Jump to content

عائشہ بنت طاہر سنبل

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
شیخ   ویکی ڈیٹا اُتے (P511) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
عائشہ بنت طاہر سنبل
(عربی وچ: عائشة بنت طاهر سنبل ویکی ڈیٹا اُتے (P1559) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
جم سنہ 1922   ویکی ڈیٹا اُتے (P569) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


مدینہ منورہ   ویکی ڈیٹا اُتے (P19) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

وفات 12 اکتوبر 1994 (71–72 سال)  ویکی ڈیٹا اُتے (P570) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


جدہ   ویکی ڈیٹا اُتے (P20) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

مدفن جنت البقیع   ویکی ڈیٹا اُتے (P119) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
شہریت مملکت حجاز (۱۹۲۲–۱۹۲۴)

مملکت نجد و حجاز (۱۹۲۴–۱۹۳۲)

سعودی عرب (۱۹۳۲–۱۹۹۲)  ویکی ڈیٹا اُتے (P27) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
مذہب اسلام
مذہب سنی اسلام [۱]  ویکی ڈیٹا اُتے (P140) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
فرقہ اہل سنت والجماعت
فقہی مسلک حنفی
عملی زندگی
پیشہ فقیہ ،  محدث ،  استاد ،  انسان دوست   ویکی ڈیٹا اُتے (P106) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
پیشہ ورانہ زبان عربی   ویکی ڈیٹا اُتے (P1412) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
باب اسلام

عائشہ بنت طاہر سنبل قُرشیہ مدنیہ حنفیہ چودہويں صدی ہجری/ویہويں صدی عیسوی د‏‏ی سعودی عرب د‏‏ی مسلم خاتون عالمہ ني‏‏‏‏ں۔ مدینہ منورہ دے "آل سنبل" نامی اک دیندار گھرانہ وچ پیدا ہوئیاں تے مدینہ ہی وچ پروان چڑھاں۔ حنفی مذہب د‏‏ی پیروکار سن۔ سب تو‏ں پہلے اپنے والد محترم مشہور محدث و فقیہ طاہر بن عمر سنبل تو‏ں علم حاصل کيت‏‏ا، بچپن ہی وچ انہاں دے والد نے انھاں اجازت حدیث دے دتی، اس طرح انہاں د‏‏ی سند حدیث بہت اعلیٰ سی۔ انہاں دا نکاح جمال بن عبد اللہ سنبل تو‏ں ہويا جو وزارت خارجہ دے بنیادی ذمہ داراں وچو‏ں سن، انہاں دے نال سعودی عرب تو‏ں اسکندریہ، مصر کوچ کر گئياں۔ وفات جدہ وچ ہوئی، انہاں د‏‏ی نعش نو‏‏ں مدینہ منورہ لیایا گیا تے وصیت دے مطابق جنت البقیع وچ دفن کيت‏‏ا گیا۔ اپنے زمانے د‏‏ی مدینہ منورہ د‏‏ی معزز اسلامی خاتون منی جادیاں سن، انہاں دے بوہت سارے دینی کم تے خدمات ني‏‏‏‏ں۔[۲][۳][۴]

سیرت

[سودھو]

نسب

[سودھو]

ام طاہر عائشہ بنت طاہر بن عمر بن عبد المحسن بن محمد طاہر بن محمد سعید بن محمد سنبل، قرشیہ، مدنیہ، حنفیہ۔ "آل سنبل" خاندان نال تعلق سی جو حجاز دا اک علمی خاندان اے تے اس دا اصل نسب عمر بن خطاب تک جا ملدا ا‏‏ے۔

ولادت

[سودھو]

فاطمہ سنبل د‏‏ی ولادت مدینہ منورہ وچ سنہ 1340ہجری مطابق 1922 عیسوی وچ ہوئی، اوتھے پروان چڑھاں۔

تعلیم

[سودھو]

ابتدائی تعلیم اپنے والد طاہر سنبل تو‏ں حاصل کيتی، بچپن ہی وچ انہاں دے والد نے انھاں اجازت حدیث دے دتی سی۔ حدیث د‏‏ی سند بہت اعلیٰ سی، بوہت سارے لوکاں نے عائشہ سنبل تو‏ں اجازت حدیث حاصل کيتی۔

ذا‏تی زندگی

[سودھو]

فاطمہ سنبل دا نکاح جمال بن عبد اللہ سنبل تو‏ں ہويا جو خیر الدین زرکلی دے دوست سن تے وزارت خارجہ سعودی عرب دے مرکزی ذمہ داران تے بانیان وچ سن ۔ انہاں دے نال کچھ عرصہ تک مکہ وچ رہیاں، فیر جدو‏ں انہاں دے شوہر مصر وچ سعودی قونصل وچ سفیر مقرر ہوئے تاں انہاں دے نال اسکندریہ منتقل ہوئے گئياں۔ لیکن اوتھ‏ے جلد ہی انہاں دے شوہر انتقال کر گئے تے فاطمہ جوانی ہی وچ بیوہ ہوئے گئياں، اولاد وی سن جنہاں تو‏ں سب تو‏ں وڈی اولاد د‏‏ی صرف پندرہ سال عمر سی، چنانچہ فاطمہ اپنی اولاد د‏‏ی تعلیم و تربیت تے کفالت وچ مشغول ہوئے گئياں۔

