المقتدى
| |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
جم | 24 جولائی 1056 | ||||||
وفات | 3 فروری 1094 (38 سال) | ||||||
شہریت | خلافت عباسیہ | ||||||
اولاد | المستظهر | ||||||
خاندان | خاندان بنو عباس | ||||||
مناصب | |||||||
عباسی خلیفہ (27 ) | |||||||
دفتر وچ ۲ اپریل ۱۰۷۵ – ۳ فروری ۱۰۹۴ |
|||||||
| |||||||
ہور معلومات | |||||||
پیشہ | شاعر ، سیاست دان ، خلیفہ | ||||||
پیشہ ورانہ زبان | عربی | ||||||
ترمیم |
المقتدی بامر اللہ خلافت عباسیہ دا ستائیسواں خلیفہ سی جس نے 1075ء توں 1094ء تک حکومت کیتی۔مقتدی نے خلافت عباسیہ دے وقار نوں قائم رکھیا۔ اُس وچ دِین و سیاست دونے جمع سن ۔
سوانح
[سودھو]مقتدی دا ناں عبد اللہ بن محمد ذخیرۃ الدین بن القائم بامر اللہ اے ۔کنیت ابوالقاسم سی۔ شمس الدین الذہبی نے ناں عبیداللہ لکھیا اے۔ والدہ ارجوان نامی اک کنيز سن۔[۱] پیدائش توں چھ مہینے پہلے مقتدی دے والد ذخیرۃ الدین محمد بن القائم بامر اللہ انتقال کرگئے سن ۔ مقتدی دی پیدائش اپنے دادا القائم بامر اللہ دے عہدِ حکومت وچ ماہِ صفر 448ھ مطابق مئی 1056ء وچ بغداد وچ ہوئی۔[۲]
عہد حکومت
[سودھو]خلیفہ القائم بامر اللہ دی زندگی وچ ہی مقتدی اُنہاں دا جانشین ہو گیا سی ۔14 محرم 487ھ مطابق 2 اپریل 1075ء نوں القائم بامر اللہ دی وفات دے بعد مقتدی دی بیعتِ خلافت لی گئی۔ [۱]اُس وقت مقتدی دی عمر 19 سال 6 مہینے تھی۔بیعتِ خلافت دے وقت مؤید الملک ابن نظام الملک، وزیر فخرالدولہ بن جہبز، عمیدالدولہ، شیخ ابواسحاق شیرازی، ابن الصباغ، نقیب النقبا طراد، نقیب الطاہر، معمر بن محمد تے قاضی القضاۃ ابوعبداللہ دامغانی وغیرہ نے عالماں و اراکین سلطنت توں مقتدی دے لئی بیعت لی۔[۳] ابن عمیدالدولہ نوں ملک شاہ توں بیعت لینے دے لئی روانہ کیتا۔ سعدالدولہ نوں ملک شاہ نے شحنہ (محافظ شہر) کرکے بغداد بھیجیا۔
محاسن
[سودھو]خلیفہ نے عنانِ خلافت ہتھ وچ لیندے ہی تمام لہوولعب دے انسداد دا حکم جاری کیتا۔ خلافِ شرع تمام اُمور نوں سختی توں بند کروایا۔ تھوڑے ہی عرصے وچ نیکی دا حکم عام ہو گیا۔بزمانہ ٔ مقتدی، شہراں وچ عام طور اُتے اچھائیاں و نیکیاں ظہور افگن ہوئیاں۔ قواعد خلافت و انتظام مملکت شگفتہ، حرمت خلافت گزشتہ دے برعکس ترقی پزیر و بلندوبالا رہی۔ مقتدی نے بغداد وچ ترنم ریزی تے گانا بجانا موقوف کر دتا۔ قحبہ خانے بند کروائے۔ حمام وچ بغیر لنگی باندھے غسل کرنے اُتے ممانعت عائد کردتی۔ حمام توں کبوتر خانے ختم کروائے تاکہ غسل کرنے والےآں نوں ایذا نہ پہنچے۔ مذہبی طور اُتے مقتدی بلندکردار، قوی نفس، عالی ہمت تے بنوعباس دا شریف خاندانی فرد سی ۔[۱][۴]
وزارت سلطنت
[سودھو]مقتدی توں پہلے ہی فخرالدولہ بن جہبز عہدہ وزارت اُتے ممتاز سی ۔ مقتدی نے کچھ عرصہ اُس نوں معطل کر دتا تے بعد وچ فیر اُسنوں ہی قلمدانِ وزارت سپرد کر دتا۔ چند دِناں دے لئی ابوشجاع محمد بن حسن مشہور بہ ظہیرالدین وزارت اُتے فائز رہیا۔
