ہندوستان وچ تصوف
ہندوستان وچ اک ہزار سال توں زیادہ دے ارتقاء وچ تصوف دی اک تریخ اے۔[۱]تصوف دی موجودگی اک سرلسٹ ادارہ رہیا اے جس نے پورے ایشیاء وچ اسلام دی رسائی نوں ودھایا اے۔[۲]اٹھويں صدی دے اوائل وچ اسلام دے داخلے دے بعد ، دہلی سلطنت دی ۱۰ واں تے ۱۱ ويں صدی دے دوران تے اس دے بعد باقی ہندوستان تک صوفی تصوف روایات زیادہ واضح ہوئیاں۔[۳]ابتدائی دہلی سلطنت وچ چار تاریخی طور اُتے علیحدہ علیحدہ خانداناں دا اک اتحاد ، ترک تے افغانی ملکاں دے حکمراناں اُتے مشتمل سی۔[۴] اس فارسی اثر و رسوخ نے جنوبی ایشیاء نوں اسلام ، صوفی فکر ، ہم آہنگی والی اقدار ، ادب ، تعلیم تے تفریح توں دوچار کيتا جس نے اج ہندوستان وچ اسلام دی موجودگی اُتے پائیدار اثرات مرتب کیتے نيں۔[۵]صوفی مبلغین ، سوداگر تے مشنری وی سمندری سفر تے تجارت دے ذریعہ ساحلی بنگال تے گجرات (بھارت) وچ آباد ہوئے۔
صوفی احکامات دے متعدد رہنماواں ، طریقت نے تصوف دے توسط توں تھانواں نوں اسلام توں متعارف کروانے دے لئی پہلی منظم سرگرمی دی خدمات حاصل کیتیاں۔ سینٹ شخصیتاں تے خرافاتی کہانیاں اکثر ہندوستان دے پینڈو دیہات وچ ہندو ذات دی برادریاں نوں راحت بخش تے متاثر کردیاں نيں۔[۵] آسمانی روحانیت ، کائناتی ہم آہنگی ، محبت تے انسانیت دی صوفی تعلیمات عام لوکاں دے نال گونجتی نيں تے اج وی اے۔[۶][۷] مندرجہ ذیل مشمولات تصوف تے اسلام دے باطنی تفہیم نوں پھیلانے وچ مدد دینے والے متعدد اثرات اُتے گفتگو کرنے دے لئی اک موضوعاتی نقطہ نظر اپناواں گے ، جس توں ہندوستان اج صوفی سبھیاچار دا عصری مرکز بنے گا۔ تین صوفی احکامات نيں:- ۱. سلسلہ - صوفیاں نے بہت سارے آرڈر تشکیل دتے۔ تیرہويں صدی تک ، اس وچ ۱۲ سلیسلہ سن ۔ ۲. خانقاہ۔ صوفی بزرگ خانقاہ وچ رہندے نيں۔ مذاہب دے عقیدت مند انہاں خانقاہاں اُتے اولیاء کرام دی سعادت حاصل کرنے آئے سن ۔ ۳. سما - میوزک تے ڈانس سیشن ، جسنوں سماع کہندے نيں۔
ابتدائی تریخ
[سودھو]اسلام دا اثر
[سودھو]اسلام دی صوفیانہ روایت نے بغداد (عراق) توں لے کے فارس وچ پھیل جانے والی اہم زمین حاصل کيتی ، جسنوں اج کل عام طور اُتے ایران تے افغانستان دے ناں توں جانیا جاندا اے۔ ۹۰۱ وچ ، اک ترک فوجی رہنما ، سبکتگین نے ، غزنی شہر وچ اک افغان ریاست قائم کيتی۔ انہاں دے بیٹے ، محمود نے ۱۰۲۷ دے دوران اپنے علاقےآں نوں ہندوستانی پنجاب دے علاقے وچ وسعت دتی[۱۴] وسائل تے دولت پنجاب توں منسلک ہندوستان دے شمال مغربی علاقےآں وچ ہور وسعت دے لئی غزنی دے ذخیرے وچ چلی گئی۔ [۱۵] گیارہويں صدی دے اوائل دے دوران ، غزنویاں نے ہندوستان دی حدود وچ علمائے کرام دی اک وڈی تعداد لیائی ، جس توں پہلے فارسی توں متاثر مسلم سبھیاچار دا عربی اثرورسوخ کامیاب ہويا۔[۱۶] سن ۱۱۵۱ وچ ، اک ہور وسطی ایشیائی گروپ ، جسنوں غوری خاندان کہیا جاندا اے ، نے غزنویاں دی سرزمین نوں پِچھے چھڈ دتا۔ [۱۷] شہاب الدین غوری ، جو ترک ترک نسل دے گورنر نيں ، نے ہندوستان اُتے اک وڈا حملہ شروع کيتا ، جس نے غزنی دے پچھلے علاقےآں نوں دہلی تے اجمیر تک پھیلادتا۔ ۱۱۸۶ تک ، شمالی ہندوستان متنازعہ سی۔ غزہ دربار دی فارسی ترک روایات دے نال ملیا بغداد دی آفاقی سبھیاچار دا اک مجموعہ نے ہندوستان وچ صوفی دانشوریت نوں تیز کيتا۔ [۱۸] وسطی ایشیا تے ایران دے اسکالرز ، شاعر تے صوفیانہ ہند دے اندر مربوط ہوگئے۔ ۱۲۰۴ تک ، غوریاں نے مندرجہ ذیل شہراں وچ حکمرانی قائم کيتی:بنارس وارانسی ، کنوج ،راجستھان اوربہار ، جس نےبنگال دے خطے وچ مسلم حکمرانی دا آغاز کيتا۔ [۱۵] عربی تے فارسی عبارتاں (قرآن ، حدیث کارپس ، صوفی ادب) نوں مقامی بولی وچ ترجمہ کرنے اُتے زور دینے توں ہندوستان وچ اسلامائزیشن دی تحریک وچ مدد ملی۔[۱۹] خاص طور اُتے پینڈو علاقےآں وچ ، صوفیاں نے اسلام نوں مشرکانہ کثیر آبادی وچ دل کھول کر پھیلانے وچ مدد فراہم کیتی۔ اس دے بعد ، اسکالرز دے وچکار عام اتفاق رائے ایہ اے کہ تریخ دے ابتدائی دور دے دوران کدی وی زبردستی وڈے پیمانے اُتے تبادلہ خیال نئيں کيتا گیا۔ [۲۰] ۱۲ ويں صدی دے آخر توں ۱۳ويں صدی دے درمیان ، شمالی ہندوستان وچ صوفی بھائی چارے مضبوطی توں مستحکم ہوگئے۔[۲۱]
دہلی سلطنت
