کوریا دی لڑائی
کوریا دی لڑائی جزیریورگا کوریا تے دکھنی کوریا جیہنوں یونائیٹڈ نیشنز دی ہلہ شیری سی تے اتلے کوریا دے وشکار 25 جون 1950 توں 27 جولائی 1953 تک 3ورے 1 مہینے تے 2 دن تک ہوئی۔ ایدے چ دکھنی کوریا دے 137,899 فوجی امریکہ دے 36940 فوجی تے برطانیہ دے 1078 فوی مرے۔ جدے کے اتلے کوریا دے 215,000-350,000 تے چین دے 152,000 فوجی مرے۔ ایس لڑائی نال کوریا دو انگاں وج ونڈیا گیا۔
کوریائی جنگ (دکھن کوریا:한국전쟁; ہاننجا: 韓國戰爭; اتلے کوریا وچّہانگول: 조국해방전쟁; ہنچا: 祖國解放戰爭; ایمار: " فادرلینڈ آزادی جنگ"؛ 25 جون 1950 – 27 جولائی 1953)[۴۵][۴۶] ادوں شروع ہویا جدوں اتلے کوریا نے دکھن کوریا نوں ہرا دتا سی.[۴۷][۴۸] کوریائی لڑائی ٹھنڈی لڑائی وچّ لڑیا گیا پہلی اہم لڑائی سی۔ اک طرف شمالی کوریا سی جسدا سپورٹر سویت یونین اتے چین کر رہے سن ، دوجے پاسے دکھن کوریا سی جسدی حفاظت امریکہ کر رہا سی۔ لڑائی اخیر وچّ بناں فیصلہ ہی ختم ہویا پر انسانی نقصان اتے تناو بہت ودھ گیا سی۔ ایہہ لڑائی 27 جولائی 1953 نوں ختم ہوئی پر کوئی وی امن سمجھوتہ نہی ہویا۔ امریکی وزارت دفاع دے مطابق اس لڑائی دے کارن 33,686 فوجی اتے 2,830 عامَ لوکاں دی موت ہو گئی۔ 1 نومبر 1950 نوں چین دا سامنا کرن اتے فوجیاں دے موت دی گنتی 8 ,516 ودھ گئی۔[۴۹] دکھن کوریا نے دسیا کہ اس لڑائی نال اسدے 3, 73, 599 عامَ شہری اتے 1, 37, 899 فوجی مارے گئے۔ لہندے سروتاں دے مطابق اس نال چار لکھ لوکاں کہ موت اتے 4, 86, 000 لوک زخمی ہوئے سن۔ کے پی اے دے مطابق 2,15, 000 لوکاں دی موت اتے 3, 03, 000 لوک زخمی ہوئے سن ۔[۵۰]
دوسری جنگ عظیم دے آخيرلے دناں وچّ متر-ریاستاں وچّ ایہہ طے ہویا کہ جاپانی ہتھیار سٹن دے بعد سووئت فوج اتلے کوریا دے 38 ویں متوازی لائن اتے تے اقوام متحدہ دی فوج اس لکیر دے دکھن حصے دی نگرانی کریگی۔ دوناں طاقتاں نے “عارضی کوریائی عوامی سرکار” دے قیام لئی متحد کمیشن دا قیام کیتا۔ پر 25 جون، 1950 نوں اتری کوریا نے دکھن کوریا اتے حملہ کر دتا۔ اس دن سلامتی کونسل وچّ سوویت غیرحاضری دا فائدہ چکدے ہوئے امریکہ نے ہور میبراں نال شمالی کوریا نوں حملہ آود اعلان کروا دتا۔ سلامتی کونسل نے ایہہ سفارش کیتی کہ اقوام متحدہ دے میمبر کوریائی لوک-راج نوں ضروری مدد کرے جسدے نال اوہ ہتھیاربند حملے دا مقابلہ کر سکے اتے اس کھیتر وچّ امن اتے تحفظ نافذ کیتا جا سکے۔ پہلی وار 7 جولائی، 1950 نوں امریکی جنرل میکارتھر دی کمان وچّ اقوام متحدہ دے جھنڈے دے ہیٹھاں متحدہ کمان دی اساری کیتی گئی۔
پر سوویت اتحاد نے بعد وچّ سلامتی کونسل دی کاروائی وچّ حصہ لینا شروع کر دتا اتے کوریا وچّ اقوام متحدہ دی کاروائی روکن لئی “ویٹو” دا استعمال کر دتا۔ اسدے پرنامسوروپ 3 نومبر، 1950 نوں مہاسبھا نے “امن لئی ایکتا قرارداد ” پاس کر کے بین القوامی امن اتے تحفظ دا ذمہ واری آپ لے لئی۔ فلسروپ امریکی اتے چینی فوجاں کوریائی معاملے نوں لے کے الجھ پئیاں۔ انت بھارت اتے کجھ ہور دیساں دی پہل دے کارن 27 جولائی، 1953 وچّ دوناں پکھاں دے وچّ لڑائی امن معاہدہ ہوئیا۔ اس پرکار کوریا لڑائی نوں اقوام متحدہ روکن وچّ سفل ہویا۔ انج اتری اتے دکھن کوریا وچّ آپسی تناو جاری رہا۔
نام
[سودھو]امریکہ وچّ، صدر ہیری ٹرومین ولوں اک "پولیس کاروائی" دا نام دتا گیا سی کیونکی فوج نے اس لڑائی نوں اعلاں نہی کیتا سی۔ اینگلوسفیئر وچّ اسنوں "دی فارگاٹن وار" اتے "دی اننون وار" دا نام دتا گیا ہے کیونکِہ سنسار دین اس لڑائی دے دوران اتے بعد وچّ بہت گھٹّ دھیان دتا سی۔
دکھن کویا وچ، اس لڑائی نوں "625" جا پھر "6–2–5 دی لڑائی" (6.25 동란 (動亂) دا نام دتا گیا ہے، جو کہ اس لڑائی دی شروع ہون والی طریق 25 جون نوں درساؤندی ہے۔
شمالی کوریا وچّ ، اس لڑائی نوں سرکاری طور اتے "فادرلینڈ آزادی جنگ" (Choguk haebang chǒnjaeng) دا نام دتا گیا ہے۔
چین وچّ، اس لڑائی نوں سرکاری طور اتے "امریکی حملے دی مخالفت تے کوریا نوں ٹھیک کرن والی لڑائی " دا نام دتا گیا ہے۔ ہانگ کانگ اتے مکاؤ ورگے علاقیاں وچّ اسنوں کوریئن کنفلیکٹ وی کیہا جاندا ہے۔
کورین جنگ (جنوبی کورین ہنگول: 한국전쟁; ہانجا: 韓國戰爭; رر: Hanguk Jeonjaeng، "کوریائی جنگ"؛ شمالی کوریا وچ Chosŏn'gŭl: 조국해방전쟁; Hancha: 祖國解放戰爭; م ر: Choguk haebang chŏnjaeng ، "فادر لینڈ دی آزادی دی جنگ"؛ 25 جون 1950 – 27 جولائی 1953) [۵۲] شمالی کوریا ( چین تے سوویت یونین دی حمایت سے) تے جنوبی کوریا ( اقوام متحدہ دی حمایت توں ، بنیادی طور اُتے ریاستہائے متحدہ دی حمایت سے ) دے وچکار جنگ سی۔ ایہ جنگ 25 جون 1950 نوں اس وقت شروع ہوئی جدوں شمالی کوریا نے سرحد دے نال جھڑپاں تے جنوب وچ بغاوتاں دے بعد جنوبی کوریا اُتے حملہ کيتا۔ جنگ غیر سرکاری طور اُتے 27 جولائی 1953 نوں اک جنگ بندی معاہدہ اُتے ختم ہوئی۔ [۵۳] [۵۴] [۵۵]
جاپان دے ہتھیار سُٹن دے بعد ، دوسری جنگ عظیم دے اختتام اُتے ، 15 اگست 1945 نوں ، کوریا نوں قبضہ دے دو علاقےآں وچ 38 ويں متوازی طور اُتے تقسیم کيتا گیا ، سوویتاں نے شمالی نصف حصے دا انتظام کيتا تے امریکیوں نے جنوبی نصف حصے دا انتظام کيتا۔ 1948 وچ ، سرد جنگ دے تناؤ دے نتیجے وچ ، قبضے دے علاقے دو خودمختار ریاستاں بن گئياں۔ شمال وچ کم ال سونگ دی مطلق العنان قیادت تحت اک سوشلسٹ ریاست تے سنگمین رایہی دی آمرانہ قیادت وچ جنوب وچ اک سرمایہ دارانہ ریاست دے قائم کيتی گئی سی۔ کوریائی دی دو نويں ریاستاں دی دونے حکومتاں نے پورے کوریا دی واحد جائز حکومت ہونے دا دعوی کيتا ، تے سرحد نوں مستقل طور اُتے قبول نئيں کيتا۔
شمالی کوریا دی فوج (کورین پیپلز آرمی ، دے پی اے) دی فوج 25 جون 1950 نوں سرحد عبور کرکے جنوبی کوریا دی طرف روانہ ہوگئی۔ اقوام متحدہ دی سلامتی کونسل نے شمالی کوریا دے اس اقدام نوں یلغار قرار دیندے ہوئے اس دی مذمت کيتی ، تے اقوام متحدہ دی کمان تشکیل دینے تے کوریا نوں فوج بھیجنے دی اجازت دتی [۵۶] تاکہ اسنوں پسپا کيتا جاسکے۔ [۵۷][۵۸] اقوام متحدہ دے ایہ فیصلے سوویت یونین تے عوامی جمہوریہ چین دی شرکت دے بغیر کیتے گئے سن ، انہاں دونے نے شمالی کوریا دی حمایت دی سی۔ اقوام متحدہ دے اکیس ملکاں نے بالآخر اقوام متحدہ دی افواج وچ حصہ لیا ، امریکا نے تقریبا 90٪٪ فیصد فوجی اہلکار فراہم کیتے۔ [۵۹]
پہلے دو مہینےآں دی جنگ دے بعد ، جنوبی کوریا دی فوج ( آر او اے اے) تے امریکی افواج تیزی توں کوریا روانہ ہوئیاں سن جو شکست دے مقام اُتے سن۔ اس دے نتیجے وچ ، آر او اے تے امریکی فوجی اک دفاعی لائن دے پِچھے اک چھوٹے توں علاقے وچ پِچھے ہٹ گئے جس نوں پوسن پیریمٹر کہیا جاندا اے۔ ستمبر 1950 وچ ، انچیون وچ اقوام متحدہ دے اک بھرپور جوابی کارروائی کيتی گئی ، تے اس نے جنوبی کوریا وچ دے پی اے دے بوہت سارے فوجیاں نوں منقطع کردتا۔ جو لوک لپیٹ تے قبضے توں بچ گئے سن انہاں نوں زبردستی شمال واپس بھیج دتا گیا۔اکتوبر 1950 وچ اقوام متحدہ دی افواج نے شمالی کوریا اُتے حملہ کيتا تے تیزی توں چین دی سرحد توں ملحق دریائے یالو دی طرف ودھیا۔ حیرت دی گل اے کہ چینی مداخلت نے اقوام متحدہ دی افواج دی پسپائی نوں جنم دتا تے دسمبر دے آخر تک چینی فوجاں جنوبی کوریا وچ سن۔
انہاں تے اس دے نتیجے وچ ہونے والی لڑائیاں وچ ، سیئول اُتے چار بار قبضہ کيتا گیا ، تے کمیونسٹ قوتاں نوں 38 ويں متوازی دے آس پاس ، جتھے جنگ شروع ہوئی سی ، دے نیڑے پوزیشناں اُتے دھکیل دتا گیا ۔ اس دے بعد محاذ مستحکم ہويا تے آخری دو سال دی لڑائی عدم استحکام دی جنگ بن گئی ، ہويا دی جنگ بہرحال ، کدی تعطل دا شکار نئيں تھی۔شمالی کوریا اک وڈے پیمانے اُتے امریکی بمباری مہم دا نشانہ بنے۔ جیٹ دے جنگجوؤں نے تریخ وچ پہلی بار ہويا توں ہوائی لڑائی وچ اک دوسرے دا مقابلہ کيتا ، تے سوویت پائلٹ چپکے چپکے اپنے کمیونسٹ اتحادیاں دے دفاع وچ اڑے۔
ایہ لڑائی 27 جولائی 1953 نوں اس وقت ختم ہوئی جدوں کورین جنگ بندی معاہدہ ہويا سی۔ اس معاہدے توں شمالی تے جنوبی کوریا نوں وکھ کرنے دے لئی کورین ڈیلیٹرائزڈ زون (ڈی ایم زیڈ) تشکیل دتا گیا ، تے قیدیاں دی واپسی دی اجازت دتی گئی۔ اُتے ، کدی وی کسی معاہدے اُتے دستخط نئيں ہوئے سن ، تے دونے کوریائی تکنیکی طور اُتے حالے تک جنگ وچ نيں ، اوہ اک منجمد تنازعہ وچ مصروف نيں۔ [۶۰][۶۱] اپریل 2018 وچ ، شمالی تے جنوبی کوریا دے رہنماواں نے ڈی ایم زیڈ وچ ملاقات کيتی تے کوریا جنگ نوں باضابطہ طور اُتے ختم کرنے دے لئی کسی معاہدے دی طرف کم کرنے اُتے اتفاق کيتا۔
کورین جنگ جدید دور دے سب توں زیادہ تباہ کن تنازعات وچ شامل سی ، جنہاں وچ تقریبا 3 ملین جنگی اموات تے دوسری جنگ عظیم یا ویتنام جنگ دے مقابلے وچ زیادہ تعداد وچ شہری ہلاکتاں دی تعداد تھی ۔ اس وچ جنوبی کوریا دی حکومت دے ذریعہ دسیاں ہزار مشتبہ کمیونسٹاں دے اجتماعی قتل تے شمالی کوریا دے کمانڈ دے ذریعہ جنگی قیدیاں اُتے تشدد تے فاقہ کشی سمیت ، کوریا دے تقریبا تمام وڈے شہراں دی تباہی ، دونے اطراف دے ہزاراں قتل عام ، تے شمالی کوریا دی کمان دے ذریعہ جنگی قیدیاں اُتے تشدد تے فاقہ کشی شامل اے۔ . شمالی کوریا تریخ دے سب توں زیادہ بمباری والے ملکاں وچ شامل ہوگیا۔
سانچہ:Infobox East Asian name جنوبی کوریا وچ ، جنگ نوں عام طور اُتے " 625 " یا "5–2–6 اپتیوال" ( 6.25 동란 ( 動亂 ) ، یوک - آو ڈونگن ) ، جو 25 جون نوں اس دے آغاز دی تریخ نوں ظاہر کردا اے۔
شمالی کوریا وچ ، اس جنگ نوں باضابطہ طور اُتے "فادر لینڈ دی آزادی دی جنگ" ( چوگوک ہیبانگ چنجنینگ ) یا متبادل طور اُتے " چوشون [کورین] جنگ" ( 조선전쟁 ، Chosǒn chǒnjaeng )کہندا اے۔
چین وچ ، اس جنگ نوں باضابطہ طور اُتے "جنگ برائے مزاحمت امریکا تے امدادی کوریا" کہیا جاندا اے ( سادہ چینی: 抗美援朝战争; روایتی چینی: 抗美援朝戰爭; ||پینین]]: Kàngměi Yuáncháo Zhànzhēng ) ، اگرچہ اصطلاح " چاؤکسین (کورین) جنگ" ( سادہ چینی: 抗美援朝战争; روایتی چینی: 抗美援朝戰爭; ||پینین]]: Kàngměi Yuáncháo Zhànzhēng اس دے علاوہ، غیر سرکاری سیاق و سباق وچ استعمال کيتا جاندا اے دی اصطلاح دے نال نال "ہان (کورین) [lower-alpha ۳] جنگ" ( سادہ چینی: 韩战; روایتی چینی: 韓戰; ||پینین]]: Hán Zhàn ) ہانگ کانگ تے مکاؤ جداں علاقےآں وچ زیادہ عام طور اُتے استعمال ہُندا اے۔
امریکا وچ اس جنگ نوں ابتدا وچ صدر ہیری ایس ٹرومن نے " پولیس ایکشن " دے طور اُتے بیان کيتا سی کیونجے امریکا نے کدی وی اپنے مخالفین دے خلاف باضابطہ طور اُتے جنگ دا اعلان نئيں کيتا سی تے ایہ کارروائی اقوام متحدہ دے زیراہتمام کيتی گئی سی۔ ایہ کدی کدی وچ کہیا جاندا اے کيتا گیا اے انگریزی بولنے والی دنیا اے کیونجے اس دے دوران تے جنگ دے بعد دونے موصول عوام دی توجہ دی کمی، دے عالمی پیمانے اُتے رشتہ دار دے "بھُل جنگ" یا "نامعلوم جنگ" دے طور اُتے دنیا جنگ دوسری ، جو اس توں پہلے سی ، تے ویتنام جنگ دے نتیجے وچ ہونے والی ناراضگی ، جس نے اسنوں کامیابی حاصل کيتی۔ [۶۲]
پس منظر
[سودھو]امپیریل جاپانی حکمرانی (1910–1945)
[سودھو]شاہی جاپان نے پہلی چین-جاپانی جنگ (1894–95) وچ کوریا اُتے چین دے اثر و رسوخ نوں ختم کردتا ، جس نے قلیل المدتی کوریائی سلطنت دا آغاز کيتا ۔ [۶۳] اک دہائی دے بعد ، روس-جاپان جنگ (1904–05) وچ شاہی روس نوں شکست دینے دے بعد ، جاپان نے 1905 وچ کوریا نوں یولسا معاہدہ دے نال اپنا محافظ بنایا ، فیر اسنوں 1910 وچ جاپان - کوریا دے نال منسلک معاہدہ توں جوڑ دتا۔
بوہت سارے کورین قوم پرست ملک چھڈ کے چلے گئے۔ جمہوریہ کوریا دی عارضی حکومت کیتی بنیاد 1919 وچ نیشنلسٹ چین وچ رکھی گئی سی۔ اوہ بین الاقوامی سطح اُتے پہچان حاصل کرنے وچ ناکام رہیا ، قوم پرست گروہاں نوں متحد کرنے وچ ناکام رہیا ، تے اس دا امریکا وچ مقیم بانی صدر سنگمین رایہی دے نال دوٹوک تعلقات رہیا۔ [۵۵] سن 1919 توں لے کے 1925 تک تے اس توں اگے ، کوریائی کمیونسٹاں نے جاپانیاں دے خلاف داخلی تے بیرونی جنگ کيتی قیادت کيتی۔ [۶۳] [۶۴]
چین وچ ، نیشنلسٹ قومی انقلابی فوج تے کمیونسٹ پیپلز لبریشن آرمی (پی ایل اے) نے جاپانی فوج دے خلاف کورین مہاجرین نوں منظم کرنے وچ مدد کيتی ، جس نے چین دے کچھ حصےآں اُتے وی قبضہ کر رکھیا سی۔ یی پوم سوک دی سربراہی وچ قوم پرست دے حمایت یافتہ کوریائی باشندےآں نے برما مہم (دسمبر 1941 - اگست 1945) وچ لڑی۔ کم الون دی سربراہی وچ کمیونسٹاں نے دوسرےآں دے درمیان ، جاپانیاں دا مقابلہ کوریا تے منچوریا وچ کیہ ۔ [۵۴]
نومبر 1943 وچ قاہرہ کانفرنس وچ ، چین ، برطانیہ تے امریکا نے سب نے فیصلہ کيتا کہ "یقینا اس عمل توں کوریا آزاد تے خودمختار ہوجائے گا"۔
کوریا تقسیم (1945–1949)
[سودھو]نومبر 1943 وچ تہران کانفرنس تے فروری 1945 وچ یلٹا کانفرنس وچ ، سوویت یونین نے یورپ وچ فتح دے تن ماہ دے اندر بحر الکاہل دی جنگ وچ اپنے اتحادیاں وچ شامل ہونے دا وعدہ کيتا سی۔ جرمنی نے 8 مئی 1945 نوں باضابطہ طور اُتے ہتھیار ڈال دتے ، تے یو ایس ایس آر نے تن ماہ بعد 8 اگست 1945 کو جاپان دے خلاف جنگ دا اعلان کيتا ۔ ہیروشیما دے ایٹم بمباری دے تن دن بعد دی گل اے۔ [۶۴] 10 اگست تک ، ریڈ آرمی نے کوریا دے شمالی حصے اُتے قبضہ کرنا شروع کردتا سی۔ [۶۳]
واشنگٹن وچ 10 اگست دی رات ، امریکی کرنلز ڈین رسک تے چارلس ایچ بونسٹیل سوم نوں کوریا نوں سوویت تے امریکی قبضہ والے علاقےآں وچ تقسیم کرنے دی ذمہ داری دتی گئی سی تے 38 ويں متوازی نوں تقسیم کرنے والی لائن دے طور اُتے تجویز کيتا گیا سی۔ اسنوں امریکی جنرل آرڈر نمبر 1 وچ شامل کيتا گیا سی جس نے 15 اگست نوں جاپانی ہتھیار سُٹن دا جواب دتا سی۔ 38 ويں متوازی دے انتخاب دی وضاحت کردے ہوئے ، روسک نے مشاہدہ کيتا ، "اگرچہ سوویت اختلاف دی صورت وچ ، حقیقت وچ امریکی افواج دے ذریعے پہنچنے توں کدرے زیادہ شمال سی ، لیکن … اساں ایہ محسوس کيتا کہ امریکی فوجیاں دی ذمہ داری دے علاقے وچ کوریا دے راجگڑھ نوں شامل کرنا ضروری اے۔ "انہاں نے کہیا کہ انہاں نوں" فوری طور اُتے دستیاب امریکی افواج دی کمی ، تے وقت تے خلائی عوامل دا سامنا کرنا پيا ، جس دی وجہ توں ایہ مشکل ہوجائے گا۔ بہت دور شمال تک پہنچنے دے لئی، اس توں پہلے سوویت افواج دے علاقے "ميں داخل کر سکدا اے . [۶۵] جداں کہ رسک دے تبصرے دی طرف اشارہ اے، امریکا سوویت حکومت نے اس توں اتفاق کرن گے کہ آیا اُتے شک کيتا. [۶۶] سوویت لیڈر جوزف اسٹالن نے ، اُتے ، جنگ دے دوران تعاون دی اپنی پالیسی نوں برقرار رکھیا ، تے 16 اگست نوں ریڈ آرمی ، جنوب وچ امریکی افواج دی آمد دے منتظر تن ہفتےآں دے لئی 38 ويں متوازی اُتے رکيتی۔ [۶۳]
8 ستمبر 1945 نوں ، امریکی لیفٹیننٹ جنرل جان آر ہوج 38 ويں متوازی دے جنوب وچ جاپانی ہتھیار سُٹن دے لئی انچیون پہنچے۔ [۶۶] فوجی گورنر دے عہدے اُتے مقرر ، ہوج نے جنوبی کوریا نوں براہ راست کوریا اُتے ریاستہائے متحدہ امریکا دی فوج دی فوجی حکومت دے سربراہ دے طور اُتے کنٹرول کيتا (USAMGIK 1945–48)۔ [۶۲] انہاں نے جاپانی نوآبادیاتی منتظمین نوں اقتدار وچ بحال کرکے کنٹرول قائم کرنے دی کوشش کيتی ، لیکن کوریائی مظاہرےآں دے مقابلہ وچ اس فیصلے نے جلدی توں الٹ لیا۔ ہوج نے سرکاری عہدےآں اُتے کوریا دی اک وڈی تعداد نوں برقرار رکھیا جنہاں نے جاپانی نوآبادیاتی حکومت دے نال براہ راست خدمت کيتی تے تعاون کيتا۔ ایہ موجودگی خاص طور اُتے کورین نیشنل پولیس فورس وچ واضح کيتی گئی سی ، جو بعد وچ آر او دے اُتے وڈے پیمانے اُتے بغاوتاں نوں دکھبے گے۔ USAMGIK نے کمیونسٹ دی مشتبہ ہمدردیاں دی وجہ توں عارضی عوامی جمہوریہ کوریا (PRK) دی عارضی حکومت نوں تسلیم کرنے توں انکار کردتا۔
دسمبر 1945 وچ ، کوریا دا نظم و نسق اک امریکی سوویت یونین دے مشترکہ کمیشن دے ذریعہ ہويا ، جداں کہ ماسکو کانفرنس وچ اتفاق کيتا گیا ، جس دا مقصد پنج سالہ امانت دے بعد آزادی دینا اے۔ [۶۳] [۶۷] [۶۳] [۶۷] ایہ خیال کوریا دے لوکاں وچ مقبول نئيں سی تے فسادات پھوٹ پئے۔ انہاں اُتے مشتمل کرنے دے لئی، USAMGIK 8 دسمبر 1945 نوں ہڑتالاں اُتے پابندی لگیا دتی تے دسمبر 1945. 12 اُتے PRK انقلابی حکومت تے PRK پیپلز کمیٹیاں کالعدم [۶۸] نوں ہور وڈے پیمانے اُتے شہری بدامنی دے بعد، [۶۹] USAMGIK مارشل لاء دا اعلان کيتا ۔
مشترکہ کمیشن دی پیشرفت وچ ناکامی دا حوالہ دیندے ہوئے ، امریکی حکومت نے اک آزاد کوریائی بنانے دے مقصد توں اقوام متحدہ دے زیراہتمام انتخابات کرانے دا فیصلہ کيتا۔ سوویت حکام تے کوریائی کمیونسٹاں نے اس بنیاد اُتے تعاون کرنے توں انکار کردتا کہ ایہ مناسب نئيں ہوئے گا ، تے بوہت سارے جنوبی کوریا دے سیاست داناں نے اس دا بائیکاٹ کيتا۔ [۵۴] [۶۸] [۵۴] [۶۸] دس مئی 1948 نوں جنوب وچ اک عام انتخابات ہوئے۔ [۶۳] شمالی کوریا نے تن ماہ بعد 25 اگست نوں پارلیمانی انتخابات دا انعقاد کيتا۔ [۷۰]
اس دے نتیجے وچ جنوبی کوریا دی حکومت نے 17 جولائی 1948 نوں قومی سیاسی آئین جاری کيتا ، تے 20 جولائی 1948 نوں سنگن مین ریھی نوں صدر منتخب کيتا۔ عام طور اُتے ایہ انتخاب رھیے حکومت نے ہیرا پھیری وچ سمجھیا جاندا اے۔ جمہوریہ کوریا (جنوبی کوریا) دا قیام 15 اگست 1948 نوں ہويا سی۔ پیشہ ورانہ سوویت کورین زون وچ ، سوویت یونین نے کم ال سنگ دی سربراہی وچ اک کمیونسٹ حکومت [۶۳] قیام اُتے اتفاق کيتا۔
سوویت یونین نے 1948 وچ کوریا توں اپنی فوجاں واپس لے لاں ، تے 1949 وچ امریدیاں فوجاں واپس لے گئياں۔
چینی خانہ جنگی (1945–1949)
[سودھو]جاپان دے نال جنگ دے خاتمے دے بعد ، کمیونسٹاں تے قوم پرستاں دے وچکار چینی خانہ جنگی دا اک بار فیر آغاز ہويا۔ جدوں منچوریا وچ کمیونسٹ بالادستی دے لئی جدوجہد کر رہے سن ، انھاں شمالی کوریا دی حکومت نے میٹریئل تے افرادی قوت دی مدد کيتی۔ [۷۱] چینی ذرائع دے مطابق ، شمالی کوریائی باشندےآں نے 2،000 ریلوے کاراں نوں سامان دی فراہمی دی جدوں کہ ہزاراں کوریائی باشندےآں نے جنگ دے دوران چینی پی ایل اے وچ خدمات انجام دتیاں۔ [۷۱] شمالی کوریا نے منچوریا وچ چینی کمیونسٹاں نوں غیر جنگجوواں تے بقیہ چین دے نال مواصلات دے لئی محفوظ پناہ گاہ فراہم کيتی۔ [۷۱]
1949 وچ عوامی جمہوریہ چین (پی آر سی) دے قیام دے بعد چینی کوریا دی کامیابی وچ شمالی کوریا دے کردار نوں فراموش نئيں کيتا گیا۔ تشکر دی علامت دے طور اُتے ، پی ایل اے وچ خدمات انجام دینے والے 50،000 توں 70،000 کورین سابق فوجیاں نوں انہاں دے نال واپس بھیجیا گیا۔ ہتھیار ، تے بعد وچ انہاں نے جنوبی کوریا اُتے ابتدائی حملے وچ اک اہم کردار ادا کيتا۔ [۷۱] چین نے جنوبی کوریا دے خلاف جنگ کيتی صورت وچ شمالی کوریائیاں دی حمایت کرنے دا وعدہ کيتا۔ [۷۱]
پی آر سی دی تشکیل دے بعد ، پی آر سی حکومت نے مغربی ملکاں دا ناں دتا ، جنہاں دی سربراہی امریکا نے دی ، اس دی قومی سلامتی دے لئی سب توں وڈا خطرہ اے۔ [۷۱] انیہويں صدی دے وسط وچ چین دی صدیاں دی رسوائی توں متعلق اس فیصلے دی حمایت ، [۷۱] چینی گھریلو جنگ دے دوران قوم پرستاں دے لئی امریکی حمایت ، [۷۱] تے انقلابیاں تے رجعت پسنداں دے وچکار نظریاتی جدوجہد ، [۷۱] پی آر سی چینی قیادت نوں یقین سی کہ چین کمیونزم دے خلاف امریکا دی صلیبی جنگ وچ اک اہم میدان جنگ بن جائے گا۔ [۷۱] اک مقابلہ دے طور اُتے تے دنیا بھر دی کمیونسٹ تحریکاں دے وچکار چین دے موقف نوں بلند کرنے دے لئی ، پی آر سی دی قیادت نے اک خارجہ پالیسی اپنائی جس نے چین دے گردونواح اُتے پورے خطےآں وچ کمیونسٹ انقلاباں نوں فعال طور اُتے فروغ دتا۔ [۷۱]
جنوبی کوریا وچ کمیونسٹ بغاوت (1948–1950)
[سودھو]1948 تک جزیرہ نما جنوبی دے نصف حصے وچ شمالی کوریا دی حمایت یافتہ وڈے پیمانے اُتے شورش شروع ہوگئی۔ کوریائیاں دے وچکار جاری غیر اعلانیہ سرحدی جنگ کيتی وجہ توں اس وچ شدت پیدا ہوگئی ، جس وچ تقسیم دی سطح دی مصروفیات تے دونے اطراف دی ہزاراں ہلاکتاں دیکھنے وچ آئیاں ۔ [۷۲] اس وقت وچ آر او دے روايتی جنگ دے بجائے انسداد بغاوت اُتے تقریبا پوری طرح تربیت یافتہ تے مرکوز سی۔ انھاں چند سو امریکی افسران دی اک فورس نے لیس کيتا تے انہاں نوں مشورہ دتا ، جو گوریلاں نوں مات دینے وچ تے RUKA نوں 38 ويں متوازی طور اُتے شمالی کوریا دی فوج (کورین پیپلز آرمی ، دے پی اے) دی فوجاں دے خلاف اپنی گرفت وچ رکھنے وچ وڈی حد تک کامیاب رہے۔ [۷۳] باغی جنگ تے سرحدی جھڑپاں وچ جنوبی کوریا دے لگ بھگ 8000 فوجی تے پولیس ہلاک ہوگئے۔ [۳۸]
پہلی سوشلسٹ بغاوت شمالی کوریا دی براہ راست شرکت دے بغیر ہوئی ، اگرچہ گوریلا ہن وی شمالی حکومت کیتی حمایت دا دعویدار نيں۔ اپریل 1948 وچ ججو جزیرے توں وکھ تھلگ جزیرے توں ، اس مہم وچ جنوبی کورین حکومت نے جنوبی کوریائی لیبر پارٹی دے خلاف جنگ وچ وڈے پیمانے اُتے گرفتاریاں تے جبر نوں دیکھیا ، جس دے نتیجے وچ مجموعی طور اُتے 30،000 پرتشدد اموات ہوئیاں ، انہاں وچوں 14،373 شہری (جنہاں وچوں ~ 2،000 باغیاں دے ہتھوں تے ROK 12،000 آر او دے سیکیورٹی فورسز نے ہلاک کيتا۔ ییوسو - سنچون دی بغاوت اس دے نال وابستہ ہوگئی ، جدوں سرخ پرچم لہراندے ہوئے کئی ہزار فوج دے محافظاں نے سجے طرف جھکے ہوئے خانداناں دا قتل عام کيتا۔ اس دا نتیجہ حکومت کیتی طرف توں اک ہور وحشیانہ دباؤ تے 2،976 تے 3،392 دے درمیان ہلاکتاں دا نتیجہ ہويا۔ مئی 1949 تک ، دونے بغاوتاں نوں کچل دتا گیا سی۔
بغاوت دا آغاز 1949 دے موسم بہار وچ ہويا ، جدوں پہاڑی علاقےآں وچ (فوج دے محافظاں تے شمالی کوریائی ایجنٹاں دے ذریعہ دبے ہوئے) گوریلااں دے حملےآں وچ اضافہ ہويا۔ 1949 دے آخر وچ شورائ دی سرگرمیاں عروج اُتے آگئياں جدوں روکیا نے ناں نہاد پیپلز گوریلا یونٹاں وچ شمولیت اختیار کيتی۔ شمالی کوریا دی حکومت دے زیر اہتمام ، منظم تے مسلح ، تے دے پی اے دے 2،400 کمانڈوز دی حمایت حاصل اے ، جو سرحد دے ذریعہ دراندازی کرچکے نيں ، انہاں گوریلااں نے ستمبر وچ اک وڈی کارروائی شروع کيتی سی جس دا مقصد جنوبی کوریا دی حکومت نوں کمزور کرنا سی تے دے پی اے دی آمدورفت دے لئی ملک نوں تیار کرنا سی۔ ایہ جارحیت ناکام ہوگئی۔ [۷۴] پر، اس پوائنٹ اُتے گوریلے تیبیک-سان خطے وچ نارتھ گیونگ سانگ صوبے (تایگو دے گرد)، دے نال نال دے سرحدی علاقےآں وچ گانگوون صوبہ وچ مضبوط کر رہے سن ۔ [۷۵]
جب شورش جاری سی ، آر اوکے تے دے پی اے نے مئی 1949 وچ شروع ہونے والی سرحد دے نال متعدد بٹالین سائز لڑائیاں وچ حصہ لیا۔ [۷۳] جنوبی تے شمالی دے وچکار سنگین سرحدی جھڑپاں 4 اگست 1949 نوں جاری رہیاں ، جدوں شمالی کوریا دے ہزاراں فوجیاں نے 38 ويں متوازی دے شمال وچ واقع شمالی کوریا دی فوج اُتے حملہ کيتا۔ دوسری تے 18 ويں آر او دے انفنٹری رجمنٹ نے کوکسا بونگ (38 ويں متوازی توں بالا) [۷۶] تے چونگمو ، [۷۷] وچ ابتدائی حملےآں نوں پسپا کردتا تے جھڑپاں دے اختتام اُتے آر او دے فوجیاں نوں "مکمل طور اُتے منتشر کردتا گیا"۔ [۷۸] 1950 دے آغاز توں ہی سرحدی واقعات وچ نمایاں کمی واقع ہوئی۔ [۷۵]
دراں اثنا ، جنوبی کوریائی داخلہ وچ انسداد بغاوت دیاں کوششاں تیز ہوگئياں۔ مسلسل آپریشن ، خراب موسمی حالات دے نال جوڑ بنائے گئے ، آخر کار گوریلا پناہ گاہ توں انکار ہوگئے تے انہاں دی لڑائی دی طاقت ختم ہوگئی۔ شمالی کوریا نے موجودہ باغیاں نال رابطہ قائم کرنے تے زیادہ متعصبانہ کیڈر بنانے دے لئی ہور فوج بھیجنے دے جواب وچ ؛ 1950 دے آغاز تک شمالی کوریائی دراندازیاں دی تعداد 12 یونٹاں وچ 3،000 مرداں تک پہنچ چکيتی سی ، لیکن ایہ تمام یونٹ آر اوکے دے ذریعہ تباہ یا بکھرے گئے سن ۔ [۷۹] یکم اکتوبر 1949 نوں ، آر اوکے اے نے جنوبی چولہ تے طیگو وچ باغیاں اُتے تن جہتی حملہ کيتا۔ مارچ 1950 تک ، آر اوکے اے نے دعوی کيتا کہ 5،621 گوریلا ہلاک یا پکڑے گئے تے 1،066 چھوٹے اسلحہ قبضے وچ لے لیا گیا۔ اس کارروائی نے شورش نوں ختم کردتا۔ اس دے فورا بعد ہی شمالی کوریائی باشندےآں نے بغاوت نوں متحرک رکھنے دے لئی دو حتمی کوششاں کيتیاں ، کمگ سانگو تے کِم مو ہائون دی کمان وچ دراندازیاں دی دو بٹالین دے سائز والے یونٹ بھیجے گئے۔ پہلے بٹالین دا اک آدمی نوں روکیا اٹھويں ڈویژن نے کئی مصروفیات دے دوران ختم کردتا۔ دوسری بٹالین نوں دو بٹالین دے ہتھوڑے تے اینول دی تدبیر نے آر او اے دے چھٹا ڈویژن دے اکائیاں نے ختم کردتا ، جس دے نتیجے وچ 584 دے پی اے گوریلا (480 ہلاک ، 104 گرفتار) تے 69 آر او اے دے فوجی ہلاک ، جدوں کہ 184 زخمی ہوئے۔ [۸۰] 1950 دے موسم بہار تک ، گوریلا سرگرمی زیادہ تر ختم ہوگئی سی۔ سرحد وی پُرسکون سی۔ [۸۱]
