Jump to content

چنگ سلطنت

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
(چنگ راجٹبر توں مڑجوڑ)
Great Qing
大清
1644–1912
پرچم Qing dynasty
Flag (1889-1912)
ترانہ: 《鞏金甌》
"Gong Jin'ou"
("Cup of Solid Gold")
The Qing Empire in late 18th century
The Qing Empire in late 18th century
راجگڑھبیجنگ
عمومی زباناںمینڈارن چینی، مانچھُو، منگولیائی، تبتی، ترک بولیاں(ایغور
مذہب
Heaven worship, بدھ مت, Chinese folk religion, کنفیوشیانزم, تاؤ مت, اسلام, Shamanism, others
حکومتبادشاہت
Emperor 
• 1644–1661
شنزی سمراٹ
• 1908–1912
زوانتونگ سمراٹ
شاہی پرتندھ 
• 1908–1912
دوواگر لونگیو
وزیراعظم 
• 1911
ییکوانگ
• 1911–1912
یوآن شیکائی
تاریخی دورImperial era
25 April 1644
27 May 1644
1 August 1894 – 17 April 1895
10 October 1911
12 February 1912
رقبہ
1760 est.۱۳٬۱۵۰٬۰۰۰ کلومیٹر2 (۵٬۰۸۰٬۰۰۰ مربع میل)
1790 est. (incl. vassals)[۱]۱۴٬۷۰۰٬۰۰۰ کلومیٹر2 (۵٬۷۰۰٬۰۰۰ مربع میل)
آبادی
• 1740
140,000,000
• 1776
268,238,000
• 1790
301,000,000
کرنسی(نقدی (وین) تائیل (لیانگ)
ماقبل
مابعد
منگ سلطنت
لوکراج چین (1912–49)
موجودہ حصہ


چنگ سلطنت 1644 توں 1912 تک چین چ چنگ ٹبر تھلے چلن والی اک سلطنت سی۔


چنگ سلطنت جاں چنگ راج پروار چینی: 大清帝國, چین دا آخری راجٹبر سی جس نے چین وچّ سن 1644 توں 1912 تکّ راج کیتا۔ چنگ راج دے راجا اصل وچّ چینی نسل دے نہیں سی بلکہ انہاں توں بالکل الگ مانچو لوک دے سی جنہاں نے اس توں پہلاں آئے منگ راجٹبر نوں اقتدار توں کڈ کے چین دے تخت اُتے قبضہ کر لیا۔ چنگ چین دا آخری راجٹبر سی تے استوں بعد چین جمہوری نظام ولّ چلا گیا۔[۲]

شروعات

[سودھو]

چنگ سلطنت دی قیام جرچین لوکاں دے ائیسن گیورو پروار نے کیتا سی جو کہ منچوریا دے سی۔ انہاں دے سردار نرہاچی نے جرچین قبیلیاں نوں 16 ویں صدی وچّ وتحد کیتا۔ سن 1635 وچّ اس دے پت ہونگ تائیجی نے اعلان کیتا کہ ہن جرچین اک متحد مانچھُو قوم سی۔ اینہاں مانچھواں نے منگ راجٹبر نوں دکھن منچوریا دے لیاؤننگ علاقے توں باہر دھکیلنا شروع کر دتا۔ 1644 وچّ منگ راجگڑھ بیجنگ تے مخالف کساناں نے حملہ کر دتا تے استے قبضہ کر کے توڑ-پھوڑ کیتی۔ اینہاں مخالفاں دی اگوائی لی زیچینگ نام دا سابقہ منگ اہلکار کر رہا سی، جسنے اپنے نویں راج ٹبر دا اعلان کر دتا جس نوں اسنے "شن راجٹبر" دا نام دتا۔ جدوں بیجنگ تے مخالف حاوی ہوئے تاں انتم منگ بادشاہ جس نوں ' چونگژین بادشاہ ' دا خطاب ملیا ہوئیا سی، اسنے خودکؤی کر لئی۔ پھیر لی زیچینگ نے منگاں دے سپہ سالار، وو سانگئی، دے خلاف کاروائی کیتی۔ اس سپہ سالار نے مانچواں نال میل کر لیا تے بیجنگ وچّ گھسن دا موقع مل گیا۔ شہزادہ دورگون دی اگوائی وچّ بیجنگ وچّ داخل ہوکے لی زیچینگ نے نویں راج ٹبر دا خاتمہ کر دتا۔ ہن چین وچّ مانچواں دا راج شروع ہو گیا تے 1683 تکّ ایہہ پورے چین تے قابو کر چکے سی۔

راج ویلہ

[سودھو]

ویسے تاں چنگ بادشاہ چینیاں توں اڈّ مانچھُو نسل دے سی پر ویلے دے نال نال اوہ چینی سبھیاچار نوں اپنان لگ پئے۔ 18 ویں صدی تکّ چین دی سرحداں نوں انا پھیلا دتا کہ چین دا رقبہ نا تاں استوں پہلاں کدے انا سی تے نہ ہی استوں بعد وچّ کدے ہویا۔

پیلے رنگ وچّ 1820 چنگ سلطنت

خاتمہ

[سودھو]

ویلے دے نال چنگ حکومت وچّ بدعنوانی ودّ گئی تے یورپ دے کئی ملکاں اتے جاپان نے چین وچّ دخل دینا شروع کر دتا۔ 1894-1895 دے پہلی چین جاپان لڑائی وچّ جاپان نے چین ہرا دتا.1911-1912 وچّ انقلاب آیا تے چنگ راج ٹبر نوں اقتدار توں ہٹا دتا گیا۔ اتے دوجی وڈی لڑائی توں بعد چنگ راجٹبر سدا لئی ختم ہو گیا۔[۳][۴]

1833 وچّ چنگ راجٹبر

گیلری

[سودھو]


ایہہ وی ویکھو

[سودھو]


حوالے

[سودھو]
  1. Turchin, Peter; Adams, Jonathan M.; Hall, Thomas D. (December 2006). "East-West Orientation of Historical Empires". Journal of world-systems research 12 (2): 219–229. ISSN 1076-156X. http://jwsr.ucr.edu/archive/vol12/number2/pdf/jwsr-v12n2-tah.pdf. Retrieved on
    ۱۲ اگست ۲۰۱۰.  Archived 22 February 2007 at the وے بیک مشین
  2. China's last empire: the great Qing, William T. Rowe, Harvard University Press, 2009, ISBN 978-0-674-03612-3
  3. The Cambridge History of China, Volume 9, Willard J. Peterson, Cambridge University Press, 2002, ISBN 978-0-521-24334-6
  4. The Last Manchu: The Autobiography of Henry Pu Yi, Last Emperor of China, Henry Pu Yi, Paul Kramer, Skyhorse Publishing Inc., 2010, ISBN 978-1-60239-732-3

باہرلے جوڑ

[سودھو]


سانچہ:چینی راجشاہیاں