[سودھو]۱۲۰۶–۱۵۲۶ دی مدت اُتے دہلی سلطنت دا لیبل لگیا ہويا اے۔[۱۷][۲۲] اس وقت دا دائرہ پنج علیحدہ خانداناں اُتے مشتمل اے جس نے ہندوستان دے علاقائی حصےآں اُتے حکمرانی کيتی اے: مملوک یا غلام ، خلجی ، تغلق ، سید ، تے لودی ۔ تریخ وچ ، دہلی سلطنت نوں عام طور اُتے کامیاب مغل خاندان دے مقابلے وچ معمولی توجہ دتی جاندی اے۔ [۲۳] عروج اُتے ، دہلی سلطنت نے تمام شمالی ہندوستان ، افغان سرحد تے بنگال اُتے کنٹرول کيتا۔ اپنی سرزمین دی سلامتی نے ہندوستان نوں منگول فتح توں بچایا جس نے ۱۲۰۶ تے ۱۲۹۴ دے درمیان بقیہ ایشیاء نوں دہشت گردی دا نشانہ بنایا۔[۲۴] منگولاں نے خلافت عباسیاں دے راجگڑھ بغداد نوں وی ختم کرنے وچ کامیابی حاصل کيتی ، ایہ ثابت کرنے دے لئی کہ تشدد دا ایہ دور کوئی معمولی کارنامہ نئيں سی۔ سانچہ:According to whom جدوں منگول دے حملے نے وسطی ایشیاء وچ داخل ہويا تاں فرار ہونے والے مہاجرین نے ہندوستان نوں اک محفوظ منزل دے طور اُتے منتخب کيتا۔ [۲۵] اس تاریخی اقدام نوں سمجھیا جاسکدا اے سانچہ:By whomہندوستان وچ صوفی فکر کے اک قابل ذکر کائِلسٹ۔ عالم دین ، طلباء ، کاریگر تے عام لوک مملوک حکمراناں دے تحفظ وچ پہنچے جو دہلی سلطنت وچ پہلا خاندان سی۔ جلد ہی عدالت نوں فارس تے وسطی ایشیاء وچ مختلف ثقافتاں ، مذہبیت تے ادب دی بے تحاشا آمد ہوئی۔ تصوف تمام وسائل وچ بنیادی جزو سی۔ قرون وسطی دے اس دور وچ ، تصوف مختلف علاقےآں وچ پھیل گیا ، تے ۱۲۹۰–۱۳۸۸ دے تغلق خاندان دے بعد ، دکن دے مرتبہ تک پھیل گیا۔[۱۷][۲۶] اس وقت دے دوران ، سلطنت خانداناں دے مسلم حکمران ضروری نئيں سن کہ اوہ راسخ العقیدہ اسلام دی ہوئے۔ فیر وی ، اوہ ہن وی طاقتور سمجھے جاندے نيں۔ خانہ بدوش سلطاناں دے مشیراں وچ مسلم مذہبی اسکالر (علمائے کرام) تے خاص طور اُتے ، مسلمان صوفیانہ (مشائخ) شامل سن ۔[۲۷] بھانويں صوفیاء دے مشق کرنے دے لئی کدی کدائيں ہی سیاسی خواہشات پائی جاندیاں سن ، لیکن سید تے لودی خاندان (۱۴۱۴–۱۵۱۷) دی زوال پذیر اخلاقی حکمرانی نوں نويں قیادت دی ضرورت سی۔[۲۸]
تعلیم دی ترقی
[سودھو]روايتی سبھیاچار
[سودھو]۹۰۱ – ۱۱۵۱ دے دوران ، غزنویاں نے مدرسہ دے ناں توں متعدد اسکولاں دی تعمیر شروع دی جو مسیتاں (مسجد) توں وابستہ تے منسلک سن ۔ اس عوامی تحریک نے ہندوستان دے تعلیمی نظام وچ استحکام قائم کيتا۔ [۲۰] موجودہ اسکالرز نے شمال مغربی ہندوستان وچ ابتداء ، قرآن تے حدیث دے مطالعہ نوں فروغ دتا۔ [۲۹]دہلی سلطنت دے دوران ، منگول حملےآں دی وجہ توں ہندوستان دے باشندےآں دی فکری تنوع وچ کئی گنیاوادھا ہويا۔ ایران ، افغانستان تے وسطی ایشیاء جداں خطےآں نال تعلق رکھنے والے متعدد دانشوراں نے راجگڑھ دہلی دی ثقافتی تے ادبی زندگی نوں تقویت بخشی۔[۳۰] سلطنت دے زمانے دے دوران موجود مذہبی اشرافیہ وچ ، دو اہم درجہ بندیاں موجود سن۔ "علمائے کرام" خاص طور اُتے خصوصی مذہبی اسکالراں دے ناں توں مشہور سن جنھاں نے مطالعے دی کچھ اسلامی قانونی شاخاں وچ مہارت حاصل کيتی سی۔ اوہ شریعت اُتے مبنی سن تے مسلم طرز عمل دے بارے وچ زیادہ راسخ العقیدہ سن ۔ مذہبی اشرافیہ دا دوسرا گروہ صوفی صوفیانہ ، یا فقیر سی۔ ایہ اک ہور جامع گروہ سی جو اکثر غیر مسلم روایات نوں زیادہ برداشت کردا سی۔ بھانويں شریعت دی مشق کرنے دا عزم اک صوفی بنیاد بنی ہوئی اے ، ہندوستان وچ ابتدائی صوفیاں نے خدمت دے کماں دے ذریعے مذہب دی تبدیلی تے غریباں دی مدد اُتے توجہ دتی۔ دہلی سلطنت دے دوران ، اسلام دے بارے وچ باطنی صوفیانہ طرز عمل دا عروج نہ مدرسہ تعلیم دا متبادل سی تے نہ ہی روايتی اسکالرشپ۔[۳۱] تصوف دی تعلیمات صرف اک مدرسہ تعلیم دی بنیاداں اُتے بنی نيں۔ تصوف دے روحانی رجحان نے صرف "شعور الٰہی ، تقوی تقویت ، تے انسانیت پسندانہ روایت نوں فروغ دینے دی کوشش کيتی۔ "[۳۱]
صوفی خانقاہ
