یہودی تریخ
اس صفحے وچ موجود سرخ روابط اردو دے بجائے ہور مساوی زباناں دے ویکیپیڈیاواں خصوصاًً انگریزی ویکیپیڈیا وچ موجود نيں، انہاں زباناں توں اردو وچ ترجمہ کر کے ویکیپیڈیا دی مدد کرو۔ |
یہودی دھرم دا اتہاس قریب 4000 سال پرانا اے ۔ اس دھرم دا اتہاس مصر دے نیل دریا سے لے کے حال عراق دے دجلہ - فرات دریاوان دے وچ شروع ہویا اتے اجوکا اسرائیل اکو اک یہودی دیس اے ۔
یہودی تریخ یہودیاں تے یہودیت دی تریخ اے۔ اگرچہ یہودیت بطور مذہب یونانی تاریخی حوالےآں دے مطابق سب توں پہلے ھلنستی دور (31 ق م – 323 ق م) وچ ظاہر ہويا تے اسرائیل دا قدیم ترین ذکر، قطبہ مرنپتاح 1203–1213 ق م اُتے لکھیا ملدا اے، مذہبی ادب بنی اسرائیلیاں دی کہانی 1500 سال ق م پرانی بتلاندا اے۔ یہودی جلاوطن برادری اسوری فتح دے نال ہی شروع ہوئی تے بابلی فتح اُتے شدت اختیار کيتی۔ یہودی رومی سلطنت وچ وی جابجا پھیلے ہوئے سن، جس وچ بازنطینی حکمرانی دور وچ وسطی تے مشرقی بحیرہ روم وچ کمی واقع ہوئی اے۔ 638ء وچ بازنطینی سلطنت نے بلاد شام تے مشرقی بحیرہ رومی علاقےآں دا قبضہ کھو دتا، عرب اسلامی سلطنت دے تحت خلیفہ عمر نے یروشلم، میسوپوٹامیا، شام، فلسطین تے مصر فتح کيتا۔ سپین وچ یہودی سبھیاچار دا سنہری دور مسلم سنہری دور تے یورپ دے قرون وسطی دے تاریک دور نال وقوع پزیر ہويا جدوں جزیرہ نما آئبیریا دے زیادہ تر علاقےآں وچ مسلم حکمرانی سی۔ اس دور وچ یہودیاں نوں عام طور اُتے معاشرے وچ تسلیم کيتا جاندا سی چنانچہ یہودی مذہبی، ثقافتی تے اقتصادی زندگی نے ترقی کيتی۔
یہودی پرمپرا دے مطابق ، پہلاں یہودی مصر دے اندر غلام ہندے سن ۔ بعد وچ حضرت موسی علیہ السلام دی اگوائی وچ اوہ اسرائل آ گئے ۔ عیسی ؑ دے 1100 سال پہلاں یعقوب علیہ سلام دے 12 پتران دے بنیاد اتے وکھ - وکھ یہودی قبیلے بنے ۔ ایہہ دو کھیمےآں وچ بٹ گئے - اک ، جو 10 قبیلےآں دا بنا سی اسرائل کہلایا اتے دو ، جو باقی دے دو قبیلےآں توں بنا سی اوہ یہودیہ کہلایا ۔ 10 قبیلےآں والے اسرائیل دا کی ہویا اسدا پتہ نہیں اے ۔ یہودیہ اتے بابل دا قبضہ ہو گیا ۔ بعد وچ سن 800 ق م دے آسپاس ایہہ اسیریا دے ماتحت چلیا گیا ۔ فارس دے ہخامنشی حکمراناں نے اسیریائیاں نوں 530 ق م تک ہرا دتا تاں ایہہ کھیتر فارسی حکمرانی وچ آ گیا ۔ اس ویلے جرآلودہ دے دھرم دا اثر یہودی دھرم اتے پیا ۔ یونانی جیتو سکندر نے جدوں دارا تیسرے نوں 330 ق م وچ ہرایا تاں ایہہ یہودی یونانی حکمرانی وچ آ گئے ۔ سکندر دی موت دے بعد سیلیوکس دے سامراج اتے اسدے بعد رومن سامراج دے ماتحت رہن دے بعد عیسائیت دا شروع ہویا ۔ اسدے بعد یہودیاں نوں تکلیفاں دتیاں جان لگیاں ۔ ستویں صدی وچ اسلام دے ظہور تک انھاننوں پریشانی دا سامنا کرنا پیا ۔ اسدے بعد ترک ، مملوک حکمرانی دے ویلے ایہناں دا فرار اس کھیتر توں شروع ہویا ۔ ویہویں صدی دے شروع وچ کئی یہودی یورپ توں آکے اجوکے اسرائلی کھیتراں وچ بسن لگے ۔
