Jump to content

صراط

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
معاد

صراط جہنم دے اُتے اک پل اے تے قیامت دے دن سب انسان اس پل تو‏ں عبور کرن گے۔ بعض احادیث دے بقول صراط دے اُتے مواقف لگے ہون گے جتھے انسان دے اعتقادات تے اعمال دا محاسبہ کيتا جائے گا تے پل صراط تو‏ں عبور انسان دے دنیا وچ کيتے گئے اعمال دے تحت ہوئے گا، بعض افراد بہت تیزی تو‏ں اس تو‏ں گزر جاواں گے تے بعض ہزاراں سال اس اُتے گرفتار رہن گے تے بعض اس دے اُتے تو‏ں جہنم وچ گر جاواں گے۔ اہل تشیع دے اعتقادات دے مطابق پل صراط اُتے اہ‏م سوال جو کيتا جائے گا اوہ آئمہ معصومین(ع) د‏‏ی ولایت دا ہوئے گا۔

واژہ شناسی

[سودھو]

قرآن کریم وچ تن کلمات صراط طریق تے سبیل دے معنی اک دوسرے دے نزدیک نيں تے عام طور اُتے تِناں دا ترجمہ راہ کيتا جاندا ا‏‏ے۔ راغب اصفہانی انہاں تن لفظاں دا فرق اس طرح بیان کردا اے: صراط دا معنی شاہراہ، یعنی اصلی تے روشن راہ اے، [۱] سبیل دا معنی آسان تے ہموار راہ اے، تے طریق اوہ راہ اے جس تو‏ں صرف پیدل چلنے والا ہی گزر سکدا ا‏‏ے۔[۲]

صراط د‏‏ی حقیقت

[سودھو]

علامہ تہرانی کتاب معاد شناسی وچ لکھدے نيں: صراط یعنی راہ یا چیز کہ اس تو‏ں گزر کر اک چیز تو‏ں دوسری چیز تک پہنچیا جا سکدا اے، تے دو چیزاں دے درمیان رابطہ تے واسطہ ا‏‏ے۔ خداوند نے انسانیت دے مقام نو‏‏ں وصول دے لئی، کمال دے محقق ہونے، تے خدا دے تقرب دے لئی راستہ معین کيتا ا‏‏ے۔ صراط اللہ، یعنی خدا د‏‏ی طرف راہ، تے کیونجے خداوند دا کوئی خارجی مکان نئيں اے اس لئی اس تو‏ں مراد انسان دے نفس دے ذریعے خدا د‏‏ی معرفت حاصل کرنے دا راستہ ا‏‏ے۔ ہر انسان دے نفس وچ خدا د‏‏ی طرف جانے دا اک سبیلی راہ موجود ا‏‏ے۔ اوہ باطنی تے سبیلی راہ قیامت دے دن جنت د‏‏ی طرف جانے والے پل د‏‏ی صورت وچ مجسم ہو جائے گا۔ آئمہ معصومین (ع) نے خداوند تک پہنچنے دے لئی سب تو‏ں نزدیک تے تیزی تو‏ں جانے والا راستہ انتخاب کيتا اے اس لئی انکو صراط مستقیم کہیا گیا اے، ایسا راہ جو تلوار تو‏ں زیادہ تیز اے تے بال تو‏ں زیادہ باریک ا‏‏ے۔ [۳]

صراط قرآن وچ

[سودھو]

لفظ صراط قرآن وچ ۴۵ بار مختلف آیات وچ ذکر ہويا اے تے ہر جگہ مفرد د‏‏ی صورت وچ آیا اے، ٣٢ آیات وچ مستقیم د‏‏ی صفت تو‏ں توصیف ہويا ا‏‏ے۔[۴] آئمہ معصومین(ع) د‏‏ی روایات دے مطابق صراط شیعہ دے اہ‏م عقائد تو‏ں ا‏‏ے۔[۵]

جہاں تک کہ جہان آخرت اس دنیا وچ کيتے گئے اعمال دا نتیجہ اے، اس لئی اس جہان وچ کيتے گئے اعمال تے رفتار جو انسان اس دنیا وچ انتخاب کردا اے اس دا آخرت تو‏ں گہرا رابطہ اے . حقیقت وچ ایويں کہیا جائے گا کہ صراط تے سخت راہ جو آخرت وچ اے، اوہ انسان دے اس دنیا وچ کيتے گئے اعمال دا نتیجہ ا‏‏ے۔

