ابو العباس احمد بن محمد بن مفرج بن ابی الخلیل الاموی الاشبیلی الاندلسی، محدث، حدیث دے مشہور عالم، علمِ نبات تے ادویہ دے معروف سائنسدان سن، اشبیلیہ وچ 561 ہجری نوں پیدا ہوئے، حدیث سننے تے مختلف النوع پودےآں اُتے تجرےآں تے انہاں نوں جمع کرنے دے شوق نے انہاں نوں سفر کرنے اُتے اکسایا، پورا اندلس گھومنے دے بعد مشرق دی طرف رخ کیتا تے 613 ہجری نوں مصر پہنچے تے کچھ عرصہ اوتھے رہے، پھر دو سال تک شام، عراق تے حجاز گھُمے، اس دوران انہاں دے پودیاں تے حدیث وچ خوب اضافہ ہويا، دوبارہ مصر لوٹے، مصر دے شاہ عادل الایوبی نے انہاں دا اکرام کیتا تے ماہانہ تنخواہ مقرر کیتی تے انہاں نوں ہمیشہ دے لئی مصر وچ رہنے دے لئی کہیا، مگر انہاں نے اپنے وطن اشبیلیہ جانے نوں ترجیح دتی تے وفات ربیع الثانی 637 ہجری تک اوتھے رہے .
ابن الرومیہ نے علم نبات، ادویہ تے علمِ حدیث اُتے جلیل القدر تصانیف چھڈیاں جنہاں وچ قابلِ ذکر علمی تصانیف ایہ نيں :
تفسیر الادویہ المفردہ من کتاب دیسقوریدس
ادویہ جالینوس
الرحلہ النباتیہ
المستدرکہ، ترکیب الادویہ
اس دے علاوہ اس موضوع اُتے انہاں دی بے شمار تفاسیر وتشریحات نيں تے حروفِ تہجی دے اعتبار نال پودےآں دے نام اُتے اک کتاب وی اے، جدوں کہ علمِ حدیث وچ انہاں دی کچھ تصانیف ایہ نيں :
