دمشق وچ امام زین العابدین دا خطبہ
بسلسلہ مضامین |
اسلام |
---|
بسلسلہ مضامین |
حسین ابن علی، اہل تشیع دے تیسرے امام محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے نواسے |
---|
زندگی |
یادگاراں |
نقطۂ نظر |
بوآ عاشورہ |
دمشق وچ علی ابن حسین زین العابدین دا خطبہ اوہ خطبہ اے جسنوں انہاں نے واقعہ عاشورا دے بعد دمشق وچ یزید بن معاویہ دے دربار وچ ارشاد فرمایا۔ زین العابدین تے اسیران کربلا دی موجودگی وچ یزید لعین دے حکم اُتے اک خطیب نے منبر توں بنی امیہ دی مدح تے علی بن ابی طالب تے انہاں دے اہل بیت دی مذمت وچ اک تقریر کيتی۔ زین العابدین نے موقع توں فائدہ اٹھاندے ہوئے اس خطیب دے جواب وچ علی بن ابی طالب دے فضائل بیان فرمائے۔ ایہ خطبہ جس دے اکثر مطالب علی بن ابی طالب دی مدح تے فضیلت اُتے مشتمل نيں شام وچ وسیع اثرات دا حامل رہیا تے یزید لعین دی ظاہری سیاست وچ تبدیلی دا پیش خیمہ ثابت ہويا۔
تریخ
[سودھو]زین العابدین بن حسین جنہاں نوں اہل سنت تے اہل تشیع دونے قدر تے احترام دی نگاہ توں دیکھدے نيں، واقعہ کربلا دے اسیراں وچوں سن ۔ واقعہ کربلا دے بعد انہاں نوں تے اہلبیت دی باقی خواتین نوں اسیر بنا کے یزید بن معاویہ دے سامنے پیش کرنے دے لئی دمشق لے جایا گیا۔
شام وچ اہل بیت دے داخل ہونے دی درست تریخ معلوم نئيں ايسے بنا اُتے اس خطبے دی تریخ دا وی علم نئيں اے۔ لیکن ایسا معلوم ہُندا اے کہ اس خطبے نوں شام وچ اسیران کربلا دے قیام دے آخری ایام وچ دتا گیا سی کیونجے اس خطبے دے بعد یزید بن معاویہ نے اہل بیت نوں ہور اوتھے رکھنا خلاف مصلحت سمجھیا تے انہاں نوں مدینہ واپس بھیجنے دے احکام جاری کر دتے۔
امام زین العابدین دا خطبہ
[سودھو]اہل بیت اسیراں دی موجودگی وچ یزید بن معاویہ نے شام دی مسجد اموی وچ اک محفل منعقد دی تے اپنے باطل خیال دے مطابق اوہ اس کم دے ذریعے اہل بیت نوں رسوا کرنا چاہندا سی۔ طے شدہ منصوبے دے مطابق اک خطیب نے منبر توں یزید تے اس دے آبا تے اجداد دی مدح سرائی کرنا شروع کيتی۔ اس موقع اُتے زین العابدین نے مذکورہ خطیب توں فرمایا:
“ | "افسوس ہوئے تسيں اُتے! تسيں نے مخلوق دی خوشنودی تے رضا نوں خدا دی خوشنودی اُتے مقدم جانیا تے جہنم وچ اپنا ٹھکانا بنا لیا"۔[۱] | ” |
اس دے بعد زین العابدین نے یزید بن معاویہ لعین دی طرف رخ کر کے تقریر کرنے دی اجازت منگی، ناسخ التواریخ وچ آیا اے کہ یزید لعین نے امام زین العابدین دی درخواست نوں رد کيتا لیکن شامیاں دی اصرار اُتے یزید لعین نوں مجبوراً امام زین العابدین دی درخواست قبول کرنی پئی۔
اجمالی تعارف
[سودھو]امام زین العابدین نے اس خطبے دے ابتدائی فقراں وچ اجمالی طور اُتے اپنا، اپنے خاندان تے اہل بیت دا تعارف کرایا۔ انہاں وچ اس خاندان دے علم، حلم تے شجاعت نوں بیان کردے ہوئے اس خاندان دی چند مشہور تے معروف شخصیتاں جداں حمزہ بن عبدالمطلب تے جعفر طیار دا وی ناں لیا۔
