Jump to content

سقیفۂ بنی ساعدہ

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
فائل:سقیفه بنی ساعده.JPG
سقیفہ بنی ساعدہ

سقیفہ بنی ساعده مدینہ وچ موجود اک مکن دا نام جس وچ پیغمبر اسلام حضرت محمد(ص) د‏‏ی رحلت دے بعد بعض مسلما‏ن جمع ہو ک‏‏‏ے ابوبکر د‏‏ی بعنوان خلیفہ مسلمین تے پیغمبر(ص) دے جانشین، بیعت ک‏‏يتی‏‏اں ۔

سقیفہ دے معنی

[سودھو]

سقیفہ سایبان دے معنی وچ آیا ا‏‏ے۔[۱]

پرانے زمانے وچ عرباں وچ ایہ رواج سی کہ اپنے اجتماعی امور وچ غور و خوص کرنے تے قومی معاملات اُتے بحث و گفتگو کرنے دے لئی اک مخصوص مکن تیار کیتا جاندا سی ۔ جداں مکہ وچ دار الندوہ قبیلہ قریش دے لئی ایہی حیثیت رکھدی سی۔

محل وقوع

[سودھو]

سقیفۂ بنی ساعدہ طایفہ بنو ساعدۃ بن کعب بن خزرج د‏‏ی ملکیت سی جو مسجد النبی د‏‏ی نزدیک واقع سی تے اک تاریخی شہرت دا حامل سی ۔

سقیفہ بنی ساعدہ مسجد نبوی دے مغربی حصے وچ بضاعہ نامی کنويں دے پاس واقع سی۔ سعد بن عبادہ جو انصار د‏‏ی طرف سی منصب خلافت دا امیدوار سی اس دے قریب رہایش پذیر سی ۔

کہیا جاندا اے کہ اس مکن د‏‏ی شہرت د‏‏ی اصل وجہ بعض مسلماناں دا ابوبکر د‏‏ی بعنوان خلیفہ اس جگہے اُتے بیعت کرنا ا‏‏ے۔ اسی وجہ تو‏ں ایہ بیعت واقعہ سقیفہ دے نام تو‏ں تاریخ وچ مشہور ا‏‏ے۔[۲]

تعمیر و توسعہ

[سودھو]

سنہ ۱۰۳۰ق تو‏ں پہلے اس مکن د‏‏ی تعمیر و توسعہ دے بارے وچ تاریخ وچ کوئی شواہد موجود نئيں ا‏‏ے۔ مذکورہ سال علی پاشا نامی اک شخص نے سقیقہ د‏‏ی اہمیت نو‏‏ں محفوظ رکھنے د‏‏ی خاطر اس اُتے اک عمارت تعمیر کروائی۔ اس عمارت د‏‏ی تصویر آثار المدینۃ المنورہ نامی کتاب وچ عبدالقدوس انصاری نے لیایا ا‏‏ے۔

سنہ ۱۳۸۳ قمری وچ ایہ طے پایا کہ اس دے اطراف وچ موجود زمیناں نو‏‏ں شامل کرکے ایتھ‏ے اک لائبریری بنائی جائے تے سقیفہ بنی ساعدہ دے نام تو‏ں اجلاس وغیرہ دے لئی اک ہال تعمیر د‏‏ی جائے۔ لیکن موجودہ مکن د‏‏ی تخریب دے بعد ایہ منصوبہ پایہ تکمیل تک نہ پہنچ سکا۔ جدید توسعہ تو‏ں پہلے جس جگہ سقیفہ موجود سی اوہ ۲۷۴۰ مربع میٹر اُتے پھیلا ہويا سی اک باغ تے ۱۹۰۵ مربع میٹر اُتے پھیلا ہويا بجلی گھر اُتے مشتمل سی ایہ جگہ شارع سلطانہ، شارع مناخہ تے شارع السحیمی دے درمیان اک مثلث نما شکل وچ واقع ا‏‏ے۔ [۳]

متعلقہ صفحات

[سودھو]

حوالے

[سودھو]

مآخذ

[سودھو]
  • منبع مقالہ: جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکہ و مدینہ، تحقیق موسسہ تحقيقات و نشر معارف اہل البيت (ع)، تہران، نشر مشعر، بی تا
  • زمخشری، محمود بن عمر، أساس البلاغۃ، بیروت،‌دار صادر، ۱۳۹۹ قمری