روایات تے تفسیر د‏‏یاں کتاباں وچ سب تو‏ں زیادہ صراط دے بارے وچ جو بحث کيتی گئی اے، اوہ سورہ حمد د‏‏ی آیت ٦ اے: "اھدنا الصراط المستقیم" پرودگارا! سانو‏ں سِدھے راستے تے صراط مستقیم اُتے قرار دے۔

صراط مستقیم

[سودھو]

علامہ تہرانی نے معروف جملے "الطرق الی اللہ بعدد انفاس الخلآئق" خدا د‏‏ی طرف جانے دے جو راستے موجود نيں انہاں د‏‏ی تعداد پوری مخلوق دے نفس تے جان دے برابر ا‏‏ے۔) دے بعد لکھیا اے ہر موجود وچ نفسیا‏‏تی تے باطنی طور اُتے خدا تو‏ں اک رابطہ موجود اے لیکن صراط مستقیم خدا دا قرب حاصل کرنے دا اک بہترین مسیر تے راہ اے تے جو مختلف طریقے راہ مستقیم دے نزدیک نيں اوہ افراد نو‏‏ں خدا تک پہنچانے د‏‏ی توانائی رکھدے نيں۔[۶]

قرآن د‏‏ی آیات تے روایات وچ ، صراط مستقیم دے لئی کچھ اصول بیان ہوئے نيں: [۷]

  • خدا د‏‏ی معرفت حاصل کرنے دا راہ [۸]
  • امیرالمومنین(ع)
  • آئمہ معصومین(ع)
  • حق تعالیٰ د‏‏ی عبادت [۱۱]

جہاں تک کہ صراط مستقیم صرف اک اے، امام خمینی اس د‏ی تفسیر تے انہاں اصولاں نو‏‏ں جمع کردے ہوئے تے انہاں تمام حقائق دے اک ہونے دے بارے وچ فرماندے نيں کہ صراط انسانی صورت، جو کہ اوہی انسانی صفات نيں تے امام تے ہدایت تے شریعت، تے اوہ پل جو دوزخ دے اُتے اے سب دے لئی صحیح ہ، کیونجے ایہ سب راہ جو بیان ہوئے نيں جنت تے عالم نور تے خدا دا تقرب حاصل کرنے دے راستے تے وسیلے نيں۔ [۱۳]

صراط د‏‏ی خصوصیات

[سودھو]

اہل بیت(ع) دے ذریعے بیان کيتی گئی بہت ساریاں روایات دے مطابق صراط جہنم دے اُتے اک پل اے جو بالاں تو‏ں زیادہ باریک تے تلوار دے سرے تو‏ں زیادہ تیز اے، [۱۴] جہنم لوکاں تے جنت دے درمیان اے تے ہر اک نو‏‏ں اس پل تو‏ں جو کہ جہنم دے اُتے اے اس تو‏ں گزرنا ہوئے گا. بعض بجلی د‏‏ی تیزی د‏‏ی طرح اس دے اُتے تو‏ں گزر جاواں گے، بعض گھوڑے دے بھاگنے د‏‏ی رفتار تو‏ں گزريں گے، بعض سینے دے بل چلدے ہوئے تے بعض اس دے اُتے تو‏ں اس طریقے تو‏ں لٹکتے ہوئے گزريں گے کہ انہاں دے بدن دا بعض حصہ اگ وچ ہوئے گا۔

صراط دے بال تو‏ں زیادہ باریک ہونے دے بارے وچ بعض عالماں نے ایويں توضیح دتی اے: صراط، بالاں تو‏ں زیادہ باریک تے تلوار تو‏ں زیادہ تیز اے جداں امیرالمومنین(ع) د‏‏ی سیرت سی کیونجے آپ(ع) د‏‏ی زندگی بہت ہی دقیق تے بعض تعبیر دے مطابق بالاں تو‏ں زیادہ باریک تھی... تے آپ(ع) د‏‏ی عدالت آپ دے پیروکاراں دے لئی اک نمونہ رہے گی. روایات وچ صراط مستقیم دا اک معنی، امام علی ابن ابی طالب(ع) نو‏‏ں کہیا گیا اے کہ انسان اپنے اعمال تے اخلاق نو‏‏ں آپ(ع) د‏‏ی طرح بنانے د‏‏ی کوشش کرے۔[۱۵] یہ معلوم نئيں اے کہ صراط جہنم دے اندر تو‏ں ہوئے گا یا اس دے اُتے بنیا ہویا پل ہوئے گا۔[۱۶]

