انڈونیشیا وچ اشاعت اسلام
انڈونیشیا وچ اسلام دی آمد تے پھیلاؤ کی تریخ واضح نئيں اے۔ اک نظریہ وچ کہیا گیا اے کہ اوہ نويں صدی توں پہلے ہی براہ راست عرب توں آیا سی ، جدوں کہ اک ہور صوفی بیوپاری تے مبلغین نوں 12 ويں یا 13ويں صدی وچ ہندوستان دے گجرات توں یا براہ راست مشرق وسطی توں ، انڈونیشیا دے جزیراں وچ اسلام لیانے دا سہرا دیندا اے۔ [۱] اسلام دی آمد توں پہلے ، انڈونیشیا وچ سب توں زیادہ مذاہب بدھ مت تے ہندو مت (خاص طور اُتے اس دی شیویزم دی روایت) سن ۔ [۲][۳]
ابتدا وچ ، اسلام دا پھیلاؤ سست تے آہستہ آہستہ سی۔ اگرچہ تاریخی دستاویزات نامکمل نيں ، لیکن محدود شواہد توں پتہ چلدا اے کہ 15 ويں صدی وچ اسلام دے پھیلاؤ وچ تیزی آئی ، کیونجے اج مالائی جزیرہ نما وچ ملکہ سلطانی دی فوجی طاقت نے ملائیشیا تے ہور اسلامی سلطنتاں نوں اس خطے وچ غلبہ حاصل کيتا جس دی مدد توں مسلمان بغاوت دی اقساط دی مدد ملی جداں 1446 وچ ۔ ، جنگاں تے سمندری تجارت تے حتمی منڈیاں دا اعلیٰ کنٹرول۔ [۴] 1511 دے دوران ، ٹوم پیرس نے جاوا دے شمالی ساحل وچ دشمنی تے مسلمان پایا۔ کچھ حکمران مسلمان سن ، دوسرے پرانے ہندو تے بدھ مت دی روایات اُتے عمل پیرا سن ۔ ماترم دے سلطان اگونگ دے دور تک ، انڈونیشیا دی بیشتر قدیم ہندو بودھ ریاستاں نے گھٹ توں گھٹ برائے ناں اسلام قبول کرلیا سی۔ ایسا کرنے والا آخری کم 1605 وچ مکاسار سی۔ ماجاہاہت سلطنت دے خاتمے دے بعد ، بالی جاوا توں فرار ہونے والے ہندو اعلیٰ طبقے ، برہمناں تے انہاں دے پیروکاراں دی پناہ گاہ بن گیا ، اس طرح جاوا دے ہندو سبھیاچار نوں بالی وچ منتقل کردتا گیا۔ [۵][۶][۷] مشرقی جاوا دے کچھ علاقےآں وچ ہندو مت تے بدھ مذہب دا وجود باقی رہیا جتھے اس نے عداوت دے نال ہم آہنگی پیدا کيتی۔ انہاں دی روایات مشرقی تے وسطی جاوا وچ وی جاری رہیاں جتھے پہلے انہاں دا کنٹرول سی۔ انڈونیشیا دے دوسرے جزیراں دے دور دراز علاقےآں وچ وی دشمنی دا رواج پایا گیا سی۔ [۸]
انڈونیشیا دے مشرقی جزیراں وچ اسلام دا پھیلاؤ 1605 وچ اس وقت درج اے جدوں تن اسلامی متقی افراد اجتماعی طور اُتے داتو طالو دے ناں توں جانیا جاندا اے ، اوہ مکاسار توں آئے سن ، یعنی داتواری بندنگ (عبد المکرم یا خطیب تنگگل) ، داتواری پتیمنگ (سلیمان علی یا خطیب) سلنگ) تے داتواری ٹیرو (عبدل جواد یا خطیب بنگسو) کرسچن پییلراس (1985) دے مطابق ، داتو طالو نے شاہ گووا تے ٹیلو نوں اسلام قبول کيتا تے اپنا ناں تبدیل کرکے سلطان محمد کردتا۔
اسلام دے پھیلاؤ نوں ابتدا وچ جزیرے نما بیرون ملک توں باہر تجارتی روابط ودھیا کر کارفرما کيتا گیا سی۔ عام طور اُتے سب توں پہلے اسلام قبول کرنے والے تاجر تے وڈی سلطنتاں دے رائلٹی۔ غالب ریاستاں وچ مرکزی جاوا وچ ماترم ، تے مشرق وچ مالوکو جزیرے وچ تیرنات تے تیدور دے سلطانی شامل سن ۔ تیرہويں صدی دے آخر تک ، شمالی سماترا وچ اسلام قائم ہوچکيا اے۔ شمال مشرق ملیانا ، برونائی ، جنوبی فلپائن تے مشرقی جاوا دے کچھ درباریاں وچ 14 ويں صدی تک۔ تے ملاکا تے جزیرہ نما مالا دے ہور علاقےآں وچ 15 ويں صدی تک۔ اگرچہ ایہ معلوم اے کہ اسلام دا پھیلاؤ جزیرے دے مغرب وچ شروع ہويا سی ، لیکن انفرادی ثبوت ملحقہ علاقےآں وچ تبدیلی دے لئی لہر نوں ظاہر نئيں کردے نيں۔ بلکہ ، اس توں اندازہ ہُندا اے کہ ایہ عمل پیچیدہ تے سست سی۔
انڈونیشیا دی تریخ دی سب توں اہم پیشرفت ہونے دے باوجود ، تاریخی شواہد فراموشی تے عام طور اُتے غیر معلوماتی نيں کہ انڈونیشیا وچ اسلام دے آنے دی تفہیم محدود نيں۔ علماء دے وچکار کافی بحث اے کہ انڈونیشیا دے لوکاں دے تبادلاں دے بارے وچ کیہ نتیجہ اخذ کيتا جاسکدا اے۔ [۹] :3 اس عمل دے ابتدائی مراحل وچوں گھٹ توں گھٹ ابتدائی ثبوت قبرستان تے چند مسافراں دے کھاندے نيں ، لیکن ایہ صرف ایہ ظاہر کرسکدے نيں کہ دیسی مسلمان اک خاص وقت اُتے کسی خاص جگہ اُتے سن ۔ اس ثبوت توں زیادہ پیچیدہ معاملات دی وضاحت نئيں کيتی جاسکدی اے جداں نويں مذہب توں طرز زندگی کس طرح متاثر ہويا یا معاشراں اُتے اس نے کتنا گہرا اثر ڈالیا۔ مثال دے طور اُتے ، ایہ فرض نئيں کيتا جاسکدا اے کہ اک حکمران مسلمان ہونے دے لئی جانیا جاندا سی ، اس لئی کہ اس علاقے دی اسلامائزیشن دا عمل مکمل ہوچکيا اے۔ بلکہ ایہ عمل انڈونیشیا وچ جاری و ساری اے تے اج وی جاری اے۔ بہر حال ، اک واضح موڑ اس وقت سامنے آیا جدوں جاوا وچ ہندو سلطنت ماجپاہت اسلامائزڈ دیماک سلطنت دے پاس چلی گئی۔ 1527 وچ ، مسلم حکمران نے نويں فتح شدہ سنڈا کیلاپا دا ناں بدل کے جیاکارٹا (جس دا مطلب "قیمتی فتح") رکھ دتا جو بالآخر جکارتہ سے معاہدہ کر ليا گیا۔ اس فتح دے بعد امتزاج وچ تیزی توں اضافہ ہويا۔
ابتدائی تریخ
[سودھو][۹] :3 انڈونیشیا دی نوآبادیاتی تے جمہوریہ حکومتاں نے کھدائی تے تحفظ دے لئی وسائل دی مختص کرنے وچ جاوا وچ ہندو تے بدھسٹ تھاںواں دی حمایت دی اے ، جس وچ انڈونیشیا وچ اسلام دی ابتدائی تریخ اُتے کم زور دتا گیا اے۔ سرکاری تے نجی دونے طرح دے فنڈز پرانی مسیتاں دی تلاش دے بجائے نويں مسیتاں دی تعمیر اُتے خرچ ہُندے نيں۔ [۱۰]
انڈونیشی جماعتاں وچ اسلام دے قیام توں پہلے ، مسلمان تاجر کئی صدیاں توں موجود سن ۔ رکلیفس (1991) نے دو اوورلیپنگ پروسس دی نشاندہی دی جس دے ذریعہ انڈونیشیا وچ اسلامائزیشن واقع ہوئی: (1) انڈونیشی باشندے اسلام دے نال رابطے وچ آئے تے اس نے مذہب تبدیل کيتا ، تے (2) غیر ملکی مسلمان ایشین (ہندوستانی ، چینی ، عرب ، وغیرہ) انڈونیشیا وچ آباد تے مخلوط مقامی برادریاں دے نال۔ خیال کيتا جاندا اے کہ اسلام عہد اسلامیہ دے شروع توں ہی جنوب مشرقی ایشیاء وچ موجود سی۔ اسلام دے تیسرے خلیفہ عثمان ( 644-656) دے زمانے توں ، مسلمان مندوبین تے سوداگر چین پہنچ رہے سن جو اسلامی دنیا توں انڈونیشیا دے سمندری رستےآں توں گزر چکے ہون گے۔ اس رابطے دے ذریعے ہی 904 توں 12 ويں صدی دے وسط دے درمیان عربی سفیراں دا خیال اے کہ اوہ سریویجایا دے سوماتران تجارتی ریاست وچ شامل ہوگئے نيں۔