تفصیلی تعارف
[سودھو]امام زین العابدین نے اس خطبے دا آغاز اللہ دے بابرکت ناں توں کيتا تے فرمایا۔
” | میں پسرِ زمزم تے صفا تے مروہ آں، میں فرزندِ فاطمہ زہرا آں ، میں اس دا فرزند ہاں جسنوں پسِ گردن ذبح کيتا گیا۔ میں اس دا فرزند ہاں جس دا سر نوکِ نیزہ اُتے بلند کيتا گیا۔ساڈے دوست روزِ قیامت سیر تے سیراب ہون گے تے ساڈے دشمن روزِ قیامت بد بختی وچ ہون گے۔[۲] | “ |
اے مرد مانِ شام عوام الناس ہوشیار ہو جاؤ کہ اللہ تعالٰی نے بے شمار انبیا تے اولیاء نوں دنیا وچ بھیجیا اے۔ اُنہاں وچوں ست فضیلتاں اللہ تعالٰی نے سانوں خاص طور اُتے بخشیاں نيں۔
- 1 ۔ علم
- 2۔ حلم ۔
- 3 ۔ بخشش
- 4۔ بخشش
- 5 ۔ بزرگواری
- 6 ۔ محبت
- 7 ۔ تے مومنین دے دلاں وچ ساڈی محبت قائم کيتی اے ۔
"ایہ خطبہ سن کر لوکاں نے رونا تے شور مچانا شروع کيتا تاں یزید بن معاویہ لعین گھبرا گیا کہ کوئی فتنہ نہ کھڑا ہوئے جائے چنانچہ اس نے مؤذن نوں کہیا کہ اذان دے کہ امام خاموش ہو جان۔ اذان شروع ہوئی تاں امام زین العابدین خاموش ہو گئے۔ جدوں مؤذن نے پیغمبر اسلام دی رسالت دی گواہی دتی تاں امام زین العابدین رو پئے تے کہیا کہ اے یزید! توں بتا کہ محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تیرے نانا سن یا میرے؟ یزید بن معاویہ لعین نے کہیا کہ آپ دے تاں امام زین العابدین نے فرمایا کہ فیر کیوں توں نے انہاں دے اہل بیت نوں شہید کيتا؟ ایہ سن کے یزید بن معاویہ لعین ایہ کہندا ہويا چلا گیا کہ مینوں نماز نال کوئی واسطہ نئيں"۔
پیغمبر دے نال اپنی قرابت
[سودھو]پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے تعارف توں اسیران کربلا دی آنحضرت دے نال موجود قرابت نوں لوکاں تک پہچانا مقصود سی۔ ورنہ شام دے لوک پیغمبر اکرم نوں تاں جاندے سن اس حوالے توں آنحضرت کسی تعارف دے محتاج نئيں سن ۔ بلکہ ایتھے ایہ انہاں اسیراں دی قافلہ دی رسول خدا دے نال موجود نسبت تے قرابت نوں دسنیا مقصود سی جسنوں حکمران جماعت خارجی دے ناں توں متعارف کرا رہی سی۔
علی بن ابی طالب دا تعارف
[سودھو]شام وچ بنی امیہ دے ہتھوں امیر المؤمنین علی بن ابی طالب دی شخصیت اس حد تک خراب ہو چکی سی کہ امام زین العابدین نوں اس خطبے وچ زیادہ تر علی بن ابی طالب دا تعارف کرنا پيا تے ایہ بہترین موقع سی کہ امام زین العابدین بنی امیہ دے ہتھوں چالیس سال تک تخریب شدہ علی بن ابی طالب دی شخصیت دی حقیقت نوں لوکاں دے سامنے بیان کرن۔
دو تلواراں دے نال جنگ کرنا
[سودھو]زین العابدین علی بن ابی طالب دے بعض فضائل نوں بیان کرنے دے بعد اس فضیلت دی طرف اشارہ کردے ہوئے فرماندے نيں کہ میرے دادا نے دو دو تلواراں دے نال جنگ کيتی۔ ایتھے دو تلوار توں کيتا مراد اے، اس دے کچھ احتمالات پائے جاندے نيں:
- اوہ دو تلواراں جسنوں پیغمبر اکرم نے حضرت علی بن ابی طالب نوں بخش دتیاں سن۔ پیغمبر اکرم نے اٹھويں سنہ ہجری نوں علی بن ابی طالب نوں منات نامی اک بت نوں توڑنے دے لئی روانہ کيتا۔ علی بن ابی طالب نے اس بت نوں توڑنے دے بعد اس بت توں متعلق تمام اشیاء نوں اٹھا کے پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی خدمت وچ لے آئے۔ اس بت توں متعلق اشیاء وچ دو تلواراں وی سن جسنوں حضرت علی بن ابی طالب نے پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی خدمت وچ پیش کیتا انہاں تلواراں نوں حارث بن ابى شمر غسانی -پادشاہ غسان- نے اس بت دے لئی ہدیہ دے طور اُتے دتا سی۔ انہاں تلواراں وچوں اک دا نام مخذم تے دوسرے دا ناں رسوب سی۔ پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے ایہ دونے تلواراں حضرت علی بن ابی طالب نوں بخش دتیاں۔
کہیا جاندا اے کہ انہاں وچوں اک اوہی تلوار اے جو ذو الفقار دے ناں توں معروف اے۔[۳] - دو تلوار توں مراد تنزیل تے تاویل اے۔[۴] پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم توں اک حدیث وچ آیا اے کہ:
علی بن ابی طالب ، تاویل دے مطابق جنگ کرن گے جس طرح ميں نے تنزیل دے مطابق جنگ کيتی۔[۵] - مراد ایہ اے کہ اک تلوار دے بعد دوسری تلوار لے کے جنگ کردے سن جس طرح ایہ کم جنگ احد وچ انجام دتا کہ آپ دی پہلی تلوار دے ٹوٹنے دے بعد پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے ذو الفقار نامی تلواردے دتی سی ۔[۴]
فاطمہ زہرا دے نال قرابت دا تذکرہ
[سودھو]چونکہ شام وچ فقط حضرت فاطمہ زہرا دی شخصیت تخریب توں محفوظ سی اس لئی امام زین العابدین وی فقط دے نال اپنی قرابت دا تذکرہ کيتا۔
امام حسین دی مظلومیت
[سودھو]امام زین العابدین نے علی بن ابی طالب دے تعارف تے اپنے آپ نوں پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تے فاطمہ زہرا توں منسوب کرنے دے بعد امام حسین بن علی دی مظومیت تے آپ دی شہادت دی نوعیت بیان فرمائی۔ امام زین العابدین دی پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم تے فاطمہ زہرا دے نال قرابت ثابت ہونے تے علی بن ابی طالب دے بارے وچ معاویہ تے یزید لعین دے جھوٹھے پروپیگنڈے تے امام حسین بن علی دی مظلومانہ شہادت توں با خبر ہونا شام دے لوکاں اُتے کافی اثر انداز ہو سکدا سی اس لئی امام زین العابدین نے اس خطبے وچ اپنے والد گرامی دی مظلومیت اُتے وی کسی حد تک گفتگو فرمائی۔
لوکاں دا رد عمل
[سودھو]امام زین العابدین دے دوٹوک تے روشنگرانہ خطبے نے حکومت یزید بن معاویہ لعین دیاں بنیاداں نوں ہلا کے رکھ دتا۔آپ دے خطبے توں مسجد وچ موجود لوک بہت متأثر ہوئے۔ ریاض القدس نامی کتاب وچ آیا اے کہ یزید بن معاویہ لعین نماز پڑھے بغیر مسجد توں باہر چلا گیا ایويں ایہ اجتماع وی درہم برہم ہو گیا۔ جدوں امام زین العابدین ممبر توں تھلے اتر آئے تاں لوک آپ دے اردگرد جمع ہوئے گئے سب نے اپنے کیتے اُتے امام توں معافی منگی ۔[۶]
