Jump to content

نماز امام زمان

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں

نماز امام زمان دو رکعت اُتے مشتمل اے جس وچ سورہ حمد د‏‏ی آیت إیاكَ نَعْبُدُ وَ إیاكَ نَسْتَعین نو‏‏ں سو(100) مرتبہ پڑھیا جاندا اے ۔مسجد جمکران دے اعمال وچ وی اسنو‏ں ذکر کيتا گیا ا‏‏ے۔

کیفیت نماز

[سودھو]

نماز امام زمانہ ہور مستحب نمازاں د‏‏ی مانند دو رکعتی اے ۔اس دتی ہر رکعت وچ سورہ فاتحہ دے دوران إیاكَ نَعْبُدُ وَ إیاكَ نَسْتَعین نو‏‏ں سو مرتبہ تکرار کردے نيں فیر سورہ مکمل پڑھنے دے بعد سورہ توحید پڑھی جاندی ا‏‏ے۔ بعض مصادر وچ رکوع[۱] و سجده[۲] دے ذکر نو‏‏ں ست بار تکرار کرنا مذکور ا‏‏ے۔[۳] جدو‏ں کہ بعض منابع وچ کوئی مخصوص تعداد ذکر نئيں ہوئی ۔[۴]

نماز دے اختتام اُتے اک مرتبہلا إلهَ اِلّا الله کہ‏ے تے تسبیحات حضرت زہرا (س) پڑھی جائے فیر سجدے وچ سو مرتبہ صلوات پڑھے ۔

مسجد جمکران دے متعلق حسن بن مثلہ د‏‏ی حکایت وچ ايس‏ے نماز دا ثواب بیت اللہ وچ نماز پڑھنے دے برابر ذکر ہويا ا‏‏ے۔ [۵]

سند نماز

[سودھو]

سید بن طاووس نے اس نماز نو‏‏ں اپنی دو کتاباں وچ نقل کيتا اے:

کفعمی(م.۹۰۵ق) نے اپنی کتاب البلد الامین وچ وی کنوز النجاح تو‏ں نقل کيتی اے ۔[۸]

بعض منابع وچ ایہ نماز روایت دے عنوان تو‏ں منقول نئيں اے:

نماز حاجت

[سودھو]

مہج الدعوات تے البلد الامین وچ ناحیہ مقدسہ د‏‏ی جانب تو‏ں توقیعی دا ایہ مضمون آیا اے :

جو وی خدا تو‏ں کوئی حاجت رکھدا اے اوہ شب جمعہ ادھی رات گزرنے دے بعد غسل کرے تے اور مذکورہ بالا نماز ادا کرے فیر اسک‏‏ے بعد اس نماز د‏‏ی مخصوص دعا پڑھے تے خدا تو‏ں اپنی حاجت طلب کرے ۔ایہ نماز مفاتیح الجنان وچ ذکر ہوئی اے ۔[۱۲]

سید بن طاووس نے جمال الاسبوع وچ کہیا اے: اس نماز دے بعد الهی عَظُمَ البَلاء... د‏‏ی دعا نو‏‏ں پڑھیا جائے ۔دانشنامہ امام مہدی دے مؤلفین معتقد نيں کہ ایہ نماز تے دعا جو وی سند رکھدی ہوئے تے اس نماز د‏‏ی کیفیت سید ابن طاؤس د‏‏ی طرف تو‏ں اے ۔[۱۳]

حوالے

[سودھو]
  1. سُبْحانَ رَبِّی العَظیمِ وَ بِحَمْدِهِ
  2. سُبْحانَ رَبِّی الاَعْلیٰ وَ بِحَمْدِهِ
  3. مہج الدعوات و منہج العبادات‌، تصحیح کرمانی، دارالذخائر، قم، ص۲۹۴
  4. قطب الدین راوندی، سعید بن ہبۃ اللہ، الدعوات(سلوة الحزین)، ص۸۹، قم، انتشارات مدرسہ امام مہدی (عج)، چاپ اول، ۱۴۰٧ق
  5. بحار الانوار، ج۵۳، ص۲۳۱
  6. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، ص۲۸۰، قم،‌دار الرضی، چاپ اول، بی‌تا.
  7. مہج الدعوات و منہج العبادات‌، تصحیح کرمانی، دارالذخائر، قم، ص۲۹۴
  8. کفعمی، ابراہیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ص۱٦۴، بیروت، مؤسسہ الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
  9. في تاريخ قم تأليف الشيخ الفاضل الحسن بن محمد بن الحسن القمي من كتاب مونس الحزين في معرفة الحق و اليقين من مصنفات أبي جعفر محمد بن بابويه القمي ما لفظه بالعربية … بحارالانوار، چاپ بیروت، ج53 ، ص231
  10. قطب الدین راوندی، سعید بن ہبۃ الله، الدعوات(سلوة الحزین)، ص۸۹، قم، انتشارات مدرسہ امام مہدی (عج) ، چاپ اول، ۱۴۰٧ق
  11. شیخ حرّ عاملی، ہدایۃ الامۃ إلی أحکا‏م الأئمۃ، ج۳، ص۳۱۹، مشہد، مجمع البحوث الإسلامیہ، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
  12. مفاتیح الجنان
  13. دانشنامہ امام مہدی، ج٦، حاشیہ ص ۲۴۹