سودہ بنت زمعہ
سودہ بنت زمعہ | |
---|---|
(عربی وچ: سودة بنت زمعة) | |
جم | سنہ 589 |
وفات | 1 ستمبر 674 (84–85 سال) |
شہریت | خلافت راشدہ |
شریک حیات | سکران بن عمرو (–)[۱] |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
ترمیم |
ام المؤمنین سودہ بنت زمعہ ازواج مطہرات وچوں اک نيں۔
ناں و نسب
[سودھو]سودہ ناں سی، قبیلہ عامر بن لوی توں سن، جو قریش دا اک نامور قبیلہ سی، سلسلہ نسب ایہ اے، سودہ بنت زمعہ بن قیس بن عبد شمس بن عبدود بن نصر بن مالک بن حسل بن عامر ابن لوی، ماں دا ناں شموس سی، ایہ مدینہ دے خاندان بنو نجار توں سن، انہاں دا پورا ناں و نسب ایہ اے، شموس بنت قیس بن زید بن عمرو بن لبید بن فراش بن عامر بن غنم بن عدی بن النجا۔
نکاح
[سودھو]سکران بن عمرو توں جو انہاں دے والد دے ابن عم سن، شادی ہوئی،
قبول اسلام
[سودھو]ابتدائے نبوت وچ مشرف بہ اسلام ہوئیاں، انہاں دے نال انہاں دے شوہر وی اسلام لائے۔ اس بنا اُتے انہاں نوں قدیم السلام ہونے دا شرف حاصل اے، حبشہ دی پہلی ہجرت دے وقت تک سودہ تے انہاں دے شوہر مکہ ہی وچ مقیم رہے، لیکن جدوں مشرکین دے ظلم و ستم دی کوئی انتہا نہ رہی تے مہاجرین دی اک وڈی جماعت ہجرت دے لئی آمادہ ہوئی تاں انہاں وچ سودہ تے انہاں کےشوہر وی شامل ہو گئے۔
کئی برس حبشہ وچ رہ کے مکہ نوں واپس آئیاں تے سکران نے کچھ دن دے بعد وفات پائی۔
سودہ نوں تمام ازواج مطہرات وچ ایہ فضیلت حاصل اے کہ خدیجہ بنت خویلد دے بعد سب توں پہلے اوہی محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے عقد نکاح وچ آئیاں، [[خدیجہ|حضرت خدیجہ]] دے انتقال توں محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نہایت پریشان و غمگین سن، ایہ حالت دیکھ کے خولہ بنت حکیم عثمان بن مظعون دی بیوی نے عرض کيتی کہ آپ نوں اک مونس و رفیق دی ضرورت اے، آپ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلمنے فرمایا ہاں، گھر بار بال بچےآں دا انتظام سب خدیجہ دے متعلق سی، آپ دے ایماء توں اوہ سودہ دے والد دے پاس گئياں تے جاہلیت دے طریقہ اُتے اسلام کیا، انعم صباحا، فیر نکاح دا پیغام سنایا، انہاں نے کہیا ہاں محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم شریف نيں، لیکن سودہ توں وی تاں دریافت کرو، غرض سب مراتب طے ہو گئے تاں محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم خود تشریف لے گئے تے سودہ دے والد نے نکاح پڑھایا، چار سو درہم مہر قرار پایا، نکاح دے بعد عبد اللہ بن زمع سودہ دے بھائی جو اس وقت کافر سن، آئے تے انہاں نوں ایہ حال معلوم ہويا تاں سر اُتے خاک ڈال لی کہ کیتا غضب ہو گیا، چنانچہ اسلام لیانے دے بعد اپنی اس حماقت و نادانی اُتے ہمیشہ انہاں نوں افسوس آندا سی ۔[۲] سودہ دا نکاح رمضان سنہ دس نبوی وچ ہويا تے چونکہ انہاں دے تے عائشہ دے نکاح دا زمانہ قریب قریب اے، اس لئی مؤرخین وچ اختلاف اے کہ کس نوں تقدم حاصل اے، ابن اسحاق دی روایت اے کہ سودہ نوں تقدم اے تے عبد اللہ بن محمد بن عقیل عائشہ نوں مقدم سمجھدے نيں۔[۳] بعض روایتاں وچ اے کہ سودہ نے اپنے پہلے شوہر دی زندگی وچ اک خواب دیکھیا سی، انہاں توں بیان کیتا تاں بولے کہ شاید میری موت دا زمانہ قریب اے تے تواڈا نکاح محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نال ہوئے گا، چنانچہ ایہ خواب حرف بہ حرف پورا ہويا۔[۴]