خلافت عباسیہ نال تعلق رکھنے والے انڈونیشی جزیرے دے ابتدائی اکاؤنٹس۔ انہاں ابتدائی کھاتاں دے مطابق ، انڈونیشیا دا جزیرہ نما ابتدائی مسلمان ملاحاں وچ مشہور سی ، اس دی بنیادی وجہ اس وچ جائفل ، لونگ ، گلنگل تے بوہت سارے ہور مصالحے جداں قیمتی مسالہ تجارت دی اشیا دی کثرت سی۔ [۱۱][۱۲]
انڈونیشیا وچ غیر ملکی مسلماناں دی موجودگی ، اُتے ، مقامی تبدیلی یا مقامی اسلامی ریاستاں دے قیام دی نمایاں سطح دا مظاہرہ نئيں کردی اے۔ [۹] :3 انڈونیشیا وچ اسلام دے ابتدائی پھیلاؤ دا سب توں قابل اعتماد ثبوت مقبرہ پتھراں اُتے لکھیا ہويا شبیہہ تے مسافراں دے محدود اکاؤنٹاں توں ملدا اے۔ اس قدیم ترین قدیم سنگ تراشی دی تریخ ہجری 475 (1082عیسوی) اے ، حالانکہ ایہ اک غیر انڈونیشیا دے مسلمان توں اے ، اس بارے وچ شبہ اے کہ آیا اسنوں بعد وچ جاوا پہنچایا گیا سی یا ننيں۔ انڈونیشی مسلماناں دا پہلا ثبوت شمالی سماترا توں آیا اے۔ مارکو پولو نے ، 1292 وچ چین توں وطن جاندے ہوئے گھٹ توں گھٹ اک مسلمان قصبے دی اطلاع دی۔ [۱۳] تے اک مسلمان خاندان دا پہلا ثبوت سمیڈریا پسائی سلطنت دے پہلے مسلمان حکمران سلطان ملک ال صالح دی تریخ 696 ھ( 1297ء) دا قبرستان اے ، جس وچ ہور قبرستان وی جاری نيں جو اسلامی حکمرانی کيتی نشاندہی کردے نيں۔ شافعی مکتب فکر دی موجودگی ، جو بعد وچ انڈونیشیا اُتے حاوی ہونے والی سی ، دی اطلاع مراکشی مسافر ابن بطوطہ نے سن 1346 وچ دی۔ اپنے سفر وچ ابن بطوطہ نے لکھیا اے کہ سمودرا پاسائی دا حکمران اک مسلمان سی جو اپنے مذہبی فرائض پورے جوش و جذبے توں ادا کردا اے۔ اوہ جس مکتب فکر دا استعمال کردا سی اوہ الشافعی سی جو انھاں نے ہندوستان وچ دیکھیا سی۔
زینگ ہی دے سفر دے اثرات
[سودھو]ژینگ ہی نوں ایہ اعزاز حاصل اے کہ وہ پالمبنگ وچ تے جاوا ، مالائی جزیرہ نما تے فلپائن دے ساحلاں دے نال نال چینی مسلم کمیونٹیز نوں آباد کر رہے نيں۔ انہاں مسلماناں نے مبینہ طور اُتے چینی بولی وچ حنفی مکتب دی پیروی دی سی۔ اس چینی مسلم کمیونٹی دی قیادت حاجی یان ینگ یو کررہے سن ، جس نے اپنے پیروکاراں اُتے زور دتا کہ اوہ مقامی ناں لاں۔
ژینگ ہی (1371–1433 یا 1435) ، جس دا اصل ناں ما ہی سی ، اوہ چین دی ابتدائی منگ خاندان دے دوران ہويا دی دربار دا خواجہ سرا ، سمندری ، ایکسپلورر ، سفارت کار تے بیڑا ایڈمرل سی۔ ژینگ نے جنوب مشرقی ایشیاء ، جنوبی ایشیاء ، مغربی ایشیاء ، تے مشرقی افریقہ نوں 1405 توں لے کے 1433 تک مہماندی سفر دا حکم دتا۔ اس دے وڈے جہازاں دی لمبائی 400 فٹ (لمبائی وچ کولمبس دی ساندا ماریا ، 85 فٹ تھی) سی۔ انھاں نے چار درجےآں دی ڈیک اُتے سیکڑاں ملاح نوں لے کے گئے۔ یونگلے شہنشاہ دے پسندیدہ دے طور اُتے ، جس نے اس دی ملکیت وچ مدد کيتی سی ، اوہ شاہی سرانجام دے عروج اُتے پہنچ گیا تے جنوبی راجگڑھ نانجنگ دے کمانڈر دے طور اُتے خدمات انجام دتا (بعد وچ ایہ راجگڑھ یونگل شہنشاہ دے ذریعہ بیجنگ چلا گیا)۔ ایہ سفر چینی سرکاری تریخ وچ طویل نظرانداز کيتا گیا سی لیکن لیانگ کیچاؤ دی سوانح عمری برائے ساڈے وطن دے عظیم بحری جہاز ، ژینگ ہی دی 1904 وچ شائع ہونے دے بعد توں اوہ چین تے بیرون ملک وچ مشہور نيں۔ اس دے فورا بعد سری لنکا دے جزیرے اُتے بحری جہاز دے ذریعہ چھڈیا گیا اک سہ لسانی نوشتہ مل گیا۔
خطے دے لحاظ توں
[سودھو]ابتدائی طور اُتے ایہ خیال کيتا جاندا سی کہ اسلام نے انڈونیشیا دے معاشرے وچ وڈے پیمانے اُتے پر امن طریقے توں دخول لیا ، (جو بہت سارے علماء دے مطابق ہن وی وڈے پیمانے اُتے سچ اے ) [۱۴] تے چودہويں صدی توں لے کے 19 ويں صدی دے آخر تک جزیرے وچ کوئی منظم مسلمان مشنری سرگرمی نظر نئيں آئی۔ [۱۵] بعد وچ علمائے کرام دی کھوج وچ کہیا گیا اے کہ جاوا دے کچھ حصے ، یعنی جاوانی مسلماناں نے سنڈانی مغربی جاوا تے مشرقی جاوا اُتے بادشاہت ماجاپاہت نوں فتح کيتا۔پججران دی ہندو بودھ سنڈا ریاست نوں 16 ويں صدی وچ مسلماناں نے فتح کيتا سی ، جدوں کہ مشرقی جاوا دا مسلم ساحلی تے ہندو بودھ - داخلی حصہ اکثر جنگ وچ رہندا سی۔ [۹] :8 اسلام دا منظم منظم پھیلاؤ ولی سنگا (نو مقدس ولیاں) دے وجود توں وی عیاں اے جنھاں اس دور وچ انڈونیشیا دی اسلامائزیشن دا سہرا دتا جاندا اے۔ [۱۶]
شمالی سماترا
[سودھو]جاری ثقافتی منتقلی دی دستاویز دے مضبوط ثبوت ، شمالی سماترا دے منی تجوہ توں چودہويں صدی دے آخر وچ دو قبرستاناں توں آئے نيں ، جنہاں وچوں ہر اک نوں اسلامی شبیہات موجود نيں لیکن ہندوستانی نوعیت دے حروف تے دوسرے عربی وچ ۔ چودہويں صدی نال ملن والی تریخ ، برونائی ، تیرینگانو (شمال مشرقی ملیشیا ) تے مشرقی جاوا وچ مقبرے اسلام دے پھیلاؤ دا ثبوت نيں۔ ترینگنگو پتھر عربی لفظاں اُتے سنسکرت دی غلبہ رکھدا اے ، جو اسلامی قانون نوں متعارف کرانے دی نمائندگی کردا اے۔ ینگ یی شینگ لین دے مطابق: بحر دے ساحلاں دے مجموعی سروے '(1433) وچ زینگ ہی دے دائمی تے مترجم ما ہوان دا اک تحریری احوال: " سماترا دے شمالی حصے دی اہم ریاستاں پہلے ہی اسلامی سلطنت سن۔ 1414 وچ ، اس نے مالاکا سلطنت دا دورہ کيتا ، اس دا حکمران اسکندر شاہ مسلمان سی تے اس دے لوک ، تے اوہ بہت سخت مومن سن "۔
کیمپونگ پانڈے وچ ، سلطان جوہان سیہہ دے پوتے سلطان فرمان سیہہ دے مقبرے اُتے اک لکھیا ہويا لکھیا اے کہ بندہ آچے ریاست آچے دارالسلام دی بادشاہی دی راجدھانی سی تے ایہ جمعہ 1 رمضان (22 اپریل 1205) نوں تعمیر کيتا گیا سی۔ سلطان جوہان سیہہ نے اندرا پوربہ دی ہندو تے بدھ ازم دی سلطنت نوں شکست دینے دے بعد جس دا راجگڑھ بندر لموری سی۔ شمالی سوماترا وچ ہور اسلامی ریاستاں دے قیام دا دستاویز 15 ويں تے سولہويں صدی دے آخر وچ قبراں نے کيتا اے جنہاں وچ پیڈیر دے پہلے تے دوسرے سلطان وی شامل نيں۔ آچے دی بنیاد سولہويں صدی دے اوائل وچ رکھی گئی سی تے بعد وچ اوہ شمالی سوماتران دی اک انتہائی طاقتور ریاست تے پورے ملائی جزیرے وچ اک سب توں طاقتور بن جائے گی۔ آچے سلطنت دا پہلا سلطان علی مغایت سیاح سی جس دا مقبرہ تریخ (1530) اے۔
