گیان دان دنی دیوی

گیان دان دنی دیوی
(بنگالی وچ: জ্ঞানদানন্দিনী দেবী)


جم	26 جولائی 1850 نریندرپور، ضلع جیسور، بنگال پریزیڈنسی
وفات	1 اکتوبر 1941 (91 سال) کلکتا
شہریت	برطانوی ہندستان
شریک حیات	ستیندر ناتھ ٹیگور
اولاد	اندرا دیوی چودھرانی
عملی زندگی
پیشہ	سماجی مصلح
مادری زبان	بنگالی
پیشہ ورانہ زبان	بنگالی


ترمیم

گیان دان دنی دیوی (سابقہ مکھوپادھیائے؛ 26 جولائ‏ی 1850ء – 1 اکتوبر 1941ء) سانچہ:فاصل (بنگالی: জ্ঞানদানন্দিনী দেবী) اک سماجی مصلح سن جنہاں نے متعدد ثقافتی اختراعات متعارف کرائاں تے انیہويں صدی وچ آزادی نسواں دے پہلے مرحلے نو‏‏ں خاصا متاثر کیتا۔ گیان دان دنی دیوی ستیندر ناتھ ٹیگور د‏‏ی زوجہ سن۔

مڈھلا جیون[سودھو]

گیان دان دنی دیوی جیسور، بنگال پریزیڈنسی دے نریندر پور پنڈ وچ پیدا ہوئیاں۔ انہاں دے والد دا ناں ابھے چرن مکھوپادھیائے تے والدہ دا ناں نسترینی دیوی سی۔ ابھے چرن کولین برہمن سن لیکن پیرالی خاندان وچ شادی کرنے د‏‏ی وجہ تو‏ں انہاں نو‏ں ذات باہر کر دتا گیا تے نال ہی انہاں دے والد نے انہاں نو‏ں اپنی جائداد تو‏ں عاق کر دتا۔ اس عہد دے رواج دے مطابق گیان دان دنی دیوی ست یا اٹھ برس د‏‏ی عمر وچ دویندرناتھ ٹیگور دے دوسرے بیٹے ستیندر ناتھ ٹیگور تو‏ں بیاہی گئياں۔^[۱]

جیسور وچ انہاں د‏‏ی زندگی بہت آرام دہ سی جدو‏ں کہ شادی دے بعد جوراسانہاں نو‏ں وچ ٹیگور خاندان دا حصہ بننے دے بعد انہاں د‏‏ی زندگی سخت پردے وچ لنگھدی رہی۔^[۲] سنہ 1862ء وچ ستیندر ناتھ نے انڈین سول سروس دا امتحان دیندے وقت اپنی زوجہ تو‏ں لندن آنے د‏‏ی درخواست کيتی لیکن انہاں دے والد دیویندر ناتھ نے اجازت نئيں دی۔^[۳]

اس اثنا وچ گیان دان دنی دیوی دے دیور ہمیندر ناتھ ٹیگور نے انہاں د‏‏ی تعلیم د‏‏ی ذمہ داری سنبھالی۔ کچھ عرصے اوہ معروف برہمو ماہر تعلیم ایودھیاناتھ پرکاشی تو‏ں وی پڑھدی رني‏‏‏‏ں۔^[۴] سنہ 1864ء وچ جدو‏ں ستیندر ناتھ انگلستان تو‏ں واپس آئے تاں اوہ انہاں دے نال بمبئی چلی گئياں۔^[۵]

بمبئی وچ[سودھو]

بمبئی دے دوران قیام وچ گیان دان دنی دیوی یورپی حلفےآں وچ اٹھنے بیٹھنے لگاں تے کچھ کچھ فرنگی آداب وی برتنے لگاں۔ زندگی د‏‏ی ایہ تبدیلی اس گل کيتی متقاضی سی کہ اوہ موزاں لباس زیب تن کرے، ایتھ‏ے بنگالی انداز تن پوشی پھوہڑ سا لگدا سی۔ چنانچہ ساڑی پہننے دا اک نواں انداز انہاں نے ایجاد کیتا جو بعد وچ برہمو سماج شماریا‏‏تی وچ خاصا مقبول ہويا۔^[۶]

حوالے[سودھو]

↑ Sengupta, p. 74
↑ Devi, Jnanadanandini (2012). Puratani (in بنگالی). Ananda Publishers, 17. ISBN 978-93-5040-066-1.
↑ Sengupta, p. 75
↑ Deb, p. 18
↑ Bandyopadhyay, Hiranmay (1966). Thakurbarir Katha (in bn). Sishu Sahitya Samsad, 98–104. ISBN 81-7476-355-4.
↑ Sandhu, Arti (2014). Indian Fashion: Tradition, Innovation, Style. Bloomsbury, 33. ISBN 978-1-4725-9084-8.

باہرلے جوڑ[سودھو]

[1] Sengupta, p. 74

[2] Devi, Jnanadanandini (2012). Puratani (in بنگالی). Ananda Publishers, 17. ISBN 978-93-5040-066-1.

[3] Sengupta, p. 75

[4] Deb, p. 18

[5] Bandyopadhyay, Hiranmay (1966). Thakurbarir Katha (in bn). Sishu Sahitya Samsad, 98–104. ISBN 81-7476-355-4.

[6] Sandhu, Arti (2014). Indian Fashion: Tradition, Innovation, Style. Bloomsbury, 33. ISBN 978-1-4725-9084-8.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]