توحید افعالی
خداشناسی | |
---|---|
توحید | توحید ذاتی • توحید صفاتی • توحید افعالی • توحید عبادی • صفات ذات تے صفات فعل |
فروع | توسل • شفاعت • تبرک |
عدل (افعال الہی) | |
حُسن تے قُبح • بداء • امر بین الامرین | |
نبوت | |
خاتمیت • پیامبر اسلام • اعجاز • عدم تحریف قرآن | |
امامت | |
اعتقادات | عصمت • ولایت تكوینی • علم غیب • خلیفۃ اللہ • غیبت • مہدویت • انتظار فرج • ظہور • رجعت |
ائمہ معصومین | |
معاد | |
برزخ • معاد جسمانی • حشر • صراط • تطایر کتب • میزان | |
اہم مسائل | |
اہل بیت • چودہ معصومین • تقیہ • مرجعیت | |
توحید افعالی توں مراد ایہ اے کہ انسان عقیدہ رکھے کہ کائنات وچ رونما ہونے والے تمام واقعات بلکہ دوسری موجودات دے افعال وی اللہ دے فعل نيں۔ توحید افعالی دے مطابق کوئی وی کم کسی وی چیز توں سرزد ہوئے جائے اوہ اللہ تعالی دے ارادے تے انہاں دی طاقت توں انجام پاندا اے۔ مسلمان علما نے توحید افعالی اُتے عقلی تے قرآنی دلایل پیش کيتے نيں انہاں وچوں اوہ آیتاں ذکر کيتی نيں جنہاں وچ اللہ تعالی نوں تمام چیزاں دا خالق دسیا گیا اے۔
اشاعرہ ايسے توحید افعالی دی وجہ توں انسان نوں مختار نئيں سمجھدے، معتزلہ توحید افعالی نوں مندے نيں لیکن انسان دے اختیاری افعال نوں اللہ دا فعل نئيں سمجھدے تے انہاں نوں صرف انسان دا ہی فعل سمجھدے نيں۔ شیعہ امامیہ دونے نظریات نوں صحیح نئيں سمجھدے ہوئے توحید افعالی نوں انسان دے اختیار دے نال سازگار قرار دیندے نيں۔ شیعہ انسان دے اختیاری کماں نوں اللہ دے افعال دے طول وچ قرار دیندے ہوئے انہاں دی نسبت اللہ تے انسان دونے دی طرف دیندے نيں۔ اللہ اُتے توکل تے توحید عبادی نوں توحید افعالی دے آثار وچوں قرار دتے جاندے نيں۔
معنی
[سودھو]مسلمان علما توحید نوں ذاتی، صفاتی، عبادی تے اَفعالی وچ تقسیم کردے نيں۔[۱] مرتضی مطہری دے مطابق توحید افعالی دا مطلب ایہ اے کہ دنیا وچ موجود علت و معلول دے تمام نظام تے ہر چیز جو کائنات وچ واقع ہُندی اے اوہ اللہ تعالی دا فعل اے۔ تے کوئی وی موجود خود توں مستقل طور اُتے کوئی کم انجام نئيں دے سکدا اے تے تمام موجودات اپنے کم وچ اللہ دے فعل تے ارادہ توں منسلک تے وابستہ نيں۔[۲]
توحید افعالی دے مطابق اللہ تعالی دی ذات وچ کوئی شریک نئيں اے ؛ یعنی مخلوقات وچوں جو وی کم انجام دیندے نيں اوہ اللہ دا فعل اے۔[۳] توحید افعالی وی توحید ذاتی تے توحید صفاتی دی طرح توحید دے نظری مراتب وچوں اے ؛ یعنی انسان دے عقیدے توں مربوط اے ؛ توحید عبادی دے خلاف کہ جو اعمال توں مربوط اے۔[۴]
قسماں
[سودھو]علم کلام دی بعض کتاباں وچ «توحیدِ خالقیت» تے «توحیدِ رُبوبیّت» دے عناوین اُتے توحید اَفعالی وچ بحث ہُندی اے۔[۵] خالقیت وچ توحید دا مطلب ایہ اے کہ کائنات دی تمام موجودات نوں اللہ تعالی نے خلق کيتا اے۔[۶]اور جو چیزاں دوسری مخلوقات نے بنائی نيں اوہ وی اللہ تعالی دی مخلوق نيں۔[۷] توحیدِ ربوبیت دا معنی ایہ اے کہ کائنات نوں تے تمام موجودات دی تدبیر کرنے والا اللہ تعالی اے ؛ یعنی کائنات وچ ایسا نظم قائم کردا اے کہ جس دے ذریعے توں دنیا تے اس دی موجودات اس ہدف تک پہنچ جاندیاں نيں جو انہاں دے لئی قرار دتا گیا اے۔[۸]