جنگ توں پہلے (1950)
[سودھو]1949 تک ، جنوبی کوریائی تے امریکی فوجی کارروائیاں نے جنوب وچ دیسی کمیونسٹ گوریلااں دی سرگرم تعداد 5،000 توں گھٹ کر 1000 کر دتی سی۔ اُتے ، کم ال-سنگ دا خیال سی کہ وسیع پیمانے اُتے بغاوتاں نے جنوبی کوریا دی فوج نوں کمزور کردتا اے تے جنوبی کوریا دی بیشتر آبادی شمالی کوریا دے حملے دا خیرمقدم کرے گی۔ کم نے مارچ 1949 وچ اسٹالن دی یلغار دے لئی حمایت حاصل کرنا شروع دی ، تے اسنوں راضی کرنے دی کوشش دے لئی ماسکو دا سفر کيتا۔ [۸۲]
اسٹالن نے شروع وچ ایہ نئيں سوچیا سی کہ کوریا وچ جنگ دا وقت مناسب اے۔ چین دی خانہ جنگی وچ پی ایل اے دی فورسز ہن وی الجھے ہوئے نيں ، جدوں کہ امریدیاں فوجاں جنوبی کوریا وچ ہی قائم نيں۔ [۸۲] موسم بہار 1950 وچ ، اس دا خیال سی کہ اسٹریٹجک صورتحال بدل گئی اے: ماو زیڈونگ دے ماتحت پی ایل اے فورسز نے چین وچ حتمی فتح حاصل کرلئی سی ، امریکی افواج کوریا توں دستبردار ہوگئياں ، تے سوویت یونین نے اپنا پہلا ایٹمی بم دھماکہ کرکے امریکی ایٹم اجارہ داری نوں توڑیا سی۔ . چونکہ امریکا نے چین وچ کمیونسٹ فتح نوں روکنے دے لئی براہ راست مداخلت نئيں کيتی سی ، اس لئی اسٹالن نے حساب لگایا کہ اوہ کوریا وچ لڑنے دے لئی اس توں وی کم راضی ہون گے ، جس دی تزویراندی اہمیت بوہت گھٹ اے۔ روس نے ماسکو وچ اپنے سفارت خانے دے نال گل گل دے لئی امریکا دے استعمال کردہ کوڈاں نوں وی توڑ دتا سی ، تے انہاں ترسیلات نوں پڑھ کر اسٹالن نوں یقین ہوگیا سی کہ کوریا نوں امریکا دی اِنّی اہمیت نئيں اے جو جوہری تصادم دی ضمانت دے۔ [۸۲] اسٹالن نے ایشیاء وچ انہاں پیشرفتاں دی بنیاد اُتے اک زیادہ جارحانہ حکمت عملی دا آغاز کيتا ، جس وچ چین تے سوویت معاہدے دے دوستی ، اتحاد تے باہمی تعاون دے ذریعے چین نوں اقتصادی تے فوجی امداد دا وعدہ کيتا گیا اے۔ [۸۲]
اپریل 1950 وچ ، اسٹالن نے کم نوں اس شرط دے تحت جنوب وچ حکومت اُتے حملہ کرنے دی اجازت دے دتی کہ ماؤ ضرورت پڑنے اُتے کمک بھیجنے اُتے راضی ہوجاواں گے۔ کم دے لئی ، ایہ اس دے غیر ملکی طاقتاں دے ذریعہ تقسیم دے بعد کوریا نوں متحد کرنے دے اپنے مقصد دی تکمیل سی۔ اسٹالن نے واضح کيتا کہ امریکا دے نال براہ راست جنگ توں بچنے دے لئی سوویت افواج کھلے عام لڑائی وچ حصہ نئيں لاں گی۔ [۸۲] کم ماؤ توں مئی 1950 وچ ملاقات ہوئی۔ ماو نوں تشویش سی کہ امریکا مداخلت کريں گا لیکن شمالی کوریا دے حملے دی حمایت کرنے اُتے راضی ہوگیا۔ چین نوں سوویت یونین دے ذریعہ معاشی تے فوجی امداد دی اشد ضرورت سی۔ [۸۳] اُتے ، ماؤ نے کوریائی پی ایل اے دے ہور نسلی فوجیاں نوں کوریا بھیجیا تے کوریا دی سرحد دے نیڑے اک فوج منتقل کرنے دا وعدہ کيتا۔ [۸۴] اک بار ماؤ دی وابستگی نوں محفوظ کر ليا گیا ، جنگ کيتی تیاریاں وچ تیزی آگئی۔ [۸۲] [۸۵]
دوسری جنگ عظیم توں وسیع تر جنگی تجربہ رکھنے والے سوویت جرنیلاں نوں سوویت ایڈوائزری گروپ دی حیثیت توں شمالی کوریا بھیجیا گیا سی۔ انہاں جرنیلاں نے مئی تک حملے دے منصوبے مکمل کرلئی۔ [۸۴] اصل منصوبےآں وچ کوریا دے مغربی ساحل اُتے واقع جزیرہ نما اورنججنہاں وچ اک تصادم نوں شروع کرنے دا مطالبہ کيتا گیا اے۔ اس دے بعد شمالی کورین اک جوابی کارروائی شروع کرن گے جو سیئول اُتے قبضہ کر کے گھیرے وچ لے کے آر او دے نوں ختم کردے گا۔ آخری مرحلے وچ جنوبی کوریا دی حکومت کیتی باقیات نوں ختم کرنا تے بندرگاہاں سمیت جنوبی کوریا دے باقی حصےآں اُتے قبضہ کرنا شامل اے۔ [۸۲]
7 جون 1950 نوں ، کم ال سنگ نے 5–8 اگست 1950 نوں کوریا بھر وچ انتخابات تے 15۔17 جون 1950 نوں ہائجو وچ اک مشاورتی کانفرنس دا مطالبہ کيتا۔ 11 جون نوں ، شمالی نے تن سفارتی اہلکار نوں بحیثیت امن مندوب جنوب بھیج دتا ، رھیے نے انہاں نوں صاف مسترد کردتا۔ [۸۲] 21 جون نوں ، کم السنگ نے جزیرہ نما اوجنجنہاں وچ اک محدود کارروائی دے بجائے ، 38 ويں متوازی پار عام حملے کرنے دے اپنے جنگی منصوبے اُتے نظر ثانی کيتی۔ کم نوں تشویش لاحق سی کہ جنوبی کورین ایجنٹاں نوں انہاں منصوبےآں دے بارے وچ معلوم ہوئے گیا اے تے ایہ کہ جنوبی کوریائی فورسز اپنے دفاع نوں مضبوط کررہیاں نيں۔ اسٹالن منصوبے دی اس تبدیلی اُتے راضی ہوگئے۔ [۸۲]
جب ایہ تیاری شمال وچ جاری سی ، 38 ويں متوازی ، خاص طور اُتے کیسونگ تے اوجنجنہاں وچ ، اکثر جنوب وچ شروع کردہ جھڑپاں ہُندی رنيں۔ [۵۴] [۵۵] [۵۴] [۵۵] امریکی کوریا دے ملٹری ایڈوائزری گروپ (کے ایم اے جی) دے ذریعہ آر او دے نوں تربیت دتی جارہی سی۔ جنگ دے موقع اُتے ، دے ایم اے جی دے کمانڈر جنرل ولیم لین رابرٹس نے آر او دے اُتے مکمل اعتماد دا اظہار کيتا تے اس گل اُتے فخر کيتا کہ شمالی کوریا دے کسی وی حملے نوں محض "نشانے دی مشق" فراہم ہوئے گی۔ [۵۴] اپنے حصے دے لئی ، سنگن مین ریہ نے بار بار شمال نوں فتح کرنے دی خواہش دا اظہار کيتا ، جس وچ امریکی سفارت کار جان فوسٹر ڈولس نے 18 جون نوں کوریا دا دورہ کيتا سی۔ [۵۴]
اگرچہ جنوبی کوریائی تے امریکی انٹیلیجنس افسران نے شمال توں حملے دی پیش گوئی کيتی سی ، اس توں پہلے وی ایسی ہی پیش گوئیاں دی جا چکيتیاں نيں تے کچھ نئيں ہويا سی۔ [۸۶] سنٹرل انٹیلی جنس ایجنسی نے دے پی اے دی جنوب مغرب دی تحریک نوں نوٹ کيتا ، لیکن اس دا اندازہ "دفاعی اقدام" دے طور اُتے کيتا تے ایہ نتیجہ اخذ کيتا کہ ایہ حملہ "امکان نئيں" سی۔ [۸۷] 23 جون نوں ، اقوام متحدہ دے مبصرین نے سرحد دا معائنہ کيتا تے پتہ نئيں چلا کہ جنگ نیڑے آنا ضروری اے۔ [۸۸]
قوتاں دا موازنہ
[سودھو]کوریائی لڑائی دکھنی کوریا وچّ: (한국전쟁) اتلا کوریا وچّ: (조국해방전쟁) |
|||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ٹھنڈی لڑائی دا حصہ | |||||||||
|
1949 تے 1950 دے دوران ، سوویت یونین نے شمالی کوریا نوں مسلح کرنا جاری رکھیا۔ چینی خانہ جنگی وچ کمیونسٹ دی فتح دے بعد ، پی ایل اے وچ نسلی کوریائی اکائیاں نوں شمالی کوریا بھیجیا گیا۔ [۸۶] چینی گھریلو جنگ دے دوران چینی تے کوریائی کمیونسٹاں دے وچکار پچھلی باہمی تعاون نوں فروغ دینے وچ ، چینی شمولیت شروع ہی توں وسیع سی۔ 1949 دے موسم خزاں وچ ، پی ایل اے دے دو حصے بنیادی طور اُتے کورین-چینی فوجیاں اُتے مشتمل سن (164 ويں تے 166 ويں) شمالی کوریا وچ داخل ہوئے ، جس دے بعد 1949 دے باقی حصےآں وچ چھوٹے یونٹ آئے۔ ایہ فوجی اپنے نال نہ صرف اپنا تجربہ تے تربیت لے کے آئے سن بلکہ انہاں دے ہتھیاراں تے ہور سامان نوں وی تبدیل کر رہے سن ۔ پی ایل اے دے سابق فوجیاں دے نال دے پی اے دی کمک سن 1950 تک جاری رہی ، 156 ويں ڈویژن تے سابقہ فورتھ آرمی دے متعدد ہور یونٹ فروری وچ پہنچے (اپنے سامان دے نال بھی)۔ پی ایل اے 156 ويں ڈویژن نوں دے پی اے 7 ويں ڈویژن دی حیثیت توں از سر نو تشکیل دتا گیا سی۔ سن 1950 دے وسط تک ، 50،000 توں 70،000 دے درمیان سابق پی ایل اے فوجی شمالی کوریا وچ داخل ہوچکے سن ، جس نے جنگ دے آغاز دے موقع اُتے دے پی اے دی طاقت دا اک اہم حصہ تشکیل دتا سی۔ [۹۰] چین وچ نسلی کوریائی نسل وچ پیدا ہونے والے پی ایل اے دے سابق فوجی لی لیون کون جداں کئی جرنیل سن ۔ چین دے جنگی تجربہ کار تے سازوسامان ، ٹینکاں ، توپ خانے تے طیارےآں نوں روس نے فراہم کیہ سی ، تے سخت تربیت توں شمالی کوریا دی جنوب وچ فوجی برتری وچ اضافہ ہويا سی ، جس وچ زیادہ تر چھوٹے ہتھیاراں توں امریکی فوج نے مسلح کيتا سی ، لیکن ٹینک جداں بھاری ہتھیار نئيں سن ۔ [۸۶] جدوں تنازعہ دی پرانی تاریخاں اکثر انہاں نسلی کورین پی ایل اے دے سابق فوجیاں نوں واپس بھیجے جانے توں پہلے چینی خانہ جنگی وچ لڑنے دے لئی شمالی کوریا توں بھیجی گئياں ، لیکن کم ڈونگگل دے زیر مطالعہ حالیہ چینی دستاویزی ذرائع نے اشارہ کيتا کہ ایسا نئيں سی۔ . بلکہ ایہ فوجی چین دے مقامی باشندے سن (چین دی دیرینہ نسلی کوریائی برادری دا حصہ) تے کسی دوسرے چینی شہری دی طرح ايسے طرح پی ایل اے وچ بھرتی ہويا۔ [۹۱]
پہلی سرکاری مردم شماری دے مطابق 1949 وچ شمالی کوریا دی آبادی دی تعداد 9،620،000 سی ، [۹۲] تے سن 1950 دے وسط تک شمالی کوریا دی فوجاں دی تعداد 15،000 تے 200،000 فوجیاں دے درمیان سی ، جنہاں نوں 10 انفنٹری ڈویژن ، اک ٹینک ڈویژن ، تے اک ایئر فورس ڈویژن وچ منظم کيتا گیا سی۔ 210 لڑاکا طیارے تے 280 ٹینکس ، جنہاں نے طے شدہ مقاصد تے علاقے اُتے قبضہ کيتا ، انہاں وچ کیسونگ ، چنچیون ، ایجیونگبو تے اوجنجن شامل نيں۔ انہاں دی افواج وچ 274 T-34-85 ٹینک ، 200 توپ خانے دے ٹکڑے ، 110 حملہ آور ، تے کوئی 150 یاک لڑاکا طیارے ، تے 35 تفریقی طیارے شامل سن ۔ یلغار قوت دے علاوہ ، شمالی وچ 114 جنگجو ، 78 بمبار ، 105 ٹی-34-85 ٹینک ، تے تقریبا 30،000 فوجی شمالی کوریا وچ محفوظ سن ۔ [۶۶] اگرچہ ہر بحریہ وچ صرف کئی چھوٹے جنگی جہاز شامل سن ، لیکن شمالی تے جنوبی کوریا دی بحریہ نے اپنی فوجاں دے لئی بحری جہاز توں چلنے والے توپ خانہ دے طور اُتے جنگ وچ لڑی۔
اس دے برعکس ، جنوبی کوریا دی آبادی دا تخمینہ 20 ملین سی [۹۳]اور اس دی فوج غیر تیار تے غیر لیس سی۔ 25 جون 1950 تک ، آر او دے کے پاس 98،000 فوجی (65،000 لڑاکا ، 33،000 مدد) ، کوئی ٹینک نئيں سی (ان دی امریکی فوج توں درخواست کيتی گئی سی ، لیکن درخواستاں توں انکار کردتا گیا سی) ، تے 22 طیارےآں دی ہوائی فوج جس وچ 12 رابطہ قسم تے 10 شامل سن ۔ AT6 جدید ٹرینر ہوائی جہاز۔ جاپان وچ وڈی امریکی امریکی دستے تے فضائیہ موجود سی ، [۶۶] لیکن صرف 200–300 امریکی فوجی کوریا وچ سن ۔ [۹۴]
جنگ دے دوران
[سودھو]25 جون 1950 نوں اتوار دے روز طلوع ہونے اُتے ، دے پی اے نے توپ خانے دی فائرنگ دے پِچھے 38 واں متوازی عبور کيتا۔ [۶۳] پی اے نے اس دعوے دے نال اپنے حملے دا جواز پیش کيتا کہ آر او دے فوجیاں نے پہلے حملہ کيتا تے دے پی اے دا مقصد "ڈاکو غدار سنگمین رایہی" دی گرفتاری تے انہاں اُتے عملدرآمد کرنا سی۔ [۶۶] مغرب وچ اسٹریٹجک اونججن جزیرہ نما اُتے لڑائی شروع ہوئی۔ [۵۴] [۹۵] ابتدائی طور اُتے جنوبی کوریائی دعوے کیتے گئے سن کہ 17 ويں رجمنٹ نے ہیجو شہر اُتے قبضہ کر ليا سی ، تے اس طرح دے واقعات نے کچھ اہل علماں نوں ایہ استدلال کرنے دے لئی مجبور کيتا اے کہ جنوبی کوریائیاں نے پہلے فائرنگ کردتی۔ [۵۴] [۹۶]
جس نے وی اوجنجنہاں وچ پہلا گولیاں چلاواں ، اک گھنٹہ وچ ، دے پی اے فورسز نے 38 ويں متوازی دے نال ہی تمام اُتے حملہ کردتا۔ دے پی اے دے پاس بھاری توپخانے دی مدد توں ٹینکاں سمیت مشترکہ اسلحہ فورس موجود سی۔ اس حملے نوں روکنے دے لئی آر او دے کے پاس کوئی ٹینک ، اینٹی ٹینک ہتھیار یا بھاری توپ خانے نئيں سن ۔ ہور برآں ، جنوبی کوریائی باشندےآں نے اک مخصوص انداز وچ اپنی افواج دا ارتکاب کيتا تے انھاں کچھ ہی دناں وچ کھڑا کردتا گیا۔ [۸۶]
27 جون نوں ، ریھی حکومت دے نال کچھ لوکاں دے نال سیئول توں نکلیا۔ 28 جون ، 2 بجے صبح ، آر او دے نے دے پی اے نوں روکنے دی کوشش وچ دریائے ہان دے پار ہنگنگ پل نوں اڑا دتا۔ اس پل اُتے دھماکہ ہويا سی جدوں کہ 4،000 مہاجرین اسنوں عبور کررہے سن تے سیکڑاں افراد ہلاک ہوگئے سن ۔ [۹۷] پل نوں تباہ کرنے توں دریائے ہان دے شمال وچ آر او دے کئی یونٹ پھنس گئے۔ [۸۶] اس طرح دے ناگوار اقدامات دے باوجود ، ايسے دن سیئول گر گیا ۔ جنوبی کوریا دے متعدد قومی اسمبلی گرنے دے بعد سیئول وچ موجود رہے ، تے اس دے بعد اڑتالیس نے شمال توں بیعت کيتی۔ [۵۴]
28 جون نوں ، رھیے نے اپنے ہی ملک وچ مشتبہ سیاسی مخالفین دے قتل عام دا حکم دتا۔ [۹۸]
پنج دن وچ ، آر او دے ، جس وچ 25 جون نوں 95،000 مرد سن ، کم ہوکے 22،000 مرداں اُتے آ گئے سن ۔ جولائی دے اوائل وچ ، جدوں امریدیاں فوجاں پہنچیاں ، آر او دے کے پاس جو کچھ باقی سی اوہ اقوام متحدہ دی کمان دے امریکی آپریشنل کمانڈ دے تحت رکھیا گیا۔
امریکی مداخلت دے عوامل
[سودھو]حملے دے لئی ٹرومین انتظامیہ تیار نئيں سی۔ کوریا نوں ریاستہائے متحدہ دے سکریٹری برائے خارجہ ڈین اچیسن نے وضع کردہ اسٹریٹجک ایشین دفاعی پیرامیٹر وچ شامل نئيں کيتا سی۔ [۹۹] خود ٹرومین آزادی ، مسوری وچ اپنے گھر اُتے سن ۔ فوجی حکمت عملی دے ماہر مشرقی ایشیاء دے مقابلے وچ سوویت یونین دے خلاف یورپ دی سلامتی توں زیادہ فکر مند سن ۔ ايسے دے نال ہی ، انتظامیہ نوں ایہ خدشہ لاحق سی کہ چینی یا سوویتاں نے وی اس وچ شامل ہونے دا فیصلہ کردے ہوئے کوریا وچ اک جنگ جلد ہی اک ہور عالمی جنگ وچ پھیل سکدی اے۔
اگرچہ جنگ وچ امریکی حکومت وچ شامل ہونے دے لئی کچھ لوکاں دی طرف توں ابتدائی ہچکچاہٹ محسوس کيتی جارہی سی ، جاپان دے بارے وچ تحفظات نے جنوبی کوریا دی جانب توں شمولیت دے حتمی فیصلے وچ اہم کردار ادا کيتا۔ خاص طور اُتے چین دے کمیونسٹاں دے خاتمے دے بعد ، مشرقی ایشیاء دے امریکی ماہرین نے جاپان نوں خطے وچ سوویت یونین تے چین دے لئی اک اہم مقابلہ سمجھیا۔ اگرچہ جنوبی کوریا دے نال براہ راست قومی مفاد دے طور اُتے کوئی امریکی پالیسی معاملت نئيں کررہی سی ، لیکن جاپان توں اس دی قربت نے جنوبی کوریا دی اہمیت وچ اضافہ کيتا۔ کِم کِم نے کہیا: "یہ تسلیم کہ جاپان دی سلامتی نوں غیر دشمن کوریا دی ضرورت اے ، صدر ٹرومین دے مداخلت دے براہ راست فیصلے دی وجہ توں … ضروری نقطہ … ایہ اے کہ شمالی کوریا دے حملے دے بارے وچ امریکی ردعمل دا رخ جاپان دے بارے وچ امریکی پالیسی دے تحفظات توں ہويا اے۔ " [۹۹]
اک ہور اہم غور ایہ سی کہ امریکا دی مداخلت دی صورت وچ ممکنہ سوویت رد عمل سی۔ ٹرومین انتظامیہ نوں خوف سی کہ کوریا وچ جنگ اک ایسا متفرق حملہ سی جو امریکا دے کوریا وچ ہونے دے بعد ، یورپ وچ عام جنگ کيتی طرف ودھ جائے گا۔ ايسے دوران ، " ایتھے کسی دی طرف توں کوئی تجویز نئيں آئی سی کہ اقوام متحدہ یا امریکا [تنازعہ] توں پِچھے ہٹ سکدے نيں۔" [۱۰۰] یوگوسلاویہ ، جو ممکنہ سوویت نشانہ سی کیونجے اوہ اٹلی تے یونان دے دفاع دے ل the ٹیٹو اسٹالن اسپلٹ دی حیثیت توں اک اہم سوویت اہداف سی ، تے ایہ ملک شمالی کوریا دے بعد شمالی کوریا دے حملے دے بعد قومی سلامتی کونسل دی لسٹ وچ شامل سی۔ اہم خطرے دے دھبے "۔ ٹرومن دا خیال سی کہ جے جارحیت نوں روک نئيں لیا گیا تاں ، سلسلہ وار رد عمل شروع کيتا جائے گا جو اقوام متحدہ نوں پسماندہ کردے گا تے کدرے تے کمیونسٹ جارحیت دی حوصلہ افزائی کريں گا۔ اقوام متحدہ دی سلامتی کونسل نے جنوبی کوریائیاں دی مدد دے لئی طاقت دے استعمال کیتی منظوری دتی تے امریکا نے فورا ہی اس علاقے وچ موجود ہوائی تے بحری فوجاں نوں استعمال کرنا شروع کيتا۔ ٹرومین انتظامیہ نے فیر وی زمین اُتے مرتکب ہونے توں گریز کيتا کیونجے کچھ مشیراں دا خیال سی کہ شمالی کوریائی باشندےآں نوں صرف ہوائی تے بحری طاقت توں روکیا جاسکدا اے۔ [۱۰۰]
ٹرومین انتظامیہ حالے تک غیر یقینی سی جے ایہ حملہ سوویت یونین دا چال چلن سی یا امریکی عزم دا محض اک امتحان سی۔ زمینی فوج دا ارتکاب کرنے دا فیصلہ اس وقت عمل وچ آیا جدوں 27 جون نوں اک پیغام موصول ہويا جس وچ اشارہ کيتا گیا سی کہ سوویت یونین کوریا وچ امریکی افواج دے خلاف کارروائی نئيں کريں گا۔ [۱۰۰] ٹرومین انتظامیہ نوں ہن یقین اے کہ اوہ کدرے وی اپنے وعدےآں نوں مجروح کیتے بغیر کوریا وچ مداخلت کرسکدی اے۔
اقوام متحدہ دی سلامتی کونسل دی قرارداداں
[سودھو]25 جون 1950 نوں ، اقوام متحدہ دی سلامتی کونسل نے اقوام متحدہ دی سلامتی کونسل دی قرارداد 82 دے نال ، متفقہ طور اُتے جنوبی کوریا اُتے شمالی کوریا دے حملے دی مذمت کيتی۔ ویٹو توں چلنے والی طاقت ، سوویت یونین نے جنوری 1950 دے بعد توں کونسل دے اجلاساں دا بائیکاٹ کيتا سی ، اس احتجاج اُتے کہ تائیوان دی " جمہوریہ چین " تے نہ ہی سرزمین "عوامی جمہوریہ چین" نے اقوام متحدہ دی سلامتی کونسل وچ مستقل نشست رکھی سی۔ [۷۰] اس معاملے اُتے بحث دے بعد ، سلامتی کونسل نے ، 27 جون 1950 نوں ، قرار داد 83 شائع دی جس وچ سفارش کيتی گئی سی کہ ممبر ملکاں جمہوریہ کوریا نوں فوجی مدد فراہم کرن۔ 27 جون نوں صدر ٹرومن نے امریکی فضائی تے سمندری افواج نوں جنوبی کوریا دی مدد کرنے دا حکم دتا۔ 4 جولائی نوں سوویت نائب وزیر خارجہ نے امریکا اُتے جنوبی کوریا دی جانب توں مسلح مداخلت شروع کرنے دا الزام عائد کيتا۔
سوویت یونین نے کئی وجوہات دی بناء اُتے جنگ دے جواز نوں چیلنج کيتا۔ قرار داد 83 اُتے مبنی آر او دے انٹیلیجنس امریکی انٹلیجنس توں آیا سی۔ شمالی کوریا نوں اقوام متحدہ دے عارضی رکن دے طور اُتے مدعو نئيں کيتا گیا سی ، جس نے اقوام متحدہ دے چارٹر آرٹیکل 32 دی خلاف ورزی دی سی۔ تے ایہ لڑائی اقوام متحدہ دے چارٹر دے دائرہ کار توں باہر سی ، کیونجے ابتدائی شمال جنوبی سرحد توں لڑائی نوں خانہ جنگی دے طور اُتے قرار دتا گیا سی۔ چونکہ اس وقت سوویت یونین سلامتی کونسل دا بائیکاٹ کررہیا سی ، لہذا قانونی اسکالرز نے موقف اختیار کيتا کہ اس نوعیت دے کسی اقدام اُتے فیصلہ کرنے دے لئی سوویت یونین سمیت پنجاں مستقل ممبراں دے متفقہ ووٹ دی ضرورت اے۔
حملے دے کچھ ہی دن وچ ، سنگ مین رایہی حکومت دے نال مشکوک وفاداری دے وڈے پیمانے اُتے آر او دے فوجی جنوب دی طرف پِچھے ہٹ رہے سن یا دے پی اے دے شمالی حصے وچ وڈی تعداد وچ جا رہے سن ۔ [۶۳]
ریاستہائے متحدہ دا جواب (جولائی – اگست 1950)
[سودھو]جداں ہی حملے دی اطلاع موصول ہوئی ، [۱۰۱] اچیسن نے صدر ٹرومن نوں مطلع کيتا کہ شمالی کوریا نے جنوبی کوریا اُتے حملہ کردتا اے۔ [۶۵] ٹرومن تے اچیسن نے امریکی حملے دے ردعمل اُتے تبادلہ خیال کيتا تے اس گل اُتے اتفاق کيتا کہ امریکا 1940 دی دہائی وچ ایڈولف ہٹلر دی جارحیت دے نال شمالی کوریائی حملے دے متوازی طور اُتے کارروائی کرنے دا پابند سی ، اس نتیجے اُتے کہ ترک کرنے دی غلطی نئيں ہونی چاہیدا۔ دہرایا جائے۔ کوریا دی جنگ دے فوجی مقاصد دی حمایت دے لئی متعدد امریکی صنعتاں نوں مواد ، مزدوری ، سرمائے ، پیداواری سہولیات تے ہور خدمات دی فراہمی دے لئی متحرک کيتا گیا سی۔ اُتے ، بعد وچ صدر ٹرومان نے اعتراف کيتا کہ انہاں دا خیال اے کہ حملے توں لڑنا عالمی سلامتی دے عالمی قدامت دے امریکی مقصد دے لئی ضروری سی جداں کہ قومی سلامتی کونسل دی رپورٹ 68 (این ایس سی 68) (1975 وچ مسترد کردہ) وچ دسیا گیا اے:
کمیونزم کوریا وچ ايسے طرح کم کررہیا سی ، جس طرح ہٹلر ، مسولینی تے جاپانیاں نے دس ، پندرہ ، تے ویہہ سال پہلے دی سی۔ مینوں یقین اے کہ جے جنوبی کوریا نوں گرنے دتا گیا تاں ، کمیونسٹ رہنماواں نوں ساڈے اپنے ساحل دے نیڑے اقوام نوں مغلوب کرنے دی حوصلہ افزائی کيتی جائے گی۔ جے کمیونسٹاں نوں آزاد دنیا دی مخالفت دے بغیر جمہوریہ کوریا وچ زبردستی اپنے راستے جانے دی اجازت دتی جاندی اے تاں ، کسی وی چھوٹی قوم نوں طاقتور کمیونسٹ پڑوسیاں دے خطرے تے جارحیت دا مقابلہ کرنے دی جرات نئيں ہوئے گی۔[۱۰۲]
اگست 1950 وچ ، صدر تے سکریٹری خارجہ نے کوریا وچ فوجی کارروائی دے لئی مناسب 12 بلین ڈالر دے لئی کانگریس دی رضامندی حاصل کيتی۔
دفاعی وسیع پیمانے اُتے کٹوتیاں تے ایٹمی بمبار فورس بنانے اُتے زور دینے دی وجہ توں ، خدمات وچوں کوئی وی روايتی فوجی طاقت دے نال مضبوط ردعمل ظاہر کرنے دی پوزیشن وچ نئيں سی۔ جوائنٹ چیفس آف اسٹاف دے چیئرمین جنرل عمر بریڈلے نوں دوبارہ امریکی فوج دی تشکیل تے انہاں دی تعیناتی دا سامنا کرنا پيا جو اس دی دوسری جنگ عظیم دے اسيں منصب سن ۔ [۱۰۳] [۱۰۴]
سکریٹری آف اسٹیٹ اچیسن دی سفارش اُتے عمل کردے ہوئے ، صدر ٹرومن نے جاپان وچ اتحادی طاقتاں دے لئی سپریم کمانڈر جنرل ڈگلس میکارتر نوں امریکی شہریاں دے انخلاء اُتے فضائی احاطہ دیندے ہوئے ، جنوبی کوریائی فوج نوں میٹریریل منتقل کرنے دا حکم دتا۔ صدر نے انہاں مشیراں توں اتفاق نئيں کيتا جنہاں نے شمالی کوریا دی افواج اُتے یکطرفہ طور اُتے امریکی بمباری دی سفارش کيتی سی ، تے امریکی ستويں بیڑے نوں جمہوریہ چین (تائیوان) دی حفاظت دا حکم دتا سی ، جس دی حکومت نے کوریا وچ لڑنے دے لئی کہیا سی۔ امریکا نے تائیوان دی لڑائی دے لئی درخواست کيتی تردید دی ، ایسا نہ ہوئے کہ اوہ PRC دی انتقامی کارروائی نوں بھڑکائے۔ [۱۰۰] چونکہ امریکا نے ستويں بیڑے نوں تائیوان آبنائے نوں "غیر جانبدار" کرنے دے لئی بھیجیا سی ، لہذا چینی وزیر اعظم چاؤ انلاائی نے اقوام متحدہ تے امریکا دے دونے اقدامات نوں "چینی سرزمین اُتے مسلح جارحیت" دے طور اُتے تنقید دا نشانہ بنایا۔ [۸۳]
ڈرائیو جنوب تے پوسن (جولائی تا ستمبر 1950)
[سودھو]جنگ اوسان ، کوریائی جنگ کيتی پہلی اہم امریکی لڑائی، 540 فوجیاں دی ٹاسک فورس اسمتھ نوں شامل کيتا ، جو 24 ويں انفنٹری ڈویژن دا اک چھوٹا جہا فارورڈ عنصر سی جو جاپان توں روانہ ہويا سی۔ [۶۳] 5 جولائی 1950 نوں ، ٹاسک فورس اسمتھ نے اوسان وچ دے پی اے اُتے حملہ کيتا لیکن اسلحہ دے بغیر دے پی اے ٹینک نوں تباہ کرنے دے قابل سی۔ دے پی اے نے امریکی فوجیاں نوں شکست دتی۔ اس دا نتیجہ 180 امریکی ہلاک ، زخمی یا قیدی سی۔ دے پی اے نے جنوب دی طرف ترقی دی ، انہاں نے پیانگٹاک ، چونان ، تے چوچیون وچ امریکی فوجاں نوں پِچھے ہٹاندے ہوئے 24 ويں ڈویژن دی تائیوان سے پِچھے ہٹنا پيا ، جسنوں دے پی اے نے تائجون دی لڑائی وچ گرفتار کيتا سی۔ 24 ويں ڈویژن وچ 3،602 ہلاک تے زخمی ہوئے تے 2،962 نوں گرفتار کيتا گیا ، اس وچ اس دے کمانڈر میجر جنرل ولیم ایف ڈین وی شامل نيں۔ [۶۳]
اگست تک ، دے پی اے نے مستقل طور اُتے آر او دے تے اٹھويں یونائیٹڈ اسٹیٹ آرمی نوں جنوب دی طرف پِچھے دھکیل دتا۔ [۶۳] ٹرومین انتظامیہ دے دفاعی بجٹ وچ ہونے والی کٹ بیکاں دے اثرات ہن شدت دے نال محسوس کیتے جا رہے نيں ، کیونجے امریکی فوجیاں نے ریگ گارڈ دی اک وڈی قیمت اُتے کم کيتا۔ تجربہ کار تے اچھی طرح توں چلنے والی دے پی اے فورس دا سامنا کرنا پيا ، تے اینٹی ٹینک دے پاس اسلحہ ، توپ خانہ یا اسلحہ یا اسلحہ دی کمی دی وجہ توں ، امریکی پِچھے ہٹ گئے تے دے پی اے جزیرہ نما کوریا دی طرف ودھ گیا۔ [۱۰۵][۱۰۶] انہاں دی پیش قدمی دے دوران ، دے پی اے نے سرکاری ملازمین تے دانشوراں نوں ہلاک کرکے جنوبی کوریا دے دانشوراں نوں پاک کيتا۔ 20 اگست نوں ، جنرل میک آرتھر نے شمالی کوریائی رہنما کم ال گیت نوں متنبہ کيتا کہ انہاں نوں دے پی اے دے مظالم دا ذمہ دار ٹھہرایا جائے گا۔ [۶۳] ستمبر تک ، اقوام متحدہ دی افواج نوں پوسن دے نیڑے ، جنوب مشرقی کوریا دے اک چھوٹے توں کونے وچ گھسیٹا گیا ۔ ایہ ۱۴۰ میل (۲۳۰ کلومیٹر) دائرہ شمالی کوریا دے 10٪ حصے وچ اے ، اس لکیر وچ جزوی طور اُتے دریائے نکڈونگ دی تعریف کيتی گئی اے ۔
اگرچہ کم دی ابتدائی کامیابیاں نے انھاں پیش گوئی دی کہ اوہ اگست دے آخر تک جنگ دا خاتمہ کردین گے ، چینی رہنما زیادہ مایوسی دا شکار سن ۔ ممکنہ طور اُتے امریکی تعیناتی دا مقابلہ کرنے دے لئی ، چاؤ انیلائی نے سوویت یونین دے عہد نوں حاصل کيتا کہ اوہ سوویت یونین نوں چینی فوجاں دی فضائی کور توں مدد فراہم کرے ، تے گاو گینگ دی سربراہی وچ ، کوریائی سرحد دے نال 260،000 فوجی تعینات کیتے۔ ژو نے چا چیانگوین نوں کوریا دا اک ٹپوگرافیکل سروے کرنے دا حکم دتا ، تے کوریا وچ چاؤ دے فوجی مشیر لی ینگ فو نوں کوریا دی فوجی صورتحال دا تجزیہ کرنے دی ہدایت کيتی۔ لی نے ایہ نتیجہ اخذ کيتا کہ میک آرتھر ممکنہ طور اُتے انچیون وچ لینڈنگ دی کوشش کرن گے۔ ماو دے نال ایہ دینے دے بعد کہ ایہ میک آرتھر دی ممکنہ حکمت عملی ہوئے گی ، چاؤ نے سوویت تے شمالی کوریا دے مشیراں لئی دے بارے وچ دسیا ، تے کوریا دے آبنائے وچ امریکی بحری سرگرمیاں دے لئی تیاری دے لئی کوریا دی سرحد اُتے تعینات پی ایل اے کمانڈراں نوں احکامات جاری کیتے۔ [۸۳]
