سربیا انقلاب
انقلاب اُتے سلسلے دا حصہ |
انقلاب |
---|
اسباب
|
مثالاں
|
بوآ سیاست |
سانچہ:Revolution sidebarسربیا انقلاب ( سانچہ:Lang-sr / Srpska revolucija ) سربیا وچ اک قومی بغاوت تے آئینی تبدیلی سی جو 1804 توں 1835 دے درمیان رونما ہوئی ، اس دوران ایہ علاقہ عثمانی صوبے سے باغی علاقے ، اک آئینی بادشاہت تے جدید سربیا وچ تبدیل ہويا ۔ [۱] اس دور دے پہلے حصے وچ ، سن 1804 توں 1817 تک ، سلطنت عثمانیہ توں آزادی دے لئی پرتشدد جدوجہد کيتی گئی جس وچ دو مسلح بغاوتاں ہوئیاں ، تے ایہ جنگ بندی دے نال ختم ہوگئی۔ اس دے بعد دے دور (1817–1835) وچ ودھدی ہوئی خودمختار سربیا دی سیاسی طاقت دا پرامن استحکام دیکھنے وچ آیا ، جس دا اختتام 1830 تے 1833 وچ سربیا دے شہزادےآں دے ذریعہ موروثی حکمرانی دے حق تے نوجوان بادشاہت دی علاقائی توسیع دے اعتراف اُتے ہويا۔ [۲] 1835 وچ پہلا تحریری آئین اپنانے نے جاگیرداری تے سرفڈم نوں ختم کردتا ، [۳] تے ملک نوں آزاد بنا دتا۔ سربیا انقلاب دی اصطلاح جرمنی دے اک ماہر تاریخی مصنف ، لیوپولڈ وان رانہاں دے نے 1829 وچ شائع ہونے والی اپنی کتاب ڈائی سربسی انقلاب وچ تیار کيتی سی۔ [۴] انہاں واقعات نے سربیا دی جدید بنیاد دی نشاندہی کيتی۔ [۵]
مدت نوں ہور تقسیم کيتا گیا اے۔
- پہلی سربیائی بغاوت (1804–13)، کرادوردے پیتروویچ دی قیادت وچ
- ہادی پرودان دی بغاوت (1814)
- دوسر سربیا بغاوت (1815–17) ، جس دی سربراہی میلو اوبرینوویچ نے کی
- سربیا دی ریاست دی سرکاری منظوری (1815–1833)
راجگڑھ بلغراد وچ کارادودے دے ذریعے اعلان کردہ اعلان (1809) نے پہلے مرحلے دے عروج دی نمائندگی کيتی۔ اس وچ قومی اتحاد دا مطالبہ کيتا گیا ، سربیا دی تریخ نوں مذہب دی آزادی تے قانون دی باضابطہ ، تحریری حکمرانی دا مطالبہ کرنے اُتے زور دتا ، ایہ دونے ہی سلطنت عثمانیہ فراہم کرنے وچ ناکام رہے سن ۔ اس نے سرباں توں ایہ مطالبہ وی کيتا کہ باب عالی نوں مذہبی وابستگی دی بنیاد اُتے غیر منصفانہ سمجھے جانے والے ٹیکساں دی ادائیگی بند کرو۔ غیر مسلماں ( جزیہ ) اُتے پول ٹیکس دی فراہمی دے علاوہ ، انقلابیاں نے فرانسیسی انقلاب دے صرف 15 سال بعد ، 1806 وچ تمام جاگیردارانہ ذمہ داریاں نوں ختم کردتا ، اس طرح توں ماضی دے نال معاشرتی وقفے دی نمائندگی کرنے والے کساناں تے سیراں توں نجات پائی جاندی اے۔ میلو اوبرینوویس دی حکمرانی نے بغاوت دی کامیابیاں نوں مستحکم کيتا ، جس دے نتیجے وچ بلقان وچ پہلے آئین دا اعلان ہويا تے بلغراد دی عظیم اکیڈمی (1808) بلقان وچ اعلیٰ تعلیم دے پہلے سربیا دے ادارے دا قیام عمل وچ آیا۔ 1830 وچ تے فیر 1833 وچ ، سربیا نوں اک خودمختار سلطنت دے طور اُتے تسلیم کيتا گیا ، موروثی شہزادےآں نے باب عالی نوں سالانہ خراج پیش کيتا۔ آخر وچ ، اصل آزادی حکومت کیتی جانب توں عثمانی گیریژنز دے انخلا دے نال، 1867 وچ آیا سی. 1845 وچ برلن دی کانگریس وچ ڈی جور آزادی نوں باضابطہ طور اُتے تسلیم کيتا گیا۔