کلاسیکی عثمانی مدت دے دوران وچ 1300ء -1600ء سلطنت دی تمام اقليتی برادریاں بشمول یہود کسی حد تک خوشحالی و آزادی دا لطف اٹھاندے رہے۔ ،17واں ء صدی وچ مغربی یورپ وچ اچھی خاصی یہودی آبادیاں سن۔ یورپی نشا ۃ ثانیہ تے روشن خیالی دی مدت دے دوران وچ خود یہودی برادریاں وچ وی اہم تبدیلیاں واقع ہُندیاں رہیاں۔ 18واں صدی عیسوی وچ یہودیاں نے تحدیدی قوانین توں آزادی تے وسیع تر یورپی معاشرے وچ انضمام دے لئی مہم شروع کيتی۔ 1870ء تے 1880ء دی دہائیاں دے دوران یورپی یہود نے زیادہ فعال طور اُتے ہجرت کرنے تے یہود نوں فلسطین تے ارض مقدسہ دے علاقےآں وچ دوبارہ آبادکاری دے بارے آزادانہ گفتگو تے بحثاں شروع کيتی۔ صیہونی تحریک باضابطہ طور اُتے 1897ء وچ قائم کيتی گئی۔ دراں اثنا، یورپ تے امریکا دے یہود نے سائنس، سبھیاچار تے معیشت دے شعبےآں وچ ميں مہارت حاصل کيتی جنہاں وچ عام طور اُتے سائنس دان البرٹ آئنسٹائن تے فلسفی لڈوگ وٹگنسٹائن نوں سب توں زیادہ مشہور سمجھیا جاندا اے۔ اس دور دے بعد توں یہود نے وڈی تعداد وچ نوبل انعام جیتنا شروع کیتے۔[۱]
1933ء وچ ایڈولف ہٹلر تے نازیاں دے جرمنی وچ اقتدار وچ آندے نال یہودیاں دی صورت حال زیادہ کشیدہ ہوئے گئی۔ اقتصادی بحران، سام مخالف نسلی قوانین تے نیڑے تر ہُندی آئندہ دی جنگ دے خوف نے بوہت سارے یہودیاں نوں یورپ توں فلسطین، ریاست ہائے متحدہ امریکا تے سوویت یونین فرار ہونے اُتے مجبور کيتا۔ 1939ء وچ دوسری جنگ عظیم شروع ہوئی 1941ء تک ہٹلر نے پولینڈ تے فرانس سمیت تقریباً تمام یورپ جتھے اس وقت لکھاں یہودی رہ رہے سن اُتے قبضہ کر ليا۔ 1941ء وچ سوویت یونین اُتے حملے دے بعد یہودیاں دا حتمی علاج یعنی یہودی لوکاں دا وسیع پیمانے اُتے بے مثال و منظم قتلِ عام شروع ہويا جس دا مقصد یہودی نسل دی فنا و تعدیم سی تے جس دے نتیجہ یورپ بشمول شمالی افریقہ (نازی نواز وکی - شمالی افریقہ تے اطالوی لیبیا) وچ یہود اُتے ظلم و ستم تے عقوبت وقوع پزیر ہويا۔ اس نسل کشی جس وچ تقریباً سٹھ لکھ یہود باضابطہ طریقے توں ہلاک کیتے گئے مرگ انبوہ یعنی ہولوکاسٹ یا (عبرانی اصطلاح) شواح دے طور اُتے جانیا جاندا اے صرف پولینڈ دے حراستی کیمپاں وچ تیس لکھ یہود گیس دی کوٹھڑیاں دے ذریعے قتل ہوئے جدوں کہ صرف آشوٹز حراستی کیمپ ہی وچ دس لکھ قتل کیتے گئے۔
