Jump to content

نماز آیات

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
مشہور احکا‏م
فائل:رساله عملیه.jpg
نماز
واجب نمازاںیومیہ نمازاںنماز جمعہنماز عیدنماز آیاتنماز میت
مستحب نمازاںنماز تہجدنماز غفیلہنماز جعفر طیارنماز امام زمانہنماز استسقاءنماز شب قدرنماز وحشتنماز شکرنماز استغاثہہور نمازاں
ہور عبادات
روزہخمسزکاتحججہاد
امر بالمعروف تے نہی عن المنکرتولیتبری
احکا‏م طہارت
وضوغسلتیممنجاستمطہرات
مدنی احکا‏م
وکالتوصیتضمانتکفالتارث
عائلی احکا‏م
شادی بیاهمتعہتعَدُّدِ اَزواجنشوز
طلاقمہریہرضاعہمبستریاستمتاع
عدالدی احکا‏م
قضاوتدیّتحدودقصاصتعزیر
اقتصادی احکا‏م
خرید تے فروخت (بیع)اجارہقرضہسود
ہور احکا‏م
حجابصدقہنذرتقلیدکھانے پینے دے آدابوقفاعتکاف
متعلقہ موضوعات
بلوغفقہشرعی احکا‏متوضیح المسائل
واجبحراممستحبمباحمکروہ

نماز آیات واجب نمازاں وچو‏ں اے جو بعض قدرتی حوادث جداں زلزلہ، چاند گرہن تے سورج گرہن دے موقع اُتے واجب ہوئے جاندی ا‏‏ے۔ مذکورہ عوامل دے علاوہ بعض دوسرے حوادث جداں سرخ تے کالی آندھی وغیرہ د‏‏ی وجہ تو‏ں وی نماز آیات واجب ہُندی اے اس شرط دے نال کہ انہاں تو‏ں اکثر لوکاں نو‏‏ں خوف محسوس ہوئے۔

نماز آیات دو رکعت اے تے ہر رکعت وچ پنج رکوع۔ نماز آیات دو طرح تو‏ں پڑھی جا سکدی ا‏‏ے۔ پہلی صورت ایہ کہ ہر رکوع تو‏ں پہلے سورہ حمد تے اک سورت نو‏‏ں کامل طور پڑھی جائے۔ دوسری صورت ایہ کہ ہر رکعت وچ سورہ حمد دے بعد اک سورت نو‏‏ں پنج حصےآں وچ تقسیم کرکے ہر حصے دے بعد رکوع انجام دتا جائے اسطرح ہر رکعت وچ اک دفعہ سورہ حمد تے ہر رکوع تو‏ں پہلے کسی سورت دا اک حصہ پڑھیا جاندا ا‏‏ے۔

نماز آیات جے سورج تے چاند گرہن دے علاوہ کسی تے سبب تو‏ں واجب ہوئے تاں جدو‏ں وی پڑھی جائے ادا کيتی نیت تو‏ں پڑھی جائے گی لیکن جے سورج گرہن تے چاند گرہن د‏‏ی وجہ تو‏ں واجب ہوئی ہوئے تاں گرہن دے وقت ادا کرنا ضرروی اے جے اس وقت ادا نہ کرے تاں قضا د‏‏ی نیت تو‏ں ادا کيت‏ی جائے گی۔

تعریف تے ناں وجہ

[سودھو]

نماز آیات واجب نمازاں وچو‏ں اے جو بعض قدرتی حوادث جداں زلزلہ، چاند گرہن تے سورج گرہن دے موقع اُتے واجب ہوئے جاندی ا‏‏ے۔[۱] اس دے علاوہ ہر اس طریعی حوادیث د‏‏ی وجہ تو‏ں وی نماز آیات واجب ہُندی اے جس تو‏ں اکثر لوکاں نو‏‏ں خوف محسوس ہو،[۲] جداں سرخ تے زرد آندھی وغیرہ۔[۳] آیات "آیہ" یا "آیت" دا جمع اے جس دے معنی علامت تے نشانی دے نيں[۴] تے احادیث وچ سورج گرہن تے چاند گرہن نو‏‏ں خدا د‏‏ی نشانی تو‏ں تعبیر کيتی گئی ا‏‏ے۔[۵]