عام حالات
[سودھو]نبوت دے تیرہويں سال جدوں آپ نے مدینہ منورہ وچ ہجرت دی تاں زید بن حارثہ نوں مکہ بھیجیا کہ سودہ وغیرہ نوں لے کے آئیاں، چنانچہ اوہ تے فاطمہ زہرا زید دے ہمراہ مدینہ آئیاں، سنہ دس ہجری وچ جدوں محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے حج کیہ تاں سودہ وی نال سن، چونکہ اوہ بلند و بالا و فربہ اندام سن تے اس وجہ توں تیزی دے نال چل فیر نئيں سکدی سن۔ اس لئی محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے اجازت دتی کہ تے لوکاں دے مزدلفہ توں روانہ ہونے دے پہلے انہاں نوں چلا جانا چاہیے، کیونکہ انہاں نوں بھیڑ بھاڑ وچ چلنے توں تکلیف ہوئے گی۔[۵]
وفات
[سودھو]اک دفعہ ازواج مطہرات محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلمدی خدمت وچ حاضر سن، انہاں نے دریافت کیتا کہ یا رسول اللہ! اسيں وچوں سب توں پہلے کون مرے گا، فرمایا جس دا ہتھ سب توں وڈا اے، لوکاں نے ظاہرہ معنی سمجھے، ہتھ ناپے گئے تاں سب توں وڈا ہتھ سودہ دا سی[۶] لیکن جدوں سب توں پہلے زینب بنت جحش دا انتقال ہويا۔ تاں معلوم ہويا کہ ہتھ دی بڑائی توں آپ دا مقصد سخاوت و فیاضی سی، بہرحال واقدی نے سودہ دا سال وفات 54 ہجری دسیا اے [۷] لیکن ثقات دی روایت ایہ اے کہ انہاں نے عمر فاروق دے اخیر زمانہ خلافت وچ انتقال کیتا۔ [۸] عمر نے سنہ 23 ہجری وچ وفات پائی اے اس لئی سودہ دی وفات دا سال 22 ہجری ہوئے گا خمیس وچ ایہی روایت اے تے ایہی اصح اے،[۹] تے اسنوں امام بخاری، ذہبی، جزری ابن عبد البر تے خزرجی نے اختیار کیتا اے۔
اولاد
[سودھو]محمد صلی اللہ علیہ وسلم توں کوئی اولاد نئيں ہوئی، پہلے شوہر سکران نے اک لڑکا یادگار چھڈیا سی، جس دا ناں عبد الرحمن سی، انہاں نے جنگ جلولاء فارس وچ شہادت حاصل کيتی۔[۱۰]
حلیہ
[سودھو]ازواج مطہرات وچ سودہ توں زیادہ کوئی بلند بالا نہ سی، حضرت عائشہ دا قول اے جس نے انہاں نوں دیکھ لیا، اس توں اوہ چھپ نئيں سکدی سن۔[۱۱] زرقانی وچ اے کہ انہاں دا قد لمبا سی ۔[۱۲]
فضل و کمال
[سودھو]سودہ توں صرف پنج حدیثاں مروی نيں، جنہاں وچوں بخاری وچ صرف اک اے، صحابہ وچ ابن عباس، ابن زبیر تے یحی بن عبد الرحمن بن اسعد بن زرارہ نے انہاں توں روایت کيتی اے۔
اخلاق
[سودھو]عائشہ فرماندیاں نيں:[۱۳] "سودہ دے علاوہ کسی عورت نوں دیکھ کے مینوں ایہ خیال نئيں ہويا کہ اس دے قالب وچ میری روح ہُندی۔"
اطاعت و فرماں برداری وچ اوہ تمام ازواج مطہرات توں ممتاز سن، آپ نے حجۃ الوداع دے موقع اُتے ازواج مطہرات نوں مخاطب کر کے فرمایا سی ۔ کہ میرے بعد گھر وچ بیٹھنا،[۱۴] چنانچہ سودہ نے اس حکم اُتے اس شدت توں عمل کیتا کہ فیر کدی حج دے لئی نہ نکلاں، فرماندی سن کہ وچ حج و عمرہ دونے کرچکی ہاں تے ہن خدا دے حکم دے مطابق گھر وچ بیٹھونگی،[۱۵]
سخاوت و فیاضی وی انہاں دا اک ہور نمایاں وصف سی تے عائشہ دے سوا اوہ اس وصف وچ وی سب توں ممتاز سن، اک دفعہ عمر نے انہاں دی خدمت وچ اک تھیلی بھیجی، لیانے والے توں پُچھیا، اس وچ کیہ اے ؟ بولا درہم، بولیاں کھجور دی طرح تھیلی وچ درہم بھیجے جاندے نيں۔ ایہ کہہ کر اسی وقت سب نوں تقسیم کر دتا،[۱۶] اوہ طائف دی کھالاں بناندی سن تے اس توں جو آمدنی ہُندی سی، اسنوں نہایت آزادی دے نال نیک کماں وچ صرف کردیاں سن،[۱۷]