1945ء وچ فلسطینی یہودی مزاحمتی تنظیماں متحد ہوئیاں تے یہودی مزاحمتی تحریک ہگانا دی باقاعدہ بنیاد پائی ،تحریک نے برطانوی تسلط توں لاتعلقی دا برملا اظہار شروع کر دتا حتی کہ برطانوی حکومت دے فلسطینی علاقےآں وچ لامحدود یہودی آبادکاری توں انکار اُتے ہگانا دہشت گرد طریقہ مزاحمت اپنایا تے نال ہی نال بحری جہازاں وچ غیر قانونی تارکین وطن یہود نوں فلسطین وچ آباد کرنے لگے۔ ڈیوڈ بن گوریان نے 14 مئی 1948ء نوں ارض اسرائیل وچ یہودی ریاست دے قیام دا اعلان کر دتا جو اسرائیلی ریاست دے طور اُتے جانا گیا۔ اس دے بعد فوری طور اُتے تمام ہمسایہ عرب ریاستاں نے اسرائیل اُتے حملہ کر دتا، جدوں کہ نو زائیدہ اسرائیلی فوج برطانیہ اورفرانس دی مدد توں مزاحمت کردی رہی۔ 1949ء وچ جنگ ختم ہوئی تاں اسرائیل دی ریاست دی تعمیر شروع ہوئی، ریاست نے وڈے پیمانے اُتے دنیا بھر توں سینکڑاں ہزاراں یہودی مہاجرین دی لہراں نوں جذب کيتا۔ اج اسرائیل اک پارلیمانی جمہوریت اے جس دی آبادی 80 لکھ افراد توں ودھ اے، جنہاں وچ 60 لکھ یہودی نيں۔ سب توں وڈا یہودی طبقہ اسرائیل تے امریکا وچ اے جدوں کہ اہم برادریاں فرانس، ارجنٹائن، روس، برطانیہ، آسٹریلیا، کینیڈا تے جرمنی وچ نيں۔ اعداد و شمار تے جمعیت شماری دے لئی یہودی آبادی صفحہ ملاحظہ کرن۔
یہودی تاریخ دے دور
[سودھو]یہودیاں تے یہودیت دی تریخ پنج دوراں وچ تقسیم کیتا جا سکدا اے: (1) آغازِِ یہودیت توں پہلے دا قدیم اسرائیل - 586 ق م; (2) 5 تے 6 صدی ق م وچ آغازِ یہودیت دے دوران;سانچہ:Clarify (3) ہیکل دوم دی تباہی دے بعد 70ء وچ راہبائی یہودیت دی تشکیل ; (4) رہبائی یہودیت دا دور رَفعِ عیسؑی توں لیکر 312ء وچ حکمران قسطنطین اعظم دے سیاسی دورِ اقتدار تک تے 18ویں صدی دے آخر وچ عیسائی سیاسی بالادستی دے خاتمے تک ; تے (5)، مختلف یہودیت دا دور ، فرانسیسی تے امریکی انقلابات توں لیکر موجودہ دور تک۔
یہودی تریخ دے ادوار
[سودھو]یہودیاں تے یہودیت دی تریخ پنج ادوار وچ تقسیم کيتا جا سکدا اے: (1) آغازِِ یہودیت توں پہلے دا قدیم اسرائیل - 586 ق م؛ (2) 5 تے 6 صدی ق م وچ آغازِ یہودیت دے دوران؛ (3) ہیکل دوم دی تباہی دے بعد 70ء وچ ربیائی یہودیت دی تشکیل ؛ (4) رہبائی یہودیت دا دور رَفعِ مسیحیت توں لےکے 312ء وچ حکمران قسطنطین اعظم دے سیاسی دورِ اقتدار تک تے 18واں صدی دے آخر وچ مسیحی سیاسی بالادستی دے خاتمے تک ؛ تے (5)، مختلف یہودیت دا دور، فرانسیسی تے امریکی انقلابات توں لےکے موجودہ دور تک۔[۲]
قدیم یہودی تریخ (1500 ق م – 63 ق م)
[سودھو]مرکزی صفحہ ابتداء یہودیت
ابتدائی یہودیاں تے انہاں دے پڑوسیاں دی تریخ زرخیز ہلال تے بحیرہ روم دے مشرقی ساحل اُتے مرکوز اے۔ ایہ تریخ انہاں لوکاں وچ شروع ہُندی اے جو دریائے نیل تے بین النہرین دے درمیانی علاقےآں وچ رہندے رہے۔ اس دے اطراف وچ قدیم مصر تے بابل، عرب دے ریگستان تے پہاڑ۔ ایشیائے کوچک، کنعان دی زمین (جو موجودہ اسرائیل، فلسطین، اردن تے لبنان دے علاقے بندے نيں) تہذیباں دی مُقامِ اِجتماع سی۔
