فروع دین
فائل:رساله عملیه.jpg | |
نماز | |
---|---|
واجب نمازاں | یومیہ نمازاں • نماز جمعہ • نماز عید • نماز آیات • نماز میت |
مستحب نمازاں | نماز تہجد • نماز غفیلہ • نماز جعفر طیار • نماز امام زمانہ • نماز استسقاء • نماز شب قدر • نماز وحشت • نماز شکر • نماز استغاثہ • ہور نمازاں |
ہور عبادات | |
روزہ • خمس • زکات • حج • جہاد امر بالمعروف تے نہی عن المنکر • تولی • تبری | |
احکام طہارت | |
وضو • غسل • تیمم • نجاست • مطہرات | |
مدنی احکام | |
وکالت • وصیت • ضمانت • کفالت • ارث | |
عائلی احکام | |
شادی بیاه • متعہ • تعَدُّدِ اَزواج • نشوز طلاق • مہریہ • رضاع • ہمبستری • استمتاع | |
عدالدی احکام | |
قضاوت • دیّت • حدود • قصاص • تعزیر | |
اقتصادی احکام | |
خرید تے فروخت (بیع) • اجارہ • قرضہ • سود | |
ہور احکام | |
حجاب • صدقہ • نذر • تقلید • کھانے پینے دے آداب • وقف • اعتکاف | |
متعلقہ موضوعات | |
بلوغ • فقہ • شرعی احکام • توضیح المسائل واجب • حرام • مستحب • مباح • مکروہ | |
فروع دین اسلام دے عملی احکام نوں کہیا جاندا اے جنہاں اُتے عمل کرنا ہر مسلمان دا شرعی وظیفہ اے۔ فروع دین اصول دین دے مقابلے وچ اے تے اصول دین اسلام دے انہاں بنیادی اعتقادات نوں کہیا جاندا اے جنہاں اُتے عقیدہ رکھے بغیر کوئی شخص مسلمان نئيں بن سکدا۔ شیعہ نطقہ نگاہ توں فروع دین دس نيں: نماز، روزہ، خمس، زکات، حج، جہاد، امر بالمعروف، نہی عن المنکر، تَوَلّی تے تَبَرّی۔
فروع دین نوں علم فقہ وچ قرآن، سنت، عقل تے اجماع دے ذریعے ثابت کيتے جاندے نيں۔ تمام فقہاء روز مرّہ زندگی وچ اکثر پیش آنے والے احکام نوں سیکھنا تے انہاں نوں یاد رکھنا ہر مسلمان اُتے واجب سمجھدے نيں۔
دینی تعلمیات دی قسماں
[سودھو]علماء دینی تعلیمات نوں دو بنیادی قسماں وچ تقسیم کردے نيں:[۱]
- اصول دین: انہاں بنیادی اعتقادات نوں کہیا جاندا اے جنہاں اُتے اعتقاد رکھنا مسلمان ہونے دے لئی ضروری اے۔[۲]
- فروع دین: اس توں مراد اسلام دے عملی احکام نيں جنہاں اُتے عمل کرنا ہر مسلمان دے لئی ضروری اے۔ ایہ احکام زندگی دے مختلف شعبےآں وچ انسان دی فردی تے اجتماعی ذمہ داریاں نوں شامل کردے نيں۔ فقہی کتاباں وچ عموما احکام نوں عبادات تے معاملات وچ تقسیم کردے نيں۔[۳]
تقسیم بندی دا معیار
[سودھو]اسلامی تعلیمات نوں اصول دین تے فروع دین وچ تقسیم کرنے دا کوئی معیار قرآن و سنت وچ نئيں ملدا۔[۴] اس بنا اُتے اس تقسیم بندی نوں متکلمین دی طرف نسبت دتی جاندی اے۔[۵] البتہ بعض احادیث وچ اس گل کيتی طرف اشارہ ملدا اے کہ اسلامی تعلیمات وچوں بعض دوسرےآں دی نسبت بنیادی تے خاص اہمیت دے حامل نيں۔[۶]
مثلا اک حدیث وچ امام باقرؑ فرماندے نيں کہ اسلام دی بنیاد پنج چیزاں اُتے رکھی گئی اے: نماز، زکات، روزہ، حج تے ولایت تے انہاں سب وچ ولایت تے امامت نوں زیادہ برتری تے فضیلت حاصل اے۔[۷] ايسے طرح اک ہور حدیث وچ آیا اے کہ جدوں امام صادقؑ توں اسلام دے ستون تے مبانی دے بارے وچ سوال گیا تاں آپ نے جواب وچ فرمایا: خدا دی وحدانیت تے پیغمبر اکرمؐ دی نبوت دا اقرار زکات دی ادائیگی تے آل محمدؑ دی ولایت اُتے ایمان۔[۸]
قسماں
[سودھو]مشہور تے رائج تقسیم بندی دے مطابق فروع دین دس نيں:
سیکھنے دا حکم