پرتگالی اپوتھیکیری ٹومی پیئرس دی کتاب جو جاوا تے سوماترا دے اپنے مشاہدات دے اپنے 1512 توں 1515 دوراں دے دستاویزات دی دستاویز کردی اے ، اسنوں انڈونیشیا وچ اسلام دے پھیلاؤ دے حوالے توں اک اہم ذریعہ سمجھیا جاندا اے۔ 1520 وچ ، علی مغرائت سیہا نے سوماترا دے شمالی حصے اُتے غلبہ حاصل کرنے دے لئی فوجی مہمات دا آغاز کيتا۔ اس نے دتا نوں فتح کيتا ، تے لوکاں نوں اسلام دے تابع کردتا۔ [۱۷] ہور فتحاں نے مشرقی ساحل اُتے پھیلایا ، جداں پیڈی تے پاسائی نے کالی مرچ تیار کرنے والے تے سونے توں تیار کرنے والے خطےآں نوں شامل کيتا۔ اس طرح دے خطےآں دا اضافہ بالآخر سلطنت دے اندرونی تناؤ دا باعث بنا ، کیونجے آچے دی طاقت اک تجارتی بندرگاہ دی حیثیت توں سی ، جس دے معاشی مفادات بندرگاہاں دی پیداوار توں مختلف ہُندے نيں۔
اس وقت ، پیرس دے مطابق ، زیادہ تر سوماتران بادشاہ مسلمان سن ۔ مشرقی ساحل دے نال نال آچے تے جنوب توں لے کے پلمبنگ تک حکمران مسلمان سن ، جدوں کہ پاممبنگ دے جنوب وچ تے سوماترا دے جنوبی کنارے دے ارد گرد تے مغربی ساحل تک ، زیادہ تر نئيں سن ۔سوماتران دی دوسری ریاستاں وچ ، جداں پاسائی تے مننگکابو ، حکمران مسلمان سن حالانکہ اس مرحلے وچ انہاں دے مضامین تے ہمسایہ علاقےآں دے لوک نئيں سن ، اُتے ، ایہ دسیا گیا اے کہ ایہ مذہب مستقل طور اُتے نويں پیروکاراں نوں حاصل کر رہیا اے۔
پرتگالی نوآبادیات دی آمد تے مسالہ تجارت اُتے قابو پانے دے بعد پیدا ہونے والی کشیدگی دے بعد ، آچے دے سلطان علاؤ الدین القہار (1539–71) نے عثمانی سلطان سلیمان اعظم نوں اک سفارت بھیجی ، جس نے پرتگالیاں دے خلاف عثمانی سلطنت توں مدد کيتی درخواست کيتی ۔اس دے بعد عثمانیاں نے اپنے ایڈمرل کرت اوغل انہ کيتا جدوں اس نے 22 بحری جہازاں اُتے مشتمل فوجی ، فوجی سازوسامان تے ہور سامان لے کے جہاز روانہ کيتا۔ پرتگالی ایڈمرل فیرونو مینڈس پنٹو دے لکھے گئے اکاؤنٹس دے مطابق ، عثمانی بیڑے جو سب توں پہلے آچے پہنچیا سی اس وچ بحر ہند دی بندرگاہاں توں کچھ ترک تے وڈی تعداد وچ مسلمان شامل سن ۔ [۱۸]
مشرقی سماترا تے مالائی جزیرہ نما
[سودھو]15 ويں صدی دے آغاز وچ سلطان پیرمسوارا دے ذریعہ قائم ہويا ، جو مالایا دی عظیم تجارتی ریاست اے ، سلطان پیرامیسوارا دے ذریعہ قائم کردہ سلطنت مالاکا ، غیر ملکی مسلماناں دا اک مرکز ، جنوب مشرقی ایشیائی جزیرے دا اک سب توں اہم تجارتی مرکز سی ، تے اس طرح ظاہر ہُندا اے اسلام دے پھیلاؤ دے حامی نيں۔ پرمیسوارا ، جو خود اسلام قبول کرچکے نيں ، دے ناں توں جانیا جاندا اے تے انہاں نے ھوئی چینی ایڈمرل ژینگ ہی دی آمد دے بعد اسکندر شاہ دا ناں لیا۔ ملاکا تے دوسری جگہاں توں ، قبرستاناں دے کتبے زندہ رہندے نيں جو نہ صرف مالائی جزیرے وچ پھیلدے نيں بلکہ پندرہويں صدی دے آخر وچ متعدد ثقافتاں تے انہاں دے حکمراناں دے مذہب دے طور اُتے وی دکھاندے نيں۔
وسطی تے مشرقی جاوا
[سودھو]مشرقی جاوا وچ 1369 وچ شروع ہونے والے قبرستاناں دی اک اہم سیریز اُتے عربی دے بجائے اولڈ جاویانی بولی وچ لکھے گئے اشارے توں ایہ ظاہر ہُندا اے کہ ایہ غیر ملکی مسلماناں دی بجائے تقریبا ضرور جاویانی نيں۔ سابقہ ہندو بودھ ماجاہاہت دے راجگڑھ دے مقام توں انہاں دی وسیع و عریض سجاوٹ تے قربت دی وجہ توں ، دمیس نے ایہ نتیجہ اخذ کيتا اے کہ ایہ بہت ہی مشہور جاویانیاں دی قبراں نيں ، حتی کہ شاہی بھی۔ [۱۹] اس توں پتہ چلدا اے کہ جاویانی اشرافیہ وچوں کچھ لوکاں نے اس وقت اسلام قبول کيتا جدوں ہندو بودھ مجتہد اپنی شان دے عروج اُتے سن ۔
رکلیفس (1991) دی دلیل اے کہ ایہ مشرقی جاون قبرستان ، جو غیر ساحلی ماجاپاہت دے پاس سی تے تریخ دا سی ، نے اس طویل نظریے اُتے شک کيتا کہ جاوا وچ اسلام دا آغاز ساحل اُتے ہويا اے تے اوہ ریاست دے خلاف سیاسی تے مذہبی مخالفت کيتی نمائندگی کردا اے۔ دور رس سیاسی تے تجارتی رابطےآں والی ریاست دے طور اُتے ، ماجاپاہت تقریبا مسلم تاجراں دے نال رابطے وچ رہندا سی ، اُتے اس دے جدید ترین درباریاں دے تاجراں دے مذہب دی طرف راغب ہونے دے امکان دے بارے وچ قیاس کيتا جارہیا اے۔ بلکہ ، صوفیانہ صوفی مسلم استاداں ، جو ممکنہ طور اُتے مافوق الفطرت طاقتاں ( کرامت ) دے دعویدار نيں ، دے بارے وچ سوچیا جاندا اے کہ اوہ جاویانی عدالت دے اشرافیہ دے مذہبی تبدیلی دا اک زیادہ ممکنہ ایجنٹ نيں ، جو طویل عرصے توں ہندو تے بدھ مت دے تصوف دے پہلوآں توں واقف سن ۔ [۹] :5
وسطی تے مشرقی جاوا ، ایہ علاقہ جتھے جاویانی نسلی رہندے سن ، اس دا دعویٰ ہندو بودھ بادشاہ نے داھا دے مشرقی جاوا دے اندرونی حصے وچ کیہ سی۔ اُتے ، سورابایا جداں ساحلی علاقےآں وچ ، ایہ اسلام یاقتہ سن تے توبان دے علاوہ ، اکثر داخلہ دے نال جنگ وچ رہندے سن ، جو ہندو بودھ بادشاہ دے وفادار رہے۔ کچھ ساحلی مسلم لارڈاں نوں جاویانی ، یا مسلمان چینی ، ہندوستانی ، عرب تے ملائیشین تبدیل کيتا گیا سی جو ساحل اُتے اپنی تجارتی ریاست آباد تے قائم کرچکے سن ۔ مسلم ساحل تے ہندو بودھ داخلہ دے وچکار ایہ جنگ دیماک سلطنت دے ذریعہ ماجپاہت دے خاتمے دے بعد وی بہت طویل جاری رہی اوردشمنی وی دونے خطےآں دے اسلام قبول کرنے دے کافی عرصے بعد جاری رہی۔ [۹] :8
جب جاوا دے شمالی ساحل دے لوکاں نے اسلام قبول کيتا تاں ایہ واضح نئيں اے۔ چینی مسلمان ، ما ہوان تے چین دے ینگل شہنشاہ دے ایلچی ، [۱۳] نے 1416 وچ جاوا دے ساحل دا دورہ کيتا تے اپنی کتاب ، ینگ یی شینگ لین: سمندر دے ساحلاں دے مجموعی سروے '(1433) وچ دسیا کہ ، اوتھے جاوا وچ صرف تن قسم دے افراد سن : مغرب دے مسلمان ، چینی (کچھ مسلمان) تے جاویانی۔ [۲۰] چونکہ مشرقی جاوین دے قبرستان پنجاہ سال پہلے جاویانی مسلماناں دے سن ، لہذا ما ہوان دی رپورٹ توں معلوم ہُندا اے کہ ساحل جاویانیاں توں پہلے اسلام نوں واقعتا جاویانی درباریاں نے اپنایا سی۔
ابتدائی ہجری 822 دی تریخ (1879 ء) دا اک ابتدائی مسلمان قبرستان جس دی مشرقی جاوانی بندرگاہ گریسک اُتے ملی اے تے ملک ابراہیم دی تدفین کيتی گئی اے۔ [۲۱] :241 اُتے ، جداں کہ ایہ ظاہر ہُندا اے کہ اوہ غیر جاویانی غیر ملکی سی ، قبرستان ساحلی جاوانی تبدیلی دے ثبوت نئيں دیندا اے۔ ملک ابراہیم ، اُتے ، جاوانی روایت دے مطابق جاوا ( ولی سانگا ) وچ اسلام دے ابتدائی نو رسولاں وچوں اک سی ، اگرچہ اس روایت دے بارے وچ کوئی دستاویزی ثبوت موجود نئيں اے۔ 15 ويں صدی دے آخر وچ ، جاوا وچ طاقتور مجاپاہت سلطنت عروج اُتے سی۔ متعدد لڑائیاں وچ شکست کھا جانے دے بعد ، جاوا وچ آخری ہندو سلطنت 1520 وچ اسلامکائیزڈ کنگڈم آف دیماک دی ودھدی ہوئی طاقت دے تحت آگئی ۔