[سودھو]اسلام ہندوستان وچ زیادہ سازگار ہونے دی اک وجہ خانقاہ (اسلام) دے قیام دی وجہ سی۔ خانقاہ نوں عام طور اُتے ہاسپائس ، لاج ، کمیونٹی سینٹر یا صوفیاء دے زیر انتظام ہاسٹل دے طور اُتے بیان کيتا جاندا اے۔[۱۵][۲۴] خانقاہاں نوں جمات خانہ ، وڈے اجتماع ہال دے ناں توں وی جانیا جاندا سی۔[۲۳] ساختی طور اُتے ، خانقاہ اک وڈا کمرہ ہوسکدی اے یا اس وچ رہائش دے لئی اضافی جگہ ہوسکدی اے۔ [۲۱] بھانويں کچھ خانقاہاں ادارہ شاہی مالی اعانت یا سرپرستی توں آزاد سن ، لیکن بہت سارے افراد نوں مالی گرانٹ (وقف) تے عطیات ملدے سن ۔ خدمات جاری رکھنے دے لئی مفیداں تاں۔[۱۵][۳۲] وقت گزرنے دے نال ، ہندوستان وچ روايتی صوفی خانقاہاں دا کم تصوف دے تقویت پذیر ہُندے ہی تیار ہويا۔ ابتدائی طور اُتے ، صوفی خانقہ زندگی نے ماسٹر استاد (شیخ) تے انہاں دے طلباء دے وچکار گہرے تے نتیجہ خیز تعلقات اُتے زور دتا سی۔[۳۱] مثال دے طور اُتے ، خانقاہاں وچ طلبہ مل کے دعا ، عبادت ، مطالعہ تے پڑھدے سن ۔ [۳۳] صوفی ادب نوں مدرسہ وچ صرف فقہی تے مذہبی کماں دے علاوہ ہور علمی خدشےآں لاحق سن ۔ [۳۱] جنوبی ایشیاء وچ صوفیانہ تخلیقات دی تن اہم قسماں زیر تعلیم سن: ہائیوگرافیکل تحریر ، استاداں دی تقریراں ، تے ماسٹر دے خطوط۔[۳۱] صوفیہ نے ضابط اخلاق ، ادیب (اسلام) دی وضاحت کردے ہوئے متعدد ہور دستورالعمل دا وی مطالعہ کيتا۔ در حقیقت ، اک فارسی صوفی بزرگ ، نجم الدین رازی دا لکھیا ہويا متن (ٹرانس.) "خدا نال تعلق رکھنے والے خدا دی طرف واپسی" مصنفاں دی زندگی وچ ہندوستان بھر وچ پھیل گیا۔ [۲۴] اشتراک کيتا جا رہیا اے کہ صوفی فکر بھارت وچ تعلیم حاصل کرنے دے تیزی توں سازگار ہُندا جا رہیا تھا. اج وی ، محفوظ صوفیانہ ادب ہندوستان وچ صوفی مسلماناں دی مذہبی تے معاشرتی تریخ دے ماخذ دے طور اُتے انمول ثابت ہويا اے ۔اشتراک کيتا جا رہیا اے کہ صوفی فکر بھارت وچ تعلیم حاصل کرنے دے تیزی توں سازگار ہُندا جا رہیا تھا. اج وی ، محفوظ صوفیانہ ادب ہندوستان وچ صوفی مسلماناں دی مذہبی تے معاشرتی تریخ دے ماخذ دے طور اُتے انمول ثابت ہويا اے۔ [۳۱] خانقاہ دا دوسرا وڈا کم معاشرتی پناہ گاہ دا سی۔ انہاں وچوں بہت ساری سہولیات نچلی ذات ، پینڈو ، ہندو مقیم علاقےآں وچ تعمیر کيتیاں گئیاں۔[۲۳] ہندوستان وچ چشتی آرڈر صوفیاں ، خاص طور اُتے ، معمولی مہمان نوازی تے سخاوت دی اعلیٰ شکل والے خانقاہاں دے نال کرسٹل لگیا ہويا۔ [۳۴] "زائرین دے استقبال" دی پالیسی نوں برقرار رکھدے ہوئے ، ہندوستان وچ خانقاہاں نے روحانی رہنمائی ، نفسیاتی مدد تے مشورے دی پیش کش دی جو مفت تے تمام لوکاں دے لئی کھلا سی۔ [۱۵][۲۱] روحانی طور اُتے بھوکے تے افسردہ ذات دے ممبراں نوں دوناں نوں مفت باورچی خانے دی خدمت فراہم کيتی گئی تے بنیادی تعلیم فراہم کيتی گئی۔ [۲۳] متشدد ذات پات دے نظام دے وچکار اجتماعی برادریاں نوں تشکیل دے کے ، صوفیاں نے کامیابی دے نال اپنی محبت ، روحانیت تے ہم آہنگی دی تعلیمات نوں عام کيتا۔ ایہ صوفی اخوت تے مساوات دی مثال سی جس نے لوکاں نوں دین اسلام دی طرف راغب کيتا۔ [۲۳] جلد ہی ایہ خانقاہ تمام نسلی تے مذہبی پس منظر تے صنف دے لوکاں دے لئی معاشرتی ، ثقافتی تے مذہبی مرکز بن جاندے نيں۔ [۱۵][۳۵] خانقاہ خدمات دے ذریعہ صوفیاء نے اسلام دی اک شکل پیش کيتی جس نے نچلے طبقے دے ہندوستانیاں نوں رضاکارانہ طور اُتے وڈے پیمانے اُتے مذہب دی تبدیلی دا راستہ تیار کيتا۔ [۳۶]
صوفی طریقہ
[سودھو]مداریہ
[سودھو]مداریہ شمالی ہندوستان وچ ، خاص طور اُتے اترپردیش ، میوات خطے ، بہار تے بنگال دے علاوہ نیپال تے بنگلہ دیش وچ مشہور صوفی آرڈر (طارقہ) دے ممبر نيں۔ اپنے متشدد پہلوآں ، بیرونی مذہبی طرز عمل اُتے زور دینے تے داخلی ذکر اُتے توجہ دینے دی وجہ توں جانیا جاندا اے ، اس دی ابتدا صوفی بزرگ 'سید بدی الدین زندہ شاہ مدر' (سن ۱۴۳۴ عیسوی) نے دی ، جسنوں "قطب المدار" کہیا جاندا اے۔ اترپردیش دے کانپور ضلع ، مکان پور وچ اپنے مزار (درگاہ) اُتے قائم اے۔
قدیریہ
[سودھو]سلسلہ قادریہ قادریہ حکم دے عبد القادر جیلانی عراق توں اصل انسائیکلوپیڈیا دی طرف توں قائم کيتا گیا سی (متوفی 1166) [۲۴] ایہ جنوبی ایشیاء دے مسلماناں وچ مقبول اے ۔ [۳۷]
رزاقیاہ
[سودھو]رزاقیہ رزاقیہ آرڈر دی بنیاد شیخ سید رزاق علی گیلانی نے رکھی سی جو اصل وچ ایران توں سی۔ (د. ۱۲۰۸) ایہ شمالی ایشیاء دے مسلماناں وچ مشہور اے۔
شاڈلیہ