پس منظر
[سودھو]سربیا اُتے آسٹریا دا قبضہ ، ڈینوب دے اطراف وچ سربیا دے اشرافیہ دا عروج ، بلقان وچ نپولین دی فتوحات تے روسی سلطنت وچ اصلاحات جداں نويں حالات نے سرباں نوں نويں نظریات توں روشناس کرایا۔ اوہ ہن واضح طور اُتے موازنہ کرسکدے نيں کہ کس طرح انہاں دے ہم وطناں نے عیسائی آسٹریا ، الیلیرین صوبےآں تے ہور جگہاں اُتے ترقی دی ، جدوں کہ عثمانی سربیا حالے وی مذہب اُتے مبنی ٹیکس دے تابع سن جو انہاں نوں دوسرے درجے دا شہری سمجھدے سن ۔ [۱]
آسٹریا دے سربیا اُتے قبضہ (1788–91) دے دوران ، بوہت سارے سرباں نے ہیبسبرگ دی فوج وچ فوجی تے افسر دی حیثیت توں خدمات انجام دتیاں ، جتھے انہاں نے فوجی حرباں ، تنظیم تے اسلحے دے بارے وچ معلومات حاصل کيتیاں ۔ ہور افراد ہنگری یا مقبوضہ زون وچ انتظامی دفاتر وچ ملازمت کردے سن ۔ انہاں نے تجارت تے تعلیم دی تلاش وچ سفر شروع کيتا ، تے سیکولر معاشرے ، سیاست ، قانون تے فلسفہ دے بارے وچ یورپی خیالات توں پردہ اٹھایا ، بشمول عقلیت پسندی تے رومانویت دونے۔ انہاں نے فرانسیسی انقلاب دی قدراں نال ملاقات کيتی ، جس توں بوہت سارے سربیا دے تاجر تے تعلیم یافتہ افراد متاثر ہون گے۔ جنوبی ہیبس سلطنت وچ سربیا دی اک سرگرم جماعت تھی ، جتھے توں خیالات جنوب دی طرف (ڈینوب دے اس پار) اپنا راستہ بناتے نيں۔ اک ہور رول ماڈل روسی سلطنت سی ، واحد آزاد سلاو تے آرتھوڈوکس ملک ، جس نے حال ہی وچ اپنی اصلاح کيتی سی تے ہن اوہ ترکاں دے لئی اک سنگین خطرہ سی۔ روسی تجربے توں سربیا دے لئی امید پیدا ہوئی۔ [۱]
سربیا دے دوسرے مفکرین نے خود سربیا دی قوم وچ طاقت پائی۔ سربیا دے دو اعلیٰ اسکالراں نے سربیا دی اپنی بولی تے ادب دی طرف اپنی توجہ مبذول کروانے دے لئی مغربی تعلیم توں متاثر ہوئے۔ اک دوسیٹج اوبراڈوویچ (1743) سی ، جو اک سابق پجاری سی جو مغربی یورپ چلا گیا سی۔ مایوسی ہوئی کہ اس دے لوکاں وچ بوہت گھٹ سیکولر ادب موجود سی جو بنیادی طور اُتے مقامی بولی وچ نئيں بلکہ پرانے چرچ سلاوونک وچ لکھیا جاندا سی یا فیر ابھرتی ہوئی روس-سربیا ہائبرڈ بولی وچ جسنوں سلاوو-سربین کہیا جاندا سی ، اس نے لکھی بولی نوں عام بولی سربیا بولی دے نیڑے لیانے دا فیصلہ کيتا۔ بولا تے اس طرح گرائمر تے لغت جمع کیتے ، کچھ کتاباں خود لکھياں تے دوسرےآں دا ترجمہ کيتا۔ دوسرےآں نے اس دی برتری دی پیروی دی تے سربیا دے قرون وسطی دے وقار دے قصےآں نوں زندہ کيتا۔ بعد وچ اوہ جدید سربیا (1805) دے پہلے وزیر تعلیم بنے۔