ولی سانگا دی دعوۃ
[سودھو]سوال ایہ اے کہ: صرف 40–50 سال دے عرصہ وچ ، جاوا وچ اسلام نوں اِنّے وسیع پیمانے اُتے کیوں حاصل کيتا جاسکدا اے ، جدوں کہ اس توں پہلے اس دی نشوونما بہت مشکل تھی؟ ولی سانگا دی دعوۃ دی کامیابی دا اک اہم کلیدی عنصر ایہ اے کہ والیسونگو نے ماجپاہت دی اک لاوارث رہتل نوں اک نويں رہتل وچ کس طرح تیار کيتا جس دی جڑاں ماجاہت دی تشکیل کردیاں نيں لیکن اسلامی خصوصیات دے نال۔ مثال دے طور اُتے ، دیمک دے ابتدائی دور تک ، معاشرے نوں دو وڈے گروہاں وچ تقسیم کيتا گیا اے ، جداں کہ ماجاپاہت عہد۔ پہلے ، گستی دا گروپ ، یعنی اوہ لوک جو محل وچ رہندے نيں۔ دوم ، قول گروپ ، اوہ لوک جو محل دے باہر رہندے نيں۔
گستی دا مطلب آقا اے ، کوولہ دا مطلب غلام یا نوکر اے ، جنہاں نوں صرف لیز اُتے لینے دا حق اے ، ملکیت دا حق نئيں ، کیونجے ملکیت دا حق صرف انہاں لوکاں دا اے جو (گستی) دی سماجی حیثیت رکھدے نيں۔ ماجاہت دے دور وچ ، تمام پراپرٹی محل (ریاست ، یا قوم ، یا بادشاہی) دی ملکیت اے۔ تے جے بادشاہ اک مستحق مضمون دینا چاہندا اے ، تاں بادشاہ دے حکم توں اس شخص نوں سیما زمین یا پردیکان زمین (چور) دتی جائے گی۔ اس دا ایہ مطلب وی اے ، جے اوہ کوولہ ہُندا تاں اس دی معاشرتی حیثیت بلند ہوئے گی ، تے اوہ گستی بن جائے گا ، تے اسنوں وی ملکیت دا حق حاصل اے کیوں کہ اسنوں سمہہ زمین (چور) دے دتی گئی سی۔
ولی سانگا، خاص طور اُتے شیخ سیندی جنر تے سنان کالیجاگیا نے ثقافتی تے معاشرتی ڈھانچے وچ اک نواں تناظر پیدا کيتا۔ "گستی تے کوولہ" دے ثقافتی تے معاشرتی ڈھانچے توں ، انہاں نے نويں کمیونٹی ڈھانچہ متعارف کرایا جسنوں "مسیارکات" کہیا جاندا اے ، جو مشارکہ دی عربی اصطلاح توں ماخوذ اے ، جس دا مطلب اے مساوات تے باہمی تعاون دی جماعت اے۔ جاویانی کاوی لفظاں وچ "مسیرکات" ، "رقیعت" ، تے ايسے طرح دی اصطلاح دی عدم موجودگی توں ایہ ثابت اے۔ ایہ اک نويں اصطلاح اے جسنوں والیسونگو نے اپنے دعوہ دے دوران لیایا سی۔
والیسونگو دے ذریعہ استعمال ہونے والے طریقےآں وچوں اک معاشرے دی ذہنیت نوں تبدیل کرنا اے۔ گوستی دی معاشرتی حیثیت رکھنے والے افراد خود نوں بطور اسم: اسماہلون ، کلون یا انگسن۔ جدوں کہ سماجی حیثیت والے افراد کاولہ ضمیر وچ اپنے آپ نوں ایہ کہندے نيں: کولا یا کاولہ (جاوی) ، ابدی (سنڈاہور) ، سیا یا سہایا (سوماتران): ہیمبا یا امبو (مینانگکاباؤ)۔ ولی سانگانے انہاں تمام تلفظات یا عہدےآں نوں تبدیل کيتا جو غلاماں دے معنی دی نشاندہی کردا اے ، تے اس دی جگہ انگسن ، اکو ، کلون یا جاگ دی اصطلاح تے دوسرے عہدہ توں لگیایا گیا اے جو غلاماں یا کم معاشرتی درجہ دے حامل افراد دی شناخت دی نمائندگی نئيں کردے نيں۔ ایہ والسینگو دے معاشرے دا تصور اے ، مساوی یا باہمی تعاون اُتے مبنی معاشرے دا ، جو "امتیازات" کہلاندا اے ، جداں "گستی تے کوولہ" دے مضامین طبقاں دے وچکار کسی تعصب دا حامل نئيں اے تے نہ ہی خود ساختہ دی شرائط نوں امتیاز دیندا اے۔ موجودہ زمانے وچ ، کولا ، امبو ، ابدی ، ہمبہ ، سہایا یا سیاہ دی اصطلاح ہن وی دوسرےآں دے لئی احترام ظاہر کرنے دے مقصد دے لئی استعمال ہورہی اے ، مثال دے طور پر: وڈے توں ، والدین ، اجنبی وغیرہ دی گل کردے ہوئے۔
ماجاپاہت دے وقت ، کلاس گوستی دے علاوہ ، لوکاں نوں مکانات ، مویشیاں ، وغیرہ جداں املاک دے حقوق نئيں ہُندے نيں ، کیونجے انہاں سب دا تعلق محل توں سی۔ جے محل دا ارادہ سی ، جداں پل یا ہیکل بنانا چاہندے نيں تے قربانی دی ضرورت ہُندی اے ، تاں طبقاتی مضامین دے بچےآں نے انہاں دا نشانہ لیا تے شکار کيتا۔ معاشرے دے ڈھانچے نوں تبدیل کرنے توں ، نويں معاشرتی نظام وچ مساوات دی وجہ توں طبقاتی مضامین بالآخر مسترد ہوسکدے نيں۔
ماجاپاہت دے دور وچ جاویانی بہت متکبر نيں۔ انہاں دا زندگی دا اصول "اڈیگینگ اڈیگنگ اڈیگونا" (طاقت ، اختیار تے علم وچ اعلیٰ) اے۔ انہاں نوں بہت فخر اے کہ اوہ دوسرےآں نوں محکوم بنانے یا انہاں نوں ذلیل کرنے وچ کامیاب رہے نيں۔ انتونیو پگفاٹا دی گواہی دے مطابق ، اس وقت جاویانیاں توں ودھ کے تکبر کرنے والا کوئی نئيں اے۔ جے اوہ چل رہے سن ، تے کسی دوسری قوم دے لوک وی نيں جو اُچی جگہ اُتے چلدے نيں تاں ، انہاں نوں تھلے اترنے دا حکم دتا جائے گا۔ تے جے انہاں نے انکار کيتا تاں اوہ مارے جاواں گے۔ ایہ جاویانیاں دا کردار اے۔ چنانچہ پرانا جاویانی کاوی وچ ، "کالا" ("ہار") دی کوئی اصطلاح نئيں اے۔ جے کسی دا دوسرےآں توں اختلاف اے تاں فیر صرف "جیت" یا "مردہ" اے۔ جداں کہ ما ہوان نے نوٹ کيتا ، چاو وا ( جاوا ) وچ ، جے کوئی شخص اپنے سر توں انہاں دے سر نوں چھوندا اے ، یا جے کسی فروخت اُتے پیسے دے بارے وچ کوئی غلط فہمی پیدا ہوئے رہی اے ، یا جدوں اوہ شرابی دے نال دیوانے نيں تاں ، اوہ اک دم کھچ کر کھینچدے نيں انہاں دے چاقو تے وار کيتا [اک دوسرے] جو مضبوط اے اوہ غالب ہُندا اے۔ جدوں [اک] شخص نوں چھری مار دتی گئی اے ، جے اوہ دوسرا آدمی بھاگتا اے تے ابھرنے توں پہلے تن دن تک اپنے آپ نوں پوشیدہ رکھدا اے ، تاں اوہ اپنی جان نوں ضائع نئيں کردا اے۔ [لیکن] جے ايسے لمحے [چھرا گھونپنے] اُتے اسنوں پھڑ لیا گیا تاں ، اوہ وی فوری طور اُتے چاقو توں وار کيتا گیا۔ ملک نوں کوڑے مارنے ورگی کوئی سزا نئيں اے۔ اس توں کوئی فرق نئيں پڑدا اے کہ جرم وڈا ہوئے یا چھوٹا ، اوہ دونے [مجرم دے] ہتھوں نوں اس دی پیٹھ دے پِچھے باریک رتن توں باندھدے نيں تے اسنوں کئی تیز رفتار توں دور رکھدے نيں ، فیر اوہ اک لا لاؤ تے اس اُتے چھرا گھونپتے نيں۔ مجرم اک یا دو بار پِچھے دی چھوٹی سی یا تیرتی پسلیاں وچ ، فوری موت دا سبب بندا اے۔ ملک دے مقامی رسم و رواج دے مطابق ، کسی آدمی نوں مارے جانے دے بغیر کوئی دن نئيں گزردا۔ [یہ] بہت خوفناک اے۔ [۲۲]