عبرانی بائبل دے مطابق،یہود قدیم بنی اسرائیل دی نسل توں نيں جو کنعان دے علاقے وچ بحیرہ روم دے مشرقی ساحل تے دریائے اردن دے درمیان وچ آباد ہوئے۔ عبرانی بائبل ’’بنی اسرائیل‘‘ نوں مشترک جدامجد یعقوب توں منسوب کردی اے۔[۳]
کتاب ایہ وی تجویز کردی اے کہ دوسری ہزاریہ ق م دی شروع دی صدیاں وچ عبرانیاں دی خانہ بدوشیہیبرون یعنی الخلیل دے اردگرد مرکوز رہی جس دا نتیجہ انہاں دے مقام تدفین یعنی پرکھاں دے غار دے قیام اُتے ہويا۔ بنی اسرائیل اس سرگزشت دے مطابق، بارہ قبیلے اُتے مشتمل سی، ہر اک قبیلہ یعقوب دے بارہ بیٹےآں دی اولاد سی روبن، شمعون، لیوی، یہودہ، آشکار، زابلن،ڈین، گاد، نفتالی، آشیر، یوسف تے بن یامین۔
بائبل دی کتاب پیدائش، باب 50-25 ، یعقوب تے اس دے بارہ بیٹےآں دا قصہ دسدا اے جنہاں نے شدید قحط دے دوران وچ کنعان چھڈیا تے شمالی مصر دے علاقے گوشن وچ آباد ہوئے۔ شروع وچ تاں انہاں نوں مصر وچ زرخیز زمیناں دتیاں گئیاں اُتے صدیاں بعد مصری فراعنہ دی حکومت نے انہاں نوں مبینہ طور اُتے غلام بنا رکھیا سی ، اگرچہ قرآن تے سابقہ مقدس کتاباں اس دی تصدیق کردیاں نيں اُتے اس امر دے واقع ہونے دا کسی آزاد ذرائع توں ثبوت نئيں ملا۔[۴] کم و بیش 400 سال دی غلامی دے بعد اللہ یعنی یہوہ (اسرائیلی لوکاں دے خدا دا اس وقت دا ناں ) نے لاوی قبیلے دے عبرانی پیغمبر موسیٰ نوں اسرائیلیاں نوں فرعون توں رہائی دے لئی بھیجیا۔ مقدس کتاباں دے مطابق، عبرانی معجزانہ طور اُتے ہجرت کر کے مصر توں باہر نکلے ( ایہ واقعہ خروج یا ہجرت دے طور اُتے جانیا جاندا) تے واپس اپنے آبائی وطن کنعان لوٹے۔ مقدس کتاباں دے مطابق، مصری غلامی توں آزادی دے بعد،(اسلام دے مطابق انہاں نے موسی دی حکم عدولی دی تے کنعانی قبیلے توں لڑنے توں انکار کيتا جس دی سزا وچ ) بنی اسرائیل چالیس سال دی مدت تک سینا دے ریگستان دے وچ گمراہ پھردے رہے، جتھے انہاں نوں من و سلوی ملدا رہیا فیر انہاں نے1400 ق م وچ یوشع بن نون دی زیر قیادت کنعان فتح کيتا۔ بائبل دیاں تحریراں دے مطابق ،صحرا وچ رہنےکی مدت دے دوران وچ بنی اسرائیل نوں دس احکام کوہ سیناء اُتے یہوواہ توں موسیٰ دے ذریعے موصول ہوئے۔ کنعان وچ داخل ہونے دے بعد، ہر اک قبیلے نوں زمین دا حصہ دتا گیا ۔
بہرکیف، آثار قدیمہ توں یہود دے اصل علاقے دی اک مختلف کہانی کاپتہ چلدا اے کہ ضروری نئيں اے کہ یہود نے لیونت یا سرزمین شام دا علاقہ چھڈیا ہوئے۔ آثار قدیمہ دے اوہ ثبوت زیادہ حاوی نيں کہ بنی اسرائیل دا اصل مقام کنعان سی نہ کہ مصر، جنہاں دے مطابق مصر توں فرار یا 40 سال در بدرسینا دے صحرا تے بیابان وچ پھرنے والے قصہ دی کوئی گنجائش نئيں اے [۵]۔ بوہت سارے آثار قدیمہ دے ماہرین نے ، موسیٰ تے خروج مصر دے آثار قدیمہ دی تحقیقات نوں ’’اک بے ثمر تعاقب‘‘ قرار دے کے ترک کر دتا اے [۵]۔ اک صدی اُتے محیط آثار قدیمہ تے مصریات دے ماہرین نے تحقیق توں کوئی قابلِ قدر ثبوت نئيں پایا کہ قیدِ مصر، داستانِ فرار از مصر تے سفرِ بیابانِ سینا وچ براہ راست کوئی تعلق ہوئے سکدا اے تے ایويں اس تجویز دے نتیجے اُتے پہنچے کہ آہنی دور دی یہوداہ تے اسرائیل دیاں ریاستاں دا اصل مقام کنعان اے، نہ کہ مصر۔۔[۶][۷] قدیم ترین اسرائیلی بستیاں دی سبھیاچار کنعانی اے، انہاں دے اشیائے مقدسہ کنعانی دیوتا ال کيتیاں نيں، مٹی دے برتناں وچ مقامی کنعانی روایت پائی جاندی اے تے انہاں دے حروف تہجی ابتدائی مقامی کنعانی اے ۔ واحد فرق ’’اسرائیلی‘‘ دیہات تے کنعانی تھاںواں وچ زیر زمین دبی ہوئی سور دی ہڈیاں دی غیر موجودگی اے، اسنوں نسلی فرق گنیاجائے یا ایہ فرق ہور عوامل دی وجہ توں اے حالے تک ایہ معاملہ متنازع اے [۸]
کئی سو سال تک ارض مقدسہ دی بارہ متحدہ ریاستاں اُتے بارہ قبیلےآں دے اماماں (قضاۃ) دی حکمرانی دا تسلسل رہیا۔ اس دے بعد 1000 ق م وچ طالوت بادشاہ دے تحت اسرائیلی بادشاہت قائم ہوئی تے بادشاہ داؤد ؑ تے اُس دے بیٹے شاہ سلیمان ؑ دے دور تک جاری رہی۔ داؤد ؑ ہی دے دور حکومت وچ پہلے توں قائم یروشلم اسرئیل تے یہوداہ دی متحدہ بادشاہتاں دا قومی تے روحانی راجگڑھ بنیا۔ سلیمان ؑ نے سب توں پہلے موریاہ پہاڑ (حرم قدسی) اُتے ہیکل تعمیر دی جو یروشلم وچ اے [۹]۔ پر، قبیلے جو سیاسی طور اُتے انتشار دا شکار سن، انہاں دی موت اُتے , دس شمالی قبیلے تے دو جنوبی قبیلے (یہودا تے بنیامین )کے درمیان خانہ جنگی شروع ہوئی ۔ بنی اسرائیل قوم دو ریاستاں وچ تقسیم ہوئی شمال وچ ریاست اسرائیل (سامریہ) تے جنوب وچ مملکت یہوداہ دے ناں توں، تقسیم دا فائدہ اٹھا کے شامی حکمران تلگت پلاسر سوم نے شمالی ریاست اسرائیل اُتے 8واں صدی ق م وچ قبضہ کيتا۔ عام طور اُتے قابل قبول کوئی وی تاریخی دستاویز انہاں دس شمالی قبیلے دی حتمی حالت دی سرگزشت نئيں دیندی، جنہاں نوں اسرائیل دے دس گمشدہ قبیلے دے طور اُتے وی جانیا جاندا اے، اگرچہ قیاس آرائیاں دی افراط اے۔
اسیری بابل (587-538 ق م)
[سودھو]اک غالب طاقت دے خلاف بغاوت تے نتیجہ خیز محاصرے دے بعد دی مملکت یہوداہ نوں 587 ق م وچ بابلیاں دی فوج نے فتح کيتا تے پہلا ہیکل (ہیکل سلیمانی ) تباہ کيتا- مملکت دی اشرافیہ تے انہاں دے لوکاں دے بوہت سارے سن جلاوطن کردئے گئے سن، جتھے انہاں دا مذہب روايتی ہیکل توں باہر ترقی پاندا رہیا . جدوں کہ دوسرے مصر فرار ہوگئے. یروشلم دے زوال دے بعد بابل (موجودہ عراق) , یہودیت دے لئی اک ہزار توں زیادہ سال تک توجہ دا مرکز بنا رہیا. [حوالہ درکار] سب توں پہلی بابل وچ مملکت یہوداہ دی جلاوطن یہودی برادری دا قیام 597 ق م وچ یہوکونیاہ دی