پوسن پیریمٹر (اگست تا ستمبر 1950) دی نتیجے وچ ہونے والی جنگ وچ ، اقوام متحدہ دی افواج نے دے پی اے دے حملےآں دا مقابلہ کيتا جس دا مقصد نکٹونگ بلج ، پوہنگ ڈونگ تے تائگو وچ شہر اُتے قبضہ کرنا سی۔ ریاستہائے متحدہ دی ایئر فورس (یو ایس اے ایف) نے 40 روزانہ زمینی امدادی سرگرمیاں دے نال دے پی اے رسد وچ رکاوٹ پائی جس نے 32 پل تباہ کردتے ، جس دی وجہ توں دن دے وقت زیادہ تر سڑک تے ریل ٹریفک رک جاندی اے۔ دے پی اے فورسز نوں دن دے وقت سرنگاں وچ چھپنے تے رات دے وقت ہی حرکت کرنے اُتے مجبور کيتا گیا سی۔ [۶۳] دے پی اے توں میٹریل توں انکار کرنے دے لئی ، یو ایس اے ایف نے لاجسٹک ڈپو ، پیٹرولیم ریفائنریز تے بندرگاہاں نوں تباہ کردتا ، جدوں کہ امریکی بحریہ دی فضائیہ نے ٹرانسپورٹ مراکز اُتے حملہ کيتا۔ اس دے نتیجے وچ ، پورے جنوب وچ زیادہ توسیع شدہ دے پی اے فراہم نئيں کيتا جاسکیا۔ [۶۳] 27 اگست نوں ، 67 ويں فائٹر اسکواڈرن طیارے نے غلطی توں چینی حدود وچ سہولیات اُتے حملہ کيتا تے سوویت یونین نے اقوام متحدہ دی سلامتی کونسل دی جانب توں اس واقعے دے بارے وچ چین دی شکایت اُتے توجہ طلب کيتی۔ امریکا نے تجویز پیش دی کہ ہندوستان تے سویڈن دا اک کمیشن طے کردا اے کہ امریکا نوں معاوضے وچ کیہ معاوضہ ادا کرنا چاہیدا لیکن سوویتاں نے امریکی تجویز نوں ویٹو کردتا۔
دراں اثنا ، جاپان وچ امریکی فوجی دستےآں نے پوسن پیرامیٹر وچ محافظاں نوں تقویت دینے دے لئی فوجیاں تے میٹریریل نوں مسلسل روانہ کيتا۔ [۶۳] ٹانک بٹالیناں نوں امریکی سرزمین توں براہ راست سان فرانسسکو دی بندرگاہ توں کوریا دی سب توں وڈی بندرگاہ پوسن دی بندرگاہ تک تعینات کيتا گیا۔ اگست دے آخر تک ، پوسن پیریمٹر وچ کچھ 500 میڈیم ٹینک جنگی تیار سن ۔ [۶۳] ستمبر 1950 دے شروع وچ ، اقوام متحدہ دی افواج نے KPA دی تعداد 180،000 توں لے کے 100،000 تک کردتی۔ [۶۳] [۶۶]
جنگ انچون (ستمبر 1950)
[سودھو]پرسکون تے دوبارہ مسلح پوسن پیریمٹر محافظاں تے انہاں دی کمک دے خلاف ، دے پی اے نوں غیر انسانی تے ناقص فراہمی کيتی گئی۔ اقوام متحدہ دی افواج دے برعکس ، انہاں دے پاس بحری تے ہوائی مدد کيتی کمی سی۔ [۶۳] پوسن دی حدود نوں دور کرنے دے لئی، جنرل میک آرتھر نے سیئول دے نیڑے تے ۱۶۰ کلومیٹر (۱۰۰ میل) توں زیادہ دے نیڑے انچیون وچ اک اچھی لینڈنگ دی سفارش کيتی۔ دے پی اے لائناں دے پِچھے۔ [۶۳] جولائی نوں ، اس نے امریکی پہلی کیولری ڈویژن دے کمانڈر میجر جنرل ہوبارٹ آر گی نوں حکم دتا کہ اوہ انچیون وچ ڈویژن دی تیز رفتار لینڈنگ دا منصوبہ بنائے۔ 12۔14 جولائی نوں ، پہلا کیولری ڈویژن نے جاپان دے شہر یوکوہاما توں پہاس دی حدود وچ 24 ويں انفنٹری ڈویژن نوں تقویت دینے دے لئی آغاز کيتا۔
جنگ شروع ہونے دے فورا بعد ہی ، جنرل میک آرتھر نے انچیون وچ لینڈنگ دی منصوبہ بندی شروع دی ، لیکن پینٹاگون نے اس دی مخالفت کيتی۔ [۶۳] جدوں اس دا اختیار ہويا تاں اس نے مشترکہ امریکی فوج تے میرین کارپس تے آر او دے فورس نوں متحرک کيتا۔ میجر جنرل ایڈورڈ بادام دی سربراہی وچ یو ایس ایکس کارپس وچ پہلی میرین ڈویژن ، ستويں انفنٹری ڈویژن دے 40،000 جوان تے 8،600 آر او دے فوجی شامل سن ۔ [۶۳] 15 ستمبر تک ، انچیون وچ پرجوش حملہ آور فورس نے دے پی اے دے کچھ محافظاں دا سامنا کيتا: فوجی انٹیلیجنس ، نفسیاتی جنگ ، گوریلا جاسوس ، تے طویل بمباری توں اک نسبتا ہلکی لڑائی وچ مدد ملی۔ اُتے ، اس بمباری نے انچیون شہر دا بیشتر حصہ تباہ کردتا۔ [۶۳]
پوسان دے علاقے توں بریکآؤٹ
[سودھو]16 ستمبر نوں اٹھويں فوج نے پسن پیرامیٹر توں بریک آؤٹ دا آغاز کيتا۔ ٹاسک فورس لنچ ، [۱۰۷] تیسری بٹالین ، ستويں کیولری رجمنٹ ، تے 70 واں ٹانک دی بٹالین دے دو یونٹ (چارلی کمپنی تے انٹیلی جنس – ۱۷۱٫۲ کلومیٹر (۱۰۶٫۴ میل) پلاٹون) ۱۷۱٫۲ کلومیٹر (۱۰۶٫۴ میل) ذریعے ۱۷۱٫۲ کلومیٹر (۱۰۶٫۴ میل) 27 ستمبر نوں اوسان وچ ستويں انفنٹری ڈویژن وچ شامل ہونے دے لئی دے پی اے دے علاقہ وچ شامل ہون گے۔ ایکس کور نے سیول دے آس پاس دے پی اے دے محافظاں نوں تیزی توں شکست دتی ، اس طرح جنوبی کوریا وچ دے پی اے دی مرکزی فورس نوں پھنسانے دا خطرہ اے۔ [۶۳] 18 ستمبر نوں ، اسٹالن نے جنرل ایچ ایم زاخاروف نوں شمالی کوریا روانہ کيتا کہ اوہ کم ال سنگ نوں پوسن دے چاراں طرف توں اپنے حملے نوں روکنے تے سیئول دا دفاع کرنے دے لئی اپنی افواج نوں دوبارہ عمل وچ لیانے دے لئی مشورہ دتیاں چینی کمانڈراں نوں شمالی کوریا دے فوجی دستےآں دی تعداد یا آپریشنل منصوبےآں دے بارے وچ نئيں دسیا گیا۔ چینی افواج دے مجموعی کمانڈر دی حیثیت توں ، چاؤ انلائ نے تجویز پیش دی کہ شمالی کوریائی باشندےآں نوں انچیون وچ اقوام متحدہ دی افواج نوں ختم کرنے دی کوشش صرف ايسے صورت وچ دی جانی چاہیدا جدوں انہاں دے پاس کم توں کم اک لکھ افراد موجود ہون۔ بصورت ہور ، اس نے شمالی کوریائی باشندےآں نوں مشورہ دتا کہ اوہ شمال وچ اپنی افواج واپس لاں۔ [۸۳]
25 ستمبر نوں ، سیئول اُتے اقوام متحدہ دی افواج نے دوبارہ قبضہ کرلیا۔ امریکی فضائی چھاپےآں نے دے پی اے نوں بھاری نقصان پہنچایا جس توں اس دے بیشتر ٹینک تے اس دے بیشتر توپ خانے تباہ ہوگئے۔ جنوب وچ دے پی اے دے دستے ، مؤثر طریقے توں شمال توں انخلا دے بجائے تیزی توں منتشر ہوگئے ، جس توں پیانگ یانگ خطرے توں دوچار ہوگیا۔ [۸۳] عام پسپائی دے دوران صرف 25،000 توں 30،000 دے پی اے فوجی ہی دے پی اے لائناں تک پہنچنے وچ کامیاب ہوگئے۔ 27 ستمبر نوں ، اسٹالن نے پولیٹ بیورو دا ہنگامی اجلاس طلب کيتا ، جس وچ انہاں نے دے پی اے کمانڈ دی نااہلی دی مذمت کيتی تے شکست دے لئی سوویت فوجی مشیر نوں ذمہ دار ٹھہرایا۔ [۸۳]
اقوام متحدہ دی افواج دا شمالی کوریا اُتے حملہ (ستمبر۔ اکتوبر 1950)
[سودھو]27 ستمبر نوں ، میک آرتھر نوں ٹرمین دی طرف توں سب توں اُتے دی خفیہ قومی سلامتی کونسل دا میمورنڈم 81/1 موصول ہويا جس نے 38 ويں متوازی دے شمال وچ آپریشن ايسے وقت اختیار کيتا سی جدوں "اس طرح دے آپریشن دے وقت وڈے سوویت یا چینیاں دے ذریعہ شمالی کوریا وچ داخلہ نئيں ہُندا سی۔ کمیونسٹ قوتاں ، نہ ہی داخلے دے اعلانات تے نہ ہی فوجی کارروائیاں توں ساڈے آپریشناں دا مقابلہ کرنے دا کوئی خطرہ اے۔ 29 ستمبر نوں میک آرتھر نے سنگمین رایہی دے تحت جمہوریہ کوریا دی حکومت بحال کيتی۔ [۸۳] 30 ستمبر نوں ، امریکی وزیر دفاع جارج مارشل نے میک آرتھر نوں اکھاں توں صرف اک پیغام بھیجیا: "ہم چاہندے نيں کہ آپ 38 ويں متوازی شمال دے شمال وچ اگے ودھنے دے لئی تزویراندی تے حکمت عملی توں دوچار ہون۔" اکتوبر دے دوران ، جنوبی کوریائی پولیس نے انہاں افراد نوں پھانسی دے دتی جنہاں اُتے شبہ سی کہ اوہ شمالی کوریا توں ہمدردی رکھدے نيں ، تے ايسے طرح دے قتل عام 1951 دے اوائل تک جاری رہے۔ جوائنٹ چیفس آف اسٹاف نے 27 ستمبر نوں جنرل مک آرتھر نوں اپنے آئندہ اقدامات اُتے حکمرانی دے لئی اک جامع ہدایت نامہ بھیجیا: ہدایت نامہ وچ کہیا گیا اے کہ بنیادی مقصد دے پی اے دی تباہی سی ، بحیرہ روم دے تحت جزیرہ نما کوریا نوں اک ثانوی مقصد دے طور اُتے متحد کرنا "جے ممکن ہويا تو۔ "؛ جوائنٹ چیفس نے ہور کہیا کہ اس مقصد دا انحصار اس گل اُتے اے کہ چینی تے سوویت مداخلت کرن گے یا نئيں ، تے بدلدے ہوئے حالات توں مشروط نيں۔ [۱۰۸]
30 ستمبر نوں ، چاؤ انیلائی نے امریکا نوں متنبہ کيتا کہ جے چین 38 ويں متوازی عبور کردا اے تاں چین کوریا وچ مداخلت کرنے دے لئی تیار اے۔ چاؤ نے دے پی اے دے کمانڈراں نوں مشورہ دینے دی کوشش کيتی کہ اوہی ہتھکنڈے استعمال کرکے عام انخلاء کس طرح لیا جائے جس دی مدد توں چینی کمیونسٹ قوتاں نے 1930 دی دہائی وچ چیانگ کِ شِک دے گھیراؤ مہماں نوں کامیابی توں بچایا ، لیکن کچھ کھاتاں دے مطابق دے پی اے دے کمانڈراں نے انہاں ہتھکنڈاں نوں موثر انداز وچ استعمال نئيں کيتا۔ [۸۳] مورخ بروس کمنگز دا مؤقف اے کہ ، اُتے ، دے پی اے دی تیزی توں انخلا حکمت عملی سی ، تے اوتھے دے فوجی پہاڑاں وچ پگھل چکے سن جتھے توں اوہ ساحل اُتے پھیلی ہوئی اقوام متحدہ دی افواج اُتے گوریلا چھاپے مار سکدے سن ۔ [۵۴]
یکم اکتوبر 1950 تک ، اقوام متحدہ دی کمان نے دے پی اے نوں شمال دی سمت 38 ويں متوازی توں پِچھے ہٹا دتا۔ آر او دے شمالی کوریا وچ انہاں دے بعد اگے ودھیا۔ [۶۳] میک آرتھر نے دے پی اے دے غیر مشروط ہتھیار سُٹن دا مطالبہ کردے ہوئے اک بیان دتا۔ [۸۳] چھ دن بعد ، اکتوبر نوں ، اقوام متحدہ دی اجازت دے نال ، اقوام متحدہ دی کمانڈ فورسز نے شمال دی طرف آر او دے فورسز دا پِچھا کيتا۔ [۶۳] ایکس کور 26 اکتوبر نوں ونسن (جنوب مشرقی شمالی کوریا وچ ) تے ریوون (شمال مشرقی شمالی کوریا وچ ) اُتریا ، لیکن انہاں شہراں نوں پہلے ہی آر اوکی فورسز نے قبضہ کرلیا سی۔ [۶۳] اٹھويں امریکی فوج نے مغربی کوریا نوں روکیا تے 19 اکتوبر 1950 نوں پیانگ یانگ اُتے قبضہ کرلیا۔ 187 واں ایئر بورن رجمنٹٹل لڑاکا ٹیم نے 20 اکتوبر 1950 نوں سنچون تے سکچون وچ کورین جنگ دے دوران اپنے دو جنگی چھلانگ لگائے۔ [۶۳] اس مشن وچ شمالی کوریا دے رہنماواں نوں پیانگ یانگ توں فرار ہونے توں رکدے ہوئے ، شمال دی طرف جانے والی سڑک کٹنا سی۔ تے امریکی جنگی قیدیاں نوں بچانے دے لئی۔ ماہ دے اختتام اُتے ، اقوام متحدہ دی افواج نے 135،000 دے پی اے جنگی قیدی رکھے۔ جدوں اوہ چین-کورین سرحد دے نیڑے پہنچے تاں ، مغرب وچ اقوام متحدہ دی افواج نوں مشرق دے علاقےآں توں ۵۰–۱۰۰ میل (۸۰–۱۶۱ کلومیٹر) تک تقسیم کيتا گیا پہاڑی علاقہ۔ [۵۵] 135،000 قبضہ کر ليا کرنے دے علاوہ، KPA وی ہلاک یا جون 1950 دے اختتام دے بعد توں 335،000 اموات دی کل دے لئی زخمی بعض 200،000 مرداں سامنا کرنا پيا سی، تے 313 ٹینکاں (زیادہ تر ٹی 34/85 ماڈلز) کھو دتا سی. صرف 25،000 دے پی اے دے باقاعدہ 38 ويں متوازی علاقے وچ پِچھے ہٹ گئے ، کیونجے انہاں دی فوج مکمل طور اُتے گر گئی سی۔ جزیرہ نما اُتے اقوام متحدہ دی افواج دی تعداد 229،722 جنگی فوجی (جنہاں وچ 125،126 امریکی تے 82،786 جنوبی کوریائی شامل نيں) ، 119،559 عقبی علاقے دے فوجی ، تے امریکی فضائیہ دے 36،667 اہلکار شامل نيں۔ [۱۰۹]
کمیونسٹاں دے خلاف اقوام متحدہ دی کمانڈ دی حکمت عملی دی رفتار دا فائدہ اٹھاندے ہوئے ، جنرل میک آرتھر نے شمالی کوریا دی جنگی کوششاں دی فراہمی دے ڈپو نوں ختم کرنے دے لئی چین وچ کورین جنگ نوں بڑھانا ضروری سمجھیا۔ صدر ٹرومن نے اس توں اتفاق نئيں کيتا ، تے انہاں نے چین کوریا دی سرحد اُتے احتیاط دا حکم دتا۔ [۶۳]
چینی مداخلت (اکتوبر۔ دسمبر 1950)
[سودھو]تنازعہ دے آغاز توں ہی عوامی جمہوریہ چین جے ضروری سمجھے تاں کوریا اُتے حملہ کرنے دی تیاری کر رہیا سی۔ 30 جون 1950 نوں ، جنگ شروع ہونے دے پنج دن بعد ، PRC دے وزیر اعظم تے سی سی پی (سی ایم سی سی) دی سنٹرل ملٹری کمیٹی دے وائس چیئرمین ، چاؤ انیلائی نے ، چینی فوجی انٹلیجنس اہلکاراں دے اک گروپ نوں شمالی کوریا بھیجنے دا فیصلہ کيتا۔ کم II سنگ دے نال بہتر مواصلات قائم کرنے دے نال نال لڑائی وچ پہلے ہتھ والے مواد نوں جمع کرنے دے لئی۔ اک ہفتہ بعد ، 7 جولائی نوں ، چاؤ تے ماؤ نے اک کانفرنس دی صدارت کورین تنازعہ دی فوجی تیاریاں اُتے تبادلہ خیال کيتا۔ اک ہور کانفرنس 10 جولائی نوں ہوئی۔ ایتھے ایہ فیصلہ کيتا گیا کہ پی ایل اے دی چوتھی فیلڈ آرمی دے تحت تیرہويں آرمی کور ، جو چین وچ اک بہترین تربیت یافتہ تے لیس یونٹ اے ، نوں فوری طور اُتے شمال مشرقی بارڈر ڈیفنس آرمی (NEBDA) وچ تبدیل کيتا جائے گا تاکہ "اس وچ مداخلت دی تیاری کر سکے۔ جے ضروری ہوئے تاں کورین جنگ "۔ 13 جولائی نوں سی ایم سی سی نے باضابطہ طور اُتے این ای بی ڈی اے دے قیام دا حکم جاری کيتا ، جس وچ پندرھواں آرمی کور دے کمانڈر تے چینی خانہ جنگی دے اک باصلاحیت کمانڈر وچوں اک ، ڈینگ ہويا نوں تقرری کرنے دی تیاری دی تمام کوششاں نوں مربوط کرنے دا حکم جاری کيتا گیا۔ [۱۱۰]
20 اگست 1950 نوں ، پریمیر چاؤ انیلائی نے اقوام متحدہ نوں آگاہ کيتا کہ "کوریا چین دا ہمسایہ اے۔ . . چینی عوام کوریائی سوال دے حل دے بارے وچ فکر مند نئيں ہوسکدے "۔ چنانچہ غیر جانبدار ملک دے سفارتکاراں دے ذریعے چین نے متنبہ کيتا کہ چینی قومی سلامتی دے تحفظ وچ اوہ کوریا وچ اقوام متحدہ دے کمانڈ دے خلاف مداخلت کرن گے۔ [۶۳] صدر ٹرومن نے اس مواصلات دی ترجمانی "اقوام متحدہ نوں بلیک میل کرنے دی گنجی دی کوشش" دے طور اُتے دی تے اسنوں مسترد کردتا۔ ماؤ نے حکم دتا کہ اگست دے آخر تک انہاں دی فوج کارروائی دے لئی تیار ہوجائے۔ اس دے برعکس ، اسٹالن چینی مداخلت نال جنگ ودھانے توں گریزاں سی۔ [۱۱۱]
یکم اکتوبر 1950 نوں ، جس دن اقوام متحدہ دے دستےآں نے 38 ويں متوازی عبور کيتا ، سوویت سفیر نے اسٹالن توں ماو تے چاؤ دے پاس اک ٹیلی گرام روانہ کيتا کہ چین نے کوریا وچ پنج توں چھ ڈویژن بھیجنے دی درخواست کيتی ، تے کم ال سنگ نے ماؤ نوں چینیاں دے لئی اپیل بھیج دتی فوجی مداخلت۔ ايسے دے نال ہی ، اسٹالن نے واضح کيتا کہ سوویت فوجاں خود براہ راست مداخلت نئيں کرن گی۔ [۸۳]
2 توں 5 اکتوبر تک جاری رہنے والے ہنگامی اجلاساں دے اک سلسلے وچ ، چینی رہنماواں نے بحث کيتی کہ آیا چینی فوجی کوریا بھیجاں گے یا ننيں۔ کوریا وچ امریکا دا مقابلہ کرنے دے لئی سینئر فوجی رہنماواں سمیت متعدد رہنماواں دے وچکار کافی مزاحمت ہوئی۔ [۶۲] ماؤ نے مداخلت دی بھر پور حمایت دی ، تے چاؤ انہاں چند چینی رہنماواں وچوں سن جنہاں نے انہاں دی بھر پور حمایت کيتی۔ لن بیاؤ نے ماؤ دے کوریا وچ چینی فوج دی کمان (ان دے آنے والے طبی علاج دا حوالہ دیندے ہوئے) کمان کرنے دی پیش کش نوں شائستگی توں انکار کر دتا ، [۶۲] ماؤ نے فیصلہ کيتا کہ پینگ دیہوئی کوریا وچ چینی افواج دا کمانڈر ہوئے گا جدوں پینگ نے ماؤ دے موقف دی حمایت کرنے اُتے رضامندی ظاہر کيتی۔ [۶۲] اس دے بعد ماؤ نے پینگ نوں باقی چینی رہنماواں دی مداخلت دے حق وچ گل کرنے نوں کہیا۔ پینگ نے ایہ معاملہ کرنے دے بعد کہ جے امریکی فوجیاں نے کوریا اُتے فتح حاصل کيتی تے یالو تک پہنچی تاں شاید اوہ اسنوں عبور کرن تے چین اُتے حملہ کرن ، پولٹ بیورو نے کوریا وچ مداخلت کرنے اُتے رضامندی ظاہر کيتی۔ [۶۲] 4 اگست 1950 نوں ، امریکی بحری فوج دی بھاری موجودگی دی وجہ توں تائیوان اُتے منصوبہ بند حملے ختم ہوگئے ، ماؤ نے پولیٹ بیورو نوں اطلاع دتی کہ جدوں پیپلز لبریشن آرمی (پی ایل اے) تائیوان اُتے حملہ کرنے والی فوج نوں پی ایل اے وچ منظم کيتا گیا تاں اوہ کوریا وچ مداخلت کريں گا۔ نارتھ ایسٹ فرنٹیئر فورس۔ 8 اکتوبر 1950 نوں ، ماؤ نے پی ایل اے نارتھ ایسٹ فرنٹیئر فورس نوں عوامی رضاکار فوج (پی وی اے) دے طور اُتے نويں سرے توں ڈیزائن کيتا۔
اسٹالن دی حمایت دے لئی ، چاؤ تے اک چینی وفد 10 اکتوبر نوں ماسکو پہنچیا ، جس مقام اُتے اوہ بحیرہ اسود دے کنارے اسٹالن دے گھر روانہ ہويا۔ [۶۲] اوتھے اوہ سب توں سوویت قیادت، اوتھے انہاں نے اعلیٰ سوویت قیادت توں نوازیا ، جس وچ جوزف اسٹالین دے نال نال ویاچیسلاف مولوتوف ، لورنٹی بیریا تے جارجی مالینکوف وی شامل سن ۔و اسٹالن نے ابتدائی طور اُتے فوجی سازوسامان تے گولہ بارود بھیجنے اُتے اتفاق کيتا سی ، لیکن چاؤ نوں خبردار کيتا سی کہ سوویت ایئر فورس نوں کسی وی کارروائی کيتی تیاری دے لئی دو یا تن ماہ درکار ہون گے۔ اس دے بعد دی اک میٹنگ وچ ، اسٹالن نے چاؤ توں کہیا کہ اوہ صرف کریڈٹ دی بنیاد اُتے چین نوں سامان فراہم کريں گا ، تے ایہ کہ سوویت ایئرفورس صرف چینی فضائی حدود اُتے کم کرے گی ، تے صرف نامعلوم مدت دے بعد۔ اسٹالن مارچ 1951 تک فوجی سامان یا ہوائی مدد بھیجنے اُتے راضی نئيں ہويا۔ [۸۳] ماؤ سوویت دی فضائی مدد نوں خاص طور اُتے کارآمد نئيں پا سکے ، کیونجے یلو دے جنوب وچ لڑائی ہونے والی سی۔ [۶۲] جدوں سوٹری دی سوتھیری کھیپ میٹریئل پہنچکی سی ، تاں اوہ تھوڑی مقدار وچ ٹرک ، دستی بم ، مشین گن تے ايسے طرح دی چیزاں تک محدود رہدیاں سن۔ [۵۴]
بیجنگ وچ واپسی دے فورا. بعد 18 اکتوبر 1950 نوں چاؤ نے ماؤ سیڈونگ ، پینگ دیہوئی تے گاو گینگ نال ملاقات کيتی تے اس گروپ نے دو لکھ پی وی اے فوجیاں نوں شمالی کوریا وچ داخل ہونے دا حکم دتا ، جو انہاں نے 19 اکتوبر نوں کيتا۔ [۸۳] اقوام متحدہ دے ہوائی جہازاں نوں دن دے وقت پی وی اے یونٹاں نوں دیکھنے وچ دشواری دا سامنا کرنا پڑدا سی ، کیونجے انہاں دے مارچ تے دوٹوک نظم و ضبط نے فضائی کھوج نوں کم توں کم کردتا سی۔ [۶۳] پی وی اے نے "تاریک توں اندھیرے" (19: 00–03: 00) دی طرف مارچ کيتا ، تے ہوائی چھلاورن (فوجیاں نوں چھپانے ، جانوراں تے سامان نوں چھپانے) نوں 05:30 بجے تک تعینات کيتا گیا سی۔ دراں اثنا ، دن دی روشنی دی پیشگی جماعتاں نے اگلی بیوکوک سائٹ دے لئی نعرہ بازی کيتی۔ دن دی روشنی دی سرگرمی یا مارچ دے دوران ، فوجیاں نوں بے حرکت رہنا پيا جے کوئی ہوائی جہاز دکھادی دیندا ، جدوں تک کہ اوہ اڑ نہ سکے۔ [۶۳] پی وی اے افسران سیکیورٹی دی خلاف ورزی کرنے والےآں نوں گولی مار کرنے دے لئی زیربحث سن ۔ میدان جنگ وچ اس طرح دے نظم و ضبط نے اک 3 ڈویژن فوج نوں ۴۶۰ کلومیٹر (۲۸۶ میل) مارچ کرنے دی اجازت دتی انچنگ ، منچوریا توں ، تقریبا 19 دناں وچ لڑاکا زون تک۔ اک ہور ڈویژن نے رات دے وقت اک سرک دار پہاڑی راستے اُتے مارچ کيتا ، جس دا اوسط ۲۹ کلومیٹر (۱۸ میل) 18 دن دے لئی روزانہ. [۶۶]
دراں اثنا ، 15 اکتوبر 1950 نوں ، صدر ٹرومن تے جنرل میک آرتھر نے ویک آئی لینڈ اُتے ملاقات کيتی ۔ اس اجلاس دی بہت تشہیر اس وجہ نال کیندی گئی سی کہ براعظم امریکا وچ صدر نال ملن دے جنرل دے ناگوار انکار دی وجہ تاں۔ [۶۳] صدر ٹرومن دے لئی ، میک آرتھر نے قیاس کيتا کہ کوریا وچ چینی مداخلت دا بوہت گھٹ خطرہ اے ، [۶۳] تے دے پی اے دی مدد کرنے دا پی آر سی دا موقع ختم ہوگیا سی۔ انہاں دا خیال سی کہ منچوریہ وچ پی آر سی دے کچھ 300،000 فوجی تے دریائے یلو وچ کچھ 100،000–125،000 فوجی موجود نيں۔ انہاں نے ہور کہیا کہ اگرچہ انہاں وچوں نصف افواج جنوب توں تجاوز کر سکدیاں نيں ، "جے چینی پیانگ یانگ پہنچنے دی کوشش کردے تاں ، اوتھے سب توں وڈا ذبح ہوئے گا" بغیر کسی فضائیہ دے تحفظ کے۔
19 اکتوبر نوں چپکے توں دریائے یالو نوں عبور کرنے دے بعد ، پی وی اے 13ويں آرمی گروپ نے 25 اکتوبر نوں پہلا مرحلہ حملہ شروع کيتا ، جس نے چین-کورین سرحد دے نیڑے اقوام متحدہ دی پیش قدمی کرنے والی فوجاں اُتے حملہ کيتا۔ چین دی طرف توں مکمل طور اُتے کیتے گئے اس فوجی فیصلے نے سوویت یونین دے رویئے نوں بدل دتا۔ پی وی اے دے فوجیاں نے جنگ وچ داخل ہونے دے بارہ دن بعد ، اسٹالن نے سوویت ایئر فورس نوں ہوائی احاطہ فراہم کرنے دی اجازت دتی ، تے چین نوں ہور امداد دی حمایت کيتی۔ [۱۱۲] اونجنگ کيتی لڑائی وچ آر او دے II کور نوں بھاری نقصان اٹھانے دے بعد ، 1 نومبر 1950 نوں چینی تے امریکی فوج دے وچکار پہلا تصادم ہويا۔ شمالی کوریا وچ گہری ، پی وی اے 39 ويں آرمی دے ہزاراں فوجیاں نے شمال ، شمال مغرب ، تے مغرب توں ، تن وسیع حملہ کرکے امریکی اٹھويں کیولری رجمنٹ دا گھیراؤ کيتا تے حملہ کيتا تے جنگِ یونان وچ دفاعی پوزیشن دے حصnے اُتے قبضہ کر ليا۔ حیرت انگیز حملے دے نتیجے وچ اقوام متحدہ دی افواج دریائے چونگون دی طرف پِچھے ہٹ گئياں ، جدوں کہ فتح دے بعد پی وی اے غیر متوقع طور اُتے پہاڑاں دے ٹھکانےآں وچ غائب ہوگیا۔ ایہ واضح نئيں اے کہ چینیاں نے حملہ کیوں نئيں کيتا تے اپنی فتح دا تعاقب کیوں نئيں کيتا؟
پر ، اقوام متحدہ دی کمان اس گل اُتے متفق نئيں سی کہ اچانک پی وی اے دی واپسی دی وجہ توں چینیاں نے کھلی مداخلت دی اے۔ 24 نومبر نوں ، شمالی مغربی کوریا وچ امریکی اٹھويں فوج نے پیش قدمی کردے ہوئے ہوم بائی کرسمس جارحیت دا آغاز کيتا سی ، جدوں کہ یو ایس ایکس کور نے کوریا دے مشرقی ساحل اُتے حملہ کيتا سی۔ لیکن پی وی اے اپنے دوسرے فیز جارحیت دے نال گھات لگانے دا منتظر سی ، جسنوں انہاں نے دو شعبےآں وچ انجام دتا: چونس ریزروائر وچ مشرق وچ تے دریائے چوونگون وچ مغربی سیکٹر وچ ۔
13 نومبر نوں ، ماؤ نے چاؤ اینائی نوں پینگ دے نال فیلڈ کمانڈر دے نال ، جنگ کيتی کوششاں دا مجموعی کمانڈر تے کوآرڈینیٹر مقرر کيتا۔ [۸۳] 25 نومبر نوں کورین مغربی محاذ اُتے ، پی وی اے 13ويں آرمی گروپ نے دریائے چونگون دی لڑائی دے موقع اُتے آر او دے II کور اُتے حملہ کيتا تے اس اُتے قابو پالیا ، تے فیر اقوام متحدہ دے امریکی انفنٹری ڈویژن نوں بھاری نقصان پہنچیا۔ فورسز دے سجے طرف [۶۳] ایہ خیال کردے ہوئے کہ اوہ پی وی اے دے خلاف مقابلہ نئيں کرسکدے نيں اٹھويں فوج نے دسمبر دے وسط وچ شمالی کوریا توں 38 ويں متوازی عبور کرنا شروع کيتا۔ [۱۱۳] اقوام متحدہ دے حوصلے اس وقت تھلے آگئے جدوں امریکی اٹھويں فوج دے کمانڈر لیفٹیننٹ جنرل والٹن واکر 23 دسمبر 1950 نوں اک آٹوموبائل حادثے وچ مارے گئے۔
مشرق وچ 27 نومبر نوں پی وی اے 9 ويں آرمی گروپ نے چوسن ریزروائر دی لڑائی دا آغاز کيتا۔ ایتھے اقوام متحدہ دی افواج دے مقابلے نسبتا بہتر کارکردگی دا مظاہرہ کيتا گیا: اٹھويں فوج دی طرح حیرت انگیز حملے نے ایکس کور نوں وی شمال مشرقی کوریا توں پِچھے ہٹنے اُتے مجبور کردتا ، لیکن اوہ اس عمل وچ سن کہ پی وی اے دے ذریعے گھیرائو دی کوشش توں بریک آؤٹ ہوئے سکے تے کامیاب تاکتیک انخلاء عمل وچ لیایا جاسکے ۔ X کور 11 دسمبر نوں بندرگاہی شہر ہنگنم وچ دفاعی حدود قائم کرنے وچ کامیاب رہیا تے جنوب وچ بری طرح ختم ہونے والی امریکی اٹھويں فوج نوں ہور تقویت دینے دے لئی 24 دسمبر تک خالی ہونے وچ کامیاب ہوگیا۔ [۶۳] [۱۱۳] انخلا دے دوران ، اقوام متحدہ دی فورسز تے میٹریئل دے تقریبا 193 جہاز (جنہاں وچ تقریبا 105،000 فوجی ، 98،000 شہری ، 17،500 گاڑیاں ، تے 350،000 ٹن سامان) نوں پُسن منتقل کيتا گیا سی۔ [۶۳] ایس ایس <i id="mwBFg">میرڈیتھ وکٹری</i> نوں 14،000 مہاجرین نوں نکالنے دے لئی مشہور کيتا گیا سی ، ایہ اک ہی جہاز دے ذریعہ سب توں وڈا بچاؤ آپریشن اے ، حالانکہ اسنوں 12 مسافراں نوں رکھنے دے لئی ڈیزائن کيتا گیا سی۔ فرار ہونے توں پہلے ، اقوام متحدہ دی افواج نے ہنگم دے بیشتر شہر ، خاص طور اُتے بندرگاہ دی سہولیات نوں ختم کردتا۔ 16 دسمبر 1950 نوں ، صدر ٹرومین نے صدارتی اعلان نمبر 2914 ، 3 سی ایف آر 99 (1953) ، نال اک قومی ہنگامی صورتحال دا اعلان کيتا جو 14 ستمبر 1978 تک نافذ العمل رہیا۔ [۱۱۴] اگلے دن ، 17 دسمبر 1950 وچ ، کم السنگ نوں چین نے دے پی اے دے کمان دے حق توں محروم کردتا۔ [۱۱۵]
چین نے "اقوام متحدہ دی آڑ وچ امریکی جارحیت" دے ردعمل دے طور اُتے جنگ وچ داخل ہونے دا جواز پیش کيتا۔ بعد وچ ، چینیاں نے دعوی کيتا کہ امریکی حملہ آوراں نے چین دی مداخلت توں پہلے تن مختلف مواقع اُتے پی آر سی قومی فضائی حدود دی خلاف ورزی کيتی سی تے چینی اہداف اُتے حملہ کيتا سی۔
38 ويں متوازی (جنوری تا جون 1951) دے آس پاس لڑائی
[سودھو]لیفٹیننٹ جنرل میتھیو رڈگے نے 26 دسمبر نوں امریکی اٹھويں فوج دی کمان سنبھالنے دے نال ، پی وی اے تے دے پی اے نے 1950/51 دے نويں سال دے موقع اُتے اپنا تیسرا مرحلہ جارحانہ (جسنوں "چینی نويں سال دی جارحانہ وی کہیا جاندا اے ) دا آغاز کيتا۔ رات دے حملےآں دا استعمال کردے ہوئے جنہاں وچ اقوام متحدہ دی لڑائی دے پوزیشناں نوں گھیرے وچ لیا گیا تے فیر حیرت دا عنصر رکھنے والے عددی طور اُتے اعلیٰ فوجیاں نے انہاں اُتے حملہ کيتا ، انہاں حملےآں دے نال تیز تر بھنگڑے تے گانگ وی سن ، جس نے حکمت عملی توں متعلق مواصلات وچ آسانی پیدا کرنے تے دشمن نوں ذہنی طور اُتے بدنام کرنے دے دوہرے مقصد نوں پورا کيتا۔ ابتدائی طور اُتے اقوام متحدہ دی افواج نوں اس حربے توں کوئی واقفیت نئيں سی ، تے اس دے نتیجے وچ کچھ فوجی گھبرا گئے ، اپنے ہتھیار چھڈ کے جنوب دی طرف پِچھے ہٹ گئے۔ [۶۳] اس جارحیت نے اقوام متحدہ دی افواج نوں مغلوب کردتا ، جس توں 4 جنوری 1951 نوں PVA تے KPA نے دوسری بار سیئول اُتے قبضہ کرلیا۔ اس دے بعد ، سی پی وی پارٹی کمیٹی نے 8 جنوری 1951 نوں چینی جنگی اہداف دا خاکہ پیش کردے ہوئے آرام تے تنظیم نو دے دوران کماں توں متعلق احکامات جاری کیتے۔ احکامات وچ لکھیا گیا اے: "مرکزی مسئلہ پوری جماعت تے فوج نوں مشکلات اُتے قابو پانے دے لئی اے … تاکہ حکمت عملی تے مہارت نوں بہتر بنایا جاسکے۔ جدوں اگلی مہم شروع ہوئے گی … تاں اسيں تمام دشمناں نوں ختم کردین گے تے تمام کوریا نوں آزاد کردین گے۔ " 14 جنوری نوں پینگ وچ اپنے ٹیلیگرام وچ ، ماؤ نے موسم بہار وچ "آخری جنگ" دے لئی تیاری کرنے دی اہمیت اُتے زور دتا تاکہ "[کورین] مسئلے نوں بنیادی طور اُتے حل کيتا جاسکے"۔ [۱۱۶]
ان دھچکیوں توں جنرل میک آرتھر نوں چینی یا شمالی کوریائی داخلی ملکاں دے خلاف جوہری ہتھیاراں دے استعمال اُتے غور کرنے اُتے مجبور کيتا گیا ، اس ارادے توں کہ تابکار نتیجہ خیز زون چینی سپلائی زنجیراں وچ رکاوٹ ڈالے گا۔ اُتے ، کرشماتی جنرل رڈگ وے دی آمد دے بعد ، خون آلود اٹھويں فوج دے ایسپرٹ ڈی کور نے فورا. ہی زندہ ہونا شروع کيتا۔ [۶۳]