[سودھو]تمام فقہاء روز مرّہ زندگی وچ اکثر پیش آنے والے مسائل جداں نماز، روزہ، خمس تے زکات وغیرہ دے احکام نوں سیکھنا ہر مسلمان اُتے واجب سمجھدے نيں۔[۹] اصول دین اُتے دلائل دے نال علم تے یقین حاصل ہونا ضروری اے،[۱۰] لیکن اس دے برخلاف فروع دین اُتے گمان وی حاصل ہوئے تاں کافی اے۔[۱۱] البتہ دینی معاملات وچ گمان مطلق کافی نئيں بلکہ اس دے وی کچھ شرائط نيں جسنوں دینی اصطلاح وچ ظن معتبر کہیا جاندا اے۔[۱۲]
تمام مراجع دے فتوای دے مطابق ہر فروع دین اُتے تن طرح توں علم حاصل کر سکدا اے:
- یا خود مجتہد ہوئے تے دینی احکام نوں انہاں دے منابع توں معتبر دلائل دے نال استنباط کرے۔ دینی اصطلاح وچ اسنوں اجتہاد کہیا جاندا اے۔
- یا دینی معاملات وچ اس طرح احتیاط توں کم لے یعنی تمام ممکنہ احتمالات اُتے عمل کرے کہ اسنوں یقین حاصل ہوئے کہ اس دے گردن توں ایہ عمل ساقط ہوئے گیا اے۔ مثلا جے کسی عمل دے بارے وچ شک ہوئے کہ ایہ عمل مستحب اے یا واجب تاں اسنوں ضرور انجام دے ايسے طرح جے کسی کم دے متعلق شک ہوئے کہ آیا ایہ عمل حرام اے یا نئيں تاں اسنوں ضرور ترک کرنا چاہیدا۔ البتہ احتیاط اُتے عمل کرنا ہر کسی دی بس دی گل نئيں کیونجے اک تاں احتیاط اُتے عمل کرنے دے لئی اس دے تمام ممکنہ احتمالات اُتے عمل حاصل ہونا ضروری اے تاں دوسری طرف ممکن اے بعض اوقات اک ہی عمل نوں کئی دفعہ انجام دینا پئے جس توں انسان دے نجی معاملات وچ خلل واقع ہونے دا خدشہ پیدا ہوئے سکدا اے۔
- جے ایہ دونے صورتاں ممکن نئيں ہوئے یعنی نہ خود مجتہد ہوئے تے نہ احتیاط اُتے عمل کے سکدا ہوئے تاں اس صورت وچ کِسے مجتہد دی تقلید کرے یعنی اس دے کہنے اُتے عمل کرے۔[۱۳]
استنباط دا طریقہ
[سودھو]فروع دین نوں قرآن، سنت، عقل تے اجماع توں استنباط کيتا جاندا اے جسنوں شرعی اصطلاح وچ ادلہ اربعہ کہیا جاندا اے۔[۱۴] اسلامی علوم وچوں علم فقہ وچ فروع دین نوں مذکورہ منابع توں معتبر دلائل دے نال استنباط کيتا جاندا اے۔[۱۵] شرعی احکام نوں ادلہ اربعہ توں استخراج کرنے وچ علم فقہ بعض دوسرے علوم من جملہ ادبیات عرب، تفسیر، حدیث، رجال تے خاص کر اصول فقہ توں وی مدد لیندے نيں۔[۱۶] علم اصول فقہ حقیقت وچ احکام شرعی نوں انہاں دے متعلقہ منابع توں استنباط کرنے دے صحیح قوانین تے طریقےآں دا مجموعہ اے۔[۱۷]
فرق
[سودھو]اصول دین تے فروع دین وچ کچھ تفاوت موجود اے:
- اصول دین دا تعلق عقیدے توں اے جدوں کہ فروع دین عمل توں مربوط اے۔[۱۸]
- اصول دین اُتے یقین حاصل ہونا ضروری اے جدوں کہ فروع دین اُتے گمان وی کافی اے۔
- اصول دین وچ تقلید جایز نئيں اے جدوں کہ فروع دین وچ جے خود مجتہد نہ ہوئے تے احتیاط اُتے وی عمل نہ کرسکدا ہوئے تاں تقلید کرنا واجب اے۔ .[۱۹]
- اصول دین توصیفی نيں جدوں کہ فروع دین انشائی نيں۔[۲۰]
- اصول دین وچ اختلاف نئيں نيں جدوں کہ فروع دین وچ کدی کدائيں اختلاف پایا جاندا اے۔ ایہ اس وجہ توں اے کہ اصول دین وچ ظن تے گمان اُتے عمل کرنا جایز نئيں اے بلکہ یقین ہونا ضروری اے جدوں کہ فروع دین وچ ظنّ معتبر اُتے کدی کدائيں عمل کيتا جا سکدا اے۔[۲۱]
- فروع دین وچ نسخ دا امکان اے جدوں کہ اصول دین وچ کِسے صورت وچ نسخ دا امکان نئيں اے۔ [۲۲]
- مشہور تے رائج تقسیم بندی دے تحت شیعہ علماء اصول دین نوں پنج قسماں وچ جدوں کہ فروع دین نوں اٹھ یا دس قسماں وچ تقسیم کردے نيں۔ [۲۳]
متعلقہ صفحات
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ علوی، عقایدالمؤمنین، ۱۴۱۱ق، ص۱۳.