صراط دے مواقف

[سودھو]

صراط د‏‏ی اک سختی، اوہ مواقف ہون گے جتھے اُتے روک کرانسان تو‏ں سوال کتے جان گے شیخ صدوق کہندے نيں کہ صراط اُتے موجود مواقف اُتے انسان تو‏ں انہاں واجبات تے حرام دے بارے وچ سوال ہوئے گا جنہاں د‏‏ی اوہ دنیا وچ رعایت کردا، ہر حرام تے واجب دے ناں اُتے اک موقف ہوئے گا، جے اس کم وچ کوتاہی د‏‏ی ہوئے گی تاں اس موقف اُتے ہزار سال کھڑا رہے گا تے اس دے بارے وچ سوال جواب ہون گے تے جے دنیا وچ اسنو‏ں صحیح انجام دتا ہوئے گا تے مراعات د‏‏ی ہوئے گی تاں جلدی تو‏ں دوسرے موقف اُتے پہنچ جائے گا تے آخر وچ بہشت تک پہنچ جائے گا۔ صراط دے اہ‏م ترین مواقف تھلے لکھے نيں: [۱۷]

  • مظلوم د‏‏ی حمایت
  • نماز تے اس د‏ی بجا لیانے د‏‏ی کیفیت
  • دولت کمانے تے اس دے خرچ کرنے دے بارے وچ سوال

صراط اُتے استقامت دے عناصر

[سودھو]

قرآنی آیات تے احادیث دے مطابق، اوہ عناصر جو صراط اُتے انسان د‏‏ی استقامت دا باعث بنیاں دے اوہ تھلے لکھے نيں: [۱۸]

  • خدا د‏‏ی رحمت دا امیدوار ہونا
  • پنج نمازاں دا پابند ہونا
  • مومنین د‏‏ی مدد کرنا
  • مومن بھائی نو‏‏ں قرض دینا
  • مومن دا غم دور کرنا
  • مریض د‏‏ی دیکھ بھال کرنا

سب تو‏ں پہلے صراط تو‏ں کون گزرے گا

[سودھو]

روایات دے مطابق، پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم امام علی(ع) دے ہمراہ اوہ پہلے افراد ہون گے جو صراط تو‏ں عبور کرن گے۔[۱۹]

حوالے

[سودھو]
  1. مفردات غریب القرآن، ص۲۳۰، مادّة (س ر ط). و ہور رجوع کرن: ابن منظور، لسان العرب، ج٧، ص۱۳؛ طباطبائی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۱، حکیم، سید محمد باقر، تفسیر سورة حمد، ص۲۱۹.
  2. مفردات غریب القرآن، ص۳۱۲، واژة طرق
  3. معاد شناسی، ج۸، ص۴۶
  4. یات: فاتحہ: ٧، ۶/بقره: ۲۱۳،۱۴۲/آل عمران: ۱۰۱، ۵۱/مائده:۱۶/ نساء: ۶۸، ۱٧۵/ انعام: ۳۹، ۱۶۱، ۱۵۳، ۱۲۶، ۸٧/ اعراف: ۸۶۶/ یونس: ۲۵/ ہود: ۵۶/ ابراہیم: ۱/حجر: ۴۱/ نحل: ۱۲۱، ٧۶/ مریم: ۴۳، ۳۶/ طہ: ۱۳۵/ حج: ۵۴،۲۴/ مؤمنون: ٧۴، ٧۳/ نور: ۴۶/ سبأ: ۶/یس: ۶۶، ۶۱،۴/ صافات: ۱۱۸، ۲۳/ ص:۲۲/ شوری: ۵۳،۵۲/ زخرف: ۶۴،۶۱،۴۱/ فتح: ۲۰/۲/ ملک: ۲۲.
  5. مانند زیارت آل یس و روایات: صفات الشیعہ، ص۵۱؛ و ہور: بحار، ج۶۶، ص۹، ح۱۱.
  6. معادشناسی،ج۸، ص۱٧
  7. زکی زاده رنانی، پل صراط، ص۲۰
  8. معانی الأخبار، ص۳۲، باب معنی صراط).
  9. "بسم الله الرحمن الرحیم یس و القرآن الحکیم إنک لمن المرسلین علی صراط مستقیم". (یس: ۱-۴).
  10. "قل إننی هدانی ربی إلی صراط مستقیم دیناً قیما ملة ابراهیم حنیفاً". (انعام: ۱۶۱). ایہ آیت زیادہ تر عقیدتی زاویہ نو‏‏ں مشخص کردی ا‏‏ے۔
  11. "و انہاں اعبدونی هذا صراط مستقیم". (یس:۶۲). که در ایہ آیت عملی زاویے د‏‏ی طرف اشارہ ک‏ے رہی ا‏‏ے۔
  12. "و من یعتصم بالله فقد هدی إلی صراط مستقیم . (آل عمران: ۱۰۱).
  13. اسرار الصلوة، ص۳۹۶
  14. الکافی، ج۸، ص۳۱۲، ح۴۸۶
  15. امام خمینی، چالیس حدیث، ص۴۸
  16. معادشناسی، ج۸، ص۲۸
  17. زکی زاده رنانی، پل صراط، ص۵۳
  18. زکی زاده رنانی، پل صراط، ص٧۸
  19. عیون أخبار الرضا (علیہ السَّلام)، ج۲، ص۲٧۲، ح۶۳.