اقوام متحدہ دی افواج مغرب وچ سوون ، وسط وچ وانجو تے مشرق وچ سمچیوک دے شمال وچ واقع خطے دی طرف پِچھے ہٹ گئياں ، جتھے جنگ دا محاذ مستحکم تے قائم سی۔ [۶۳] پی وی اے نے اپنی رسد دی صلاحیت نوں اگے ودھیا دتا سی تے اس طرح اوہ سیول توں اگے ودھنے وچ ناکام رہے سن کیونجے کھانا ، گولہ بارود ، تے میٹریئل نوں رات دے وقت ، پیدل تے سائیکل اُتے ، دریائے یلو دی سرحد توں لے کے تن جنگی لائناں تک لے جایا جاندا سی۔ [۶۳] جنوری دے آخر وچ ، جدوں ایہ معلوم ہويا کہ پی وی اے نے اپنی جنگ کيتی لائناں ترک کردتی نيں تاں ، جنرل رڈگے نے اک بحالی فورس دا حکم دتا ، جو آپریشن تھنڈربولٹ (25 جنوری 1951) بن گیا۔ [۶۳] اس دے بعد اک مکمل پیمانے اُتے پیش قدمی ہوئی ، جس نے اقوام متحدہ دی فضائی برتری دا مکمل استحصال کيتا ، [۶۳] اقوام متحدہ دی افواج دے نال دریائے ہان تک پہنچ کے تے وونجو اُتے قبضہ کرلیا۔ [۶۳]
جنوری وچ سیز فائر مذاکرات دی ناکامی دے بعد ، اقوام متحدہ دی جنرل اسمبلی نے یکم فروری نوں پی آر سی دی جارحیت پسندی دی مذمت کردے ہوئے قرارداد 498 منظور دی تے اپنی افواج توں کوریا توں دستبرداری دا مطالبہ کيتا۔ [۱۱۷][۱۱۸]
فروری دے شروع وچ ، آر او دے 11 ويں ڈویژن نے جنوبی کوریا وچ گوریلااں تے انہاں دے ہمدرد شہریاں نوں ختم کرنے دے لئی آپریشن چلیایا۔ کارروائی دے دوران ، ڈویژن تے پولیس نے جیوچانگ قتل عام تے سانچونگ - ہمیانگ قتل عام کيتا ۔ فروری دے وسط وچ ، پی وی اے نے چوتھے فیز جارحیت دا مقابلہ کيتا تے ہوجنسیونگ وچ ابتدائی فتح حاصل کيتی۔ لیکن جارحیت نوں جلد ہی امریکی آئی ایکس کور دے ذریعہ مرکز دے چپپیانگ نی وچ ختم کردتا گیا۔ [۶۳] امریکی 23ويں رجیمینٹل کومبیٹ ٹیم تے فرانسیسی بٹالین نے اک مختصر لیکن مایوس کن جنگ لڑی جس نے حملے دی رفتار نوں توڑ دتا۔ [۶۳] جنگ نوں بعض اوقات "کوریائی جنگ دے گیٹس برگ " دے ناں توں وی جانیا جاندا اے: 5،600 جنوبی کوریائی ، امریکا ، تے فرانسیسی فوج 25،000 پی وی اے دے چاراں طرف توں گھیر رہی سی۔ اقوام متحدہ دی افواج پہلے وی وڈی PVA / KPA فورسز دے منقطع ہونے دی بجائے پِچھے ہٹ گئی سن ، لیکن اس بار اوہ کھڑے ہوکے لڑے ، تے کامیابی حاصل کيتی۔
فروری 1951 دے آخری دو ہفتےآں وچ ، آپریشن تھنڈربولٹ کے بعد دوبارہ آپریشن آٹھھواں فوج نے آپریشن کِلر کيتا۔ ممکنہ حد تک دے پی اے تے پی وی اے فوجیاں نوں ہلاک کرنے دے لئی فائر پاور دا زیادہ توں زیادہ استحصال کرنے دے لئی ایہ اک وڈے پیمانے اُتے ، جنگی محاذ اُتے حملہ سی۔ [۶۳] آپریشن کِلر دا اختتام امریکی I کور نے دریائے ہان دے جنوب وچ دوبارہ قبضہ کردے ہوئے کيتا ، تے IX کور نے ہیونگ سیونگ اُتے قبضہ کيتا۔ [۶۳] 7 مارچ 1951 نوں ، اٹھويں فوج نے آپریشن رائپر دے نال حملہ کيتا ، جس نے پی وی اے تے دے پی اے نوں 14 مارچ 1951 نوں سیئول توں کڈ دتا۔ ایہ اک سال دے دوران شہر دی چوتھی تے آخری فتح سی ، جس نے اسنوں تباہ و برباد کردتا۔ 1.5 جنگ توں پہلے دی آبادی 200،000 تک کم سی ، تے لوک خوراک دی شدید قلت دا شکار سن ۔ [۶۳]
یکم مارچ 1951 نوں ماؤ نے اسٹالن نوں اک کیبل بھیجیا جس وچ چینی افواج نوں درپیش مشکلات تے خاص طور اُتے سپلائی لائناں توں زیادہ فضائی کور دی ضرورت اُتے زور دتا گیا۔ چینی جنگ کيتی کوششاں توں بظاہر متاثر ہوکے ، اسٹالن نے دو فضائیہ ڈویژناں ، تن اینٹی ائیرکرافٹ ڈویژناں ، تے چھ ہزار ٹرک دی فراہمی اُتے اتفاق کيتا۔ کوریا وچ پی وی اے دے فوجی پوری جنگ دے دوران شدید رسد دے مسائل دا شکار رہے۔ اپریل دے آخر وچ ، پینگ دیہوئی نے اپنے نائب ، ہانگ زیوزی نوں ، بیجنگ وچ چاؤ انلائ نوں بریف کرنے دے لئی بھیجیا۔ چینی فوجیاں نوں جس چیز دا خوف سی ، ہانگ نے کہیا ، اوہ دشمن نئيں سی ، لیکن انہاں دے زخمی ہونے اُتے عقب تک پہنچانے دے لئی کھانا ، گولیاں یا ٹرک نئيں سن ۔ چاؤ نے چینی پیداوار وچ اضافہ تے رسد دے طریقےآں نوں بہتر بنا کے پی وی اے دے لاجسٹک خدشےآں دا جواب دینے دی کوشش کيتی ، لیکن ایہ کوششاں کدی کافی نئيں سن۔ ايسے دوران ، وڈے پیمانے اُتے ہوائی دفاعی تربيتی پروگرام انجام دتے گئے ، تے عوامی آزادی آرمی ایئر فورس ( پی ایل اے اے ایف ) نے ستمبر 1951 دے بعد توں اس جنگ وچ حصہ لینا شروع کيتا۔ [۸۳] چوتھا فیز جارحیت دوسرے مرحلے دی جارحیت تے تیسرے فیز جارحیت دے محدود فائدے دی کامیابی دے برعکس تباہ کن طور اُتے ناکام رہی۔ اقوام متحدہ دی افواج نے ، پہلے شکستاں تے اس دے بعد دی جانے والی تربیت دے بعد ، چینی لائٹ انفنٹری دے ذریعہ دراندازی کرنا زیادہ مشکل ثابت کيتا اے جِنّا کہ انھاں نے پچھلے مہینےآں دی طرح کيتا سی۔ 31 جنوری توں 21 اپریل تک ، چینیاں نوں 53،000 ہلاکتاں ہوئیاں۔ [۱۱۹]
11 اپریل 1951 نوں صدر ٹرومن نے جنرل میک آرتھر نوں کوریا وچ سپریم کمانڈر دے عہدے توں فارغ کردتا ۔ [۶۳] برطرفی دی کئی وجوہات سن۔ میک آرتھر نے غلط فہمی وچ 38 واں متوازی عبور کيتا سی کہ چینی جنگ وچ داخل نئيں ہون گے جس دے نتیجے وچ اس توں وڈے اتحادیاں نوں نقصان ہويا۔ انہاں دا خیال سی کہ جوہری ہتھیاراں دا استعمال انہاں دا فیصلہ ہونا چاہیدا ، صدر دا ننيں۔ [۱۲۰] میک آرتھر نے چین نوں ہتھیار سُٹن تک تباہ کرنے دی دھمکی دتی۔ جدوں کہ میک آرتھر نے محسوس کيتا کہ مکمل فتح واحد قابل احترام نتیجہ اے ، ٹرومن اس دے امکانات دے بارے وچ زیادہ مایوسی دا شکار سی جو اک بار ایشیاء وچ زمینی جنگ وچ ملوث رہیا سی ، تے اس نے محسوس کيتا سی کہ کوریا توں علیحدگی تے منظم طریقے توں انخلاء اک درست حل ہوسکدا اے۔ [۶۲] مِک آرتھر مئی تے جون 1951 وچ کانگریس دی سماعتاں دا موضوع سی ، جس نے طے کيتا سی کہ انہاں نے صدر دے احکامات دی خلاف ورزی دی اے تے اس طرح امریکی آئین دی خلاف ورزی ہوئی ہے ۔ [۱۲۰] مک آرتھر دی اک مشہور تنقید ایہ سی کہ اس نے کدی کوریا وچ رات نئيں گزاری ، تے جنگ نوں ٹوکیو دی حفاظت توں گزاریا۔ [۶۲]
میک آرتھر نوں چین وچ جنگ ودھانے دے عزم دی وجہ توں بنیادی طور اُتے راحت ملی ، جسنوں دوسرے عہدے داراں دا خیال سی کہ بے مقصد طور اُتے اک محدود جنگ ودھیا دے گی تے پہلے ہی بہت سارے وسائل استعمال کرے گی۔ میک آرتھر دے اس دعوے دے باوجود کہ اوہ اک محدود جنگ لڑنے تک ہی محدود سی جدوں چین سراسر جنگ لڑ رہیا سی ، کانگریس دی گواہی توں انکشاف ہويا کہ چین وی اِنّا ہی پابندی دا استعمال کر رہیا سی جِنّا امریکا سی ، چونکہ اوہ فرنٹ لائن فوجیاں ، مواصلاتی لائناں دے خلاف فضائی طاقت دا استعمال نئيں کررہے سن ۔ جاپان وچ بندرگاہاں ، بحری فضائیہ یا اسٹیجنگ اڈے ، جو کوریا وچ اقوام متحدہ دی افواج دی بقا دے لئی اہم سن ۔ جزیرہ نما اُتے محض لڑائی نے ہی امریکی فضائیہ دے اہم حص tiedاں نوں بند کر دتا سی۔ جداں کہ ایئر فورس دے چیف آف اسٹاف ہوائٹ وانڈن برگ نے کہیا ، 80-85٪ تاکتیکی گنجائش ، اسٹریٹجک حصے دا اک چوتھائی حصہ ، تے یو ایس اے ایف دی 20 فیصد فضائی دفاعی افواج اک ہی ملک وچ مصروف نيں۔ ایہ خوف وی سی کہ چین وچ داخل ہونے توں سوویت یونین نوں جنگ وچ داخل ہونے اُتے اکسایا جائے گا۔ جنرل عمر بریڈلے نے گواہی دتی کہ مشرق بعید وچ 35 روسی ڈویژناں نے مجموعی طور اُتے 500،000 دے نیڑے فوجاں رکھی سن ، تے جے کوریا دے آس پاس وچ لگ بھگ 85 روسی آبدوزاں دے نال کارروائی کيتی گئی تاں اوہ امریکی افواج نوں مغلوب کرسکدے نيں تے سپلائی لائناں نوں وی کٹ سکدے نيں ، ايسے طرح ممکنہ طور اُتے جنوب مشرقی ایشیاء وچ علاقے اُتے قبضہ کرنے وچ چین دی مدد کرن۔ [۱۲۱]
جنرل رڈ وے نوں کوریا وچ سپریم کمانڈر مقرر کيتا گیا سی ، تے انہاں نے کامیاب جوابی کارروائیاں دے لئی اقوام متحدہ دی افواج نوں دوبارہ تشکیل دتا ، [۶۳] جدوں کہ جنرل جیمز وان فلیٹ نے امریکی اٹھويں فوج دی کمان سنبھالی۔ [۶۳] ہور حملےآں نے آہستہ آہستہ پی وی اے تے دے پی اے فورس نوں ختم کردتا۔ آپریشنز <i id="mwBOM">جر</i>ات <i id="mwBOM">مند</i> (23-28 مارچ 1951) تے <i id="mwBOU">توماہاک</i> (23 مارچ 1951) (187 ويں ایئر بورن رجمنٹٹل جنگی ٹیم دے ذریعہ اک جنگی جمپ) اک مشترکہ گراؤنڈ تے ہويا توں چلنے والی دراندازی سی جس دا مقصد کیسونگ تے سیول دے درمیان پی وی اے فورسز نوں پھنسانا سی۔ اقوام متحدہ دی افواج 38 ويں متوازی دے شمال وچ ، کینساس لائن کی طرف بڑھاں۔ [۶۳]
پی وی اے نے اپریل 1951 وچ پنجويں فیز جارحیت دے نال ، تن فیلڈ آرمی (تقریبا 700،000 مرد) دے نال جوابی کارروائی کيتی۔ [۶۳] اس حملے دا پہلا زور آئی کور اُتے پيا ، جس نے دریائے امجنہاں دی جنگ (22-25 اپریل 1951) تے کپیونگ دی جنگ (22-25 اپریل 1951) وچ زبردست مزاحمت دی ، اس جارحیت دی قوت نوں ختم کيتا۔ ، جو سیئول دے شمال وچ نام-لائن لائن اُتے رک گیا سی۔ [۶۳] اموات دا تناسب انتہائی غیر متنازعہ سی۔ پینگ نے 1-1 یا 2-1 تناسب دی توقع کيتی سی ، لیکن اس دے بجائے ، 22 توں 29 اپریل تک چینی جنگی ہلاکتاں اقوام متحدہ دے لئی صرف 4،000 دے مقابلے وچ 40،000 توں 60،000 دے درمیان سن - 10-1 تے 15-1 دے درمیان ہلاکتاں دا تناسب۔ [۱۲۲] جدوں 29 اپریل نوں پینگ نے مغربی سیکٹر وچ حملہ کالعدم کردتا تب تک ، تِناں شریک فوج نے اک ہفتہ دے اندر اپنی فرنٹ لائن جنگی طاقت دا اک تہائی کھو دتا سی۔ [۱۲۳] 30 اپریل نوں اضافی ہلاکتاں ہوئیاں۔ 15 مئی 1951 نوں ، پی وی اے نے اسپرنگ جارحیت دا دوسرا تسلسل شروع کيتا تے دریائے سویانگ وچ مشرق وچ آر او دے تے یو ایس ایکس کور اُتے حملہ کيتا۔ پنجويں فیز جارحیت دے دوسرے مرحلے دے لئی 370،000 پی وی اے تے 114،000 دے پی اے فوجیاں نوں متحرک کيتا گیا سی ، مشرقی سیکٹر وچ اک چوتھائی حصہ وچ مغربی سیکٹر وچ امریکی آئی کور تے آئی ایکس کور نوں پن کرنے دی کوشش کيتی گئی سی۔ ابتدائی کامیابی دے بعد ، انہاں نوں 20 مئی تک روک دتا گیا تے اگلے دناں وچ انھاں پسپا کردتا گیا ، مغربی تاریخاں نے عام طور اُتے 22 مئی نوں جارحیت دے خاتمے دے طور اُتے نامزد کيتا۔ [۶۳] [۱۲۴] ماہ دے اختتام اُتے ، چینیاں نے پنجويں فیز جارحیت (واپسی) دے تیسرے مرحلے دا منصوبہ بنایا ، جس دے مطابق انھاں نے اپنے 340،000 باقی مرداں دی تکمیل وچ 10 توں 15 دن لگاں گے ، تے رات دے پِچھے اعتکاف دی تریخ طے کيتی۔ 23 مئی متوقع انخلاء توں 23 گھینٹے پہلے ، جدوں 12 مئی دی صبح ، جدوں امریکی اٹھويں فوج نے جوابی حملہ کيتا تے کنساس لائن نوں دوبارہ حاصل کيتا تاں ، اوہ محافظاں دی گرفت وچ آگئے۔ [۶۳] [۱۲۵] حیرت انگیز حملے نے پسپائی نوں "جب توں ساڈی افواج کوریا وچ داخل ہوگئياں" سب توں زیادہ شدید نقصان وچ بدل گئی۔ 16 مئی توں 23 مئی تک ، پی وی اے نوں 45،000 توں 60،000 تک دی ہلاکتاں دا سامنا کرنا پيا اس توں پہلے کہ انہاں دے باقی افراد شمال واپس جانے وچ کامیاب ہوگئے۔ چینی سرکاری اعدادوشمار دے مطابق ، پنجويں فیز جارحانہ طور اُتے مجموعی طور اُتے پی وی اے دے 102،000 افراد (85،000 ہلاک / زخمی ، 17،000 دی گرفتاری) ہوئی ، جس وچ دے پی اے دے لئی نامعلوم لیکن اہم نقصانات ہوئے۔ [۱۲۶]
پنجويں فیز جارحیت دے خاتمے دے بعد اقوام متحدہ دے مئی 195 جون 1951 دے کاؤنٹرفورسیسیس دا آغاز روک دتا گیا۔ جوابی کاروائی دے دوران ، امریکی زیرقیادت اتحاد نے 38 ويں متوازی دے شمال وچ تقریبا چھ میل تک زمین اُتے قبضہ کيتا ، زیادہ تر فوجاں کینساس لائن اُتے رک گئياں تے اک اقلیت ہور وومنگ لائن دی طرف چلی گئی۔ اس حملے دے دوران پی وی اے تے دے پی اے دی فورسز نوں خاصا نقصان ہويا ، خاص طور اُتے چنچیون سیکٹر تے چیم نی تے ہوچیوون وچ ۔ صرف بعد دے سیکٹر وچ ہی پی وی اے / دے پی اے نوں 73،207 توں زیادہ جانی نقصان ہويا ، جنہاں وچ 8،749 افراد وی شامل سن ، جدوں کہ اس دے مقابلے وچ امریکی IX کور دی 2،647 ہلاکتاں ہوئیاں۔ [۱۲۷] اقوام متحدہ دی کینساس لائن رک گئی تے اس دے نتیجے وچ ہونے والے جارحانہ اقدام دی وجہ توں تعطل دا آغاز ہويا جو 1953 دے اسلحے تک جاری رہیا۔ پنجويں فیز جارحیت دی تباہ کن ناکامی (جسنوں بعد وچ پینگ نے اپنے فوجی کیریئر وچ صرف چار غلطیاں وچوں اک دے طور اُتے یاد کيتا) چین دے رہنماواں نوں چین دی سلامتی دا دفاع کرنے تے جنگ دے خاتمے دے لئی یواین ایف نوں کوریا توں نکالنے دے اپنے مقصد نوں تبدیل کرنے اُتے مجبور کيتا۔ مذاکرات دے ذریعے "۔ [۱۲۸]
تعطل (جولائی 1951 - جولائی 1953)
[سودھو]جنگ دے باقی حصےآں دے لئی ، اقوام متحدہ تے پی وی اے / دے پی اے نے لڑائی دی لیکن تعطل دا شکار ہونے دے نال ہی ، بوہت گھٹ علاقے دا تبادلہ ہويا۔ شمالی کوریا اُتے وڈے پیمانے اُتے بمباری جاری رہی تے 10 جولائی 1951 نوں شمالی کوریا دا اک قدیم راجگڑھ کیسانگ ، جس وچ پی وی اے / دے پی اے دے زیرقیادت علاقہ واقع سی ، اُتے طویل عرصے توں مسلحانہ مذاکرات دا آغاز ہويا۔ [۶۳] چینی جانب ، چاؤ انلائ نے امن مذاکرات دی ہدایت دی ، تے لی کینونگ تے کيتائو گوانگوا مذاکراندی ٹیم دے سربراہ سن ۔ [۸۳] لڑائی جاری رہی جدوں لڑائی جھگڑے ہوئے؛ اقوام متحدہ دی افواج دا ہدف ایہ سی کہ اوہ پورے جنوبی کوریا اُتے دوبارہ قبضہ کرے تے اپنا علاقہ کھونے توں بچ سکے۔ [۶۳] پی وی اے تے دے پی اے نے ايسے طرح دی کارروائیاں دی کوشش کيتی ، تے بعد وچ انہاں نے جنگ جاری رکھنے دے لئی اقوام متحدہ دے کمانڈ دے عزم نوں پرکھنے دے لئی فوجی تے نفسیاتی آپریشناں نوں متاثر کيتا۔ فریقین نے مسلسل محاذ دے نال ہی توپ خانے دی اگ دا کاروبار کيتا ، امریکی زیرقیادت فوجاں نے چینی زیرقیادت فورسز اُتے اک وڈی طاقت دا فائدہ اٹھایا۔ مثال دے طور اُتے ، 1952 دے آخری تن مہینےآں وچ اقوام متحدہ نے 3،553،518 فیلڈ گن گولے تے 2،569،941 مارٹر گولے فائر کیتے ، جدوں کہ کمیونسٹاں نے 377،782 فیلڈ گن گولے تے 672،194 مارٹر گولے فائر کیتے: مجموعی طور اُتے 5.83: 1 تناسب اقوام متحدہ دے حق وچ اے۔ [۱۲۹] شمالی کوریا دی حمایت تے دے پی اے اسٹریگلرز دے بکھرے ہوئے بینڈاں دی مدد توں کمیوسٹ اشتراکی بغاوت ، جنوب وچ وی پھیل گئی۔ 1951 دے موسم خزاں وچ وان فلیٹ نے میجر جنرل پائک سن یوپ نوں گوریلا سرگرمی دی کمر توڑنے دا حکم دتا۔ دسمبر 1951 توں مارچ 1952 تک ، آر او دے سیکیورٹی فورسز نے 11،090 حامیاں تے ہمدرداں نوں ہلاک کرنے تے 9،916 ہور افراد نوں گرفتار کرنے دا دعوی کيتا۔ [۳۸]
تعطل دی بنیادی لڑائیاں وچ خونی رج دی جنگ (18 اگست تا 15 ستمبر 1951) ، [۶۳] پنچوبل دی جنگ (31 اگست تا 21 ستمبر 1951) ، ہارٹ بریک رج (13 ستمبر تا 15 اکتوبر 1951 وچ جنگ ) شامل نيں۔ ) ، [۶۳] اولڈ بالڈی دی لڑائی (26 جون – 4 اگست 1952) ، وائٹ ہارس دی لڑائی (6-15 اکتوبر 1952) ، مثلث ہل دی جنگ (14 اکتوبر تا 25 نومبر 1952) ، جنگ ہل ایری (21 مارچ – 21 جون 1952) ، چوکی ہیری (10-18-18 جون 1953) دا محاصرہ ، جنگ ہک (28-29 مئی 1953) ، پورک چوپ ہل دی جنگ (23 مارچ July 16 جولائی 1953) تے کامسانگ دی جنگ (13۔27 جولائی 1953)۔
پی وی اے دے فوجی کم فوجی سازوسامان ، سنگین رسد دی پریشانیاں ، مواصلات تے سپلائی توں متعلق خطوط تے اقوام متحدہ دے بمباراں دے مستقل خطرہ توں دوچار نيں۔ انہاں سارے عوامل دی وجہ توں عام طور اُتے چینی ہلاکتاں دی شرح ودھ گئی جو اقوام متحدہ دے فوجیاں نوں ہونے والے جانی نقصان توں کدرے زیادہ سی۔ صورتحال اِنّی سنگین ہوگئی کہ ، نومبر 1951 وچ ، چاؤ انیلائی نے پی وی اے دے رسد دے مسائل اُتے تبادلہ خیال دے لئی شینیانگ وچ اک کانفرنس طلب کيتی۔ اجلاس وچ اس علاقے وچ ریلوے تے ہوائی میداناں دی تعمیر وچ تیزی لیانے ، فوج نوں دستیاب ٹرکاں دی تعداد ودھانے تے کسی وی طرح توں ہوائی دفاع نوں بہتر بنانے دا فیصلہ کيتا گیا۔ انہاں وعدےآں نے براہ راست PVA دے دستےآں دا سامنا کرنے والی دشواریاں نوں دور کرنے دے لئی بوہت گھٹ کم کيتا۔ [۸۳]
شینیانگ کانفرنس دے بعد دے مہینےآں وچ ، پینگ دیہوئی متعدد بار بیجنگ گئے تاکہ ماو andں تے چاؤ نوں چینی فوجیاں نوں بھاری جانی و مالی نقصانات تے بنیادی ضروریات دی فراہمی دے سامنے والی لائناں نوں برقرار رکھنے وچ ودھدی ہوئی دشواری توں آگاہ کيتا۔ پینگ نوں یقین سی کہ جنگ لمبی لمبی ہوجائے گی ، تے ایہ کہ کوئی وی فریق مستقبل نیڑے وچ فتح حاصل نئيں کر سکے گا۔ 24 فروری 1952 نوں ، ملٹری کمیشن نے چاؤ دی زیرصدارت ، PVA دے لاجسٹک مسائل اُتے جنگی کوششاں وچ ملوث مختلف سرکاری ایجنسیاں دے ممبراں توں تبادلہ خیال کيتا۔ سرکاری نمائندےآں دی طرف نال جنگ دے مطالبات نوں پورا کرنے وچ ناکامی اُتے زور دینے دے بعد ، غصے وچ ، پینگ نے اک چیخ چیخ کر کہیا: "آپ نوں ایہ تے ایہ مسئلہ اے … آپ نوں محاذ اُتے جاکے ایہ دیکھنا چاہیدا کہ کھانا تے لباس کيتا اے ؟ فوجیاں دے پاس! ہلاکتاں دی گل کرنا نئيں! اوہ کس وجہ توں اپنی جان دے رہے نيں؟ ساڈے پاس ہوائی جہاز نئيں اے۔ ساڈے پاس صرف کچھ بندوقاں نيں۔ ٹرانسپورٹ محفوظ نئيں نيں۔ زیادہ توں زیادہ فوجی بھکھ توں مر رہے نيں۔ کیہ تسيں قابو نئيں پا سکدے؟ آپ دی کچھ مشکلات؟ " ماحول اِنّا کشیدہ ہوگیا کہ چاؤ نوں کانفرنس ملتوی کرنے اُتے مجبور کردتا گیا۔ اس دے بعد چاؤ نے ملاقاتاں دا اک سلسلہ بلايا ، جتھے اس گل اُتے اتفاق کيتا گیا کہ پی وی اے نوں تن گروپاں وچ تقسیم کيتا جائے گا ، تے شفٹاں وچ کوریا روانہ کيتا جائے گا۔ چینی پائلٹاں دی تربیت نوں تیز کرنا۔ اگلی مورچاں نوں ہور اینٹی ائیرکرافٹ گن مہیا کرنا۔ سوویت یونین توں ہور فوجی سازوسامان تے گولہ بارود خریدنے دے لئی۔ فوج نوں زیادہ توں زیادہ کھانا تے لباس مہیا کرنا۔ تے ، رسد دی ذمہ داری مرکزی حکومت نوں منتقل کرنا۔ [۸۳]
امن مذاکرات جاری رہنے دے نال ہی ، چینیاں نے سال دے آخری ہفتےآں وچ علاقے اُتے قبضہ کرنے دے لئی اک آخری حملہ دی کوشش کيتی: 10 جون نوں ، 30،000 چینی فوجیاں نے اٹھ میل دے محاذ اُتے دو جنوبی کوریائی تے اک امریکی ڈویژن اُتے حملہ کيتا ، تے 13 جولائی نوں ، 80،000 چینی فوجیاں نے مشرقی وسطی کمسنگ سیکٹر اُتے حملہ کيتا ، اس دے نتیجے وچ جنوبی کوریا دے چار ڈویژناں اُتے حملہ ہويا۔ دونے ہی معاملات وچ ، چینیاں نوں جنوبی کوریائی خطوط نوں داخل کرنے وچ کچھ کامیابی حاصل ہوئی سی ، لیکن اوہ فائدہ اٹھانے وچ ناکام رہے ، خاص طور اُتے جدوں اوتھے موجود امریکی افواج نے زبردست فائر پاور توں جواب دتا۔ جنگ دے آخری حملے وچ چینی ہلاکتاں (محاذ دے معمول دے ضیاع توں ودھ کے) دے نیڑے 72،000 سن ، جنہاں وچ اقوام متحدہ دے لئی 14،000 دے مقابلے وچ 25،000 ہلاک ہوئے (ان اموات وچ زیادہ تر جنوبی کوریائی سن ، حالانکہ 1،611 امریکی سن )۔ کمیونسٹاں نے جون جولائی وچ 704،695 فیلڈ گن گولے داغے جدوں کہ اس دے مقابلے وچ اقوام متحدہ دی طرف توں 4،711،230 فائر کیتے گئے ، جو تناسب 6.69: 1 اے۔ جون 1953 وچ دونے طرف نال جنگ دے سب توں زیادہ ماہانہ توپ خانے خرچ ہوئے۔ [۱۳۰]
جنگ بندی معاہدہ (جولائی 1953 تا نومبر 1954)
[سودھو]اک بار فیر ، فیر نال جنگ بندی مذاکرات دو سال تک جاری رہے ، [۶۳] پہلے شمالی تے جنوبی کوریا دی سرحد اُتے کیسونگ وچ ، تے فیر ہمسایہ پنڈ پنمونجوم وچ ۔ [۶۳] مذاکرات دا اک اہم مسئلہ ، قیدی جنگ (POW) دی وطن واپسی سی۔ [۶۳] پی وی اے ، دے پی اے تے اقوام متحدہ دے کمان وطن واپسی دے نظام اُتے اتفاق نئيں کرسکے کیونجے پی وی اے تے دے پی اے دے بہت سارے فوجیاں نے شمال وچ واپس وطن جانے توں انکار کردتا ، جو چینی تے شمالی کوریائیاں دے لئی ناقابل قبول سی۔ [۶۳] بعد وچ ہندوستانی جنرل دے ایس سیمیا دے چیئرمین دے تحت غیر جانبدار اقوام وطن واپسی کمیشن تشکیل دتا گیا ، جس دے بعد اس معاملے نوں سنبھال لیا گیا۔ [۶۳]
1952 وچ ، امریکا نے اک نواں صدر منتخب کيتا ، تے 29 نومبر 1952 نوں ، صدر منتخب ، ڈوائٹ ڈی آئزن ہاور ، کوریا جانے دے لئی کوریائی جنگ دا خاتمہ کرنے دے بارے وچ جاننے دے ل.۔ [۶۳] اقوام متحدہ دی جانب توں ہندوستان دی مجوزہ کورین جنگ دے اسلحے نوں قبول کرنے دے نال ، [۱۳۱] دے پی اے ، پی وی اے تے اقوام متحدہ دے کمان نے 27 جولائی 1953 نوں کورین جنگ بندی معاہدے اُتے دستخط کیتے۔ جنوبی کوریا دے صدر سنگ مین ری نے معاہدے اُتے دستخط کرنے توں انکار کردتا۔ سمجھیا جاندا اے کہ جنگ اس مقام اُتے ختم ہوئی اے ، حالانکہ امن معاہدہ نئيں ہويا سی۔ اس دے باوجود شمالی کوریا ایہ دعوی کردا اے کہ اس نے کورین جنگ جیت لی اے۔
آرمسٹیس معاہدے دے تحت ، جنگ لڑنے والےآں نے مورچے دے نال نال کورین ڈیملیٹریائزڈ زون (ڈی ایم زیڈ) قائم کيتا جو 38 ويں متوازی نوں مبہم طور اُتے پیروی کردا اے۔ ڈی ایم زیڈ 38 ويں متوازی دے شمال مشرق وچ چلدا اے۔ جنوب دی طرف ، ایہ مغرب دا سفر کردا اے۔ ابتدائی اسراف سازی مذاکرات دا مقام کیسانگ اصل وچ جنگ توں پہلے جنوبی کوریا وچ سی ، لیکن ہن ایہ شمالی کوریا دا حصہ اے۔ اس دے بعد ڈی ایم زیڈ دے پی اے نے گشت کيتا اے تے آر او دے تے امریکا حالے وی اقوام متحدہ دے کمانڈ دی حیثیت توں کم کر رہے نيں۔
آرمسٹائس نے جنوبی کوریا ، شمالی کوریا ، چین تے امریکا دی حکومتاں توں وی جاری امن مذاکرات وچ حصہ لینے دا مطالبہ کيتا۔
جنگ دے بعد ، جولائی توں نومبر 1954 تک آپریشن گوری چلایا گیا ، تاکہ لڑاکا ملکاں اپنے مرنے والےآں دا تبادلہ کرسکن۔ 4،167 امریکی فوج تے امریکی میرین کور دے ہلاک ہونے والےآں دی باقیات دا تبادلہ 13،528 دے پی اے تے پی وی اے مرنے والےآں دے لئی کيتا گیا ، تے اقوام متحدہ دے قیدی جنگی کیمپاں وچ ہلاک ہونے والے 546 شہریاں نوں جنوبی کوریائی حکومت دے حوالے کيتا گیا۔ آپریشن گوری دے بعد ، ہوائی دے جزیرے اوہو کے جزیرے بحر الکاہل دے قومی میموریل قبرستان (دی پنچوبل) وچ 416 کوریائی جنگ دے نامعلوم فوجیاں نوں سپرد خاک کردتا گیا۔ دفاعی قیدی برائے جنگ / گمشدہ پرسنل آفس (ڈی پی ایم او) ریکارڈاں توں پتہ چلدا اے کہ پی آر سی تے شمالی کوریا نے 1،394 ناں منتقل کیتے ، جنہاں وچوں 858 درست سن ۔ واپس شدہ باقیات دے 4،167 کنٹینرز توں ، فرانزک معائنہ وچ 4،219 افراد دی شناخت ہوئی۔ انہاں وچوں ، 2،944 دی شناخت امریکا نال کیندی گئی سی ، تے 416 دے علاوہ تمام دی شناخت دے ناں توں ہوئی اے۔ 1996 توں 2006 تک ، شمالی کوریا نے چین-کورین سرحد دے نیڑے 220 باقیات برآمد کيتیاں ۔
کوریا دی تقسیم (1954 – موجودہ)
[سودھو]کورین جنگ بندی معاہدہ اک بین الاقوامی کمیشن دے ذریعہ نگرانی دے لئی فراہم کیہ گیا سی۔ 1953 توں ، سوئس تے سویڈش مسلح افواج دے ممبراں اُتے مشتمل نیوٹرل نیشنز سپروائزری کمیشن (این این ایس سی) ڈی ایم زیڈ دے نیڑے تعینات اے۔
اپریل 1975 وچ ، جنوبی ویت نام دا راجگڑھ پیپلز ویتنام دی فوج نے قبضہ کرلیا ۔ انڈوچائنا وچ کمیونسٹ انقلاب دی کامیابی توں حوصلہ افزائی کردے ہوئے ، کم ال سنگ نے اسنوں جنوب اُتے حملہ کرنے دا اک موقع سمجھیا۔ کم نے ايسے سال اپریل وچ چین دا دورہ کيتا سی ، تے انہاں نے ماو زینگونگ تے ژو انلائ نال ملاقات کيتی سی تاکہ فوجی امداد دی درخواست کيتی جائے۔ پیانگ یانگ دی توقعات دے باوجود ، اُتے ، بیجنگ نے کوریا وچ اک ہور جنگ دے لئی شمالی کوریا دی مدد کرنے توں انکار کردتا۔ [۱۳۲]
اس فوجی دستہ دے بعد توں ، شمالی کوریا دی طرف توں متعدد حملہ تے جارحیت دی وارداتاں ہوئیاں۔ 1976 وچ ، کلہاڑی قتل دے واقعے دی وڈے پیمانے اُتے تشہیر کيتی گئی۔ 1974 دے بعد توں ، سیول دی طرف جانے والی چار گھسنے والی سرنگاں بے نقاب ہوگئياں۔ سن 2010 وچ ، شمالی کوریا دی اک آبدوز نے جنوبی کوریا دی کارویٹ آر او ایس نوں ROKS تے ڈُبیا چیونن ، جس دے نتیجے وچ 46 ملاح ہلاک ہوگئے۔ اک بار فیر سن 2010 وچ ، شمالی کوریا نے یونپیانگ جزیرے اُتے توپ خانے دے گولے داغے جس دے نتیجے وچ دو فوجی اہلکار تے دو عام شہری ہلاک ہوگئے۔
اقوام متحدہ دی پابندیاں دی اک نويں لہر دے بعد ، 11 مارچ 2013 نوں ، شمالی کوریا نے دعوی کيتا کہ اسلحہ سازی غیر موزاں ہوگئی اے۔ 13 مارچ 2013 نوں ، شمالی کوریا نے تصدیق دی کہ اس نے 1953 دی آرمی ٹیس نوں ختم کيتا تے اعلان کيتا کہ شمالی کوریا نوں "جارحیت اُتے شمالی-جنوب دے اعلامیہ اُتے پابندی نئيں اے "۔ [۱۳۳] 30 مارچ ، 2013 نوں ، شمالی کوریا نے دسیا کہ اس نے جنوبی کوریا دے نال "حالت جنگ" وچ داخل ہوکے اعلان کيتا اے کہ "جزیرہ نما کوریا دی طویل المیعاد صورتحال نہ تاں امن وچ اے تے نہ ہی جنگ وچ ۔" 4 اپریل 2013 نوں امریکی وزیر دفاع ، چک ہیگل نے پریس نوں آگاہ کردے ہوئے دسیا کہ پیانگ یانگ نے پینٹاگون نوں باضابطہ طور اُتے مطلع کيتا سی کہ اس نے جنوبی کوریا ، جاپان تے ریاستہائے متحدہ امریکا دے خلاف جوہری ہتھیاراں دے ممکنہ استعمال کیتی "توثیق" دی اے۔ بشمول گوام تے ہوائی۔ ہیگل نے ایہ وی کہیا کہ شمالی کوریا دی جانب توں قابل اعتماد تے حقیقت پسندانہ جوہری خطرہ دی وجہ توں امریکا گوام وچ ٹرمینل ہائی الٹیٹیوڈیا ڈیفنس اینٹی بیلسٹک میزائل سسٹم تعینات کريں گا۔
