حکیم جوہر وارثی
عبدالرؤف خاں حکیم جوہر ؔ | |
---|---|
پیدائش | مبارک علی 10 اکتوبر 1907ء مطابق 1 رمضان 1325ھ محلہ بیلدارن ٹولہ شہر نانپارہ ضلع بہرائچ اتر پردیش ہندوستان |
وفات | 1990ء |
رہائش | محلہ بیلدارن ٹولہ شہر نانپارہ ضلع بہرائچ اتر پردیش ہندوستان |
اسمائے دیگر | عبدالرؤف خاں |
تعلیم | طبی اسناد |
پیشہ | ادب توں وابستگی،معالج |
وجہِ شہرت | شاعری |
مذہب | اسلام |
عبد الرؤف خاں حکیم جوہرؔ ضلع بہرائچ دے مشہور شاعر سن ۔ آپ دی پیدائش 10 اکتوبر1907ء بہ مطابق یکم رمضان 1325ھ نوں محلہ بیلدارن ٹولہ نانپارہ ضلع بہرائچ وچ ہوئی سی۔ آپ دے والد دا ناں محمد نور خاں تے والدہ دا ناں امیر جتھے بیگم سی۔[۱]
حالات
[سودھو]حکیم جوہرؔ وارثی اپنے والدین دی اولاداں 10 بھائیاں تے بہناں وچ پہلی اولاد سن [۱]۔ آپ دے اجداد ڈیڑھ سو سال پہلے افغانستان توں بہرائچ آئے سن تے ایتھے سکونیت اختیار کر لئی سی۔ آپ دے خاندان دے زیادہ تر لوک ریاست نانپارہ توں منسلک سن تے اچھے عہدےآں اُتے سن ۔ آپ دی تعلیم دینی مدارس وچ ميں ہوئی سی۔ دسويں دے بعد منبع الطب کالج لکھنؤ وچ داخلہ لیا تے اوتھے توں فن طب دی سند حاصل کيتی۔ سند حاصل کرنے دے بعد بہرائچ وچ حکمت کرنے لگے تے بعد وچ ہمدرد دواخانہ دہلی دی ایجنسی حاصل کر لئی۔ حکیم جوہر دے اسيں عصراں وچ مشہور طبیب حکیم صفدر علی صاحب وارثی (مصنف جلوائے وارث تے مشہورحکیم تے شاعر حکیم محمد اظہر وارثی دے والد تے مشہور شاعر اظہار وارثی دے دادا)،حکیم عبد القدیر تے حکیم عبد الباری سن ۔[۱]
1966ئماں آپ نے ہمدرد ایجنسی توں دست بردار ہوئے کے ہمدرد ایجنسی گونڈہ توں منسلک ہوئے گئے تے آخری وقت تک ايسے توں وابستہ رہے۔گھر اُتے ہی مطب قائم کیتا سی تے خدمت خلق پرمامور سن ۔ جوہر صاحب حکیم ہونے دے نال ہی نال وطن دی آزادی دے اک جانباز سپاہی وی سن ۔ جنہاں دناں پنڈت نہرو الہ آباد نینی جیل وچ قید سن تاں انہاں دی ہدایت دے مطابق موصوف دا بچپن دا زمانہ ایويں گزریا کہ اوہ اک لنگوٹی بنھ کر خستہ حال فقیر دی شکل وچ جیل توں کچھ فاصلہ اُتے اپنی گودڑ گٹھری لئی ہوئے سر راہ خیمہ زن رہندے تے راہ گیر چند سکے جوہر صاحب دے ہتھ وچ رکھ دیندے مگر دراصل کچھ مخصوص کانگریسی کارندے پیسےآں دی جگہ دن بھر دی کاروائیاں تے حالات دی رپورٹ مڑے تڑے کاغذ دی شکل وچ جوہر صاحب نوں دیندے سن ،جسنوں اوہ رات وچ مخصوص ذرائع توں پنڈت نہرو دے پاس پہنچیا دتا کردے سن ۔ آزادی دے بعد بھارت سرکار نے جوہر صاحب دی دلیرانہ خدمات نوں سراہندے ہوئے ماہانہ وظیفہ مقر کیتا سی جو تا حیات ملدا رہیا۔ جوہر[۱] صاحب نوں سیاست توں وی گہرا تعلق سی تے بہرائچ میونسپل بورڈ دے ارکان وی رہے۔1988ء وچ آپ نے اپنی اہلیہ دے نال حج کیتا سی۔ آپ ریاست سطح دے بہترین کھلاڑی سن ۔ سرکاری ادارےآں اردو اکادمی،کھیل ندیشلیہ وغیرہ توں آپ نوں ماہانہ امداد ملدی سی ۔
ادبی خدمات تے ادبی شخصیتاں نال رابطہ
[سودھو]حکیم جوہرؔ دے استاد شمس ؔ لکھنوی سن جو لکھنؤ توں آکے نانپارہ وچ بس گئے سن ۔ جدوں مولانا محمد علی جوہر[۱] دا انتقال ہويا اس وقت شمس صاحب نے اپنے شاگرداں توں کہیا کہ جوہرؔ تخلص خالی ہويا اے ،کون اس تخلص نوں لئی گا۔ حکیم جوہر نے ہتھ اٹھایا تے اوہ جوہر ہوئے گئے اس توں پہلے آپ رؤفؔ ہی تخلص رکھدے سن ۔ آپ دا کوئی مجموعہ کلام شائع نئيں ،البتہ آپ دے شعری کلام 7جلداں وچ موجود اے۔
آپ دے دوستاں وچ خمار بارہ بنکوی،مجروح سلطان پوری،کیفی اعظمی،فراق گورکھپوری،شکیل بدایونی،علی سردار جعفری،فنا نظامی،گوہر کانپوری،بیکل اتساہی سن ۔ جبکی شہربہرائچ تے نانپارہ وچ آپ دے ہمعصر شاعراں وچ شوق بہرائچی ،وصفی بہرائچی،ڈاکٹر نعیم اللہ خیالی،شفیع بہرائچی،محسن زیدی، حکیم اظہر وارثی، واصف القادری،ایمن چغتائی،بابا جمال ،ساغر مہدی،عبرت بہرائچی، غوث ؔ حسانی نانپاروی،فنا نانپاروی واصل بہرائچی وغیرہ سن ۔
وفات
[سودھو]آپ دا انتقال 3 اکتوبر 1990ء وچ بمطابق 13 ربیع الاول 1411ھ وچ بہرائچ وچ ہواسی۔ آپ دی تدفین آ پ دے والد دے نیڑے ہی وچ بہرائچ وچ ہی ہوئی۔
نمونہ کلام
[سودھو]” | بٹتی ہے وہاں رحمت آقائے مدینہ جنت جسے لینا ہو چلا آئے مدینہ
پوری ہو یو ہی کاش تمنائے مدینہ موت آئے یہاں ،روح پہنچ جائے مدینہ |
“ |
حوالے
[سودھو]- دبستان بہرائچ از شمیم اقبال خاں