صفوان بن امیہ
صفوان بن امیہ | |
---|---|
(عربی وچ: صفوان بن أمية بن خلف بن وهب الجمحي القرشي المكي)[۱] | |
مقام پیدائش | |
وفات | سنہ 661 |
شریک حیات | ناجیہ بنت ولید عاتکہ بنت ولید بن مغیرہ |
والد | امیہ بن خلف |
بہن/بھائی | ربیعہ بن امیہ
|
عملی زندگی | |
پیشہ | محدث |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
ترمیم |
صفوان بن امیہ ایہ امیہ بن خلف مشہور دشمن اسلام دے بیٹے سن ۔
ناں ونسب
[سودھو]صفوان ناں، ابو وہب کنیت، نسب نامہ ایہ اے، صفوان بن امیہ بن خلف بن وہب ابن حمج قرشی،زمانہ جاہلیت وچ صفوان دا خاندان نہایت معزز اورمفتخر سی، ایسار یعنی تیراں توں پانسا ڈالنے دا عہدہ انہاں ہی دے گھر وچ سی، کوئی پبلک کم اس وقت تک نہ ہوئے سکدا سی، جدوں تک پانسا توں اس دا فیصلہ نہ ہوئے جائے۔
اسلام نال دشمنی
[سودھو]قریش دے دوسرے معززین دی طرح صفوان دا باپ امیہ وی اسلام دا سخت مخالف سی، بلال حبشی ايسے دی غلام سن، بدر وچ مشرکین دی شکست اورباپ دے قتل نے صفوان نوں بہت زیادہ مشتعل کر دتا، اک دن ایہ تے عمیر بن وہب بیٹھے ہوئے بدر دے واقعات دا تذکرہ کے رہے سن، صفوان نے کہیا مقتولین بدر دے بعد زندگی دا مزہ جاندا رہیا، عمیر نے جواب دتا سچ کہندے ہوئے کيتا کدرے جے قرض دا بار نہ ہُندا تے بال بچےآں دے مستقبل دی فکر نہ ہُندی تاں محمدﷺ نوں قتل کرکے ایہ قصہ ہی ختم کردیندا، صفوان باپ دے خون دے انتقام دے لئی بیتاب سن، بولے ایہ کیہڑی وڈی گل اے، وچ حالے تواڈا قرض چکائے دیندا ہون، رہیا اہل و عیال دا معاملہ تاں انہاں دے متعلق وی یقین دلاندا ہاں کہ تواڈے بعد اپنے بال بچےآں دی طرح انہاں دی کفالت اورخبر گیری کراں گا؛چنانچہ عمیر نوں آمادہ کرکے انہاں نوں اک زہر وچ بجھی ہوئی تلوار دے کے آنحضرتﷺ دا قصہ چکانے دے لئی مدینہ بھیجیا، مگر مدینہ پہنچنے دے بعد جدوں اوہ رسول اللہ ﷺ دے پاس گئے تاں راز فاش ہوئے گیا تے عمیر مسلمان ہوئے گئے۔[۲] 3ھ وچ بعض نو مسلم قبیلے دی درخواست اُتے آنحضرتﷺ نے انہاں دی تعلیم دے لئی قاری صحابہ دی اک جماعت بھیجی تھی،راستہ وچ بنی لحیان نے انہاں اُتے حملہ کر دتا، اس حملہ وچ چند صحابہ شہید ہوئے اورچند زندہ گرفتار کیتے گئے، گرفتار ہونے والےآں وچ اک صحابی زید بن دثنہ سن، انہاں نوں بیچنے دے لئی مکہ لیایا گیا، صفوان نے خرید کر اپنے باپ دے بدلہ وچ قتل کيتا۔[۳]
قبول اسلام
