جحیم
| معاد |
جَحیم، دوزخ دے ناواں وچوں اک ناں اے جو شدید آتش دے معنی وچ اے۔ قرآن کریم وچ ایہ لفظ دوزخ دے معنی وچ استعمال ہويا اے تے اک جگہ پہ بھڑکتی ہوئی کثیر اگ دے معنی وچ استعمال ہويا اے۔ بعض روایتاں وچ جحیم نوں جہنم دے طبقات وچوں اک طبقہ دسیا گیا اے۔ قرآن کریم دی بعض آیات دی روشنی وچ کافرین، مشرکین تے ظالمین اہل جحیم نيں۔
معنی
[سودھو]"جحیم" لغت وچ حرارت تے آتش شدید دے معنی وچ اے [۱] ايسے طرح توں جحیم اس مکان یا اس جگہ نوں کہندے نيں جتھے کافی اگ بھڑک رہی ہوئے۔[۱] ايسے وجہ توں جحیم نوں جہنّم دے معنی وچ استعمال کيتا گیا اے جو قرآن کریم دی ايسے معنی وچ اک عام تعبیر اے۔[۲]
جہنم
[سودھو]جحیم جہنّم دے ناواں وچوں اک ناں اے۔[۳] بعض آیات وچ ، جحیم جنّت بہشت دے مقابلہ وچ استعمال ہويا اے۔ [۴] قرآن کریم وچ ایہ لفظ ۲٧ بار استعمال ہويا اے جسماں ۲۶ جگہ اُتے ایہ لفظ دوزخ دے معنی وچ اے۔ [۵] صرف اک جگہ اُتے جحیم دوزخ دے علاوہ کسی تے معنی وچ استعمال ہويا اے۔[۶] تے اوہ جگہ اوہ اگ اے جس نوں نمرود نے خلیل خدا حضرت ابراہیم نوں جلانے دے لئی بھڑکائی سی۔[۷]
اردو فارسی اشعار وچ وی جحیم نوں جہنّم دے معنی وچ استعمال کيتا گیا اے ۔
امام باقرؑ توں اک روایت نقل ہوئی اے جس وچ جحیم نوں جہنم دے طبقات وچوں اک طبقہ شمار کيتا گیا اے۔[۸] ابن عباس توں وی منقول اے کہ جحیم جہنم دی اگ نوں کہندے نيں ۔[۹]
جحیم والے
[سودھو]قرآن کریم دی آیات دی روشنی وچ مختلف گروہ اہل جحیم شمار کيتے گئے نيں۔ انہاں وچوں: کافرین تے قرآن مجید دی آیتاں نوں جھٹلانے والے لوک شامل نيں۔[۱۰] مشرکان،[۱۱]، ظالمان،[۱۲] فاجران[۱۳] طغیان کنندہہا۔[۱۴]
روایتاں وچ وی اہل بیت دے دشمناں نوں اہل جحیم دسیا گیا اے۔[۱۵]
حوالے
[سودھو]- ↑ ۱.۰ ۱.۱ مصطفوی، التحقیق، ۱۳۶۰ش، ج۲، ص۵۸۔
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونہ، ۱۳٧۴ش، ج۲۶، ص۲۳۳۔
- ↑ طباطبائی، المیزان، ۱۴۱٧ق، ج۱٧، ص۱۳۲۔
- ↑ سورہ طور، آیات ۱٧-۱۸۔
- ↑ میر محمدی، «جحیم»، دایرۃ المعارف قرآن، ج۹، ص۵۱٧۔
- ↑ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲٧۴۔
- ↑ سورہ صافات، آیہ ۹٧۔
- ↑ قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳٧۶۔
- ↑ قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۴۰۸۔
- ↑ سورہ مائدہ، آیہ ۸۶۔
- ↑ سورہ توبہ، آیہ۱۱۳
- ↑ سورہ صافات، آیات ۲۲- ۲۳۔
- ↑ سورہ انفطار، آیہ ۱۴۔
- ↑ سورہ نازعات، آیات ۳٧-۳۹۔
- ↑ کلینی، الكافی، ۱۴۰٧ق، ج۱، ص۴٧۴۔
مآخذ
[سودھو]- قرآن کریم۔
- طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱٧ھ۔
- فیض کاشانی، ملا محسن، تفسیر الصافی، تحقیق: حسین اعلمی، تہران، انتشارات الصدر، چاپ دوم، ۱۴۱۵ھ۔
- قمی، علی بن ابراہیم، تفسیر القمی، محقق و مصحح: سید طیب موسوی جزیرےی، قم، دارالکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ھ۔
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: علی اکبر غفاری، محمد آخوندی، تہران، دارالکتب الإسلامیۃ، چاپ چہارم، ۱۴۰٧ھ۔
- مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تہران، بنگاہ ترجمہ و نشر کتاب، ۱۳۶۰ہجری شمسی۔
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونہ، تہران، دارالکتب الإسلامیۃ، چاپ اول، ۱۳٧۴ہجری شمسی۔
- میر محمدی، کمال الدین، «جحیم»، دایرہ المعارف قرآن، ج۹، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۲ہجری شمسی۔