سن 2016 وچ ، ایہ انکشاف ہويا اے کہ شمالی کوریا نے جنگ دے باضابطہ خاتمے دے لئی باضابطہ امن مذاکرات دے بارے وچ امریکا توں رجوع کيتا۔ جتھے وائٹ ہاؤس نے خفیہ امن مذاکرات اُتے اتفاق کيتا سی ، معاہدے دی شرائط دے اک حصے دے طور اُتے شمالی کوریا دی جانب توں جوہری تخفیف اسلحہ بندی اُتے تبادلہ خیال کرنے توں انکار دی وجہ توں اس منصوبے نوں مسترد کردتا گیا سی۔
27 اپریل 2018 نوں ، اعلان کيتا گیا کہ شمالی کوریا تے جنوبی کوریا 65 سال توں جاری تنازعہ نوں ختم کرنے دے لئی گل گل اُتے راضی ہوگئے نيں۔ انہاں نے جزیرہ نما کوریا دے مکمل انکار دے بارے وچ خود نوں عہد کيتا۔
خصوصیات
[سودھو]ہلاکتاں
[سودھو]تقریبا کورین جنگ وچ 3 ملین افراد ہلاک ہوئے ، جنہاں وچ اکثریت عام شہریاں کيتی سی ، جو سرد جنگ دے دور دا سب توں مہلک تنازعہ بن گیا اے۔ [۴۳][۴۴][۱۳۴][۱۳۵][۱۳۶] سیموئیل ایس کِم نے کوریائی جنگ نوں مشرقی ایشیاء دے مہلک تنازعہ دے طور اُتے درج کيتا - ایہ اوہ خطہ اے جو سرد جنگ توں متعلق مسلح تنازعات توں سب توں زیادہ متاثر ہويا اے۔ ايسے عرصے وچ ویتنام دی جنگ تے چینی خانہ جنگی توں زیادہ 3ملین ہلاکتاں ہوئیاں۔ اگرچہ عام شہریاں دی ہلاکتاں دے بارے وچ محض تخمینہ ہی دستیاب اے ، لیکن گینٹر لیوی توں بروس کمنگ تک دے اسکالرز نے نوٹ کيتا اے کہ کوریا وچ عام شہریاں دی ہلاکتاں دی شرح دوسری جنگ عظیم یا ویتنام جنگ دے مقابلے وچ زیادہ سی ، کمنگز نے شہری ہلاکتاں دی تعداد 2 ملین دسی اے تے لیوی 2 توں 3 ملین دی حد وچ شہری ہلاکتاں دا تخمینہ لگاندے نيں ۔ کمنگز نے دسیا اے کہ جنگ وچ ہونے والی ہلاکتاں وچ گھٹ توں گھٹ نصف شہریاں کيتیاں نيں جدوں کہ لیوی نے دسیا اے کہ دوسری جنگ عظیم وچ لیوی دے تخمینے 42٪ دے مقابلے وچ ہلاکتاں دی تعداد 70 فیصد ہوئے سکدی اے تے ویتنام جنگ وچ 30 فیصد توں 46٪ ۔ پیس ریسرچ انسٹی ٹیوٹ اوسلو (پی آر آئی او) دے مرتب کردہ اعداد و شمار وچ کورین جنگ دے دوران (64،69،66 توں لے کے 1.5ملین تک) 1 ملین توں کم "جنگی اموات" دی لسٹ اے تے مجموعی طور اُتے 3 لکھ اموات دا درمیانی قیمت دا تخمینہ (کے نال 1.5 ملین توں ساڈھے 4 ملین تک دی رینج) ، یک طرفہ قتل عام ، بھکھ تے بیماری توں عام شہریاں وچ اضافی اموات نوں فرق قرار دیندے نيں۔ [۱۳۷] کوریائی شہریاں دے لئی اس تباہی نوں بڑھاوا دیندے ہوئے ، جنگ دے نتیجے وچ جزیرہ نما پورے جزیرے اُتے واقعی تمام وڈے شہر تباہ ہوگئے۔ فی کس تے مطلق دونے لحاظ توں ، شمالی کوریا جنگ توں سب توں زیادہ تباہ کن ملک سی ، جس دے نتیجے وچ شمالی کوریا دی آبادی دا تخمینہ لگانے والے 12٪ -15٪ ہلاک ہوئے سن ( ت. 10) چارس دے آرمسٹرونگ دے مطابق ، ملین) ، " دوسری جنگ عظیم وچ ہلاک ہونے والے سوویت شہریاں دے تناسب دے نیڑے یا اس توں اگے جانے والی شخصیت"۔ مئی 1953 وچ شمالی کوریا دے وڈے ڈیماں اُتے ہونے والے بم دھماکے توں کئی لکھ شمالی کوریائی باشندےآں نوں فاقہ کشی دا خطرہ لاحق سی ، حالانکہ وڈے پیمانے اُتے قحط نوں شمالی کوریا دے اتحادیاں دی جانب توں فراہم دی جانے والی ہنگامی امداد توں بچایا گیا سی۔[۱۳۸]
فوجی
[سودھو]امریکی محکمہ دفاع دے اعداد و شمار دے مطابق ، کوریا نے جنگ دے دوران 2،830 غیر جنگ لڑنے والی اموات دے نال ، امریکا نوں 33،686 جنگی اموات دا سامنا کرنا پيا۔ امریکی جنگی ہلاکتاں اقوام متحدہ دے غیر کوریائی نقصانات وچ 90 فیصد توں زیادہ سن۔ یکم نومبر 1950 نوں چین دے نال اپنی پہلی مصروفیت تک امریکی جنگ وچ اموات 8،516 سن۔ کورین جنگ دے پہلے چار مہینےآں ، یعنی چینی مداخلت توں پہلے دی جنگ (جو اکتوبر دے آخر دے نیڑے شروع ہوئی تھی) ، امریکی افواج دے لئی روزانہ سب توں زیادہ خونخوار سی جدوں انہاں نے نسبتا اچھی طرح توں سازوسامان نوں مصروف تے تباہ کيتا۔ دے پی اے شدید لڑائی وچ ۔ امریکی میڈیکل ریکارڈ توں پتہ چلدا اے کہ جولائی توں اکتوبر 1950 تک ، امریکی فوج نے جنگی اموات دا 31 فیصد تکمیل تکمیل کیہ اوہ بالآخر پوری 37 ماہ دی جنگ وچ جمع ہوجائے گا۔ [۱۳۹] امریکا نے 30 ڈالر خرچ کیتے جنگ اُتے مجموعی طور اُتے ارب [۱۴۰] تقریبا 1،789،000 امریکی فوجیاں نے کورین جنگ وچ خدمات انجام دتیاں ، جنہاں نے جون 1950 توں جولائی 1953 تک دنیا بھر وچ فعال ڈیوٹی اُتے خدمات انجام دینے والے 5،720،000 امریکیوں وچوں 31 فیصد حصہ لیا۔
جنوبی کوریا وچ تقریبا 137،899 فوجی ہلاک تے 24،495 لاپتہ ہونے دی اطلاع اے۔ اقوام متحدہ دے ہور غیر امریکی فوجیاں دی ہلاکتاں دی مجموعی تعداد 3،730 اے ، جدوں کہ ہور 379 لاپتہ نيں۔
سرکاری چینی ذرائع توں حاصل ہونے والے اعداد و شمار دے مطابق ، پی وی اے نوں جنگ دے دوران 114،000 جنگ کيتی اموات ، 34،000 غیر جنگ کيتی اموات ، 340،000 زخمی ، تے 7،600 لاپتہ ہونا پيا اے۔ 7،110 چینی جنگی قیدیاں نوں چین واپس بھیج دتا گیا۔ 2010 وچ ، چینی حکومت اپنے سرکاری جنگ وچ ہونے والے نقصان دی تعداد 183،108 ہلاک (جنگ وچ 114،084 ، 70،000 لڑائی توں باہر) تے 25،621 لاپتہ ہونے اُتے نظر ثانی کرے گی۔ مجموعی طور اُتے ، چین وچ انفنٹری دے 73 فیصد فوجیاں نے کوریا وچ خدمات انجام دتیاں (34 وچوں 25 فوجاں ، یا 109 پیادہ ڈویژناں وچوں 79 ، نوں گھمایا گیا سی)۔ چینی فضائیہ دے 52 فیصد توں زیادہ ، ٹینک یونٹاں دا 55 فیصد ، توپ خانہ 67 فیصد ، تے ریلوے انجینئرنگ دے 100 فیصد حصےآں نوں وی کوریا بھیج دتا گیا اے۔ [۱۴۱] چینی فوجی جنہاں نے کوریا وچ خدمات انجام دتیاں انہاں نوں انہاں دے مارے جانے دے زیادہ امکانات دا سامنا کرنا پيا جنہاں نے دوسری جنگ عظیم یا چینی خانہ جنگی وچ خدمات انجام دتیاں۔ [۱۴۲] مالی لاگت دے معاملے وچ ، چین نے 10 ارب یوآن (تقریبا 3.3 ارب ڈالر)سے زیادہ خرچ کيتا جنگ اُتے ، یو ایس ایس آر امداد دی گنتی نئيں کردا جو عطایہ کیہ گیا سی یا معاف کيتا گیا سی۔ [۱۴۳] اس وچ 1.3 ارب ڈالر دی رقم ، سوویت یونین دے اختتام تک واجب الدتا سی۔ ایہ نسبتا وڈی لاگت سی ، کیونجے چین دے پاس ریاستہائے متحدہ دی قومی آمدنی صرف 1/25 سی۔ کوریائی جنگ اُتے خرچ کرنا سال دے لحاظ توں 1950 توں 1953 تک چین دے سالانہ سرکاری بجٹ دا 34-43 فیصد سی۔ اپنی ترقی یافتہ معیشت دے باوجود ، چینی فوجی اخراجات ریاستہائے متحدہ ، سوویت یونین ، تے برطانیہ دی جنگ دے بعد ، عالمی سطح اُتے دنیا دا چوتھا سب توں وڈا جنگ سی ، حالانکہ 1953 تک ، کوریائی جنگ دے خاتمے دے نال (جو ختم ہويا) نصف سال دے دوران) تے پہلی انڈوچینا جنگ (جو 1953–1954 وچ عروج اُتے پہنچی) وچ اضافہ ہويا ، فرانسیسی اخراجات نے وی چینی اخراجات نوں تقریبا اک تہائی توں تجاوز کر دتا۔ [۱۴۴]
جنوبی کوریا دی وزارت قومی دفاع دے مطابق ، شمالی کوریا دے فوجی نقصانات وچ مجموعی طور اُتے 294،151 ہلاک ، 91،206 لاپتہ تے 229،849 زخمی ہوئے نيں ، جس توں شمالی کوریا نوں کسی وی طرح دی لڑائی وچ سب توں زیادہ فوجی اموات ملی نيں۔ [۱۴۵] پی آر آئ بلیو ڈیتھس ڈیٹاسیٹ نے شمالی کوریا دی فوج دی 316،579 فوجی ہلاکتاں دے لئی وی ایسا ہی اعداد و شمار پیش کیتے۔ [۱۴۶] چینی ذرائع نے شمالی کوریائی فوج دی 290،000 "ہلاکتاں" تے 90،000 دے قبضہ کیتے جانے دی ايسے طرح دے اعدادوشمار دی اطلاع دی۔ شمالی کوریا دے لئی جنگ کيتی صحیح مالی لاگت دا پتہ نئيں اے ، لیکن ایہ براہ راست نقصان تے کھوئی ہوئی معاشی سرگرمی دونے دے لحاظ توں وڈے پیمانے اُتے جانیا جاندا اے۔ خود جنگ کيتی لاگت تے امریکی اسٹریٹجک بمباری ماساں دونے ملکاں نوں تباہ کردتا سی ، جس نے شمالی کوریا دی 85 فیصد عمارتاں تے اس دی 95 فیصد بجلی پیداواری صلاحیت نوں تباہ کردتا سی۔ [۱۴۷]
چینی تے شمالی کوریائی شہریاں دا اندازہ اے کہ ریاستہائے متحدہ توں لگ بھگ 390،000 فوجی ، جنوبی کوریا توں 660،000 فوجی تے اقوام متحدہ دے ہور 29،000 فوجیاں نوں میدان جنگ توں "خاتمہ" کردتا گیا اے۔ مغربی ذرائع نے اندازہ لگایا اے کہ پی وی اے نے تقریبا 400،000 ہلاک تے 486،000 زخمی ہوئے ، جدوں کہ دے پی اے نوں 215،000 ہلاک تے 303،000 زخمی ہوئے۔ کمنگز نے چینی فوجیاں وچ 900،000 افراد دی ہلاکتاں دی نسبت زیادہ اعدادوشمار پیش کیتے نيں۔ [۴۳]
سویلین
[سودھو]جنوبی کوریا دی وزارت قومی دفاع دے مطابق ، جنگ دے دوران متشدد شہریاں دی ہلاکت دی تن چوتھائی توں زیادہ تعداد موجود سی ، ہور دس لکھ شہری لاپتہ قرار دتے گئے ، تے ہور لکھاں مہاجرین دی حیثیت توں ختم ہوگئے۔ جنوبی کوریا وچ ، تقریبا 373،500 عام شہری ہلاک ، 225،600 توں زیادہ زخمی ، تے 387،740 توں زیادہ لاپتہ درج سن ۔ صرف سیئول اُتے پہلے کمیونسٹ قبضے دے دوران ، دے پی اے نے 128،936 عام شہریاں دا قتل عام کيتا تے ہور 84،523 نوں شمالی کوریا جلاوطن کردتا۔ سرحد دے دوسری طرف ، تقریبا 406،000 شمالی کورین شہریاں دی ہلاکت ، 1،594،000 دے زخمی ہونے ، تے 680،000 لاپتہ ہونے دی اطلاعات نيں۔ 1.5 توں زیادہ جنگ دے دوران شمالی کوریا دے شہری فرار ہوگئے۔ [۱۴۵]
جنگ دے لئی امریکی تیاری
[سودھو]1950 دے موسم گرما تے موسم خزاں دے دوران کوریا وچ تعینات امریکی فوج دی فوجاں دی تیاریاں دے بعد دے اک تجزیے وچ ، آرمی میجر جنرل فلائیڈ ایل پارکس نے بیان کيتا کہ "بوہت سارے لوک جو کہانی سنانے دے لئی کدی نئيں رہندے سن ، نوں زمینی جنگ کيتی پوری حد توں لڑنا پيا۔ کارروائی وچ تاخیر ، اک یونٹ بہ یونٹ ، انسان بہ انسان۔ . . کہ اسيں شکست دے جوڈھیاں توں فتح چھیننے وچ کامیاب رہے سن … سانوں اپنے جسم تے خون نوں اس طرح دی پریشانی وچ ڈالنے دے الزام توں دور نئيں کردے۔ " [۱۴۸]
سن 1950 تک ، امریکی سکریٹری دفاع لوئس اے جانسن نے صدر ٹرومن دے دفاعی معاشی استحکام دے منصوبےآں دی وفاداری دے نال عمل کرنے دی اک پالیسی تشکیل دے دتی سی ، تے بیرونی خطرات وچ مسلسل بڑھدے ہوئے وی اسنوں عملی جامہ پہنانے دی کوشش کيتی سی۔ اس دے نتیجے وچ انہاں نے کوریا وچ ابتدائی ناکامیاں تے جنگ دے ابتدائی مراحل وچ غیر فوجی لیس تے ناکافی تربیت یافتہ امریکی فوجی دستےآں دی وسیع تر اطلاعات دا زیادہ تر الزام وصول کيتا۔ [۱۴۹]
حملے دے ابتدائی رد عمل دے طور اُتے ، ٹرومین نے شمالی کوریا دی بحری ناکہ بندی دا مطالبہ کيتا ، تے ایہ جان کے حیران رہ گئے کہ اس طرح دی ناکہ بندی صرف "کاغذ پر" لگائی جاسکدی اے ، کیونجے امریکی بحریہ دے پاس ہن جنگی جہاز نئيں سن جنہاں دے نال ایہ کم انجام دتا جائے۔ اس دی درخواست [۱۰۳] [۱۵۰] فوج دے عہدیداراں نے ، ہتھیاراں توں بیتاب ، دوسری جنگ عظیم بحر الکاہل دے میدان جنگ توں شرمین ٹینکاں نوں بازیافت کيتا تے انہاں نوں کوریا بھیجنے دے لئی دوبارہ کنڈیشنڈ کرایا۔ [۱۴۹] فورٹ ناکس وچ آرمی آرڈیننس دے عہدیداراں نے فورٹ ناکس دے آس پاس ایم 26 پرشیننگ ٹینکاں نوں تھلے کھچ لیا تاکہ فوج دی جلد بازی توں تشکیل دتی جانے والی 70 واں ٹانک بٹالین دی تیسری کمپنی نوں لیس کيتا جائے۔ [۱۵۱] حکمت عملی توں متعلق لڑاکا طیارے دی مناسب تعداد دے بغیر ، فضائیہ نے ایف 51 (P-51) چلانے والے طیارے نوں ذخیرہ کرنے یا موجودہ ایئر نیشنل گارڈ اسکواڈرن توں کڈیا تے انھاں فرنٹ لائن سروس وچ داخل کردتا۔ اسپیئر پارٹس تے اہل بحالی اہلکاراں دی قلت دے نتیجے وچ اس دی مرمت تے مرمت کيتی گئی۔ اک فعال ڈیوٹی جنگی جہاز اُتے سوار بحریہ دے اک ہیلی کاپٹر پائلٹ نے اسپیئرز دی عدم موجودگی وچ خراب روٹر بلیڈ نوں ماسکنگ ٹیپ توں ٹھیک کرنا واپس بلا لیا۔
یو ایس آرمی ریزرو تے آرمی نیشنل گارڈ انفنٹری دے جواناں تے نويں شامل کرنے والے افراد (جنہاں نے حد توں ودھ کے انفنٹری انفنٹری ڈویژناں نوں پُر کرنے دے لئی ڈیوٹی دا مطالبہ کيتا سی) نوں شمالی کوریا دی افواج نوں پسپا کرنے دے لئی درکار تقریبا ہر چیز توں کم پایا: توپ خانے ، گولہ بارود ، بھاری ٹینک ، زمینی مدد دے طیارے ، ایتھے تک کہ اینٹی ٹینک دے موثر ہتھیاراں جداں M20 3.5 انچ (89) <span typeof="mw:Entity" id="mwBjk"> </span> ملی میٹر) <i id="mwBjo">سپر بازوکا</i> ۔ [۱۵۲] کوریا بھیجے گئے کچھ فوجی جنگی یونٹاں نوں ناکارہ ، 'سرخ لکیر' والی ایم 1 رائفلاں یا کاربائناں آرڈیننس ڈپو دی بحالی یا مرمت دی فوری ضرورت دے نال فراہم کيتیاں گئیاں ۔ [۱۵۳][۱۵۴] صرف میرین کور ، جنہاں دے کمانڈراں نے اپنی دوسری جنگ عظیم دے سامان تے اسلحے دی ذخیرے ذخیرہ کرکے رکھ رکھے سن ، دی تعیناتی دے لئی تیار ثابت ہوئے ، حالانکہ اوہ ہن وی بری طرح کمزور سن ، [۱۵۵] ہور اسنوں عملی طور اُتے اترنے دے لئی مناسب دستکاری دی ضرورت سی۔ امپائیوئس آپریشن (سکریٹری برائے دفاع لوئس جانسن نے باقی دستکاری دا بیشتر حصہ بحریہ نوں منتقل کردتا سی تے انہاں نوں فوج دے یونٹاں دی تربیت وچ استعمال کرنے دے لئی مختص کيتا سی)۔
کورین جنگ توں نمٹنے دے بارے وچ عوامی تنقید دے باعث ، ٹرومن نے جانسن توں استعفیٰ طلب کرنے دا فیصلہ کيتا۔ 19 ستمبر 1950 نوں ، جانسن نے سیکرٹری دفاع دے عہدے توں استعفیٰ دے دتا ، تے صدر نے جلدی توں انہاں دی جگہ جنرل جارج سی مارشل دی جگہ لی۔
بکتر بند جنگ
[سودھو]کے پی اے فورسز دے ابتدائی حملے وچ سوویت ٹی 34-85 ٹینکاں دے استعمال کیتی مدد کيتی گئی سی۔ [۶۳] اے دے اک ٹینک کور نے جو 120 ٹی 34 وچ لیس سی نے حملے دی پیش کش کيتی۔ انھاں نے آر او دے خلاف کچھ اینٹی ٹینک ہتھیاراں دی مدد توں کڈیا جو ٹی 34 دے نال نمٹنے دے لئی کافی سی۔ [۶۳] جارحانہ ترقی دے نال ہی اضافی سوویت کوچ وی شامل کے دتا گیا۔ [۱۵۶] پی اے ٹینکاں نوں آر او دے انفنٹری ، ٹاسک فورس اسمتھ تے یو ایس ایم 24 چافی لائٹ ٹینکس دے خلاف ابتدائی کامیابیاں دا اک چنگا سودا سی جس دا انھاں سامنا کرنا پيا۔ [۱۵۷] [۱۲۰] زمینی حملے دے طیارے دے ذریعہ روک سیم دے پی اے دے کوچ نوں اگے بڑھانا دا واحد ذریعہ سی۔ ایہ لہر اگست 1950 وچ اقوام متحدہ دی افواج دے حق وچ ہوگئی جدوں دے پی اے نوں کئی لڑائیاں دے دوران ٹینک نوں وڈے پیمانے اُتے نقصان اٹھانا پيا جس وچ اقوام متحدہ دی افواج بھاری سامان لے کے آئیاں جنہاں وچ ایم 26 اے 3 شرمین میڈیم ٹینکس دی مدد توں ایم 26 بھاری ٹینک سن تے برطانوی سنچورین ، چرچل تے کروم ویل ٹینک۔ [۶۳]
15 ستمبر نوں انچن لینڈنگ نے دے پی اے دی سپلائی لائناں منقطع کرداں ، جس دی وجہ توں انہاں دی بکتر بند فوج تے پیادہ فوج ایندھن ، گولہ بارود تے ہور سامان دی فراہمی ختم ہوگئی۔ اس دے نتیجے وچ تے پوسن دی فریم بریکآؤٹ دے نتیجے وچ دے پی اے نوں پِچھے ہٹنا پيا ، تے بوہت سارے T-34 تے بھاری ہتھیاراں نوں چھڈنا پيا۔ جدوں دے پی اے نے جنوب توں دستبرداری اختیار کيتی تب تک ، مجموعی طور اُتے 239 ٹی -34 تے 74 ایس یو 76 وچ خود توں چلنے والی بندوقاں ضائع ہوگئياں۔ [۱۵۶] نومبر 1950 دے بعد ، دے پی اے کوچ شاید ہی کدی پیش آئے۔ [۱۵۸]
شمال دی طرف توں ابتدائی حملے دے بعد ، کورین جنگ وچ ٹینکاں دا محدود استعمال دیکھیا گیا تے اس وچ وڈے پیمانے اُتے ٹینک دی لڑائیاں نئيں سن۔ پہاڑی ، جنگلاندی علاقہ ، خاص طور اُتے مشرقی وسطی زون وچ ، ناقص ٹینک ملک سی ، جس نے انہاں دی نقل و حرکت نوں محدود کردتا سی۔ کوریا وچ جنگ دے آخری دو سالاں دے دوران ، اقوام متحدہ دے ٹینکاں نے وڈی حد تک پیدل فوج دی مدد تے موبائل آرٹلری دے ٹکڑےآں دے طور اُتے کم کيتا۔ [۱۵۹]
بحری جنگ
[سودھو]کیونجے نہ تاں کوریا دے پاس اک اہم بحریہ موجود سی ، لہذا اس جنگ وچ کچھ بحری لڑائیاں شامل سن۔ شمالی کوریا تے اقوام متحدہ دے کمانڈ دے وچکار اک تصادم 2 جولائی 1950 نوں ہويا۔ یو ایس ایس Juneau نیوی کروزر یو ایس ایس Juneau ، رائل نیوی کروزر HMS Jamaica تے رائل نیوی فریگیٹ HMS Black Swan نے شمالی کوریا دی چار تارپیڈو کشتیاں تے دو مارٹر گن بوٹ لڑے تے اوہ ڈُب گئے۔ یو ایس ایس جوناؤ نے بعد وچ کئی بارود دے جہاز وی ڈُبے جو اوتھے موجود سن ۔ کورین جنگ کيتی آخری بحری جنگ انچن جنگ توں کچھ دن پہلے ، انچون وچ واقع ہوئی سی۔ انہاں نوںن دے نیڑے ہیجو جزیرہ دی لڑائی وچ آر او دے جہاز پی سی 703 شمالی کوریا دی کان دی پرت نوں ڈُب گیا۔ تن ہور سپلائی جہاز پی سی 703 دے ذریعہ دو دن بعد پیلا سمندر وچ ڈُب گئے۔ اس دے بعد ، اقوام متحدہ دے ملکاں دے جہازاں نے کوریا دے بارے وچ سمندر اُتے غیر متنازعہ کنٹرول حاصل کيتا۔ بندوق بردار بحری جہازاں نوں ساحلی بمباری وچ استعمال کيتا جاندا سی ، جدوں کہ طیارہ بردار بحری جہاز زمینی فوج نوں فضائی مدد فراہم کردا سی۔
بیشتر جنگ دے دوران ، اقوام متحدہ دی بحری جہازاں نے شمالی کوریا دے مغربی تے مشرقی علاقےآں وچ گشت کيتا ، سپلائی تے گولہ بارود دے جہاز ڈُبے تے شمالی کوریائیاں نوں سمندر توں دوبارہ پھٹنے دی صلاحیت توں انکار کيتا۔ شمالی کوریائی ساحلی بیٹریاں توں کدی کدائيں فائرنگ دے علاوہ ، اقوام متحدہ دے بحری جہازاں نوں اصل خطرہ مقناطیسی بارودی سرنگاں توں سی۔ جنگ دے دوران ، امریکی بحریہ دے پنج جہاز بارودی سرنگاں توں محروم ہوگئے: دو بارودی سرنگاں ، دو بارودی سرنگاں ، تے اک بحری جہاز شمالی کوریا دے ساحلی توپ خانے توں ہونے والی بارودی سرنگاں تے فائرنگ دے نتیجے وچ ہور 87 امریکی جنگی جہازاں نوں نقصان پہنچیا ، جس دے نتیجے وچ معمولی توں اعتدال پسند نقصان ہويا۔ [۱۶۰]
فضائی جنگ
[سودھو]یہ جنگ پہلی جنگ سی جس وچ جیٹ طیارےآں نے فضائی لڑائی وچ مرکزی کردار ادا کيتا۔ اک بار مضبوط جنگجوواں جداں P-51 مستنگ ، F4U Corsair ، تے ہاکر سی روش [۶۳] - تمام پسٹن توں منسلک ، پروپیلر توں چلنے والے ، تے دوسری جنگ عظیم دے دوران ڈیزائن کیتے گئے ، نے اپنی فضائی برتری دے کرداراں نوں اک نويں نسل توں دستبردار کردتا۔ تیز ، جیٹ توں چلنے والے لڑاکا تھیٹر وچ پہنچ رہے نيں۔ جنگ دے ابتدائی مہینےآں تک ، P-80 شوٹنگ اسٹار ، F9F پینتھر ، گلوسٹر الکا تے ہور جیٹ طیارےآں نے اقوام متحدہ دے جھنڈے دے تھلے کوریائی پیپلز ایئر فورس ( دے پی اے ایف ) اُتے چلانے والے سوویت یاکوولیف یاک 9 تے لاوچکین لا 9s اُتے غلبہ حاصل کيتا۔ [۶۳] [۱۶۱] اگست 1950 دے اوائل تک ، دے پی اے ایف صرف 20 طیارےآں وچ رہ گیا سی۔ [۱۶۲]
اکتوبر 1950 دے آخر وچ چینی مداخلت نے دے پی اے ایف نوں دنیا دے جدید ترین جیٹ جنگجوواں وچوں اک میگ 15 دے نال تقویت ملی۔ [۶۳] بھاری ہتھیاراں توں پاک مگ پہلی نسل دے اقوام متحدہ دے جیٹ طیارےآں دے مقابلے وچ تیز سن تے اس وجہ توں اوہ امریکی لڑاکا طیارےآں دے تخرکشک ہونے دے باوجود امریکی بی ۔29 سپر فریس دباک پروازاں نوں تباہ تے تباہ کرسکدے نيں۔ بڑھدے ہوئے بی -29 نقصانات دے نال ، یو ایس اے ایف نوں دن دی روشنی وچ بم دھماکے دی مہم توں زیادہ محفوظ لیکن رات دے وقت اہداف اُتے بمباری توں کم درست بمباری اُتے مجبور ہونا پيا۔
یو ایس اے ایف نے اپنے سب توں قابل فائٹر ایف ایف 86 صابر دے تن سکواڈرن بھیج کر میگ 15 دا مقابلہ کيتا۔ ایہ دسمبر 1950 وچ پہنچے سن ۔ [۶۳] [۱۶۱] مگ نوں بمبار انٹرسیپٹر دے طور اُتے ڈیزائن کيتا گیا سی۔ اس وچ اک بہت ہی اعلیٰ خدمت کيتی چھت سی - ۱۵٬۰۰۰ میٹر (۵۰٬۰۰۰ فٹ) تے بہت بھاری ہتھیاراں توں دوچار: اک 37 ملی میٹر توپ تے دو 23 ملی میٹر توپاں۔ F-86 دی زیادہ توں زیادہ حد ۱۳٬۰۰۰ میٹر (۴۲٬۰۰۰ فٹ) تے چھ .50 کیلیبر (12.7 توں لیس سن <span typeof="mw:Entity" id="mwBqo"> </span> ملی میٹر) مشین گناں ، جو رڈار گن شپ دے ذریعہ رینج ایڈجسٹ ہودیاں سن۔ جے اعلیٰ اونچائی اُتے آنے وچ مشغول ہونے دا فائدہ اے یا مگ نئيں گیا۔ اک بار جدوں سطح اُتے پرواز کرنے والی ڈاگ فائٹ وچ ، دونے بہہ جانے والے ونگ ڈیزائناں دی موازنہ زیادہ توں زیادہ ۱٬۱۰۰ کلومیٹر/گھنٹہ (۶۶۰ میل فی گھنٹہ) دے نیڑے ہوئے گیا مگ تیزی توں چڑھ گیا ، لیکن سیبر دا رخ موڑ گیا تے بہتر انداز وچ ڈُب گیا۔
1951 دے موسم گرما تے خزاں وچ ، یو ایس اے ایف دے چوتھے فائٹر انٹرسیپٹر ونگ دے نمبردار صابراں نے صرف اک مقام اُتے ، مگ ایلی وچ جنگ کيتی تلاش جاری رکھی ، جتھے یلو دریائے چینی سرحد دی نشاندہی کردا اے ، جتھے چینی تے شمالی کورین فضائیہ دے قابل اے۔ کچھ 500 طیارے تعینات کر رہے نيں۔ پینٹاگون دے نال کرنل ہیریسن تھنگ دی گل گل دے بعد ، 51 ويں فائٹر-انٹرسیپٹر ونگ نے بالآخر دسمبر 1951 وچ زدہ 4 ويں ونگ نوں تقویت ملی۔ جنگ دے اگلے ڈیڑھ سال تک ، فضائی جنگ جاری رہی۔
ویتنام جنگ دے برعکس ، جس وچ سوویت یونین نے باضابطہ طور اُتے "مشیر" بھیجے سن ، 64 ويں فائٹر ایوی ایشن کور نے کوریا دی ہوائی جنگ وچ کارروائی دیکھی۔ براہ راست امریکا دا مقابلہ کرنے توں خوفزدہ ، سوویت یونین نے مشاورتی کردار دے علاوہ کسی تے کم وچ وی اپنے اہلکاراں دی شمولیت توں انکار کيتا ، لیکن ہوائی لڑائی دے نتیجے وچ سوویت پائلٹاں نے اپنا کوڈ سگنل چھڈ دتا تے روسی بولی وچ وائرلیس اُتے گل کيتی۔ براہ راست سوویت دی ایہ معروف شرکت کاسس بیلی سی جسنوں اقوام متحدہ دی کمان نے جان بجھ کر نظرانداز کيتا ، ایسا نہ ہوئے کہ جنگ سوویت یونین وچ شامل ہوجائے تے ایٹمی جنگ وچ ممکنہ طور اُتے ودھ جائے۔ [۶۳]
جنگ دے بعد ، تے اج تک ، یو ایس اے ایف نے ایف: 86 سیبرکی ہلاکت دا تناسب 10: 1 توں زیادہ دسیا اے ، جس وچ 792 میگ 15 تے 108 ہور طیارے سیبرز نے گولی مار دتی سی ، تے 78 صابر دشمن دی اگ توں ہلاک ہوگئے سن ۔ [۱۶۳] سوویت ایئرفورس نے ہوائی توں ہويا وچ فتح دی تقریبا 11100 کامیابیاں تے 335 مگ جنگی نقصانات دی اطلاع دتی ، جدوں کہ چین دے پی ایل اے اے ایف نے 231 جنگی نقصانات رپورٹ کیتے ، جنہاں وچ زیادہ تر مگ 15 ، تے 168 دوسرے طیارے دے نقصانات ہوئے۔ دے پی اے ایف نے کوئی اعداد و شمار دی اطلاع نئيں دتی ، لیکن اقوام متحدہ دی کمان نے اندازہ لگایا اے کہ جنگ دے پہلے مرحلے وچ 200 دے پی اے ایف دے ہوائی جہاز ، تے چینی مداخلت دے بعد 70 اضافی طیارے ضائع ہوئے نيں۔ یو ایس اے ایف نے سوویت تے چینی دعوےآں نوں بالترتیب 650 تے 211 وچ ایف-86 ڈاونڈ کردتا۔ اُتے ، اک ذریعہ دا دعوی اے کہ یو ایس اے ایف نے حال ہی وچ کوریا وچ تعینات 674 ایف -86 وچوں 224 نقصانات (سی 100 توں ہوائی لڑاکا) دا حوالہ دتا اے۔ [۱۶۴]
قطع نظر اصلی تناسب توں ، امریکی صابر کوریا اُتے آسمان نوں کنٹرول کرنے وچ بہت موثر سن ۔ چونکہ اقوام متحدہ دا کوئی دوسرا لڑاکا مگ 15 دا مقابلہ نئيں کرسکدا سی ، لہذا ایف 86 نے اک بار پہنچنے دے بعد وڈے پیمانے اُتے ہوائی لڑائی سنبھال لی ، تے دوسرے طیارےآں نوں ہويا توں زمینی فرائض دی انجام دہی اُتے مجبور کردتا۔ تعداد کم ہونے دے باوجود (تھیٹر وچ صابراں دی تعداد کدی وی 150 توں تجاوز نئيں کر سکی جدوں کہ میگ 15 دے عروج اپنے 900 تک پہنچ گئے) ، شمالی کوریا تے چینی طیارےآں دا پیانگ یانگ دے جنوب وچ کدی کدائيں ہی سامنا ہويا۔ اقوام متحدہ دی زمینی افواج ، سپلائی لائناں ، تے بنیادی ڈھانچے نوں ہويا توں حملہ نئيں کيتا گیا سی تے اگرچہ شمالی کوریا دے پاس 75 ہوائی اڈے سن جو ایم جی دی مدد کرنے دے قابل سن ، لیکن 1951 دے بعد انہاں توں کم کرنے دی کوئی سنجیدہ کوشش ترک کردتی گئی ، جس دی حفاظت وچ اوہ دریائے یالو دے اس پار واقع رہیا۔ چین۔ اس توں میگ آلی تک ہويا توں زیادہ تر فضائی مصروفیات محدود رہیاں ، جس توں اقوام متحدہ دے طیارےآں نوں کسی حد تک مداخلت دا خدشہ نہ ہونے دے نال ہی دشمن دے علاقے اُتے ہڑتال دے مشناں نوں آزادانہ لگانے دا موقع ملا۔ اگرچہ جیٹ ڈاگ فائٹس نوں کورین جنگ دا اک نمایاں حصہ دے طور اُتے یاد کيتا جاندا اے ، اُتے انسداد فضائی مشناں اُتے مشرق دی فضائیہ دے صرف 12 فیصد سورسے شامل نيں ، تے نیڑے فضائی مدد تے رکاوٹ دے لئی چار مرتبہ زیادہ تر حملے کیتے گئے۔ [۱۶۲]
اس جنگ نے نہ صرف فکسڈ ونگ ہوائی جہازاں ، بلکہ روٹرکرافٹ دے لئی وی اک اہم سنگ میل دی نشاندہی دی ، جس وچ طبی انخلاء (میواڈیاک) دے لئی پہلے وڈے پیمانے اُتے ہیلی کاپٹراں دی تعیناتی کيتی گئی سی۔ 1944–1945 وچ ، دوسری جنگ عظیم دے دوران ، وائی آر 4 ہیلی کاپٹر نے ایمبولینس دی محدود ڈیوٹی دیکھی ، لیکن کوریا وچ ، جتھے کسی ناگہاں خطے نے تیز رفتار میواڈاک گڈی دی حیثیت توں جیپ نوں ہرا دتا ، سکورسکی H-19 جداں ہیلی کاپٹراں نے ہلاکتاں نوں کم کرنے وچ مدد فراہم کيتی۔ موبائل آرمی سرجیکل ہاسپٹل جداں تکمیلی طبی بدعات دے نال مل کے ڈرامائی حد تک ہلاکتاں۔ نیڑے دی ہوائی مدد دے لئی جیٹ طیارےآں دی حدود نے اس کردار وچ ہیلی کاپٹر دی صلاحیت نوں اجاگر کيتا ، جس دی وجہ توں ویتنام جنگ (1965–75) وچ استعمال ہونے والے ہیلی کاپٹر گن شپاں دی ترقی ہوئی۔