[سودھو]شہدیلیا دی بنیاد امام نورالدین ابو الحسن علی اش سادلی رازی نے رکھی سی۔ مسجد الحرام مکہ مکرمہ وچ شہدلیہ دی فصیہ شاخ نوں پھُل ملیا تے اسنوں کیپلٹنم دے شیخ ابوبکر مسکین صاحب ریڈی اللہ تے مدورائے دےشیخ میر احمد ابراہیم رضی اللہ عنہ نے ہندوستان لایا۔ میر احمد ابراہیم تِناں صوفیاں اولیاء وچوں پہلے نيں تمل ناڈو وچ مدورائی مقبرا وچ عقیدت رکھدے نيں۔ انہاں وچ شاڈیلیا دی ۷۰ توں زیادہ شاخاں نيں ، فصیاتوش شہدیلیہ سب توں زیادہ وسیع پیمانے اُتے رائج حکم اے۔ [۳۸]
چشتیہ
[سودھو]وسطی ایشیاء تے فارس توں چشتیہ آرڈر سامنے آیا۔ پہلے ولی عہد ابو اسحاق شمی (متوقع ۹۴۰–۴۱) نے افغانستان دے اندر چشت شریف وچ چشتی آرڈر قائم کيتا۔ [۳۹] ہور برآں ، چشتیہ نے اک قابل ذکر سنت معین الدین چشتی (وفات ۱۲۳۶) دے نال جڑ پھڑ لی جس نے ہندوستان دے اندر آرڈر دی کامیابی حاصل کيتی سی ، جو اج اسنوں ہندوستان دا سب توں وڈا حکم بنیا ہویا اے۔ [۴۰] اسکالرز نے ایہ وی دسیا کہ اوہ ابو نجیب سہروردی دا جز وقتی شاگرد رہیا اے۔[۴۱] خواجہ معی الدین چشتی اصل وچ سیستان (مشرقی ایران ، جنوب مغربی افغانستان) توں سن تے وسطی ایشیاء ، مشرق وسطی ، تے جنوبی ایشیاء دے اک سفیر عالم دی حیثیت توں وڈے ہوئے۔ [۴۲] اوہ غوری دے خاتمہ دے دوران ۱۱۹۳ وچ دہلی پہنچیا ، فیر دہلی سلطنت دے قائم ہونے اُتے جلد ہی اجمیر راجستھان وچ آباد ہوگیا۔ [۲۱] معین الدین چشتی دی صوفی تے سماجی بہبود دی سرگرمیاں نے اجمیر نوں "وسطی تے جنوبی ہندوستان دی اسلامائزیشن دا مرکز" قرار دتا۔ "[۴۱] مقامی جماعتاں تک پہنچنے دے لئی چشتی آرڈر نے خانقاہ تشکیل دتا ، اس طرح اسلام نوں خیراندی کماں وچ پھیلانے وچ مدد ملی۔ ہندوستان وچ اسلام درویشیاں دی کوششاں توں ودھیا ، نہ کہ خونریزی یا زبردستی مذہب بدلہ کے۔ [۲۱] ایہ تجویز کرنے دی ضرورت نئيں اے کہ کلاسیکی اسلامی نظریاتی سوالےآں اُتے چشتی حکم نے کدی وی علمائے کرام دے خلاف مؤقف اختیار کيتا۔ چشتی خانقاہاں قائم کرنے تے انسانیت ، امن ، تے سخاوت دی انہاں دی آسان تعلیمات دے لئی مشہور سن ۔ اس گروہ نے آس پاس دے نچلے تے اعلیٰ ذات دے ہندوواں دی بے مثال رقم کھینچی۔ [۴۱] اج تک ، مسلمان تے غیر مسلم دونے معین الدین چشتی دے مشہور مقبرے اُتے جاندے نيں۔ ایتھے تک کہ ایہ اک مشہور سیاحتی تے زیارت گاہ وی بن گیا اے۔ جلال الدین محمد اکبر (وفات ۱۶۰۵) ، تیسرے مغل حکمران نے اجمیر نوں بطور حاجی دی حیثیت توں اپنے حلفےآں دے لئی روایت قائم کيتی۔ [۴۳] خواجہ معین الدین چشتی دے جانشیناں وچ اٹھ اضافی سنت شامل نيں۔ اک نال ، انہاں ناواں نوں قرون وسطی دے چشتیہ دے حکم دے وڈے اٹھ سمجھے جاندے نيں۔ ۱ معین الدین چشتی (سن ۱۲۳۳ اجمیر ، ہندوستان وچ ) ۲ قطب الدین بختیار کاکی (متوقع ۱۲۳۶) دہلی ۳ بابا فرید الدین گنج شکر (ستمبر ۱۲۶۵ پاکپتن ، پاکستان وچ ) ۴ نظام الدین اولیاء (وفات ۱۳۳۵ دہلی وچ )۔ ۵ نصیر الدین محمود چراغ دہلوی [۴۴] ۶ بندہ نواز گیسو دراز (سن ۱۴۲۲ بھارت دے گلبرگہ وچ ) [۴۵] ۷ سید باق اللہ شاہ کریم کریمی پور ، انناؤ (1269H1362H) اکھی سراج آئینے ہند (تریخ ۱۳۵۷ ) مغربی بنگال] [۴۶] ۸ علاؤ الحق پانڈوی [۴۷], شاہ عبد اللہ کرمانی (خوشگٹیری ، بیربھم ، مغربی بنگال) ، اشرف جہانگیر سمنانی (متوقع ۱۳۸۶ ، کیچوچا ہندوستان) [۴۸]
سہروردی
[سودھو]سہروردیہ اس حکم دے بانی عبدالوحید ابو نجیب جداں سہروردی (وفات ۱۱۶۸) سن ۔ [۴۹] اوہ دراصل احمد غزالی دا شاگرد سی ، جو ابو حامد غزالی دا چھوٹا بھائی وی اے۔ احمد غزالی دی تعلیمات اس حکم دی تشکیل دا باعث بنی۔ منگول حملے دے دوران ہندوستان وچ فارسی ہجرت توں پہلے قرون وسطی دے ایران وچ ایہ حکم نمایاں سی۔[۲۴] اس دے نتیجے وچ ، ایہ ابو نجیب سہروردی دا بھتیجا سی جس نے سہروردیہ نوں مرکزی دھارے وچ آگاہی دلانے وچ مدد کيتی۔ اس دے نتیجے وچ ، ایہ ابو نجیب سہروردی دا بھتیجا سی جس نے سہروردیہ نوں مرکزی دھارے وچ آگاہی دلانے وچ مدد کيتی۔ [۵۰] ابو حفص عمر سہروردی (متوفی ۱۲۴۳) نے صوفی نظریات اُتے متعدد مضامین لکھے۔ خاص طور اُتے ، متن ٹرانس. "گہرا علم دا تحفہ: آوافریف الماریف" نوں اِنّا وسیع پیمانے اُتے پڑھیا گیا کہ ایہ ہندوستانی مدرسےآں وچ درس و تدریس دی اک معیاری کتاب بن گئی۔ [۴۹] اس توں سہروردیہ دی صوفی تعلیمات نوں عام کرنے وچ مدد ملی۔ ابو حفص اپنے وقت دے عالمی سفیر سن ۔ بغداد وچ تعلیم توں لےکے مصر تے شام وچ ایوبیڈ حکمراناں دے وچکار ڈپلومیسی تک ، ابو حفص اک سیاسی طور اُتے شامل صوفی رہنما سن ۔ اسلامی سلطنت دے نال خوشگوار تعلقات رکھدے ہوئے ، ہندوستان وچ ابو حفس دے پیروکار انہاں دی قیادت دی منظوری دیندے رہے تے صوفی احکامات دی سیاسی شرکت نوں منظور کردے رہے۔ [۴۹]