ایثار وچ وی اوہ ممتاز حیثیت رکھدی سن، اوہ تے عائشہ اگے پِچھے نکاح وچ آئیاں سن لیکن چونکہ انہاں دا سن بہت زیادہ سی ۔ اس لئی جدوں بوڑھی ہوگئياں تاں انہاں نوں شبہ ہويا کہ شاید محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم طلاق دے دین تے شرف صحبت توں محروم ہو جان، اس بنا اُتے انہاں نے اپنی باری عائشہ نوں دے دتی تے انہاں نے خوشی توں قبول کر لئی،[۱۸]
مزاج تیز سی، عائشہ انہاں دی بے حد معترف سن، لیکن کہندی نيں کہ اوہ بہت جلد غصہ توں بھڑک اٹھدیاں سن، اک مرتبہ قضائے حاجت دے لئی صحرا نوں جا رہیاں سن، راستے وچ عمر مل گئے، چونکہ سودہ دا قد نمایاں سی، انہاں نے پہچان لیا، عمر نوں ازواج مطہرات دا باہر نکلنا ناگوار سی تے اوہ محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی خدمت وچ پردہ دی تحریک کر چکے سن، اس لئی بولے سودہ تساں نوں اسیں پہچان لیا۔ سودہ نوں سخت ناگوار ہويا۔
محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے پاس پہنچیاں تے عمر دی شکایت کیتی، اسی واقعہ دے بعد آیتِ حجاب نازل ہوئی۔[۱۹] بااں ہمہ ظرافت اس قدر سی کہ کدی کدی اس انداز توں چلدیاں سن کہ آپ ہنس پڑتے سن اک مرتبہ کہنے لگیاں کہ کل رات نوں ميں نے آپ صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم دے نال نماز پڑھی سی، آپ نے اس قدر دیر تک رکوع کیتا کہ مینوں نکسیر پھُٹنے دا شبہہ ہو گیا، اس لئی میں دیر تک ناک پکڑے رہی، آپ اس جملہ نوں سن کر مسکرا اٹھے۔[۲۰]
دجال توں بہت ڈردیاں سن، اک مرتبہ عائشہ تے حفصہ دے پاس آ رہیاں سن دوناں نے مذاق دے لہجہ وچ کہیا تساں نے کچھ سنیا؟ بولیاں کیہ؟ کہیا دجال نے خروج کیتا، سودہ ایہ سن کر گھبرا گئياں، اک خیمہ جس وچ کچھ آدمی اگ سلگیا رہے سن، قریب سی، فورا اس دے اندر داخل ہوگئياں، عائشہ تے حفصہ ہسدیاں ہوئیاں محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے پاس پہنچیاں تے آپ نوں اس مذاق دی خبر دتی، آپ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تشریف لیائے تے خیمہ دے دروازے اُتے کھڑے ہو کے فرمایا کہ حالے دجال نئيں نکلیا اے، ایہ سن کر سودہ باہر آئیاں ۔ تاں مکڑی دا جالا بدن وچ لگیا ہويا سی، اسنوں باہر آ کے صاف کیتا،[۲۱] سید سلیمان ندوی لکھدے نيں میرے نزدیک ایہ روایت مشکوک تے سنداً ضعیف اے۔
حوالے
[سودھو]- ↑ ۱.۰ ۱.۱ عنوان : Сауда бинт Зама — شائع شدہ از: Islamskiy enciklopedicheskiy slovar
- ↑ زرقانی، 261:3
- ↑ طبقات ابن سعد، 36-39:8؛ زرقانی، 360:3
- ↑ زرقانی، 260:3؛ وطبقات ابن سعد، 38-39:8
- ↑ صحیح بخارج، 228:1
- ↑ ،طبقات، 37:8
- ↑ طبقات ابن سعد، 37-39:8
- ↑ اسد الغابہ واستیعاب و خلاصہ رہتل حالات سودہ
- ↑ زرقانی، 262:3
- ↑ زرقانی، 260:2
- ↑ صحیح بخاری، 707:3
- ↑ زرقانی، 459:3
- ↑ طبقات، 37:8
- ↑ زرقانی، 291:3
- ↑ طبقات، 38:8
- ↑ اصابہ، 118:8
- ↑ اصابہ، 65: حالات خیسہ
- ↑ صحیح بخاری و مسلمکتاب النکاح جواز ہبتہ نووگدا لصرنتہا
- ↑ صحیح بخاری، 26:1
- ↑ سعد، 37:8
- ↑ اصابہ، 65:8
|