ولی سانگا نے فیر "نگالہ" ("نگ اللہ") دی شرائط تیار کيتیاں ۔ ایہ "کلاہ" دے لفظ توں ماخوذ نئيں اے جداں بہاسا انڈونیشیا وچ ۔ لیکن ایہ جاویز دے سابقہ "این جی" توں آیا اے جس دا مطلب اے (مقصد ، تے منزل) دی طرف ، مثال دے طور پر: این جی-الاس (جنگل دی طرف) ، این جی-آنگ (بادلاں دی طرف) ، تے این جی اللہ دا مطلب اللہ دی طرف اے۔ (توکل) ، لفظ "نگلہ" خود جاویاں نے تنازعات توں بچنے دے اظہار دے طور اُتے استعمال کيتا سی۔جاوانیاں دے تکبر دا دوسرا ثبوت اس وقت پیش کيتا گیا اے جدوں چین (مینگ الیون) دے ایلچی آئے سن تاکہ اپنے بادشاہ ( قبلائی خان) دی طرف توں سنگساری (کرتانےگارا) دے بادشاہ نوں پیغام پہنچاواں۔ تے اس دے بدلے وچ ، مینگ الی (چینی ایلچی) نوں زخمی کردتا گیا ، ذلیل کيتا گیا ، تے اسنوں کرتاناگارا دے ذریعہ چین واپس بھیج دتا گیا (کہیا جاندا اے کہ اس دا کان فوری طور اُتے خود کرتانیگرا نے کٹیا سی)۔ مدورا وچ کیروک دی اصطلاح قدیم جاوانی روایت توں وی ماخوذ اے۔ جاواہور کاوی وچ کیروک دا مطلب لڑائی اے۔ واروک دا مطلب اک لڑاکا اے ؛ تے کین اروک توں مراد جنگجوواں دا قائد اے۔ لہذا ، ولی سانگا نے اک نويں اصطلاح متعارف کروائی جداں "سبار" (مریض) ، "عادل" (منصفانہ) ، 'توادھو' ، بشمول "نگلہ" یا نگ اللہ (تنازعات توں گریز)۔ [ حوالہ دی ضرورت ] ولیسنگو دیکھدا اے کہ ہندو مذہب تے بدھ مذہب نوں محلات دے اندر صرف گوستی معاشرے نے قبول کيتا سی ۔ عام مذہب جو محل دے باہر عام آبادی دے ذریعہ قبول کيتا جاندا اے اوہ کاپیتاین اے ، جس دا مذہب سانگ ہیانگ تایا دی طرف عقیدت مند اے۔ تایا دے معنی نيں "سوونگ" (خالی)۔ خدا کاپیٹن دا خلاصہ اے ، اسنوں بیان نئيں کيتا جاسکدا۔ سانگ ہیانگ تایا دی وضاحت صرف "tan keno kinaya ngapa" دے طور اُتے کيتی گئی اے ، ایہ نہ دیکھیا جاسکدا اے ، نہ ہی خیال کيتا جاسکدا اے۔ تے سانگ ہیانگ تایا دی طاقت جس دی نمائندگی اس دے بعد وکھ وکھ سینواں جداں پتھر ، یادگار ، درختاں تے اس دنیا وچ بہت ساریاں دوسری جگہاں اُتے ہُندی اے۔ لہذا ، اوہ اپنی پیش کش نوں اس جگہ اُتے پیش کردے نيں ، اس لئی نئيں کہ اوہ پتھراں ، درختاں ، یادگاراں یا کسی تے چیز دی پوجا کردے نيں ، بلکہ انہاں نے سانگ ہانگ تایا دے لئی انہاں دی عقیدت دے طور اُتے کيتا جس دی طاقت انہاں تمام جگہاں اُتے نمائندگی کردی اے۔ ہندو مذہب وچ برہمن دا وی ایسا ہی تصور پایا جاندا اے۔ [۲۳]
یہ کاپیتایان مذہب ، قدیم مذہب اے ، جس وچ آثار قدیمہ دے مطالعے وچ مطالعہ کيتا گیا اے ، جس دی آثار قدیمہ دی باقیات تے مغربی اصطلاحات وچ میراث نوں غیر فعال ، مینہیئرز ، سرکوفگس تے بہت سارے دوسرے ناں توں جانیا جاندا اے جس وچ اس گل دا اشارہ ملدا اے کہ اس دے آس پاس اک قدیم مذہب موجود اے۔ جگہ. تے ڈچ مورخ دے ذریعہ ، اس مذہب نوں عداوت تے متحرکیت کہیا جاندا اے ، کیونجے ایہ درختاں ، پتھراں تے روحاں دی پوجا کردا اے۔ ادھر ، ما ہوان دے مطابق ، اس طرح دے طریقےآں نوں غیر کافر کہیا جاندا اے۔
اس وقت کاپیتاین دی مذہبی اقدار نوں ولی سانگا نے خطےآں دی طرف اسلام پھیلانے وچ اپنایا سی۔ چونکہ کاپیتاین وچ توحید دا تصور بنیادی طور اُتے اسلام وچ توحید دے تصور دے نال ہی ہے : کاپیتایان وچ "تان کینو کینیا نگپا" دی اصطلاح ("دیکھیا نئيں جاسکدا ، سوچیا نئيں جاسکدا ، تصور وی نئيں کيتا جاسکدا ، اوہ تصور نئيں کيتا جاسکدا اے۔" "ہر چیز توں بالاتر اے ") ، ايسے طرح دے معنی رکھدے نيں جداں اسلام وچ "لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ" ("اس دی طرح کچھ وی نئيں اے "۔ قرآن سورت الشورى باب 42 آیت 11)۔
ولی سانگا اسلام وچ "شالات" دی اصطلاح متعارف کروانے دے لئی "سیمباہیانگ" (کاپیتاین وچ سانگ ہیانگ تایا دی پوجا کرنے والے) دی اصطلاح وی استعمال کردے نيں۔ عبادت یا نماز دے لئی تھاںواں دی اصطلاح وچ ، ولی سانگا کاپیٹن وچ سنگر دی اصطلاح وی استعمال کردے نيں ، جو اس دیوار اُتے خالی سوراخ والی چار مربع عمارت دی نمائندگی کردی اے ، کاپیتاین وچ سنگ ہانگ تایا دی علامت دے طور اُتے ، نہ کہ آرکا تے مجسماں دی طرح ہندو یا بدھ مت کاپیتیان وچ نماز پڑھنے یا اس دی عبادت دے لئی جگہ دی ایہ اصطلاح وی "لینگگر" دے ناں توں والسنگو نے استعمال کیتی اے جو اسلام وچ مسجد دی اصطلاح دی نمائندگی کردی اے۔ [ حوالہ دی ضرورت ] کاپیتاین وچ صبح توں رات تک رات دے وقت تک کھانا نہ کھانے دی اک رسم وی اے ، جسنوں اپواسا (پوسا یا پوسو) کہیا جاندا اے۔ اتفاقی طور اُتے ، ہندو مت وچ روزہ رکھنے دی رسم نوں "اپواسا" یا "اپاوسا" وی کہیا جاندا اے۔ [۲۴]ولی سانگا نے اسلام وچ روزہیا صیامکی اصطلاح استعمال کرنے دی بجائے رسم نوں بیان کرنے وچ کپیتیان توں پیوسا یا اپواسا دی اصطلاح استعمال کيتی۔
کاپیتایان وچ پوسو ڈنو پیتو دی اصطلاح جس دے معنی دوسرے دن تے پنجويں دن جس وچ ست دن دے روزے رکھنے دے برابر اے روزہ رکھنا ، اسلام وچ پیر تے جمعرات دے روزے دی شکل توں بالکل مماثلت اے۔ [۲۴]ولی سانگا دی "ٹمپینگن" دی روایت نوں اسلامی تناظر وچ وی "صدیقہ" دے ناں توں جانیا جاندا اے۔ ایہ اس اصطلاح دی معنی اے جس وچ گو ڈور (انڈونیشیا دے چوتھے صدر) نے بطور "میمبربومیکان اسلام" (مقامی اسلام) دا ذکر کيتا اے۔ [۲۵][۲۶]
ماجاپاہت دے وقت ، اک تقریب ہُندی اے جسنوں " ساردھا(شرادھ) " کہیا جاندا اے ، اک ایسی تقریب جو کسی شخص دی موت دے 12 سال بعد منعقد کيتی جاندی اے۔ ماجاہاہت دی تریخ وچ اک وقت اے ، سریدھا دی تقریب دے دوران اک بادشاہ ماجپاہت (بھری پاموٹن سانگ سیناگارا) ، اک شاعر ایمپو تناکنگ نے " بنوا سیکر دا کنگنگ" (پھُلاں دی کشتی دا بالڈ) تشکیل دتا سی ، جس دی وضاحت تقریب پوری خوبی تے شان و شوکت دے نال کيتی گئی۔ اس روایت نوں اس وقت جھیلاں تے ساحل سمندر دے آس پاس دے معاشرے نے سدران یا نیادران (لفظ شرادھسے ماخوذ کيتا) دی اصطلاح کہیا سی۔ [۲۷][۲۴]ولی سانگا جو چمپا توں ماخوذ اے ، مذہبی روایات وی لیائے جداں 3 دن ، 7 دن ، 40 دن ، 10 دن تے کسی دی موت دے 1000 دن بعد دی تقریبات۔ ایہ جس وچ کیمپا نہ اک مقامی توں حاصل کردہ اک روایت اے جاوی روایت، تے نہ ہی ہندو روایت. کیونجے ایہ روایات وسطی ایشیا دے کچھ حصےآں مثلا ازبکستان تے قازقستان وچ وی موجود نيں۔ روايتی چیمپا دیاں کتاباں وچ ، اس طرح دی روایت بہت پہلے توں موجود اے۔