دوسری شخصیت ووک کرادیژیچ (1787) سی۔ ووک ڈوسیٹج اوبراڈوویچ جداں روشن خیالی عقلیت پسندی تے رومانویت توں زیادہ متاثر ہويا ، جس نے پینڈو تے کسان طبقات نوں رومانٹک بنا دتا۔ ووک نے سربیا دے مہاکاوی اشعار نوں جمع کيتا تے شائع کيتا ، جس نے مشترکہ رسم و رواج تے مشترکہ تریخ اُتے مبنی مشترکہ شناخت دے بارے وچ سربیا دی آگاہی پیدا کرنے وچ مدد فراہم کيتی۔ اس زمانے وچ اس نوعیت دی لسانی تے ثقافتی خود بیداری جرمن قوم پرستی دی مرکزی خصوصیت سی تے سربیا دے دانشوراں نے ہن انہاں خیالات نوں بلقان اُتے لاگو کيتا۔ سانچہ:Serbian Revolution سانچہ:National Awakening in the Balkans
پہلی سربیا بغاوت (1804–1813)
[سودھو]پہلی سربیائی بغاوت (1804–1813) دے دوران ، سربیا نے 300 سال عثمانی تے دیرپا آسٹریا دے قبضے دے بعد پہلی بار خود نوں اک آزاد ریاست دے طور اُتے سمجھیا۔ روسی سلطنت دی طرف توں حوصلہ افزائی کيتی گئی ، 1804 وچ سلطنت عثمانیہ دے اندر خود حکومت دے مطالبے 1807 تک آزادی دی جنگ وچ بدل گئے۔ پُرتشدد کساناں دی جمہوریت نوں جدید قومی مقاصد دے نال جوڑنا سربیا انقلاب بلقان تے وسطی یورپ دے مختلف علاقےآں توں ہزاراں رضاکاراں نوں سرب دے وچکار راغب کررہیا سی۔ سربیا دا انقلاب بالآخر بلقان وچ ملک سازی دے عمل دی علامت بن گیا ، جس توں یونان تے بلغاریہ ، دونے عیسائیاں وچ کساناں نوں بدامنی ہوئی۔ 25،000 جواناں دے نال کامیاب محاصرے دے بعد ، 8 جنوری 1807 نوں بغاوت دے دلکش رہنما ، کیوروری پیٹروویچ نے سربیا دے راجگڑھ بیلگریڈ دا اعلان کيتا۔
عہدے داراں نے عثمانی مظالم دا منہ توڑ جواب دیندے ہوئے علیحدہ ادارے تشکیل دتے: گورننگ کونسل (پرویتیلجسٹوجوجی سوجیٹ) ، عظیم اکیڈمی (ویلیکا شکولا) ، تھیولوجی اکیڈمی (بوگوسلوویجا) تے ہور انتظامی ادارےآں۔ کاراوری تے ہور انقلابی رہنماواں نے اپنے بچےآں نوں عظیم اکیڈمی بھیج دتا ، جس نے اس دے طلباء وچ سرب سربیا دے حروف تہجی دے اصلاح کار ، ووک اسٹفانووی کرادیاچ (1787–1864) سن ۔ بلغراد نوں مقامی فوجی رہنماواں ، سوداگراں تے کاریگراں نے دوبارہ تشکیل دتا ، بلکہ حبس سلطنت نال تعلق رکھنے والے روشن خیال سرباں دے اک اہم گروہ نے وی سربیا دے مساوی کسان معاشرے نوں اک نواں ثقافتی تے سیاسی ڈھانچہ دتا۔ عظیم اکیڈمی دے بانی ، بلقان روشن خیالی دی اک ممتاز شخصیت ، دوسیجٹ اوبراڈوئچ ، 1811 وچ سربیا دے پہلے وزیر تعلیم بن گئے۔