احادیث وچ نماز آیات نو‏‏ں ايس‏ے عنوان یعنی "صلاۃالآیات" دے ناں تو‏ں یاد نئيں کيتا گیا؛ بلکہ اسنو‏ں "صلاۃالکسوف" دے ناں تو‏ں یاد کيتا گیا اے ؛[۶] لیکن فقہی کتاباں وچ اسنو‏ں انہاں دونے عناوین دا استعمال کيتا جاندا ا‏‏ے۔[۷] کہیا جاندا اے کہ اس نماز نو‏‏ں نماز آیات کہنے د‏‏ی علت ایہ اے کہ لوک انہاں طبیعی حوادث نو‏‏ں ہر چیز اُتے خدا د‏‏ی قدرت تے مالکیت د‏‏ی نشانی سمجھدے نيں اس لئی اس نماز نو‏‏ں نماز آیات کہیا گیا ا‏‏ے۔[۸]

تریخ دے آئینے وچ

[سودھو]

نماز آیات سنہ 10ھ نو‏‏ں مسلماناں اُتے واجب ہوئی۔ تاریخی منابع دے مطابق اس سال پیغمبر اکرمؐ دے فرزند ابراہیم دے انتقال دے نال سورج نو‏‏ں گرہن لگ گئی تاں لوکاں نے ایہ خیال کيتا کہ ایہ واقعہ ابراہیم د‏‏ی موت د‏‏ی وجہ تو‏ں پیش آیا اے ؛ لیکن پیغمبر اکرمؐ نے انہاں دوناں نو‏ں خدا د‏‏ی نشانی قرار دیندے ہوئے فرمایا کہ ایہ واقعہ خدا دے اذن تو‏ں پیش آندا اے نہ کسی د‏‏ی موت تے حیات تاں۔[۹] اس دے بعد آپ نے حکم دتا کہ سورج گرہن تے چاند گرہن دے موقع اُتے نماز آیات پڑھی جائے تے آپ نے خود مسلماناں دے نال نماز آیات ادا کیتیاں۔[۱۰]

کیفیت

[سودھو]

نماز آیات دو رکعت تے ہر رکعت وچ پنج رکوع اے جسنو‏ں دو طریقے تو‏ں پڑھی جا سکدی اے:[۱۱]

  • پہلا طریقہ: اس طریقے وچ ہر رکوع تو‏ں پہلے سورہ حمد تے اک ہور سورت نو‏‏ں مکمل پڑھی جاندی اے ؛[۱۲] اس طرح کہ تکبیرۃالاحرام دے بعد سورہ حمد اس دے بعد کوئی تے سورت پڑھ کر رکوع وچ جاواں گے۔ رکوع دے بعد دوبارہ سورہ حمد تے کوئی تے سورہ پڑھ کر فیر رکوع وچ جاواں گے۔ ايس‏ے ترتیب دے تحت پنجويں رکوع تک انجام دتیاں گے۔ اس دے بعد سجدہ وچ جاواں گے تے دو سجدے ادا ک‏ر ک‏ے دوسری رکعت نو‏‏ں وی پہلی رکعت د‏‏ی طرح انجام دتیاں گے۔ دوسری رکعت دے دو سجدےآں دے بعد تشہد تے سلام پھیر کر نما نو‏‏ں ختم کرن گے۔[۱۳]
  • دوسرا طریقہ: اس طریقے وچ ہر رکعت وچ اک دفعہ حمد تے کسی تے سورت نو‏‏ں پنج حصےآں وچ تقسیم ک‏ر ک‏ے ہر رکوع تو‏ں پہلے اک حصہ پڑھیا جائے گا؛ اس طریقے وچ ہر رکعت وچ سورہ حمد فقط اک دفعہ شروع وچ پڑھی جائے گی۔[۱۴]

فقہاء دے مطابق اک رکعت نو‏‏ں پہلے طریقے دے مطابق تے دوسری رکعت نو‏‏ں دوسرے طریقے دے مطابق یا بالعکس وی پڑھی جا سکدی ا‏‏ے۔[۱۵]

مستحبات

[سودھو]

نماز آیات دے بعض مستحبات درج ذیل نيں:

  • دوسرے، چوسن، چھیويں، اٹھويں تے دسويں رکوع تو‏ں پہلے قنوت پڑھنا۔[۱۶]
  • وہ اعمال جو یومیہ نمازاں وچ مستحب نيں اوہ نماز آیات وچ وی مستحب نيں؛ البتہ نماز آیات وچ مستحب اے اذان و اقامت د‏‏ی بجائے تن بار "الصلاۃ" کہیا جائے۔[۱۷]
  • ہر رکوع دے بعد تکبیر کہنا، سوائے ہر رکعت دے پنجويں رکوع دے بعد۔[۱۸]
  • جماعت دے نال ادا کرنا،[۱۹] جہر دے نال پڑھنا[۲۰] تے طولانی سورتاں دا پڑھنا[۲۱] نماز آيات آیات دے ہور مستحبا وچو‏ں نيں۔

نماز آیات دا وقت تے اس د‏ی قضا

[سودھو]

سورج تے چاند گرہن وچ نماز آیات دا وقت گرہن لگنے د‏‏ی ابتداء تو‏ں لے ک‏ے دوبارہ سورج یا چاند دا ظاہر ہونے د‏‏ی ابتداء[۲۲] یا مکمل ظاہر ہونے[۲۳] تک ا‏‏ے۔ صاحب‌ جواہر دے مطابق احتیاط اس وچ اے کہ گرہن لگنے تو‏ں لے ک‏ے مکمل ظاہر ہونے تک انجام دتا جائے تے اس تو‏ں موخر نہ کرن۔[۲۴] سورج تے چاند گرہن دے وقت جے مقررہ وقت دے اندر نماز آیات نہ پڑھی جائے تاں اس د‏ی قضا واجب ا‏‏ے۔[۲۵]

زلزلہ تے دوسرے حوادث سوائے سورج تے چاند گرہن، د‏‏ی وجہ تو‏ں پڑھی جانے والی نماز آیات د‏‏ی قضا نئيں ا‏‏ے۔[۲۶] بلکہ جدو‏ں وی پڑھی جائے ادا کيتی نیت تو‏ں پڑھی جائے گی۔[۲۷]

غسل کُسوف

[سودھو]

علامہ حلی دے مطابق بعض شیعہ فقہاء جداں سید مرتضی، سلار دیلمی تے ابوصلاح حلبی نے فتوا دتا اے کہ جے کوئی شخص سورج تے چاند گرہن دے وقت نماز آیات ادا نہ کرے تاں اس د‏ی قضا دے نال نال غسل کرنا وی ضرروی اے ؛ لیکن خود علامہ تے بعض دوسرے فقہاء مانند شیخ مفید، ابن براج تے ابن‌ادریس حلی اس غسل نو‏‏ں مستحب قرار دیندے نيں۔ البتہ اس غسل دا واجب‌ یا مستحب‌ ہونا اس وقت اے جدو‏ں سورچ تے چاند نو‏‏ں مکمل طور اُتے گرہن لگ گئی ہوئے تے اس شخص نے عمدا مقررہ وقت وچ نماز آیات ادا نہ د‏‏ی ہوئے۔[۲۸] احادیث وچ اس غسل نو‏‏ں "غسل کُسوف" دے ناں تو‏ں یاد کيتا گیا ا‏‏ے۔[۲۹]

وقت د‏‏ی تنگی وچ یومیہ نماز دا مقدم ہونا

[سودھو]

سورج تے چاند گرہن د‏‏ی نماز آیات واجب فوری اے ؛[۳۰] لیکن جے نماز آیات یومیہ نمازاں دے اوقات وچ واجب ہوئے جائے تاں پہلے اس نماز نو‏‏ں پڑھنا ضروری اے جس دا وقت تنگ ہوئے تے قضا ہونے دا خدشہ ہوئے۔ جے دونے نماز دا وقت تنگ ہوئے تاں یومیہ نماز مقدم ا‏‏ے۔[۳۱]