کبروایہ
[سودھو]یہ حکم ابو الجنب احمد نے قائم کيتا سی ، نجم الدین کبری دے ناں توں (سن ۱۲۲۱) جو ازبکستان تے ترکمنستان دی سرحد توں سی۔ [۵۱] ایہ صوفی بزرگ اک وسیع پیمانے اُتے سراہا جانے والا استاد سی جس دا سفر ترکی ، ایران تے کشمیر جاندا سی۔ اس دی تعلیم نے انہاں طلباء دی نسلاں نوں وی پروان چڑھایا جو خود ہی سنت بن گئے سن ۔ [۲۴] ایہ حکم ۱۴ واں صدی دے آخر وچ کشمیر وچ اہم بن گیا۔ [۵۲] کبرا تے اس دے طلباء نے صوفیانہ ادب وچ صوفیانہ ادبیہ ، صوفیانہ نفسیات تے درسی ادب جداں متن "العسول العشارۃ"اور" میرصاد العباد۔[۵۳] ایہ مشہور نصوص ہندوستان دے بارے وچ تے مستقل مطالعہ وچ ہن وی صوفیانہ پسندیدہ نيں۔ کبراویہ کشمیر - ہندوستان تے چین وچ ہويا آبادیاں دے اندر رہندا اے۔ [۲۴]
نقشبندیہ
[سودھو]سلسلہ نقشبندیہ اس حکم دی اصلیت دا سراغ خواجہ یعقوب یوسف الحمدانی (وفات ۱۳۹۰) توں مل سکدا اے ، جو وسط ایشیا وچ رہندے سن ۔ .[۲۴][۵۴] بعد وچ اس دا اہتمام تاجک تے ترک دے پس منظر دے بہاء الدین نقشبند نے کيتا۔ [۲۴] انہاں نوں وسیع پیمانے اُتے نقشبندی آرڈر دا بانی کہیا جاندا اے۔ خواجہ محمد البقیع بلہ بیرنگ (متوفی ۱۶۰۳) نے نقشبندیہ نوں ہندوستان توں تعارف کرایا۔ [۲۴][۴۰] ایہ حکم بانی خواجہ الحمدانی توں نسلی روابط دی وجہ توں خاص طور اُتے مغل اشرافیہ وچ مشہور سی۔ [۵۵] [۵۶]ظہیر الدین محمد بابر ، ۱۵۲۶ وچ مغل خاندان دے بانی ، سلطنت دہلی نوں فتح کرنے توں پہلے نقشبندی ترتیب وچ پہلے ہی آغاز کيتا گیا سی۔ اس شاہی وابستگی نے حکم نوں کافی حد تک محرک عطا کيتا۔ [۲][۱۷] ایہ حکم تمام صوفی احکامات وچ سب توں زیادہ آرتھوڈوکس سمجھیا جاندا اے۔
مجددیہ
[سودھو]یہ حکم قادریہ نقشبندیہ آرڈر دی شاخ اے۔ اس دا تعلق شیخ احمد مجدد الف ثانی سرہندی توں اے ، جو گیارہويں ہزری صدی دے اک عظیم ولی اللہ تے مجدد (ریوور) سن تے ۱۰۰۰ سال دے لئی اسنوں ریویور وی کہندے نيں۔ اوہ سرہند پنجاب وچ پیدا ہوئے سن تے انہاں دی آخری آرام گاہ سرہند پنجاب وچ وی سی۔
سروری قادری
[سودھو]سلسلہ قادریہ سروری قادری آرڈر دی بنیاد سلطان باہو نے رکھی سی جو قادریہ دے حکم توں دور اے۔ لہذا ، ایہ حکم دے ايسے طرز عمل دی پیروی کردا اے لیکن زیادہ تر صوفی احکامات دے برعکس ، ایہ لباس دے مخصوص کوڈ ، تنہائی یا ہور طویل مشقاں دی پیروی نئيں کردا اے۔ اس دا مرکزی دھارے وچ شامل فلسفہ براہ راست دل نال تعلق رکھدا اے تے اللہ دے ناں اُتے غور کردا اے ، یعنی لفظ اللہ ('اللہ') اپنے دل اُتے لکھیا ہويا اے۔ [۵۷]
صوفی کلچر
[سودھو]ہم آہنگی والا تصوف
[سودھو]ہندوستان وچ صرف اسلام ہی ایسا مذہب نئيں سی جو تصوف دے صوفیانہ پہلوآں دا تعاون کردا سی۔ بھکتی تحریک نے ہندوستان وچ پھیلائی جانے والی تصوف دی مقبولیت دی وجہ توں وی عزت حاصل کيتی۔ بھکتی تحریک عقیدتی دیوتا دی پوجا دے ذریعہ ہندو مذہب نوں منسلک بولی ، جغرافیہ تے ثقافتی شناختاں دی اک علاقائی بحالی سی۔ [۵۸] "بھکتی" دا ایہ تصور بھگوت گیتا وچ ظاہر ہويا تے ستويں تے دسويں صدی دے درمیان پہلا فرقہ جنوبی ہندوستان توں نکلیا۔ [۵۸] طرز عمل تے مذہبی نقطہ نظر تصوف توں بہت ملدے جلدے سن ، جو اکثر ہندوواں تے مسلماناں دے وچکار فرق نوں دھندلا دیندے نيں۔ بھکتی عقیدت منداں نے پوجا (ہندو مت) نوں سنتاں تے زندگی دے نظریات دے متعلق گانےآں توں جوڑا۔ اوہ اکثر ملدے سن گاندے تے پوجا کردے سن ۔ براہمن بھکتیاں نے صوفی سنتاں دی وکالت کرنے والے صوفیانہ فلسفے تیار کيتے۔ مثال دے طور اُتے ، بھکتیاں دا خیال سی کہ زندگی دے فریب دے تھلے اک خاص حقیقت اے۔ اس حقیقت نوں دوبارہ جنم لینے دے چکر توں بچنے دے لئی پہچاننے دی ضرورت اے۔ ہور ایہ کہ ، موکش ، ہندومت وچ زمین توں آزادی حتمی مقصد اے۔ [۵۹] ایہ تعلیمات دنیا ، طریقت ، تے آخرت۔