- ↑ ایضا، «اصول دین»، ص۲۸۲.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۱۲؛ علوی، عقایدالمؤمنین، ۱۴۱۱ق، ص۱۳و۱۴، مؤسسہ دایرۃ المعارف فقہ اسلامی، فرہنگ فقہ، ۱۳۹۲ش، ص٦۸۹.
- ↑ ایضا، «اصول دین»، ص۲۸۲.
- ↑ ایضا، «اصول دین»، ص۲۸۲.
- ↑ ایضا، «اصول دین»، ص۲۸۲.
- ↑ كلینی، کافی، ۱۴۰٧ق، ج۲، ص۱۸.
- ↑ كلینی، کافی، ۱۴۰٧ق، ج۲، ص۱۹و۲۰.
- ↑ مؤسسہ دایرۃ المعارف فقہ اسلامی، فرہنگ فقہ، ۱۳۹۲ش، ص٦۸۹.
- ↑ امام خمینی، توضیح المسائل(مُحَشّی)، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۲و۱۳.
- ↑ مؤسسہ دایرۃ المعارف فقہ اسلامی، فرہنگ فقہ، ۱۳۹۲ش، ص٦۸۹.
- ↑ مؤسسہ دایرۃ المعارف فقہ اسلامی، فرہنگ فقہ، ۱۳۹۲ش، ص٦۸۹و٦۹۰.
- ↑ امام خمینی، توضیح المسائل(مُحَشّی)، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۱تا۱۳.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۰، ص۲۹.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۰، ص۲٦.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۰، ص۲٧.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۰، ص۲۹.
- ↑ آموزش دین، ص۱۸- ۱۰.
- ↑ المیزان ج۱۳، ص۵۸-۵۹.
- ↑ کفایۃ الاصول، ص۴۱- ۳۴.
- ↑ شریعت در آینہ معرفت، ص۳٦٦- ۳٦۰.
- ↑ کشّاف اصطلاحات الفنون، ج۱، ص٧٦۰.
- ↑ مجموعہ آثار، ج۱٧، ص۲۲۰.
مآخذ
[سودھو]- امام خمينى، سيد روح اللہ، توضیح المسائل (مُحَشّی)، تحقیق سيد محمد حسين بنى ہاشمى خمينى، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ ہشتم، ۱۳۹۲ق.
- علوی، عادل، عقائد المؤمنین، قم، دارالذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی اکبر غفارى و محمد آخوندى، تہران، دار الكتب الإسلاميۃ، چاپ چہارم، ۱۴۰٧ق.
- گذشتہ، ناصر، «اصول دین»، دانشنامہ جہان اسلام، ج۱، تہران، مؤسسہ دایرۃ المعارف الفقہ الاسلامی، ۱۳٧۴ش.
- مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، تہران، امیر کبیر، چاپ ہجدہم، ۱۳۸۴ش.
- مطہری، مرتضی، مجموعہ آثار، تہران، صدرا، ۱۳۹۰ش/۱۴۳۲ق.
- مؤسسہ دایرۃ المعارف فقہ اسلامی، فرہنگ فقہ مطابق مذہب اہل بیت علیہم السلام، چاپ اول، ۱۳۹۲ش.ہ