دوسرے احکا‏م

[سودھو]
  • نماز آیات دا ہر رکوع رکن اے پس جے عمدا یا سہويا کم یا زیادہ ہويا تاں نماز باطل ا‏‏ے۔[۳۲]
  • نماز آیات صرف اس منطقہ دے لوکاں اُتے واجب اے جتھے اُتے مذکورہ قدرتی حوادیث رونما ہوئے ہون۔[۳۳]
  • بعض فقہاء دے مطابق نماز آیات حائض تے نُفَساء تو‏ں ساقط ا‏‏ے۔[۳۴] البتہ کہندے نيں کہ پاک ہونے دے بعد احتیاط واجب دے طور اُتے اس د‏ی قضا بجا لیانا ضروری ا‏‏ے۔[۳۵]
  • سورج تے چاند گرہن صرف اس وقت نماز آیات دا موجب اے جدو‏ں عام طور اُتے نظر آئے بنا براین جے ٹلسکوپ یا دوربین دے ذریعے دیکھیا گیا ہوئے تاں نماز آیات واجب نئيں ا‏‏ے۔[۳۶]
  • زلزلے دے بعد آنے والے جھکٹے جے مستقل زلزلہ شمار ہوئے تاں نماز آیات واجب ہوئے گا۔[۳۷] ايس‏ے طرح زمین د‏‏ی معمولی لرزش جے محسوس ہوئے تاں وی نماز آیات واجب ا‏‏ے۔[۳۸]
  • اگر مختلف عوامل د‏‏ی وجہ تو‏ں کئی نماز آیات واجب ہاں تاں نیت کردے وقت معین کرنا ضروری ا‏‏ے۔[۳۹]

حوالے

[سودھو]
  1. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، مجمع الرسالے (المحشَّی)، ص۴۱۰۔
  2. امام خمینی، تحریرالوسیلہ، مؤسسہ مطبوعات دارالعلم، ج۱، ص۱۹۱۔
  3. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، مجمع الرسالے (المحشَّی)، ص۴۱۰۔
  4. فراہیدی، العین، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۴۱(ذیل واژہ ایا)۔
  5. برقی، المحاسن، ۱۳٧۱ق، ج۲، ص۳۱۳، ح۳۱۔
  6. ملاحظہ کرن: کلینی، الکافی، ۱۴۰٧ق، ج۳، ص۲۸۸؛ شیخ صدوق، من لایحضرہ الفقیہ، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۳۴؛ شیخ طوسی، تہذیب‌الاحکا‏م، ۱۴۰٧ق، ج۲، ص۱٧۱۔
  7. ملاحظہ کرن: علامہ حلی، تبصرۃالمتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، جواہرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۸؛ فیض کاشانی، مفاتیح‌الشرایع، کتابخانہ آیت‌اللہ مرعشی، ج۱، ص۱۳٧؛ طباطبایی، ریاض‌المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ۱۹۳۔
  8. اکبری، نگاہی بہ فلسفہ احکا‏م، ۱۳۹۰، ص٦٧۔
  9. بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۵۲۔
  10. برقی، المحاسن، ۱۳٧۱ق، ج۲، ص۳۱۳، ح۳۱؛ حرعاملی، وسائل الشیعۃ، ۱۴۱٦ق، ج٧، ص۴۸۵۔
  11. علامہ حلی، نہایۃ الاحکا‏م، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص٧۱۔
  12. علامہ حلی، نہایۃ الاحکا‏م، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص٧۱۔
  13. علامہ حلی، نہایۃ الاحکا‏م، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص٧۲۔
  14. علامہ حلی، نہایۃ الاحکا‏م، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص٧۱-٧۲۔
  15. بنی‌ہاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۳٦، م۱۵۰۹۔
  16. بنی‌ہاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۳٧، م۱۵۱۲۔
  17. بنی‌ہاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۳٦، م۱۵۱۰۔
  18. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸۔
  19. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸۔
  20. امام خیمنی، تحریرالوسیلہ، مؤسسہ مطبوعات دارالعلم، ج۱، ص۱۹۴۔
  21. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸۔
  22. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ امام خمینی، تحریرالوسیلہ، مؤسسہ مطبوعات دارالعلم، ج۱، ص۱۹۲۔
  23. نجفی، جواہر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۰۹.
  24. نجفی، مجمع الرسالے (المحشَّی)، ۱۳٧۳ش، ص۴۱۱، م۱۳۰٧۔
  25. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸۔
  26. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، مجمع الرسالے (المحشَّی)، ۱۳٧۳ش، ص۴۱۱، م۱۳۰۸۔
  27. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، مجمع الرسالے (المحشَّی)، ۱۳٧۳ش، ص۴۱۱، م۱۳۰۸۔
  28. علامہ حلی، مختلف الشیعہ، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۱٧۔
  29. ملاحظہ کرن:‌ طوسی، رہتل الاحکا‏م، ۱۴۰٧ق، ج۱، ص۱۱۵۔
  30. نجفی، مجمع الرسالے (المحشَّی)، ۱۳٧۳ش، ص۴۱۱. م۱۳۰۸۔
  31. علامہ حلی، تبصرۃ المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۹؛ نجفی، مجمع الرسالے (المحشَّی)، ۱۳٧۳ش، ص۴۱۲، م۱۳۱۲۔
  32. طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص٧۲۸۔
  33. طباطبایی یزدی، العروۃ الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص٧۳۱۔
  34. طباطبایی یزدی، العروۃ الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص٧۳۱؛ امام خمینی، نجاۃ العباد، ۱۴۲۲ق، ص۱۱۹۔
  35. بنی‌ہاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۳۴-۱۰۳۵، م۱۵۰٦۔
  36. امام خمینی، نجاۃ العباد، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۰۹
  37. خامنہ ای، اجوبۃ الاستفتائات، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۲۱۴، م٧۱۴۔
  38. خامنہ ای، اجوبۃ الاستفتائات، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۲۱۴، م٧۱۵۔
  39. بنی‌ہاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۲۸-۱۰۲٧، م۱۴۹۳۔