المقتدى | |
جیون | 1094 - ? |
خلافت ویلہ | 1094 - 1075 |
المقتدى عباسی خلافت دا اک خلیفہ سی۔
وقائع سلطنت
[سودھو]- مقتدی دی خلافت دے پہلے سال (یعنی 467ھ مطابق 1075ء) وچ مکہ مکرمہ وچ عباسیاں دی بجائے عبیدیاں دا خطبہ پڑھا جانے لگیا۔
- تتش اول جو ملک شاہ دا بھائی سی، اوہ وی مقتدی دے خیرخواہاں وچ شامل سی ۔ اُس نے دمشق نوں تسخیر کر ليا تے اوتھے 468ھ مطابق 1075ء وچ مقتدی دے ناں دا خطبہ پڑھوایا۔ ملک شاہ توں تتش اول دی ناراضی ہو گئی مگر جلد ہی صلح ہوئی۔ اِس ناراضی دے سبب تتش اول نے خراسان، ترمذ اُتے قبضہ کر ليا سی، صلح دے بعد دونے علاقےآں نوں واپس ملک شاہ دے سپرد کردتے۔[۵]
- 469ھ مطابق 1076ء وچ ابونصر بن استاذ ابوالقاسم القشیری بغداد آئے تے مدرسہ نظامیہ وچ اک تقریر دی جس وچ تمام دلائل مذہب اشعریہ دے بیان کیتے۔ اِس تقریر توں حنابلہ نوں طیش آیا تے فتنہ کھڑا ہو گیا۔ دونے جماعتاں دے اکثریتی افراد وچ تعصب دی بنا اُتے فساد برپا ہو گیا تے اکثر لوک قتل ہوئے۔ خلیفہ نے وزیر فخرالدولہ بن جہیر نوں وزارت توں معزول کر دتا کیونکہ اُس دا میلان حنابلہ دی طرف سی ۔
- 473ھ مطابق 1080ء وچ ملک شاہ سلجوقی نے اپنی بیٹی خلیفہ مقتدی دی کنیزی وچ پیش دی جس نے خلیفہ نے نکاح کر ليا۔[۶]
- 476ھ مطابق 1083ء وچ ملکاں ہائے عباسی توں قحط ختم ہويا ۔ اِسی سال خلیفہ نے ابوشجاع محمد بن حسن نوں وزیر مقرر کیتا تے اُسنوں ظہیرالدین دا خطاب تفویض ہويا۔
- 478ھ مطابق 1085ء وچ بغداد وچ سخت ہولناک کالی آندھی آئی جس وچ بجلی دی چمک تے بادلاں دی گرج زوراں اُتے سی۔ مٹی تے ریت آسمانی بارش دی طرح اُڑ رہی سی۔ بعض اوقات اِس زور توں کڑک ہوئی کہ لوکاں نوں قیامت برپا ہوجانے دا یقین ہو گیا۔ ایہ طوفان مسلسل تن گھینٹے تک رہیا جو عصر دے بعد کم ہويا۔ امالی بن ابوبکر طوسی نے لکھیا اے کہ ایہ پورا منظر اُنہاں دا چشم دِید اے۔
- 479ھ مطابق 1086ء وچ یوسف بن تاشفین، والی ٔ سبتہ و مراکش نے خلیفہ توں درخواست کيتی کہ جو شہر اُس دے قبضے وچ نيں، اوہ اُس نوں عنایت کرکے سلطان دا لقب تفویض کیتا جائے۔ چنانچہ مقتدی نے ایہ درخواست قبول کرلئی تے اُسنوں اپنے کولوں خلعت و عَلَم بھیجیا تے اُسنوں امیرالمؤمنین دا خطاب عطاء کیتا۔ اِس طرح یوسف بن تاشفین نے دولت مرابطین دی بنیاد رکھی۔[۷]
- 479ھ مطابق 1086ء وچ ملک شاہ سلجوقی پہلی بار بغداد آیا تے بغداد وچ قیام پزیر ہويا۔ خلیفہ مقتدی دے نال دوستانہ طور اُتے چوگاں کھیلا۔ بعد وچ واپس اصفہان چلا گیا۔
- 479ھ مطابق 1086ء وچ مکہ مکرمہ تے مدینہ منورہ وچ عبیدیاں دا خطبہ خارج کر دتا گیا تے خلیفہ مقتدی دا خطبہ پڑھا جانے لگیا۔