شمالی کوریا اُتے بمباری
[سودھو]شمالی کوریا اُتے بمباری دے ابتدائی حملے نوں جنگ دے چوتھے دن ، 29 جون 1950 نوں ، جنرل ڈگلس میک آرتھر نے مشرقی مشرقی ایئر فورسز دے کمانڈنگ جنرل ، جارج ای اسٹریٹ میئر دی درخواست اُتے فوری طور اُتے منظور کرلیا سی۔ جولائی دے آخر وچ وڈے بمباری دا آغاز ہويا۔ [۱۶۵] امریکی فضائیہ نے اس مہینے وچ 7000 نیڑے توں معاونت تے روک سیم دے فضائی حملے کیتے ، جس توں شمالی کوریا دی شرح نوں اک دن وچ دو میل تک کم کرنے وچ مدد ملی۔ [۱۶۲] 12 اگست 1950 نوں ، یو ایس اے ایف نے شمالی کوریا اُتے 625 ٹن بم گرائے۔ دو ہفتےآں دے بعد ، روزانہ ٹنج ودھ کے 800 ٹن ہوگئی۔
جون توں اکتوبر تک ، امریکی سرکاری پالیسی وچ مواصلاتی مراکز (ریلوے اسٹیشناں ، مارشلنگ یارڈز ، مین یارڈز ، تے ریلوے) تے صنعتی سہولیات جنگی صلاحیتاں دے لئی انتہائی ضروری سمجھے جانے والے عین مطابق بمباری دی کوشش کيتی گئی سی۔ ایہ پالیسی دوسری جنگ عظیم دے بعد ہونے والے مباحثاں دا نتیجہ سی ، جس وچ امریکی پالیسی نے جنگ عظیم دوئم دے بعد دے مرحلے وچ ہونے والے اجتماعی سویلین بم دھماکےآں نوں غیر پیداواری تے غیر اخلاقی قرار دتا سی۔ جولائی دے اوائل وچ ، جنرل ایمٹ او ڈونل جونیئر نے شمالی کوریا دے پنج شہراں وچ اگ لگانے دی اجازت دی درخواست کيتی۔ انہاں نے تجویز پیش دی کہ میک آرتھر نے اعلان کيتا کہ اقوام متحدہ اگ بجھانے دے طریقےآں نوں استعمال کريں گا جو "جاپان نوں اپنے گھٹناں تک لے آئے "۔ اس اعلان توں شمالی کوریا دے رہنماواں نوں خبردار کيتا جائے گا کہ "خواتین ، بچےآں تے ہور غیر لڑائی کرنے والےآں نوں دوزخ توں کڈ داں"۔
او ڈونل دے مطابق ، میک آرتھر نے جواب دتا ، "نئيں ، روزی ، وچ حالے اس تک جانے دے لئی تیار نئيں ہون۔ میری ہدایات بہت واضح نيں۔ اُتے ، وچ چاہندا ہاں کہ آپ نوں ایہ معلوم ہوئے کہ وچ انہاں پنج صنعتی مراکز وچ ، اعلیٰ دھماکہ خیز مواد دے نال ، آپ دے بم دھماکے توں بھر پور فوجی مقاصد دے لئی کوئی فائدہ نئيں رکھدا۔ جے آپ اپنا نشانہ کھو دیندے نيں تے لوکاں نوں ہلاک کردے نيں یا شہر دے ہور حصےآں نوں تباہ کردے نيں تاں ، وچ انال جنگ دے حصے دے طور اُتے قبول کردا ہون۔ "
ستمبر 1950 وچ ، میک آرتھر نے اقوام متحدہ نوں اپنی عوامی رپورٹ وچ کہیا ، "بے گناہ شہریاں دے قتل تے شہری معیشت نوں پہنچنے والے نقصانات توں گریز دا مسئلہ مستقل طور اُتے موجود اے تے میری ذاتی توجہ دتی جارہی اے۔"
اکتوبر 1950 وچ ، ایف ای ایف دے کمانڈر جنرل اسٹریٹ میئر نے صوبائی راجگڑھ سنیوجو ، جس دی تخمینہ لگ بھگ 60،000 آبادی اُتے مشتمل اے ، شہر دے وسیع علاقے اُتے ، بغیر کسی انتباہ دے ، جلانے تے زیادہ دھماکہ خیز مواد توں حملہ کرنے دی اجازت دی درخواست کيتی۔ اگلے روز میک آرتھر دے صدر دفتر نے جواب دتا: "واشنگٹن توں نافذ عمومی پالیسی اس طرح دے حملے دی نفی کردی اے جدوں تک کہ فوجی صورتحال نوں واضح طور اُتے اس دی ضرورت نہ ہوئے۔ موجودہ حالات وچ ایسا نئيں اے۔ "
نومبر وچ چینیاں دی مداخلت دے بعد ، جنرل میک آرتھر نے شمالی کوریا اُتے ہور بمباری دا حکم دتا جس وچ ملک دے اسلحہ خانے تے مواصلاتی مراکز دے خلاف تے خاص طور اُتے دریائے یالو دے اس پار تمام پلاں دے "کورین اختتام" دے خلاف اگ بجھانا شامل اے۔ [۱۶۶] دوسری جنگ عظیم وچ جرمنی تے جاپان اُتے ہوائی بمباری مہماں دی طرح ، یو ایس اے ایف دا برائے ناں مقصد شمالی کوریا دے جنگی انفراسٹرکچر نوں ختم کرنا تے ملک دے حوصلے پست بنانا سی۔
3 نومبر 1950 نوں ، جنرل اسٹراٹی میئر نے میک سین نوں پنجويں فضائیہ دے کمانڈر جنرل ارلی ای پارٹریج دی درخواست "سنیوجو نوں جلا دینے" دی منظوری دے لئی ارسال کردتی۔ جداں کہ اس توں پہلے اس نے جولائی تے اکتوبر وچ کیہ سی ، میک آرتھر نے اس درخواست کيتی تردید دی ، اس دی وضاحت کردے ہوئے کہیا کہ اس نے شہر دی سہولیات اس اُتے قبضہ کرنے دے بعد استعمال کرنے دا ارادہ کيتا اے۔ اُتے ، ايسے میٹنگ وچ ، میک آرتھر نے پہلی بار اگ بجھانے دی مہم اُتے اتفاق کيتا ، تے اسٹریجیمیئر دے شہر کنگے تے متعدد ہور شہراں نوں جلا دینے دی درخواست اُتے اتفاق کيتا: "جے آپ چاہن تاں اسنوں جلا دو۔ نہ صرف ایہ ، بلکہ اسٹرےٹ ، بلکہ انہاں شہراں وچوں کسی تے دے لئی سبق دے طور اُتے جلاؤ تے تباہ کرن جسنوں آپ دشمن دے لئی فوجی اہمیت سمجھدے نيں۔ " ايسے شام ، میک آرتھر دے چیف آف اسٹاف نے اسٹراٹی میئر نوں دسیا کہ سنیوجو دی اگ بھڑکانے دی وی منظوری دے دتی گئی اے۔ اپنی ڈائری وچ ، اسٹریٹ میئر نے مندرجہ ذیل ہدایات دا خلاصہ کيتا: "شمالی کوریا وچ ہر تنصیب ، سہولت ، تے پنڈ ہن اک فوجی تے تدبیراندی ہدف بن جاندا اے۔" اسٹریٹجیئر نے پنجويں فضائیہ تے بمبار کمانڈ نوں "مواصلات دے ہر ذرائع تے ہر تنصیب ، فیکٹری ، شہر تے پنڈ نوں ختم کرنے" دے احکامات ارسال کیتے۔
5 نومبر 1950 نوں ، جنرل اسٹراٹی میئر نے پنجويں فضائیہ دے کمانڈنگ جنرل نوں مندرجہ ذیل حکم دتا: "پنجويں فضائیہ دے زیر انتظام طیارہ ہور تمام اہداف نوں تباہ کردے گا جس وچ تمام عمارتاں شامل نيں جنہاں وچ پناہ دی فراہمی دے قابل اے۔" ايسے دن ، بائیس B-29 نے کانگے اُتے حملہ کيتا ، جس توں شہر دا 75 فیصد تباہ ہوگیا ۔ [۱۶۷]
اپریل 1951 وچ میک آرتھر نوں کوریا وچ اقوام متحدہ دے سپریم کمانڈر دے عہدے توں ہٹائے جانے دے بعد ، انہاں دے جانشیناں نے اس پالیسی نوں جاری رکھیا تے بالآخر اسنوں سارے شمالی کوریا تک ودھیا دتا۔ [۱۶۸] دوسری جنگ عظیم دی بحر الکاہل دی پوری مہم دے دوران امریکا نے کوریا اُتے مجموعی طور اُتے 635،000 ٹن بم ، جنہاں وچ 32،557 ٹن نیپلم شامل سن ، گرائے۔ شمالی کوریا کمبوڈیا (500،000 ٹن) ، لاؤس (2) دے نال اے ملین ٹن) تے جنوبی ویت ناں (4 لکھ ٹن) جداں کہ تریخ دے سب توں زیادہ بمباری والے ملکاں وچوں ، لاؤس اپنی جسامت تے آبادی دے لحاظ توں سب توں زیادہ وسیع پیمانے اُتے بمباری دا شکار اے۔
اس دے نتیجے وچ شمالی کوریا وچ تقریبا ہر اہم عمارت تباہ ہوگئی۔ [۵۴] [۶۸] جنگ کيتی سب توں اعلیٰ درجے دے امریکی جنگی قیدی ، میجر جنرل ولیم ایف ڈین ، نے اطلاع دتی اے کہ شمالی کوریا دے بیشتر شہراں تے دیہاتاں نے یا تاں ملبے یا برف توں ڈھکے ہوئے ویران میدانی علاقے سن ۔ [۱۶۹] شمالی کوریائی فیکٹریاں ، اسکولاں ، اسپتالاں تے سرکاری دفاتر نوں زیرزمین منتقل ہونے اُتے مجبور کيتا گیا ، تے فضائی دفاع "غیر موجود" سی۔ نومبر 1950 وچ ، شمالی کوریائی قیادت نے اپنی آبادی نوں مکانات دی شدید پریشانی نوں حل کرنے دے لئی کھدائی تے کیچڑ دی جھونپئی بنانے تے سرنگاں کھودنے دی ہدایت کيتی۔ امریکی فضائیہ دے جنرل کرٹس لیمے نے تبصرہ کيتا: "ہم اوتھے گئے تے جنگ لڑی تے آخر کار شمالی کوریا دے ہر قصبے نوں کسی نہ کسی طرح ، یا کچھ تے جنوبی کوریا وچ وی جلا ڈال دتا۔" [۱۷۰] پیانگ یانگ ، جس نے اپنے 75 فیصد علاقے نوں تباہ کردے ہوئے دیکھیا ، اِنّا تباہ کن سی کہ بمباری روک دتی گئی سی کیونجے ہن کوئی قابل اہداف نئيں سن ۔ [۱۷۱] 28 نومبر نوں حملہ آور کمان مہم دی پیش رفت اُتے رپورٹ: 95 فیصد Manpojin وچوں 90 فیصد دے نال نال، تباہ ہوئے گیا Hoeryong ، Namsi تے Koindong ، 85 فیصد Chosan ، دونے وچوں 75 فیصد Sakchu تے Huichon تے 20 فیصد Uiju . یو ایس اے ایف نوں پہنچنے والے نقصانات دی تشخیص دے مطابق ، "شمالی کوریا دے بائیس وڈے شہراں وچوں اٹھارہ گھٹ توں گھٹ ادھے حصiteے نوں ختم کردتا گیا سی۔" مہم دے اختتام تک ، امریکی بمباراں نوں اہداف دی تلاش وچ دشواری دا سامنا کرنا پيا تے اوہ فٹ بیریج اُتے بمباری کرنے یا اپنے بماں نوں سمندر وچ پھینکنے توں کم ہوگئے۔ [۱۷۲]
جنرل میتھیو رڈ وے نے کہیا کہ فضائی طاقت دے سوا ، "جنگ 60 دن وچ تمام کوریائیاں دے ہتھوں وچ ہوئے چکی ہُندی"۔ جنگ دے دوران اقوام متحدہ دی فضائیہ نے 1،040،708 جنگی تے جنگی مدد کرنے والے گروپاں نوں اڑایا۔ ایف ای اے ایف نے اکثریت 710،886 (69.3 فیصد اڑاناں ) اُتے حاصل کيتی ، جدوں کہ امریکی بحریہ نے 16.1 فیصد ، یو ایس میرین کور 10.3 فیصد ، تے ہور اتحادی فضائیہ دے ذریعہ 4.3 فیصد کارکردگی دا مظاہرہ کيتا۔ [۱۶۲]
روايتی بمباری دے نال نال ، کمیونسٹ پارٹی نے دعوی کيتا کہ امریکا حیاتیاندی ہتھیاراں دا استعمال کردا اے ۔ انہاں دعوواں نوں متنازعہ قرار دتا گیا اے۔ کونراڈ کرین نے دعوی کيتا اے کہ جدوں امریکا نے کیمیائی تے حیاتیاندی ہتھیاراں دی تیاری دے لئی کم کيتا ، امریکی فوج دے پاس "ان نوں لڑائی وچ استعمال کرنے دی نہ تاں صلاحیت اے ، نہ ہی مرضی"۔
جوہری جنگ دا امریکی خطرہ
[سودھو]5 نومبر 1950 نوں ، امریکی جوائنٹ چیفس آف اسٹاف نے منچورین پی آر سی فوجی اڈاں اُتے انتقامی جوہری بمباری دے احکامات جاری کیتے ، جے انہاں دیاں فوجاں کوریا وچ داخل ہوئے گئياں یا فیر پی آر سی یا دے پی اے دے بمباراں نے اوتھے توں کوریا اُتے حملہ کيتا۔ صدر ٹرومن نے نو مارک 4 ایٹمی بم "ایئر فورس دے نويں بم گروپ نوں منتقل کرنے دا حکم دتا ، جو اسلحہ دا نامزد کردہ کیریئر اے […] تے انھاں چینی تے کورین اہداف دے خلاف استعمال کرنے دے آرڈر اُتے دستخط کیتے" ، جسنوں انہاں نے کدی منتقل نئيں کيتا۔ [۵۴]
بہت سارے امریکی عہدے داراں نے 1948–1949 دی برلن ناکہ بندی نوں حل کرنے وچ مدد دے طور اُتے ایٹمی صلاحیت رکھنے والے (لیکن ایٹمی مسلح نئيں) بی -29 بمباراں دی برطانیہ وچ تعیناتی نوں دیکھیا۔ ٹرومن تے آئزن ہاور دوناں نوں فوجی تجربہ سی تے اوہ ایٹمی ہتھیاراں نوں اپنی فوج دے ممکنہ طور اُتے قابل استعمال جزو دے طور اُتے دیکھدے سن ۔ ٹرومن دی 25 جون 1950 نوں جنگ اُتے تبادلہ خیال کرنے دے پہلے اجلاس دے دوران ، انہاں نے حکم دتا کہ جے جنگ وچ داخل ہوئے تاں سوویت فوجاں اُتے حملہ کرنے دے منصوبےآں نوں تیار کرن۔ جولائی تک ، ٹرومین نے سوویت یونین نوں امریکی جارحانہ صلاحیت دی یاد دلانے دے لئی ، اس بار بماں (لیکن انہاں دے بنیادی ساماناں دے بغیر) برطانیہ وچ اک ہور B-29 تعیناتی دی منظوری دے دی۔ گوام وچ ايسے طرح دے بیڑے دی تعیناتی دا کم نیویارک ٹائمز نوں جاری کردتا گیا سی۔ چونکہ اقوام متحدہ دی افواج پوسن دی طرف پِچھے ہٹ گئياں ، تے سی آئی اے نے اطلاع دتی کہ سرزمین چین تائیوان اُتے ممکنہ حملے دے لئی فوجاں تشکیل دے رہیا اے ، پینٹاگون دا خیال سی کہ جے کوریا دی صورتحال دی ضرورت ہوئے تاں کانگریس تے عوام جوہری ہتھیاراں دے استعمال دا مطالبہ کرن گے۔ [۱۷۳]
جب پی وی اے فورسز نے دریائے یلو توں اقوام متحدہ دی افواج نوں پِچھے دھکیل دتا ، ٹرومن نے 30 نومبر 1950 نوں اک پریس کانفرنس دے دوران کہیا کہ جوہری ہتھیاراں دا استعمال "ہمیشہ [زیر غور]" سی ، جس دا کنٹرول مقامی فوجی کمانڈر دے ماتحت اے۔ [۱۷۳] ہندوستانی سفیر ، دے . مادھاوا پانیککر نے ، رپورٹ کيتا اے کہ "ٹرومن نے اعلان کيتا اے کہ اوہ کوریا وچ ایٹم بم استعمال کرنے دے بارے وچ سوچ رہیا اے۔ لیکن چینی اس دھمکی توں بے چین نظر آئے۔ . . امریکا دے خلاف پی آر سی دے پروپیگنڈے وچ تیزی آگئی۔ 'امریکا دے خلاف مزاحمت' مسانوں ودھدی ہوئی پیداوار ، زیادہ توں زیادہ قومی انضمام ، تے ملک دشمن سرگرمیاں اُتے زیادہ سخت کنٹرول دا نعرہ لگایا گیا سی۔ کسی نوں ایہ احساس دلانے وچ مدد نئيں مل سکی کہ ٹرومین دی دھمکی انقلاب دے رہنماواں دے لئی کارآمد ثابت ہوئی ، تاکہ اوہ انہاں دی سرگرمیاں دا رجحان برقرار رکھن۔ "
یورپ وچ اپنے بیان کيتی وجہ توں تشویش دا باعث بننے دے بعد ، ٹرومن نے 4 دسمبر 1950 نوں برطانیہ دے وزیر اعظم تے دولت مشترکہ دے ترجمان کلیمنٹ اٹلی ، فرانسیسی وزیر اعظم رینی پلیین ، تے فرانسیسی وزیر خارجہ رابرٹ شمان توں ایٹمی جنگ تے اس دے ممکنہ براعظم دی توسیع توں متعلق اپنی پریشانیاں اُتے تبادلہ خیال کيتا۔ امریکا دی ایٹمی جنگ جاری رہنے دی وجہ "سوویت یونین تے عوامی جمہوریہ چین دی طرف توں [کورین جنگ] ودھنے دے لئی اک تضاد" نئيں سی ، بلکہ اس لئی کہ اقوام متحدہ دے اتحادیاں ، خاص طور اُتے برطانیہ ، دولت مشترکہ ، تے فرانس نال تعلق رکھدے سن ۔ اک جغرافیائی سیاسی عدم توازن نیٹو نوں بے دفاع قرار دے رہیا اے جدوں کہ امریکا نے چین دا مقابلہ کيتا ، جو فیر سوویت یونین نوں مغربی یورپ نوں فتح کرنے اُتے راضی کريں گا۔ جوائنٹ چیفس آف اسٹاف نے ٹرومن نوں مشورہ دتا کہ اوہ اٹلی نوں ایہ دسے کہ امریکا صرف جے ضروری ہوئے تاں جوہری ہتھیاراں دا استعمال اقوام متحدہ دے فوجیاں دے انخلا دی حفاظت دے لئی ، یا کسی "وڈے فوجی آفت" نوں روکنے دے لئی کريں گا۔ [۱۷۳]
6 دسمبر 1950 نوں ، چینی مداخلت دے بعد شمالی شمالی کوریا توں اقوام متحدہ دی فوجاں نوں پسپا کرنے دے بعد ، جنرل جے لاٹن کولنز (آرمی چیف آف اسٹاف) ، جنرل میک آرتھر ، ایڈمرل سی ٹرنر جوئے ، جنرل جارج ای ، اسٹریٹ میئر تے عملہ دے افسران میجر جنرل ڈول ہکی ، میجر جنرل چارلس اے ولفبی تے میجر جنرل ایڈون کے. رائٹ نے چینی مداخلت توں نمٹنے دے لئی حکمت عملی تیار کرنے دے لئی ٹوکیو وچ ملاقات کيتی۔ انہاں نے اگلے ہفتےآں تے مہینےآں دی جنگ دے احتمال اُتے مشتمل ایٹمی جنگ دے تن ممکنہ منظرناواں اُتے غور کيتا۔
- پہلے منظر نامے وچ : جے پی وی اے نے پوری طرح توں حملے جاری رکھے تے اقوام متحدہ دے کمانڈ نوں چین ، تے تائیوان دی کمک دے بغیر ، تے سن 1951 تک امریکی فوج وچ اضافے دے بغیر ، تے چار نیشنل گارڈ ڈویژناں دے آنے اُتے پابندی عائد کردتی گئی سی ، تب شمالی کوریا وچ ایٹم بم استعمال ہوسکدے نيں۔
- دوسرے منظرنامے وچ : جے پی وی اے نے مکمل حملے جاری رکھے تے اقوام متحدہ دی کمان نے چین اُتے ناکہ بندی کرلئی تے چینی داخلہ اُتے موثر فضائی جاسوساں تے بمباری دا سامنا کرنا پيا ، تے تائیوان دے فوجیاں دا زیادہ توں زیادہ استحصال کيتا گیا ، تے تاکتیکی ایٹم بمبک حملہ کرنا پيا تاں ، اقوام متحدہ دی افواج دا مقابلہ شمالی کوریا وچ گہری عہدےآں اُتے فائز نيں۔
- تیسرے منظر نامے وچ : جے چین 38 ويں متوازی سرحد عبور نہ کرنے اُتے راضی ہوگیا تاں ، جنرل میک آرتھر نے اقوام متحدہ دے متوازی جنوب وچ پی وی اے تے دے پی اے دے دستےآں نوں منع کرنے والے اک اسلحے نوں قبول کرنے دی سفارش کيتی ، تے پی وی اے تے دے پی اے گوریلا نوں شمال دی طرف پِچھے ہٹنا پيا۔ امریکی اٹھويں فوج سیئول-انچیون علاقے دی حفاظت دے لئی باقی رہے گی ، جدوں کہ ایکس کور پوسن واپس جائے گا۔ اقوام متحدہ دا اک کمیشن اسلحہ سازی اُتے عمل درآمد دی نگرانی کرے۔
پینٹاگون تے محکمہ خارجہ ، دونے ہی چین دے نال عام جنگ دے خطرے تے سفارتی ہتھیاراں دی وجہ توں ایٹمی ہتھیاراں دے استعمال توں محتاط سن ۔ ٹرومن تے انہاں دے سینئر مشیران نے اس اُتے اتفاق کيتا ، تے کوریا وچ خراب فوجی صورتحال دے باوجود دسمبر 1950 دے اوائل وچ انہاں دا استعمال کرنے اُتے سنجیدگی توں کدی غور نئيں کيتا۔ [۱۷۳]
1951 وچ ، امریکا کوریا وچ جوہری جنگ دے نیڑے تر ودھ گیا۔ چونکہ چین نے کورین سرحدی محاذ اُتے نويں فوجاں تعینات کيتیاں ، کڈینا ایئر ویہہ ، اوکیناوا وچ زمینی عملہ نے کوریائی جنگ دے لئی جوہری بم جمع کیتے ، جس وچ "صرف ضروری گڑھے ایٹمی کور نئيں سن "۔ اکتوبر 1951 وچ ، امریکا نے جوہری ہتھیاراں دی صلاحیت قائم کرنے دے لئی آپریشن ہڈسن ہاربر نوں متاثر کيتا۔ مشرقی وسطی جاپان وچ یوکوٹا ایئر ویہہ توں مربوط ، یو ایس اے ایف بی-29 بمباراں نے اوکیناوا توں شمالی کوریا (ڈمی ایٹمی یا روايتی بماں دا استعمال کردے ہوئے) تک انفرادی طور اُتے بمباری دی مشق کيتی۔ ہڈسن ہاربر نے "ان تمام سرگرمیاں دے اصل کم کاج دا تجربہ کيتا جو جوہری ہڑتال وچ شامل ہون گے ، جنہاں وچ ہتھیاراں دی مجلس تے جانچ ، معروف ، تے بم دا نشانہ بنانے دا زمینی کنٹرول شامل اے "۔ بمباری توں چلنے والے اعداد و شمار نے اشارہ کيتا اے کہ ایٹم بم میسیڈ انفنٹری دے خلاف حکمت عملی توں ناکارہ ہوجاواں گے ، کیونجے "دشمن فوج دے وڈے پیمانے اُتے عوام دی بروقت شناخت انتہائی نایاب سی"۔
جنرل میتھیو رڈ وے نوں ایٹمی ہتھیاراں دے استعمال دا اختیار حاصل سی جے کسی وڈے فضائی حملے دا آغاز کوریا دے باہر توں ہويا سی۔ چین نوں انتباہ فراہم کرنے دے لئی اک ایلچی نوں ہانگ کانگ بھیجیا گیا سی۔ اس پیغام توں ممکنہ طور اُتے چینی رہنماواں نے امریکی جوہری ہتھیاراں دے امکانی استعمال دے بارے وچ زیادہ محتاط رہنے دا انکشاف کيتا سی ، لیکن آیا انھاں بی -29 تعیناتی دے بارے وچ معلوم ہويا سی تے اس مہینے وچ چین دی دو وڈی کارروائیاں وچ ناکامی دا امکان انہاں دی وجہ توں سی جس دی وجہ توں اوہ انہاں ملکاں نوں منتقل ہوئے گئے سن ۔ کوریا وچ دفاعی حکمت عملی B-29 جون وچ امریکا واپس آیا۔ [۱۷۳]
ایٹمی ہتھیاراں نال جنگ وچ آنے والی زیادہ تر تباہ کن طاقت دے باوجود ، جنگ دے نتائج دے تعین اُتے انہاں دے اثرات کم توں کم ہُندے۔ تدبیر توں ، پی وی اے / دے پی اے فورسز دی منتشر فطرت دے پیش نظر ، اسٹیجنگ تے لاجسٹک مراکز دے لئی نسبتا بنیادی انفراسٹرکچر ، تے دستیاب بماں دی تھوڑی بہت تعداد (زیادہ تر سوویتاں دے خلاف استعمال کرنے دے لئی محفوظ کيتی گئی ہوئے گی) ، جوہری حملےآں دے خلاف محدود اثرات مرتب ہون گے۔ چین دی طاقتاں نوں متحرک تے منتقل کرنے دی صلاحیت۔ تزویراندی طور اُتے ، سویلین صنعت تے انفراسٹرکچر نوں تباہ کرنے دے لئی چینی شہراں اُتے حملہ کرنے توں قیادت نوں فوری طور اُتے انہاں علاقےآں توں دور کرنے دا سبب بنے گا تے کمیونسٹاں نوں چینی شہریاں دی حمایت نوں بڑھاوا دینے دے لئی پروپیگنڈا دی اہمیت ہوئے گی۔ چونکہ سوویتاں توں توقع نئيں کيتی جارہی سی کہ اوہ چین یا شمالی کوریا دی جانب توں اپنے چند قدیم جوہری ہتھیاراں دے نال مداخلت کرن ، لہذا جوہری بم دی تعی ؛ن نہ کرنے دے فیصلے وچ ممکنہ جوہری تبادلے دا خطرہ غیر اہم سی۔ انہاں دے استعمال توں تھوڑا سا آپریشنل فائدہ ہويا ، تے اوہ مستقبل دے تنازعات وچ غیر جوہری ریاستاں دے خلاف جوہری ہتھیاراں دے استعمال دے لئی "حد" نوں غیر یقینی طور اُتے کم کردے گا۔ [۱۷۴]
جب آئزن ہاور نے سن 1953 دے اوائل وچ ٹرومن دی جانشین دی تاں اوہ وی کوریا وچ ایٹمی ہتھیاراں دے استعمال توں ايسے طرح محتاط رہیا۔ انتظامیہ نے انہاں نوں چین دے خلاف استعمال کرنے دے لئی ہنگامی منصوبے تیار کیتے ، لیکن ٹرومین دی طرح ، نويں صدر نوں وی خدشہ سی کہ ایسا کرنے توں جاپان اُتے سوویت حملےآں دا سامنا ہوئے گا۔ جنگ دے شروع ہُندے ہی اختتام پزیر ہويا ، بغیر امریکی جوہری ہتھیار جنگ دے نیڑے تعینات سن ۔ [۱۷۳]
جنگی جرائم
[سودھو]شہری اموات تے قتل عام
[سودھو]جنگ دے ابتدائی دناں توں شروع ہونے والے ، دونے اطراف نے کوریائی جنگ وچ متعدد مظالم تے عام شہریاں دا قتل عام کيتا سی۔ 28 جون نوں ، شمالی کوریا دے فوجیاں نے سیئول نیشنل یونیورسٹی اسپتال وچ قتل عام دا ارتکاب کيتا۔ [۱۷۵] ايسے دن ، جنوبی کوریائی صدر سنجمن رایہی نے بوڈو لیگ دے قتل عام دا حکم دتا ، [۹۸] جنوبی کورین عہدیداراں تے سجے بازو دے گروہاں دے ذریعہ کھبے بازو دے مشتبہ ہمدرداں تے انہاں دے اہل خانہ دے اجتماعی قتل دا آغاز۔ بوڈو لیگ دے قتل عام دے دوران ہلاک ہونے والےآں دا تخمینہ کم توں کم 60،000-110،000 (کم ڈونگ-چون) توں لےکے 200،000 (پارک میونگ لم) تک اے۔ برطانیہ نے بعد وچ جنوبی کوریا دے وڈے پیمانے اُتے پھانسی دینے دے بارے وچ اپنے اتحادیاں دے خلاف احتجاج کيتا تے کچھ شہریاں نوں بچایا۔
2005–2010 وچ ، جنوبی کوریائی حق تے مصالحتی کمیشن نے 20 واں صدی دے بیشتر عرصے وچ ، کوریائی جنگ تے اس دے بعد دے جاپانی نوآبادیاتی دور توں ہونے والے مظالم تے انسانی حقوق دی ہور خلاف ورزیاں دی تحقیقات کيتیاں ۔ اس نے بوڈو لیگ دے قتل عام توں کچھ اجتماعی قبراں کھوداں تے انہاں سیاسی پھانسیاں دے عمومی خاکہ دی تصدیق کيتی۔ کوریائی جنگ دے دور وچ ہونے والے قتل عام وچوں کمیشن دی تحقیقات دے لئی درخواست کيتی گئی سی ، 82٪ نوں جنوبی کوریا دی افواج نے اس دا ارتکاب کيتا ، اس دے نال ہی 18٪ نوں شمالی کوریا دی افواج نے قتل کيتا۔ [۱۷۶][۱۷۷]
کمیشن نوں ایسی درخواستاں وی موصول ہوئیاں نيں جنہاں اُتے الزام لگایا گیا اے کہ جنگ دے دوران امریکی فوج دے ذریعہ جنوبی کوریائی شہریاں دے 200 توں زیادہ وڈے پیمانے اُتے ہلاکتاں کيتیاں گئیاں ، جنہاں وچ زیادہ تر ہوائی حملے سن ۔ اس نے اٹھ نمائندہ واقعات دی تصدیق دی اے جس وچ ایہ معلوم ہويا اے کہ امریکیوں نے جنوبی کورین دے سیکڑاں شہریاں نوں ناجائز بماں توں حملہ کرنے والے غار وچ گھسے ہوئے مہاجرین سمیت غلط ہلاکتاں کيتیاں نيں ، جنہاں وچ زندہ بچ جانے والے افراد دا کہنا اے کہ 360 افراد ہلاک ہوئے ، تے اک فضائی حملہ جس وچ اک کھیت وچ جمع 197 مہاجرین ہلاک ہوئے۔ دور جنوب وچ ۔ اس نے جنوبی کوریا نوں ریاستہائے متحدہ توں بدلہ لینے دی سفارش کيتی ، لیکن 2010 وچ اک نويں ، قدامت پسند حکومت دے تحت اک تنظیمی کمیشن تشکیل دتا گیا جس دے بجائے اس طرح دے بوہت سارے امریکی اجتماعی قتل "فوجی ضرورت" دے نتیجے وچ ہوئے۔
امریکا دے انتہائی بدنصیبی قتل عام وچ ، وکھ وکھ تحقیقات کيتیاں گئیاں ، کمیشن دے ذریعہ نئيں ، امریکی فوجیاں نے وسطی جنوبی کوریا دے (26-29 جولائی 1950) دے نون گن وچ اک اندازے دے مطابق 250 توں 300 مہاجرین ، جنہاں وچ زیادہ تر خواتین تے بچےآں نوں ہلاک کيتا۔ امریکی کمانڈراں نے ، پناہ گزیناں دے کالماں وچ دشمن دے دراندازیاں توں ڈردے ہوئے ، سویلین گروپاں نوں امریکی لائناں تک پہنچنے توں روکنے دی پالیسی اپنائی سی ، جس وچ بندوق دی فائرنگ توں وی شامل سی۔ زندہ بچ جانے والے افراد دے اکاؤنٹاں نوں مسترد کرنے دے کئی سال بعد ، امریکی فوج نے تحقیقات کيتیاں تے 2001 وچ نو گن ر ہلاکتاں دا اعتراف کيتا ، لیکن دعوی کيتا کہ انھاں حکم نئيں دتا گیا تے "جان بجھ کر قتل نئيں کيتا گیا"۔ [۱۷۸] :x جنوبی کوریا دے عہدیداراں نے متوازی تحقیقات دے بعد کہیا اے کہ انہاں نوں یقین اے کہ گولی چلانے دے احکامات موجود نيں۔ زندہ بچ جانے والے افراد دے نمائندےآں نے اس گل کيتی مذمت کيتی کہ انہاں نے امریکا نوں "وائٹ واش" قرار دتا۔
جنگ دے قیدی
[سودھو]جیوجی جزیرے اُتے جیوجی جیل کیمپ وچ ، چینی POWs نے نمبر 71 ، 72 تے 86 کیمپاں وچ امریکا تے تائیوان دے خفیہ ایجنٹاں دے ذریعہ کمیونسٹ مخالف تقریر تے مشنری کم دا تجربہ کيتا۔ حامی کمیونسٹ POWs نے تشدد دا سامنا کيتا ، اعضاء کٹ ڈالے ، یا عوام وچ پھانسی دی۔ [۱۷۹] اعتراف خط لکھنے اُتے مجبور ہونا تے کمیونزم مخالف نعرے تے جمہوریہ چین دا پرچم دے ٹیٹو وصول کرنے اُتے وی عام طور اُتے دیکھیا گیا ، جے کوئی سرزمین چین واپس جانا چاہندا ہوئے۔ [۱۸۰][۱۸۱]
کمیونسٹ نواز POWs جو اذیتاں برداشت نئيں کرسکے انھاں نے اک زیرزمین گروہ تشکیل دتا تاکہ اوہ قوم پرست نواز POWs توں خفیہ طور اُتے قاتلانہ حملے لڑاں جس دی وجہ توں جیوجے دی بغاوت ہوئی ۔ اس بغاوت نے فرانسس ڈوڈ اُتے قبضہ کرلیا ، تے اسنوں 187 ويں انفنٹری رجمنٹ نے دبایا۔
آخر وچ ، 14،235 چینی POWs تائیوان گئے تے 6،000 توں کم POWs سرزمین چین واپس گئے۔ تائیوان جانے والے افراد نوں "راستباز مرد" کہیا جاندا اے تے دوبارہ دماغ دھونے دا تجربہ کيتا جاندا اے تے انہاں نوں فوج دے پاس بھیجیا گیا سی یا انہاں نوں گرفتار کيتا گیا سی۔ جدوں کہ سرزمین چین واپس جانے والے زندہ بچ جانے والےآں دا پہلے "ہیرو" دی حیثیت توں خیرمقدم کيتا گیا ، لیکن ٹیٹوز دی کھوج دے بعد بالآخر دماغ مخالف دھونے ، سخت تفتیش تے گھر وچ گرفتاری دا تجربہ کيتا گیا۔ 1988 دے بعد ، تائیوان دی حکومت نے POWs نوں سرزمین چین وچ واپس جانے دی اجازت دتی ، تے کمیونسٹ مخالف ٹیٹو نوں ختم کرنے وچ مدد کيتی۔ جدوں کہ سرزمین چینی حکومت نے سرزمین دے چینی جنگی قیدیاں نوں تائیوان توں واپس آنے دی اجازت دینا شروع کردتی۔
اقوام متحدہ دے کمانڈ جنگی قیدی
[سودھو]امریکا نے اطلاع دتی اے کہ شمالی کوریا نے جنگی قیدیاں دے نال بدسلوکی کی: فوجیاں نوں ماریا پیٹا ، بھُکھا پیاسا ، جبری مشقت دے لئی ، موت دے گھاٹ اتارا ، تے مختصر طور اُتے پھانسی دے دتی گئی ۔