تصوف نے مرکزی دھارے وچ شامل معاشرے وچ موجود افغانی دہلی سلطنت حکمراناں دے ملحق ہونے وچ مدد کيتی۔ قرون وسطی دی سبھیاچار نوں روادار تے غیر مسلماں دی تعریف کردے ہوئے ، صوفی سنتاں نے ہندوستان وچ استحکام ، مقامی ادب تے عقیدت میوزک دے فروغ وچ اہم کردار ادا کيتا۔ [۶۰] اک صوفی صوفیانہ ، سید محمد غوث گوالیری نے صوفی حلفےآں دے وچکار یوگک رواج نوں مقبول کيتا۔ توحید تے بھکتی تحریک توں وابستہ ادب نے وی سلطنتِ عہد دے دوران تریخ وچ پیچیدہ اثرات مرتب کيتے۔ [۶۱] صوفی سنتاں ، یوگیاں تے بھکتی برہمناں دے وچکار بدعنوانی دے باوجود ، قرون وسطی دی مذہبی روایات موجود نيں تے اج وی ہندوستان دے کچھ حصےآں وچ پُر امن زندگی بکھیر رہیاں نيں۔ [۶۰]
رسومات
[سودھو]تصوف دی سب توں مشہور رسومات وچوں اک صوفی سنتاں دے قبر مقبراں دی زیارت اے۔ ایہ صوفی دے مزاراں وچ تبدیل ہوچکے نيں تے ہندوستان دے ثقافتی تے مذہبی منظر نامے وچ نظر آندے نيں۔ کسی وی اہم مقام دی زیارت کرنے دی رسم نوں زیارت کہیا جاندا اے۔ اس دی سب توں عام مثال سعودی عرب دے مدینہ منورہ وچ آنحضرت محمد بن عبد اللہ دی مسجد نبوی تے قبرستان دی زیارت اے۔ [۶۲] اک سنت دا مقبرہ انتہائی عقیدت مندی دا مقام اے جتھے برکت یا بارکا مرحوم دے مقدس فرد تک پہونچدے رہندے نيں تے (کچھ لوکاں دے ذریعہ) عقیدت منداں تے زائرین دے لئی فائدہ اٹھانے کےلِئے سمجھے جاندے نيں۔ صوفی سنتاں توں عقیدت پیش کرنے دے لئی ، بادشاہاں تے رئیساں نے مقبراں نوں محفوظ رکھنے تے انہاں دی تعمیر نو دی تزئین و آرائش دے لئی وڈے چندہ یا وقف فراہم کيتے۔ [۶۳] وقت گزرنے دے نال ، ایہ چندہ ، رسومات ، سالانہ یاداں قبول شدہ اصولاں دے وسیع نظام وچ تشکیل پاواں۔ صوفی مشق دی انہاں شکلاں نے طے شدہ تاریخاں دے گرد روحانی تے مذہبی روایات دا اک شعبہ پیدا کيتا۔ [۶۴] بہت سارے آرتھوڈوکس یا اسلامی پیروکار انہاں آنے والے شدید رسومات دی مذمت کردے نيں ، خاص طور اُتے پوائیدہ سنتاں دی طرف توں برکت حاصل کرنے دی توقع۔ بہر حال ، ایہ رسومات نسلاں تک زندہ بچ چکیاں نيں تے اوہ باقی رہنے دے لئی اٹل معلوم ہُندیاں نيں۔ [۶۴]
میوزیکل اثر
[سودھو]تمام ہندوستانی مذاہب دے میوزک ہمیشہ توں ہی اک متمول روایت دے طور اُتے موجود رہے نيں۔ [۶۵] افکار نوں پھیلانے دے لئی اک بااثر ذریعہ دے طور اُتے ، موسیقی نے نسلاں توں لوکاں توں اپیل دی اے۔ ہندوستان وچ سامعین مقامی بولی وچ حمد دے نال پہلے ہی واقف سن ۔ اس طرح صوفیانہ گیت گائیکی آبادیاں وچ فوری طور اُتے کامیاب رہی۔ موسیقی نے صوفی نظریات نوں بغیر کسی رکاوٹ دے منتقل کيتا۔ تصوف وچ ، موسیقی دی اصطلاح نوں "صعما" یا ادبی آڈیشن کہیا جاندا اے۔ ایہی اوہ جگہ اے جتھے شاعری نوں آلہ ساز موسیقی وچ گایا جاندا اے۔ ایہ رسم صوفیاں نوں اکثر روحانی جوش و خروش وچ ڈالدی اے۔ سفید پوش لباس وچ ملبوس گھومنے والے درویشاں دی عام تصویر جدوں تصویر وچ آندی اے تاں "سمع" دے نال جوڑا بنھ لیا جاندا اے۔ [۶۵] بہت ساریاں صوفی روایات نے تعلیم دے حصے دے طور اُتے شاعری تے موسیقی دی ترغیب دی۔ تصوف وڈے پیمانے اُتے پھیلدا اے انہاں دی تعلیمات نے وڈے پیمانے اُتے آبادیات تک رسائی حاصل کرنے والے مقبول گانےآں وچ پیک کيتا۔ سوانیاں خاص طور اُتے متاثر ہوئی سی۔ اکثر دن وچ تے سوانیاں محفلاں وچ صوفی گاندے سن ۔ [۳۳] صوفی اجتماعات اج کل قوالی دے ناں توں مشہور نيں۔ میوزیکل صوفی روایت وچ سب توں وڈا معاون عامر خسرو (متوفی ۱۳۲۵) سی۔ نظام الدین چشتی دے شاگرد دے طور اُتے جانیا جاندا اے ، عامر ہندوستان دے ابتدائی مسلم دور وچ اک باصلاحیت میوزک شاعر دے طور اُتے جانیا جاندا سی۔ انہاں نوں ہند مسلم عقیدت مند موسیقی دی روایات دا بانی سمجھیا جاندا اے۔ "ہندوستان دا طوطا" ، دے ناں توں موسوم ہويا ، امیر خسرو نے ہندوستان دے اندر اس ودھدی ہوئی صوفی پوپ کلچر دے ذریعے چشتی وابستگی نوں فروغ دتا۔ [۶۵]
تصوف دا اثر