معاہدہ بخارسٹ (مئی 1812) تے جون 1812 وچ روس اُتے فرانسیسی حملے دے بعد روسی سلطنت نے سرب باغیاں دی حمایت واپس لے لئی۔ آزادی توں کم کسی وی چیز نوں قبول کرنے نوں تیار نئيں ، سربیا دی اک چوتھائی آبادی (اس وقت تقریبا at اک لکھ افراد) نوں ہیبس سلطنت وچ جلاوطن کردتا گیا ، بشمول بغاوت دے رہنما ، کاراوری پیٹرویئش ۔ [۱] اکتوبر 1813 وچ عثمانیاں دے ہتھوں دوبارہ قبضہ کرلیا گیا ، بیلگریڈ اس وحشیانہ انتقام دا منظر بن گیا ، اس دے سیکڑاں شہریاں نے قتل عام کيتا تے ہزاراں افراد نوں غلامی وچ ویچیا گیا جتھے تک ایشیاء تک۔ عثمانی براہ راست حکمرانی دا مطلب ایہ وی سی کہ تمام سربیاوی ادارےآں دا خاتمہ تے عثمانی ترک دی سربیا وچ واپسی۔
ہادی پرودان دی بغاوت (1814)
[سودھو]شکست خوردہ جنگ دے باوجود تناؤ برقرار رہیا۔ 1814 وچ ہادی پروڈان کی اک ناکام بغاوت ہادی پروڈان گلیگوریجیویچ نے شروع کيتی سی ، جو سربیا دی پہلی بغاوت دے سابق فوجیاں وچوں اک سی۔ اسنوں معلوم سی کہ ترک اسنوں گرفتار کر لے گا ، لہذا اس نے انہاں دے خلاف مزاحمت کرنے دا فیصلہ کيتا۔ اک ہور تجربہ کار ، میلو اوبرینوویچ نے محسوس کيتا کہ ایہ وقت بغاوت دے لئی صحیح نئيں سی تے انہاں نے مدد فراہم نئيں کيتی۔
ہادی پروڈان دی بغاوت جلد ہی ناکام ہوگئی تے اوہ آسٹریا فرار ہوگیا۔ 1814 وچ ترک اسٹیٹ وچ ہنگامے دے بعد ، ترک حکام نے مقامی آبادی دا قتل عام کيتا تے بلغراد وچ عوامی طور اُتے 200 قیدیاں نوں ملک بدر کردتا۔ [۱] مارچ 1815 تک ، سرباں نے متعدد میٹنگاں کيتیاں تے نويں بغاوت دا فیصلہ کيتا۔
دوسری سربیا بغاوت (1815–1817)
[سودھو]دوسری سرب بغاوت (1815–1817) سلطنت عثمانیہ دے خلاف سرباں دے قومی انقلاب دا دوسرا مرحلہ سی ، جو سلطنت عثمانیہ توں وحشیانہ وابستگی دے فورا. بعد ہی پھوٹ پيا تے ناکام ہادی پروڈان دی بغاوت۔ انقلابی کونسل نے 23 اپریل 1815 نوں تکوو وچ اک بغاوت دا اعلان کيتا ، اس دے نال ہی ملیو اوبرینوویس نوں قائد منتخب کيتا گیا (جدوں کہ کاراروری حالے آسٹریا وچ جلاوطن سن )۔ سرب رہنماواں دا فیصلہ دو وجوہات اُتے مبنی سی۔ پہلے ، انھاں نے گھٹناں دے عام قتل عام دا خدشہ ظاہر کيتا۔ دوم ، انہاں نے ایہ سکھیا کہ کرادوردے روس وچ جلاوطنی توں واپس آنے دا ارادہ کر رہے نيں۔ کرادوردے مخالف دھڑا ، بشمول میلوش اورینوویچ ،کرادوردے نوں جنگل وچ ڈالنے تے اسنوں اقتدار توں دور رکھنے دے لئی بے چین سی۔ [۱]
1815 وچ ایسٹر وچ لڑائی دوبارہ شروع ہوئی ، تے میلو اس نويں بغاوت دا اعلیٰ رہنما بن گیا۔ جدوں عثمانیاں نوں ایہ پتہ چلا تاں انہاں نے اس دے تمام رہنماواں نوں موت دی سزا سنائی۔ سرب جبوِک ، سِاک ، پِیلِز ، پوِریواک تے ڈبلجی وچ لڑائی لڑا تے بیلگریڈ دے پاسالوک اُتے دوبارہ قبضہ کرنے وچ کامیاب رہیا۔ [۱] میلو نے روک سیم دی پالیسی دی حمایت کی: پکڑے گئے عثمانی فوجی ہلاک نئيں ہوئے تے عام شہریاں نوں رہیا کيتا گیا۔ اس دا اعلان کردہ مقصد آزادی نئيں بلکہ بدگمانیاں دا خاتمہ سی۔