جانب توں آیا تے نال ہی 586 ق م وچ ہیکل سلیمانی دی تباہی بھی[۱۰] . بابل ، جتھے یہود دے چند سب توں ممتاز شہر تے برادریاں قائم ہوئیاں ,اور جو اس وقت توں لے کے 13واں صدی تک یہودی زندگی دا مرکز بنا [۱۱]. پہلی صدی تک بابل دی آبادی دے بڑھاؤ وچ تیزی آچکيتی سی[۱۰] تے اک اندازے دے مطابق سال 200 عیسوی توں 500 عیسوی وچ دس لکھ یہود تک وادھا ہويا جو بعد وچ ودھ کے ویہہ لکھ تک جا پہنچی[۱۲] ، دونے قدرتی بڑھاؤ تے زیادہ توں زیادہ یہود دی اسرائیل توں ہجرت دی وجہ توں ، ایتھے تک کہ دنیا دی یہودی آبادی دا چھٹا حصہ اس علاقے وچ آباد ہويا [۱۲]. ایتھے اُتے انہاں نے بابلی تلمود لکھی قدیم بابل دے یہودیاں دی زباناں —عبرانی تے ارامی وچ -
یہودی تصوف ( قبالہ ) جو اج وی انہاں وچ بہت مشہور تے رائج اے ، کچھ دانشوراں جداں مشہور یہودی مصنف شهولیم گرشوم دے مطابق اپنی اصلی حالت (نظریاتی قبالہ) دے نال نال اس وچ جادوئی عملیات ( عملی قبالہ ) دا دخول ايسے زمانے وچ ہويا جو قرون وسطی تک ہور ترقی کردا گیا ، اپنی کتاب کبالہ وچ بیان کردے نيں
” | تاریخی حوالے توں عملی قبالہ نظریاتی قبالہ توں بہت پرانا تے اس اُتے غیر منحصر وی اے . حقیقت وچ ہن جسنوں عملی قبالہ سمجھیا جاندا اے ان تمام تر جادوئی عملیات دا مجموعہ اے جو تالمودی دور (بابل) وچ پروان چڑھاں تے قرون وسطی تک چلی آئیں- سفیروت دی صوفی تعلیمات (نظریاتی قبالہ) نے بمشکل ہی کدی انہاں عملیات وچ کوئی فیصلہ کن کردار ادا کيتا اے [۱۳][۱۴] | “ |
ان یہود نے بابل دی تلمودی درسگاہاں قائم کيتیاں ، جو جیونئیم درسگاہاں کہلاندی نيں - جو بابل وچ یہودی علم تے یہودی قانون دی ترقی دا مرکز بنیاں 500ء توں 1038 ء تک . دو سب توں زیادہ مشہور درسگاہاں پمبیدیندا تے سبورا سن - اہم (علم دین دے مدرسے) نیہاردتا تے مہوذا وچ واقع سن -
کچھ نسلاں تے فارس دی 540 ق م وچ بابل دی فتح دے بعد کچھ مریدین عزیر تے نحمیاہ دی رہنمائی وچ واپس اپنی سرزمین تے اپنی پرانی روایات نوں لوٹے – دوسرے یہود مستقل واپس نہ پرت سکے تے جلا وطنی ہی وچ رہے[۱۵] تے اسرائیل توں باہر اپنی وکھ ہی خود مختاری بنا لی ، خاص طور اُتے مشرق وسطی وچ 7 ويں صدی ءکی مسلم فتوحات دے بعد [حوالہ درکار]-
قدیم ہندستان کینال ابتدائی تجارت (70 ء - 562 ق م)
[سودھو]قدیم روایات دے مطابق ، یہوداہ توں تاجر ہندستان دے موجودہ شہرکوچین (کوچی) 562 ق م وچ پہنچے تے ہور جلاوطن یہود اہ دے باسی 70 ء وچ ہیکل دی دوسری تباہی دے بعدپہنچے[۱۶]
نوٹ
[سودھو]- ↑ «Jewish Nobel Prize Winners». jinfo.org. بایگانیشده از اصلی در ۲۰۱۹-۰۱-۰۷. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۴-۲۸. نامعلوم پیرامیٹر دا
|url-status=
نظر انداز کردا (کمک) - ↑ Neusner 1992, p. 4.
