ابو رہم غفاری

ابو رہم غفاری
معلومات شخصیت
جم
وفات
والد	حصین بن خالد

ناں ونسب

کلثوم نام، ابورہم کنیت،"منحور"لقب،سلسلۂ نسب ایہ اے ،کلثوم بن حصین بن خالد بن عسعس بن زید بن عماں بن احمس بن غفار۔

اسلام

آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے مدینہ تشریف لیانے دے بعد مشرف باسلام ہوئے۔

غزوۂ احد

سب تو‏ں پہلے احد وچ شریک ہوئے تے اک تیر سینہ اُتے کھا کر نشان امتیاز حاصل کیا، آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے زخم اُتے لعاب دہن لگایا، چونکہ سینہ اُتے آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے لعاب دہن لگایا سی، اورسینہ نو‏‏ں "نحر"کہندے نيں،اس مناسبت تو‏ں لوک انہاں کو"منحور"کہنے لگے۔ صلح حدیبیہ وچ وی آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے ہمرکاب سن اوربیعت رضوان وچ شرفِ بیعت حاصل کيتا۔ اس دے بعد غزوۂ خیبر وچ شریک ہوئے اورمال غنیمت وچو‏ں آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے انہاں نو‏‏ں دوہرا حصہ دتا۔ فتح مکہ وچ شریک نہ ہو سک‏‏ے سن ؛لیکن اس وچ اس تو‏ں وی بڑایہ شرف حاصل ہواکہ جدو‏ں آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم فتح مکہ دے لئی نکلے تاں مدینہ وچ انہاں نو‏‏ں اپنا قائم مقام بناگئے اس دے علاوہ عمرۃ القضا وچ وی ایہ شرف حاصل ہويا سی۔ طائف دے محاصرہ وچ وی شریک سن ،واپسی دے وقت ایہ واقعہ قابل ذکر اے کہ جدو‏ں آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم طائف تو‏ں واپسی دے بعد جعرانہ د‏‏ی طرف چلے تاں ابورہمؓ د‏‏ی اونٹنی آپ د‏‏ی اونٹنی تو‏ں بھڑگئی اوران دے جوندے دا کنارہ ر انہاں مبارک تو‏ں رگڑ کھاگیا، آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نو‏‏ں اس د‏ی خراش تو‏ں تکلیف ہوئی،آپ نے انہاں دے پیر نو‏‏ں کوڑے تو‏ں کونچ کر فرمایا :پیر ہٹاؤ،میری ران وچ خراش آگئی، ابورہم بہت خوفزدہ ہوئے کہ مباداوحی دے ذریعہ اس گستاخی د‏‏ی تنبیہ نہ ہو،صبح نو‏‏ں قافلہ جعرانہ پہنچ ک‏ے خیمہ زن ہويا تاں ابو رہم حسبِ معمول اونٹھ چرانے نکل گئے، مگر دل وچ ایہ خطرہ لگارہیا، اس لئی واپس آندے ہی لوکاں تو‏ں دریافت کيتا تاں بظاہر اس خطرہ د‏‏ی صحت دے آثار نظر آئے، معلوم ہويا کہ آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے یاد فرمایا تھا؛چنانچہ ایہ ڈردے ڈردے حاضر خدمت ہوئے ؛لیکن ایہ قیصر وکسریٰ د‏‏ی شہنشاہی نہ تھی،جس وچ ادنٰی گستاخی وی سخت ترین پاداش دا مستحق بنادیندی اے ؛بلکہ رحمۃ ا للعلمین دے لطف وکرم دا دربار سی، جس وچ آقا غلام،مالک اورمملوک دا کوئی امتیاز نئيں اورجس د‏‏ی تعزیرات وچ غیظ و غضب ،سزا اورانتقام تو‏ں زیادہ لطف وترحم د‏‏ی دفعات نيں؛چنانچہ جدو‏ں ایہ پہنچے تاں آپ نے فرمایا کہ تسيں نے مینو‏‏ں تکلیف پہنچائی سی، اس دے بدلہ وچ ميں نے تواڈے پیر نو‏‏ں کوڑے تو‏ں ہٹایا سی۔ ہن اس دے عوض وچ ایہ بکریاں انعام وچ لو، حضرت ابورہمؓ کہندے نيں کہ آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم د‏‏ی اس وقت د‏‏ی رضامندی میرے لئی دنیا ومافیہا تو‏ں بہتر سی۔ غزوۂ تبوک وچ وی شریک ہوئے اوراپنے نال اپنے اوربوہت سارے قبیلہ والےآں نو‏‏ں شریک کیا، اس غزوہ وچ عرب وچ ایساقحط اورایسی شدت د‏‏ی گرمی سی کہ لوکاں دا گھراں تو‏ں نکلنا دشوارتھااورمنافقین مسلماناں نو‏‏ں شرکتِ جنگ تو‏ں منع کردے سن ،اس لئی آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نو‏‏ں اس دے لئی خاص اہتمام د‏‏ی ضرورت پیش آئی؛چنانچہ جدو‏ں ابورہمؓ نے حسبِ معمول دوسرے غزوات د‏‏ی طرح اس وچ وی شرکت دے لئی تیاریاں شروع کيتياں تاں آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے فرمایا ،تم جاک‏ے اپنے قبیلہ والےآں نو‏‏ں جنگ پرآمادہ کرو،اس ارشاد د‏‏ی تعمیل وچ انہاں نے قبیلہ غفار دے بوہت سارے لوکاں نو‏‏ں شرکت اُتے آمادہ کردتا تے انہاں د‏‏ی معتدبہ تعداد اس غزوہ وچ شریک ہوئی۔ اتفاق تو‏ں اس مرتبہ وی واپسی وچ انہاں د‏‏ی سواری آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم د‏‏ی سواری دے پہلو وچ سی،رات دا وقت سی، باربار غنودگی طاری ہوجاندی تھی،اس لئی آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم د‏‏ی سواری تو‏ں بھڑجانے دا خطرہ پیدا ہوجاندا سی،اس لئی جتھے ایسا موقع آندا اوہ فوراً اپنی سواری ہٹالیندے۔

وفات

آپ دی وفات دے بارہ وچ ارباب سیر خاموش نيں۔

فضل وکمال

آپ تو‏ں دوحدیثاں مروی نيں۔

حوالے