ماجاہاہت دے توہم پرستی دی تریخ وچ ، صرف یکسا ، پساچ، وائئل ، راکھشس ، گندھاروا ، بھوٹا ، کھننارا ، ویدیادھارا ، الو الو ، دیوانی ، بناس پتی تے آبائی روحاں موجود نيں ، جنہاں وچ ماجاہت دے لوک مشہور نيں۔ ماجاہت دے لوک بہت عقلی سن ۔ اوہ سب ملاح سن تے جاپان ، ہندوستان ، چین ، افریقہ ، عربیہ ، بحر الکاہل تے ہور بہت ساری جگہاں توں پوری دنیا دے لوکاں نوں جاندے نيں۔ اسلامی دور وچ جو چمپا توں وکھ ہوئے گیا ، بہت سارے نويں توہم پرستی ظاہر ہُندی اے ، جداں پوکونگ ۔ ایہ واضح طور اُتے مسلم عقائد توں ماخوذ اے ، کیونجے ماجپاہت وچ مردہ نوں جلایا گیا سی تے اسنوں چادر توں ڈھکنا نئيں سی۔ بوہت سارے دوسرے توہم پرستی جداں کنٹیلانک ، توئول وی شامل نيں ، جس وچ نواں رورو کڈول یا جنوبی بحر دی ملکہ جو بعد وچ آئی سی شامل نيں۔
ولی سانگا دے دعوت اسلام دے دوران ، اسلام نوں بغیر کسی ہتھیاراں دے پھیلادتا گیا ، ایتھے تک کہ خون دا اک قطرہ وی نئيں پھرایا گیا۔ صرف ڈچ مدت دے بعد ، خاص طور اُتے ڈپونیگورو جنگ دے بعد ، ڈچ واقعتا فنڈز توں باہر ہوئے گئے ، اوہ لکھاں گولڈنز نوں وی اس دی وجہ توں واجب الدتا نيں۔ تے شہزادہ ڈپونیگورو دے گرفتار ہونے دے بعد وی ، انہاں دی باقیات نوں کدی مشروط نئيں کيتا گیا۔ ڈچ بالآخر ولی سانگا دے بارے وچ کہانیاں سنوار رہے سن ، جداں کہ بابید کیدیری وچ اے۔ اس باباد کیدیری توں ، اس دے بعد دارومومندول تے سولوک گیٹولوکو دی کتابی کرانیکل ابھری۔ اس کتاب دی تصنیف کرنے والے شخص دا ناں نگبداللہ اے ، ایہ اک شخص پاٹی ایسٹ جاوا توں اے ، جو غربت دی وجہ توں اسنوں ختم کردتا تے اسلام چھڈ دتا۔ بعد وچ اس دا ناں دی تونگول ولنگ دے ناں توں موسوم ہويا تے کیڈیری وچ سکونت اختیار کيتی۔
مضمون دے ریشہ وچ ، بہت ساری کہانیاں سانچہ:Weasel inline نيں جو تاریخی حقیقت دے برخلاف نيں ، جداں دیمک نے ماجپاہت 1478 اُتے حملہ کيتا سی تے اک خیالی کردار سبدو پیلن نواں گینگ گونگ دے ابھردے ہوئے جنہاں نے اس قسم دے قسم کھادی سی کہ اس حملے دے 500 سال بعد ، ماجاہپیت اچھال دے گی۔ فیر وی زیادہ مستند اسکرپٹ تے زیادہ قدیم دے مطابق ، ايسے سال ماجاہت اُتے حملہ کرنے والا بادشاہ گرندروندھن اے ، جو کیدیری دا ہندو بادشاہ سی۔ تے اس کہانی دے بہت مضبوط اثر و رسوخ دی وجہ توں ، ایہ صدر سوہارتو نوں بناندا اے ، انڈونیشیا دا دوسرا صدر بہت اُتے اعتماد سی تاکہ اس نے سن 1978 وچ (1478 دے بعد 500 سال) انڈونیشیا وچ الیرین کیپرکایان (عقائد) نوں پاس کيتا۔ مجتہد دے جی اٹھنے دے بارے وچ سبدو پیلون دے حلف دی حقیقت دی علامت۔
خفیہ طور اُتے ، اس توں ایہ پتہ چلدا اے کہ ڈچاں نے تاریخی مضمون نوں مسلماناں دا جدوجہد ، خاص طور اُتے شہزادہ ڈپونیگورو دے پیروکاراں نوں الجھانے دے لئی اپنے آپ نوں تریخ دا مضمون لکھیا۔ ایتھے تک کہ ڈچاں نے وی باباد تنہ جاوی نوں اپنا ورژن بنایا ، جو اصل باباد تنہ جاوی توں مختلف اے۔ مثال دے طور اُتے ، کنگنگ سنڈا دے متن وچ ، جنگ جنگ دے واقعے دی وضاحت کيتی گئی ، کہیا جاندا اے کہ گاجا مڈا نے سنڈا دے بادشاہ تے اس دے پورے کنبے نوں مار ڈالیا۔ ایہی وجہ اے کہ سنڈا دے لوکاں نے جاوا دے لوکاں دے خلاف دشمنی دا مظاہرہ کيتا۔ اپنے تاریخی ریکارڈ توں پِچھے ہٹتے ہوئے ، ایہ متن صرف 1860 وچ بالی وچ شائع ہويا ، جو ڈچ دے حکم توں بنایا گیا سی۔ سنڈا اک بہت وڈی بادشاہی اے ، جے واقعتا واقعتا کدی ایسا ہُندا سی تاں ، ایہ سنڈا بادشاہی نے لکھیا ہوئے گا۔ سنڈا دی بادشاہی اپنے تاریخی ریکارڈاں نوں بیان کرنے وچ بہت تفصیل توں سی۔ ایتھے تک کہ سندھا دی روایات نوں "سنگیانگ سیکس کُنڈا کارسیان" دے مخطوطہ وچ بہت تفصیل توں لکھیا گیا سی۔ اس طرح دے عظیم واقعہ دا ذکر تاریخی سندہ (باباد سنڈا) وچ اک بار وی نئيں آیا سی۔ اس واقعہ دا از خود کدی وی تریخ دے مجتہد وچ ذکر نئيں کيتا گیا سی ، نہ ہی کسی تے تاریخی ریکارڈ وچ ۔ اک بار فیر ، ڈچاں دی ڈچ پالیسی "تقسیم تے فتح" دے حصے دے طور اُتے غلط تریخ رقم کرکے معاشرے نوں تقسیم کرنے دا ایہ حربہ اے۔ تریخ دی تمام تر تحریف توں ، سب دا آغاز اسکرپٹ توں ہويا اے جو ڈچ دے بعد ڈپونیگورو جنگ دے ذریعہ لکھیا گیا سی ۔
میٹالرجیکل ٹیکنالوجی وچ آہستہ آہستہ آہستہ لوہے تے اسٹیل نوں ، مثال دے طور اُتے ، ماجاہت دے لوک پہلے ہی ماجاپاہت دے ورثہ ، جداں کیری ، نیزہ ، تیر ، ایتھے تک کہ باروناسٹر بنانے دی صلاحیت رکھدے سن ، جو دیوار دے اندر ٹارپیڈو دی طرح کم کرنے والا اسٹیل تیر سی ، جس وچ جدوں اسنوں فائر کيتا گیا سی ، تاں ایہ جہاز وچ گھسنے تے بل کرنے دی صلاحیت رکھدا اے۔ ڈیمک بادشاہی دی حیثیت توں ماجاپاہت دی اولاد توپاں دی اک وڈی صلاحیت پیدا کرنے دی صلاحیت رکھدی اے جس وچ مالاکا ، پسائی ، ایتھے تک کہ جاپان نوں وی برآمد کيتا گیا۔ حقیقت ایہ اے کہ جاپانیاں نے ڈیمک توں بندوقاں پرتگالیاں دے ریکارڈ توں حاصل کيتیاں ، مالاکا پورٹ اُتے فتح دے دوران ، پرتگالی دانشوراں نے ایہ سمجھیا کہ ملاکا قلعہ جاوا توں درآمد شدہ وڈی تعداد وچ توپاں دی تکمیل وچ سی۔ جدوں پرتگالی حالے حالے یورپ توں ہی آیا سی ، ملاکا بندرگاہ دے نیڑے پہنچنے اُتے انہاں دے جہاز توپاں دی اگ توں اکھڑ گئے سن ۔ اس دا ثبوت فورٹ سوروسوان بانٹین وچ دیکھیا جاسکدا اے ، جتھے اس دے سامنے "کی آموک" نامی اک دیوہیکل توپ اے۔ توپ دی شدت دی مثال دے طور اُتے ، لوک توپ دے سوراخاں وچ جاسکدے نيں۔ ایتھے تک کہ دیمک دی بادشاہی دی شاہی مہر حالے وی اس توپ اُتے واضح طور اُتے جڑی ہوئی اے ، جو ریاست جیماریا ، دیماک مملکت دا اک علاقہ اے جس دی دستکاری توں مشہور اے۔ "بیڈیل بیسار" ("وڈی بندوقاں") تے "جرمی ننگ بیڈیل بیسار" ("وڈی گناں دا ڈرائیور") "توپ" تے "توپ چلانے والے" نوں بیان کردا اے۔ والیسنگو دے عہد وچ اوہ فوجی ٹیکنالوجی سی۔
ماجاپاہت دے مشہور کٹھ پتلی شو "وایانگ بیبر" اے ، جدوں کہ والیسنگو دے دور وچ "وایانگ کلیت" ہُندا اے۔ ولی سانگا نے مہابھارت دی کہانی نوں وی تبدیل کيتا جس وچ ہندوستان دے اصل ورژن توں مختلف ہے ۔ ہندوستانی ورژن وچ ، پنج پانڈوؤں دی اک بیوی ، دروپدی اے ۔ اس دا مطلب اے کہ پولی وینڈری دا تصور۔ ولی سانگو نے اس تصور نوں ایہ دسدے ہوئے تبدیل کيتا کہ دروپدی وڈے بھائی ، یودھیشیترا دی اہلیہ سن۔