کے پی اے نے ہل 312 ، ہل 303 ، پوسن پیریمٹر ، ڈیجیون تے سنچون دی لڑائیاں وچ پی ڈبلیو ڈبلیو نوں ہلاک کيتا ۔ ایہ قتل عام اقوام متحدہ دی افواج دے بعد دریافت ہوئے۔ بعد وچ ، امریکی کانگریس دے جنگی جرائم دی تفتیش ، حکومتی کارروائیاں توں متعلق کمیٹی دی تحقیقات دی مستقل سب کمیٹی دے کوریائی جنگ مظالم توں متعلق ریاستہائے متحدہ دی سینیٹ دی سب کمیٹی جنگی جرائم دی "۔
اگرچہ چینیاں نے شمالی کوریا دے اپنے اسيں منصباں جداں قیدیاں نوں کدی کدائيں ہی پھانسی دتی ، لیکن 1950–51 دے موسم سرما وچ چینی زیر انتظام پی او ڈبلیو کیمپاں وچ وڈے پیمانے اُتے فاقہ کشی تے بیماریاں پھیل گئياں۔ اس عرصے دے دوران تقریبا 43 فیصد امریکی بجلی دی موت ہوگئی۔ چینیاں نے ایہ کہندے ہوئے اپنے اقدامات دا دفاع کيتا کہ اس عرصے وچ تمام چینی فوجی رسد دیاں مشکلاں دی وجہ توں وڈے پیمانے اُتے فاقہ کشی تے بیماریاں وچ مبتلا نيں۔ اقوام متحدہ دے POWs نے کہیا کہ بیشتر چینی کیمپ آسانی توں فراہم دی جانے والی چین-کورین سرحد دے نیڑے واقع سن تے چینیاں نے قیدیاں نوں اشتراکی نظریاتی پروگرام قبول کرنے اُتے مجبور کرنے دے لئی کھانا روک دتا سی۔ چینی اطلاعات دے مطابق ، جون 1951 دے آخر تک اک ہزار توں ودھ امریکی بجلی دی موت ہوگئی ، جدوں کہ اک درجن برطانوی جنگی قیدی فوت ہوگئے ، تے تمام ترک POW زندہ بچ گئے۔ [۱۸۲] ہیسٹنگز دے مطابق ، زخمی امریکی POWs طبی امداد دی کمی دی وجہ توں فوت ہوگئے تے انھاں مکئی تے باجرا دی اک غذا کھلا دتی گئی جو "سبزیاں توں خالی ، پروٹین ، معدنیات یا وٹامنز دی تقریبا of بنجر اے " اپنی معمول دی غذا دی صرف 1/3 کیلوری دے نال۔ خاص طور اُتے 1951 دے اوائل وچ ، ہزاراں قیدی زندہ رہنے دی اپنی مرضی توں محروم ہوگئے تے "انہاں نوں فراہم کردہ جورم تے چاول دی گندگی کھانے توں انکار کردتا"۔ [۱۸۳]
کوریائی جنگ دے دوران بھاری کمیونسٹ اشتعال انگیزی دے خلاف مزاحمت کرنے دے لئی امریکی POWs دی بے دریغگی نے ضابطہ اخلاق نوں امریکی ریاستہائے متح باعث بنا جس وچ ایہ دسیا گیا کہ لڑائی وچ شامل امریکی فوجی اہلکاراں نوں جدوں "گرفتاری توں بچنا ، مزاحمت کرنا پڑدا اے یا دشمن توں فرار ہونا پڑدا اے تاں اوہ کس طرح کم کرنا چاہیدا"۔ "۔ [۱۸۴][۱۸۵]
ہوسکدا اے کہ شمالی کوریا نے جنگ بندی دے بعد 50،000 تک جنوبی کوریائی POWs نوں حراست وچ لیا ہوئے۔ [۱۸۶] :141 88،000 توں زیادہ جنوبی کورین فوجی لاپتہ سن تے دے پی اے نے دعوی کيتا سی کہ انہاں نے 70،000 جنوبی کوریائی باشندے پکڑے نيں۔ :142 اُتے ، جدوں 1951 وچ سیز فائر دے مذاکرات شروع ہوئے تاں ، دے پی اے نے دسیا کہ اوہ صرف 8،000 جنوبی کوریائی باشندے نيں۔ اقوام متحدہ دی کمانڈ نے اس اختلافات اُتے احتجاج کيتا تے الزام لگایا کہ دے پی اے جنوبی کوریائی بجلی نوں دے پی اے وچ شامل ہونے اُتے مجبور کررہیا اے۔ [۱۸۷]
کے پی اے نے اس طرح دے الزامات دی تردید کيتی۔ انہاں نے دعوی کيتا کہ انہاں دے پاور روسٹر چھوٹے سن کیونجے اقوام متحدہ دے فضائی حملےآں وچ متعدد POW ہلاک ہوگئے سن تے انہاں نے محاذ اُتے آر او دے فوجیاں نوں رہیا کيتا سی۔ انہاں نے اصرار کيتا کہ صرف رضاکاراں نوں دے پی اے وچ خدمات انجام دینے دی اجازت اے۔ [۱۸۷] :143 1952 دے اوائل تک ، اقوام متحدہ دے مذاکرات کاراں نے لاپتہ جنوبی کوریائی باشندےآں دی واپسی دی کوشش ترک کردتی۔ [۱۸۷] PVA / KPA روسٹراں اُتے نئيں جنگی قیدیاں دا تبادلہ جنوبی کوریا دے جنگی قیدیاں تک رسائی دے بغیر اگے ودھیا۔ [۱۸۷]
شمالی کوریا ایہ دعوی کردا رہیا کہ شمالی کوریا وچ رہنے والے کسی وی جنوبی کورین POW نے رضاکارانہ طور اُتے ایسا کيتا۔ اُتے ، 1994 دے بعد توں ، جنوبی کوریائی POWs کئی دہائیاں دی قید دے بعد خود ہی شمالی کوریا توں فرار ہوئے رہے نيں۔ بمطابق 2010[update] ، جنوبی کوریا دی وزارت اتحاد نے اطلاع دتی کہ 79 آر او پاور شمال توں فرار ہوگئے۔ جنوبی کوریائی حکومت دا اندازہ اے کہ شمالی کوریا وچ 500 جنوبی کوریائی جنگی قیدیاں نوں حراست وچ لیا گیا اے ۔ [۱۸۸]
فرار ہونے والے پی ڈبلیوز نے انہاں دے سلوک دے بارے وچ گواہی دتی اے تے شمالی کوریا وچ انہاں دی زندگی دے بارے وچ یاداں تحریر کيتیاں ۔ [۱۸۹] انہاں نے دسیا کہ انہاں نوں پی او ڈبلیو دے تبادلے دے طریقہ کار دے بارے وچ نئيں دسیا گیا ، تے انہاں نوں چینی تے روسی سرحد دے نیڑے دور دراز شمال مشرقی علاقےآں وچ بارودی سرنگاں وچ کم کرنے دا کم سونپیا گیا اے۔ :31 غیر منقولہ سوویت وزارت خارجہ دی دستاویزات نے اس طرح دی شہادت دی تصدیق دی اے۔
1997 وچ ، جنوبی کوریا وچ جیوجے پی ڈبلیو کیمپ نوں یادگار بنا دتا گیا۔
دسمبر 1950 وچ ، جنوبی کوریائی نیشنل ڈیفنس کور دی بنیاد رکھی گئی۔ فوجی 406،000 شہری سن ۔ 1951 دے موسم سرما وچ ، 50،000 توں 90،000 جنوبی کوریا دی نیشنل ڈیفنس کور دے فوجی PVA حملے دے تحت جنوب دی طرف جاندے ہوئے بھکھ لیندے ہوئے ہلاک ہوگئے جدوں انہاں دے کمانڈنگ افسران نے انہاں دے کھانے دے لئی رقم مختص کيتی۔ اس پروگرام نوں نیشنل ڈیفنس کور واقعہ کہیا جاندا اے۔ اس گل دا کوئی ثبوت نئيں اے کہ سنگمین رھی ذاتی طور اُتے ملوث سی یا اس بدعنوانی توں فائدہ اٹھایا سی۔ [۱۹۰]
تفریح
[سودھو]1950 وچ ، سکریٹری برائے دفاع جارج سی مارشل تے نیوی دے سکریٹری فرانسس پی میتھیوز نے متحدہ سروس تنظیماں (یو ایس او) نال ملاقات کيتی جس نوں 1947 وچ ختم کر کے امریکی فوجیاں نوں مدد فراہم کرنے دے لئی ختم کردتا گیا سی۔ جنگ دے اختتام تک ، امریکا توں 113،000 توں زیادہ یو ایس او رضاکار گھر دے محاذ تے بیرون ملک کم کر رہے سن ۔ بہت سارے ستارے اپنی پرفارمنس پیش کرنے کوریا آئے۔ [۱۹۱] کوریائی جنگ دے دوران ، " آرام دہ اسٹیشنز " جنوبی کوریا دے عہدیداراں دے ذریعہ اقوام متحدہ دے فوجیاں دے لئی چلائے جاندے سن ۔ [۱۹۲]
بعد وچ
[سودھو]دو کوریا وچ جنگ دے بعد دی بحالی مختلف سی۔ جنگ دے بعد دی پہلی دہائی وچ جنوبی کوریا جمود دا شکار رہیا۔ 1953 وچ ، جنوبی کوریا تے امریکا نے باہمی دفاعی معاہدہ کيتا ۔ سن 1960 وچ ، اپریل دا انقلاب برپا ہويا تے طلباء سنجین ری مخالف مظاہرے وچ شامل ہوئے۔ پولیس دے ذریعہ 142 افراد ہلاک ہوئے۔ اس دے نتیجے وچ سنگ مین ری نے استعفیٰ دے دتا تے امریکا وچ جلاوطنی دے لئی روانہ ہوگئے۔ [۱۹۳] پارک چنگ ہی دی 16 مئی دی بغاوت نے معاشرتی استحکام نوں ممکن بنایا۔ 1965 توں 1973 تک ، جنوبی کوریا نے جنوبی ویتنام دے لئی فوج روانہ کيتی تے امریکا توں 235،560،000 ڈالر الاؤنس تے فوجی حصول وصول کیتے۔ ویتنام جنگ دے دوران جی این پی وچ پنج گنیااضافہ ہويا۔ [۱۹۴] جنوبی کوریا صنعتی تے جدید ہويا۔ جنوبی کوریا دے پاس 1960 دی دہائی دے اواخر توں 1990 دی دہائی دے آخر تک دنیا دی تیز رفتار ترقی پذیر معیشت سی۔ 1957 وچ جنوبی کوریا وچ گھانا توں فی کس جی ڈی پی کم سی ، تے 2010 تک ایہ ترقی یافتہ ملک سی تے دنیا وچ تیرہويں نمبر اُتے سی (گھانا 86 ويں نمبر اُتے سی)۔
یو ایس اے ایف دے وسیع بمباری دے بعد ، شمالی کوریا "اک صنعتی معاشرے دی حیثیت توں عملی طور اُتے تباہ ہوگیا سی"۔ اس فوجی دستہ دے بعد ، کم السنگ نے سوویت معاشی تے صنعتی امداد دی درخواست کيتی۔ ستمبر 1953 وچ ، سوویت حکومت "تمام … بقایا قرضےآں" دی ادائیگی منسوخ کرنے یا ملتوی کرنے اُتے راضی ہوگئی ، تے شمالی کوریا نوں مالی امداد ، صنعتی سازوسامان تے صارفین دی اشیا وچ اک ارب روبل دینے دا وعدہ کيتا۔ سوویت بلاک دے مشرقی یورپی ممبران نے وی "لاجسٹک سپورٹ ، فنی امداد ، [اور] طبی سامان" دے نال تعاون کيتا۔ چین نے شمالی کوریا دے جنگی قرضےآں نوں منسوخ کردتا ، 800 فراہم کیتے ملین یوآن ، تجارتی تعاون دا وعدہ کيتا ، تے تباہ شدہ بنیادی ڈھانچے دی تعمیر نو دے لئی ہزاراں فوج بھیج دی۔ [۱۹۵] معاصر شمالی کوریا ترقی یافتہ اے۔ [۱۹۶]
شمالی کوریا دی حالیہ مردم شماری اُتے مبنی تخمینے دسدے نيں کہ شمالی کوریا وچ 1990 دی دہائی دے قحط دے نتیجے وچ 240،000 توں 420،000 افراد ہلاک ہوئے سن تے ایہ کہ 1993 توں 2008 تک شمالی کوریا وچ 600،000 توں 850،000 غیر فطری اموات ہوئیاں۔ [۱۹۷] شمالی کورین بچےآں دے جنوبی کوریائی ماہر بشریات دی اک تحقیق وچ جنہاں نے چین توں انکار کيتا سی کہ پندرہ سالہ مرد ۱۳ سینٹیمیٹر (۰ فٹ) غذائیت دی وجہ توں انہاں دی عمر جنوبی کوریائیاں توں کم اے۔
جنگ دے بعد جنوبی کوریائی امریکا مخالف امریکا دے فوجی جواناں ( یو ایس ایف دے ) دی موجودگی تے طرز عمل تے پارک دی آمرانہ حکومت دے لئی امریکی مدد توں متحرک ہوگئے ، ایہ حقیقت 1980 دی دہائی وچ ملک دی جمہوری منتقلی دے دوران وی عیاں اے۔ اُتے ، حالیہ برساں وچ جنوبی امریکا وچ امریکا مخالفیت وچ نمایاں کمی واقع ہوئی اے ، جو 2003 وچ 46 فیصد سازگار توں 2011 وچ 74 فیصد سازگار ہوگئی اے ، جنوبی کوریا نوں دنیا دے سب توں زیادہ امریکا نواز ملکاں وچ شامل کيتا گیا اے۔
مخلوط نسل دے "جی آئی بیبیز" (امریکی تے اقوام متحدہ دے ہور فوجیاں تے کورین خواتین دی اولاد) دی اک وڈی تعداد نے ملک دے یتیم خاناں نوں بھرنا سی۔ چونکہ کوریا دے روايتی معاشرے وچ پھوٹے خاندانی تعلقات ، خون دی لکیراں تے نسل دی پاکیزگی اُتے خاصی وزن پڑدا اے ، لہذا جنوبی کوریا دے معاشرے وچ مخلوط نسل دے بچے یا باپ دے بغیر بچےآں نوں آسانی توں قبول نئيں کيتا جاندا اے۔ کوریائی بچےآں نوں بین الاقوامی سطح اُتے گود لینے دا آغاز 1954 وچ ہويا سی۔ امریکی 1952 دے امیگریشن ایکٹ قانونی حیثیت نوں شہریت غیر کالاں تے امریکی شہری دے طور اُتے غیر گوراں کی، تے ممکن کوریائی جنگ دے بعد جنوبی کوریا توں فوجی میاں بیوی تے بچےآں دے داخلے بنایا. 1965 دے امیگریشن ایکٹ دی منظوری دے نال ، جس نے غیر یورپی باشندےآں دے بارے وچ امریکی امیگریشن پالیسی نوں کافی حد تک تبدیل کيتا ، کورین باشندے ریاستہائے متحدہ وچ تیزی توں ترقی پذیر ایشیائی گروہاں وچ شامل ہوگئے۔
کوریائی جنگ وچ ماؤ زیڈونگ دا ریاستہائے متحدہ دا مقابلہ کرنے دے فیصلے دا مقابلہ کرنے دی براہ راست کوشش سی جسنوں کمیونسٹ بلاک نے دنیا دی سب توں مضبوط کمیونسٹ طاقت سمجھیا سی ، اس وقت کيتا گیا سی جدوں چینی کمیونسٹ حکومت ہن وی اپنی طاقت نوں مستحکم کررہی سی چینی خانہ جنگی جیتنے دے بعد۔ ماؤ نے شمالی کوریا نوں بچانے دے لئی مداخلت دی حمایت دی ، لیکن اس لئی کہ انہاں دا خیال سی کہ امریکا دی جنگ وچ داخل ہونے دے بعد ، امریکا دے نال فوجی تنازعہ ناگزیر سی ، تے چین نوں اک وڈی عالمی فوج بنانے دے ماو دے مقصد نوں حاصل کرنے دے لئی سوویت یونین نوں راضی کرنا سی۔ طاقت ماؤ کمیونسٹ بین الاقوامی برادری دے اندر اپنے وقار نوں بہتر بنانے وچ اِنّا ہی متنازعہ سی کہ ایہ ظاہر کرکے کہ انہاں دے مارکسسٹ خدشےآں بین الاقوامی نيں۔ اس دے بعد دے سالاں وچ ماؤ دا خیال سی کہ کوریا دی جنگ وچ چین دے داخلے دے بعد اسٹالن نے انہاں دے بارے وچ ہی مثبت رائے حاصل کيتی سی۔ سرزمین چین دے اندر ، جنگ نے ماؤ ، چاؤ تے پینگ دے طویل مدتی وقار نوں بہتر بنایا ، جس دی وجہ توں کمیونسٹ مخالف اختلاف نوں کمزور کردے ہوئے چینی کمیونسٹ پارٹی نوں اس دے جواز وچ اضافہ ہويا۔ [۸۳]
چینی حکومت نے اس نقطہ نظر دی حوصلہ افزائی دی اے کہ ایہ جنگ امریکا تے جنوبی کوریا نے شروع کيتی سی ، حالانکہ کامنٹرن دستاویزات توں ایہ معلوم ہويا اے کہ ماؤ نے جوزف اسٹالن نال جنگ وچ داخل ہونے دے لئی منظوری طلب کيتی سی۔ چینی میڈیا وچ ، چینی جنگی کوششاں نوں چین نے اک کم زیر انتظام فوج دے نال دنیا دی سب توں مضبوط طاقت وچ شامل کرنے دی مثال دے طور اُتے سمجھیا جاندا اے ، اسنوں پسپائی اُتے مجبور کيتا ، تے اسنوں فوجی تعطل دا مقابلہ کيتا۔ انہاں کامیابیاں دا مقابلہ جاپان تے مغربی طاقتاں دے ذریعہ چین دے تاریخی ذلت دے نال پچھلے سو برساں دے برخلاف سی ، جس نے پی ایل اے تے چینی کمیونسٹ پارٹی دی صلاحیتاں نوں اجاگر کيتا سی۔ چین دی جنگ دا سب توں اہم منفی طویل مدتی نتیجہ ایہ سی کہ اس نے امریکا نوں تائیوان وچ چیانگ کِ شیک دی حکومت کیتی حفاظت کيتی ضمانت دتی جس توں مؤثر طریقے توں ایہ یقینی بنایا گیا کہ تائیوان موجودہ دور وچ PRC دے کنٹرول توں باہر رہے گا۔ [۸۳] ماؤ نے جنگ وچ وڈے پیمانے اُتے وڈے پیمانے اُتے عوامی تحریکاں دی افادیت نوں وی دریافت کيتا سی جدوں کہ پی آر سی اُتے اپنے بیشتر حکمران اقدامات وچ انہاں نوں نافذ کيتا سی۔ [۱۹۸] آخر کار ، امریکا مخالف جذبات ، جو چینی خانہ جنگی دے دوران پہلے ہی اک اہم عنصر سن ، کوریائی جنگ کيتی کمیونسٹ پروپیگنڈا مہماں دے دوران چینی سبھیاچار وچ جکڑے ہوئے سن ۔
کورین جنگ نے ہور شریک جنگجوواں نوں متاثر کيتا۔ مثال دے طور اُتے ، ترکی نے 1952 وچ نیٹو وچ داخل ہويا ، تے اس دی بنیاد جنوبی کوریا دے نال دوطرفہ سفارتی تے تجارتی تعلقات دے لئی رکھی گئی سی۔
ہور ویکھو
[سودھو]- 1st Commonwealth Division
- Australia in the Korean War
- Canada in the Korean War
- Joint Advisory Commission, Korea
- Korean DMZ Conflict (1966–1969)
- کوریائی اتحاد مکرر
- Korean War in popular culture
- List of books about the Korean War
- List of Korean War Medal of Honor recipients
- List of Korean War weapons
- List of military equipment used in the Korean War
- List of wars and anthropogenic disasters by death toll
- MASH – film
- M*A*S*H – TV series
- New Zealand in the Korean War
- North Korea in the Korean War
- Operation Big Switch
- Operation Little Switch
- Operation Moolah
- Partisans in Korean War, Partisan Movement
- Philippine Expeditionary Forces to Korea
- Pyongyang Sally
- UNCMAC – the UN Command Military Armistice Commission operating from 1953 to the present
- UNCURK – the 1951 UN Commission for the Unification and Rehabilitation of Korea
- UNTCOK – the 1950 United Nations Temporary Commission on Korea
جنگ کيتی یادگاراں
[سودھو]- کوریائی جنگ میموریل وال ، map برمپٹن ، اونٹاریو
- کورین وار ویٹرنز میموریل ، واشنگٹن ، ڈی سی
- نیشنل وار میموریل (نیوزی لینڈ)
- فلاڈیلفیا کورین وار میموریل
- اقوام متحدہ دے میموریل قبرستان ، بوسن ، جمہوریہ کوریا
- کوریا یونگسان ڈونگ ، یونگسان گو ، سیئول ، جنوبی کوریا دی جنگ میموریل
فوٹ نوٹ
[سودھو]- ↑ End of physical conflict and signing of an armistice. De jure, North and South Korea are still at war.
حوالے
[سودھو]- ↑ سانچہ:Cite thesis
- ↑ Young, Sam Ma (2010). "Israel's Role in the UN during the Korean War". Israel Journal of Foreign Affairs 4 (3): 81–89. doi:. http://www.israelcfr.com/documents/4-3/4-3-6-YoungSamMa.pdf. Archived 24 August 2015 at the وے بیک مشین
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ ۳.۲ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ (1998) Symbol and Ritual in the New Spain: the transition to democracy after Franco. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 32. ISBN 978-0521628853.
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےrozhlas cz
لئی۔ - ↑ ۷.۰ ۷.۱ (2006) Korean War Almanac, Almanacs of American wars. New York: Infobase Publishing, 528. ISBN 978-0816074679.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Birtle, Andrew J. (2000). The Korean War: Years of Stalemate. U.S. Army Center of Military History, 34. Retrieved on 14 December 2007. Archived 14 December 2007 at the وے بیک مشین
- ↑ (2001) The Korean War, Volume 3, Korea Institute of Military History, U of Nebraska Press, 692. ISBN 978-0-8032-7796-0. Retrieved on 16 February 2013. “Total Strength 602,902 troops”
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
Ashley Rowland (22 October 2008). "U.S. to keep troop levels the same in South Korea". Stars and Stripes. https://web.archive.org/web/20130512203739/http://www.stripes.com/news/u-s-to-keep-troop-levels-the-same-in-south-korea-1.84294. Retrieved on۱۶ فروری ۲۰۱۳.
Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value). - ↑ ۱۳.۰۰ ۱۳.۰۱ ۱۳.۰۲ ۱۳.۰۳ ۱۳.۰۴ ۱۳.۰۵ ۱۳.۰۶ ۱۳.۰۷ ۱۳.۰۸ ۱۳.۰۹ ۱۳.۱۰ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Rottman, Gordon L. (2002). Korean War Order of Battle: United States, United Nations, and Communist Ground, Naval, and Air Forces, 1950–1953. Greenwood Publishing Group, 126. ISBN 978-0-275-97835-8. Retrieved on 16 February 2013. “A peak strength of 14,198 British troops was reached in 1952, with over 40,000 total serving in Korea.”
Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value). - ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ ۱۶.۰۰ ۱۶.۰۱ ۱۶.۰۲ ۱۶.۰۳ ۱۶.۰۴ ۱۶.۰۵ ۱۶.۰۶ ۱۶.۰۷ ۱۶.۰۸ ۱۶.۰۹ ۱۶.۱۰ ۱۶.۱۱ ۱۶.۱۲ ۱۶.۱۳ ۱۶.۱۴ ۱۶.۱۵ ۱۶.۱۶ ۱۶.۱۷ ۱۶.۱۸ ۱۶.۱۹ ۱۶.۲۰ ۱۶.۲۱ ۱۶.۲۲ ۱۶.۲۳ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےROK Web
لئی۔ - ↑ ۱۷.۰ ۱۷.۱ ۱۷.۲ Edwards, Paul M. (2006). Korean War Almanac, Almanacs of American wars. Infobase Publishing, 517. ISBN 978-0-8160-7467-9. Retrieved on 22 February 2013.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Fact Sheet: America's Wars". U.S. Department of Veteran Affairs, Washington D.C., May 2017.
- ↑ Zhang 1995, p. 257.
- ↑ Xiaobing, Li (2009). A History of the Modern Chinese Army Lexington: University Press of Kentucky. p. 105: "By December 1952, the Chinese forces in Korea had reached a record high of 1.45 million men, including fifty-nine infantry divisions, ten artillery divisions, five antiaircraft divisions, and seven tank regiments. CPVF numbers remained stable until the armistice agreement was signed in July 1953."
- ↑ Shrader, Charles R. (1995). Communist Logistics in the Korean War, Issue 160 of Contributions in Military Studies. Greenwood Publishing Group, 90. ISBN 978-0-313-29509-6. Retrieved on 17 February 2013. “NKPA strength peaked in October 1952 at 266,600 men in eighteen divisions and six independent brigades.”
- ↑ ۲۳.۰ ۲۳.۱ Kolb, Richard K. (1999). "In Korea we whipped the Russian Air Force". VFW Magazine 86 (11). https://www.questia.com/read/1P3-43694886. Retrieved on ۱۷ فروری ۲۰۱۳. "Soviet involvement in the Korean War was on a large scale. During the war, 72,000 Soviet troops (among them 5,000 pilots) served along the Yalu River in Manchuria. At least 12 air divisions rotated through. A peak strength of 26,000 men was reached in 1952.".
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےxu
لئی۔ - ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Defense POW/MIA Accounting Agency – Past Conflicts
- ↑ ۲۷.۰ ۲۷.۱ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ ۳۰.۰ ۳۰.۱ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value). - ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
"2013 declared year of Korean war veteran". MSN News. The Canadian Press. 8 January 2013. https://web.archive.org/web/20131102154432/http://news.ca.msn.com/canada/2013-declared-year-of-korean-war-veteran. Retrieved on۲۸ مئی ۲۰۱۳. "The 1,558 Canadian casualties in the three-year conflict included 516 people who died." - ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Australian War Memorial Korea MIA Archived 28 March 2012 at the وے بیک مشین Retrieved 17 March 2012
- ↑ ۳۵.۰ ۳۵.۱ (2002) Ground Warfare: H–Q, Volume 2 of Ground Warfare: An International Encyclopedia. ABC-CLIO, 160. ISBN 978-1-57607-344-5. Retrieved on 19 March 2013. “Philippines: KIA 92; WIA 299; MIA/POW 97
New Zealand: KIA 34; WIA 299; MIA/POW 1” - ↑ "Two War Reporters Killed". The Times (London). 14 August 1950. ISSN 0140-0460.
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےRummel1997
لئی۔ - ↑ ۳۸.۰ ۳۸.۱ ۳۸.۲ Encyclopedia Britannica: Korean War.
- ↑ ۳۹.۰ ۳۹.۱ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےHickey
لئی۔ - ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےLi111
لئی۔ - ↑ "180,000 Chinese soldiers killed in Korean War, says Chinese general" Archived 3 June 2013 at the وے بیک مشین. چائنہ ڈیلی ، 28 جون 2010. اسٹیٹ کونسل انفارمیشن آفس ، چینی حکومت ، بیجنگ۔ انہاں نے کہیا ، "فوج دے طبی محکمےآں تے اسپتالاں دے مرتب کردہ اعدادوشمار دے مطابق ، فوجی کارروائی یا حادثات وچ 114،084 خدمت گیر ہلاک ہوئے ، تے 25،621 فوجی لاپتہ ہوگئے سن ۔ ہور 70،000 زخمیاں دی حالت زخماں ، بیماری تے ہور وجوہات دی وجہ توں جاں بحق ہوگئی۔ اج تک ، سو نے دسیا کہ محکمہ شہری امور نے 183،108 جنگی شہداء دا اندراج کيتا اے۔
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےKrivosheev1997
لئی۔ - ↑ ۴۳.۰ ۴۳.۱ ۴۳.۲ Cumings, Bruce (2011). The Korean War: A History. Modern Library. p. 35. ISBN 978-0-8129-7896-4.
Various encyclopedias state that the countries involved in the three-year conflict suffered a total of more than 4 million casualties, of which at least 2 million were civilians—a higher percentage than in World War II or Vietnam. A total of 36,940 Americans lost their lives in the Korean theater; of these, 33,665 were killed in action, while 3,275 died there of nonhostile causes. Some 92,134 Americans were wounded in action, and decades later, 8,176 were still reported as missing. South Korea sustained 1,312,836 casualties, including 415,004 dead. Casualties among other UN allies totaled 16,532, including 3,094 dead. Estimated North Korean casualties numbered 2 million, including about one million civilians and 520,000 soldiers. An estimated 900,000 Chinese soldiers lost their lives in combat.
- ↑ ۴۴.۰ ۴۴.۱ Lewy, Guenter (1980). America in Vietnam. اوکسفرڈ یونیورسٹی پریس. pp. 450–453. ISBN 978-0-19-987423-1.
For the Korean War the only hard statistic is that of American military deaths, which included 33,629 battle deaths and 20,617 who died of other causes. The North Korean and Chinese Communists never published statistics of their casualties. The number of South Korean military deaths has been given as in excess of 400,000; the South Korean Ministry of Defense puts the number of killed and missing at 281,257. Estimates of communist troops killed are about one-half million. The total number of Korean civilians who died in the fighting, which left almost every major city in North and South Korea in ruins, has been estimated at between 2 and 3 million. This adds up to almost 1 million military deaths and a possible 2.5 million civilians who were killed or died as a result of this extremely destructive conflict. The proportion of civilians killed in the major wars of this century (and not only in the major ones) has thus risen steadily. It reached about 42 percent in World War II and may have gone as high as 70 percent in the Korean War. ... we find that the ratio of civilian to military deaths [in Vietnam] is not substantially different from that of World War II and is well below that of the Korean War.