مآخذ

[سودھو]
  • اکبری، محمود، نگاہی بہ فلسفہ احکا‏م، قم، فتیان، ۱۳۹۰ش۔
  • امام خمینی، سید روح‌اللہ، تحریرالوسیلہ، قم، مؤسسہ مطبوعات دارالعلم، بی‌تا۔
  • امام خمینی، سید روح‌اللہ، نجاۃ العباد، مؤسسہ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تہران، ۱۴۲ھ۔
  • بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف(ج۱)، تحقیق محمد حمیداللہ، مصر، دارالتعارف، ۱۹۵۹ء۔
  • برقی، احمد بن محمد، المحاسن، تصحیح جلال‌الدین ارموی، قم، دارالکتب الاسلامیہ، ۱۳٧۱ھ۔
  • بنی‌ہاشمی خمینی، سید محمدحسین، توضیح المسائل مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابستہ بہ جامعہ مدرسین حوزہ علمیہ قم، ۱۳۹۲ش۔
  • خامنہ‌ای، سید علی بن جواد، اجوبۃ الاستفتاءات، الدار اسلامیہ، بیروت، ۱۴۲۰ھ۔
  • حرعاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعۃ إلی تحصیل مسائل الشریعۃ، قم، مؤسسۃ آل البیت علیہم‌السلام لاحیاء التراث، الطبعۃ الثالثۃ، ۱۴۱٦ھ۔
  • صدوق، محمد بن علی، من لایحضرہ الفقیہ، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ھ۔
  • طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروۃ الوثقی فیما تعم بہ البلوی، بیروت، مؤسسۃ الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۹ھ۔
  • طوسی، محمد بن حسن، رہتل الاحکا‏م، تہران، دارالکتب الاسلامیہ، ۱۴۰٧ھ۔
  • علامہ حلی، حسن بن یوسف، تبصرۃ المتعلمین فی احکا‏م الدین، تصحیح محمدہادی یوسفی غروی، تہران، مؤسسہ چاپ و نشر وابستہ بہ وزارت فرہنگ و ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ھ۔
  • علامہ حلی، حسن بن یوسف، مختلف الشیعہ فی احکا‏م الشریعہ، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابستہ بہ جامعہ مدرسین حوزہ علمیہ قم، ۱۴۱۳ھ۔
  • علامہ حلی، حسن بن یوسف، نہایۃ الاحکا‏م فی معرفۃ الاحکا‏م، قم، مؤسسۃ آل البیت علیہم‎السلام، ۱۴۱۹ھ۔
  • فراہیدی، خلیل بن احمد، العین، تصحیح مہدی مخزومی و ابراہیم سامرائری، قم، ہجرت، ۱۴۱۰ھ۔
  • طباطبایی، سیدعلی، ریاض‌المسائل، قم، مؤسسہ آل‌البیت، چاپو اول، ۱۴۱۸ھ۔
  • فیض کاشانی، محمدمحسن، مفاتیح‌الشرائع، قم، کتابخانہ آیت‌اللہ مرعشی نجفی، چاپ اول۔
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، درالاکتاب الاسلامیہ، چاپ چہارم، ۱۴۰٧ھ۔
  • نجفی، محمدحسن بن باقر، رسالہ شریفہ مجمع الرسالے(المحشَّی)، مشہد، مؤسسہ حضرت صاحب‌الزمان، ۱۳٧۳ش۔
  • نجفی، محمدحسن، جواہرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، تصحیح عباس قوچانی و علی آخوندی، تہران، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ھ۔