اس دور وچ کرنسی نوں دشمن ملک دی معیشت نوں تباہ کرنے دے لئی استعمال کيتا جاندا اے۔ دشمن ملک آپ دی کرنسی نوں چھاپ کر آپ دے ملک دے منڈی وچ لاندا اے، تاں آپ دے ملک وچ کرنسی زیادہ ہوجاندی اے، جس دی وجہ توں اس دی قدر وچ کمی ہوجاندی اے تے ملک دا پیسہ تباء ہوجاندا اے، جس دی وجہ توں معیشت خراب ہوجاندی اے۔ لیکن اس نظام وچ ایہ ممکن نئيں جتھے کرنسی سونے تے چاندی توں بنی ہوئے۔ چنانچہ دنیا دا سب توں پائیدار معاشی نظام اک ایسا نظام ہوئے سکدا اے جس وچ کرنسی دی قدر وچ کمی نہ ہو، یعنی کرنسی دی اصل قدر اس دے اندر ہوئے۔[۹]
- اس دے علاوہ جے دشمن ملک آپ دی کرنسی چھاپ لے تاں اوہ صرف کاغذ دے چند نوٹاں دے بدلے آپ دے ملک دے مارکیٹ توں کوئی وی چیز خرید سکدے نيں۔ مثلاً اوہ آپ دے مارکیٹ توں سونا، چاندی،گندم، وغیرہ، غرض ہر چیز خرید سکدے نيں۔ لیکن سونے دی صورت وچ ایہ ممکن نئيں۔[۵]
- کاغذی نوٹ جل کے راکھ ہوئے جاندے نيں، پٹ جاندے نيں، پانی لگنے توں خراب ہوئے جا تے نيں، وقت دے نال نال خراب ہوئے جاندے نيں لیکن سونا تے چاندی نا جل کے راکھ ہوئے تی نيں تے نا ہی پانی لگنے توں خراب ہُندیاں نيں تے 22 قیرات سونے دا سکّہ جس دی نال تھوڑا سا تانبا ملیا ہويا ہو، دی عمر سٹھ سال توں زیادہ ہُندیاں نيں۔ یعنی سٹھ سال مسلسل استعمال دے بعد شاہد اس دے وزن وچ اک فیصد کمی آ جائے، جس نوں واپس ٹکسال لے جا کے اس وچ اک فیصد سونا ڈالنا ہوئے گا۔ جدوں کہ کاغذی کرنسی دی عمر دو توں تن سال ہُندیاں نيں۔[۶]
ہور ویکھو
[سودھو]وکیمیڈیا کامنز چ مورتاں: اسلامی زر |
حوالے
[سودھو]- ↑ ۱.۰ ۱.۱ Ibn Khaldun, The Muqaddimah, ch. 3 pt. 34.
- ↑ Vadillo, Umar Ibrahim. The Return of the Islamic Gold Dinar: A Study of Money in Islamic Law & the Architecture of the Gold Economy. Madinah Press, 2004.
- ↑ صحیح مسلم، کتاب البیوع باب 8 حدیث 3849
- ↑ موطّا امام مالک، کتاب البیوع، باب 19 حدیث 83
- ↑ ۵.۰ ۵.۱ Vadillo, Umar Ibrahim. "The Return of the Islamic Gold Dinar." Kuala Lumpur: The Murabitun Institute (2002).
- ↑ ۶.۰ ۶.۱ Meera, Ahamed Kameel Mydin. The Islamic Gold Dinar. Pelanduk Publications, 2002.
- ↑ Evans, Abdalhamid. "The Gold Dinar-A Platform For Unity." Proc. of the International Convention on Gold Dinar as An Alternative International Currency. 2003.
- ↑ "Introduction of Islamic dirham, dinar urged to get rid of usury"۔ Pakistan Today News, Date: Saturday, 14 July, 2014,
- ↑ ۹.۰ ۹.۱ Rab, Hifzur. "Problems created by fiat money gold Dinar and other alternatives." 2002), International Conference on Stable and Just Global Monetary System., IIUM, Kuala Lumpur. 2002.