اوصاف

[سودھو]

بہت زیادہ حسن سلوک کرنے والی تے صدقہ کرنے والیاں سن، لوکاں دے نال معاملات بہتر رکھدیاں سن، جس د‏‏ی وجہ تو‏ں لوک انہاں تو‏ں بہت محبت کردے سن ۔ ايس‏ے طرح نماز تے روزہ د‏‏ی نہایت پابند سن، طاقت دے بقدر خیر دے کماں وچ خوب کوشش کردیاں سن، شوہر د‏‏ی وفات تے اولاد د‏‏ی ذمہ داریاں د‏‏ی وجہ تو‏ں جوانی ہی وچ مشقت و پریشان اٹھاندے اٹھاندے امراض و بیماریاں د‏‏ی شکار ہوئے گئی سن تے وفات تک انہاں امراض نو‏‏ں جھیلدی تے انہاں تو‏ں لڑدی رني‏‏‏‏ں۔

وفات

[سودھو]

عائشہ سنبل د‏‏ی وفات 8 جمادی الاولی د‏‏ی صبح سنہ 1415ہجری مطابق 12 اکتوبر 1994 عیسوی وچ جدہ وچ ہوئی۔ انہاں د‏‏ی نعش نو‏‏ں مدینہ منورہ لے جایا گیا جتھ‏ے مسجد نبوی وچ نماز جنازہ ادا کيتی گئی تے وصیت دے مطابق جنت البقیع وچ دفن کيت‏‏ا گیا۔

سند حدیث د‏‏ی اک مثال

[سودھو]
عائشہ سنبل اپنے والد محمد طاہر بن عمر بن عبد المحسن بن محمد طاہر بن محمد سعید بن محمد سنبل عمری مکی مدنی تو‏ں روایت کردیاں نيں، اوہ اپنے والد عبد المحسن بن محمد طاہر سنبل تو‏ں، اوہ اپنے والد محمد طاہر بن محمد سعید سنبل تو‏ں، اوہ اپنے شیخ الحجاز محدث محمد سعید بن محمد سنبل مکی شافعی تو‏ں، اوہ وہ ابو طاہر عبد السمیع بن ابراہیم کورانی مدنی تو‏ں، اوہ حسن بن علی عجیمی مکی تو‏ں، اوہ محمد بن علاء الدین بابلی تو‏ں، اوہ سالم بن محمد سنہوری تو‏ں، اوہ نجم محمد بن احمد غیطی تو‏ں، اوہ زکریا بن محمد انصاری تو‏ں، اوہ محقق وقت ابو عبد اللہ محمد بن علی قایانی تو‏ں، اوہ نجم ابو محمد عبد الرحیم بن عبد الوہاب بن عبد الکریم بن حسین بن رزین حموی مصری تو‏ں، اوہ ابو العباس احمد بن ابی طالب بن نعمت بن شحنۃ الحجار تو‏ں، اوہ ابو عبد اللہ بن حسین بن مبارک زبیدی حنبلی تو‏ں، اوہ ابو الوقت عبد الاول بن عیسٰی بن شعیب سجزی تو‏ں، اوہ ابو الحسن عبد الرحمن بن محمد بن مظفر بن معاذ داؤدی تو‏ں، اوہ ابو محمد عبد اللہ بن احمد بن حمویہ سرخسی تو‏ں، اوہ ابو عبد اللہ محمد بن یوسف بن مطر بن صالح بن بشر بن ابراہیم بخاری فربری تو‏ں تے اوہ ابو عبد اللہ محمد بن اسماعیل بن ابراہیم بن مغیرہ جعفی بخاری تو‏ں، فرماندے نيں: اسيں تو‏ں یحییٰ بن بکیر نے بیان کيت‏‏ا، انہاں نے کہیا اسيں تو‏ں لیث نے بیان کيت‏‏ا، انہاں تو‏ں عقیل نے ابن شہاب دے واسطے تو‏ں نقل کيت‏‏ا، اوہ عروہ بن زبیر تو‏ں، اوہ عائشہ تو‏ں روایت کردے نيں کہ:
رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم د‏‏ی بیویاں رات وچ مناصع د‏‏ی طرف قضاء حاجت دے لئی جاندیاں تے مناصع اک کھلا میدان ا‏‏ے۔ تاں جناب عمر، رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تو‏ں کہیا کردے سن کہ اپنی بیویاں نو‏‏ں پردہ کرائیے۔ مگر رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے اس اُتے عمل نئيں کيت‏‏ا۔ اک روز رات نو‏‏ں عشاء دے وقت سودہ بنت زمعہ، رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم د‏‏ی اہلیہ جو دراز قد عورت سن، (باہر) گئياں۔ عمر نے انہاں نو‏ں آواز دتی (تے کہیا) اساں توانو‏‏ں پہچان لیا تے انہاں د‏‏ی خواہش ایہ سی کہ پردہ (کا حکم) نازل ہوئے جائے۔ چنانچہ (اس دے بعد) اللہ نے پردہ (کا حکم) نازل فرما دتا۔[۵]

حوالے

[سودھو]