- ↑ "US State Department statement regarding 'Korea: Neutral Nations Supervisory Commission' and the Armistice Agreement 'which ended the Korean War'".
- ↑ "North Korea enters 'state of war' with South".
- ↑ Millett (PHD), Allan.
- ↑ "Korean War".
- ↑ Defense Casualty Analysis System search Korean War Extract Data File. Accessed 21 December 2014.
- ↑ Bethany Lacina and Nils Petter Gleditsch, Monitoring Trends in Global Combat: A New Dataset of Battle Deaths Archived 2014-10-06 at the وے بیک مشین, European Journal of Population (2005) 21: 145–166. Also available here Archived 2014-10-06 at the وے بیک مشین
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےArmistice Agreement
لئی۔ - ↑ As per armistice agreement of 1953, the opposing sides had to "insure a complete cessation of hostilities and of all acts of armed force in Korea until a final peaceful settlement is achieved".[۵۱]
- ↑ "The creation of an independent South Korea became UN policy in early 1948. Southern communists opposed this, and by autumn partisan warfare had engulfed parts of every Korean province below the 38th parallel. The fighting expanded into a limited border war between the South's newly formed Republic of Korea Army (ROKA) and the North Korean border constabulary as well as the North's Korean People's Army (KPA)."Millett (PHD), Allan. "Korean War". https://web.archive.org/web/20160424090911/http://www.britannica.com/event/Korean-War. Retrieved on 21 April 2016.
- ↑ ۵۴.۰۰ ۵۴.۰۱ ۵۴.۰۲ ۵۴.۰۳ ۵۴.۰۴ ۵۴.۰۵ ۵۴.۰۶ ۵۴.۰۷ ۵۴.۰۸ ۵۴.۰۹ ۵۴.۱۰ ۵۴.۱۱ ۵۴.۱۲ ۵۴.۱۳ ۵۴.۱۴ Cumings 2005.
- ↑ ۵۵.۰ ۵۵.۱ ۵۵.۲ ۵۵.۳ ۵۵.۴ Stueck 2002.
- ↑ United Nations Security Council Resolution 83
- ↑ United Nations Security Council Resolution 82
- ↑ Derek W. Bowett, United Nations Forces: A Legal Study of United Nations Practice, Stevens, London, 1964, pp. 29–60
- ↑ Pembroke, Michael (2018). Korea: Where the American Century Began. Hardie Grant Books. p. 141.
- ↑ He, Kai; Feng, Huiyun (2013). Prospect Theory and Foreign Policy Analysis in the Asia Pacific: Rational Leaders and Risky Behavior. Routledge. p. 50. ISBN 978-1-135-13119-7. Archived from the original on 4 July 2017. Unknown parameter
|url-status=
ignored (help) - ↑ Li, Narangoa; Cribb, Robert (2014). Historical Atlas of Northeast Asia, 1590–2010: Korea, Manchuria, Mongolia, Eastern Siberia. Columbia University Press. p. 194. ISBN 978-0-231-16070-4. Archived from the original on 4 July 2017. Unknown parameter
|url-status=
ignored (help) - ↑ ۶۲.۰۰ ۶۲.۰۱ ۶۲.۰۲ ۶۲.۰۳ ۶۲.۰۴ ۶۲.۰۵ ۶۲.۰۶ ۶۲.۰۷ ۶۲.۰۸ ۶۲.۰۹ Halberstam 2007.
- ↑ ۶۳.۰۰ ۶۳.۰۱ ۶۳.۰۲ ۶۳.۰۳ ۶۳.۰۴ ۶۳.۰۵ ۶۳.۰۶ ۶۳.۰۷ ۶۳.۰۸ ۶۳.۰۹ ۶۳.۱۰ ۶۳.۱۱ ۶۳.۱۲ ۶۳.۱۳ ۶۳.۱۴ ۶۳.۱۵ ۶۳.۱۶ ۶۳.۱۷ ۶۳.۱۸ ۶۳.۱۹ ۶۳.۲۰ ۶۳.۲۱ ۶۳.۲۲ ۶۳.۲۳ ۶۳.۲۴ ۶۳.۲۵ ۶۳.۲۶ ۶۳.۲۷ ۶۳.۲۸ ۶۳.۲۹ ۶۳.۳۰ ۶۳.۳۱ ۶۳.۳۲ ۶۳.۳۳ ۶۳.۳۴ ۶۳.۳۵ ۶۳.۳۶ ۶۳.۳۷ ۶۳.۳۸ ۶۳.۳۹ ۶۳.۴۰ ۶۳.۴۱ ۶۳.۴۲ ۶۳.۴۳ ۶۳.۴۴ ۶۳.۴۵ ۶۳.۴۶ ۶۳.۴۷ ۶۳.۴۸ ۶۳.۴۹ ۶۳.۵۰ ۶۳.۵۱ ۶۳.۵۲ ۶۳.۵۳ ۶۳.۵۴ ۶۳.۵۵ ۶۳.۵۶ ۶۳.۵۷ ۶۳.۵۸ ۶۳.۵۹ ۶۳.۶۰ ۶۳.۶۱ ۶۳.۶۲ ۶۳.۶۳ ۶۳.۶۴ ۶۳.۶۵ ۶۳.۶۶ ۶۳.۶۷ ۶۳.۶۸ ۶۳.۶۹ ۶۳.۷۰ ۶۳.۷۱ ۶۳.۷۲ ۶۳.۷۳ ۶۳.۷۴ ۶۳.۷۵ Stokesbury 1990.
- ↑ ۶۴.۰ ۶۴.۱ Dear & Foot 1995.
- ↑ ۶۵.۰ ۶۵.۱ Goulden 1983.
- ↑ ۶۶.۰ ۶۶.۱ ۶۶.۲ ۶۶.۳ ۶۶.۴ ۶۶.۵ ۶۶.۶ Appleman 1998.
- ↑ ۶۷.۰ ۶۷.۱ Becker 2005.
- ↑ ۶۸.۰ ۶۸.۱ ۶۸.۲ ۶۸.۳ Jager 2013.
- ↑ Cumings 1981.
- ↑ ۷۰.۰ ۷۰.۱ Malkasian 2001.
- ↑ ۷۱.۰۰ ۷۱.۰۱ ۷۱.۰۲ ۷۱.۰۳ ۷۱.۰۴ ۷۱.۰۵ ۷۱.۰۶ ۷۱.۰۷ ۷۱.۰۸ ۷۱.۰۹ ۷۱.۱۰ Chen 1994.
- ↑ Gibby, Bryan (2012). Will to Win: American Military Advisors in Korea, 1946–1953. University Alabama Press. p. 72.
- ↑ ۷۳.۰ ۷۳.۱ Bryan, p. 76.
- ↑ Bryan, p. 76-77.
- ↑ ۷۵.۰ ۷۵.۱ Bryan, p. 78.
- ↑ "Kuksa-bong". https://mapcarta.com/16197292. Retrieved on 11 November 2017.
- ↑ Pike, John. "18th Infantry Regiment". https://www.globalsecurity.org/military/world/rok/18in-rgt.htm. Retrieved on 11 November 2017.
- ↑ Cumings, Bruce (27 July 2010). The Korean War: A History. Random House Publishing Group. ISBN 978-0-679-60378-8. Retrieved 11 November 2017 – via Google Books.
- ↑ Bryan, p. 79-80.
- ↑ Bryan, p. 80.
- ↑ Bryan, p. 82.
- ↑ ۸۲.۰ ۸۲.۱ ۸۲.۲ ۸۲.۳ ۸۲.۴ ۸۲.۵ ۸۲.۶ ۸۲.۷ ۸۲.۸ Weathersby 2002.
- ↑ ۸۳.۰۰ ۸۳.۰۱ ۸۳.۰۲ ۸۳.۰۳ ۸۳.۰۴ ۸۳.۰۵ ۸۳.۰۶ ۸۳.۰۷ ۸۳.۰۸ ۸۳.۰۹ ۸۳.۱۰ ۸۳.۱۱ ۸۳.۱۲ ۸۳.۱۳ ۸۳.۱۴ ۸۳.۱۵ ۸۳.۱۶ ۸۳.۱۷ ۸۳.۱۸ Barnouin & Yu 2006.
- ↑ ۸۴.۰ ۸۴.۱ Weathersby 1993.
- ↑ Mark O'Neill, "Soviet Involvement in the Korean War: A New View from the Soviet-Era Archives", OAH Magazine of History, Spring 2000, p. 21.
- ↑ ۸۶.۰ ۸۶.۱ ۸۶.۲ ۸۶.۳ ۸۶.۴ Millett 2007.
- ↑ Tom Gjelten (25 June 2010). "CIA Files Show U.S. Blindsided By Korean War". این پی ار. https://web.archive.org/web/20130824155650/http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=128092817. Retrieved on ۱۶ فروری ۲۰۱۳.
- ↑ Seth, Michael J. (2010). A history of Korea: From Antiquity to the Present. Lanham, MD: Rowman & Littlefield. p. 324. ISBN 978-0-7425-6716-0. Unknown parameter
|url-access=
ignored (help) - ↑ Birtle, Andrew J. (2000). The Korean War: Years of Stalemate. U.S. Army Center of Military History, 34. Retrieved on 14 December 2007. Archived 14 December 2007 at the وے بیک مشین
- ↑ Stuecker, William (2004). Korean War: World History. University Press of Kentucky. pp. 102–103.
- ↑ Zhihua Shen. "A Misunderstood Friendship: Mao Zedong, Kim Il-sung, and Sino–North Korean Relations, 1949–1976". Columbia University Press, September 2018.
- ↑ Eberstadt, Nick (27 September 2017). Policy and Economic Performance in Divided Korea During the Cold War Era: 1945–91. Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-8447-4274-8 – via Google Books.
- ↑ Armstrong, Charles K. (20 December 2010). "The Destruction and Reconstruction of North Korea, 1950–1960". The Asia-Pacific Journal 8 (51). https://apjjf.org/-Charles-K--Armstrong/3460/article.pdf. Retrieved on ۱۳ ستمبر ۲۰۱۹. "The number of Korean dead, injured or missing by war's end approached three million, ten percent of the overall population. The majority of those killed were in the North, which had half of the population of the South; although the DPRK does not have official figures, possibly twelve to fifteen percent of the population was killed in the war, a figure close to or surpassing the proportion of Soviet citizens killed in World War II.". Archived 16 January 2022 at the وے بیک مشین
- ↑ James, Jack (25 June 1950). "North Koreans invade South Korea" (in en). United Press. http://www.upi.com/Archives/1950/06/25/North-Koreans-invade-South-Korea/1012416555294/.
- ↑ Buzo, Adrian (2002). The Making of Modern Korea. London: Routledge. p. 78. ISBN 978-0-415-23749-9. Unknown parameter
|url-access=
ignored (help) - ↑ Lone, Stewart; McCormack, Gavan (1993). Korea since 1850. Melbourne: Longman Cheshire. pp. 110–11.
- ↑ Johnston, William (1 November 2011). A war of patrols: Canadian Army operations in Korea. Univ of British Columbia Pr. p. 20. ISBN 978-0-7748-1008-1.
- ↑ ۹۸.۰ ۹۸.۱ Edwards, Paul (10 June 2010). Historical Dictionary of the Korean War. Scarecrow Press. p. 32. ISBN 978-0-8108-6773-4.
- ↑ ۹۹.۰ ۹۹.۱ Kim 1973.
- ↑ ۱۰۰.۰ ۱۰۰.۱ ۱۰۰.۲ ۱۰۰.۳ Rees 1964.
- ↑ "Truman Address on Korea". https://web.archive.org/web/20170408045123/https://www.learner.org/workshops/primarysources/coldwar/docs/onkorea.html. Retrieved on 17 August 2017.
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےTruman1980
لئی۔ - ↑ ۱۰۳.۰ ۱۰۳.۱ Blair 2003.
- ↑ Hofmann, George F., "Tanks and the Korean War: A case study of unpreparedness", Armor, Vol. 109 Issue 5 (Sep/Oct 2000), pp. 7–12: In 1948, the امریکی فوج had to impose an 80 percent reduction in equipment requirements, deferring any equipment modernization. When the Joint Chiefs of Staff submitted a $30 billion total defense budget for FY 1948, the administration capped the DOD budget at the $14.4 billion set in 1947 and progressively reduced in succeeding fiscal years until January 1950, when it was reduced again to $13.5 billion.
- ↑ Dunford, J.F. (Lt. Col.) The Strategic Implications of Defensive Operations at the Pusan Perimeter July–September 1950, Carlisle, PA: U.S. Army War College (7 April 1999) pp. 6–8, 12
- ↑ Zabecki, David T., Stand or Die: 1950 Defense of Korea's Pusan Perimeter, Military History (May 2009): The inability of US forces to stop the 1950 North Korean summer offensive cost the Eighth Army 4,280 killed in action, 12,377 wounded, with 2,107 missing and 401 confirmed captured between 5 July and 16 September 1950. In addition the lives of tens of thousands of South Korean soldiers and civilians were lost as well.
- ↑ Hoyt, Edwin P. (1984). On to the Yalu. New York: Stein and Day. p. 104.
- ↑ Appleman 1998, p. 607-609.
- ↑ Clodfelter 1989.
- ↑ Chen, Jian. "China's Changing Aims during the Korean War, 1950—1951". The Journal of American-East Asian Relations, no. 1 (1992): 8–41. pp. 11–12.
- ↑ Sheng, Michael. "Mao's Role in the Korean Conflict: A Revision". Twentieth Century China, Volume 39, Issue 3, pp. 269-290. September 2014. Quote: "But Mao's eagerness to be a part of the Korean revolutionary cause against American aggressors continued at home. On August 5, Mao telegraphed Gao Gang (高岗 1905–1954), the Commander and Commissar of the NDA, that there will probably have no military operation (for the NDA) in August, but (it) should be prepared for combat in early September. Every unit should be ready within this month in order to move to the front to fight. When commanders reported that it was unlikely that the troops could reach combat-ready status so quickly, Mao moved his timetable back a little, but on August 18 he demanded that the NDA must be ready for combat before September 30. Historian Chen Jian is correct that Mao had been inclined to send Chinese troops to Korea in later August and early September, and that the Chinese intervention was delayed in part due to reluctance on the part of Stalin and Kim."
- ↑ China and the Dispatch of the Soviet Air Force: The Formation of the Chinese–Soviet–Korean Alliance in the Early Stage of the Korean War.
- ↑ ۱۱۳.۰ ۱۱۳.۱ Mossman 1990.
- ↑ See 50 U.S.C. S 1601: "All powers and authorities possessed by the President, any other officer or employee of the Federal Government, or any executive agency... as a result of the existence of any declaration of national emergency in effect on 14 September 1976 are terminated two years from 14 September 1976."; Jolley v. INS, 441 F.2d 1245, 1255 n.17 (5th Cir. 1971).
- ↑ Jung Chang and Jon Halliday, MAO: The Unknown Story.
- ↑ Zhihua, Shen, and Yafeng Xia. "Mao Zedong's Erroneous Decision During the Korean War: China's Rejection of the UN Cease-fire Resolution in Early 1951". Asian Perspective 35, no. 2 (2011): 187-209.
- ↑ "Resolution 498(V) Intervention of the Central People's Government of People's Republic of China in Korea". United Nations. 1 February 1951. https://web.archive.org/web/20170525180549/http://www.un.org/documents/ga/res/5/ares5.htm.
- ↑ "Cold War International History Project's Cold War Files". Wilson Center. https://web.archive.org/web/20130930121857/http://legacy.wilsoncenter.org/coldwarfiles/index-3262.html.
- ↑ Xiaobing, Li (2014). China's Battle for Korea: The 1951 Spring Offensive. Indiana University Press. p. 63.
- ↑ ۱۲۰.۰ ۱۲۰.۱ ۱۲۰.۲ Stein 1994.
- ↑ Brands, H.W. (28 September 2016). "The Redacted Testimony That Fully Explains Why General MacArthur Was Fired". http://www.smithsonianmag.com/history/redacted-testimony-fully-explains-why-general-macarthur-was-fired-180960622/. Retrieved on 25 March 2017.
- ↑ Xiaobing 2014, p. 124-125.
- ↑ Xiaobing 2014, p. 125.
- ↑ Xiaobing 2014, p. 149.
- ↑ Xiaobing 2014, p. 181.
- ↑ Xiaobing 2009, p. 101-102
- ↑ Mossman, Billy (1988). United States Army in the Korean War: Ebb and Flow November 1950-July 1951. United States Army Center of Military History. p. 465.
- ↑ Xiaobing 2009, p. 103
- ↑ Clodfelter 1989, pp. 22.
- ↑ Clodfelter 1989, pp. 24.
- ↑ Harrison (Lt. Col.), William T.. "Military Armistice in Korea: A Case Study for Strategic Leaders". https://web.archive.org/web/20130801180412/http://www.dtic.mil/cgi-bin/GetTRDoc?AD=ADA404504. Retrieved on 11 April 2013.
- ↑ Ria Chae (May 2012). "NKIDP e-Dossier No. 7: East German Documents on Kim Il Sung's April 1975 Trip to Beijing". Woodrow Wilson International Center for Scholars. https://web.archive.org/web/20121104124051/http://www.wilsoncenter.org/publication/nkidp-e-dossier-no-7-east-german-documents-kim-il-sung%E2%80%99s-april-1975-trip-to-beijing. Retrieved on 30 May 2012.
- ↑ Chang-Won, Lim. "North Korea confirms end of war armistice". Tolo News. https://web.archive.org/web/20140702052515/http://www.tolonews.com/en/afghanistan/9765-north-korea-confirms-end-of-war-armistice. Retrieved on 17 June 2014.
- ↑ Kim, Samuel S. (2014). "The Evolving Asian System". International Relations of Asia. Rowman & Littlefield. p. 45. ISBN 978-1-4422-2641-8.
With three of the four major Cold War fault lines—divided Germany, divided Korea, divided China, and divided Vietnam—East Asia acquired the dubious distinction of having engendered the largest number of armed conflicts resulting in higher fatalities between 1945 and 1994 than any other region or sub-region. Even in Asia, while Central and South Asia produced a regional total of 2.8 million in human fatalities, East Asia's regional total is 10.4 million including the Chinese Civil War (1 million), the Korean War (3 million), the Vietnam War (2 million), and the Pol Pot genocide in Cambodia (1 to 2 million).
- ↑ McGuire, James (2010). Wealth, Health, and Democracy in East Asia and Latin America. Cambridge University Press. p. 203. ISBN 978-1-139-48622-4.
In Korea, war in the early 1950s cost nearly 3 million lives, including nearly a million civilian dead in South Korea.
Unknown parameter|url-access=
ignored (help) - ↑ Painter, David S. (1999). The Cold War: An International History. روٹلیج. p. 30. ISBN 978-0-415-15316-4.
Before it ended, the Korean War cost over 3 million people their lives, including over 50,000 US servicemen and women and a much higher number of Chinese and Korean lives. The war also set in motion a number of changes that led to the militarization and intensification of the Cold War.
Unknown parameter|url-access=
ignored (help) - ↑ Lacina, Bethany (September 2009). "The PRIO Battle Deaths Dataset, 1946–2008, Version 3.0". Peace Research Institute Oslo. https://files.prio.org/ReplicationData/BattleDeathsDataset/PRIO%20Battle%20Deaths%20Dataset%203.0%20Documentation.pdf. Retrieved on 29 August 2019.
- ↑ Armstrong, Charles K. (20 December 2010). "The Destruction and Reconstruction of North Korea, 1950–1960". The Asia-Pacific Journal 8 (51). https://apjjf.org/-Charles-K--Armstrong/3460/article.pdf. Retrieved on ۱۳ ستمبر ۲۰۱۹. "The number of Korean dead, injured or missing by war's end approached three million, ten percent of the overall population. The majority of those killed were in the North, which had half of the population of the South; although the DPRK does not have official figures, possibly twelve to fifteen percent of the population was killed in the war, a figure close to or surpassing the proportion of Soviet citizens killed in World War II.". Archived 16 January 2022 at the وے بیک مشین
- ↑ Office of Medical History – Army Nurse Corps History Archived 2020-08-08 at the وے بیک مشین. Accessed 7 January 2019. Table B-1.
- ↑ Daggett, Stephen. Costs of Major U.S. Wars. Congressional Research Service, Washington, DC, p.2.
- ↑ Xiaobing 2009, p. 106
- ↑ Xiaobing 2009, p. 111.
- ↑ Xiaobing 2009, p. 112.
- ↑ Correlates of War: National Material Capabilities (v4.0) Published online at OurWorldInData.org. Retrieved from here. Accessed 8 August 2019.
- ↑ ۱۴۵.۰ ۱۴۵.۱ Andrew C. Nahm; James Hoare (2004). "Historical Dictionary of the Republic of Korea". Scarecrow Press, pp. 129–130.
- ↑ Bethany Lacina and Nils Petter Gleditsch, 2005. ―Monitoring Trends in Global Combat: A New Dataset of Battle Deaths.‖ European Journal of Population: 21(2–3): 145–166. Korean data available at "The PRIO Battle Deaths Dataset, 1946–2008, Version 3.0", pp. 359–362
- ↑ Harden, Blaine (2017). King of Spies: The Dark Reign of America's Spymaster in Korea. New York, p. 9.
- ↑ Lewis, Adrian R., The American culture of war, New York: Taylor & Francis Group, سانچہ:آئی ایس بی این (2007), p. 82
- ↑ ۱۴۹.۰ ۱۴۹.۱ Blair, Clay (2003). The Forgotten War: America in Korea, 1950–1953. Naval Institute Press.
- ↑ "Memorandum of Information for the Secretary – Blockade of Korea". Truman Presidential Library – Archives. 6 July 1950. https://web.archive.org/web/20070809213846/http://www.trumanlibrary.org/whistlestop/study_collections/korea/large/week2/kw_78_1.jpg. Retrieved on 28 July 2007.
- ↑ Connor, Arthur W. (1992). The Armor Debacle in Korea, 1950: Implications For Today. U.S. Army War College. p. 73.
- ↑ Blair, Clay, The Forgotten War: America in Korea, 1950–1953, Naval Institute Press (2003), p. 50: The planned introduction into service of the M20, an antitank weapon urgently required to defeat the thick cast armor of Soviet tanks being supplied to the North Koreans, had been cancelled due to budget cuts.
- ↑ "Memoirs, William E. Anderson sub. Defective Weapons". Korean War Educator. 1999–2000. http://www.koreanwar-educator.org/memoirs/anderson_william/index.htm#Defective. Retrieved on 8 July 2018.
- ↑ "Veterans' Memoirs: George W. Gatliff". 2012. http://www.koreanwar-educator.org/memoirs/gatliff_george/index.htm. Retrieved on 23 June 2017.
- ↑ Warren, James A., American Spartans: The U.S. Marines, New York: Simon & Schuster (2005), pp. 139–40: Repeated cuts in active-duty Fleet Marine Forces (FMF), planned combat deployments in the Atlantic and خلیج فارس (in the event of war with the Soviet Union), and Sixth Fleet deployments in the Mediterranean left only the under-strength 4th Marine Division – a reserve unit – available for combat in the western Pacific.
- ↑ ۱۵۶.۰ ۱۵۶.۱ Perrett 1987.
- ↑ Zaloga & Kinnear 1996: 36
- ↑ Zaloga & Kinnear 1996: 33–34
- ↑ Ravino & Carty 2003.
- ↑ "Korean War". https://web.archive.org/web/20130120050209/http://www.korean-war.com/USNavy/usnavyshipssunk.html.
- ↑ ۱۶۱.۰ ۱۶۱.۱ Werrell 2005.
- ↑ ۱۶۲.۰ ۱۶۲.۱ ۱۶۲.۲ ۱۶۲.۳ Correll, John T. (1 April 2020). "The Difference in Korea". https://www.airforcemag.com/article/the-difference-in-korea/. Retrieved on 14 June 2020.
- ↑ Frans P.B. Osinga (24 January 2007). Science, Strategy and War: The Strategic Theory of John Boyd. Routledge. p. 24. ISBN 978-1-134-19709-5. Archived from the original on 3 September 2015. Unknown parameter
|url-status=
ignored (help)
Mark A. Lorell; Hugh P. Levaux (1998). The Cutting Edge: A Half Century of Fighter Aircraft R&D. Rand Corporation. p. 48. ISBN 978-0-8330-2595-1. Archived from the original on 21 September 2015. Unknown parameter|url-status=
ignored (help)
Craig C. Hannah (2002). Striving for Air Superiority: The Tactical Air Command in Vietnam. Texas A&M University Press. p. 90. ISBN 978-1-58544-146-4. Archived from the original on 24 September 2015. Unknown parameter|url-status=
ignored (help) - ↑ Peck, Michael (18 May 2015). "Cold War Battle in the Sky: F-86 Saber vs. Mig-15". https://web.archive.org/web/20161203204118/http://nationalinterest.org/feature/cold-war-battle-the-sky-f-86-saber-vs-mig-15-12909.
- ↑ Ward Thomas (14 June 2001). The Ethics of Destruction: Norms and Force in International Relations. Cornell University Press. p. 149. ISBN 978-0-8014-8741-5.
- ↑ Walter J. Boyne (15 June 1998). Beyond the Wild Blue: A History of the U.S. Air Force, 1947–1997. St. Martin's Press. pp. 78–79. ISBN 978-0-312-18705-7.
- ↑ ..
- ↑ Mark Peterson (1 December 2009). Brief History: Brief History of Korea. Facts on File. p. 149. ISBN 978-0-8160-5085-7.
- ↑ William F Dean (1954) General Dean's Story, (as told to William L Worden), Viking Press, pp. 272–73.
- ↑ Kohn, Richard, H.; Harahan, Joseph, P., eds. (1988). Strategic Air Warfare: An Interview with Generals Curtis E. LeMay, Leon W. Johnson, David A. Burchinal, and Jack J. Catton. Office of Air Force History. p. 88. ISBN 978-0-912799-56-8.
- ↑ Oberdorfer, Don; Carlin, Robert (2014). The Two Koreas: A Contemporary History. Basic Books. p. 181. ISBN 978-0-465-03123-8.
- ↑ Robinson, Michael E (2007). Korea's Twentieth-Century Odyssey. Honolulu, HI: University of Hawaii Press. p. 119. ISBN 978-0-8248-3174-5.
- ↑ ۱۷۳.۰ ۱۷۳.۱ ۱۷۳.۲ ۱۷۳.۳ ۱۷۳.۴ ۱۷۳.۵ Dingman, R. (1988–1989). "Atomic Diplomacy during the Korean War". International Security 13 (3): 50–91. doi: .
- ↑ Farley, Robert (5 January 2016). "What If the United States had Used the Bomb in Korea?". http://thediplomat.com/2016/01/what-if-the-united-states-had-used-the-bomb-in-korea/. Retrieved on 5 January 2016.
- ↑ "서울대병원, 6.25전쟁 참전 용사들을 위한 추모제 가져". Seoul National University Hospital. 4 June 2010. https://web.archive.org/web/20130120040603/http://www.snuh.org/pub/snuh/sub02/sub01/1179268_3957.jsp. Retrieved on 19 July 2012.
- ↑ "Truth Commission: South Korea 2005". United States Institute of Peace. https://web.archive.org/web/20150610224046/http://www.usip.org/publications/truth-commission-south-korea-2005. Retrieved on 23 December 2018.
- ↑ cf. the Truth and Reconciliation Commission's preliminary March 2009 report: "Truth and Reconciliation: Activities of the Past Three Years". Truth and Reconciliation Commission (South Korea). March 2009. https://web.archive.org/web/20160303171441/http://jinsil.go.kr/pdf/%EC%98%81%EB%AC%B8%EB%B0%B1%EC%84%9C_20MS%ED%8C%8C%EC%9D%BC_0205.pdf. "Out of those 9,600 petitions, South Korean forces conducted 7,922 individual massacres and North Korean forces conducted 1,687 individual massacres."
- ↑ Office of the Inspector General, Department of the Army. No Gun Ri Review. Washington, D.C. January 2001
- ↑ Xiaobing Li, Soldiers from four countries discuss about Korean War, Vol 1. (四国士兵话朝战(之一)), 《冷战国际史研究》第6辑, 2008年第2期 (in Chinese)
- ↑ 王二根, 李文林. 一个被俘志愿军战士的自述. 《炎黄春秋杂志》2011年第1期 (in Chinese)
- ↑ "1954年14000名志愿军战俘去台湾的真相". 13 March 2012. https://web.archive.org/web/20160304040005/http://history.people.com.cn/GB/205396/17369323.html.
- ↑ 中国人民解放军总政治部联络部编. 敌军工作史料·第6册(1949年–1955年). 1989
- ↑ Hastings. The Korean War. Guild Publishing London. 1987. 29092
- ↑ "The military Code of Conduct: a brief history". https://web.archive.org/web/20131216042546/http://www.pacaf.af.mil/news/story.asp?id=123241828.
- ↑ "Code of Conduct". https://web.archive.org/web/20140927020541/http://www.usmcpress.com/heritage/code_conduct.htm.
- ↑ Heo, Man-ho (2002). "North Korea's Continued Detention of South Korean POWs since the Korean and Vietnam Wars". The Korean Journal of Defense Analysis 14 (2): 141–65. doi: .
- ↑ ۱۸۷.۰ ۱۸۷.۱ ۱۸۷.۲ ۱۸۷.۳ Hermes 1992.
- ↑ "Republic of Korea Ministry of Unification Initiatives on South Korean Prisoners of War and Abductees". https://web.archive.org/web/20131102130459/http://eng.unikorea.go.kr/CmsWeb/viewPage.req?idx=PG0000000581.
- ↑ Yoo, Young-Bok (2012). Tears of Blood: A Korean POW's Fight for Freedom, Family and Justice. Korean War POW Affairs-USA. ISBN 978-1-4793-8385-6. Archived from the original on 17 May 2013. Unknown parameter
|url-status=
ignored (help) - ↑ Terence Roehrig (2001). Prosecution of Former Military Leaders in Newly Democratic Nations: The Cases of Argentina, Greece, and South Korea. McFarland & Company. p. 139. ISBN 978-0-7864-1091-0. Archived from the original on 21 September 2015. Unknown parameter
|url-status=
ignored (help) - ↑ Paul M. Edwards (2006). Prosecution of Former Military Leaders in Newly Democratic Nations: The Cases of Argentina, Greece, and South Korea. Greenwood. pp. 123–24. ISBN 978-0-313-33248-7.
- ↑ Höhn, Maria (2010). Over There: Living with the U.S. Military Empire from World War Two to the Present. Duke University Press. pp. 51–52. ISBN 978-0-8223-4827-6.
- ↑ Savada, Andrea, ed. (1997). South Korea: A Country Study. Diane Pub Co. p. 34. ISBN 978-0-7881-4619-0. Retrieved 5 April 2013.
- ↑ "خطا: {{Cite web}} کے استعمال کے دوران no
|title=
specified زمرہ:مضامین مع شکستہ حوالہ جات" (in Korean). 2 July 2008. https://web.archive.org/web/20130616085410/http://news.donga.com/3/all/20080702/8597259/1. Retrieved on24 September 2011. - ↑ .
- ↑ North Korea cornered with snowballing debts-The Korea Herald. View.koreaherald.com (18 August 2010). Retrieved on 12 July 2013.
- ↑ Spoorenberg, Thomas; Schwekendiek, Daniel (2012). "Demographic Changes in North Korea: 1993–2008". Population and Development Review 38 (1): 133–58. doi: .
- ↑ 沈志华、李丹慧.《战后中苏关系若干问题研究》(Research into Some Issues of Sino-USSR Relationship After WWII)人民出版社,2006年:p. 115
باہرلے جوڑ
[سودھو]تاریخی
[سودھو]- کوریائی جنگ Archived 2015-02-21 at the وے بیک مشین جنگ بندی دی سالگرہ: جنگ Archived 2015-02-21 at the وے بیک مشین شیپل مینو اسکرپٹ فاؤنڈیشن وچ جانے وچ اچیسن دے اہم کردار اُتے ٹرومن Archived 2015-02-21 at the وے بیک مشین
- کورین جنگ دے وسائل ، ڈوائٹ ڈی آئزن ہاور صدارتی لائبریری
- شمالی کوریا دا بین الاقوامی دستاویزات پروجیکٹ
- گرینڈ ویلی اسٹیٹ یونیورسٹی ویٹرن دا ہسٹری پروجیکٹ ڈیجیٹل مجموعہ
- بھولی ہوئی جنگ ، یاد رکھی گئی – نیویارک ٹائمز دی چار تعریفاں
- کورین جنگ دے بارے وچ کتاباں تے تحقیقی مواد دا Archived 2021-04-27 at the وے بیک مشین مجموعہ ، ریاستہائے متحدہ امریکا دے فوجی مرکز دے فوجی مرکز دا اک آن لائن مجموعہ
- کوریائی جنگ ، یو ایس آرمی سگنل کور فوٹوگرافی کلیکشن یو ایس آرمی ہیریٹیج اینڈ ایجوکیشن سینٹر ، کارلیس ، پنسلوانیا
- تریخ ڈاٹ کم وچ کوریائی جنگ
- کورینواور ایڈیٹر
- The short fil دہ کا
میڈیا
[سودھو]- کورین جنگ دا مغربی نقطہ اٹلس Archived 2021-03-16 at the وے بیک مشین
- کوریائی جنگ آپ نوں کدی نئيں معلوم سی – لائف میگزین دے سلائیڈ شو
- امریکی فوج کوریا میڈیا سینٹر دی سرکاری کوریائی جنگ آن لائن تصویری دستاویزات
- امریکی لائبریری آف کانگریس تے نیشنل آرکائیو دی کورین جنگ کيتی نایاب تصاویر
- کوریا وچ صبح کینیڈا دے شہریاں دی سرزمین۔ تجربہ کار انٹرویو سمیت ملٹی میڈیا پروجیکٹ
- جنگ é اُتے فلماں دی نمائش کرنے والے پاتھé آن لائن نیوز ریل آرکائیو
- سی بی سی ڈیجیٹل آرکائیوز - بھولی ہوئی ہیرو: کینیڈا تے کورین جنگ
تنظیماں
[سودھو]- کوریا امریکا دے سابق فوجی
- کورین وار سابق جنگی قیدی ایسوسی ایشن
- کورین وار ویٹرنز ایسوسی ایشن
- مطالعہ کوریائی جنگ دا مطالعہ
یاداں
[سودھو]
وکیمیڈیا کامنز چ مورتاں: کوریا دی لڑائی |
- مضامین جنہاں وچ اردو بولی دا متن شامل اے
- Pages with citations using unsupported parameters
- مضامین جنہاں وچ کوریائی بولی دا متن شامل اے
- تصویر دا متروک پیرامیٹر استعمال کرنے والے صفحات
- Articles containing Korean-language text
- مضامین جنہاں وچ آسان چینی بولی دا متن شامل اے
- مضامین جنہاں وچ روایتی چینی بولی دا متن شامل اے
- ٹُٹے ہوئے جوڑاں آلے صفحے
- ممکنہ طور پر تاریخ بیانات پر مشتمل تمام مضامین از 2010
- Articles with invalid date parameter in template
- ممکنہ طور پر تاریخ بیانات پر مشتمل تمام مضامین
- کوریا دیاں جنگاں
- جنوبی کوریا وچ 1950ء دی دہائی
- شمالی کوریا وچ 1950ء دی دہائی
- جنوبی کوریا دیاں جنگاں
- شمالی کوریا دیاں جنگاں
- خانہ جنگیاں ما بعد 1945ء
- 1953ء دے تنازعات
- 1952ء دے تنازعات
- 1951ء دے تنازعات
- 1950ء دے تنازعات
- ریاستہائے متحدہ دیاں جنگاں
- مملکت متحدہ دیاں جنگاں
- سوویت یونین دیاں جنگاں
- فلپائن دیاں جنگاں
- نیدرلینڈز دیاں جنگاں
- ترکی دیاں جنگاں
- تھائی لینڈ دیاں جنگاں
- جنوبی افریقہ دیاں جنگاں
- نیوزی لینڈ دیاں جنگاں
- لکسمبرگ دیاں جنگاں
- یونان دیاں جنگاں
- ایتھوپیا دیاں جنگاں
- عوامی جمہوریہ چین دیاں جنگاں
- بیلجیم دیاں جنگاں
- کینیڈا دیاں جنگاں
- آسٹریلیا دیاں جنگاں
- تریخ کوریا
- ویب آرکائیو سانچے مع وے بیک روابط
- مضامین جنہاں وچ روايتی چینی بولی دا متن شامل اے
- غیر نظر ثانی شدہ تراجم اُتے مشتمل صفحات
- کوریا
- جنگاں
- کوریا دی تریخ