ورکودارا یا بیما دی اک بیوی اے جس دا ناں ارمبی اے ، بعد وچ اس نے دوبارہ ڈیوی ناگینی دے نال شادی کرلئی جس دے اولاد اونٹورجو تے اونٹوسینو اے ، وغیرہ۔ دکھایا گیا اے کہ تمام پانڈو کثیر ازدواجی سن ۔ جدوں کہ اصل ورژن ، پنج پانڈواں دے نال دراوپادی کثیرالعمل(پولی اینڈری) سی۔
اسی طرح ، رامائن دی کہانی وچ ۔ ہنومان دے دو باپ نيں ، کنگ کیسری مالیاوان تے لارڈ بائو۔ ولی سانگا دے ذریعہ ، ہنومان نوں لارڈ بیئو دا بیٹا کہیا جاندا اے۔ ولی سانگا ایتھے تک کہ نسب وی بناتے نيں کہ دیوتا آدم دی اولاد سن ۔ اسنوں سولو دے پستاک راجا پوروا وچ واقع پکیم پیوایانن (کٹھ پتلی شو دی گرفت) رنگت پروا اُتے دیکھیا جاسکدا اے ، جو جاوا وچ ہر کٹھ پتلی آقاواں دے لئی گرفت اے۔ [۲۸][۲۹] تاں جاپ وچ کٹھ پتلیاں دے ذریعہ جو گرفت استعمال کیتی گئی سی اوہ بھارت وچ نئيں بلکہ والسینگو توں اخذ کردہ پوکیم تھی ۔ ایہ کٹھ پتلی تماشا ، نہ صرف اک تفریح دے طور اُتے بلکہ ولیسنگو دے ذریعہ اسلام دے تبلیغ وچ رہنمائی دے طور اُتے وی کم کردا اے۔
ادبی حوالہ توں ، ماجاپاہت دی بادشاہی نے کاکاوین تے کڈونگ نوں پہلے ہی تشکیل دے دتا سی۔ ولی سانگا دے ذریعہ ، اس ادبی غنی نوں اس دے بعد "ٹمبنگ گیڈھی" (گانا دی عمدہ کمپوزیشن) ، "ٹمبنگ ٹینگہان" (وسط گانا دی تشکیل) ، تے "ٹمبنگ الٹ" (مختصر گاناں دی تشکیل) ورگی متعدد گیتاں دی کمپوزیشن بنا کے اس نے ہور تقویت بخشی۔ . ساحل دے علاقےآں وچ ماکاپات دی ترقی ہوئی۔ کاکاوین تے کِڈونگ صرف اک شاعر ہی سمجھ سکدے نيں۔ لیکن تیمبنگ دے لئی ، اک ناخواندہ لوک وی سمجھ سکدے نيں۔ [۳۰] ایہ فنون تے سبھیاچار دے ذریعہ ولی سانگا تبلیغ دا طریقہ اے۔ [۳۱]
ولی سانگا دے دھوا دی اک ہور مثال سلیمیٹن اے جسنوں سنن بونانگ نے تیار کيتا اے تے اس دے بعد دوسرے سناناں نے وی اس دی پیروی دی اے۔ تانترائن ( تانترک ) مذہب وچ جو نوسنترا جزیرے دے بادشاہاں نے اپنایا سی ، اس تانترک مذہب وچ اک فرقہ اے جسنوں بھیروا تنتر فرقہ کہیا جاندا اے جو زمین دی دیوی ، دیوی درگا ، دیوی کلی تے ہور خداواں دی پوجا کردا اے ۔ انہاں دی اک رسومات نيں جتھے اوہ اک حلقہ تشکیل دے رہے سن جسنوں کسیترا کہندے نيں۔ ماجاپاہت وچ سب توں وڈا کیسترا کسیترالایا اے ، اج کل اسنوں ترولویو کہیا جاندا اے۔
رسم رسمی طور اُتے خود اپاکارا پنچامکارا (پنج ما ، مالیما دی تقریب) یعنی ممیاسیا (گوشت) ، میتس (مچھلی) ، مدتا (شراب) ، میتھونا (جنسی جماع) ، تے مدرا (مراقبہ) دے ناں توں جانیا جاندا سی۔مرد تے خواتین نے اک حلقہ تشکیل دتا تے سب نوں برہنہ کردتا۔ مرکز وچ گوشت ، مچھلی تے شراب فراہم کيتی جاندی اے۔ کھانے پینے دے بعد انہاں دا جماع (میتونا) ہُندا اے۔ مختلف خواہشات نوں پورا کرنے دے بعد ، انہاں نے غور کيتا۔ اعلیٰ سطح دے لئی ، اوہ گوشت دی جگہ اُتے مومسیہ دے لئی انسانی گوشت ، مٹسا دے لئی سورہ مچھلی (شارک) ، تے شراب دی جگہ میڈیا دے لئی انسانی خون استعمال کررہے سن ۔
جکارتہ دے انڈونیشی نیشنل میوزیم وچ ، تن میٹر دی بلندی اُتے آدتیہ ورمان نامی اک کردار دا مجسمہ اے تے کھوپئی دے ڈھیر اُتے کھڑا اے۔ اوہ بھیروا تنتر دا پجاری اے ، جس نے ملائمہ دی تعلیم دی۔ اس دا افتتاح کيتا گیا تے اس دے بعد اوہ بھیروا دا پجاری بن گیا ، جو زمین دا حکمران ویسیسا دھارانی دا خطاب رکھدا سی۔ مجسمے نے دسیا کہ اوہ سینکڑاں لاشاں دے ڈھیر اُتے بیٹھیا ، خون پی رہیا سی ، تے ہنستے ہوئے ہنس رہیا سی۔
ایسی صورتحال دا مشاہدہ کردے ہوئے سنن بونانگ نے وی ايسے طرح دا واقعہ پیش کيتا۔ اوہ کیڈیری وچ بھائروہ تنتر دے مرکز وچ داخل ہويا۔ جداں کہ ماضی وچ بھیروا تنتر دا مرکز سی ، اس وچ کوئی تعجب دی گل نئيں کہ جے ہن کیڈیری شہر دا نعرہ کندہ بھوراوا اے۔ کیدیری وچ اپنے دعوہ دے دوران ، سنن بونانگ دریائے مغرب وچ ، سنگل ننجک پنڈ وچ رہے۔ اوتھے اس نے اک ایسی ہی تقریب دا انعقاد کيتا ، ايسے طرح دا دائرہ بنایا ، لیکن اس وچ شریک تمام مرد سن ، دائرے دے وچکار کھانا ہُندا اے ، تے فیر اوہ مل کے دعا کردے نيں۔ اسنوں کینڈیری روایت (تہوار دی روایت) یا سلیمیٹن کہیا جاندا اے۔ ملیما (پنچاماکارا) دی تقریب نال ملن دے لئی گائاں توں پنڈ تک ترقی پذیر۔ لہذا ، سنن بونانگ سنن وادات کیکراوندی دے ناں توں وی جانیا جاندا سی ، چکرا ایسوارا (کیکریسواڑہ) دے رہنما یا امام دے طور پر۔
لہذا ، پینڈو علاقےآں وچ ، لوکاں نوں مسلمان سمجھیا جاسکدا اے جے اوہ پہلے ہی اسلامی مسلک ، ختنہ تے سلیمان دا بیان کرچکيا اے ۔ لہذا ملائما اصل وچ ملنگ (چوری) ، ماین (جوا) ، میڈن (زنا کاری) ، میڈات (افیون پینے والی) ، تے مینڈیم (نشے وچ ) نئيں ، بلکہ پنچاماکا دے پنج عناصر سن ۔ اس وقت اسلام تے وی تیزی توں ودھ رہیا سی کیونجے لوک نئيں چاہندے نيں کہ انہاں دے بچےآں نوں بھیروا تنترا دی طرح شکار بنایا جائے۔ فیر ، اوہ "سلیمیٹ" (حفاظت) دے مقصد دے نال سلیمیٹن وچ شامل ہونے نوں ترجیح دیندے نيں۔ ولیسنگو دا ایہ راستہ بغیر کسی تشدد دے اسلام پھیلاندا اے۔
آخر کار ، 800 سال توں لے کے سن 1474 وچ ولی سانگا عہد تک ، جزیرے وچ داخل ہوئے ، لیکن حالے معاشرے نے اسنوں قبول نئيں کيتا۔ اس دے بعد والیسنگو دے عہد دے بعد ، جزیرے نما اسلام وچ اسلام نے اس قدر وسیع پیمانے اُتے ترقی کيتی۔ تے حالے تک ، والسینگو دی تعلیم حالے وی اکثریت انڈونیشی مسلماناں دے زیر انتظام اے۔
مغربی جاوا
[سودھو]پیرس دی سوما اورینٹل دی اطلاع اے کہ سنڈانی بولی بولنے والا مغربی جاوا اس زمانے وچ مسلمان نئيں سی ، تے واقعتا اسلام دا مخالف سی۔[۳۲] اس علاقے اُتے اک مسلمان فتح 16 ويں صدی دے آخر وچ ہوئی۔ سولہويں صدی دے اوائل وچ ، وسطی تے مشرقی جاوا (جاویانیاں دا گھر) حالے وی داہ (کیڈیری) وچ مشرقی جاوا دے اندرونی حصے وچ رہنے والے ہندو بودھ بادشاہ نے دعوی کيتا سی۔ اُتے ، شمالی ساحل سورابایا تک مسلمان سی تے اکثر داخلہ دے نال جنگ وچ رہندا سی۔ انہاں ساحلی مسلماناں وچوں کچھ جاویانی سن جنہاں نے اسلام قبول کيتا سی ، تے ہور اصل وچ جاویانی نئيں سن بلکہ مسلمان ، تاجر جو چینی ، ہندوستانی ، عرب تے ملائیشین تجارت دے قائم کردہ رستےآں اُتے آباد سن ۔ پیئرز دے مطابق ، انہاں آباد کاراں تے انہاں دی اولاد نے جاویانی ہندو بودھ سبھیاچار دی اِنّی تعریف کيتی کہ اوہ اس دے انداز دی تقلید کردے نيں تے اس طرح خود جاویانی بن رہے نيں۔