- 484ھ مطابق 1091ء وچ تمام جزیرے صقلیہ اُتے انگریزاں نے قبضہ کر ليا، حالانکہ ایہ اوہی جزیرے سن جنہاں نوں 200ھ وچ مسلماناں نے فتح کر ليا سی ۔ عرصہ تک ایہ جزیرے آل اغلب دے پاس رہے جو خلافت عباسیہ دے ماتحت سن ۔ عبیدیاںکے دور وچ ایہ جزیرے عبیداللہ مہدی دے پاس سن، انگریزاں نے عبیداللہ مہدی توں ایہ جزیرے کھو لئی۔
- 484ھ مطابق 1091ء وچ ملک شاہ سلجوقی بغداد آیا تے اک عالیشان جامع مسجد تعمیر کروائی۔ مسجد دے اطراف وچ شاہی محلات تعمیر کروائے۔ تھوڑا عرصہ قیام کرکے واپس اصفہان چلا گیا۔
- 485ھ مطابق 1092ء وچ ملک شاہ سلجوقی دی خلیفہ مقتدی توں ٹھن گئی۔ ملک شاہ سلجوقی بغداد آیا تے شر انگیزی کی، خلیفہ نوں کہلا بھیجیا کہ آپ بغداد خالی کردیجئے تے جتھے جی چااے، چلے جان کیونکہ ہن وچ بغداد توں خلافت کراں گا۔ اِس حکم توں خلیفہ متقدی پریشان ہويا تے کہلایا کہ گھٹ توں گھٹ اک مہینے دی مہلت دتی جائے لیکن ملک شاہ سلجوقی نے کہیا کہ اک گھینٹے دی وی مہلے نہ دتی جائے گی۔ آخرکار خلیفہ دی استدعا اُتے ملک شاہ سلجوقی نے 10 دن دی مہلت دتی تے اِسی عشرے وچ ملک شاہ سلجوقی بیمار ہوکے 19 نومبر 1092ء نوں بغداد وچ فوت ہو گیا۔خلیفہ نے اُس دے پنج سالہ بیٹے محمود نوں سلطان مقرر کر دتا۔[۸]
- 492ھ مطابق 1099ء وچ غزنوی سلطان ظہیرالدولہ ابراہیم بن مسعود غزنوی دا انتقال ہويا۔ اُس دا بیٹا جلال الدین مسعود غزنوی تخت نشین ہويا۔[۹]
- 14 محرم 487ھ مطابق 2 فروری 1094ء نوں ملک شاہ سلجوقی دا دوسرا فرزند برکیاروق نے خلیفہ دے دربار وچ حاضری دی۔ خلیفہ مقتدی نے اُسنوں رکن الدولہ دا خطاب تفویض کیتا تے اک شمشیر عنایت کيتی۔
وفات
[سودھو]- ہور پڑھو: برکیاروق
برکیاروق دی دربار حاضری دے اگلے روز ہی خلیفہ متقدی نے بغداد وچ 15 محرم 487ھ مطابق 3 فروری 1094ء نوں 38 سال شمسی دی عمر وچ وفات پائی۔بقول علامہ جلال الدین سیوطی، خلیفہ مقتدی نوں اُس دی کنيز شمس النہار نے زہر دتا سی ۔[۱۰] مدت خلافت 18 سال 10 ماہ 1 دن اے۔
ہور ویکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ۱.۲ شمس الدین الذہبی: سیراعلام النبلاء، جلد 18، صفحہ 318۔
- ↑ مفتی انتطام اللہ شہابی/ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی: تریخ ملت، جلد 2، صفحہ 554۔
- ↑ ابن خلدون: تریخ ابن خلدون، جلد 9، صفحہ 19۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، صفحہ 399۔ مطبوعہ کراچی 1983ء
- ↑ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، صفحہ 400۔ مطبوعہ کراچی 1983ء
- ↑ علامہ محمد محی الدین الخیاط المصری: الدروس التریخ، جلد 4، صفحہ 134۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، صفحہ 401۔ مطبوعہ کراچی 1983ء
- ↑ مفتی انتطام اللہ شہابی/ مفتی زین العابدین سجاد میرٹھی: تریخ ملت، جلد 2، صفحہ 555۔
- ↑ شمس الدین الذہبی: سیراعلام النبلاء، جلد 18، صفحہ 321۔
- ↑ جلال الدین سیوطی: تریخ الخلفاء، صفحہ 402۔ مطبوعہ کراچی 1983ء