دربار وچ موجود اک یہودی دی حکایت
[سودھو]امام زین العابدین دے خطبے دے بعد محفل وچ موجود اک یہودی نے یزید بن معاویہ لعین نوں برا بھلا کہیا تے اپنے پیغمبر صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی بیٹی دے اولاد نوں اس طرح مظلومانہ طور اُتے شہید کرنے اُتے اس دی ایويں مذمت تے سرزنش کیتی:
” | خدا دی قسم جے ساڈے نبی موسی ابن عمران دی کوئی اولاد ساڈے پاس ہُندی تاں ساڈا ایہ گمان اے کہ اسيں انہاں دی پرستش دی حد تک احترام کردے۔ لیکن تسيں لوک! تواڈا نبی کل اس دنیا توں چلا گیا اے تے اج انہاں دی اولاد اُتے حملہ آور ہوئے تے اسنوں تہ تیغ کر ڈالے ہو؟ افسوس ہوئے تسيں لوکاں پر![۷] | “ |
خطبے دا اردو ترجمہ
[سودھو]” | اللہ دے ناں توں جو بہت رحم والا نہایت مہربان اے۔
لوگو! خدا نے سانوں چھ امتیازات تے ست فضیلتاں توں نوازیا اے ؛ ساڈے چھ امتیازات علم، حلم، بخشش تے سخاوت، فصاحت، شجاعت، تے مؤمنین دے دل وچ ودیعت کردہ محبت توں عبارت نيں۔ ساڈی نال فضیلتاں ایہ نيں: خدا دے برگزیدہ پیغمبر حضرت محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم اسيں توں نيں۔ صدیق امیر المؤمنین علی بن ابی طالب اسيں توں نيں۔ جعفر طیار اسيں توں نيں۔ شیر خدا تے شیر رسول خدا حمزہ بن عبد المطلب سید الشہداء اسيں توں نيں۔ اس امت دے دو سبط حسن تے حسین علیہ السلام اسيں توں نيں۔ زہرائے بتول سلام اللہ اسيں توں نيں تے مہدی امت اسيں توں نيں۔ لوگو! [اس مختصر تعارف دے بعد] جو مینوں جاندا اے سو جاندا اے تے جو مینوں نئيں جاندا میں اپنے خاندان تے آباء تے اجداد نوں متعارف کرواکر اپنا تعارف کراندا آں۔ لوگو! میں مکہ تے مِنٰی دا بیٹا آں، میں زمزم تے صفا دا بیٹا آں، میں اس بزرگ دا بیٹا ہاں جس نے حجرالاسود نوں اپنی عبا دے پلو توں اٹھاکر اپنے مقام اُتے نصب کيتا، میں بہترینِ عالم دا بیٹا آں، میں اس عظیم ہستی دا بیٹا ہاں جس نے احرام بنھیا تے طواف کيتا تے سعی بجا لائے، میں بہترین طواف کرنے والےآں تے بہترین لبیک کہنے والےآں دا بیٹا ہاں؛ میں اس بزرگ دا بیٹا ہاں جو براق اُتے سوار ہوئے، ماں انہاں دا بیٹا ہاں جنہاں نے معراج دی شب مسجدالحرام توں مسجدالاقصٰی دی طرف سیر کیتی میں اس ہستی دا بیٹا ہاں جنہاں نوں جبرائیل سدرۃ المنتہی تک لے گئے ماں انہاں دا بیٹا ہاں جو زیادہ نیڑے ہوئے تے زیادہ نیڑے ہوئے تاں اوہ سن دو کمان یا اس توں کم تر دے فاصلے اُتے [تے اوہ پروردگار دے مقام قرب اُتے فائز ہوئے] میں ہاں اس والا صفات دا بیٹا جنہاں نے آسمان دے فرشتےآں دے ہمراہ نماز ادا کيتی؛ میں ہاں بیٹا اس رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دا جس نوں خدائے بزرگ تے برتر نے وحی بھیجی؛ میں محمد مصطفٰی (صلی اللہ علیہ تے آلہ وسلم) تے علی مرتضی (علیہ السلام) دا بیٹا آں۔ میں اس شخصیت دا بیٹا ہاں جس نے مشرکین تے اللہ دے نافرماناں دی ناک خاک وچ رگڑی حتی کہ کفار تے مشرکین نے کلمہ توحید دا اقرار کيتا؛ ماں اس عظیم مجاہد دا بیٹا ہاں جنہاں نے رسول اللہ صلی اللہ علیہ تے آلہ تے سلم دی سامنے تے آپ (ص) دے رکاب وچ دو تلواراں تے دو نیزےآں توں جہاد کيتا تے دوبار ہجرت دی تے دوبار رسول اللہ (صلی اللہ علیہ تے آلہ تے سلم) دے ہتھ اُتے بیعت کيتی؛ بدر تے حنین میں کفار دے خلاف شجاعانہ جہاد کيتا تے لمحہ بھر کفر نئيں برتیا؛ میں اس پیشوا دا بیٹا ہاں جو مؤمنین وچ سب توں زيادہ نیک تے صالح، انبیاء علیہم السلام دے وارث، ملحدین دا قلع قمع کرنے والے، مسلماناں دے امیر، مجاہداں دے روشن چراغ، عبادت کرنے والےآں دی زینت، خوف خدا توں گریہ تے بکاء کرنے والےآں دے تاج، تے سب توں زیادہ صبر تے استقامت کرنے والے تے آل یسین (یعنی آل محمد (ص)) وچ سب زیادہ قیام تے عبادت کرنے والے والے نيں۔ میرے داد (علی) اوہ ہيں جنہاں نوں جبرائیل (ع) دی تائید تے حمایت تے میکائیل (ع) دی مدد تے نصرت حاصل اے، میں مسلماناں دی ناموس دے محافظ تے پاسدار دا بیٹا ہاں؛ اوہی جو مارقین (جنگ نہروان وچ دین توں خارج ہونے والے خوارج)، ناکثین (پیمان شکناں تے اہل جمل) تے قاسطین (صفین وچ امیرالمؤمنین (ع) دے خلاف صف آرا ہونے والے اہل ستم) نوں ہلاک کرنے والے نيں، جنہاں نے اپنے ناصبی دشمناں دے خلاف جہاد کيتا۔ میں تمام قریشیاں دی سب توں افضل تے برترو قابل فخر شخصیت دا بیٹا ہاں تے اولین مؤمن دا بیٹا ہاں جنہاں نے خدا تے رسول (ص) دی دعوت اُتے لبیک کہیا تے سابقین وچ سب توں اول، متجاوزین تے جارحین نوں توڑ کر رکھنے والے تے مشرکین نوں نیست تے نابود کرنے والے سن ۔ میں اس شخصیت دا فرزند ہاں جو منافقین دے لئی اللہ دے پھینکے ہوئے تیر دی مانند، عبادت گذاراں دی زبان حکمت ، دین خدا دے حامی تے یار تے یاور، اللہ دے ولی امر(صاحب ولایت تے خلافت)، حکمت الہیہ دا بوستان تے علوم الہیہ دے حامل سن ؛ اوہ جوانمرد، سخی، حسین چہرے دے مالک، تمام نیکیاں تے اچھائیاں دے جامع، سید تے سرور، پاک تے طاہر، بزرگوار، ابطحی، اللہ دی مشیت اُتے بہت زیادہ راضی، دشواریاں وچ پیش قدم، والا ہمت تے ارادہ کرکے ہدف نوں بہرصورت حاصل کرنے والے، ہمیشہ روزہ رکھنے والے، ہر آلودگی توں پاک، بہت زیادہ نمازگزار تے بہت زیادہ قیام کرنے والے سن ؛ انھاں نے دشمنان اسلام دی کمر توڑ دتی، تے کفر دی جماعتاں دا شیرازہ بکھیر دتا؛ سب توں زیادہ صاحب جرأت، سب توں زیادہ صاحب قوت تے شجاعت ہیبت، کفار دے مقابلے وچ خلل ناپذیر، شیر دلاور، جدوں جنگ دے دوران وچ نیزے آپس وچ ٹکراندے تے جدوں فریقین دی اگلیاں صفاں نیڑے ہوجاندیاں سن اوہ کفار نوں چکی دی مانند پیس دیندے سن تے آندھی دی مانند منتشر کردیندے سن ۔ اوہ حجاز دے شیر تے عراق دے سید تے آقا نيں جو مکی تے مدنی تے خیفی تے عقبی، بدری تے احدی تے شجر؛ تے مہاجری نيں جو تمام میداناں وچ حاضر رہے تے اوہ سیدالعرب نيں، میدان جنگ دے شیر دلاور، تے دو مشعراں دے وارث (اس امت دے دو) سبطین "حسن تے حسین (ع)" دے والد نيں؛ ہاں! ایہ میرے دادا علی بن ابی طالب علیہ السلام نيں۔ امام زین العابدین نے ہور فرمایا: میں فاطمہ زہرا سلام اللہ علیہا دا بیٹا ہاں میں عالمین دی تمام خواتین دی سیدہ دا بیٹا آں۔ پس امام زین العابدین نے اپنا تعارف کراندے ہوئے اس قدر "انا انا" فرمایا کہ حاضرین دھاڑاں مار مار تے فریاداں کردے ہوئے رونے لگے تے یزید شدید خوف تے ہراس دا شکار ہويا کہ کدرے لوک اس دے خلاف بغاوت نہ کرن پس اس نے مؤذن نوں حکم دتا کہ اذان دے تے اس طرح اس نے امام (ع) دا کلام قطع کردتا۔ مؤذن نے کہیا: الله أكبر الله أكبر امام زین العابدین نے فرمایا: خدا سب توں وڈا اے تے کوئی چیز وی اس توں وڈی نئيں اے۔ مؤذن نے کہیا: أشهد أن لاإله إلا الله امام زین العابدین نے فرمایا: میرے بال، میری جلد، میرا گوشت تے میرا خون سب اللہ دی وحدانیت اُتے گواہی دیندے نيں۔ مؤذن نے کہیا: أشهد أن محمدا رسول الله امام زین العابدین نے سر توں عمامہ اتارا تے مؤذن توں مخاطب ہوکے فرمایا: اے مؤذن! توانوں ايسے محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دا واسطہ، ایتھے رک جاؤ لمحہ بھر، تاکہ میں اک گل کہہ داں؛ تے فیر منبر دے اُتے توں یزید بن معاویہ لعین بن ابی سفیان توں مخاطب ہوئے تے فرمایا: اے یزید! کيہ محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم میرے نانا نيں یا تواڈے؟ جے کہو گے کہ تواڈے نانا نيں تاں جھوٹھ بولوگے تے کافر ہوجاؤ گے تے جے سمجھدے ہوئے کہ آپ (ص) میرے نانا نيں تاں دسو کہ تسيں نے انہاں دی عترت تے خاندان نوں قتل کیوں کيتا تے تسيں نے میرے والد نوں قتل کيتا تے انہاں دے تے میرے خاندان نوں اسیر کیوں کيتا؟ اس دے بعد مؤذن نے اذان مکمل کرلئی تے یزید اگے کھڑا ہوگیا تے نماز ظہر ادا ہوئی۔[۸][۹][۱۰] |
“ |
ہور ویکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ بحارالانوار، ج45، ص174؛ عوالم، ج17، ص409؛ نفس المہموم، ص451؛ حیاۃ الحسین، ص386
- ↑ مقتل ابی مخنف صفحہ 135۔ 136
- ↑ الأصنام، ترجمہ، ص19
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ بحار الانوار، ج39، ص341
- ↑ الإنصاف، ص132
- ↑ ریاض القدس، ج2، ص329
- ↑ بحارالأنوار، ج45، ص139؛ مفضل خوارزمی، ج2، ص69
- ↑ ابن شہر آشوب، مناقب، قم، انتشارات علامہ
- ↑ باقر شریف قرشی، حیاہ الامام زین العابدین، دار الكتاب الاسلامی
- ↑ سید عبدالرزاق موسوی مقرم، مقتل الحسین، دارالکتاب الاسلامى، بیروت