[سودھو]ہندوستان وچ اسلام دی وڈی جغرافیائی موجودگی دی وضاحت صوفی مبلغین دی انتھک سرگرمی نال کيتی جا سکدی اے۔ [۶۶] صوفی ازم نے جنوبی ایشیاء وچ مذہبی ، ثقافتی تے معاشرتی زندگی اُتے اک غالب اثر چھڈیا سی۔ صوفیاء کرام نے اسلام دی صوفیانہ شکل متعارف کروائی سی۔ [۶۷] وڈے شہراں تے دانشورانہ فکر کے مراکز وچ تبلیغ کرنے دے علاوہ ، صوفیاں نے غریب تے پسماندہ پینڈو برادریاں تک رسائی حاصل کيتی تے اردو ، سندھی ، پنجابی بمقابلہ فارسی ، ترکی تے عربی جداں مقامی بولیاں وچ تبلیغ کيتی۔ [۶۶] تصوف اک "اخلاقی تے جامع سماجی و مذہبی قوت" دے طور اُتے ابھریا جس نے ہندو مذہب ورگی دوسری مذہبی روایات نوں وی متاثر کيتا۔ [۶۸][۶۹] انہاں دی عقیدت مندانہ روایات تے معمولی زندگی گزارنے دی روایات نے سب لوکاں نوں اپنی طرف متوجہ کيتا۔ انہاں دی انسانیت دی تعلیم ، خدا تے پیغمبر نال پیار اج وی صوفیانہ داستاناں تے لوک گانےآں وچ گھرا ہويا اے۔ [۶۶] صوفی مذہبی تے فرقہ وارانہ تنازعات توں پرہیز کرنے اُتے قائم سن تے انہاں نے سول سوسائٹی دے پرامن عناصر بننے دی کوشش کيتی۔ [۷۰][۷۱] ہور برآں ، ایہ رہائش ، موافقت ، تقویٰ تے کرشمہ دا رویہ اے جو ہندوستان وچ صوفیانہ اسلام نوں اک صوفیانہ اسلام دا اک ستون بننے وچ مدد فراہم کردا اے۔
ایہ وی دیکھو
[سودھو]- ہندومت تے اسلام
- لسٹ مسلمان صوفیاء
- پاکستان وچ اسلام
- بنگلہ دیش وچ اسلام
- بھارت وچ اسلام
- معین الدین چشتی
- میر سید علی ہمدانی
- اشرف جہانگیر سمنانی
- Abu;Abu'-L-"Wafa" Urf Hazrath Ghalib Shahid (RA) Archived 2022-04-04 at the وے بیک مشین
کتابیات
[سودھو]- Islam, Sirajul (2004). Sufism and Bhakti. ISBN 1-56518-198-0.
- Schimmel, Annemarie (1978). Mystical dimensions of Islam. USA: University of North Carolina Press. ISBN 0-8078-1271-4.
- Alvi, Sajida Sultana (2012). Perspectives on Mughal India: Rulers, Historians, Ulama, and Sufis. Karachi: Oxford University Press.
- Aquil, Raziuddin (2007). Sufism, Culture, and Politics: Afghans and Islam in Medieval North India. New Delhi: Oxford University Press.
- Morgan, Michael Hamilton (2007). Lost History: The Enduring Legacy of Muslim Scientists, Thinkers, Artists. Washington D.C.: National Geographic.
- Walsh, Judith E. (2006). A Brief History of India. Old Westbury: State University of New York.
- Schimmel, Anniemarie (1975). "Sufism in Indo-Pakistan", Mystical Dimensions of Islam. Chapel Hill: University of North Carolina Press.
- Schimmel, Anniemarie (1975). "Sufi Orders and Fraternities", Mystical Dimensions of Islam. Chapel Hill: University of North Carolina Press.
- (2006) in Saiyid Zaheer Husain Jafri and Helmut Reifeld: The Islamic Path: Sufism, Politics, and Society in India. New Delhi: Konrad Adenauer Foundation.
- Zargar, Cyrus Ali (2013). "RELG 379: Islamic Mysticism". Augustana College.
- Sells, Michael A. (1996). Early Islamic Mysticism: Sufi, Qur'an, Mi'raj, Poetic and Theological Writings. New Jersey: Paulist Press.
- Abidi, S.A.H. (1992). Sufism in India. New Delhi: Wishwa Prakashan.
- Abbas, Shemeem Burney (2002). The Female Voice in Sufi Ritual: Devotional Practices in Pakistan and India. Austin: University of Texas Press.
- Anjum, Tanvir (2011). Chishti Sufis in the Sultanate of Delhi 1190–1400: From Restrained Indifference to Calculated Defiance. Pakistan: Oxford University Press.
- Chopra, R. M., "The Rise, Growth And Decline of Indo-Persian Literature", 2012, Iran Culture House, New Delhi and Iran Society, Kolkata. 2nd Ed.2013.
- Chopra, R. M., "Great Sufi Poets of the Punjab"' (1999), Iran Society, Calcutta.
- Chopra, R.M., "SUFISM" (Origin, Growth, Eclipse, Resurgence), 2016, Anuradha Prakashan, New Delhi, ISBN [[Special:BookSources/978-93-85083-52-5
سانچہ:Religion in India topics
Wikiquote has quotations related to: ہندوستان وچ تصوف |
حوالے
[سودھو]- ↑ Jafri, Saiyid I Zaheer Husain (2006). The Islamic Path: Sufism, Politics, and society in India.. New Delhi: Konrad Adenauer Foundation.
- ↑ Schimmel, p.346
- ↑ Schimmel, Anniemarie (1975). "Sufism in Indo-Pakistan", Mystical Dimensions of Islam. Chapel Hill: University of North Carolina Press, 345.
- ↑ Walsh, Judith E. (2006). A Brief History of India. Old Westbury: State University of New York, 58.