بینٹین سلطانیت دے اپنے مطالعے وچ ، مارٹن وین بروائنسن نے اسرار تے شاہی دے وچکار ربط دے بارے وچ توجہ مرکوز دی اے ، اس دے برعکس کہ جاوا وچ کدرے تے غالبا اس دے نال اسلامائزیشن دا عمل: "بنتین دے معاملے وچ ، مقامی ذرائع تارکین نوں تجارت تے اس دے نال نئيں جوڑدے نيں۔ تاجر لیکن بادشاہاں ، جادوئی طاقت تے سیاسی قانونی جواز دے نال۔ " [۳۳] انہاں نے اس گل دا ثبوت پیش کيتا کہ سنن گننگجاٹی نوں الکبری، شطاری تے نقشبندی تصوفکے احکامات دتے گئے سن ۔
دوسرے علاقےآں وچ
[سودھو]جاوا ، سماترا ، مالکو وچ ٹرنیٹ تے تیدور دے سلطنت ، تے برونائی تے مالائی جزیرہ نما دے باہر دے علاقےآں وچ 16 ويں صدی توں پہلے انڈونیشیاں دے ذریعہ اسلام قبول کرنے دا کوئی ثبوت نئيں اے۔
انڈونیشی تے مالائی قصے
[سودھو]اگرچہ انڈونیشیا دے علاقےآں وچ اسلام دے قیام دے لئی وقت دے فریماں دا وسیع پیمانے اُتے تعین کيتا جاسکدا اے ، لیکن تاریخی بنیادی ذرائع بہت سارے مخصوص سوالےآں دے جواب نئيں دے سکدے نيں ، تے کافی تنازعات نے اس موضوع نوں گھیر لیا اے۔ اس طرح دے ذرائع نے اس گل کيتی وضاحت نئيں کيتی اے کہ انڈونیشیا دے متعدد صدیاں دے بعد انڈونیشیا وچ آنے تے رہنے دے بعد انڈونیشیاں دے اسلام وچ اہم تبادلاں دا آغاز کیوں نئيں ہويا ، تے نہ ہی اوہ انڈونیشیا وچ محض اسلام دے متنازعہ خطوط دی اصلیت تے اس دی مناسب وضاحت کردے نيں یا ایہ کہ اسلام کِداں وجود وچ آیا۔ انڈونیشیا وچ غالب مذہب۔ [۹] :8 انہاں خلا نوں اُتے کرنے دے ل. ، بہت سارے اسکالرز انڈونیشیائی اسلام قبول کرنے دے آس پاس مالائی تے انڈونیشی کنودنتیاں دا رخ کردے نيں۔ رکلیفس دا مؤقف اے کہ اگرچہ اوہ واقعات دے قابل اعتماد تاریخی اکاؤنٹس نئيں نيں ، لیکن کچھ واقعات نوں روشن کرنے وچ انہاں دی قدر اے جو سیکھنے تے جادوئی قوتاں دی نوعیت ، ابتدائی استاداں دی غیر ملکی ابتداء تے تجارتی رابطےآں تے تبادلاں دے بارے وچ انہاں دی مشترکہ بصیرت دے ذریعہ اے۔ عمل جو اشرافیہ توں تھلے دی طرف چلا گیا۔ ایہ گل وی بصیرت فراہم کردی اے کہ انڈونیشیا دی بعد دی نسلاں اسلامائزیشن نوں کس نظر توں دیکھدی نيں۔ :8–11 انہاں ذرائع وچ شامل نيں:
- حکایت راجہ راجہ پسائی (" پسائی دے بادشاہاں دی کہانی") - اک پرانا مالائی متن جس وچ دسیا گیا اے کہ اسلام "سمندرا" ( پاسائی ، شمالی سماترا) وچ آیا جتھے پہلی انڈونیشی اسلامی ریاست دی بنیاد رکھی گئی سی۔
- سیجارہ میلیو ("مالائی ہسٹری") - اک پرانا مالائی متن ، جو ہکیات راجہ راجہ پسائی کی طرح سمندرا دی تبدیلی دی کہانی سناندا اے ، بلکہ ملاکا دے بادشاہ دے تبادلے دی داستان وی سناندا اے۔
- باباد تنہ جاوی ("جاوا دی سرزمین دی تریخ") - اک وڈی تعداد وچ نسخےآں دا اک عمومی ناں اے ، جس وچ پہلے جاویانی مذہبی تبادلاں نوں ولی سنگا ("نو سنتاں") توں منسوب کيتا گیا اے۔
- سیجارہ بنتین ("بانتینکی تریخ") - اک جاویانی متن جس وچ مذہب دی تبدیلی دی داستاناں نيں۔
ایتھے مذکور عبارتاں وچ ، مالائی عبارتاں تبادلاں دے عمل نوں اک اہم آبیاری دے طور اُتے بیان کردیاں نيں ، جس دی رسمی تے ٹھوس علامتاں توں ختنہ ، اعتقاد اعتراف ، تے عربی ناں نوں اپنانے جداں متنازعہ اشارے نيں۔ دوسری طرف ، اگرچہ جاویانی واقعات اسلامائزیشن دے واقعات وچ جادوئی واقعات ہن وی نمایاں کردار ادا کردے نيں ، لیکن اس طرح دے اہم تھاںواں جداں ملایائی عبارتاں وچ واضح ہُندا اے۔ اس توں جاوانیاں دے لئی اک زیادہ جذباتی عمل دی تجویز پیش کيتی گئی اے ، [۹] :9 جو سماٹرا تے ملائشیا دے نسبتا or آرتھوڈوکس اسلام دے مقابلے وچ معاصر جاوانی اسلام وچ نمایاں طور اُتے وڈے ہم آہنگی دے عنصر دے مطابق اے۔
ایسٹ انڈیز وچ سلطنتاں دے جھنڈے
[سودھو]-
سلطنت بنتین
-
سیربن سلطنت
-
یوگیکاردا سلطانی
-
ماترم دی سلطنت
-
مینانگکاؤ
-
ڈیلی
-
آچے سلطنت دا جھنڈا
-
گووا سلطنت دا جھنڈا
ہور ویکھو
[سودھو]- انڈونیشیا وچ اسلام
- انڈونیشیا دی تریخ
- انڈونیشیا وچ مسیتاں
- جنوب مشرقی ایشیاء وچ اسلام دا پھیلاؤ
- اسلام دا پھیلاؤ
حوالے
[سودھو]- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۹.۰ ۹.۱ ۹.۲ ۹.۳ ۹.۴ ۹.۵ ۹.۶ ۹.۷ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ http://gernot-katzers-spice-pages.com/engl/spice_geo.html#asia_southeast
- ↑ Ibn Khordadbeh
- ↑ ۱۳.۰ ۱۳.۱ Raden Abdulkadir Widjojoatmodjo (November 1942). "Islam in the Netherlands East Indies". The Far Eastern Quarterly 2 (1): 48–57. doi: .
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Nieuwenhuijze (1958), p. 35.
- ↑ Ricklefs, M.C. History of Modern Indonesia Since c.1200. P.8.
- ↑ http://www.kitlv.nl/pdf_documents/asia.acehnese.pdf
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Damais, Louis-Charles, 'Études javanaises, I: Les tombes musulmanes datées de Trålåjå.' BEFEO, vol. 54 (1968), pp. 567-604.
- ↑ Ma Huan’s, Ying-yai Sheng-lan: The overall survey of the ocean's shores' (1433). Ed. and transl. J.V.G. Mills. Cambridge: University Press, 1970
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ ۲۴.۰ ۲۴.۱ ۲۴.۲ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Ricklefs, M.C. (1991). A History of Modern Indonesia since c.1300, 2nd Edition. London: MacMillan. ISBN 0-333-57689-6.
- ↑ Martin van Bruinessen (1995). "Shari`a court, tarekat and pesantren: religious institutions in the sultanate of Banten". Archipel 50: 165–200. doi:. http://www.let.uu.nl/~martin.vanbruinessen/personal/publications/Banten_religious_institutions.htm.
کتابیات
[سودھو]- Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
سانچہ:Islam in Indonesia سانچہ:History of Islam سانچہ:Indonesia topics