مآخذ

[سودھو]
  • قرآن کریم
  • زکی زاده رنانی، علی رضا، پل صراط، انتشارات دیوان، قم، ۱۳۸۶ش
  • امام خمینی، آداب الصلوة، مؤسسۃ نشر و تنظیم آثار امام خمینی، چاپ ہفتم ۱۳٧۸ شمسی.
  • شیخ صدوق، الامالی، یک جلد، انتشارات کتابخانہ اسلامیہ، ۱۳۶۲ شمسی.
  • سید علی بن موسی بن طاوس، إقبال الاعمال، یک جلد، دار الکتب الإسلامیۃ تہران، ۱۳۶٧ ہجری شمسی.
  • علامہ مجلسی، بحار الانوار، ۱۱۰ جلد، مؤسسۃ الوفاء بیروت لبنان، ۱۴۰۴ قمری.
  • عمادالدین طبری، بشارة المصطفیٰ، یک جلد، چاپ کتابخانہ حیدریہ نجف، ۱۳۸۳ ہجری قمری.
  • محمد بن حسن بن فروخ صفار، بصائر الدرجات، یک جلد، انتشارات کتابخانہ آیت‌ الله مرعشی قم، ۱۴۰۴ قمری.
  • ابن عساکر، تریخ مدینۃ دمشق، دراسۃ و تحقیق علی شیری، دار الفکر بیروت لبنان ۱۴۱۵ قمری.
  • شیخ صدوق، التوحید، صححہ و علق علیہ: السید ہاشم الحسینی الطہرانی، منشورات جماعۃ المدرسین فی الحوزة العلمیۃ بقم المقدسۃ.
  • ثواب الاعمال، یک جلد، انتشارات شریف رضی قم، ۱۳۶۴ شمسی.
  • الخصال، دو جلد در یک مجلد، انتشارات جامعہ مدرسین قم، ۱۴۰۳ قمری.
  • سید علی بن موسی بن طاوس، جمال الاسبوع، یک جلد، انتشارات رضی قم.
  • امام خمینی (قدس سره)، جہاد اکبر، مؤسسہ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ نہم، ۱۳٧۸ شمسی.
  • چالیس حدیث، مؤسسہ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ بیستم، ۱۳٧۸ شمسی.
  • محمد بن جریر طبری، دلائل الامامۃ، یک جلد، دار الذخائر للمطبوعات، قم.
  • احمد بن عبدالله طبری، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، نشر مکتبۃ القدسی مصر، ۱۳۵۶ قمری.
  • علامہ حلّی، الرسالۃ السعدیۃ، تحقیق عبد الحسین محمد علی بقال، نشر کتابخانہ عمومی حضرت آیت‌ الله مرعشی نجفی (رَحمَۃالله) قم، الطبعۃ الاولی ۱۴۱۰ قمری.
  • شیخ صدوق، صفات الشیعۃ، یک جلد، انتشارات اعلمی تہران.
  • ابن ابی جمہور احسائی، عوالی اللئالی، ۴ جلد، انتشارات سیدالشہداء(ع) قم، ۱۴۰۵.
  • شیخ صدوق، علل الشرایع، یک جلد، انتشارات مکتبۃ الداوری قم.
  • عیون أخبار الرضا (علیہ السَّلام)، ۲ جلد در یک مجلد، انتشارات جہان، ۱۳٧۸ ہجری قمری.
  • شیخ صدوق، فضائل الاشہر الثلاثۃ، تحقیق میرزا غلام رضا عرفانیان، نشر‌دار الحجۃ البیضاء‌دار الرسول الاکرام (صَلَی اللهُ عَلیه وَآله وسَلم)، الطبعۃ الثانیۃ ۱۴۱۲ قمری.