علی ربانی گلپائگانی دا کہنا اے توحید خالقیت اُتے دلالت کرنے والی آیات وچ سورہ رعد دی 16واں، سورہ زُمَر دی 62واں تے سورہ غافر دی 62واں آیت نيں جنہاں وچ اللہ تعالی :«خالقُ کلِّ شیءٍ»سائیٹ غلطی: بند کردا </ref> ؛ <ref> دا گھاٹا ٹیگ تے توحید ربوبیت بیان کرنے والی آیات وچ سورہ اعراف دی 54واں آیت:
- ...أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَک اللَّـهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ؛(ترجمہ:آگاہ رہو!آفرینش ايسے دی اے تے امر وی ايسے دا اے، وڈا با برکت اے اللہ جو عالمین دا رب اے۔)[۹] ايسے طرح سورہ طہ دی 50واں آیت: ...«رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَىٰ كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَىٰ»سائیٹ غلطی: بند کردا </ref> ؛ <ref> دا گھاٹا ٹیگ آخری دو آیتاں توحید خالقیت تے توحید ربوبیت دوناں نوں بیان کردیاں نيں[۱۰]
عقلی دلایل
[سودھو]مسلم فلاسفر دی توحید افعالی اُتے قائم کيتی جانے والی دلایل وچوں اک ایہ اے کہ کائنات دی تمام موجودات بالواسطہ یا بلاواسطہ اللہ تعالی دی مخلوق نيں تے فیر اللہ تعالی کائنات دی تمام مخلوقات دی علت اے۔[۱۱]
محمدتقی مصباح یزدی دا کہنا اے کہ صدرالمتألہین دے نظریات تے حکمت متعالیہ دے مبانی دے تحت اس مسئلے اُتے زیادہ ہی مضبوط دلیل پیش کرسکدے نيں؛ اوہ ایہ کہ کوئی وی علت یا معلول خود توں مستقل نئيں نيں تے ہر اک خدا توں وابستہ نيں۔ اس طرح توں کہ موجودات وچوں کوئی مستقل اُتے کوئی کم کرسکے تے اللہ تعالی توں بےنیاز رہے ایہ ممکن نئيں اے۔ لہذا ہر خلقت اللہ تعالی دا کم اے۔[۱۲]
قرآنی شواہد
[سودھو]بعض افراد توحید افعالی نوں ثابت کرنے دے لئی بعض قرآنی آیات تے روایات توں تمسک کردے نيں۔ مرتضی مطہری نے توحید افعالی دے بحث وچ سورہ اِسراء دی 111واں آیت نوں شاہد دے طور اُتے پیش کيتا اے۔[۱۳]جس وچ ارشاد ہُندا اے:«وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـہِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلِّ»
(اور کہو: کہ ساری حمد اس اللہ دے لئی اے جس نے نہ کسی نوں فرزند بنایا اے اورنہ کوئی اس دے ملک وچ شریک اے تے نہ کوئی اس دی کمزوری دی بنا اُتے اس کاسرپرست اے اورفیر باقاعدہ اس دی بزرگی دا اعلان کردے رہو)۔
اسی طرح «لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ الّا باللہ» (کوئی طاقت تے قوت اللہ دے وسیلے دے علاوہ نئيں اے۔) دی عبارت نوں وی توحید افعالی دے مؤیدات وچوں شمار کيتا اے۔[۱۴]