- ↑ http://www.biblestudytools.com/dictionary/children-of-israel/
- ↑ https://www.haaretz.com/jewish/were-jews-ever-really-slaves-in-egypt-1.5208519
- ↑ ۵.۰ ۵.۱ Dever, William G. (2002). What Did the Biblical Writers Know and When Did They Know It?. Wm. B. Eerdmans Publishing Company. ISBN 978-0-8028-2126-3.p. 99
- ↑ Finkelstein, Israel and Nadav Naaman, eds. (1994). From Nomadism to Monarchy: Archaeological and Historical Aspects of Early Israel. Israel Exploration Society۔ ISBN 978-1-880317-20-4۔
- ↑ Robert Jameson. Ian Shaw, ed A؛Ian Shaw Dictionary of Archaeology (New edition (17 Feb 2002) ed.). Wiley Blackwell. p. 313. ISBN 978-0-631-23583-5۔
The Biblical account of the origins of the people of Israel (principally recounted in Numbers, Joshua and Judges) often conflicts with non-Biblical textual sources and with the archaeological evidence for the settlement of Canaan in the late Bronze Age and early Iron Age. […] Israel is first textually attested as a political entity in Egyptian texts of the late 13th century BC and the Egyptologist Donald Redford argues that the Israelites must have been emerging as a distinct group within the Canaanite culture during the century or so prior to this. It has been suggested that the early Israelites were an oppressed rural group of Canaanites who rebelled against the more urbanized coastal Canaanites (Gottwald 1979). Alternatively, it has been argued that the Israelites were survivors of the decline in the fortunes of Canaan who established themselves in the highlands at the end of the late Bronze Age (Ahlstrom 1986: 27). Redford, however, makes a good case for equating the very earliest Israelites with a semi-nomadic people in the highlands of central Palestine whom the Egyptians called Shasu (Redford 1992:2689-80; although see Stager 1985 for strong arguments against the identification with the Shasu). These Shasu were a persistent thorn in the side of the Ramessid pharoahs' empire in Syria-Palestine, well-attested in Egytian texts, but their pastoral lifestyle has left scant traces in the archaeological record. By the end of the 13th century BC, however, the Shasu/Israelites were beginning to establish small settlements in the uplands, the architecture of which closely resembles contemporary Canaanite villages.
