رابعہ بلخی
رابعہ بلخی | |
---|---|
(فارسی وچ: رابعه بلخى) | |
معلومات شخصیت | |
جم | 10ویں صدی |
مقام وفات | |
شہریت | دولت سامانیہ [۲] |
عملی زندگی | |
پیشہ | شاعر ، لکھاری |
پیشہ ورانہ زبان | فارسی |
شعبۂ عمل | شاعری |
ترمیم |
رابعہ خضداری جو رابعہ بلخی دے ناں توں وی مشہور نيں، رابعہ پہلی تاجیک فارسی گو شاعرہ سن۔ جو چوتھی صدی ہجری دی فارسی شاعرہ دے طور اُتے مشہور ہوئیاں۔[۳] رابعہ دے والد کعب قزداری سن ۔ آپ تاجیک النسل سن تے خراسان، قندھار، بست دے حاکم رہے۔
نمونہ کلام
[سودھو] ؎ مرا بعشق همی متهم کنی بہ حیل
چہ حجت آری پیش خدای عزوجل
؎ بہ عشقت اندر عاصی همی نیارم شد
بذنبم اندر طاغی همی شوی بمثل
؎ نعیم بی تو نخواهم جحیم با تو رواست
کہ بی تو شکّر زهر است و با تو زهر عسل
؎ بروی نیکو تکیہ مکن کہ تا یکچند
بہ سنبل اندر پنهان کنند نجم زحل
؎ هرآینہ نہ دروغ است آنچہ گفت حکیم
فمن تکبر یوماً فبعد عز ذل
؎ دعوت من بر تو آن شد کایزدت عاشق کناد
بر یکی سنگیندل نامهربان چون خویشتن
؎ تا بدانی درد عشق و داغ هجر و غم کشی
چون بهجر اندر بپیچی پس بدانی قدر من
؎ ز بس گل کہ در باغ مأوی گرفت
چمن رنگ ارتنگ مانی گرفت
؎ صبا نافهٔ مشک تبت نداشت
جهان بوی مشک از چہ معنی گرفت
؎ مگر چشم مجنون بہ ابر اندر است
کہ گل رنگ رخسار لیلی گرفت
؎ بہ میماند اندر عقیقین قدح
سرشکی کہ در لالہ مأوی گرفت
؎ قدح گیر چندی و دنیی مگیر
کہ بدبخت شد آنکہ دنیی گرفت
؎ سر نرگس تازہ از زرّ و سیم
نشان سر تاج کسری گرفت
؎ چو رهبان شد اندر لباس کبود
بنفشہ مگر دین ترسی گرفت
؎ عشق او باز اندر آوردم بہ بند
کوشش بسیار نامد سودمند
؎ عشق دریایی کرانہ ناپدید
کی توان کردن شنا ای هوشمند
؎ عشق را خواهی کہ تا پایان بری
بس بباید ساخت با هر ناپسند
؎ زشت باید دید و انگارید خوب
زهر باید خورد و انگارید قند
؎ توسنی کردم ندانستم همی
کز کشیدن تنگتر گردد کمند
حوالے
[سودھو]- ↑ گوگل کتاباں شناختی: https://books.google.com/books?id=eO1tAAAAMAAJ — صفحہ: 60
- ↑ https://www.loc.gov/exhibits/thousand-years-of-the-persian-book/women-writers.html
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
|