محمدتقی مصباح یزدی دے مطابق سورہ انبیاء دی 22واں آیت (لَوْ کَانَ فِیهِمَا آلِهَةٌ إلاَّ اللہُ لَفَسَدَتَا؛ یاد رکھو جے زمین و آسمان وچ اللہ دے علاوہ تے خدا وی ہُندے تاں زمین و آسمان دونے برباد ہوجاتے) توحید افعالی دے اثبات دے لئی اک دلیل اے۔[۱۵] انہاں نے اس آیت وچ موجود دلیل عقلی نوں ایويں بیان کيتا اے:
- جے کائنات وچ اک علت توں زیادہ ہُندی تاں اس دے اجزاء وچ علت تے معلول دا رابطہ ناممکن تھا؛ کیونجے ہر معلول اپنی علت ہی توں وابستہ اے تے دوسری علتاں اس اُتے اثر نئيں کرسکدیاں نيں۔
- کائنات اک نظم دی پیروی کردی اے تے اس دے تمام اجزا وچ باہمی رابطہ پایا جاندا اے۔
- نتیجہ ایہ ہويا کہ کائنات دی اک ہی علت اے تے اک ہی خلق کرنے والا خالق اے۔[۱۶]
توحید افعالی تے دو نتیجے
[سودھو]بعض علم کلام دیاں کتاباں وچ توحید افعالی دے بعض نتائج بیان ہوئے نيں جنہاں وچوں عبادت وچ توحید تے اللہ تعالی اُتے توکل انہاں نتائج وچوں نيں۔ محمد تقی مصباح یزدی دا کہنا اے کہ جو شخص توحید افعالی اُتے یقین رکھدا اے اوہ اللہ تعالی دے سواے کسی تے چیز نوں عبادت دے لائق نئيں سمجھدا اے ؛ کیونجے صرف ایداں دے موجود ہی دی عبادت کيتی جاسکدی اے جو انسان دا خالق تے پالنے والا ہوئے۔[۱۷]
اسی طرح انہاں دا کہنا اے کہ توحید افعالی وچ صرف اللہ تعالی ہی موثر اے تے اس اُتے ہی اعتماد کيتا جاسکدا اے۔[۱۸] تے ہور وادھا کہندے نيں کہ سورہ حمد دی چوتھی آیت وچ ارشاد ہُندا اے: اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیّاکَ نَستَعین» (ہم صرف تواڈی عبادت کردے نيں تے تسيں توں ہی مدد منگدے نيں)۔ پس ایويں توحید افعالی دے ایہ دو نتیجے بیان ہوئے نيں۔[۱۹]
توحید افعالی تے انسانی اختیار
[سودھو]اسلامی فرق و مذاہب بھانويں توحید افعالی نوں مندے نيں لیکن اس دا انسانی اختیارات دے نال رابطہ دے بارے وچ اختلاف نظر رکھدے نيں۔[۲۰] اشاعرہ کہندے نيں: چونکہ اللہ تعالی دے سواے کوئی تے علت نئيں اے اس لئی انسان اپنے افعال دی علت نئيں تے اس دے افعال حقیقت وچ اللہ تعالی دے ہی افعال نيں۔[۲۱] معتزلہ دا کہنا اے کہ اللہ تعالی نے انسان دے افعال نوں انہاں دے سپرد کيتا اے۔ لہذا انسان دے اختیاری افعال اللہ دی مخلوق نئيں نيں۔[۲۲]شیعہ اثناعشری اس گل دے قائل نيں کہ انسان صاحب اختیار اے تے اس دے کم تے افعال حقیقت وچ ايسے دے ہی کم نيں؛ لیکن انہاں نوں انجام دینے وچ اوہ مستقل علت نئيں بلکہ اس دے تمام افعال دی مستقل علت اللہ تعالی اے۔[۲۳]
شیعہ متکلمین دے مطابق اشاعرہ دا نظریہ اس گل دا لازمہ ایہ اے کہ انسان صاحب اختیار نہ ہوئے تے ایہ گل اللہ تعالی دی طرف توں انسان اُتے عائد کردہ انہاں فرائض دے منافی اے جنہاں دے لئی آخرت وچ ثواب تے عقاب قرار دتا اے۔[۲۴]اسی طرح معتزلہ دا نظریہ وی توحید خالقیت تے اللہ تعالی دی قدرت مطلق العنان ہونے دے نال منافات رکھدا اے۔[۲۵]شیعاں دے عقیدے دے مطابق توحید افعالی اس لئی انہاں دے اختیار دے نال منافات نئيں رکھدا اے کیونجے انسان دے افعال اللہ تعالی دے افعال دے طول وچ نيں۔ لہذا انہاں نوں انسان دا فعل ہونے دے نال نال اللہ تعالی دے فعل وی قرار دے سکدے نيں۔[۲۶]