- ↑ Killebrew, Ann E. (2005). Biblical Peoples and Ethnicity: An Archeological Study of Egyptians, Canaanites, Philistines, and Early Israel, 1300–1100 B.C.E. Atlanta: Society of Biblical Literature. p. 176. ISBN 978-1-58983-097-4. Retrieved August 12, 2012.
Much has been made of the scarcity of pig bones at highland sites. Since small quantities of pig bones do appear in Late Bronze Age assemblages, some archaeologists have interpreted this to indicate that the ethnic identity of the highland inhabitants was distinct from Late Bronze Age indigenous peoples (see Finkelstein 1997, 227-30). Brian Hesse and Paula Wapnish (1997) advise caution, however, since the lack of pig bones at Iron I highland settlements could be a result of other factors that have little to do with ethnicity
- ↑ Compare: "Brief History of Israel and the Jewish People
".Israel Science and Technology Directory. Retrieved August 12, 2012.
The rule of Israelites in the land of Israel starts with the conquests of Joshua (ca. 1250 BCE). The period from 1000-587 BCE is known as the 'Period of the Kings'. The most noteworthy kings were King David (1010-970 BCE), who made Jerusalem the Capital of Israel, and his son Solomon (Shlomo, 970-931 BCE), who built the first Temple in Jerusalem as prescribed in the Tanach (Old Testament).
- ↑ ۱۰.۰ ۱۰.۱ [מרדכי וורמברנד ובצלאל ס רותת "עם ישראל - תולדות 4000 שנה - מימי האבות ועד חוזה השלום", ע"מ 95. (Translation: Mordechai Vermebrand and Betzalel S. Ruth – "The People of Israel – the history of 4000 years – from the days of the Forefathers to the Peace Treaty", 1981, pg. 95)
- ↑ Moore, Megan Bishop; Kelle, Brad E. (2011). Biblical History and Israel's Past: The Changing Study of the Bible and History. Wm. B. Eerdmans Publishing. pp. 357–358. ISBN 0802862608. Retrieved 11 June 2015
- ↑ ۱۲.۰ ۱۲.۱ Dr. Solomon Gryazel, History of the Jews: From the destruction of Judah in 586 BC to the present Arab Israeli conflict, p. 137.
- ↑ Scholem, Gershom. Kabbalah, p. 183. Keter Publishing HouseJerusalem, Ltd., 1974.
- ↑ «Kabbalah – Gershom Scholem.pdf». بایگانیشده از اصلی در ۲۰۲۰-۱۰-۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۰.
- ↑ Jonathan Stökl, Caroline Waerzegger (2015). Exile and Return: The Babylonian Context. Walter de Gruyter GmbH & Co. pp. 7–11, 30, 226.
- ↑ Schreiber, Mordecai (2003). The Shengold Jewish Encyclopedia. Rockville, MD: Schreiber Publishing, 125. ISBN 1-887563-77-6.