[سودھو]فتح مکہ دے بعدصفوان نے جدہ دا راستہ لیا، انہاں دے عزیز اورقدیم رفیق عمیر بن وہب نے جو بدر دے بعد ہی مشرف باسلام ہوئے گئے سن ،آنحضرتﷺ توں عرض کيتا یا رسول اللہ سردارِ قوم صفوان بن امیہ آپ دے خوف توں بھج گئے نيں، آپ نے فرمایا اوہ مامون نيں، عمیر نے کہیا یا رسول اللہ جان بخشی دی کوئی نشانی مرحمت ہو،آپ نے ردائے مبارک دتی کہ اوہ اسنوں دکھا کر صفوان نوں اسلام دی دعوت داں اورانہاں نوں آنحضرتﷺ دے پاس بلا لائاں، جے اوہ اسلام قبول کر لین تاں فبہا ورنہ انہاں نوں غور کرنے دے لئی دو مہینہ دی مہلت دیجائے، عمیر ردائے مبارک لےکے صفوان دی تلاش وچ نکلے اورانہاں نوں رداءدکھا کر مدینہ واپس لے آئے اوروہ آنحضرتﷺ دی خدمت وچ حاضر ہوئے تے مجمع عام وچ بلند آواز توں آپ توں پُچھیا محمد عمیر بن وہب نے میرے توں تواڈی چادر دکھا کر کہیا اے کہ تسيں نے مینوں بلايا اے اورمینوں اختیار دتا اے کہ جے ميں پسند کراں تاں اسلام قبول کرلاں، ورنہ دو مہینہ دی مہلت اے ،آنحضرتﷺ نے فرمایا ابو وہب سواری توں اترو، انہاں نے کہیا جدوں تک صاف نہ دسو گے نہ اتراں گا،آنحضرتﷺ نے فرمایا دو دی بجائے تسيں نوں چار مہینہ دی مہلت اے۔ جنگ حنین اورطائف ہوئی،اس وچ وی انہاں نے اسلحہ توں مسلماناں دی مدد کيتی اورخود وی دونے لڑائیاں وچ شریک ہوئے [۴] آنحضرتﷺ نے حنین دے مالِ غنیمت وچوں سو اونٹھ انہاں نوں دتے ایہ لطف و عنائت دیکھ کے صفوان نے کہیا ایسی فیاضی نبی ہی کر سکدا اے انہاں دی بیوی انہاں توں پہلے مشرف باسلام ہوچکيتی سی،لیکن آنحضرتﷺ نے دونے وچ تفریق نئيں کيتی۔ آنحضرتﷺ دے اس طرز عمل توں متاثر ہوکے غزوۂ طائف دے چند دناں بعد مشرف اسلام ہوئے گئے،اس وقت آنحضرتﷺ نے نکاح دی تجدید نئيں فرمائی۔
مدینہ دا سفر
[سودھو]صفوان تاخیر اسلام دی وجہ توں ہجرت دا شرف حاصل نہ کرسکے سن، کِسے نے انہاں توں کہیا جو ہجرت دے شرف توں محروم رہیا اوہ ہلاک ہوئے گیا، صفوان ایہ سن کر ہجرت کرکے مدینہ چلے آئے۔ عباس دے ایتھے اُترے،آنحضرتﷺ نوں انہاں دی ہجرت دی خبر ہوئی، تاں فرمایا،فتح دے بعد ہجرت نئيں اے انہاں نوں مکہ واپس جانے دا حکم دتا، اس حکم اُتے صفوان مکہ واپس گئے،اوربقیہ زندگی مکہ ہی وچ بسر کيتی۔
جنگ یرموک
[سودھو]عمرفاروق دے زمانہ وچ شام دی فوج کشی وچ مجاہدانہ شریک ہوئے تے اس سلسلہ دی مشہور جنگ یرموک وچ اک دستہ دے افسر سن ۔[۵]
وفات
[سودھو]معاویہ دے عہدِ خلافت وچ وفات پائی وفات دے بعد دو لڑکے امیہ تے عبد اللہ یاد گار چھڈے[۶]