- ↑ ۵.۰ ۵.۱ Jafri, Saiyid Zaheer Husain (2006). The Islamic Path: Sufism, Politics, and Society in India. New Delhi: Konrad Adenauer Foundation, 4.
- ↑ Zargar, Cyrus Ali. "Introduction to Islamic Mysticism".
- ↑ Holt, Peter Malcolm (1977). The Cambridge History of Islam 2. UK: Cambridge University Press, 2303. ISBN 978-0-521-29135-4.
- ↑ Schimmel, Anniemarie (1975). "Sufism in Indo-Pakistan", Mystical Dimensions of Islam. Chapel Hill: University of North Carolina, 344.
- ↑ Alvi, Sajida Sultana (2012). Perspectives on Mughal India: Rulers, Historians, Ulama, and Sufis. Karachi: Oxford University Press.
- ↑ Morgan, Michael Hamilton (2007). Lost History: The Enduring Legacy of Muslim Scientists, Thinkers, Artists. Washington D.C.: National Geographic, 76.
- ↑ Walsh, Judith E. (2006). A Brief History of India. Old Westbury: State University of New York.
- ↑ Dr. Cyrus Ali Zargar
- ↑ Walsh, Judith E. (2006). A Brief History of India. Old Wesbury: State University of New York, 59.
- ↑ Walsh p. 56
- ↑ ۱۵.۰ ۱۵.۱ ۱۵.۲ ۱۵.۳ ۱۵.۴ ۱۵.۵ Alvi
- ↑ Schimmel p. 344
- ↑ ۱۷.۰ ۱۷.۱ ۱۷.۲ ۱۷.۳ Walsh
- ↑ Alvi 46
- ↑ Alvi 10
- ↑ ۲۰.۰ ۲۰.۱ Alvi 9
- ↑ ۲۱.۰ ۲۱.۱ ۲۱.۲ ۲۱.۳ ۲۱.۴ Schimmel 345
- ↑ Morgan 78
- ↑ ۲۳.۰ ۲۳.۱ ۲۳.۲ ۲۳.۳ ۲۳.۴ Aquil
- ↑ ۲۴.۰۰ ۲۴.۰۱ ۲۴.۰۲ ۲۴.۰۳ ۲۴.۰۴ ۲۴.۰۵ ۲۴.۰۶ ۲۴.۰۷ ۲۴.۰۸ ۲۴.۰۹ Zargar
- ↑ morgan77
- ↑ Aquil 9
- ↑ Aquil 11
- ↑ Aquil 13
- ↑ Alvi 11
- ↑ Alvi 12
- ↑ ۳۱.۰ ۳۱.۱ ۳۱.۲ ۳۱.۳ ۳۱.۴ ۳۱.۵ Alvi 14
- ↑ Schimmel
- ↑ ۳۳.۰ ۳۳.۱ Schimmel 347
- ↑ Schimmel 232
- ↑ Schimmel 231
- ↑ Aquil 16
- ↑ Gladney , Dru. "Muslim Tombs and Ethnic Folklore: Charters for Hui Identity"سانچہ:Dead link Journal of Asian Studies, اگست 1987, Vol. 46 (3): 495-532; pp. 48-49 in the PDF file.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Durán, Khalid. Children of Abraham: An Introduction to Islam for Jews. Harriet and Robert Heilbrunn Institute for International Interreligious Understanding, American Jewish Committee, 204.
- ↑ ۴۰.۰ ۴۰.۱ Alvi 13
- ↑ ۴۱.۰ ۴۱.۱ ۴۱.۲ Schimmel 346
- ↑ Aquil 6
- ↑ Walsh 80
- ↑ Aquil 8
- ↑ Askari, Syed Hasan, Tazkira-i Murshidi—Rare Malfuz of the 15th-Century Sufi Saint of Gulbarga. Proceedings of the Indian Historical Records Commission (1952)
- ↑ 'Akhbarul Akhyar' By Abdal Haqq Muhaddith Dehlwi (d. 1052H/1642 CE). A short biography of the prominent sufis of India have been mentioned in this book including that of Akhi Siraj Aainae Hind)
- ↑ 'Akhbarul Akhyar' By Abdal Haqq Muhaddith Dehlwi (d. 1052H/1642 CE). A short biography of the prominent sufis of India have been mentioned in this book including that of Alaul Haq Pandavi
- ↑ Ashraf, Syed Waheed, Hayate Syed Ashraf Jahangir Semnani, Published 1975, India
- ↑ ۴۹.۰ ۴۹.۱ ۴۹.۲ Schimmel 245
- ↑ Zargar, Schimmel
- ↑ Schimmel 254
- ↑ Schimmel 254
- ↑ Schimmel 256, Zargar
- ↑ Lal, Mohan. Encyclopædia of Indian literature 5, 4203.
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3438: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
- ↑ Alvi 15
- ↑ Sult̤ān Bāhū, Jamal J. Elias (1998). Death Before Dying: The Sufi Poems of Sultan Bahu. University of California Press. ISBN 978-0-520-92046-0.=
- ↑ ۵۸.۰ ۵۸.۱ Walsh 64
- ↑ Walsh 66
- ↑ ۶۰.۰ ۶۰.۱ Aquil 34
- ↑ Aquil 10
- ↑ Schlemiel 238
- ↑ The Islamic Path: Sufism, Politics, and Society in India (2006)
- ↑ ۶۴.۰ ۶۴.۱ The Islamic Path: Sufism, Politics, and Society in India. (2006)
- ↑ ۶۵.۰ ۶۵.۱ ۶۵.۲ The Islamic Path: Sufism, Politics, and Society in India p.15 (2006)
- ↑ ۶۶.۰ ۶۶.۱ ۶۶.۲ Schimmel 240
- ↑ The Cambridge history of Southeast Asia: From early times to c. 1800 By Nicholas Tarling|Page 29|publisher=Cambridge University Press|url=https://books.google.com/books?id=rOw8AAAAIAAJ&pg=PA29&dq=Sufism+and+Its+Impact+on+Muslim+Society+in+South+Asia&client=opera&cd=9#v=onepage&q=&f=false
- ↑ Medieval Islamic Civilization: L-Z, index By Josef W. Meri, Jere L. Bacharach|url=[۱]|pg=773
- ↑ (2012) SUFISM A CELEBRATION OF LOVE. INDIA: FOSWAL. ISBN 978-81-88703-28-9. Archived 2021-10-26 at the وے بیک مشین
- ↑ Role of Sufis in Spreading Islamسانچہ:Dead link
- ↑ The Islamic Path: Sufism, Politics, and Society in India (2006) p. xi