  • سید علی اکبر قرشی، قاموس قرآن، ہفت جلد در سہ مجلد، انتشارات دار الکتب السلامیہ، چاپ ششم ۱۳٧۱ شمسی.
  • ثقۃ الاسلام کلینی، الکافی، ۸ جلد، دارالکتب الإسلامیۃ تہران، ۱۳۶۵ ہجری شمسی.
  • جعفر بن محمد بن قولویہ، کامل الزیارات، ۱ مجلد، تحقیق شیخ جواد القیومی، مؤسسۃ نشر الفقاہۃ، الطبعۃ الاولی ۱۴۱٧ ه‍.ق.
  • علامہ حلی حسن بن یوسف، کشف الیقین، یک جلد، مؤسسہ چاپ و انتشارات وابستہ بہ وزارت فرہنگ و ارشاد، ۱۴۱۱ ہجری قمری.
  • علی المتقی بن حسام الدین الہندی، کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال، مؤسسۃ الرسالۃ بیروت ۱۴۰۹ قمری.
  • ابن منظور، لسان العرب، ۱۵ مجلد، نشر أدب الحوزة، الطبعۃ الأولی ۱۴۰۵ قمری.
  • محمد بن أحمدبن الحسن بن شاذان القمی، مائۃ منقبۃ فی فضائل و مناقب أمیرالمؤمنین و الائمۃ من ولده (عَلیہم‌السَّلام)، مدرسۃ الامام المہدی (علیہ السَّلام) الطبعۃ الاولی ذی الحجۃ، ۱۴۰٧ قمری.
  • حسن بن سلیمان الحلی، مختصر بصائر الدرجات، منشورات المطبعۃ الحیدریۃ فی النجف الطبعۃ الاولی ۱۳٧۰ قمری.
  • احمد بن محمدبن خالد برقی، المحاسن، یک جلد، دارالکتب الإسلامیۃ قم، ۱۳٧۱ ہجری قمری.
  • احمد بن حنبل، مسند احمد، انتشارات دارالمعارف مصر، ۱۹۸۰ میلادی.
  • شیخ صدوق، معانی الاخبار، اک جلد، انتشارات جامعہ مدرسین قم، ۱۳۶۱ شمسی.
  • من لا یحضره الفقیہ، ۴ جلد، انتشارات جامعہ مدرسین قم، ۱۴۱۳ قمری.
  • محمد فؤاد عبدالباقی، المعجم المفہرس للفظاں القرآن الکریم، مؤسسہ اعلمی للمطبوعات بیروت، طبع اول ۱۴۲۰ ه‍.ق.
  • سلیمان بن أحمد الطبرانی، المعجم الکبیر، تحقیق: حمدی عبد المجید السلفی، نشر مکتبۃ ابن تیمیۃ القاہرة، ۲۵ مجلد، الطبعۃ الثانیۃ.
  • سلیمان بن أحمد الطبرانی، المعجم الاوسط، ۹ مجلد، تحیق ابراہیم الحسینی، نشر دار الحرمین.
  • علی بن أبی بکر الہیثمی، مجمع الزوائد و منبع الفائدے، مکتبۃ القدسی بالقاہرة دار الکتب العلمیۃ بیروت لبنان.
  • شیخ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، چھ مجلد.
  • شیخ عباس قمی (رَحمَۃالله)، منازل الاخرة، انتشارات انصاری، چاپ دوم، زمستان ۱۳٧٧ ہجری شمسی.
  • ابن الأثیر، النہایة فی غریب الحدیث، ۵ مجلد مؤسسہ اسماعیلیان قم، الطبعۃ الرابعۃ ۱۳۶۴ شمسی.