حوالے
[سودھو]- ↑ سبحانی، عقاید اسلامی در پرتو قرآن، حدیث و عقل، ۱۳٧۹ش، ص۱۵۱.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳٧٧ش، ج۲، ص۱۰۳.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳٧٧ش، ج۲، ص۱۰۴.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳٧٧ش، ج۲، ص۱۰۴.
- ↑ رجوع کرن: مصباح یزدی، آموزش فلسفہ، ۱۳٧۹ش، ج۲، ص۳۸٧؛ ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص٧٧و۸۵.
- ↑ رجوع کرن: ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص٧٧.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش فلسفہ، ۱۳٧۹ش، ج۲، ص۳۸٧و۳۸۸.
- ↑ مراجعہ کرن: ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۸٧.
- ↑ اعراف 54
- ↑ ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۸٧.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش فلسفہ، ۱۳٧۹ش، ج۲، ص۳۸۸و۳۸۹.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش فلسفہ، ۱۳٧۹ش، ج۲، ص۳۸۸.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳٧٧ش، ج۲، ص۱۰۳.
- ↑ مطہری، مجموعہ آثار، ۱۳٧٧ش، ج۲، ص۱۰۳.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش فلسفہ، ۱۳٧۹ش، ج۲، ص۳۸۸.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش فلسفہ، ۱۳٧۹ش، ج۲، ص۳۸۸و۳۸۹.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳٧۸ش، ج۱، ص۱۳۴.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳٧۸ش، ج۱، ص۱۳۴.
- ↑ مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳٧۸ش، ج۱، ص۱۳۵.
- ↑ ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص٧۹.
- ↑ ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص٧۹.
- ↑ ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص٧۹.
- ↑ ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص٧۹.
- ↑ مراجعہ کرن: ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۸۰.
- ↑ مراجعہ کرن: ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۸۰.
- ↑ ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۸۰.
مآخذ
[سودھو]- ربانی گلپایگانی، علی، عقاید استدلالی، قم، مرکز نشر ہاجر، چاپ ششم، ۱۳۹۳ش.
- سبحانی، جعفر، عقاید اسلامی در پرتو قرآن و حدیث، قم، بوستان کتاب، چاپ دوم، ۱۳۸٦ش.
- مصباح یزدی، محمدتقی، آموزش عقاید، تہران، شرکت چاپ و نشر بینالملل سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۳٧۸ش.
- مصباح یزدی، محمدتقی، آموزش فلسفہ، تہران، شرکت چاپ و نشر بینالملل سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۳٧۹ش.
- مطہری، مرتضی، مجموعہ آثار، تہران، صدرا، چاپ ہفتم، ۱۳٧٧ش.
|