وسیع پیمانے اُتے یورپی واقعات نے سربیا دے مقصد وچ مدد کيتی۔ سربیا دے شہزادہ تے عثمانی باب عالی دے وچکار مذاکرات وچ سیاسی تے سفارتی ذرائع ، ہور جنگی جھڑپاں دی بجائے میٹرنچ دے یورپ دے دائرہ کار وچ موجود سیاسی قواعد دے مطابق سن ۔ 1817 وچ پورٹ دے نال اپنی سخت کامیابی توں وفاداری دی تصدیق دے لئی ، اک ماہر سیاست دان تے قابل سفارتکار ، پرنس میلوش اوبرینویچ نے کرادوری پیٹروویچ دے قتل دا حکم دتا۔ 1815 وچ نپولین دی حتمی شکست نے ترک خدشےآں نوں جنم دتا کہ شاید روس بلقان وچ دوبارہ مداخلت کرسکدا ہے ۔ اس توں بچنے دے لئی سلطان سربیا نوں اک آزاد ریاست ، نیم آزاد لیکن باب عالی دے لئی برائے ناں ذمہ دار بنانے اُتے راضی ہوگیا۔
سربیا دی قانونی حیثیت (1815–30)
[سودھو]1815 دے وسط وچ ، اولین مذاکرات دا آغاز اوبرنووی تے عثمانی دے گورنر مراشلی علی پاشا دے وچکار ہويا۔ اس دا نتیجہ سلطنت عثمانیہ دے ذریعہ سربیا دے اک اصول نوں تسلیم کرنا سی۔ اک اگرچہ جاگیردار ریاست عثمانی (سالانہ ٹیکس خراج تحسین)، ایہ زیادہ تر معاملات، اک آزاد ریاست وچ ، سی. 1817 تک ، اوبرینویش نے مراشلی علی پاشا نوں اک غیر تحریری معاہدے اُتے گل گل کرنے اُتے مجبور کرنے وچ کامیابی حاصل کيتی ، اس طرح سربیا دی دوسری بغاوت دا خاتمہ ہويا۔ ايسے سال ، پہلی بغاوت دے رہنما (اور تخت دے حامی اوبرینویچ دے رہنما) ، کاراورسی سربیا واپس آئے تے اوبرینووی دے حکم توں اسنوں قتل کردتا گیا۔ اوبرینویس نوں بعد ماں سربیا دا شہزادہ دا لقب ملا۔
انٹرمیزو دور دے دوران ("مجازی خودمختاری" - بلغراد تے قسطنطنیہ 1817 1830 دے وچکار مذاکراندی عمل) شہزادہ میلوش اوبرینویچ نے ترک اقتدار تے سربیا دے ادارےآں دی بتدریج لیکن موثر کمی نوں لامحالہ اس خلا نوں پُر کيتا۔ پورٹ دی مخالفت دے باوجود ، ملیو نے سرب سرب فوج تشکیل دتی ، نوجوان سربیاژ بورژوازی نوں جائیداداں منتقل کيتیاں تے "گھریلو استحکام" نوں منظور کيتا جس نے کساناں نوں سود خوراں تے دیوالیہ پناں توں محفوظ رکھیا۔ [۱]
نیا اسکول نصاب تے سربیا دے آرتھوڈوکس چرچ دی از سر نو تشکیل نے سربیا دے قومی مفاد دی عکاسی کيتی۔ سربیا دے قرون وسطی دی روایت دے برخلاف ، شہزادہ میلوش نے اس بنیاد اُتے تعلیم نوں مذہب توں وکھ کردتا ، کہ اوہ آزاد تعلیم (سیکولرازم) دے ذریعے چرچ دی زیادہ آسانی توں مخالفت کرسکدا اے۔ اس وقت تک بلغراد وچ گریٹ اکیڈمی کئی دہائیاں توں چل رہی سی (1808 سے)۔ [۱]
اکر مین کنونشن (1828) ، معاہدہ اڈریانوپل (1829) تے آخر وچ ، ہات شریف نے (1830) ، سربیا دے راجواڑے نوں باضابطہ طور اُتے اک ریاست دی حیثیت توں تسلیم کيتا ، اس دے موروثی شہزادے دی حیثیت توں ملیوش اوبرینویچ اول دے نال۔
ہور ویکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ۱.۲ ۱.۳ ۱.۴ ۱.۵ ۱.۶ ۱.۷ ۱.۸ "The Serbian Revolution and the Serbian State". https://web.archive.org/web/20171010154406/http://staff.lib.msu.edu/sowards/balkan/lecture5.html. Retrieved on 7 May 2018.
- ↑ Plamen Mitev (2010). Empires and Peninsulas: Southeastern Europe Between Karlowitz and the Peace of Adrianople, 1699–1829. LIT Verlag Münster. pp. 147–. ISBN 978-3-643-10611-7.
- ↑ "Archived copy". https://web.archive.org/web/20120306131543/http://www.ius.bg.ac.rs/Anali/A2010-1/abstract2010-1.htm. Retrieved on 2015-03-29.
- ↑ English translation: Leopold Ranke, A History of Serbia and the Serbian Revolution. Translated from the German by Mrs Alexander Kerr (London: John Murray, 1847)
- ↑ L. S. Stavrianos, The Balkans since 1453 (London: Hurst and Co., 2000), pp. 248–250.
ہور پڑھو
[سودھو]- (2005) Histoire du peuple serbe (in French). Lausanne: L'Age d'Homme.
- Bataković, Dušan T. (2006). "A Balkan-Style French Revolution? The 1804 Serbian Uprising in European Perspective". Balcanica (SANU) XXXVI. http://www.balkaninstitut.com/pdf/izdanja/balcanica/Balcanica_XXXVI_2005.pdf.
- Ćirković, Sima (2004). The Serbs. Malden: Blackwell Publishing.
- Pavlowitch, Stevan K. (2002). Serbia: The History behind the Name. London: Hurst & Company.
- Radosavljević, Nedeljko V. (2010). "The Serbian Revolution and the Creation of the Modern State: The Beginning of Geopolitical Changes in the Balkan Peninsula in the 19th Century", Empires and Peninsulas: Southeastern Europe between Karlowitz and the Peace of Adrianople, 1699–1829. Berlin: LIT Verlag, 171–178.
- Rajić, Suzana (2010). "Serbia – the Revival of the Nation-state, 1804–1829: From Turkish Provinces to Autonomous Principality", Empires and Peninsulas: Southeastern Europe between Karlowitz and the Peace of Adrianople, 1699–1829. Berlin: LIT Verlag, 143–148.
- (2016) Srpska revolucija i obnova državnosti Srbije: Dvesta godina od Drugog srpskog ustanka. Istorijski institut, Beograd; Međuopštinski istorijski arhiv, Čačak.
- Sowards, Steven W. (2009). "The Serbian Revolution and the Serbian State". Twenty-Five Lectures on Modern Balkan History: The Balkans in the Age of Nationalism. http://staff.lib.msu.edu/sowards/balkan/lecture5.html.